Webbrowsers en webservers gebruiken cookies om onderling gegevens uit te wisselen. Cookies hebben tegenwoordig een slechte naam, omdat ze worden misbruikt om ons te voorzien van ongewenste reclameboodschappen die zijn aangepast aan ons surfgedrag. Maar zónder cookies bleef er weinig te surfen over. Dus cookie-bakkers, bakken maar!

Cookies zijn instructies die op je computer worden bewaard, zodat websites (lees: webservers) ze kunnen raadplegen bij een volgend bezoek. Elke aanvraag die een webbrowser doet staat namelijk op zichzelf. Dat zou betekenen dat de ‘volgende webpagina’ die wordt opgevraagd niet weet wat er op de ‘vorige webpagina’ is gebeurd.

Stel dat je bent ingelogd op een website. Zonder cookies zou de webserver dat nóóit kunnen weten en je dus niet kunnen voorzien van de informatie die speciaal op jou is toegespitst. Telebankieren, webwinkelen, social media, enzovoort zou dus niet mogelijk zijn zonder cookies.

Wat je verder moet weten is dat een cookie bij een bepaalde website hoort. Verder heeft een cookie een naam en een inhoud. De cookie-naam zou bijvoorbeeld e-mailadres kunnen zijn en de cookie-inhoud faqman@computertotaal.nl. Verder heeft een cookie een levensduur die kan variëren van tot en met het einde van de webbrowser-sessie tot schier oneindig. Dus: website, naam, inhoud, levensduur.

Google Chrome

Open Google Chrome en ga naar de Web Store. Zoek en installeer de extensie EditThisCookie. Hiermee ben je – bijna – voorzien van het gereedschap dat je nodig hebt voor deze workshop. En nu we toch bezig zijn, ga op je computer met de Windows Verkenner naar de map C:\Users\gebruikersnaam\AppData\Local\Google\Chrome\User Data\Default en kijk in het bijzonder naar het bestand Cookies. Als je probeert dit bestand te openen met een ASCII-editor, kom je van een koude kermis thuis. Je hebt nóg een stuk gereedschap nodig en wel Cookie Editor, een extensie die eveneens te vinden is in de Chrome Web Store.

©PXimport

Cookie Editor

Start Cookie Editor binnen Google Chrome om een compleet overzicht te krijgen van álle cookies die de browser op dit moment in beheer heeft. Als je de (cookie-)geschiedenis van Chrome niet regelmatig opschoont, dan zul je ongetwijfeld schrikken van het aantal website én van het aantal cookies dat door die websites wordt beheerd. Neem vooral de tijd om eens rond te kijken met Cookie Editor, want er zijn beslist wat interessante dingen te zien!

Toegegeven, je moet soms wat extra kaas hebben gegeten van de achterliggende werking van webservers om te begrijpen wat het is dat je voor je ziet. Intussen kom je met wat gezond verstand ook al een héél eind, want de namen van de cookies vertellen vaak alles over de inhoud ervan. Neem bijvoorbeeld de cookie lzo van de website funda.nl. Lzo staat voor Laatste Zoek Opdracht, waarbij in het vakje onder Value precies kunt zien waar het laatst naar is gezocht.

Google Ads

Tijdens het rondkijken met Cookie Editor zul je een cookie als in het bijzonder __gads nogal regelmatig tegenkomen. Op de website www.cookiedatabase.org is na te zoeken dat deze cookie (een afkorting van Google Ads) bij Google DoubleClick oftewel DoubleClick Digital Marketing hoort. En dan snap je meteen hoe de advertentie-aanbieders zo goed weten wat je links en rechts uitspookt op internet. De __gads-cookie vormt namelijk de brug tussen je surfen op de ene website en de advertentie op de andere website. Google is overigens niet de enige advertentie-aanbieder die zich met dergelijke praktijken bezighoudt.

©PXimport

Cookies manipuleren

Intussen heb je het gereedschap in handen om cookies te manipuleren. Denk dan aan het aanpassen en – voornamelijk – weggooien van cookies. Het is trouwens zelfs mogelijk om bepaalde cookies (op website en op naam) te blokkeren. Daarbij is Cookie Editor er voor het grote werk en EditThisCookie speciaal voor de website waar je je op dat moment bevindt.

Een mooi voorbeeld is de gemiddelde dagblad-website. Tegenwoordig moet er voor steeds meer content worden betaald en dus wil men je aan een abonnement helpen. Dat is te billijken, want de papieren krant is al járen op z’n retour. Om je te overtuigen van de kwaliteit van het dagblad in kwestie kun je als voorproefje alvast enkele premium-artikelen lezen (die zitten normaal gesproken achter de betaalknop). Alleen… Na 1-2-3-4-5 keer voorproeven is het afgelopen met de leespret. Ja, ook dát is te billijken.

Maar wie geen geld heeft, die moet handig zijn! In dit geval klik je op het pictogram van EditThisCookie. De cookies van de dagblad-website worden getoond. Geef nu EditThisCookie de opdracht om álle cookies van de dagblad-website weg te gooien. Hierna begin je letterlijk weer met een schone lei waardoor je weer een aantal premium-artikelen kunt lezen.

Zelfwerkzaamheid

Vanaf nu geldt een enzovoort, want het is nu aan jouw zelfwerkzaamheid. Op dit moment kun je voor de schermen van Google Chrome reeds alle cookies zichtbaar maken en manipuleren. Dat manipuleren kan per complete website, maar ook per afzonderlijke cookie. Op het moment dat je een bepaalde cookie van een bepaalde website te pakken hebt, kun je die cookie meenemen naar áchter de schermen van Google Chrome. Ga naar de Instellingen, naar Privacy en beveiliging en dan naar Cookies en andere sitegegevens. Met op die plek alle mogelijkheden die Google Chrome je geeft om het cookie-verkeer in betere banen te leiden. En inderdaad: standaard ingesteld mag alles!

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.