Je hebt bij tablets niet alleen de keuze tussen verschillende formaten, maar vooral het platform dat je kiest is van groot belang. Want niet alleen kies je voor het besturingssysteem, ook voor het hele app-ecosysteem en de interface die je het beste ligt. Overstappen blijkt vaak frustrerend. Niet alleen is er enorme gewenning nodig qua interface en aansturing, ook kan je je aangeschafte apps niet meenemen. Wij helpen je met de keuze door de grootste drie besturingssystemen naast elkaar te leggen: iOS, Android en Windows.

Inmiddels is het drie jaar na de aankondiging van de iPad en het heeft een jaar geduurd voordat andere fabrikanten met een passend alternatief kwamen. Deze proberen een graantje mee te pikken van de lucratieve markt.

Maar natuurlijk is het Apple die met de iPad en de nieuwe telg iPad mini een voorsprong heeft opgebouwd, het heeft immers de standaard gezet. Qua applicatieaanbod, stabiliteit, aansturing, betaalmogelijkheden voor apps.

Toch is een keuze voor een iPad niet meer vanzelfsprekend. Android ontwikkelt zich als besturingssysteem razendsnel en Windows kan sinds kort ook eindelijk meedoen (zij het in de rol van outsider). De drie besturingssystemen zijn complete platformen met totaal verschillende eigenschappen. Dus weeg je keuze goed af, want als je kiest voor een platform kies je indirect ook voor bijkomende diensten.

Opgedrongen

Op iOS word je zo iTunes, iCloud, Apple Maps en meer opgedrongen, terwijl je op Android moeilijk om Gmail, Google Maps, YouTube en Google Zoeken heen kan. Windows integreert Bing, SkyDrive en Skype waarbij het bijna gemankeerd aanvoelt als je dit niet standaard wilt gebruiken.

Bovendien kan je Apple-diensten wel vergeten op Android en Windows, zijn Microsofts onderdelen beperkt verkrijgbaar in matige apps op Android en iOS en zijn er voor Windows überhaupt nog weinig andere diensten beschikbaar, ook van andere partijen.

Lees op de volgende pagina alles over het gemak van iOS...

iOS, een kind kan de was doen

Een enorme aanjager van de populariteit van de iPad is de eenvoud. De interface bestaat uit een scherm met icoontjes. Hoe meer apps je hebt geïnstalleerd, hoe meer schermen er verschijnen waartussen je kan bladeren. Het enige wat je aan de interface kan aanpassen, is de achtergrond van de schermen, de volgorde van apps en apps eventueel in een mapje plaatsen. Veel eenvoudiger is niet denkbaar, wat een iPad geschikt maakt voor jong en oud. En dat is ook precies wat Apple graag wil.

Om het voor iedereen toegankelijk te houden is het platform behoorlijk gesloten. Dat klinkt als een contradictie, maar het houdt bijvoorbeeld in dat je niet zomaar in de verkenner bestanden kan overdragen als je de iPad aansluit op de pc. Dat moet via iTunes. Bovendien worden niet alle bestandsformaten ondersteund.

Applicaties zijn alleen te krijgen via de Apple App Store. Apple houdt er een streng censuurbeleid op na om daar alles schoon en veilig te houden. Malware of naakt (zelfs in kunstzinnige vorm) kom je er niet tegen. Dat is niet zo heel gek. Maar soms wordt er ook een ethische grens overschreden. Apps om te downloaden met BitTorrent vind je niet, evenals apps die bestanden scannen op malware. Het komt zelfs voor dat apps geweigerd worden omdat ze het woord Android in hun omschrijving hebben.

Het strenge app-beleid zorgt er wel voor dat het aanbod van apps kwalitatief heel erg hoog ligt. Kwantitatief ook trouwens. Dat komt niet alleen omdat iOS het eerste echte tabletbesturingssysteem is en er bijzonder veel iPad-gebruikers zijn. Maar ook omdat het voor gebruikers eenvoudig is om te betalen. Uiteraard kan het met een creditcard, maar ook met een iTunes-tegoedkaart. Deze zijn verkrijgbaar in veel winkels. Omdat het voor gebruikers makkelijk is om een appje te kopen, is het voor ontwikkelaars de moeite waard om een goede app te ontwikkelen.

Ondersteuning

Het grootste voordeel van iOS is dat alles altijd werkt en de interface geen moment verwarrend is. Crashes zijn een zeldzaamheid die meestal in apps voorkomen, niet in iOS. Een iPad gaat redelijk lang mee qua ondersteuning van Apple met de recentste versie van iOS en bovendien is het updateproces behoorlijk eenvoudig (je krijgt een melding en je drukt op Installeer Nu).

©PXimport

De interface van een iPad. Iedereen kan ermee uit de voeten.

Op het moment van schrijven wordt alleen de eerste generatie iPads niet meer ondersteund, sinds september 2012. De iPad 1 heeft dus 2,5 jaar de recentste versie van iOS gedraaid. Overigens zijn iPads die niet meer de laatste versie van iOS draaien nog prima te gebruiken.

iOS

Pluspunten

Toegankelijk

Stabiel

App aanbod kwalitatief en kwantitatief goed

Tegoedkaarten

Minpunten

Beperkt aanpasbaar

Weigerbeleid app-store

Lees op de volgende pagina over de vrijheid die Android je biedt...

Android, open – met alle gevolgen van dien

Googles opensource besturingssysteem Android is aan een onstuimige opmars bezig. Van alle tien verkochte smartphones in Nederland draaien er inmiddels zeven Android en op de tabletmarkt wordt de achterstand op Apples iPad ook langzaam kleiner. Dat is vooral te danken aan de Nexus 7 tablet, de kleine 7inch-tablet die aantoonde dat er een markt is voor goedkope, kwalitatief goede tablets.

Android is fundamenteel anders dan het gesloten iOS. In Android heb je veel meer vrijheid om te knutselen in het OS, alles is personaliseerbaar en apps zijn naast uit de Play Store (Googles app-store) ook handmatig te installeren (sideloaden genaamd). Bevallen enkele systeem-apps je niet, zoals de standaarbrowser, camera, sms? Dan installeer je hiervoor gewoon een vervangende app en stel je deze in als standaard-app voor die functie. Staan bepaalde icoontjes je niet aan, ook deze kan je vervangen.

Homescreen

De interface van Android bestaat uit twee elementen. Je krijgt een vijftal desktops (homescreens) tot je beschikking die je kan indelen met app-snelkoppelingen en widgets. Als je onderin op de knop met de cirkel gevuld met vierkantjes drukt kom je in het applicatieoverzicht (‘app drawer’ genoemd) terecht, waarin je snelkoppelingen naar alle geïnstalleerde apps voorgeschoteld krijgt en alle beschikbare widgets, opgedeeld in twee tabbladen.

Het aanbod van apps, specifiek gemaakt voor tablets, schiet nog tekort. Veel beschikbare apps zijn eigenlijk ontwikkeld voor smartphones en ogen uitgerekt op het grote scherm van een tablet. Het is een enorme miskleun van Google dat het aanschaffen van apps alleen met een creditcard aangeschaft kunnen worden. Geen cadeaukaarten, geen PayPal of iDEAL. Omdat lang niet iedereen over een creditcard beschikt, is het dus voor velen niet mogelijk om apps te kopen. Het komt de algemene kwaliteit van apps niet ten goede. De enorme gebruikersgroep heeft wel z’n aantrekkingskracht op applicatieontwikkelaars, waardoor het aanbod snel groeit. Vooral van gratis apps.

Permissies

Vergeleken met iOS en Windows hebben app-ontwikkelaars veel meer mogelijkheden met het Android-systeem. Zoals aangegeven, kan je systeem-apps zonder probleem vervangen, maar omdat apps toegang kunnen krijgen tot meer systeembronnen is er veel meer mogelijk met Android-apps. Een app als AirDroid (www.airdroid.com) zou daarom nooit mogelijk zijn op een iPad.

©PXimport

De grootste troef van Android zijn de overzichtelijke widgets.

Maar het brengt ook risico’s met zich mee, deze permissies kunnen makkelijk misbruikt worden bijvoorbeeld om je contactgegevens te stelen of betaalde sms’jes te verzenden. Let er dus goed op wat je installeert en installeer alleen apps uit de Play Store. Als je goed in de gaten houdt welke machtigingen apps uit de Play Store nodig hebben kom je al een heel eind, een antivirusscanner is voorlopig nog niet nodig.

Android

Pluspunten

Veel personalisatiemogelijkheden

Groot aanbod

Ontwikkelt zich razendsnel

Meer mogelijkheden met apps

Minpunten

Nog te weinig tablet-apps

Apps alleen te koop met creditcard

Oppassen met permissies van apps

Lees op de laatste pagina over de unieke eigenschappen van Windows-tablets...

Windows, erop of eronder

Windows komt in twee smaken: Windows 8 en Windows RT. Beide zijn geschikt voor tablets, maar er zijn nogal wat onderlinge verschillen. Windows 8 is de versie die je ook op een pc-installeert, met metro-interface en desktop. Windows RT heeft ook beide. Deze versie draait op energiezuinige ARM-processors en staat het niet toe om software buiten de Store te installeren.

Je bent dus aangewezen op apps uit de Store, die je alleen kan draaien in het nieuwe startmenu. Office 2013 krijg je er gratis bij, dit zijn de enige programma’s die je in de desktop-modus kan draaien. Overigens kan je de bestandsverkenner en configuratiescherm van de desktop-modus wel gewoon gebruiken. Of Windows RT aan zal slaan is nog maar de vraag. Omdat het een nieuw platform is, moet nog een enorme inhaalslag gemaakt worden qua applicatieaanbod. Veel partijen zijn daarom huiverig een Windows RT-tablet op de markt te brengen.

Windows 8

Voor Windows RT is de kans aanwezig dat het ‘too little, too late’ wordt. Als je voor een Windows-tablet kiest, ben je wellicht beter af met een tablet die Windows 8 draait. Deze tablets zijn vaak wel een slag duurder en vallen meer in de prijsklasse van Windows 8-laptops, maar hebben als groot voordeel dat je de vrijheid hebt die je van Windows gewend bent om naar hartenlust alles te installeren.

Bovendien staat de Windows 8 Store evengoed tot je beschikking. Je moet echter wel genoegen nemen met (hoogstwaarschijnlijk) een mindere batterijduur en het feit dat Office 2013 niet geïnstalleerd staat.

©PXimport

Microsofts troefkaart voor Windows-tablets is Office.

Met de werking van Windows 8 en RT ben je wellicht al een beetje bekend. Met een toetsenbord en muis op je desktop of laptop is het allemaal erg wennen en komt het de productiviteit niet ten goede vergeleken met Windows 7.

Op een tablet is het een ander verhaal. Windows 8 laat zich met een touchscreen veel efficiënter aansturen en alles voelt veel natuurlijker aan. Wil je jouw tablet ook voor werk gebruiken, dan ben je ook vaak beter af bij Windows. Niet alleen omdat het om de Windows-omgeving gaat die je gewend bent, maar ook vanwege de ondersteuning van Office.

Windows

Pluspunten

Vertrouwde Windows-omgeving

Office-ondersteuning

Minpunten

Applicatieaanbod

Geen apps buiten de Store op Windows RT

Conclusie

Wat zoek je in een tablet? Dat is een vraag die je voor jezelf dient te beantwoorden voordat je een tablet aanschaft. Wil je een apparaat voor erbij, waarmee je ontspannen op de bank een spelletje kan spelen of het een en ander lezen, dan is de iPad een uitstekende keuze. Android-tablets zullen de oude computerhobbyisten meer aanspreken, omdat er veel knutsel- en personalisatiemogelijkheden zijn. Helaas schiet het tablet-applicatieaanbod nog iets tekort. Windows-tablets lijken het geschiktst voor combinaties tussen tablets en laptops als werkpaardjes dankzij de vertrouwde werkomgeving en Office-ondersteuning. Alleen op het gebied van apps is de Windows Store nog een woestijn. Hierdoor is Windows 8 wellicht een veiligere keuze dan Windows RT.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.