Stel, je googelt naar elektrische grasmaaiers en bezoekt een paar webwinkels. Daarna blijven de volgende dagen de grasmaaiers je koppig achtervolgen, op bijna iedere webpagina. Hoe kan dat en hoe voorkom je het? In dit artikel gaan we dieper in op browsertracking.

Webadverteerders willen maar al te graag weten wat je interesses zijn en in welke producten of diensten die interesses zich vertalen. Anders gezegd: ze willen uitvinden welke advertenties het meeste kans maken om door jou te worden aangeklikt, waarbij zo’n klik bij voorkeur uitmondt in een informatieaanvraag of zelfs een aankoop (de zogeheten conversie). 

Wanneer je dus googelt naar een grasmaaier bijvoorbeeld en je bezoekt een paar gerelateerde websites, dan is de kans reëel dat je zo’n apparaat wilt aanschaffen. Het gevolg is dat je op de meeste uiteenlopende sites een tijdlang hiervoor gerichte advertenties te zien krijgt (het zogeheten retargeting). Het waarom is hiermee duidelijk, maar het hoe blijkt wat complexer en schimmiger.

In dit artikel lichten we de belangrijkste methodes toe waarmee allerlei online advertentiebureaus je sporen op het web volgen en je proberen te profileren. Een tipje van de sluier opgelicht: waar het voorheen vooral draaide om cookies, komt nu meer en meer fingerprinting in beeld.

Cookies

Cookies bestaan al meer dan 25 jaar en zijn vooralsnog de meest gebruikte traceermethode. Het zijn kleine tekstbestandjes die een webserver op je pc kan achterlaten wanneer je een pagina op die site bezoekt. In zo’n tekstbestand kan bijvoorbeeld je voorkeurstaal of de inhoud van je winkelwagen worden opgeslagen (functionele cookies) of ze vertellen de webserver wanneer en hoelang je bepaalde webpagina’s op die site hebt bezocht (analytische cookies). 

Zulke cookies zijn op zich vrij onschuldig. Eigenlijk, ze kunnen ze zelfs helpen om je surfervaring efficiënter en/of comfortabeler te maken. Daar is dus weinig mis mee, ook omdat webservers in principe alleen cookies kunnen inlezen die ze zelf op je systeem hebben achtergelaten. Website B kan dus niet de cookies zien die website A heeft geplaatst. Niks aan de hand, lijkt het, maar dat is buiten de trackingcookies gerekend.

©PXimport

Tracking cookies

Stel, je bezoekt website A en die heeft een deal gesloten met website B, en die houdt in dat website B op website A advertenties of zelfs zogeheten webbugs mag plaatsen. Dit zijn voor de internetgebruiker onzichtbare webelementen, zoals een minuscuul transparant plaatje, een stijltag of een script. Als site B iets op de webpagina van site A heeft geplaatst, kan site B zijn eigen cookies nu ook op jouw systeem achterlaten én weer inlezen, iedere keer als je site A bezoekt. Dit zijn dus cookies van een derde partij (naast jezelf en site A), waar je je als internetgebruiker meestal niet echt bewust van bent. 

Ga je ervan uit dat site B een groot webadvertentiebureau is dat op vele duizenden sites advertenties of webbugs heeft geplaatst, dan begrijp je wel dat dit advertentiebureau via al die cookies kan achterhalen welke die sites je allemaal bezocht hebt. Op deze manier kan het van jou een mooi internetprofiel samenstellen en dit bijvoorbeeld aan adverteerders of schimmiger instanties doorverkopen.

Zulke ‘cross-site tracking’ cookies worden door menigeen verafschuwd en dus worden ze door steeds meer browsers standaard geblokkeerd, onder meer door Firefox, Safari en Brave. In Chrome moet je dat zelf instellen. Tik daarvoor chrome://settings/privacy in de adresbalk in, selecteer Cookies en andere sitegegevens en activeer Cookies van derden blokkeren.

©PXimport

Traceer mij niet!

In principe is het niet eens zo moeilijk het tracken te stoppen, want in bijna alle browsers zit al jaren een ‘do not track’-functie. Dit houdt in dat je browser websites duidelijk maakt dat je niet gevolgd wilt worden. Helaas trekken de meeste websites zich daar niets van aan. Met GPC (Global Privacy Control) kwam er vanaf 2020 een nieuwe poging. Ook hier gaat het om een ‘traceer mij niet’-signaal dat door je browser kan worden uitgestuurd, maar dit initiatief wordt ook door de AVG, oftewel GDPR, ondersteund. 

Het is op dit moment nog steeds de vraag of GPC veel zal uithalen. In de browser Brave is dit signaal in ieder geval alvast standaard ingeschakeld. In Firefox moet je dat zelf nog even doen. Tik about:config in op de adresbalk en zoek naar globalprivacycontrol. Vervolgens zet je privacy.globalprivacycontrol.enabled en privacy.globalprivacyocontrol.functionality.enable op True.

Controleer of het GPC-signaal goed doorkomt door naar www.globalprivacycontrol.org te surfen (bovenaan de pagina zie je dan een groen of rood lampje branden). Voor browsers als Chrome en Edge zijn er extensies beschikbaar als Disconnect, OptMeowt en Privacy Badger.

©PXimport

Sluw DOM

Via (tracking)cookies kunnen websites dus in beperkte mate data op je systeem bewaren en later weer inlezen. Helaas blijken cookies niet de enige weg waarlangs websites data kunnen opslaan en gebruiken. Het gebeurt ook met het zogeheten html5 web storage, ook wel DOM-storage (Document Object Model) genoemd.

Een klein experiment met Chrome verduidelijkt dit. Surf naar www.youtube.com en druk op Ctrl+Shift+I. In het venster Hulpprogramma’s voor ontwikkelaars klik je bovenaan op de dubbele pijlknop en kies je App, waarna je zowel (de tijdelijke) Sessiesopslag als (de vaste) Lokale opslag opent. Je kunt nu zien dat YouTube ook langs deze weg allerlei data bewaart. En dat is nog veel meer dan via de klassieke cookies (circa 10 MB versus 4 kB). Op www.kwikr.nl/domstor kun je meer lezen over deze vorm van lokale opslag.

Ook deze data kun je verwijderen: klik in het linkerpaneel met rechts op de url en kies Wissen. Wil je in één keer alle lokale opslag uit je browser verwijderen, druk dan op Ctrl+Shift+Delete, plaats een vinkje bij Cookies en andere sitegegevens, stel Periode in op Alles en bevestig met Gegevens wissen. Hierdoor worden meteen ook alle cookies uit Chrome verwijderd.

©PXimport

Ip-adres

Zelfs zonder een vorm van lokale opslag, of dat nu om cookies of DOM-opslag gaat, verraadt je browser best veel over je systeem. Zo geeft je browser het ip-adres door aan elke bezochte webserver. Logisch, want deze moet wel weten waar hij de gevraagde webpagina naartoe moet sturen.

Surf maar eens naar www.iplocation.net: die vertelt je onder meer met welk publiek ip-adres je surft. De kans is groot dat je met een ip-adres surft dat door je internetprovider dynamisch is toegekend, maar dit volstaat om je land en vaak ook de regio van herkomst te bepalen. Wie weet gebruikt een webwinkel deze informatie wel om je net wat duurdere prijzen voor te schotelen of om jou de toegang tot de bepaalde diensten op de website te ontzeggen, zoals bij www.bbc.co.uk/iplayer.

Wil je je eigen publieke ip-adres onzichtbaar maken, dan kun je met Tor Browser via een anoniem netwerk surfen. Dit kan trouwens ook met Brave, via de sneltoets Alt+Shift+N, of je zet een VPN-service in.

©PXimport

Referer

Een webserver kan niet alleen je eigen ip-adres loggen, maar ook het webadres van de site van waaruit je naar die webserver hebt doorgeklikt. Probeer het gerust uit, bijvoorbeeld met Chrome. Surf naar www.google.nl, zoek hier naar computer totaal en klik op de link die naar de website van Computer!Totaal voert. Druk op Ctrl+Shift+I en ga in het paneel naar Console, waar je in het witte venster document.referrer intikt: er verschijnt nu ‘https://www.google.nl/’. Oftewel: je browser verraadt van welke site je komt.

Om deze zogeheten gerefereerde informatie te blokkeren, kun je een extensie als Referer Control installeren, maar deze oplossing is wel vrij bewerkelijk.

Fingerprinting

Cookies, DOM-opslag, ip-adressen, referers … Wie dacht dat hiermee het arsenaal aan trackingmethodes is uitgeput, heeft het verkeerd. Webservers nemen namelijk steeds vaker hun toevlucht tot zogeheten fingerprinting-technieken. Onder het kopje ‘Ip-adres’ vertelden we al dat browsers doorgaans behoorlijk loslippig zijn, maar naast je ip-adres en de referer geven ze nog allerlei andere (systeem)informatie door, zoals de gebruikte browserversie (‘user agent’), de geïnstalleerde browserextensies, je besturingssysteem, de geïnstalleerde fonts, het gebruik van DNT of GPC, je taal en tijdzone enzovoort. Al deze elementen samen vormen een unieke vingerafdruk die maakt dat je systeem over verschillende sites heen kan worden geïdentificeerd.

Om te weten in hoeverre je eigen browsers aan zo’n fingerprint herkenbaar zijn, hoef je maar te surfen naar een site als https://amiunique.org/fp, www.deviceinfo.me of https://coveryourtracks.eff.org te surfen. Surf ook even naar www.browserleaks.com/canvas. Deze site controleert of je browser herkenbaar is aan de manier waarop die een onzichtbare figuur tekent via html5 - zogeheten canvas-fingerprinting - want zelfs dit blijkt vaak voldoende om een browser te identificeren!

©PXimport

Anti-fingerprinting: browser

Fingerprinting wordt steeds meer ingezet en dus is de vraag: hoe kunnen we ons hiertegen verdedigen? In de ideale wereld beschermt de browser ons tegen zulke technieken, en met browsers als Firefox en vooral Brave komen we aardig in de buurt.

Laten we beginnen met Brave. Surf naar een willekeurige site, klik op het schildicoon rechts van de adresbalk en kies Geavanceerde instellingen / Algemene standaardinstellingen. In principe kun je alle instellingen zo laten staan. Merk wel op dat je Fingerprinting blokkeren van Standaard in Strikt, kan websites doen stukgaan kunt wijzigen, maar je het moge duidelijk zijn dat hier nadelen aan kunnen zitten. Ook zie je dat Cookies blokkeren hier standaard op Alleen cross-site staat ingesteld, dat lijkt ons prima.

In Firefox ga je als volgt te werk: ga naar Instellingen en kies Privacy & Beveiliging, waar je Browserprivay instelt op Standaard of eventueel op Streng of Aangepast. In het laatste geval kun je zelf aangeven waartegen de browser je moet helpen beschermen: Cookies (en welke), Volginhoud, Cryptominers en/of Fingerprinters. Schuw je het experiment niet, dan kun je de beveiliging nog wat aanscherpen. Tik about:config in de adresbalk in en zoek naar privacy.resistFingerprinting, waarna je deze optie op True instelt.

©PXimport

Resultaten

We gingen na welke resultaten de beschermingstechnieken van Brave en Firefox opleverden, zowel via AmIUnique als bij Cover Your Tracks. De resultaten zijn helaas niet eenduidig. Bij Firefox gaven beide diensten aan dat onze browser uniek was, ongeacht of we de standaard of de strikte fingerprint-beveiliging activeerden en ongeacht of we dat vanuit de privémodus deden. Bij Brave gaf AmIUnique eveneens aan dat onze browser uniek was, zowel in de strikte modus als in incognitomodus, met of zonder Tor. 

Cover Your Tracks gaf in alle gevallen aan dat onze browser over een ‘randomized fingerprint’ beschikte en dat zowel trackingadvertenties als onzichtbare trackers werden geblokkeerd. In incognitomodus mét Tor bleek het aantal detecteerbare eigenschappen ook iets lager (16.71 informatiebits versus 17.71 zonder Tor).

Wat fingerprinting betreft blijkt Brave dus iets beter en veiliger dan Firefox, maar is ook niet ‘waterdicht’. We vermoeden overigens dat de controle bij AmIUnique iets anders – of grondiger – verloopt dan bij Cover Your Tracks. 

Verder maakt het, althans voor de technieken die door de twee controlesites worden getest, niet zo veel uit of je de standaardbescherming of de strikte variant gebruikt. De incognitomodus maakt al helemaal geen verschil, en dat is niet verbazingwekkend, omdat die modus vooral gericht is op het afschermen van je surfsporen tegen lokale pottenkijkers.

©PXimport

Anti-fingerprinting: extensies

Chromium-browsers als Chrome en Edge lopen momenteel wat achter als het op ingebouwde beveiliging tegen fingerprinting aankomt. Wel kun je voor extra beveiliging zorgen in de vorm van browserextensies.

Zo probeert de extensie Trace allerlei trackers te blokkeren en tot op zekere hoogte ook fingerprinting tegen te gaan. Maar helaas bleken zowel Chrome als Edge ook met de ingeschakelde Trace-extensie nog altijd ‘uniek’ in de ogen van zowel AmIUnique als Cover Your Tracks. Het is niet zo dat de extra bescherming daardoor meteen helemaal waardeloos is, maar wel dat deze geen absolute garanties biedt.

Vermeldenswaardig is de extensie Privacy Badger (zie het kader ‘Traceer mij niet!’). Deze extensie heeft het vooral op trackers en advertenties gemunt, maar zou ook canvas-fingerprinting moeten tegengaan, net als de extensie Canvas Fingerprint Defender. Beide extensies bleken op onze twee testsites evenmin een merkbaar verschil te geven.

Wie wil weten hoe de fingerprint van zijn browser eruitziet, ook over verloop van tijd, en een notificatie wil ontvangen zodra deze wijzigt, kan de browserextensie AmIUnique installeren (beschikbaar voor Chromium en Firefox).

Alles bij elkaar ziet het ernaar uit dat op dit moment de browser Brave over de beste verdedigingstechnieken tegen fingerprinting beschikt.

©PXimport

FLoC flopt

Google heeft al langer door dat gebruikers niet blij zijn met trackingcookies en dat deze methode langzamerhand achterhaald wordt door technieken als fingerprinting. Daarom kondigde het bedrijf enige tijd geleden, binnen het project Privacy Sandbox, groots aan dat trackingcookies binnenkort vervangen zouden worden door een alternatieve techniek: FLoC (Federated Learning of Cohorts). Het komt erop neer dat gebruikers worden opgedeeld in gedragsgroepen (cohorten), gebaseerd op hun sitebezoek en interesses. Dit profiel wordt uitsluitend lokaal berekend, in de browser zelf en dus niet langer op externe servers.

Maar FLoC stuitte op flink wat weerstand, zowel bij privacyvoorvechters als bij adverteerders. Zodanig zelfs dat Google inmiddels een aangepaste techniek heeft voorgesteld, met de naam Topics. Interesses van de gebruiker worden hierbij bepaald op basis van het zoekgedrag van de afgelopen week en het geheel wordt slechts drie weken bewaard, waarna het opnieuw wordt berekend. In tegenstelling tot bij FLoC wordt bij Topics geen ID gecreëerd: de adverteerders krijgen alleen te weten wat de actuele interesses zijn, op basis waarvan ze dan advertenties kunnen tonen.

Hoe dan ook, als het van Google afhangt, zijn trackingcookies tegen eind 2023 voorgoed verleden tijd.

©PXimport

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.

Traditionele oordopjes sluiten luisteraars af van hun omgeving, maar JBL gooit het met zijn nieuwe Sense Pro over een andere boeg. Het minispeakertje van dit zogenoemde open ear-model bevindt zich namelijk pal voor jouw gehoorgang. Met name in het verkeer is dat wel zo veilig, want tijdens het luisteren hoor je óók omgevingsgeluid. We nemen de proef op de som.

De JBL Sense Pro is een interessant product voor mensen die reguliere oordopjes niet zo prettig vinden zitten. Je hoeft deze apparaatjes namelijk niet in je oor te proppen. Met behulp van flexibele siliconen oorhaken blijven ze goed op hun plek zitten. Dankzij het zachte materiaal ervaar je tijdens lange luistersessies niet zo gauw irritaties. De Sense Pro zit erg comfortabel in de ronding van je oor. Bedenk wel dat je deze in-ears bij bepaalde activiteiten enigszins voelt wiebelen, bijvoorbeeld wanneer je wild met je hoofd draait of tijdens het sporten. Logisch, want de behuizing zit tenslotte niet klem in jouw gehoorgang. Het is een kwestie van wennen.

©Maikel Dijkhuizen

Accu en bediening

Zodra deze bluetooth-oordopjes na enige oefening eenmaal goed op hun plek zitten, kan het luisteren beginnen. Met een luistertijd van ongeveer acht uur op een enkele batterijlading houdt de Sense Pro het lang vol. De inbegrepen oplaadcase bevat een accu met een capaciteit van nog eens dertig uur. Na slechts tien minuten opladen kunnen de oortjes er weer vier uur tegenaan. Kortom, je hebt onderweg of op afgelegen plekken niet zo snel te maken met lege accu's.

De IP54-gecertificeerde behuizing is spatwaterdicht. Laat ze in de regen dus lekker zitten. Het linker- en rechteroordopje bevatten een klein aanraakpaneeltje. Tik eenmaal aan de linkerkant om het volume harder te zetten en tik tweemaal voor een zachter geluid. Je raakt het rechteroordopje aan om muziek te pauzeren en liedjes te skippen. Via het bedieningspaneel beantwoord je ook nog inkomende oproepen. Voor handsfree gesprekken zijn er maar liefst vier microfoons ingebouwd. Al met al werkt de bediening prima, zodat je jouw smartphone in je zak of tas kunt laten zitten.

©Maikel Dijkhuizen

Gedetailleerd geluid

Op audiovlak heeft JBL zijn zaakjes goed voor elkaar. De Sense Pro levert een kraakhelder geluid met een hoge detaillering. Zelfs bij het luisteren van bombastische muziekstukken zijn alle instrumenten duidelijk te horen. Met de standaard geluidsinstellingen blijft het basniveau voor muziekgenres als hiphop en dance wel iets achter. Geen probleem, want in de JBL Headphones-app pas je het geluid naar eigen smaak aan. Activeer bijvoorbeeld de equalizerinstelling 'Bass' of zelfs 'Extreme Bass'.

Als je graag naar films en series kijkt, komt de ondersteuning voor ruimtelijk geluid goed van pas. Zet in dat geval de optie 'Spatial Sound' aan en ervaar meer audio-effecten. Een nadeel is dat personen in jouw omgeving het geluid afkomstig van de Sense Pro wellicht kunnen horen. Dat komt door de open constructie van de oordopjes. Overigens geldt dit met name wanneer je het volume hoog hebt staan.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Sense Pro kopen?

Zoek je in-ears met een goed geluid die jouw oren niet volledig afsluiten van de omgeving? Als je de hoge adviesprijs van 179,99 euro voor lief neemt, bevelen we de JBL Sense Pro van harte aan. Deze oordopjes zitten comfortabel en laten zich eenvoudig bedienen. Bovendien bieden ze ook nog eens een hoge audiokwaliteit en lange accuduur. De Sense Pro is in vijf kleurstellingen te koop.