De Optoma UHD370X is een Ultra HD 4K projector met flink wat lichtopbrengst, mooi beeld en een aantrekkelijke prijs. Uiteraard heeft hij wat zwakkere punten. Is deze beamer het kopen waard? Dat lees je in deze review.

Deze Optoma is uitgerust met twee HDMI v2.0 aansluitingen, die allebei klaar zijn voor Ultra HD HDR. Stoot je op een compatibiliteitsprobleem met een ouder bronapparaat (typisch met settopboxen voor digitale tv), dan kan je ze via de menu’s terug schakelen naar v1.4. Uiteraard verlies je dan 4K-compatibiliteit op die aansluiting. Vier USB-aansluitingen, dat is opmerkelijk veel. Twee daarvan zijn enkel bedoeld om dongles van stroom te voorzien (voor WiFi en Alexa) en een voor service. De laatste is een USB 3.0 aansluiting die je gebruikt om foto, video en muziek aan te bieden.

©PXimport

Plaatsing

De projector moet centraal voor het beeld staan, horizontale lensshift én keystone correctie ontbreken. Het beeld verschijnt iets boven de lens en met 10% verticale lensshift kan je dat nog een minimum aanpassen. Ook de 1,3x zoomlens biedt niet zo veel flexibiliteit. Een 100 inch beeld projecteer je vanop 2,7 tot 3,5 meter. Kortom, hou op voorhand rekening met de juiste plaatsing. Het ventilatorlawaai is in de eco-mode niet storend. En zelfs in de hoogste lamp-instelling zal je het gezoem enkel horen als de soundtrack wat rustiger is.

Beeldkwaliteit

DLP-projectoren in deze prijscategorie gebruiken een pixel-shifting techniek. Het resultaat is goed, en je ziet meer detail dan op een Full HD projector, én het pixelrooster is goed verborgen. Maar volledig Ultra HD detail mag je niet verwachten. De beeldverwerking is verder nogal matig. Sluit je bronnen beter niet aan in 1080i, dan riskeer je gekartelde lijnen. Kies voor 720p of 1080p, of 4K. De UHD370X biedt motion interpolation om snelle camerabewegingen vloeiend te maken, maar die ging af en toe in de fout zodat we het uiteindelijk uit zetten.

De maximale lichtopbrengst haal je in de ‘Bright’ Mode maar dat levert een eerder groen getint beeld. In de ‘Reference’ mode daalt de lichtopbrengst dramatisch. Het beste resultaat haal je in de ‘Cinema’ beeldmode, daarmee kan je nog een 120 inch beeld vullen met een degelijk contrast. Er is een heldere band zichtbaar rond het beeld die het contrast nadelig beïnvloedt, een typisch probleem bij veel DLP 4K projectoren. Gebruik een scherm met een zwarte rand om dit tegen te gaan. Vermits de projector echt bedoeld is om te kijken bij omgevingslicht is dat effect dan minder zichtbaar. Om contrast nog verder aan te scherpen activeer je ‘Dynamic Black’. De kalibratie is erg goed, zeker als je rekening houdt met het beoogde gebruik: kijken in de woonkamer. Bij verduistering is heldere, kleurrijke content nog steeds erg mooi, maar donkere scènes verliezen te veel detail en zien er te flets uit.

©PXimport

HDR

Voor sprankelende HDR-weergave is de UHD370X niet uitgerust. Het kleurbereik en contrast zijn te klein voor HDR, en door zijn matige zwartwaarde verbergt hij ook een flink detail zwartdetail. Wil je HDR bekijken, verduister de kamer dan en kies de film HDR-beeldpreset. Moet je toch wat omgevingslicht tolereren, kies dan voor standaard of bright. De Optoma ondersteunt HDR10.

Features

De ingebouwde speakers zijn, zoals dat vaak het geval is op projectoren, erg matig. Ok voor sport en gaming, maar voor echt filmplezier kies je beter een externe geluidsoplossing.

Deze projector biedt screenmirroring (vanop je laptop) en een DLNA-mediaspeler. Hij is uitgerust met een netwerkaansluiting, maar vreemd genoeg is die enkel bruikbaar voor integratie in een domotica systeem. Voor je aan de slag kan moet je dus nog een WiFi-dongle voorzien. Maar zelfs dan is de meerwaarde beperkt. Er zijn geen streaming apps zoals Netflix of YouTube ingebouwd. De mediaspeler lijdt onder verschillende bugs. Zo konden we niet alle DLNA-servers in ons netwerk selecteren, en kregen we soms geen audio meer. Hij speelt wel de belangrijkste muziek- en videoformaten, maar een soundtrack in Dolby Digital of DTS speelt hij niet. Uiteindelijk zal je vrij snel naar een externe mediaspeler grijpen.

Remote

De Optoma UHD370X komt met een erg kleine afstandsbediening die vrij weinig toetsen biedt. Dat is niet optimaal voor het gebruiksgemak. De meeste acties vereisen daardoor heel wat toetsaanslagen. De remote is wel verlicht, dat is een pluspunt.

©PXimport

Conclusie

De Optoma UHD370X is een Ultra HD 4K projector met flink wat lichtopbrengst, mooi beeld en een aantrekkelijke prijs. Uiteraard heeft hij wat zwakkere punten. Zo is hij echt geoptimaliseerd voor kijken bij omgevingslicht. Wie kijkt bij verduistering zal merken dat de erg matige zwartwaarde hem parten kan spelen. Ja, je kunt HDR-afspelen, maar door zijn beperkt contrast en kleurbereik mist het resultaat impact. De ingebouwde mediaspeler is een pluspunt, maar afhankelijk van wat je wenst af te spelen moet je toch naar een externe speler terug grijpen. Maar laat je daardoor niet afschrikken. Ben je op zoek naar een projector die in de woonkamer dienst kan doen en waarvoor je niet steevast alles moet verduisteren? Dan is deze Optoma een prima keuze.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!