ID.nl logo
Zo bescherm je je externe schijf met een wachtwoord
© PXimport
Zekerheid & gemak

Zo bescherm je je externe schijf met een wachtwoord

Je telefoon en computer zijn beveiligd met een pincode, wachtwoord of biometrische authenticatie, maar hoe zit het met je externe opslagapparaten? Ook die dingen kunnen in handen raken van onbevoegden. Er zijn enkele manieren om zo’n externe schijf te beschermen met een wachtwoord.

Externe harde schijven en usb-sticks zijn bijzonder handig vanwege hun draagbaarheid. Je neemt grote bestanden heel gemakkelijk met je mee, zonder dat je met een laptop hoeft te zeulen. Om de veiligheid in het oog te houden, kun je natuurlijk hardware-gecodeerde opslagapparaten met vingerafdruklezers aanschaffen. Deze schijven bieden een veilige vorm van wachtwoordvrije biometrische codering die makkelijk in gebruik is en ook eenvoudig in te stellen is. Maar die zijn is duur. Wij bekijken vergrendelingssoftware die je geen cent kost. Voor alle duidelijkheid, we hebben het hier niet over tools waarmee je selectief één of meerdere mappen versleutelt. In dit artikel leggen we je uit hoe je de volledige gegevensdrager met een wachtwoord beveiligt. Hierdoor vermijd je dat je op een hectische dag per ongeluk gegevens opslaat buiten die paar beveiligde mappen waardoor ze open en bloot voor iedereen beschikbaar zijn die de schijf in handen krijgt. 

BitLocker inschakelen

BitLocker is de gemakkelijkste Windows-oplossing, want dan hoef je geen software van derden te gebruiken. Hier zit helaas wel een ‘maar’ aan verbonden, want deze tool is alleen beschikbaar in Windows 10 Pro, Enterprise en Education. Wie dus met Windows 10 Home werkt, moet een andere oplossing, bijvoorbeeld VeraCrypt – ook besproken in dit artikel – gebruiken.

Maak je gebruik van een andere versie dan Home, open dan Windows Verkenner en klik met de rechtermuisknop op de externe schijf of usb-stick en kies BitLocker inschakelen. Er verschijnt een mededeling dat BitLocker wordt geïnitialiseerd. Wacht even tot dat klaar is en zorg ervoor dat je de schijf niet ontkoppelt tijdens de BitLocker-codering.

Wachtwoord

Daarna zet je een vinkje bij de tekst Een wachtwoord gebruiken om het station te ontgrendelen. Voeg een sterk wachtwoord in en herhaal dit. Selecteer daarna Volgende om door te gaan. Het wachtwoord moet aan een aantal criteria voldoen, anders ontvang je een foutmelding. Het moet minimaal acht tekens bevatten, minstens één hoofdletter en één kleine letter en er moet ten minste één symbool, cijfer of spatie in staan.

©PXimport

Herstelsleutel

Windows maakt automatisch een herstelsleutel aan als je het wachtwoord bent vergeten. Je kunt die herstelsleutel op drie manieren vastleggen: je kunt hem opslaan in je Microsoft-account, in een tekstbestand ergens op de harde schijf of afdrukken. Kies een van de drie manieren en klik op Volgende. Nadat je het bericht hebt ontvangen dat de herstelsleutel is opgeslagen of afgedrukt, ga je verder.

©PXimport

Versleuteling starten

BitLocker vraagt welk deel van de externe gegevensdrager beveiligd moet worden. Als het gaat om een nieuwe schijf of usb-stick, dan hoef je alleen het gedeelte van het station te versleutelen dat je op dat moment gebruikt. Alle nieuwe gegevens zal BitLocker automatisch versleutelen wanneer je ze naar dit station wegschrijft. Dit is de snelste methode. Afhankelijk van de hoeveelheid gegevens op de schijf een paar seconden tot minuten.

Schakel je BitLocker in op een station dat al wordt gebruikt, dan kun je het volledige station versleutelen, zodat alle gegevens beveiligd zijn. Dat geldt ook voor gegevens die je van dit station hebt verwijderd, maar die nog niet overschreven zijn. Deze methode verloopt langzamer en kan zelfs uren in beslag nemen.

Heb je je keuze gemaakt, klik dan op de knop Versleuteling starten.

©PXimport

Geavanceerde opstartopties

Verwijder de schijf niet, want dan onderbreek je de codering en hierdoor zou de schijf beschadigd kunnen raken. Je kunt het versleutelingsproces wel even pauzeren, maar de bestanden zijn pas volledig beschermd als je het bericht ziet dat de versleuteling is afgerond.

Wanneer je later de schijf of usb-stick verwijdert en opnieuw in de computer plugt, verschijnt er een pop-upvenster van BitLocker die naar het wachtwoord vraagt. In het pop-upvenster zie je ook nog twee andere opties: het opgeven van de herstelsleutel en de schijf automatisch laten ontgrendelen op de pc. De eerste optie gebruik je als je je wachtwoord vergeten bent, je voert dan de herstelsleutel van 48 tekens in om weer toegang tot je schijf te krijgen. Door de tweede optie aan te vinken zorg je ervoor dat de huidige pc de schijf altijd automatisch herkent en ontgrendelt. 

©PXimport

MacOS via Schijfhulpprogramma

Ook voor de Mac heb je geen externe software nodig om de toegang tot een externe harde schijf te beveiligen. De beveiliging moet je wel instellen voordat je de gegevens op het opslagmedium plaatst. Open de tool Schijfhulpprogramma dat op iedere Mac staat. Selecteer in de linkerkolom de schijf of de usb-stick die je wilt beveiligen en gebruik dan de knop Wis. Je gaat hiermee dit station formatteren en je kunt dan meteen het station een nieuwe naam geven. In hetzelfde venster moet je ook een Structuur en een Indeling selecteren. Bij Indeling ga je voor GUID-partitie-indeling. Als je dat hebt gedaan, kun je bij Structuur de optie Mac OS Uitgebreid (journaled) kiezen. Het systeem zal vragen om een wachtwoord dat je moet bevestigen en waarvoor je ook een aanwijzing moet opgeven als geheugensteuntje. Als je dat allemaal gedaan hebt, klik je op de knop Wis. MacOS zal de gegevensdrager nu formatteren en versleutelen. Dit kost tijd, dus heb geduld. Als de versleuteling is afgerond, zul je iedere keer het wachtwoord moeten invoeren als je de gegevensdrager aan een pc koppelt.

©PXimport

Volume aanmaken

Naast de eigen programma’s van Windows en Apple is er het externe programma VeraCrypt. Deze gratis coderingssoftware werkt vlot op Windows, macOS en Linux. Beschik je niet over BitLocker omdat je systeem op Windows Home draait, dan is dit een prima alternatief.

Na de installatie start je het programma op en sluit je de externe schijf aan op je computer. In het menu Instellingen kun je het programma bij Taal op Nederlands zetten. Wanneer je het programma uitvoert, verschijnt er een venster met een aantal stationsletters en enkele knoppen. Die heb je straks nodig om het versleutelde volume te koppelen. Negeer die lijst voorlopig en klik op de knop Volume aanmaken. Je komt vervolgens in de wizard terecht die je helpt een volume aan te maken. De eerste optie, Een versleutelde bestandscontainer aanmaken, creëert een virtueel versleuteld gedeelte op de schijf, de rest van de schijf kan niet-versleutelde gegevens bevatten. Wij willen juist dat de volledige schijf versleuteld wordt, dus kiezen we voor de tweede optie: Een niet-systeempartitie/schijf versleutelen.

©PXimport

Apparaat selecteren

In het volgende scherm van de wizard krijg je de keus tussen een Standaard VeraCrypt-volume of een Verborgen VeraCrypt-volume. De tweede optie gebruik je eigenlijk alleen als iets top secret moet blijven; het programma zal dan een tweede versleuteld volume binnen het eerste versleutelde volume creëren. In de meeste gevallen zal dat niet nodig zijn. Maak het dus niet te complex en selecteer Standaard VeraCrypt-volume en klik weer op Volgende. Daarna moet je de externe gegevensdrager selecteren met de knop Apparaat selecteren. In het volgende venster kun je een bepaalde partitie selecteren of de volledige schijf. Als er slechts één partitie op de schijf staat, is het mogelijk dat er een foutmelding verschijnt als je aangeeft dat de volledige schijf versleuteld moet worden. Dat los je op door die ene partitie te selecteren. Je komt dan terug in het vorige scherm waar het pad naar partitie op de juiste manier is ingevuld. Ga door, zodat je in het scherm Modus volume aanmaken komt. De eerste optie zorgt ervoor dat VeraCrypt alle gegevens zal verwijderen die op de harde schijf zijn opgeslagen, voordat het de schijf gaat versleutelen. De tweede optie houdt in dat VeraCrypt de gegevens die op de schijf staan, versleutelt zonder iets te verwijderen. De eerste optie is veel sneller, dus kies voor Versleuteld volume aanmaken en formatteren.

©PXimport

Bewegen bewegen

In het scherm Versleutelingsopties moet je het coderingsalgoritme en het hash-algoritme kiezen. Heb je geen idee wat dit betekent, laat dit dan gerust op de standaardwaarden staan en klik op Volgende. Daarna volgt er nog een scherm om de grootte van het volume te dubbelchecken. Daarna is het eindelijk tijd om het wachtwoord voor de schijf op te geven. VeraCrypt geeft duidelijk aan waaruit het wachtwoord moet bestaan. En tot slot is het de beurt aan het formatteren van de schijf. Hier moet je een tijdlang de muisaanwijzer willekeurig binnen het venster bewegen. Door onvoorspelbare bewegingen creëer je entropie. Dat is een random nummergenerator in de software die willekeurige getallen genereert op basis van jouw bewegingen. Een groene progressiebalk geeft aan wanneer het algoritme klaar is. Wacht tot het versleutelingsproces is afgelopen, en klik op Formatteren.

©PXimport

Koppelen

Wanneer de schijf is gecodeerd kun je uitsluitend toegang krijgen tot de inhoud door eerst de VeraCrypt-software te gebruiken. Het programma moet dus op iedere pc staan waarmee je iets op de schijf wilt kunnen opslaan. Het is belangrijk dat je weet dat je dit volume niet langer kunt benaderen via de oorspronkelijke stationsletter. Had het volume voor de encryptie de letter D, dan ontvang je na de encryptie de melding dat dat station onleesbaar is. Om het versleutelde volume beschikbaar te maken, moet je de schijf via VeraCrypt koppelen met de pc.

Open VeraCrypt en selecteer een andere stationsletter uit de lijst, bijvoorbeeld H. Vervolgens klik je op de knop Automatisch koppelen. Nadat je het volumewachtwoord hebt opgegeven, klik op je op OK. De koppeling duurt eventjes en VeraCrypt waarschuwt zelfs dat je niet moet denken dat de applicatie is vastgelopen. Ten slotte zie je dat het volume is gekoppeld aan de geselecteerde schijfletter. Je kunt het volume vervolgens openen vanuit VeraCrypt door erop te dubbelklikken. Of je kunt in Windows Verkenner de beveiligde schijf vinden met als schijfletter H.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Zo ontdek je snel of je online wordt opgelicht
Zekerheid & gemak

Zo ontdek je snel of je online wordt opgelicht

Je hoort het steeds vaker: iemand klikt op een link en belandt op een nepwebsite van de bank, waar intussen persoonlijke gegevens worden ingevuld. Of er komt ineens een WhatsApp-bericht van een ‘bekende’ met het verzoek om snel geld over te maken voor een ticket of een nieuwe telefoon. Natuurlijk trap jij daar niet zomaar in. Maar hoe herken je dit soort berichten nu het makkelijkst?

Online oplichting is een van de grootste zorgenkindjes van banken en de politie. Er wordt jaarlijks voor miljoenen gefraudeerd met valse links en nepberichten die via sms, e-mail of WhatsApp worden verstuurd. En met de komst van AI wordt het voor criminelen steeds makkelijk om zulke berichten zo echt mogelijk te laten lijken.

Goed lezen

Het herkennen van spamberichten of nepverzoeken om geld over te maken is niet altijd eenvoudig. Belangrijkste vuistregel: gaat het om geld, zeker om grote bedragen, controleer het bericht dan extra goed. Bij e-mail is dat meestal goed te doen. Twijfel je of een bericht een phishingmail is, beweeg dan met de muis over een link zonder erop te klikken. Onderaan in je browser verschijnt de url waar de link naartoe leidt.

Door met je muis over een linkje te zweven, zie je onderin waar de link naartoe gaat. Een goede controle voordat je de link ook daadwerkelijk aanklikt.

Soms zijn die adressen zo onduidelijk dat je er weinig uit kunt opmaken. Klik in dat geval met de rechtermuisknop op de link en kies Koppeling kopiëren. Plak het adres vervolgens in Kladblok, zodat je het kunt bekijken zonder de site daadwerkelijk te openen. Dat is de veiligste manier om te controleren waar de link naartoe verwijst. Vaak zie je dan vreemde of onbekende domeinnamen, een duidelijke aanwijzing dat de mail niet van je bank afkomstig is.

Twijfel? Bellen!

Krijg je een vreemd WhatsApp- of sms-bericht waarin het lijkt alsof een bekende je vraagt om geld over te maken, bijvoorbeeld omdat hij een ticket is kwijtgeraakt of omdat haar telefoon gestolen zou zijn? Dat kán natuurlijk echt zijn, maar vaak is het helaas nep. Zelfs als details in het bericht kloppen, zoals het land waar die persoon verblijft. Slimme oplichters halen dit soort informatie namelijk gewoon van sociale media. Nog een reden dus om niet zomaar online te delen dat je op vakantie gaat en waarheen.

Ga je op vakantie? dan zet je dat natuurlijk niet op social media.

Twijfel je aan de echtheid van het bericht? Bel de persoon zelf om het te controleren. Heb je daar ook geen goed gevoel bij en is diegene met anderen op reis, bijvoorbeeld met partner of kinderen, neem dan contact op met hen om te checken of het verhaal klopt. Dan heb je de waarheid meestal snel boven tafel.

Bankcontrole

Sommige banken helpen klanten bij het tegengaan van fraude. Bij de ING kun je bijvoorbeeld controleren of de bank jou ook echt belt op het moment dat je iemand aan de lijn hebt die zegt dat hij of zij van de ING is. Daarvoor hoef je alleen maar de ING-app te openen en te klikken op de knop 'Check het gesprek'.

Andere banken gebruiken andere methoden, maar in het algemeen kun je ervan uitgaan dat jouw bank je nooit belt. En als ze dat wel doen, zullen ze je nooit vragen om je geld (tijdelijk) over te boeken naar een andere rekening, je opdracht geven om je bankpas af te geven aan een koerier of vragen om je gebruikersnaam en wachtwoord.

Gebeurt dat wel, hang dan direct op en bel vervolgens je eigen bank. Al is het maar om te melden dat er scammers actief zijn.

Extra beveiliging

Wil je zelf niet constant controleren of een e-mailtje of berichtje echt is, maar kun je daar wat extra hulp bij gebruiken? Kies dan voor een goed beveiligingspakket. Vrijwel alle beveiligingssuites vissen dergelijke mailtjes er zo voor je uit en markeren deze als zijnde spam, of verplaatsen deze dan automatisch naar een aparte folder in je mailbox.

Bitdefender Premium Security is een allround beveiligingspakket die je mailboxen in de gaten houdt en automatisch controleert op spamberichten en scam-mails. Mailtjes die veilig zijn worden indien gewenst aangeduid met een groen 'Bitdefender Safe'-labeltje. Prettig daarbij is dat je die aanduiding ook op andere apparaten ziet waar je je mail leest, omdat Bitdefender op serverniveau controleert en niet alleen je lokale mailbox. Alles wordt dus online al voor je in de gaten gehouden.

Mailtjes met het groene Bitdefender Safe-labeltje zijn veilig.

Dat geldt natuurlijk ook voor alle software die je downloadt, ook dat wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van malware. En wie het zekere voor het onzekere neemt, maakt in Bitdefender ook nog eens gebruik van de extra AI-hulp Scam Copilot. Dankzij de ingebouwde chatfunctie kun je bijvoorbeeld een vraag stellen over scamming, maar ook een screenshot sturen van een sms- of WhatsApp-bericht. Scam Copilot scant het bericht en kan aangeven of het om een scambericht gaat.

Blijf alert

Een compleet beveiligingspakket is tegenwoordig toch echt wel een must. Zulke software neemt je aardig wat werk uit handen wat betreft de controle op fishing- en scammingmailtjes en de continu beveiliging van je apparaten als het op virussen en malware aankomt. De ontwikkelingen gaan echter snel en AI wordt meer en meer gebruikt om mensen te misleiden. Dat betekent dat je zelf ook constant alert moet blijven en je jezelf eigenlijk moet trainen om valse berichten te herkennen. Met een extra hulp als Scam Copilot van Bitdefender kun je dergelijke berichten al veel sneller onderscheppen, maar vereist het nog wel een extra stap aan jouw zijde, zoals het opsturen van een verdachte screenshot van een nep-WhatsApp-bericht. Blijf dus altijd opletten, hoe echt een bericht ook lijkt.

▼ Volgende artikel
Review Google Pixel 10 Pro XL – iPhone-uitdager met kortere accuduur
© Rens Blom
Huis

Review Google Pixel 10 Pro XL – iPhone-uitdager met kortere accuduur

De Google Pixel 10 Pro XL is de nieuwste en duurste reguliere smartphone van het merk. In deze review nemen we het toestel met een adviesprijs van 1299 euro onder de loep.

Uitstekend
Conclusie

De Google Pixel 10 Pro XL is een fraaie en complete smartphone met erg goede camera's en zeven jaar software-updates. De ondersteuning voor magnetische (oplaad)accessoires is een mooie vernieuwing en we zien ook potentieel voor de AI-functies. De accuduur is echter een zwakker punt en de adviesprijs vinden we aan de hoge kant.

Plus- en minpunten
  • Geschikt voor magnetische accessoires
  • Uitstekende camera's
  • Frisse software vol AI en 7 jaar updates
  • Zwaar
  • Processor minder krachtig
  • Kortere accuduur
  • Veel AI-functies nog niet in Nederland te gebruiken

Herkenbaar ontwerp met nieuwtje

Leg je de Pixel 10 Pro XL naast de 9 Pro XL, dan moet je wel heel goed kijken om verschillen te ontdekken. De toestellen ogen praktisch identiek. Maar er zijn wel degelijk verschillen. De Pixel 10 Pro XL is bijvoorbeeld nog zwaarder geworden en is met zijn 232 gram een van de zwaarste telefoons van het moment.

©Rens Blom

Daarnaast ondersteunt de Pixel 10 Pro XL als eerste bekende Android-smartphone magnetische accessoires aan de achterzijde (via Qi2). Je kunt bestaande Apple MagSafe-accessoires van je iPhone daardoor met de Pixel 10 Pro XL gebruiken, wat tof is en goed werkt.

©Rens Blom

De Pixel 10 Pro XL hangt keurig aan een MagSafe-oplader van Zens.

Goed om te weten: naast de Pixel 10 Pro XL zijn er ook een kleinere Pixel 10 en 10 Pro, die uiteraard andere specificaties én prijzen hebben. De Pixel 10 Pro XL heeft een prachtig 6,8-inch oledscherm dat bij de beste schermen hoort. Meer hoeven we er niet over te zeggen. De vingerafdrukscanner achter het scherm functioneert bovendien erg goed.

©Rens Blom

Niet de beste specificaties

Van een smartphone die maar liefst 1299 euro kost verwachten we heel goede specificaties. Google snapt dat en stopt daarom een royale 16 GB werkgeheugen in de Pixel 10 Pro XL, aangevuld met minimaal 256 GB opslagcapaciteit. Maar nu komt het: de Tensor G5-processor van Google zelf haalt het niet bij de chips in andere topsmartphones. Googles Pixel 10 Pro XL is in benchmarks minder snel en beperkt de chip sneller bij gamen om niet te warm te worden. Op papier jammer, in de praktijk merk je hier echter minder van. De smartphone is dan ook snel zat.

Waar je méér van merkt, is de accuduur. De Pixel 10 Pro XL heeft een 5200mAh-accu, wat een redelijk gangbare accucapaciteit is voor een 6,8inch-smartphone. Het lijkt er echter op dat de Tensor G5-chip en het modem minder energiezuinig zijn, want de accuduur maakt weinig indruk. Net als voorgaande Pixel-telefoons moeten we de Pixel 10 Pro XL steevast aan de oplader leggen als we gaan slapen. Op zo'n dag lezen we best wat nieuws op de telefoon, gebruiken we sociale media, plegen we wat belletjes, maken we foto's en gebruiken we een halfuur tot uur de hotspot-functie om in de trein te internetten op onze laptop. Veel andere telefoons hebben aan het eind van zo'n dag meer accu over dan de Pixel 10 Pro XL.

Opladen kan de smartphone via usb-c en draadloos. Bekabeld is de snelste methode; het duurt dan anderhalf uur om de accu volledig op te laden.

©Rens Blom

Uitstekende camera's

Pixel-smartphones staan al jaren bekend om hun uitstekende camera's. De Pixel 10 Pro XL houdt die reputatie hoog en biedt je drie geavanceerde camera's op de achterkant. Het gaat om een primaire camera, een groothoekcamera en een zoomcamera. Met alle camera's kun je overdag én in het donker echt hele goede foto's en video's schieten. Het verschil met de Pixel 9 Pro XL, die we hiervoor regelmatig gebruikten, vinden we echter niet groot. Gek is dat niet, want de 10 Pro XL heeft dezelfde camera's als zijn voorganger. Google zegt wel dat de optische beeldstabilisatie verbeterd is en voegt een zoommodus (tot 100x) toe, die sterk leunt op kunstmatige intelligentie (AI). En ja, tientallen keren zoomen is grappig, maar de resultaten zijn veel minder mooi dan een 'echte foto'. Wij adviseren je daarom om maximaal 10x te zoomen. Dan krijg je echt nog prima foto's.

Hieronder zie je twee fotoseries met telkens van boven naar beneden de hoofdcamera, de groothoekcamera en verschillende zoomstanden.

©Rens Blom

©Rens Blom

Opfrisbeurt voor software

Op de Pixel 10 Pro XL is Android 16 geïnstalleerd, de nieuwste software. Versie 16 oogt visueel anders dan versie 15 en is met name kleurrijker en vrolijker. Je kunt ook wat meer visuele zaken personaliseren. Wij zijn wel fan van deze opfrisbeurt.

Google stopt de software vol met AI-functies. Wat direct opvalt, is dat de Pixel 10 Pro XL in bijvoorbeeld de Verenigde Staten veel meer AI-functies heeft dan in Nederland. De AI werkt sowieso beter in het Engels. De functies die je hier wél kunt gebruiken, zijn overwegend nuttig en zeker het proberen waard. Nu maar hopen dat er meer (aangekondigde) functies naar Nederland komen.

Het updatebeleid van Google blijft erg goed: zeven jaar Android- en beveiligingsupdates. Wij vinden zeven jaar heel netjes, want we kunnen ons goed voorstellen dat het toestel na zeven jaar gebruik naar het einde van zijn (technische) levensduur kruipt.

Conclusie: Google Pixel 10 Pro XL kopen?

De Google Pixel 10 Pro XL is een fraaie en complete smartphone met erg goede camera's en zeven jaar software-updates. De ondersteuning voor magnetische (oplaad)accessoires is een mooie vernieuwing en we zien ook potentieel voor de AI-functies. De accuduur is echter een zwakker punt en de adviesprijs vinden we ook aan de hoge kant.