VLC media player is een van de populairste in zijn soort – en heus niet alleen omdat die gratis is. Er zijn namelijk weinig mediaspelers die zonder extra codecs zo veel verschillende mediaformaten afspelen. En wie de moeite neemt de minder bekende opties en mogelijkheden van het programma te ontdekken, heeft snel door dat zelfs een omschrijving als ‘flexibele mediaspeler’ de tool onrecht aandoet.

Tip 01: Download

Heb je VLC media player nog niet op je computer staan, zorg dan dat je die van de officiële website downloadt. Het zou niet de eerste keer zijn dat derden een geïnfecteerde versie van de tool op een andere site aanbieden. De meest recente versie op het moment van dit schrijven is 3.0.6. Normaal gesproken detecteert de site je besturingssysteem en zal die de overeenkomstige versie ter download aanbieden.

Je kunt desgewenst andere versies ophalen via het pijltje naast Download VLC; het programma is namelijk voor diverse platformen beschikbaar, waaronder Windows 32- en 64-bits, macOS, Linux en de mobiele platformen Windows Phone, Android en iOS. Klik je hier op Andere systemen, dan kun je uit diverse Linux-distributies en uit ‘exotische’ omgevingen als OpenBSD, OS/2 en Solaris kiezen. Langs deze weg kun je trouwens ook een portable Windows-versie downloaden, in zip- of 7zip-formaat.

Schuw je het experiment niet, dan kun je zelfs voor een van de ‘nightly builds’ gaan. Op dit moment staat bijvoorbeeld al versie 4.0.0 in de steigers, en die kun je op de site van Videolan ophalen. Besef wel dat deze versie de installatie van je oudere versie ongedaan maakt.

©PXimport

Tip 02: Interface

Je kunt het uitzicht van VLC media player (verder afgekort als VLC) op verschillende manieren aanpassen. Wanneer je het menu Extra / Interface aanpassen kiest, kun je zelf de volgorde van de elementen voor diverse menubalken instellen, waaronder de Hoofdwerkbalk en de Tijdwerkbalk. Je kunt deze elementen gewoon met de muis verslepen. Via de knop Nieuw Profiel kun je de knoppenlay-out dan onder een eigen naam bewaren.

Kijk zeker ook even bij Extra / Voorkeuren / Interface. Hier kun je allerlei aspecten van de interface wijzigen. De meest ingrijpende visuele aanpassing verkrijg je echter door een ander thema oftewel skin te gebruiken. Je vindt op de site van Videolan meer dan honderd skins, waar je ze overigens ook in één keer kunt downloaden. Daarna hoef je alleen maar het zip-bestand uit te pakken. Om zo’n skin toe te passen, ga je naar Extra / Voorkeuren / Interface en stip je Aangepast thema gebruiken aan, waarna je via Kiezen naar een geschikt vlt-bestand verwijst. Bevestig je keuze met Opslaan. Vind je niet meteen iets geschikts in dit toch wel ruime aanbod, dan kun je zelfs je eigen skin ontwerpen met behulp van de VLC media player Skin Editor.

©PXimport

Tip 03: Instellingen

De meeste gebruikers vinden al snel de weg naar het instellingenmenu van VLC: druk op Ctrl+P of ga naar Extra / Voorkeuren. Op het tabblad Sneltoetsen krijg je meteen een handig overzicht van de beschikbare sneltoetsen (zie ook VLChelp). Met een dubbelklik kun je die trouwens aanpassen.

Veel gebruikers zijn zich er echter niet van bewust dat ze ook een uitgebreider instellingenmenu kunnen oproepen. Om daar te komen, kun je linksonder, bij Weergave-opties, de optie Alles aanstippen. Het menu ziet er op slag totaal anders uit. In het linkerpaneel verschijnt een overzicht met de rubrieken Afspeellijst, Audio, Geavanceerd, Interface, Invoer/codecs, Streamuitvoer en Video. Elke rubriek bevat diverse subrubrieken en de bijbehorende items verschijnen vervolgens in het rechterpaneel. Erg handig is dat je in deze modus over een zoekbalk beschikt. Tik je hier bijvoorbeeld ondertitel in, dan krijg je in één keer alle onderdelen te zien die daarmee te maken hebben.

©PXimport

Tip 04: Afstandsbediening

Als je VLC op een mediacenter-pc draait, kan het handig zijn om het programma op afstand te bedienen, bijvoorbeeld vanaf een browser op je laptop of smartphone. Om deze functie in te schakelen open je Extra / Voorkeuren en stel je Weergave-opties in op Alles, zoals beschreven in de vorige tip. Klik op de rubriek Hoofdinterface, zorg dat de Interfacemodule in het rechterpaneel staat ingesteld op Standaard en plaats een vinkje bij Web. Klik nu op het pijltje naast de rubriek Hoofdinterface en selecteer Lua. Rechts, bij Lua-interfaceconfiguratie, vul je een Wachtwoord in. Bevestig met Opslaan en herstart VLC.

Over naar je browser, (voorlopig) op dezelfde pc. Hier tik je localhost:8080 in de adresbalk in – mocht je firewall protesteren, geef dan aan dat het om bonafide verkeer gaat. Er wordt om het wachtwoord gevraagd (de gebruikersnaam laat je oningevuld) en meteen erna verschijnt een afstandsbediening voor VLC, met handige knopjes aan de linkerzijde.

Je hoeft nu alleen het interne ip-adres van de pc met VLC te kennen – het opdrachtregelcommando ipconfig vertelt je dit – om VLC ook vanaf een ander netwerkapparaat te kunnen bedienen. Je hoeft in die browser dan alleen <ip-adres>:8080 in te vullen.

©PXimport

Tip 05: Ondertiteling

De kans is groot dat er ook één of meer ondertitelsporen beschikbaar zijn als je in VLC een film of video bekijkt. Afhankelijk van het containerformaat zijn de ondertitels wellicht al in het videobestand opgenomen. Kijk dat na bij Ondertitels / Ondertitelspoor; mogelijk zijn hier zelfs verschillende sporen in diverse talen beschikbaar. Klik op zo’n spoor om het resultaat te zien.

Bij veel (gedownloade) films zit de ondertiteling echter in een afzonderlijk bestand, vaak met de extensie srt. Normaal gesproken pikt VLC de ondertitels automatisch op, als dat bestand zich tenminste met exact dezelfde naam in dezelfde map als het videobestand bevindt. Desnoods verwijs je vanuit VLC zelf naar het juiste ondertitelbestand via Ondertitels / Ondertitelbestand toevoegen.

Ben je nog op zoek naar het bijbehorende ondertitelbestand? Ook dat kan vanuit VLC zelf via de inmiddels ingebouwde plug-in VLSub. Open het menu Weergave en kies VLSub. Stel de gewenste taal in (zoals Dutch) en vul de titel van de film, serie of het specifieke seizoen in. Druk op Search by name, selecteer het gewenste ondertitelbestand, klik op Download selection en op de bijbehorende link, waarna je browser het bestand zal downloaden.

©PXimport

Tip 06: Synchronisatie

Is de synchronisatie tussen ondertitels en film niet optimaal en brengt een ander ondertitelbestand ook geen soelaas, dan kun je de hulp van VLC inroepen. Zo kun je de ondertitelvertraging stelselmatig iets verkleinen via de G-toets en vergroot je die juist met de H-toets. Meer opties vind je via Extra / Spoorsynchronisatie. Hier kun je tot op een duizendste seconde nauwkeurig de gewenste vertraging (via positieve waarden) of versnelling (via negatieve waarden) van het ondertitelspoor ingeven. Als ondertitels iets te laat doorkomen in verhouding tot de audio, dan kun je ook nog een geavanceerde synchronisatiemethode toepassen met behulp van tijdstempels. Zodra je een zin hoort die makkelijk herkenbaar is, druk je op Shift+H. Vervolgens druk je op Shift+J wanneer je de bijbehorende ondertitel ziet verschijnen. Om beide op elkaar af te stemmen, moet je vervolgens op Shift+K drukken. Je herstelt de originele audio- en ondertitelsynchronisatie weer met de sneltoets Ctrl+Shift+K.

©PXimport

Tip 07: Mediaconversie

VLC laat zich ook prima inzetten als mediaconverter. Laten we als voorbeeld een YouTube-filmpje nemen waarvan je alleen de audio wenst over te houden – meteen ook een illustratie hoe je zulke filmpjes rechtstreeks vanuit VLC kunt downloaden.

Je opent eerst de YouTube-video in je browser, waarvan je vervolgens het bijbehorende webadres selecteert en met Ctrl+C naar het klembord kopieert. In VLC ga je naar Media / Netwerkstream openen, plak je de url met Ctrl+V in het veld en druk je op Afspelen. Open het menu Extra en kies Codecinformatie. Er duikt een venster op waarin je het volledige webadres, onderaan bij Locatie, naar het klembord kopieert. Dat plak je nu weer in je browser; de video wordt direct afgespeeld. Klik het met de rechtermuisknop aan en kies Opslaan als. Even later is de video offline beschikbaar in mp4-formaat.

Omzetten naar mp3 gaat als volgt. Ga naar Media / Converteren/opslaan. Druk op de knop Toevoegen en verwijs naar het mp4-bestand. Klik op Converteren/opslaan en selecteer het profiel Audio – MP3. Eventueel klik je hier ook op de knop met de moersleutel: op het tabblad Audiocodec kun je nu de kwaliteit aanpassen en bijvoorbeeld een Bitrate van 192 kb/s instellen. Bevestig met Opslaan, geef een geschikte naam voor je mp3-bestand op en zet de conversie in gang met Start.

©PXimport

Tip 08: Recorder

VLC is niet alleen een mediaspeler; je kunt de tool ook inzetten om allerlei media op te nemen. Zo is het programma uitstekend geschikt om snapshots van een video te maken. Dat kan via het menu Video / Snapshot maken of met de sneltoets Shift+S (Windows, Linux) of Cmd+Alt+S (macOS).

VLC kan ook live webcambeelden opnemen. Probeer het eerst als volgt. Ga naar Media / Opnameapparaat openen. In het uitklapmenu bij Opnamemodus kies je DirectShow, waarna je bij Video-apparaatnaam je webcam selecteert en bij Audio-apparaatnaam het gewenste apparaat (Geen behoort ook tot de mogelijkheden). Klik op het pijltje naast Afspelen en kies Stream. Druk op Volgende, controleer of Bestand is geselecteerd bij Nieuw doel, klik op Toevoegen en vul de gewenste bestandsnaam en extensie in. Deze laatste moet dan wel overeenkomen met het Profiel dat je selecteert nadat je op Volgende hebt gedrukt; bijvoorbeeld de bestandsnaam webcam.mp4 met als profiel Video – H.264 + MP3 (MP4). Druk opnieuw op Volgende en start de opname met Stream. Druk op de Stop-knop om de opname te beëindigen.

Lukt het niet op die manier, ga dan als volgt te werk. Selecteer opnieuw het gewenste video- en audioapparaat zoals hierboven beschreven. Klik op Geavanceerde opties en stel de Video-invoer beeldsnelheid bijvoorbeeld in op 30,00. Bevestig met OK en klik op Afspelen. Ga naar Weergave en selecteer Geavanceerde bediening, zodat onderaan in beeld ook een rode opnameknop beschikbaar komt. Hiermee kun je de beelden opnemen. Druk nogmaals op de knop om de opname te stoppen.

©PXimport

Tip 09: Logo

Met VLC kun je je audio of video natuurlijk rechttoe, rechtaan afspelen, zonder enige franje, maar wie wel houdt van een gimmick op z’n tijd, kan terecht in een uitgebreide effectenbak. Open een videobestand en kies Extra / Effecten en filters. Een dialoogvenster opent zich en op het tabblad Audio-effecten zie je al meteen een grafische Equalizer. Die moet je desgewenst wel eerst nog even inschakelen; je kunt hier trouwens uit een hele reeks ‘presets’ kiezen.

Stel, je wilt je video graag afspelen met een klein logo van je vereniging in beeld. Nu kun je zo’n logo weliswaar in de beelden zelf inbranden (bijvoorbeeld met het gratis Avidemux), maar met VLC kan het ook minder ingrijpend. Bij Effecten en filters open je het tabblad Video-effecten. Je ziet hier verschillende onderliggende tabbladen, zoals Bijsnijden, Kleuren en Geometrie. Voor het logo klop je echter aan bij het tabblad Overlay. Hier plaats je dan een vinkje bij Logo toevoegen en haal je het gewenste afbeeldingsbestand op. Bij Boven en Links geef je (in aantal pixels) aan hoever het logo zich van de videorand moet bevinden en met de schuifknop bij Dekking stel je de transparantiegraad van je logo in – op deze manier kun je dus ook een watermerk in je video tonen. Bevestig met Opslaan.

Het is trouwens perfect mogelijk om meerdere audio- en video-effecten tegelijk te activeren. Let wel: als je de knop Opslaan indrukt, blijven de ingestelde effecten bij volgende afspeelsessies – ook bij andere video’s – actief.

©PXimport

Uitbreidingen

©PXimport

Opdrachtregel

©PXimport

Motorola brengt in oktober de Edge 60 Neo naar Nederland. De smartphone valt op door zijn compacte ontwerp, stevige bescherming en een veelzijdig camerasysteem met telelens. Met een prijs van net geen 400 piek richt Motorola zich op het middensegment, waar AI en een lange accuduur belangrijke troeven zijn.

De Motorola Edge 60 Neo is op de IFA in Berlijn officieel onthuld en komt op de markt als een compacte en lichte smartphone met opvallend stevige specificaties. Het toestel combineert een helder scherm en een solide behuizing met een camerasysteem dat veel creatieve mogelijkheden biedt. Daarbovenop zet Motorola sterk in op - verrassing! - AI, dat zowel bij foto's als bij dagelijkse taken een rol speelt.

Compact maar robuust

De Edge 60 Neo is het lichtste toestel in zijn klasse, maar doet qua stevigheid opvallend weinig concessies. Het 6,36-inch scherm kan piekhelderheden tot 3000 nits halen, waardoor het zelfs in de volle zon goed leesbaar blijft. Het gebruik van Corning Gorilla Glass 7i en de MIL-STD-810H-certificering zorgen voor extra bescherming tegen vallen en krassen. Dankzij de IP68/69-norm is de smartphone bovendien bestand tegen water en stof, iets wat je meestal pas ziet bij meer robuuste of in elk geval duurdere modellen.

Qua uiterlijk kiest Motorola voor een samenwerking met Pantone, het bedrijf dat internationale standaarden ontwikkelt voor kleurnamen en -codes. De Edge 60 Neo verschijnt dan ook in drie verrassende tinten met minstens zulke exotische namen: Frostbite, Poinciana en Grisaille. Daarmee wil het merk inspelen op gebruikers die hun telefoon ook gebruiken als een verlengstuk van hun imago. Het idee is dat een smartphone niet alleen praktisch moet zijn, maar ook kan passen bij de kleding en accessoires van de gebruiker.

Camera met telelens

De camera is een belangrijk speerpunt van dit model. Motorola benadrukt dat dit de enige smartphone in deze prijsklasse is met een telelens. Daarmee kun je 3x optisch zoomen zonder kwaliteitsverlies en tot 30x digitaal inzoomen. Het camerasysteem bestaat verder uit een 50MP-hoofdcamera met Sony-sensor en optische beeldstabilisatie, een 13MP-ultragroothoek- en macrolens en een 32MP-selfiecamera. Voor video's ondersteunt het toestel 4K-opnames.

Fotografie wordt ondersteund door AI-functies die automatisch details verscherpen, kleuren verbeteren en de belichting optimaliseren. Met Dynamic Bokeh bepaal je zelf hoe sterk de achtergrond onscherp wordt gemaakt, terwijl Signature Style foto's een herkenbare uitstraling geeft. Bij video-opnames zorgt adaptieve stabilisatie voor soepeler beelden, zelfs tijdens beweging. Daarmee lijkt Motorola zich duidelijk te richten op zogenaamde content creators.

AI in het dagelijks gebruik

Maar AI speelt ook buiten de camera een rol. Met de functie Next Move kan de Edge 60 Neo suggesties geven afhankelijk van wat er op het scherm staat, bijvoorbeeld bij het bekijken van een recept of een reisschema. Daarbij werkt Motorola samen met onder meer Microsoft Copilot en Perplexity, maar biedt het ook eigen tools zoals Playlist Studio en Image Studio. Zo kunnen gebruikers playlists samenstellen, beelden genereren of visuele elementen aanpassen zonder het gebruik van externe apps.

Accu en oplaadmogelijkheden

De smartphone beschikt over een 5000mAh-accu, goed voor (zo claimt Motorola) tot 44 uur gebruik. Met de (zowaar meegeleverde) 68W TurboPower-oplader is in zeven minuten alweer genoeg lading beschikbaar voor een volle dag gebruik. Daarnaast is draadloos opladen mogelijk met maximaal 15 watt, al moet die lader daarvoor wel apart worden aangeschaft.

De Motorola Edge 60 Neo ligt vanaf half oktober in de Nederlandse winkels. De richtprijs bedraagt zoals gezegd 399,99 euro. Daarmee positioneert Motorola het toestel in het middensegment, waar het concurreert met modellen van onder meer Samsung, Xiaomi en OnePlus.

Met de Oppo Reno 14 zet het Chinese merk een traditie voort. De midrange smartphonelijn vindt vaak een mooie balans tussen stijl en functie. Met een adviesprijs van 649 euro vraagt de fabrikant echter wel 100 euro meer dan voor zijn voorganger. Is de 14 die prijsstijging waard?

De Oppo Reno 14 beschikt over een indrukwekkend 6,59-inch amoledscherm met een adaptieve verversingssnelheid van 120 Hz, beschermd door Gorilla Glass 7i. Het display biedt een goede piekhelderheid tot 1200 nits in direct zonlicht en levert levendige kleuren, mede dankzij de HDR10-ondersteuning. Het ontwerp voelt premium aan dankzij de redelijk dunne schermranden en de punchhole voor de selfiecam. De versie die wij testen mist een beetje persoonlijkheid qua kleur, maar gelukkig bestaat er ook een Pearl White-variant.

De behuizing is gemaakt van aluminium. Het toestel ligt daardoor niet alleen comfortabel in de hand, maar voelt ook heel solide aan. Ondanks de forse 6000mAh-batterij is het toestel met 187 gram en een dikte van 7,42 mm opvallend slank en licht gebleven. Hij is bovendien heel duurzaam met IP66-, IP68- én IP69-certificeringen tegen stof en water. Extra functies als de in-display vingerafdrukscanner, een infraroodlaser aan de bovenkant en stereospeakers zorgen tot slot voor een behoorlijk compleet pakket.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Soepele prestaties

De Oppo Reno 14 wordt aangedreven door de MediaTek Dimensity 8350-processor. In het dagelijks gebruik levert de chipset meer dan prima prestaties. Taken als multitasken, browsen op social media en het openen van apps verlopen vloeiend en zonder haperingen. Ook voor gaming is de telefoon goed geschikt; zelfs grafisch intensieve games draaien soepel met stabiele framerates. Dankzij het koelsysteem blijft het toestel meestal comfortabel om vast te houden, al kan het bij lange en zware gamesessies na verloop van tijd wel warm aanvoelen.

Een van de sterkste punten van de Reno 14 is de accuduur. De grote batterij, met een vermogen van maar liefst 6000 mAh, zorgt ervoor dat de telefoon bij gemiddeld gebruik moeiteloos anderhalve dag meegaat. Zelfs bij intensief gebruik kun je een volledige dag verwachten zonder tussentijds opladen. Wanneer de batterij toch leeg is, laadt een 80W SuperVOOC-snellader het apparaat in minder dan 45 minuten volledig op. Het is wel goed om te weten dat de telefoon geen ondersteuning biedt voor draadloos opladen en dat je de oplader zelf moet aankopen.

©Wesley Akkerman

Behoorlijk wat bloatware

De Oppo Reno 14 draait op ColorOS 15, gebouwd op Android 15. Je mag daarna nog drie grote Android-upgrades en vijf jaar beveiligingspatches verwachten, wat netjes is in deze prijsklasse. De interface is strak en minimalistisch vormgegeven, met vernieuwde iconen en handige widgets. Alles reageert vlot en voelt verfijnd aan. Ook de slimme AI-functies springen eruit: ze kunnen foto's verbeteren door bijvoorbeeld onscherpte te verwijderen of hinderlijke reflecties weg te werken. Een nadeel is de forse hoeveelheid vooraf geïnstalleerde apps van derden, die de ervaring vertroebelen.

Het camerasysteem verdient een aparte vermelding. Aan de achterkant zit een 50MP-hoofdcamera met optische beeldstabilisatie (OIS), een 8MP-ultragroothoek en een 50MP-telefotolens met 3,5x optische zoom, eveneens voorzien van OIS; een zeldzaamheid in deze prijsklasse. Daarmee biedt de Reno 14 lekker veel flexibiliteit bij het fotograferen, van grootse landschappen tot ingezoomde details. Aan de voorkant vind je een 50MP-selfiecamera met autofocus, een toevoeging die niet vaak voorkomt en die ervoor zorgt dat ook zelfportretten haarscherp worden vastgelegd.

Overdag mooie prestaties

Overdag schiet de hoofdcamera scherpe, kleurrijke foto's met een prettig dynamisch bereik. De nieuwe telefotolens is een echte aanwinst en levert sterke resultaten bij portretten en zoomopnames. Tot 30x digitale zoom blijft de kwaliteit verrassend goed, al worden beelden bij de maximale 120x wazig. De selfiecamera legt huidtinten natuurgetrouw vast en maakt ook bij minder licht aantrekkelijke foto's voor bijvoorbeeld sociale media. De ultragroothoek is bruikbaar voor landschappen en groepsshots, maar springt verder niet echt in het oog.

Ook op videovlak stelt de Reno 14 niet teleur. Zowel de camera's op de voor- als op de achterzijde filmen in 4K met 60 fps, terwijl optische en elektronische stabilisatie zorgen voor vloeiende beelden, zelfs in beweging. De AI-functies bieden creatieve extra's, zoals het verwijderen van objecten of het aanpassen van composities. Wel kan er bij inzoomen soms een lichte gloed zichtbaar zijn.

Oppo Reno 14 kopen?

De Oppo Reno 14 is iets duurder geworden, maar daar staan duidelijke verbeteringen tegenover. Vooral het camerasysteem is een grote stap vooruit. De toevoeging van een 50MP-telefotolens met 3,5x optische zoom en beeldstabilisatie is bijzonder in dit segment en tilt samen met de hoofd- en selfiecamera's de fotografie-ervaring naar een hoger niveau. Ook de forse 6000mAh-accu en de waterbestendige, premium afwerking versterken de meerwaarde.

Het heldere 120Hz-scherm en de soepele prestaties maken het plaatje compleet. Er zijn wel wat kanttekeningen: de software staat vol met bloatware en de processor is niet meer helemaal bij de tijd, al doet hij zijn werk nog prima. Toch zorgen de flinke verbeteringen, vooral de camera, ervoor dat de hogere prijs voor veel gebruikers goed te verantwoorden is.