Je wilt een draadloze, over-ear koptelefoon, maar hij mag niet teveel kosten. Wat is er zoal op de markt als je een koptelefoon wilt die niet meer dan pakweg 100 euro mag kosten? Waar moet je op letten? Wat voor geluidskwaliteit mag je verwachten en hebben koptelefoons in dit prijssegment ook nog extra functies naast bluetooth? Wij testen de beste draadloze over-ear koptelefoons.

We testen acht koptelefoons van bekende en minder bekende merken die niet meer dan pakweg 100 euro kosten, om een goed beeld te krijgen van het marktaanbod op het gebied van betaalbare, draadloze over-ear koptelefoons.

Het wordt al vrij snel duidelijk dat ons prijssegment vol zit met compromissen. Zo leveren sommige koptelefoons flink in op geluidskwaliteit op het moment dat ze een vrij premium ontwerp hebben. Sommige koptelefoons zitten niet al te stevig in elkaar, maar klinken dan weer opvallend goed. Hoewel comfort in de vorm van kussens voornamelijk een persoonlijke kwestie is, is wel duidelijk merkbaar dat niet alle fabrikanten zich verdiept hebben in de ergonomie van de gemiddelde gebruiker. Te kleine oorkussens, oorschelpen die niet kunnen kantelen … we komen allerlei gebreken tegen.

Functies

We testen de koptelefoons niet alleen op het gebied van ontwerp, comfort en geluidskwaliteit, maar ook de bediening en eventuele extra functies nemen we mee. Zo ondersteunde (slechts) één deelnemer Siri en waren lang niet alle koptelefoons op te vouwen (een over-ear koptelefoon neemt al snel veel ruimte in als je deze niet kunt inklappen). Sommige koptelefoons worden geleverd met een opbergzak, andere zelfs met een stevige opbergcase! Op de geteste Sony- en Pioneer-modellen na, hebben alle koptelefoons uit de test de mogelijkheid om een batterijindicator te zien het bluetooth-menu op je smartphone. Alle koptelefoons zijn geschikt om draadloos oproepen mee te beantwoorden.

©PXimport

Geluid

Hoewel het voor een deel een kwestie van smaak is, kunnen we rustig stellen dat niet iedere koptelefoon even goed klinkt. Naast de kwaliteit van de drivers hebben namelijk ook veel koptelefoons een typisch geluidsbeeld. Zo hebben de kandidaten van JBL en Marmitek qua bas heel wat in hun mars, terwijl de hoge tonen juist weer beter tot hun recht komen met de koptelefoon van Pioneer. Er waren zelfs koptelefoons die aptX ondersteunden, waardoor het mogelijk is om muziek van cd-kwaliteit naar de koptelefoon te sturen via bluetooth zonder dat er kwaliteit verloren gaat.

Dankzij een techniek als aptX kan een draadloze verbinding in sommige gevallen beter zijn dan een analoge verbinding. Er zijn ook situaties waarbij een kabel voordelen met zich meebrengt, zoals bij Philips, waarbij met kabel het frequentiebereik wordt vergroot tot maar liefst 8 Hz tot 40 kHz. En bij de Sony MDR770BN die met kabel een hogere weerstand aankan (vooral nuttig voor professionele gebruikers).

Knoppen

Alle koptelefoons uit de test hebben een volumeregelaar op de koptelefoon. Op sommige modellen is bij deze knoppen ook de mogelijkheid verwerkt om het volgende of vorige nummer te selecteren, terwijl andere fabrikanten daar weer aparte knoppen voor hebben aangebracht. Hoeveel en welke knoppen je tot je beschikking wilt hebben is wederom een persoonlijke keuze.

©PXimport

Onderweg

Skullcandy Hesh 2 Wireless

De koptelefoon van Skullcandy heeft een opvallend stug ontwerp en heeft een klassieke vorm: een ronde band met ronde oorschelpen. Het ziet er mooi uit, maar door de ronde oorschelpen bedekt de Hesh 2 niet je volledige oor. Dit gaat ten koste van de mate van isolatie van de oorkussens, waardoor omgevingsgeluid niet goed wordt buitengesloten. De bediening is eenvoudig door de duidelijke en grote knoppen. De batterijduur van 14 uur is indrukwekkend en je krijgt er zelfs een mooie opbergzak bij. Helaas is de koptelefoon niet op te vouwen, onhandig als je hem vaak mee zou willen nemen omdat hij dan veel ruimte inneemt in je tas.

Volgens Skullcandy heeft de Hesh 2 het zogenaamde ‘Supreme Sound’, waardoor alle geluiden goed tot hun recht zouden moeten komen. Op een gemiddeld volume is dit voor een groot deel ook het geval, alleen met extreem lage tonen heeft de Hesh 2 wel moeite. Zet je het geluid harder, dan is er bar weinig te bekennen van het Supreme Sound: er gaan veel details uit het middengebied verloren en de koptelefoon begint zelfs te kraken bij extreem lage tonen. Het geluid is al met al niet denderend, maar dit kunnen we de koptelefoon door zijn prijskaartje niet al te veel kwalijk nemen.

©PXimport

Skullcandy Hesh 2 Wireless

Prijs
€ 65,-
Batterijduur
14 uur
Frequentiebereik
20 Hz – 20 kHz
Websitewww.skullcandy.com7Score70

Philips SHB7250

De Philips SHB7250 laat de concurrentie ver achter zich als het gaat functies en gebruiksgemak. Niet alleen is de koptelefoon van Philips met 167,5 gram de lichtste uit de test, ook is het de enige kandidaat die Siri ondersteunt, een leuke toevoeging voor iOS-gebruikers. Het ontwerp komt wel wat rommelig over, omdat Philips voor elke functie een aparte knop heeft gemaakt. Ondanks het lichte gewicht is het Philips toch gelukt om een batterij in de SHB7250 te bouwen die het zo’n 11 uur uithoudt. Helaas voelt de koptelefoon wel vrij fragiel aan, waardoor het extra jammer is dat er geen opberghoes of -case meegeleverd wordt.

De Philips SHB7250 ondersteunt aptX, wat voor veel gebruikers een groot voordeel kan zijn. Je kunt hiermee geluid in cd-kwaliteit via bluetooth streamen. Door het lichte ontwerp en de fragiele bouw drukken de oorkussens echter niet zo goed op het oor, waardoor veel omgevingsgeluid alsnog de oorschelp binnendringt en het geluid zelf ook minder aanwezig is. Philips compenseert dit door in de koptelefoon iets meer nadruk te leggen op de lage tonen. Dit is ook gelijk de enige duidelijke aanpassing in het geluidsbeeld, de Philips klinkt bijzonder gebalanceerd en alle tonen komen – zelfs op hogere volumes – goed tot hun recht.

©PXimport

Philips SHB7250

Prijs
€ 59,-
Batterijduur
11 uur
Frequentiebereik
8 Hz – 23 kHz (met draad 40 kHz)
Websitewww.philips.nl8Score80

Marmitek BoomBoom 577

De Marmitek BoomBoom 577 is een robuuste koptelefoon met precies genoeg versieringen om het ontwerp neutraal en verzorgd te houden. Door het kussen om de hoofdband en de bijzonder zachte oorkussens, is de koptelefoon van Marmitek een bijzonder comfortabel model. De BoomBoom 577 is niet inklapbaar, maar wordt wel geleverd met een premium opbergcase en ook de kabels hebben een eigen opbergzakje. Het is de enige deelnemer die aptX Low Latency ondersteunt, waardoor het draadloze geluid vrijwel synchroon loopt met de audiobron.

Wat het geluidsbeeld betreft, maakt de BoomBoom zijn naam waar: de nadruk ligt op bas. Genres als house en techno knallen door de koptelefoon en zitten vol energie. De BoomBoom is hierdoor een stuk minder geschikt voor genres als klassiek of rock, aangezien veel tonen uit het middengebied en hoger worden weggedrukt door de bas.

©PXimport

Marmitek BoomBoom 577

Prijs
€ 59,-
Batterijduur
15 uur
Frequentiebereik
20 Hz – 20 kHz
Websitewww.marmitek.com7Score70

Trust Mobi Wireless

De Trust Mobi is de goedkoopste in deze test. Hoewel dit niet terug te zien is in het ontwerp en de koptelefoon vrij stevig aanvoelt, is er flink bezuinigd op comfort. De oorschelpen zijn voor de meeste volwassenen te klein, waardoor ze kunnen gaan irriteren. Ook is de hoofdband voor ons maar net lang genoeg. De Trust Mobi heeft ook de kortste batterijduur van alle deelnemers. Toch is het niet per definitie een slechte koptelefoon. Door zijn formaat en zeer aantrekkelijke prijskaartje is het een geweldig cadeau voor een jonger kind. Het geluid is namelijk prima en koptelefoon is zeker robuust genoeg om ruw gebruik te overleven.

©PXimport

Trust Mobi Wireless

Prijs
€ 51,99
Batterijduur
10 uur
Frequentiebereik
20 Hz – 20 kHz
Websitewww.trust.com5Score50

Stereoboomm HP600

Net als de Trust Mobi heeft de Stereoboomm HP600 rechthoekige oorkussens. Bij deze koptelefoon zitten ze echter wel prettig en vallen ze ook volledig over het oor. De koptelefoon wordt geleverd met een stevige opbergcase, waar je de koptelefoon opgevouwen in kunt opbergen. Het ontwerp doet vrij chique aan. De bediening is eenvoudig, maar niet zonder fouten. Zo zitten de knoppen een beetje los, waardoor je ze in de koptelefoon hoort rammelen als je ze gebruikt.

Het geluid is goed, maar door het ontwerp merk je hier helaas niet zoveel van. De vorm van de HP600 is namelijk niet bepaald ergonomisch. De oorschelpen staan kaarsrecht op je oor, waardoor de oorkussens dus wel boven het oor aansluiten, maar niet onder het oor. Het is ook niet mogelijk om de oorschelpen te kantelen. Als je de koptelefoon gebruikt met iOS loopt het draadloze geluid een paar seconden achter. Hierdoor is de koptelefoon onbruikbaar voor het kijken van video’s.

©PXimport

Stereoboomm HP600

Prijs
€ 109,95
Batterijduur
12 uur
Frequentiebereik
20 Hz – 20 kHz
Websitewww.stereoboomm.be6Score60

Sony MDR-770BN

Bij het zien van de Sony MDR-770BN is het bijna niet voor te stellen dat hij nog in het prijssegment tot de 100 euro valt. Van de luxueuze verpakking tot het robuuste ontwerp met het glimmende logo, deze koptelefoon ziet er netjes uit. Hoewel het kussen op de hoofdband wat hard is, zijn de oorkussens weer bijzonder zacht. Sony heeft iedere functie een eigen knop gegeven, waardoor je zowel volumeknoppen vindt als een knop om het volgende of vorige nummer mee te selecteren. In tegenstelling tot bij veel andere kandidaten zijn de knoppen duidelijk op de tast te onderscheiden en voelen ze ook stevig aan. De koptelefoon van Sony is niet inklapbaar, maar wordt wel geleverd met een opbergzakje.

Op het gebied van audio biedt Sony ons veel opties. Zo heeft deze MDR-770BN een eigen geluidsinterface waarmee je het volume onafhankelijk van de bron kunt regelen. Ook heeft hij actieve noise-cancelling, als enige koptelefoon uit de test. Deze eigenschap zien we maar zelden in dit prijssegment. Gebruik je deze 770BN met kabel, dan is de impedantie (weerstand) maar liefst 50 Ohm, dit is vooral nuttig voor professionele gebruikers in de studio of op het podium.

Het geluid van de MDR-770BN is niet bepaald natuurgetrouw: de nadruk ligt (te) duidelijk op bas. Hoewel het middengebied zichzelf nog aardig overeind weet te houden, zijn de hoge tonen duidelijk minder aanwezig. Of dit een storend is, kan per gebruiker verschillen.

©PXimport

Sony MDR-770BN

Prijs
€ 99,-
Batterijduur
12 uur
Frequentiebereik
8 Hz – 22 kHz
Websitewww.sony.nl9Score90

JBL E55

Aan kleurkeuzes bij deze JBL geen gebrek! Voor de rest blijft deze koptelefoon vrij neutraal. De logo’s gaan op in de gekozen kleur en er zijn weinig knoppen te bekennen. Toch is de bediening eenvoudig en voelen zowel de knoppen als de koptelefoon als geheel stevig en kwalitatief aan. De JBL E55 is inklapbaar, maar wordt niet geleverd met iets om de koptelefoon in op te bergen. Qua comfort is de JBL wat stug, de hoofdband is alleen bedekt met een laagje stof en de oorkussens zijn vrij hard. De JBL E55 gaat het langste mee van alle deelnemers: op één acculading kun je maar liefst 20 uur van je muziek genieten.

Het geluidsbeeld van de E55 is het typische JBL Signature-geluid. De nadruk ligt hierbij op het hoog- en laaggebied, waardoor deze gebieden dan ook extra gedetailleerd zijn. Vooral energieke nummers doen het goed bij dit geluidsbeeld, doordat lage ritmische geluiden sterk aanwezig zijn zonder dat geluiden als hi-hats verloren gaan. Genres met een belangrijk middengebied komen iets minder goed tot hun recht.

©PXimport

JBL E55

Prijs
€ 99,-
Batterijduur
12 uur
Frequentiebereik
20 Hz – 20 kHz
Websitewww.jbl.nl8Score80

Pioneer SE-MS7BT-S

De Pioneer SE-MS7BT-S is de grootste koptelefoon uit de test en is indrukwekkend om te zien. Hij heeft erg grote, zachte oorschelpen die bijzonder isolerend zijn. Waar andere hoofdbanden een kliksysteem hebben, kun je de hoofdband van deze koptelefoon afstellen met een schuifsysteem. Ook deze hoofdband is trouwens voorzien van een zacht kussen. De koptelefoon is niet in te klappen en de oorschelpen kunnen niet kantelen. Gelukkig is de koptelefoon dusdanig ergonomisch ontworpen dat je van dit laatste weinig merkt. Wel zitten de knoppen wat los, waardoor je deze hoort rammelen als je de koptelefoon bedient. Hij is verkrijgbaar in zwart, zwart-zilver en bruin.

Het geluidsbeeld van de Pioneer is bijzonder helder. Veel andere koptelefoons uit de test hebben een frequentiebereik van maximaal 20 kHz, de Pioneer gaat tot 22 kHz. Dit beetje extra bereik brengt toch behoorlijk wat details met zich mee, vooral bij het beluisteren van muziek met veel hoge tonen. Van lage tonen heeft de Pioneer geen kaas gegeten, zelfs met behulp van de isolerende oorkussens is de bas opvallend afwezig en nummers met veel lage tonen klinken dan ook niet denderend.

©PXimport

Pioneer SE-MS7BT-S

Prijs
€ 98,-
Batterijduur
12 uur
Frequentiebereik
9 Hz – 20 kHz
Websitewww.pioneer-audiovisual.eu7Score70

Conclusie

De koptelefoons uit de test hebben veel gemeen, maar hebben onderling ook grote verschillen, waaronder het prijskaartje. Het is makkelijk om een winnaar uit te kiezen op basis van functies en de prijs-kwaliteitverhouding, maar welke koptelefoon het beste bij jou past hangt af van je wensen en zelfs van je muzieksmaak. Liefhebbers van een goede bas zitten goed bij de koptelefoon van Marmitek of Sony, terwijl de kandidaat van Pioneer weer beter is in hogere tonen. En als je vaak lang onderweg bent is de JBL handig met z’n lange batterijduur. Gebruik je Siri veel, dan is die van Philips ideaal. Voor elk wat wils qua functies dus.

Qua geluidskwaliteit is er niet één in deze test die slecht scoort. Een lagere score op dit vlak is doorgaans te danken aan een slechte pasvorm, die zorgt voor een slechter geluid. Welke functies belangrijk zijn, bepaal jij als gebruiker. Wel is duidelijk: ook als je niet meer wilt uitgeven dan pakweg 100 euro, is er genoeg te kiezen, al moet je altijd wel wat concessies doen.

©PXimport

Parkeerautomaten en laadpalen voor elektrische auto's zijn steeds vaker doelwit van fraudeurs. Ze plakken een sticker met een valse QR-code op het scherm of naast het betaalgedeelte. Wie de code scant, komt terecht op een nagemaakte website die vraagt om bankgegevens of een betaling. In werkelijkheid belandt het geld niet bij de gemeente of de exploitant, maar bij criminelen.

Van Amsterdam tot Maastricht, van Alphen aan den Rijn en Rotterdam tot Den Haag: valse QR-codes duiken steeds vaker op. Quishing, zoals deze relatief nieuwe vorm van oplichting wordt genoemd, kan je behoorlijk wat geld kosten. Met de tips in dit artikel voorkom je dat jij slachtoffer wordt.

Hoe fraudeurs te werk gaan

Een valse QR-code is vaak simpelweg een sticker die over de originele code of op een lege plek is geplakt. Op het eerste gezicht lijkt de code onderdeel van de automaat. Zodra je de code scant, opent er een website die qua logo en opmaak sterk lijkt op die van een parkeer- of laadpaalexploitant. Het verschil zit in de details: de url wijkt af, de site vraagt direct om bankinloggegevens of je wordt doorgestuurd naar een betaalpagina die niets met de gemeente of betreffende exploitant te maken heeft.

In het Verenigd Koninkrijk en Nederland zijn al meerdere meldingen gedaan. Sommige slachtoffers verloren tientallen euro's aan parkeergeld, anderen werden geconfronteerd met grotere bedragen die van hun rekening verdwenen.

Zo herken je een valse QR-code

Let altijd goed op de fysieke code. Ziet het eruit als een losse sticker, scheef geplakt of met een afwijkende kleur? Dan is de kans groot dat het om fraude gaat. Controleer daarnaast de link die verschijnt zodra je scant. Een betrouwbare url verwijst naar een bekende aanbieder, zoals de website van de gemeente of een erkende parkeerapp. Zie je rare domeinnamen of spelfouten, ga dan niet verder maar klik de pagina meteen weg. Belangrijk om te weten: dat een link met https:// begint is tegenwoordig geen garantie meer dat het om een veilige site gaat. Wij hebben als test de valse QR-code op de foto gescand (don't try this at home!) en de link begint met https://...

Nog beter is het om QR-codes helemaal te vermijden bij dit soort betalingen. Gemeenten en aanbieders van laadpalen en parkeerautomaten adviseren om te betalen via de automaat zelf of via een officiële app, zoals EasyPark of ParkMobile. Zo weet je zeker dat je geld op de juiste plek terechtkomt.

Wat kun je zelf doen?

Betaal je via een app of met pin, dan loop je geen risico op quishing. Zie je toch een verdachte QR-code, meld dit dan bij de gemeente of politie, zodat de sticker snel verwijderd kan worden. Twijfel je aan een website, gebruik dan een controletool zoals 'Check je linkje' waarmee je vooraf kunt zien waar een QR-code naartoe leidt.

Nog niet zo lang geleden was miniled-technologie voorbehouden aan de luxere midrange-modellen en hoger. Maar zoals dat nu eenmaal gaat is ook deze technologie na een aantal jaren beschikbaar op goedkopere modellen. Hoe zit het dan met de kwaliteit?

8,9

Uitstekend

Conclusie

TCL’s 55C6K is een heel interessante instapper. De adviesprijs ligt te hoog, zeker naast de betere C7K, maar gelukkig is de tv her en der al voor veel minder te krijgen. Met 180 zones schieten de piekhelderheid en het contrast iets tekort, en HDR blijft ook een beetje achter. Toch levert de tv in SDR mooie kleuren en prima kalibratie in Filmmaker- en Movie-modus. Het toestel maakt daarnaast gebruik van Google TV en levert goede gaming-features.

Plus- en minpunten

• Achtergrondverlichting met 180 zones en degelijk contrast
• Voldoende piekhelderheid en degelijk kleurbereik
• Ondersteuning voor Dolby Vision IQ en HDR10+
• Twee HDMI 2.1-aansluitingen met gaming-features
• Filmmaker Mode en Movie Mode met goede kalibratie
• Google TV en AirPlay 2

• HDR-dynamische tonemapping vermindert het contrast
• eARC/ARC neemt een 48-Gbps HDMI-poort in
• Beperkte kijkhoek

Een eenvoudig ontwerp hoeft niet lelijk te zijn, iets wat de C6K goed laat zien. De vleugelvoeten links en rechts onder deze televisie zijn licht naar buiten gedraaid en dat zorgt ervoor dat hij erg stabiel staat. Aan de voorzijde heeft het scherm nauwelijks een kader; de focus ligt op het beeld. Van opzij gemeten is hij 56 mm diep. Door de licht afgeschuinde zijkanten en de smalle zilverkleurige rand oogt hij zelfs nog slanker. De rug is mooi vlak en afgewerkt met een vierkantpatroon.

Aansluitingen

TCL kiest voor een minimale set aan aansluitingen, een eigenschap die we bij al hun miniled-modellen zien. Er zijn vier HDMI-poorten, waarvan twee voorzien zijn van de maximale 48Gbit/s-bandbreedte die noodzakelijk is voor gamen in 4K120 op je favoriete high-end console. Voor pc-gamers is er nog wat extra mogelijk. Zij kunnen in 4K144Hz gamen, of als je framerate belangrijker vindt dan resolutie kunnen ze zelfs tot 2K288Hz gaan. Met een input-lag van 16,8 ms (bij 4K60) en 8,4 ms (bij 2K120), ondersteuning voor ALLM en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync Compatible) is een responsieve en uiterst vloeiende game-ervaring gegarandeerd.

Heb je thuis meerdere high-end gamebronnen én een soundbar, dan moet je er wel rekening mee houden dat ARC/eARC slechts op één van de 48Gbit/s-poorten is ingeschakeld, en je dus maar één dergelijke poort overhoudt voor je game-apparaten. Behalve de HDMI-poorten zijn er nog een usb-poort voor media, een digitaal optische audio-uitgang, twee antenne-aansluitingen, wifi 5, ethernet en bluetooth (voor de afstandsbediening en draadloze hoofdtelefoons). 

Voorzien van Google TV

Zijn er bepaalde apps die je absoluut niet wilt missen op je smart-tv? Dan is Google TV een uitstekende keuze. Het systeem heeft het ruimste app-aanbod en je vindt er bijna alle internationale, maar ook lokale streamingdiensten terug. Google Cast en Apple AirPlay 2 maken het supermakkelijk om content van je smartphone naar de tv te sturen. Aanbevelingen krijg je eveneens in overvloed. Ze zijn geordend per genre, niet per streamingdienst. De genres die Google je toont, zijn gebaseerd op je kijkgedrag. Meer over Google TV lees je in dit artikel.

TCL biedt verder een energiedashboard waarin je alle instellingen terugvindt die het energieverbruik van je tv kunnen beïnvloeden. Wil je de tv gebruiken als kunstkader, dan open je T-exhibition; daar vind je niet alleen een ruim aanbod kunst, je kunt er ook AI-kunst genereren. TCL Channels biedt gratis streaming-content, mét advertenties uiteraard. De Google TV-interface werkt vlot en de gebruikservaring is prima. Ook als je even in de instellingen wilt duiken of een andere input wilt selecteren heeft TCL voor een handige interface gezorgd.

De zwarte rechthoekige afstandsbediening wint geen prijs voor innovatie, maar werkt wel prima. De toetsen voelen zacht aan en hebben een zuivere aanslag. De lay-out is redelijk klassiek en er is nog een numeriek toetsenbord aanwezig. De ingebouwde microfoon is handig voor zoekopdrachten. Onderaan de afstandsbediening zijn zes sneltoetsen te vinden: voor Netflix, Prime Video, YouTube, de mediaspeler, TCL Channels en Disney+. 

Prima beeldverwerking

De AiPQ Pro-processor die je in de C6K vindt, gebruikt TCL ook in zijn hoger geplaatste modellen. Dat is goed nieuws, want je hoeft dus niets in te leveren op dit vlak en de resultaten zijn erg goed. Wat ons vooral opvalt, is dat HDR-content met zachte kleurgradiënten nu quasi-foutloos en zonder kleurstroken op het scherm verschijnt. Je hoeft daarvoor zelfs geen ruisonderdrukking te activeren. In SDR-content kan dat verschijnsel wel nog zichtbaar zijn, maar met wat lichte ruisonderdrukking worden de meeste hinderlijke kleurstroken weggewerkt. Alleen heel lastige gevallen blijven licht zichtbaar. De processor scoort ook erg goed op deinterlacing van live-tv (1080i) en heeft prima upscaling. Een klein beetje extra scherpte (tot maximaal 5) kan het beeld wel gebruiken.

Voor sport en games is bewegingsscherpte erg belangrijk, en die is prima. De randen van bewegende voorwerpen hebben een heel licht vage rand. Oledmodellen blijven wel uitgesproken beter op dit vlak. Wie dat wil verbeteren, kan overschakelen naar een 240Hz-verversingssnelheid. Bij 4K-beeldmateriaal gaat dat ten koste van wat verticale resolutie, maar het verlies is erg klein. Gamers kunnen in Full-HD zelfs tot 288 Hz gaan. Voor film zien we weinig meerwaarde. Wil je de judder van films wat intomen, dan activeer je de motion interpolation; stel de sterkte in naar eigen smaak. 

©TCL

Zijn 180 dimmingzones voldoende?

Het grote voordeel van miniled-achtergrondverlichtingen is dat ze een groot aantal dimmingzones kunnen bieden. Die zijn essentieel om het contrast van de televisie naar een hoger niveau te tillen. De 55C6K moet het echter stellen met 180 zones (18 x 10). Dat is een flinke downgrade ten opzichte van de 55C7K, die kan uitpakken met 720 zones (36 x 20). Het lcd-paneel zelf heeft een eigen contrast van ongeveer 4600:1, en dat is weliswaar iets lager dan wat we bij andere TCL-modellen zagen, maar zeker niet slecht. Met local dimming geactiveerd stijgt het contrast naar 8400:1, een bescheiden verbetering.

Op een eenvoudiger test scoort hij nog 27.800:1. Die cijfers laten zien dat dat 180 zones wel verbetering leveren, ook al is die aan de kleine kant. Maar het echte verschil zien we in allerlei testfragmenten. Is het beeld donker en zijn er veel kleinere lichtpunten, dan is er meer schaduwdetail zichtbaar dan wenselijk omdat de grote zones het contrast niet fijn genoeg kunnen controleren. Een snel bewegend voorwerp kan dan ook een kleine zone-overgang tonen.

We moeten daar wel bij vermelden dat de aansturing erg goed is; echte zonegrenzen zijn onzichtbaar, maar een incidentele halo is uiteraard niet te vermijden. Al die zaken zijn vooral van belang bij donkere beelden. Bij heldere beelden zien we dan weer een omgekeerd effect. Een donkere partij met scherp detail in een verder helder beeld is iets te helder en verliest zo wat detail. Dat effect is duidelijker in HDR. Al met al nog steeds een behoorlijk resultaat, maar van 180 zones mag je geen oledkwaliteit contrast verwachten. 

Bescheiden piekhelderheid

Ook op het gebied van piekhelderheid kan de C6K maar nauwelijks overtuigen. Op het 10%-venster in HDR Filmmaker Mode meten we 688 nits, op het volledig witte scherm 547 nits. TCL heeft de tv zo getuned dat hij op het 50%-venster nog naar 844 nits gaat. Dat zijn voor HDR eerder bescheiden resultaten, zeker aangezien de Filmmaker Mode de middentinten en helderste tinten te donker toont. Het kleurbereik haalt 88,5% P3. De C6K claimt een QLED-model te zijn, maar onze meting duidt eerder op een KSF-fosfor-achtergrondverlichting waarbij vermoedelijk erg weinig of geen quantum dots aanwezig zijn. Die QLED-vermelding zou TCL dan ook beter achterwege laten. Vergelijk die resultaten met de C7K (die wél echte quantum dots gebruikt) waar we 95% P3 halen en een piekhelderheid van 1850 nits op het 10%-venster, en je ziet dat het verschil groot is.

De C6K ondersteunt Dolby Vision IQ en HDR10+, naast HDR10 en HLG. In HDR Filmmaker Mode zijn niet alleen de helderste tinten te donker, de tv clipt ook wat witdetail weg, waardoor nuance in de helderste tinten kan verdwijnen. We activeerden dynamische tonemapping om dat tegen te gaan, maar dat maakt het beeld over het algemeen te helder, waardoor je minder contrastrijk beeld ziet. In SDR is het resultaat erg goed: de Filmmaker Mode levert een goede kalibratie, dus daar zie je de C6K op zijn best. Zowel in HDR als SDR was het schaduwdetail goed zichtbaar. 

Matige audio

De 40 watt sterke 2.1-audioconfiguratie met het label van Onkyo mag dan wel iets krachtiger zijn dan de gemiddelde lagere-middenklasser, toch laat het geen diepe indruk achter. Er is ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X, maar onze filmsoundtracks geven maar een matig tot erg beperkt surroundgevoel. Echte diepe bassen ontbreken, en zodra je het volume echt hoog zet, verdwijnt een deel van de bas en hoor je redelijk wat vervorming. De klank is goed genoeg voor doorsnee dagelijks gebruik, maar muziek- en filmliefhebbers kunnen beter een soundbar bij deze televisie gebruiken.

Conclusie

TCL pakt erg graag uit met zijn miniled-modellen, maar deze instapper maakt toch een aantal belangrijke compromissen. Dat leidt onmiddellijk tot zijn belangrijkste minpunt: de adviesprijs. Die is te hoog, zeker wanneer je die vergelijkt met de TCL C7K die nauwelijks duurder, maar wel aanmerkelijk beter is. De dynamische tonemapping van TCL kan beter, zeker gezien de basisprestaties. Met 180 zones kan hij immers geen hoge piekhelderheid leveren en ook geen indrukwekkend contrast. In HDR blijft hij daardoor wat achter, en de dynamische tonemapping maakt niet genoeg goed. Als we erg streng zijn, komt dat vooral omdat de andere miniled-modellen van TCL juist wél zo goed scoren. Maar eerlijk is eerlijk: deze TCL 55C6K levert nog prima prestaties, met mooie kleuren en voldoende piekhelderheid en contrast. De Filmmaker en Movie Mode zijn goed gekalibreerd en zeker in SDR is dat een mooie prestatie. Google TV zorgt voor een ruim entertainmentaanbod en er zijn aardig wat gaming-features. Kun je deze televisie met een mooie korting vinden, dan is hij zeker het overwegen waard!