Stel, je googelt naar elektrische grasmaaiers en bezoekt een paar webwinkels. Daarna blijven de volgende dagen de grasmaaiers je koppig achtervolgen, op bijna iedere webpagina. Hoe kan dat en hoe voorkom je het? In dit artikel gaan we dieper in op browsertracking.

Webadverteerders willen maar al te graag weten wat je interesses zijn en in welke producten of diensten die interesses zich vertalen. Anders gezegd: ze willen uitvinden welke advertenties het meeste kans maken om door jou te worden aangeklikt, waarbij zo’n klik bij voorkeur uitmondt in een informatieaanvraag of zelfs een aankoop (de zogeheten conversie). 

Wanneer je dus googelt naar een grasmaaier bijvoorbeeld en je bezoekt een paar gerelateerde websites, dan is de kans reëel dat je zo’n apparaat wilt aanschaffen. Het gevolg is dat je op de meeste uiteenlopende sites een tijdlang hiervoor gerichte advertenties te zien krijgt (het zogeheten retargeting). Het waarom is hiermee duidelijk, maar het hoe blijkt wat complexer en schimmiger.

In dit artikel lichten we de belangrijkste methodes toe waarmee allerlei online advertentiebureaus je sporen op het web volgen en je proberen te profileren. Een tipje van de sluier opgelicht: waar het voorheen vooral draaide om cookies, komt nu meer en meer fingerprinting in beeld.

Cookies

Cookies bestaan al meer dan 25 jaar en zijn vooralsnog de meest gebruikte traceermethode. Het zijn kleine tekstbestandjes die een webserver op je pc kan achterlaten wanneer je een pagina op die site bezoekt. In zo’n tekstbestand kan bijvoorbeeld je voorkeurstaal of de inhoud van je winkelwagen worden opgeslagen (functionele cookies) of ze vertellen de webserver wanneer en hoelang je bepaalde webpagina’s op die site hebt bezocht (analytische cookies). 

Zulke cookies zijn op zich vrij onschuldig. Eigenlijk, ze kunnen ze zelfs helpen om je surfervaring efficiënter en/of comfortabeler te maken. Daar is dus weinig mis mee, ook omdat webservers in principe alleen cookies kunnen inlezen die ze zelf op je systeem hebben achtergelaten. Website B kan dus niet de cookies zien die website A heeft geplaatst. Niks aan de hand, lijkt het, maar dat is buiten de trackingcookies gerekend.

©PXimport

Tracking cookies

Stel, je bezoekt website A en die heeft een deal gesloten met website B, en die houdt in dat website B op website A advertenties of zelfs zogeheten webbugs mag plaatsen. Dit zijn voor de internetgebruiker onzichtbare webelementen, zoals een minuscuul transparant plaatje, een stijltag of een script. Als site B iets op de webpagina van site A heeft geplaatst, kan site B zijn eigen cookies nu ook op jouw systeem achterlaten én weer inlezen, iedere keer als je site A bezoekt. Dit zijn dus cookies van een derde partij (naast jezelf en site A), waar je je als internetgebruiker meestal niet echt bewust van bent. 

Ga je ervan uit dat site B een groot webadvertentiebureau is dat op vele duizenden sites advertenties of webbugs heeft geplaatst, dan begrijp je wel dat dit advertentiebureau via al die cookies kan achterhalen welke die sites je allemaal bezocht hebt. Op deze manier kan het van jou een mooi internetprofiel samenstellen en dit bijvoorbeeld aan adverteerders of schimmiger instanties doorverkopen.

Zulke ‘cross-site tracking’ cookies worden door menigeen verafschuwd en dus worden ze door steeds meer browsers standaard geblokkeerd, onder meer door Firefox, Safari en Brave. In Chrome moet je dat zelf instellen. Tik daarvoor chrome://settings/privacy in de adresbalk in, selecteer Cookies en andere sitegegevens en activeer Cookies van derden blokkeren.

©PXimport

Traceer mij niet!

In principe is het niet eens zo moeilijk het tracken te stoppen, want in bijna alle browsers zit al jaren een ‘do not track’-functie. Dit houdt in dat je browser websites duidelijk maakt dat je niet gevolgd wilt worden. Helaas trekken de meeste websites zich daar niets van aan. Met GPC (Global Privacy Control) kwam er vanaf 2020 een nieuwe poging. Ook hier gaat het om een ‘traceer mij niet’-signaal dat door je browser kan worden uitgestuurd, maar dit initiatief wordt ook door de AVG, oftewel GDPR, ondersteund. 

Het is op dit moment nog steeds de vraag of GPC veel zal uithalen. In de browser Brave is dit signaal in ieder geval alvast standaard ingeschakeld. In Firefox moet je dat zelf nog even doen. Tik about:config in op de adresbalk en zoek naar globalprivacycontrol. Vervolgens zet je privacy.globalprivacycontrol.enabled en privacy.globalprivacyocontrol.functionality.enable op True.

Controleer of het GPC-signaal goed doorkomt door naar www.globalprivacycontrol.org te surfen (bovenaan de pagina zie je dan een groen of rood lampje branden). Voor browsers als Chrome en Edge zijn er extensies beschikbaar als Disconnect, OptMeowt en Privacy Badger.

©PXimport

Sluw DOM

Via (tracking)cookies kunnen websites dus in beperkte mate data op je systeem bewaren en later weer inlezen. Helaas blijken cookies niet de enige weg waarlangs websites data kunnen opslaan en gebruiken. Het gebeurt ook met het zogeheten html5 web storage, ook wel DOM-storage (Document Object Model) genoemd.

Een klein experiment met Chrome verduidelijkt dit. Surf naar www.youtube.com en druk op Ctrl+Shift+I. In het venster Hulpprogramma’s voor ontwikkelaars klik je bovenaan op de dubbele pijlknop en kies je App, waarna je zowel (de tijdelijke) Sessiesopslag als (de vaste) Lokale opslag opent. Je kunt nu zien dat YouTube ook langs deze weg allerlei data bewaart. En dat is nog veel meer dan via de klassieke cookies (circa 10 MB versus 4 kB). Op www.kwikr.nl/domstor kun je meer lezen over deze vorm van lokale opslag.

Ook deze data kun je verwijderen: klik in het linkerpaneel met rechts op de url en kies Wissen. Wil je in één keer alle lokale opslag uit je browser verwijderen, druk dan op Ctrl+Shift+Delete, plaats een vinkje bij Cookies en andere sitegegevens, stel Periode in op Alles en bevestig met Gegevens wissen. Hierdoor worden meteen ook alle cookies uit Chrome verwijderd.

©PXimport

Ip-adres

Zelfs zonder een vorm van lokale opslag, of dat nu om cookies of DOM-opslag gaat, verraadt je browser best veel over je systeem. Zo geeft je browser het ip-adres door aan elke bezochte webserver. Logisch, want deze moet wel weten waar hij de gevraagde webpagina naartoe moet sturen.

Surf maar eens naar www.iplocation.net: die vertelt je onder meer met welk publiek ip-adres je surft. De kans is groot dat je met een ip-adres surft dat door je internetprovider dynamisch is toegekend, maar dit volstaat om je land en vaak ook de regio van herkomst te bepalen. Wie weet gebruikt een webwinkel deze informatie wel om je net wat duurdere prijzen voor te schotelen of om jou de toegang tot de bepaalde diensten op de website te ontzeggen, zoals bij www.bbc.co.uk/iplayer.

Wil je je eigen publieke ip-adres onzichtbaar maken, dan kun je met Tor Browser via een anoniem netwerk surfen. Dit kan trouwens ook met Brave, via de sneltoets Alt+Shift+N, of je zet een VPN-service in.

©PXimport

Referer

Een webserver kan niet alleen je eigen ip-adres loggen, maar ook het webadres van de site van waaruit je naar die webserver hebt doorgeklikt. Probeer het gerust uit, bijvoorbeeld met Chrome. Surf naar www.google.nl, zoek hier naar computer totaal en klik op de link die naar de website van Computer!Totaal voert. Druk op Ctrl+Shift+I en ga in het paneel naar Console, waar je in het witte venster document.referrer intikt: er verschijnt nu ‘https://www.google.nl/’. Oftewel: je browser verraadt van welke site je komt.

Om deze zogeheten gerefereerde informatie te blokkeren, kun je een extensie als Referer Control installeren, maar deze oplossing is wel vrij bewerkelijk.

Fingerprinting

Cookies, DOM-opslag, ip-adressen, referers … Wie dacht dat hiermee het arsenaal aan trackingmethodes is uitgeput, heeft het verkeerd. Webservers nemen namelijk steeds vaker hun toevlucht tot zogeheten fingerprinting-technieken. Onder het kopje ‘Ip-adres’ vertelden we al dat browsers doorgaans behoorlijk loslippig zijn, maar naast je ip-adres en de referer geven ze nog allerlei andere (systeem)informatie door, zoals de gebruikte browserversie (‘user agent’), de geïnstalleerde browserextensies, je besturingssysteem, de geïnstalleerde fonts, het gebruik van DNT of GPC, je taal en tijdzone enzovoort. Al deze elementen samen vormen een unieke vingerafdruk die maakt dat je systeem over verschillende sites heen kan worden geïdentificeerd.

Om te weten in hoeverre je eigen browsers aan zo’n fingerprint herkenbaar zijn, hoef je maar te surfen naar een site als https://amiunique.org/fp, www.deviceinfo.me of https://coveryourtracks.eff.org te surfen. Surf ook even naar www.browserleaks.com/canvas. Deze site controleert of je browser herkenbaar is aan de manier waarop die een onzichtbare figuur tekent via html5 - zogeheten canvas-fingerprinting - want zelfs dit blijkt vaak voldoende om een browser te identificeren!

©PXimport

Anti-fingerprinting: browser

Fingerprinting wordt steeds meer ingezet en dus is de vraag: hoe kunnen we ons hiertegen verdedigen? In de ideale wereld beschermt de browser ons tegen zulke technieken, en met browsers als Firefox en vooral Brave komen we aardig in de buurt.

Laten we beginnen met Brave. Surf naar een willekeurige site, klik op het schildicoon rechts van de adresbalk en kies Geavanceerde instellingen / Algemene standaardinstellingen. In principe kun je alle instellingen zo laten staan. Merk wel op dat je Fingerprinting blokkeren van Standaard in Strikt, kan websites doen stukgaan kunt wijzigen, maar je het moge duidelijk zijn dat hier nadelen aan kunnen zitten. Ook zie je dat Cookies blokkeren hier standaard op Alleen cross-site staat ingesteld, dat lijkt ons prima.

In Firefox ga je als volgt te werk: ga naar Instellingen en kies Privacy & Beveiliging, waar je Browserprivay instelt op Standaard of eventueel op Streng of Aangepast. In het laatste geval kun je zelf aangeven waartegen de browser je moet helpen beschermen: Cookies (en welke), Volginhoud, Cryptominers en/of Fingerprinters. Schuw je het experiment niet, dan kun je de beveiliging nog wat aanscherpen. Tik about:config in de adresbalk in en zoek naar privacy.resistFingerprinting, waarna je deze optie op True instelt.

©PXimport

Resultaten

We gingen na welke resultaten de beschermingstechnieken van Brave en Firefox opleverden, zowel via AmIUnique als bij Cover Your Tracks. De resultaten zijn helaas niet eenduidig. Bij Firefox gaven beide diensten aan dat onze browser uniek was, ongeacht of we de standaard of de strikte fingerprint-beveiliging activeerden en ongeacht of we dat vanuit de privémodus deden. Bij Brave gaf AmIUnique eveneens aan dat onze browser uniek was, zowel in de strikte modus als in incognitomodus, met of zonder Tor. 

Cover Your Tracks gaf in alle gevallen aan dat onze browser over een ‘randomized fingerprint’ beschikte en dat zowel trackingadvertenties als onzichtbare trackers werden geblokkeerd. In incognitomodus mét Tor bleek het aantal detecteerbare eigenschappen ook iets lager (16.71 informatiebits versus 17.71 zonder Tor).

Wat fingerprinting betreft blijkt Brave dus iets beter en veiliger dan Firefox, maar is ook niet ‘waterdicht’. We vermoeden overigens dat de controle bij AmIUnique iets anders – of grondiger – verloopt dan bij Cover Your Tracks. 

Verder maakt het, althans voor de technieken die door de twee controlesites worden getest, niet zo veel uit of je de standaardbescherming of de strikte variant gebruikt. De incognitomodus maakt al helemaal geen verschil, en dat is niet verbazingwekkend, omdat die modus vooral gericht is op het afschermen van je surfsporen tegen lokale pottenkijkers.

©PXimport

Anti-fingerprinting: extensies

Chromium-browsers als Chrome en Edge lopen momenteel wat achter als het op ingebouwde beveiliging tegen fingerprinting aankomt. Wel kun je voor extra beveiliging zorgen in de vorm van browserextensies.

Zo probeert de extensie Trace allerlei trackers te blokkeren en tot op zekere hoogte ook fingerprinting tegen te gaan. Maar helaas bleken zowel Chrome als Edge ook met de ingeschakelde Trace-extensie nog altijd ‘uniek’ in de ogen van zowel AmIUnique als Cover Your Tracks. Het is niet zo dat de extra bescherming daardoor meteen helemaal waardeloos is, maar wel dat deze geen absolute garanties biedt.

Vermeldenswaardig is de extensie Privacy Badger (zie het kader ‘Traceer mij niet!’). Deze extensie heeft het vooral op trackers en advertenties gemunt, maar zou ook canvas-fingerprinting moeten tegengaan, net als de extensie Canvas Fingerprint Defender. Beide extensies bleken op onze twee testsites evenmin een merkbaar verschil te geven.

Wie wil weten hoe de fingerprint van zijn browser eruitziet, ook over verloop van tijd, en een notificatie wil ontvangen zodra deze wijzigt, kan de browserextensie AmIUnique installeren (beschikbaar voor Chromium en Firefox).

Alles bij elkaar ziet het ernaar uit dat op dit moment de browser Brave over de beste verdedigingstechnieken tegen fingerprinting beschikt.

©PXimport

FLoC flopt

Google heeft al langer door dat gebruikers niet blij zijn met trackingcookies en dat deze methode langzamerhand achterhaald wordt door technieken als fingerprinting. Daarom kondigde het bedrijf enige tijd geleden, binnen het project Privacy Sandbox, groots aan dat trackingcookies binnenkort vervangen zouden worden door een alternatieve techniek: FLoC (Federated Learning of Cohorts). Het komt erop neer dat gebruikers worden opgedeeld in gedragsgroepen (cohorten), gebaseerd op hun sitebezoek en interesses. Dit profiel wordt uitsluitend lokaal berekend, in de browser zelf en dus niet langer op externe servers.

Maar FLoC stuitte op flink wat weerstand, zowel bij privacyvoorvechters als bij adverteerders. Zodanig zelfs dat Google inmiddels een aangepaste techniek heeft voorgesteld, met de naam Topics. Interesses van de gebruiker worden hierbij bepaald op basis van het zoekgedrag van de afgelopen week en het geheel wordt slechts drie weken bewaard, waarna het opnieuw wordt berekend. In tegenstelling tot bij FLoC wordt bij Topics geen ID gecreëerd: de adverteerders krijgen alleen te weten wat de actuele interesses zijn, op basis waarvan ze dan advertenties kunnen tonen.

Hoe dan ook, als het van Google afhangt, zijn trackingcookies tegen eind 2023 voorgoed verleden tijd.

©PXimport

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of je van extra gemakken voorzien. Nu de meteorologische hefst is begonnen en de temperaturen verder dalen is het tijd om te kijken of je je huis beter kunt verwarmen. Met een extra elektrisch kacheltje bijvoorbeeld.

In de koudere maanden van het jaar kan het soms heerlijk zijn om een extra warmtebron in huis te hebben. Bijverwarming is dan een uitkomst. Of je nu een koude hoek in de woonkamer wilt opwarmen, je thuiskantoor wilt verwarmen zonder de thermostaat in de hele woning omhoog te zetten, of gewoon snel wat extra warmte wilt creëren; er is een grote verscheidenheid aan elektrische kachels beschikbaar. Wij vonden vijf verschillende soorten bijverwarming, van keramische ventilatorkachels tot infrarood panelen om de ruimtes in je huis snel te verwarmen.

De'Longhi TCH8993ER.BC

Met een vermogen van 2400 watt kan deze keramische torenkachel van De'Longhi snel een grote ruimte verwarmen. Deze kachel is bovendien uitgerust met een Eco-Energy functie, die ervoor zorgt dat hij de gewenste temperatuur bereikt met zo min mogelijk energieverbruik. Dit is niet alleen goed voor je portemonnee, maar ook voor het milieu. De kachel heeft ook een handige afstandsbediening, zodat je vanuit je luie stoel de instellingen kunt aanpassen. Verder beschikt dit model over een tip-over-beveiliging, een geruststellende gedachte als je huisdieren of kleine kinderen hebt. De kachel schakelt zichzelf automatisch uit als hij per ongeluk omvalt. Door de keramische technologie wordt de lucht niet uitgedroogd en verbranden er geen stofdeeltjes, wat zorgt voor een schonere en aangenamere warmte.

Wattage: 2400W
Type verwarming: Keramische torenkachel
Beveiligingsopties: Omvallen en oververhitting

Inventum KC222WOS Ceramic Fan Heater

De Inventum KC222WOS is een compact model. Deze keramische kachel heeft niet alleen twee warmtestanden (1200 en 2000 watt), maar ook een handige oscillatiefunctie. Met de 60° draaibeweging wordt de warme lucht gelijkmatig over een groter gebied verspreid, waardoor je minder last hebt van koude plekken in de ruimte. Verder is de temperatuur traploos instelbaar, wat de kachel zeer flexibel in gebruik maakt. Ook dit apparaat is voorzien van belangrijke veiligheidsfuncties zoals omvalbeveiliging en oververhittingsbeveiliging. Dit betekent dat de kachel automatisch uitschakelt bij te hoge temperaturen of als hij per ongeluk omvalt. De geïntegreerde handgreep en het lichte gewicht maken het eenvoudig om de kachel van de ene naar de andere kamer te verplaatsen.

Wattage: 1200W en 2000W
Type verwarming: Keramische ventilator
Beveiligingsopties: Omvallen en oververhitting

Princess 348254 Slimme infrarood paneelverwarming

Een heel andere manier van verwarmen vind je bij deze Princess 348254. In tegenstelling tot convectorkachels die de lucht verwarmen, richten infrarood panelen zich op het direct verwarmen van mensen en objecten in de kamer. De warmte is direct voelbaar en bovendien droogt de lucht niet uit. Dit model is ook nog eens 'slim'. Met de bijbehorende app kun je de kachel namelijk overal bedienen, of je nu op de bank zit of onderweg bent. Zo kun je de kachel aanzetten voordat je thuiskomt, zodat je in een heerlijk warme kamer binnenstapt. Het paneel is met 540 watt relatief energiezuinig en kan zowel aan de muur worden bevestigd als vrijstaand worden gebruikt.

Wattage: 540W
Type verwarming: Infrarood
Beveiligingsopties: Oververhitting

ICQN Infraroodkachel

De ICQN infraroodkachel richt op het verwarmen van een klein kantoor of een aparte ruimte in huis. Met een vermogen van 900 watt levert deze kachel gerichte warmte. Het compacte en lichte ontwerp maakt het apparaat zeer handzaam en gemakkelijk te verplaatsen naar elke plek waar je extra warmte nodig hebt. De kachel werkt via een infraroodpaneel, dat warmte uitstraalt die direct op objecten en mensen gericht is, vergelijkbaar met de warmte van de zon. Dit betekent dat je de warmte meteen voelt zodra je het aanzet.

Wattage: 900W
Type verwarming: Infrarood
Beveiligingsopties: Omvallen en oververhitting

Inventum KC221W

Deze compacte keramische kachel is perfect voor het snel verwarmen van kleine tot middelgrote ruimtes, zoals een caravan, zolderkamer, of studeerkamer. Met een maximaal vermogen van 2000 watt genereert hij snel een aangename temperatuur. De kachel heeft twee warmtestanden en een aparte ventilatorstand voor in de zomer, zodat je er het hele jaar door plezier van hebt. Dankzij de traploos instelbare thermostaat kun je de temperatuur nauwkeurig naar wens instellen, en de kachel zorgt er zelf voor dat de ruimte op die temperatuur blijft. Een controlelampje laat je zien wanneer het apparaat in werking is. Het geïntegreerde handvat maakt hem gemakkelijk te verplaatsen en de omvalbeveiliging en oververhittingsbeveiliging zorgen voor een veilige gebruikservaring. Een no-nonsense kachel die doet wat hij moet doen.

Wattage: 2000W
Type verwarming: Keramische kachelventilator
Beveiligingsopties: Omvallen en oververhitting

WhatsApp gebruik je vooral om te appen, maar het kan ook je handigste metgezel zijn. Door ideeën, taken en documenten direct in je eigen chat te zetten, ontstaat een systeem dat je altijd bij de hand hebt. In dit artikel lees je hoe je WhatsApp verandert in een slim notitieboek waarmee je gedachten en bestanden nooit meer zoekraken.

Ook interessant: Chatfilters in WhatsApp: zo houd je je chats overzichtelijk

WhatsApp is de plek waar we eindeloos appen: van gênante groepsfoto’s tot boodschappenlijstjes van je partner. Maar dezelfde app kan meer, véél meer. Zie het als je digitale notitieboekje: altijd open, altijd bij de hand en verrassend krachtig. Waar veel notitie-apps al snel vergeten worden, schuift WhatsApp elke dag vanzelf je scherm in. Dat maakt de drempel om iets vast te leggen lager dan ooit. En het mooiste? Je hoeft geen nieuwe app te leren gebruiken, want WhatsApp zit vermoedelijk al diep in je dagelijkse routine.

Praat met jezelf

De slimste chat is er eentje met jezelf. Dat klinkt misschien een beetje raar, maar het werkt verrassend goed. In recente versies van WhatsApp kun je simpelweg je eigen naam kiezen in het contactenoverzicht en een gesprek starten. Lukt dat niet, stuur dan een berichtje naar je eigen nummer (al is het maar 'hallo') en je hebt je persoonlijke notitieboek geopend. Vanaf dat moment staat er een privéruimte voor je klaar waarin je ideeën, lijstjes en bestanden kwijt kunt. Zet die chat bovenaan vast, zodat hij nooit wegzakt tussen familieberichten, werkdiscussies en de eindeloze stroom aan grappige gifjes van vrienden. Het voelt in eerste instantie een beetje gek, maar na een week wil, nee kún je niet meer zonder.

Snel noteren zonder gedoe

Een idee is vaak vluchtig. Je staat bij de kassa, bent onderweg met de trein of ligt net in bed om te gaan slapen als je opeens denkt: dit moet ik onthouden! Het noteren mislukt meestal niet door een gebrek aan apps, maar door de extra moeite die het kost. Geloof ons, WhatsApp maakt dat verschil. Je opent de app toch al tientallen keren per dag, dus een korte notitie intikken is geen extra drempel. Begin met een korte eerste regel die fungeert als titel, plak er een link of losse gedachte onder en klaar. Voeg een foto of screenshot toe als geheugensteuntje. Heb je geen zin om te typen? Neem een spraakbericht op. Later kun je die afspelen op je laptop en desnoods omzetten naar tekst (superhandig: je kunt spraakberichten direct in WhatsApp laten transcriberen). Het voelt minder aan als 'notities maken' en meer als gewoon appen, en juist dat maakt het zo laagdrempelig.

Structuur die niet in de weg zit

De grootste valkuil van digitale notities is overstructureren. Je begint enthousiast met mappen, categorieën en kleurcodes, en drie weken later is het systeem te ingewikkeld om nog bij te kunnen houden. Bij WhatsApp werkt dat anders. Begin met één centrale notitie-chat en gebruik simpele labels als 'Werk', 'Idee' en 'Boodschappen'. Dankzij de zoekfunctie vind je berichten razendsnel terug. Toch behoefte aan meer onderverdeling? Maak dan aparte themagroepen met alleen jezelf. Voeg kort iemand toe, verwijder die weer en je hebt een solo-chat met een duidelijke naam en profielfoto. Een geel vlak voor 'Bonnetjes', een rood vlak voor 'Reiskosten': herkenbaar in één oogopslag. Zo heb je structuur zonder dat het systeem in de weg zit.

©Yuri Arucrs peopleimages.com

Takenlijst in WhatsApp-stijl

WhatsApp is geen taken-app, maar je kunt de functies slim inzetten. Markeer actiepunten met een ster en gebruik de antwoord-functie om updates en voortgang eraan vast te knopen. Stel: je noteert 'Bel de loodgieter' en krijgt later extra informatie. Door die informatie als reply op het oorspronkelijke bericht te zetten, blijft de hele geschiedenis bij elkaar. Klaar met de taak? Verwijder de ster of sluit af met een korte reply: 'Gedaan, 17 september'. Zo blijft je takenlijst overzichtelijk en in samenhang. Je ziet niet alleen wat je moest doen, maar ook hoe het liep. Dat geeft meer grip dan losse to-dolijstjes die uit elkaar vallen.

Je eigen archiefkast

Iedereen heeft bonnetjes, facturen, pdf's en foto's van whiteboards die ergens rondslingeren. WhatsApp kan die rol van digitale schoenendoos verrassend goed overnemen. Alles wat je in je notitie-chat plaatst, wordt automatisch gesorteerd op type. Zoek je dat ene aankoopbewijs? Open de mediabibliotheek, filter op documenten en je hebt het binnen seconden teruggevonden. Ook foto's, links en screenshots kun je daar terugvinden. Door de ingebouwde documentmodus van de camera worden scans vlak en goed leesbaar, zodat je geen aparte scan-app meer nodig hebt. Je notitie-chat groeit zo ongemerkt uit tot een compleet persoonlijk archief, zonder dat het chaotisch aanvoelt.

©PaeGaG - stock.adobe.com

Extra vaart met WhatsApp Web

Op je telefoon is WhatsApp al handig, maar pas op de laptop of desktop gaat het echt vliegen. Via WhatsApp Web of de desktop-app kopieer je moeiteloos lange teksten, codefragmenten en bestanden naar je notitie-chat. Andersom stuur je materiaal net zo makkelijk weer terug naar andere programma’s. De zoekfunctie werkt veel fijner met een toetsenbord en met sneltoetsen kun je in een oogwenk informatie uit elke app doorsluizen naar WhatsApp. Het voelt bijna alsof je een lichte projectmanagementtool gebruikt, maar dan in een jasje dat je al jaren kent.

Automatiseren voor luie slimmeriken

Deelknoppen en snelkoppelingen maken het nóg efficiënter. In Android deel je vanuit vrijwel elke app direct naar WhatsApp en stel je jouw notitie-chat in als standaardontvanger. Binnen iOS maak je via Opdrachten een actie die geselecteerde tekst met één tik doorstuurt naar jouw notitie-chat. Daarmee bespaar je tientallen kleine handelingen per dag. En maak er een ritueel van: schrijf elke avond drie korte regels (Wat gedaan, wat geleerd, wat morgen) en je notitie-chat wordt vanzelf een logboek dat overzicht en rust geeft. Geen rommel, maar een lopend dagboek waar je later veel aan hebt.

Veilig en privé

Wie WhatsApp als notitieboek gebruikt, moet ook nadenken over veiligheid. Zet verdwijnende berichten uit, zodat je informatie niet per ongeluk verdwijnt. Zorg dat end-to-end versleutelde back-ups actief zijn en beveilig die met een wachtwoord of herstelsleutel die je in je wachtwoordmanager opslaat. Activeer app-vergrendeling met vingerafdruk of gezichtsherkenning en laat de telefoon-encryptie standaard aan staan. Zo weet je zeker dat je notities net zo goed beschermd zijn als je persoonlijke gesprekken. Handig én geruststellend.

©Farknot Architect - stock.adobe.

Opruimen zonder moeite

Let op, want na een paar weken kan je notitie-chat flink uitdijen. Plan daarom regelmatig een korte opruimsessie van twee minuten in. Gebruik de zoekfunctie om grote video's te vinden en te verwijderen, archiveer oude notities of sluit ze af met een update. Wil je terug naar een specifiek moment, dan kun je in de zoekfunctie gericht naar een maand springen en snel door die periode bladeren. Zo blijft je notitie-chat overzichtelijk en bruikbaar in plaats van een digitale stortplaats.

De valkuilen ontwijken

Het lijkt simpel, maar er zijn valkuilen. De grootste fout is versnipperen: een beetje in WhatsApp, een beetje in Evernote (gebruikt iemand dat nog?) en wat losse mails. Kies één hoofdsysteem en houd je daaraan. Anders verlies je het overzicht. Een tweede fout is het gebruik van titelloze notities. Losse zinnen zonder duidelijke eerste regel zijn later onvindbaar. En tot slot vergeten veel mensen hun notitie-chat vast te pinnen, waardoor hij wegzakt in de massa. Het zijn kleine dingen, maar ze maken het verschil tussen een systeem dat werkt en een systeem dat verwatert.

Tadaa, je nieuwe gewoonteboek

Productiviteit draait om frictie wegnemen. WhatsApp open je sowieso al tientallen keren per dag, vaak zonder na te denken. Als je die gewoonte benut, verandert de app ongemerkt in een slim notitieboek. Begin met één chat met jezelf, pin hem vast, gebruik labels en maak gebruik van de zoekfunctie en mediabibliotheek. Binnen een week voelt het aan alsof WhatsApp niet langer alleen een praatpaal is, maar ook je persoonlijke geheugen. Een gewoonteboek dat je eindelijk wél volhoudt.