Na het lezen van dit artikel kun je niet alleen YouTube-filmpjes downloaden, maar ook videobestanden naar allerlei video- en audioformaten converteren. Verder tonen we je hoe je je schermbeelden omzet in video. Met MiniTool uTube Downloader haal je deze drie functies in één keer binnen.

De naam uTube Downloader doet vermoeden dat je hiermee enkel YouTube-video’s kunt downloaden, alleen je kunt er ook nog andere dingen mee doen. De installatie is in elk geval een fluitje van een cent. Je hoeft niet meer te doen dan op Install Now te klikken na het uitvoeren van het gedownloade installatiebestand. 

Via Custom Installation kun je nog wel een eigen installatiepad instellen en vermijden dat je zomaar deelneemt aan een het Customer Experience Improvement Program.

©PXimport

YouTube-pagina

Na de installatie kun je uTube Downloader opstarten. Er verschijnt daarmee al direct de webpagina van YouTube. Mogelijk duikt hier ook het YouTube-aanmeldvenster op, maar dat klik je gewoon weg met I agree. Het daadwerkelijk aanmelden met Sign in blijkt vanuit de browsermodule van uTube Downloader niet te lukken, omdat die de nodige machtigingen van Google niet heeft. Handig om weten: via het huis-icoontje keer je op elk moment terug naar de YouTube-pagina binnen dit programma.

Net als in een gewone browser kun je van hieruit video’s afspelen en uiteraard ook naar video’s zoeken via trefwoorden. Maar je wilt natuurlijk vooral weten hoe je video’s van YouTube kunt downloaden. Dat kan op verschillende manieren. Laten we met een meervoudige download beginnen.

Batchdownload

Stel, je hebt als trefwoord blauwe vinvis ingetikt, zodat in de adresbalk https://www.youtube.com/results?search_query=blauwe+vinvis verschijnt. Mocht je dat willen dan kun je uit deze hitlijst al meteen een heleboel video’s tegelijk downloaden. In de praktijk blijken er dat meestal zo’n 35 tot 40 te zijn. Druk op de pijlknop rechtsboven en er verschijnt een venster met voor elke video een miniatuur, de titel, de duurtijd en de auteur. Verwijder de vinkjes naast de video’s die je niet in je download wilt meenemen.

Onderaan lees je het aantal te downloaden video’s af. Je ziet hier ook een uitklapmenu waar je voor alle geselecteerde video’s een geschikt uitvoerformaat kiest: mp4, of wav of mp3 bij alleen audio. Druk op Download en duid een gepaste downloadmap aan. Zodra je bevestigt met Map selecteren start de batchdownload. Dit proces kun je mooi volgen in het venster History.

Je zult merken dat de downloads doorgaans lekker snel gaan. Bij elke gedownloade video staan twee knoppen: Play en Navigate to File. Met deze laatste open je een verkenner-venster van de downloadmap. Je kunt een vinkje bij video’s plaatsen en die verwijderen met het prullenbak-icoon (Clear Selected Downloads). Hiermee haal je de video’s wel enkel uit je downloadgeschiedenis. Je verwijdert ze dus niet van je schijf.

©PXimport

Individuele download

Je hoeft natuurlijk niet diverse video’s tegelijk te downloaden. Een afzonderlijke video ophalen kan net zo goed. Je tikt of plakt hiervoor zelf de video-url in de adresbalk. Of je klikt op een video in de YouTube-pagina, zodat de url automatisch in de adresbalk verschijnt. Vervolgens druk je opnieuw de pijlknop Download in.

Deze keer krijg je net iets meer opties bij het downloaden van een video. Zo kun je uit een aantal videoformaten kiezen (mp4 of webm) in diverse resoluties, waarbij je telkens ook de downloadgrootte afleest. Ook zijn er de audioformaten wav en mp3. Afhankelijk van de gekozen video kun je in het uitklapvenster bij Subtitle ook nog de taal kiezen waarin je de bijbehorende ondertitels wilt downloaden.

Wanneer je de knop Download indrukt, wordt de video meteen opgehaald. In tegenstelling tot bij een batchdownload krijg je deze keer niet de gelegenheid een downloadmap te kiezen. Die leg je namelijk op het niveau van de applicatie vast. Klik hiervoor op het hamburger-knopje rechtsboven, kies Settings en verwijs bij Download via de Browse-knop naar de gewenste map. Bevestig met OK.

©PXimport

Playlist downloaden

Muziekliefhebbers zullen het graag horen: je kunt met uTube Downloader in één keer ook een hele playlist ophalen. Moeilijk is dat niet. Tik het gewenste trefwoord in, zoals de naam van de zanger of band, klik bovenaan de YouTube-pagina op Filters, selecteer Playlist en klik op de gewenste afspeellijst. Zodra je de pijlknop Download indrukt, verschijnt de vraag of je de complete playlist wilt downloaden.

Druk op Playlist om inderdaad de hele lijst op te halen of klik op Clip om alleen de eerste, bovenste video te downloaden. Ga je voor Playlist, dan krijg je net als bij een reguliere batchdownload een lijst van alle bijbehorende video’s te zien. Deze keer gaat het daadwerkelijk om alle video’s uit die playlist. Het aantal is niet langer beperkt tot 35 à 40 stuks.

©PXimport

YouTube vanaf de prompt

Nu is uTube Downloader een gebruiksvriendelijke app, maar het kan natuurlijk zijn dat deze applicatie je om een of andere reden toch niet bevalt. Of misschien heeft Google de toegang weer wat steviger dichtgetimmerd waardoor de app niet langer functioneert. In dat geval kun je YT-DLP overwegen. 

Ga naar https://kwikr.nl/ytdlp en klik op Latest en download yt-dlp.exe. Je doet er goed aan om ook direct FFmpeg op te halen via https://kwikr.nl/ffmpeg. In de uitgepakte submap \bin vind je ffmpeg.exe dat je vervolgens in dezelfde map als YT-DLP plaatst.

YT-DLP is een tool die zich geheel vanuit de opdrachtprompt laat aansturen. De basisinstructie is yt-dlp.exe -F <video-url>

Nu verschijnt er een lijst met beschikbare video- en audioformaten, elk met een ID in de eerste kolom. Om nu een van deze bestanden te downloaden gebruik je de opdracht:

yt-dlp.exe -f <id> <video-url>.

Let op: de parameters zijn hoofdlettergevoelig (-F is niet hetzelfde als -f). Je kunt ook specifieke audio- en videocodecs combineren. Dat doe je als volgt:

yt-dlp.exe -f <id-video>+<id-audio> <video-url>.

Er zijn trouwens nog veel meer mogelijkheden, zoals duidelijk wordt uit de opdracht: yt-dlp.exe -h.

Nog een snelle tip: lukt het op een bepaald moment niet meer op video’s te downloaden? Haal dan snel de allernieuwste versie van YT-DLP op. De ontwikkelaars en Google spelen namelijk graag een kat-en-muisspelletje.

©PXimport

Media converteren

Het kan altijd gebeuren dat een mediaspeler of -apparaat niet goed overweg kan met een bepaald video- of audioformaat. In zo’n geval kun je overwegen om het mediabestand te converteren. Houd hierbij wel in het achterhoofd dat een dergelijk proces doorgaans met enig kwaliteitsverlies gepaard gaat.

Maar uTube Downloader heeft precies zo’n conversiemodule aan boord. Druk bovenaan op de knop Video Converter en klik op Add Files, of (via het pijlknopje) op Add Folder, om een of meer mediabestanden te importeren. De video’s worden toegevoegd, netjes inclusief miniatuurweergave, formaat, resolutie en duurtijd.

Je kunt voor elke video afzonderlijk een ander doelformaat (Target) instellen door op het knopje met de rechthoek en pijl te drukken. Er verschijnt nu een dialoogvenster waarin je links uit diverse formaten kunt kiezen, zoals mp4, mov, mkv, avi, wmv en xvid. Rechts kun je kiezen uit enkele resoluties. Ben je niet in de videobeelden geïnteresseerd? Open dan het tabblad Audio en selecteer ook hier het gewenste formaat en kwaliteit (uitgedrukt als bitrate).

Wil je dezelfde uitvoer voor alle video’s tegelijk? Open dan het uitklapmenu bij Convert all files to (rechtsonder) en stel hier de geschikte parameters in. Linksonder leg je de uitvoermap vast. Bevestig met Convert (all) om de gevraagde omzettingen te realiseren. Een lijst van de geconverteerde bestanden vind je terug op het tabblad Converted. Vanaf die plek kun je ze ook beluisteren of bekijken met je standaardmediaspeler.

©PXimport

Schermopname maken

Naast het downloaden en converteren van video (en audio) kun je met uTube Downloader ook eigen schermopnames in videoformaat maken. Klik hiervoor bovenaan op de knop Screen Recorder en vervolgens op Click to record screen. Het hoofdvenster van uTube Downloader maakt nu plaats voor het venster van de Recorder-module. In het uitklapmenu kun je kiezen tussen Full screen en Select Region. In het laatste geval krijg je meteen de gelegenheid een rechthoek op je scherm af te bakenen: deze krijgt een omranding met rode stippellijnen.

In principe kun je nu al meteen de rode opnameknop indrukken, maar je kunt eerst nog aangeven of je System Audio en/of het geluid van je Microphone mee in de opname wilt. De recorder kreeg de microfoon in onze testopstelling helaas niet aan de praat.

Na afloop verneem je de bestandsnaam (<datum>-<uur>.mp4), duur en bestandsgrootte van je schermopname. Om de bestandslocatie in te stellen klik je op het tandwielpictogram Settings en open je Output folder. Hier kun je trouwens ook parameters instellen, zoals Output format, Frame rate, Codec en Quality. 

Je kunt hier ook aangeven of je de muiscursor, al dan niet met een extra markering, en de muisklikken in de opname wilt hebben. Ook de sneltoetsen zijn aanpasbaar: standaard is dat F6 om de opname te starten en te stoppen, F9 om die te pauzeren en weer verder te zetten. Veel videoplezier met uTube Downloader!

©PXimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.