De Woodland is een FM/DAB-radio én bluetooth-speaker in één. Hij is robuust en waterbestendig, wat deze radio een interessante keuze maakt bij het kamperen of tuinieren.

In dit artikel lees je over het design van deze draagbare radio, hoe je hem bedient, waar het hartje voor is en wat de voordelen en nadelen zijn van deze draagbare radio.

Ook interessant voor jou: Ontvangstproblemen met je DAB+-radio? Zo los je het op!

Draagbare radio’s zijn heel wat minder populair dan vroeger. In de plaats wordt er veel vaker gekozen voor een bluetooth-speaker, de muziek komt dan van een streamingdienst zoals Spotify of Apple Music. Maar wat als je hunkert naar de tijd dat je zonder nadenken de radio inschakelde om wat muziek te horen? Of wat als je liever niet je telefoonaccu snel ziet leeglopen, bijvoorbeeld op reis als je niet overal kunt bijladen? Dan zit je in de doelgroep van de draagbare Woodland van Pure. Deze radio ontvangt DAB+ en FM, en is gemaakt voor buitengebruik. De ingebouwde accu gaat daarbij veertien uur mee.

Maar z’n compacter formaat en fraai design maakt deze radio even geschikt om in de keuken of hobbykamer te gebruiken. Ben je de radio-dj beu en wil je toch een playlist streamen? Dat kan, want de Woodland dubbelt als bluetooth-speaker.

Hip, groen en waterdicht

Het design van de Woodland is zeker niet oubollig; hij past in de trend van retrodesign-radio’s. Maar met zijn donkergroene behuizing en stoffen handvat heeft deze Pure een wat hippere uitstraling dan andere modellen. Met z’n afgeronde hoeken en randen zou het ook gewoon een bluetooth-speaker kunnen zijn.

Die afgeronde vormen maken het toestel bovendien beter bestand tegen beschadigingen. Er is geen scherp kantje of hoekje dat ingedeukt kan worden bij een eventuele val. Vuil wordt de Woodland evenmin gauw. Het stofje dat rond het toestel ligt en dat onder meer de speakers beschermt, laat zich makkelijk schoonmaken. Onderaan zijn er vier kleine rubberen voetjes die de ondergrond ‘vastgrijpen’, waardoor de Woodland niet gauw van een licht hellend vlak zou afglijden.

Officieel draagt de Pure Woodland een IP67-label. Daarmee is het goed bestand tegen het indringen van stof en is het behoorlijk waterbestendig. Zelfs een heftige plensbui zou niet fataal mogen zijn. Kortom, dit toestel is echt wel geschikt voor buiten.

Makkelijke bediening 

Alle knoppen om de Woodland te bedienen bevinden zich bovenaan. Dat maakt de bediening heel makkelijk als het toestel op de grond staat of op een tafel. Sommige knoppen steken lichtjes uit, anderen zijn verzonken, terwijl de twee volumetoetsen iets lager liggen dan de rest. Slim, want na een tijdje kun je de radio op de tast kunnen bedienen. De knoppen zelf zijn helemaal geïntegreerd in de kunststofbehuizing, wat de waterdichtheid bevordert. Die bovenkant ziet er na veel aanraken wel gauw wat vuil uit.

Aan de bovenkant van de radio ontdek je ook een piepklein lcd-schermpje. Verwacht hier niet al te veel van, al is de leesbaarheid dankzij een hoog contrast prima. Er is geen plaats voor metadata van liedjes die via de DAB-radio of bluetooth worden aangeleverd. Je ziet wel op welk station er afgestemd is, hoeveel batterijlading er nog rest en het volumeniveau. Basale zaken dus, maar het is wel goed dat je ze even kunt checken.

Druk op het hartje

Muziek uit de Woodland krijgen is helemaal niet moeilijk. Druk op de functietoets met een radiosymbool om te wisselen tussen DAB+-radio, FM-ontvangst of bluetooth-modus. In de twee radiostanden gebruik je de mediatoetsen om van station te veranderen. Bij DAB+-radio worden de beschikbare zenders de eerste keer dat je het toestel gebruikt gedetecteerd, daarna spring je meteen van station naar station. In de FM-modus moet je door frequenties scannen tot er een signaal wordt gevonden. Het duurt even, maar ook dan zie je dankzij RDS de naam van de zender verschijnen. 

Je bezighouden met het opsporen van je favoriete zender is echter niet nodig. Er zijn drie knoppen met hartjes-icoon waaraan je telkens een zender (één voor DAB+, één voor FM) kunt toewijzen. Aangezien de meeste mensen altijd terugkeren naar hun een of twee favoriete radiostations, is dit wel goed bedacht.  In bluetooth-modus doen de hartjes-knoppen trouwens niets. 

Prima ontvangst

De radio-ontvanger in de Woodland is heel goed. Tijdens het testen was het zelfs niet nodig om de antenne achteraan uit te schuiven om alle zenders te ontvangen. Ook niet als we binnen rondliepen en luisterden via DAB+, een technologie die vergeleken met FM sneller hapert. Die antenne kan natuurlijk wel nodig zijn als je ergens bent waar ontvangst minder goed is. 

Gebruik je hem als bluetooth-speaker? Dan kun je rekenen op een redelijk bereik. Het is zeker niet zo dat je smartphone dicht in de buurt moet blijven. Dat is wel handig bij buitenactiviteiten waarbij je misschien met je telefoon op zak rondloopt, bijvoorbeeld bij het opruimen van de tuin. 

Heldere stemmen

Geluid wordt geleverd door een 3inch-luidspreker aan de voorkant en een passieve woofer aan de achterzijde. Die woofer is wel een nuttige toevoeging, want daardoor komen er toch aardig wat bassen uit de Woodland. De Pure-radio klinkt daardoor voller dan je zou verwachten, zonder dat je echt kunt spreken over diepe of gedetailleerde bassen. Ook het hoge detail is beperkt aanwezig, met name als de voorkant niet helemaal recht op je gericht is. De nadruk ligt op middentonen. Dat geeft de Woodland een andere klank dan typische bluetooth-speakers die inzetten op vettere bassen.

Maar de keuze van Pure heeft zijn voordelen. Stemmen van radiopresentatoren en dj’s komen helder uit de Woodland. Een voetbalwedstrijd of het nieuws kun je hierdoor prima volgen. Daar ligt duidelijk de focus van dit product. Ook bij het streamen van een podcast toont dit toestel zijn beste kant. Bovendien kan de Pure-radio verrassend hard spelen, maar zelfs bij een hoog volume blijft die verstaanbaarheid prima. 

Als je de Pure-radio ziet als toestel dat muziek op de achtergrond zal leveren terwijl je de BBQ klaarmaakt of sleutelt aan je auto, dan zul je niet teleurgesteld zijn. Het apparaat verspreidt muziek bovendien breed, waardoor je het praatje van de radio-dj kunt volgen terwijl je rondloopt in je tuinhuis.

In de bluetooth-modus ondersteunt de Woodland enkel de SBC-basiscodec. Maar vermoedelijk zou ondersteuning voor AAC, aptX of een andere codec geen echte verbetering opleveren, daarvoor is de speaker zelf niet goed genoeg. Qua geluidskwaliteit merk je niet echt een grote verandering ten opzichte van luisteren via DAB+.

Conclusie 

De Pure Woodland is een aantrekkelijke buitenradio die je zonder probleem ook in de keuken kunt gebruiken. Voor een kleinere DAB-radio is hij iets hoger geprijsd, maar je krijgt er wel wat voor terug. Zo is de Woodland betrekkelijk krachtig, is de accuduur redelijk en is het toestel robuust gebouwd. Dankzij de IP67-behuizing is gebruik buiten ook geen probleem.  

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.