In navolging van de Google Home-speakers, heeft Google nu ook een grotere variant uitgebracht waarbij de nadruk (naast de Google Assistent) meer op het afspelen van muziek komt te liggen. Ook krijgen de slimme speakers Google’s Nest-stempel, dat op alle domotica van Google geplakt wordt: Google Nest Audio.

Google is op een missie om z’n spraakassistent overal ingebouwd te krijgen. Smartphones, koptelefoons, horloges… en ook iedere kamer in huis. Dat gebeurde eerst met onder andere de betaalbare Google Home en Google Home Mini-speakers. Nu met deze Google Nest Audio speakers. Het idee is simpel, de Google Home-speakers zijn leuk om bijvoorbeeld radio op te beluisteren. Maar het geluid blijft wat blikkerig. Door de Google Home te voorzien van iets beter geluid en een verwarrendere naam omdat het Nest-stempeltje klaarblijkelijk op alle smart home-artikelen van Google moet staan, verwacht de techgigant dat de spraakassistent zijn weg vindt naar nog meer kamers en huishoudens. Het concept van een multiroom-speaker met ingebouwde assistent is overigens niet nieuw, fabrikanten als Sonos en Denon zien spraakbesturing en -assistenten als de volgende stap voor hun speakers.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Compacte speakertjes

De Nest Audio speakers zijn compacter dan je zou denken, slechts (18 bij 12 bij 8 centimeter). De buitenkant van de speakers is mooi afgewerkt met textiel, waar je achter vandaan een viertal lichtjes ziet als je de speaker bedient. De speakers verbinden via wifi. Wat logisch is, want de spraakassistent heeft een actieve internetverbinding nodig om te werken. Bluetooth is wel aanwezig, maar wordt gebruikt om de apparaten te installeren, niet voor het afspelen. Dat is een pluspunt: wifi is in staat hogere audiokwaliteit te waarborgen. Aan de achterkant van de speaker zit een schuifknopje waarmee je de spraakassistent desgewenst uitzet en een adapter-aansluiting om de speaker van stroom te voorzien. Het is jammer dat dit geen usb-c is, maar een eigen aansluiting. Ook is het gek dat in Nederland alleen de witte en donkergrijze uitvoering verkrijgbaar zijn.

Kijk je onder de stoffen behuizing, dan is daar een 19mm tweeter te vinden en een 75mm midwoofer. Dat is wel iets minder dan bijvoorbeeld de Sonos One, maar dat is ook de prijs. Net als het genoemde Sonos-voorbeeld kun je twee Nest Audio’s aan elkaar koppelen voor een stereopaar.

Naast de Google Assistent kun je muziek afspelen via de ingebouwde cast-functionaliteit. Dit bedien je bijvoorbeeld met je smartphone of tablet (iOS, Android... maakt niet uit). Je kunt je muziek vanuit meerdere streamingbronnen, zoals Spotify of Apple Music. Overigens kun je de muziek ook bedienen door verborgen tiptoetsen aan de bovenkant van het apparaat.

"Nee Google"

Waar je een Google Assistent voor kunt gebruiken, hebben we al veel aandacht aan besteed. Deze functionaliteit is natuurlijk niet anders dan de Google Home en Google Home Mini-speakers die al een tijdje op de markt zijn. De functionaliteit van de Google Assistent ligt hier meer op muziekbediening. Het testen van de bediening van deze speakers met de spraakassistent moet hilarisch zijn geweest voor bezoek en buren. Want, dit was een zeer bedroevende ervaring. Vooral bij het opzoeken van eigen playlists of starten van albums van wat minder bekende artiesten werd ik vaak verkeerd verstaan. De resulteerde in moedeloos-klinkende spraakcommando’s, waarbij ik de Assistent moest onderbreken terwijl deze een Wikipedia-pagina aan het voorlezen was over een verkeerd-verstaan onderwerp.

De Assistent is prima voor simpele muziekbesturing. Hee Google, speel de Foo Fighters. Hee Google, shuffle. Hee Google, stop de muziek. Maar toch greep ik meer terug op de bediening via Spotify op het scherm van mijn pc of smartphone. Sneller en handiger. Bovendien werkt het continu meeluisteren van de spraakassistent me ernstig op de zenuwen wanneer deze ergens in een gesprek of van de tv een geluid verkeerd oppikt als spraakcommando. Al met al ben ik persoonlijk niet overtuigd van de Google Assistent op een speaker. Maar deze ervaring kan dus verschillen voor mensen die de Assistent regelmatig voor andere doeleinden gebruiken of muziek willen starten waar Google beter bekend mee is. In dat geval is de Nest Audio geschikt voor jou en wellicht meerdere kamers in je huis. Twijfel je ook over het nut van de Google Assistent op je wifi-speaker, dan kun je ook kijken naar de IKEA Symfonisk-speaker. Deze valt grofweg in dezelfde prijsklasse en komt zonder spraakbediening en -assistent.

©PXimport

©PXimport

Nest Audio of IKEA Symfonisk?

Het blikkerige geluid van de Google Home, daar is absoluut geen sprake van op de Google Nest Audio. Dat is niet gek natuurlijk. Het bassgeluid is aardig vol en de speakers kunnen flink hard blazen. Wanneer je twee speakers in audio-opstelling hebt, merk je wel een veel prettiger, voller geluid. Voor de prijs is de geluidskwaliteit absoluut niet gek, maar de liefhebber zal toch wel moeite hebben met het feit dat wat details wegvallen. De muziekkwaliteit kan niet tippen aan bijvoorbeeld de Sonos One. Maar ook de IKEA Symfonisk-speaker maakt meer indruk met zijn geluidskwaliteit.

Conclusie: Google Nest Audio kopen?

Heb je een Google Home in huis, maar zou je die eigenlijk wat meer willen gebruiken voor muziek? Dan is de Nest Audio een enorme stap vooruit qua geluidsbeleving. Met zijn prijskaartje van zo’n 90 euro is de Nest Audio toegankelijk geprijsd en absoluut geen miskoop, ook niet als je er twee voor een stereopaar aanschaft. De Sonos One is een betere, maar duurdere keuze als je op zoek bent naar betere geluidskwaliteit. Ben je niet overtuigd of niet gediend van de spraakbesturing, dan is de IKEA Symfonisk een betere optie.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.