ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Giga printertest

23 NIEUWE INKJETS GETEST U stuurt uw digitale foto's stuurt allang niet meer naar een afdrukcentrale, u print ze gewoon zelf! Maar hebt u daar een dure fotoprinter voor nodig of kunt u de klus net zo goed klaren met een eenvoudige allround printer? Wij zoeken het voor u uit en testen 23 printers. 23 NIEUWE INKJETS GETEST TEKST: GER ELSKAMP, MET MEDEWERKING VAN GERARD SOMBROEK Op PCMweb vindt u de uitgebreide versie van de tabellen die we hier hebben afgedrukt, met alle specificaties van de printers. OP HET WEB

Digitale afdrukcentrales vormen – zeker prijstechnisch – een goed alternatief voor het zelf printen van foto's. Desondanks zijn er goede redenen om thuis afdrukken te maken. U hebt uw foto's direct en hoeft niet te wachten op een centrale die ze opstuurt of waarvoor u zelf de deur nog uit moet. Of u hebt een serie foto's bewerkt en wilt bepaalde uitsneden en vergrotingen afdrukken op een groter formaat dan de standaard briefkaart. Maar thuis afdrukken is ook handig als u een compleet album in een keer wilt afdrukken, met commentaar en illustraties erbij. Of als u slechts af en toe een foto print. Voldoende argumenten dus om een inkjetprinter inkjetprinter met foto-afdrukkwaliteit aan te schaffen – want die kunt u natuurlijk ook gebruiken om brief of webpagina af te drukken. Of hebt u voor een goede afdruk toch een fotoprinter nodig? ONTWIKKELINGEN INKJETS Waarom u geen laserprinter zou kopen? Hoe goed en snel ze ook zijn, voor kwalitatief goede foto's op speciaal (glanzend) fotopapier zijn we nog altijd aangewezen op inkjetprinters. De ontwikkelingen op het gebied van inkjetprinters zijn de laatste aren zo snel gegaan dat er aan afdrukkwaliteit niet zoveel meer kan worden verbeterd. Toch brengen de grote fabrikanten – HP, Canon, Epson en Lexmark – ieder jaar een nieuwe serie printers op de markt. Wat is er dan anders aan zo'n nieuwe serie? In het segment van de topmodellen – en dan hebben we het over semi-professionele apparaten – worden er nog kleine stappen in afdrukkwaliteit gemaakt: aan de ene kant door steeds kleinere inktdruppels, die korrelvrije hoge- ALLROUND EN FOTOPRINTERS printertest resolutie-afdrukken mogelijk maken met nóg meer kleurnuances; aan de andere kant voegen de fabrikanten extra kleuren inkt toe, zoals blauw en rood bij Epson en blauw en groen bij Canon, waardoor het kleurbereik groter wordt. Bovendien neemt de afdruksnelheid nog steeds toe, hoewel dat de laatste jaren niet zo snel gaat. Dankzij grotere printkoppen met meer spuitmondjes worden meer ruppeltjes tegelijk afgevuurd, waardoor in één slag van de printkop een groter oppervlak wordt bestreken. Tot slot komen technologische verbeteringen ook in de goedkopere printers beschikbaar. Zodanig zelfs, dat u met de nieuwste generatie goedkoopste modellen inkjetprinters een redelijk tot goede fotoafdruk kunt maken, hoewel ze daar eigenlijk niet voor bedoeld zijn. SOORTEN PRINTERS We onderscheiden in deze test twee soorten printers: allround printers en fotoprinters. Deze verdeling is een tikje willekeurig, daar de fabrikanten op verschillende wijze met deze begrippen omgaan. Fotoprinters zijn printers die als zodanig verkocht worden en standaard zijn voorzien van zes of meer kleuren inkt. Vaak hebben deze printers de mogelijkheid voor 'direct printen': de foto wordt dan zonder tussenkomst van de pc afgedrukt. Deze printers beschikken over een flashkaartlezer en/of een usb-aansluiting waarop u rechtstreeks een digitale camera aansluit. Allround printers maken doorgaans gebruik van vier kleuren inkt. Weliswaar kunt u ook hiermee foto's afdrukken, maar de printers zijn hier niet speciaal voor bedoeld. Vaak is de foto-afdrukkwaliteit dan ook iets minder dan die van de echte fotoprinters. We beperken ons in deze test tot de printers die kunnen printen op A4-formaat. Printers die grotere papierformaten aankunnen zijn vooral bedoeld voor professionele gebruikers. Ook de miniprinters die alleen in briefkaartformaat afdrukken, laten we buiten beschouwing, evenals all-in-ones met fotoprintfaciliteiten. Deze komen in een afzonderlijke test in een toekomstig nummer aan de orde. TESTMETHODE: SNELHEID EN KWALITEIT We beoordelen de printers met onze standaard printertest waarbij zowel de allround afdrukeigenschappen, de snelheid als de foto-afdrukkwaliteit aan bod komen. Met het tekstdocument bepalen we de snelheid van het afdrukken van (zwarte) tekst met een dekking van 5 procent en beoordelen we de kwaliteit van de afdruk. Met een tekstdocument en een kleurengrafiek meten we de snelheid van gemengde documenten. Met een document met testpatronen en foto's beoordelen we de afdrukkwaliteit op normaal papier. We drukken – zo mogelijk randloos – een foto af op briefkaartformaat (10 x 15) en meten de snelheid. Voor het fotoprinten drukken we een samengestelde testfoto af met de best mogelijke fotokwaliteit op het aanbevolen (glanzende) fotopapier. Hierbij meten we de snelheid en beoordelen we de afdrukkwaliteit. INKTVERBRUIK We meten het inktverbruik van de printers door het herhaald afdrukken van onze testfoto op A4-formaat in de beste fotokwaliteit op fotopapier totdat de inkt op is of de printer aangeeft dat er één of meer cartridges leeg zijn. We tellen het aantal afgedrukte vellen en berekenen de gebruikte hoeveelheid inkt door de cartridges voor- en achteraf te wegen. Met de gebruikte inkt en de prijs van de cartridges berekenen we vervolgens de afdrukkosten. Deze benadering is nauwkeuriger voor de printers met gescheiden inkttanks, omdat we hier de nauwkeurigste inschatting van de gebruikte inkt kunnen maken. Een driekleurencartridge is leeg zodra één kleur op is. Let wel: deze methode is een benadering en gaat alleen op voor het afdrukken van foto's. Omdat we exact dezelfde methode gebruiken voor alle printers en het afdrukken van foto's de meeste kosten met zich meebrengt, is het een redelijke manier om de printers onderling te vergelijken. Meer hierover leest u in het kader Verantwoording. VERANTWOORDING Voor het bepalen van het inktverbruik gebruiken we voor alle printers dezelfde methode. Zoals uit de resultaten blijkt is het een nogal grove manier, waarmee behoorlijke afwijkingen in de resultaten kunnen ontstaan. Omdat het een steekproef is, mogen de resultaten niet als absolute waarheid worden beschouwd, maar meer als een indicatie. In de praktijk kan het inktverbruik afhankelijk van het type printer en de af te drukken documenten zowel gunstiger als ongunstiger uitvallen. Zo claimen met name HP en Lexmark dat onze methode niet eerlijk is, omdat wij de cartridges achter elkaar leegprinten, terwijl bij normaal gebruik de printer af en toe wordt gebruikt en tussendoor wordt aan- en uitgezet. Bij het aanzetten van de printers wordt een printkopreiniging uitgevoerd, waardoor extra inkt wordt verspild. De mate waarin inkt wordt verspild, verschilt per merk printer. Hierdoor is onze methode ongunstig voor de printers die weinig inkt verspillen. Allround printers CANON Canon heeft onlangs zijn complete printerlijn vernieuwd. Opvallend hierbij zijn de nieuwe naam en het nieuwe uiterlijk. Zo heten alle Canon inkjetprinters nu Pixma. In de allround categorie testen we het instapmodel, de Pixma iP1500, en twee midrange printers, de Pixma iP3000 en de iP4000. De iP1500 is, net als de Epson Stylus C46, de HP Deskjet 3745 en de Lexmark Z615 een heel eenvoudige printer. Opvallend is dat ze ook alle vier evenveel kosten. De iP1500 gebruikt gecombineerde inkttanks, maar levert wel Canons 2 pl picoliter) printkwaliteit, door Canon nu de 'Fine'-technologie genoemd, met een heel behoorlijke printsnelheid. Al met al zijn de prestaties van deze printer ten opzichte van de drie genoemde printers de beste, alleen de HP 3745 overtreft in fotokwaliteit. Niet getest is de Canon Pixma iP2000. Deze printer is, op een extra papierlade en een PictBridge aansluiting na, identiek aan de iP1500 en kost € 20 meer. De Pixma iP3000 en iP4000 hebben een nieuw strak ogend kubistisch uiterlijk, in glanzend zwart en grijs. Beide printers gebruiken losse, gescheiden inkttankjes die daardoor relatief goedkoop zijn. Bovendien hoeft u geen inkt weg te gooien. De printkop kunt u verwisselen, maar bij normaal gebruik is dat niet nodig. Vanaf de iP3000 en hoger hebben de Pixma-printers twee papierladen, waarvan één traditioneel bovenop de printer. Nieuw is de ingebouwde lade onderin de printer aan de voorkant, onder de papieruitvoer. Deze lade, die Canon cassette noemt, is itklapbaar. Ingeklapt is hij geschikt voor briefkaartformaat fotopapier en of enveloppen. Uitgeklapt past hier ook A4-formaat papier in. De printer kan naar keuze uit één of beide laden printen. U kunt de printer dus ook gebruiken met de papierinvoer boven op de printer en de onderste lade ingeklapt. Zo past hij op een bescheiden plekje op bijvoorbeeld een boekenplank. Verder kunnen de printers met een meegeleverd hulpstuk cd's of dvd's bedrukken en kunnen ze dubbelzijdig afdrukken. Op het aangekondigde dubbelzijdige fotopapier kunt u dan zelfs foto's dubbelzijdig afdrukken, zodat u met het meegeleverde albumprintprogramma complete fotoalbums uit de printer laat komen. Het verschil tussen de Pixma iP3000 en iP4000 is dat de iP4000 één inkttankje extra heeft, met foto-zwart. Dit levert een iets betere fotokwaliteit met contrastrijkere afdrukken. Beide printers hebben een grote inkttank met gepigmenteerde zwarte inkt voor het afdrukken van tekst, wat zorgt voor goede tekstkwaliteit met een ongekende afdruksnelheid. EPSON Ook Epson vernieuwde onlangs zijn printers in de allround-categorie met de Epson Stylus C46, C66 en C86 vierkleuren-printers. Het instapmodel, de C46, gebruikt ecombineerde inkttanks. De C66 en C86 hebben losse inkttanks. De C46 is bij kleurafdrukken en foto-afdrukken de traagste uit de test. Alleen bij de tekstafdrukken is de HP 3745 nog iets langzamer. Voor het afdrukken van foto's moet u deze printer eigenlijk niet gebruiken. Het kan echter wel en levert zelfs een redelijke kwaliteit foto, maar het duurt extreem lang: ruim een half uur voor een A4 en twaalf minuten voor een foto van 10 x 15. Zijn alle geteste printers tegenwoordig behoorlijk stil, dan is de Epson C46 de enige uitzondering: hij produceert opvallend veel lawaai (tot 65 dBA). De C66 en C86 gebruiken allebei Epsons Durabrite inkt, gepigmenteerde inkt die zorgt voor scherpe afdrukken op normaal papier en zachtglanzende foto-afdrukken op speciaal Durabrite papier. Voor glanzend fotopapier zijn deze printers minder geschikt, omdat de afdrukken nogal mat worden, vooral daar waar veel inkt zit. De C86 verschilt van de C66 met een extra PictBridge-aansluiting, een hogere afdruksnelheid en een iets mooiere foto-afdrukkwaliteit. HEWLETT-PACKARD De printkwaliteit van HP printers staat al lang op hoog niveau met de HP Photoret III- en IV-technologie. Het belangrijkste verschil hiertussen is dat de Photoret IIItechnologie zich beperkt tot vierkleurenafdrukken, terwijl bij Photoret IV sprake is van zes of zelfs acht kleuren inkt. Beide maken gebruik van een variabele druppelgrootte vanaf 5 pl. Volgens HP doet de ruppelgrootte er niet zoveel toe. Het voordeel van de Photoret-technologie zit hem vooral in de plaatsing van de druppels. Voor de consumenten- en kleinzakelijke inkjetprinters houdt HP vast aan de gecombineerde inktcartridges met geïntegreerde printkoppen. HP lanceert dit jaar een nieuwe generatie cartridges en een serie nieuwe bijbehorende printers. De cartridges hebben nieuwe inktformules voor een betere printkwaliteit, lager verbruik en grotere printkoppen voor een hogere snelheid. Ook is de frequentie waarmee inktdruppels worden afgevuurd verhoogd, waardoor de snelheid óók nog toeneemt. HP maakt zowel de driekleuren- als de zwarte cartridge nu in twee formaten: de cartridges met hoge capaciteit voor de veelprinters en de cartridges met lage capaciteit voor mensen die af en toe printen. In de allround categorie testen we vijf HP printers. Deze Deskjets hebben standaard de vier kleuren inkt Photoret IIIkwaliteit. Alleen het instapmodel, de HP Deskjet 3745, beperkt zich hiertoe. Bij de andere printers kunt u de zwarte cartridge vervangen door een optionele fotocartridge en zo ook in de zes kleuren Photoret IV-kwaliteit foto's afdrukken. Beide printers uit de 3000-serie gebruiken nog de voorgaande generatie (lage) capaciteit cartridges en zijn daarmee relatief duur in printkosten. De 3745 is het eenvoudigste en langzaamste model met een beperkte capaciteit papierlade. De HP 3845 is iets sneller, wat overigens niet blijkt uit onze snelheidsmeting, want wij hebben per vergissing de optionele Photocartridge gebruikt. Beide printers hebben een geheel inklapbare papierlade waardoor ze weinig ruimte innemen wanneer ze niet gebruikt worden. Ze zijn niet snel, maar leveren een goede printkwaliteit. Alleen op formaat 10 x 15 kunnen deze printers randloos afdrukken. De foto-afdrukkwaliteit van de HP 3845 is door het gebruik van de optionele fotocartridge net iets mooier dan die van de HP3745. De HP Deskjet 5740 is de eerste printer die de nieuwe generatie cartridges gebruikt. Hij kan daarmee aanzienlijk sneller printen op normaal papier. Fotoprinten doet hij met de optionele fotocartridge nog steeds niet erg snel, maar wel met een hoge kwaliteit. Verder heeft hij een statusdisplay en automatische papierherkenning. De HP Deskjet 6540 en 6840 lijken als twee druppels water op elkaar en hebben een strak zakelijk uiterlijk. Ook zijn ze duidelijk zwaarder en degelijker geconstrueerd. Ze zijn een stuk sneller en komen in de buurt van de snelle Canon printers en de Lexmark Z815. De printkwaliteit is onovertroffen, zeker met gebruikmaking van de optionele fotocartridge voor de fotoafdrukken. De 6540 heeft een extra usb-aansluiting aan de voorkant, zodat u makkelijk rechtstreeks bijvoorbeeld een laptop aansluit. De 6840 kan deze aansluiting ook als PictBridgeaansluiting gebruiken. Bovendien heeft deze printer standaard een nettwerkaansluiting en wifi-voorziening voor draadloos printen vanaf een 802.11g netwerk. De 6840 is standaard uitgerust met de (voor de 6540 optionele) duplexunit voor het dubbelzijdig printen op normaal papier. LEXMARK Lexmark heeft nog niet zo lang geleden de hier geteste Z615 en Z815 printers geïntroduceerd. De Z815 gebruikt een nieuwe generatie cartridges. Voor het printen van foto's is een optionele fotocartridge beschikbaar waarmee zeskleuren fotoafdrukken gemaakt kunnen worden. Lexmark combineert hiermee als eerste inkten op pigmentbasis en verfbasis. Beide printers drukken tekst behoorlijk snel af. De Z815 is zelfs de snelste uit de test. Bij de gemengde afdrukken ligt het anders. Bij het otoafdrukken met de fotocartridge op Lexmarks glanzende fotopapier zijn de verschillen niet zo groot. De Z815 is de snelste in vergelijking met de gelijk geprijsde Epson C66 en HP 5745. De Z615 overtreft de supertrage Epson C46, maar heeft vooral veel tijd nodig voor het afdrukken van een 10 x 15 foto. De tekstafdrukkwaliteit is redelijk en de foto-afdrukkwaliteit van de Z815 is goed, maar een beetje aan de donkere kant. De Z615 scoort hier naar onze mening net een voldoende. De printers zijn weliswaar erg goedkoop, maar de kosten per afdruk zijn ondanks Lexmarks goede bedoelingen met verlaagde cartridgeprijzen nog steeds erg hoog. HP Deskjet 3745 HP Deskjet 3845 HP Deskjet 5740 HP Deskjet 6540 HP Deskjet

▼ Volgende artikel
Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?
© Samsung
Huis

Review Samsung The Frame Pro – Hoeveel beter is de Pro-versie écht?

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

Goed
Energy label
Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten
  • Mat scherm weert reflecties
  • Goede piekhelderheid, degelijk contrast
  • Slank design, verwisselbaar kader
  • Wandbeugel én voet bijgeleverd
  • Wireless One Connect Box
  • Goede beeldverwerking
  • Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
  • One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
  • Apple AirPlay 2 en Google Cast
  • Ingebouwde Art Store
  • Lokale dimming levert beperkte verbetering
  • Matige geluidskwaliteit
  • Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
  • Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
  • Prijzig
Samsung QE65LS03F The Frame Pro

Prijs: 1899 euro
Wat: Ultra HD 4K, 144 Hz, Edge QLED LCD-tv met lokale dimming
Schermformaat: 65 inch (139 cm)
Aansluitingen: 5x HDMI (5x v2.1 (48 Gbit/s), eARC, ALLM, VRR, 4K144), 2x usb, 1x usb-C, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, bluetooth, ethernet, wifi 5 (802.11ac), wireless One Connect Box
Extra’s: HDR10, HLG, HDR10+ Adaptive, One UI Tizen 9, AirPlay 2, Google Cast, usb/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, dual tuner, CI+-slot, NQ4 AI Gen3-processor, Art Store, verwisselbaar kader
Afmetingen: 1457 x 867 x 257 mm (incl. voet)
Gewicht: 22 kg (incl. voet)
Energieverbruik: SDR 112 kWh/1000h (F) / HDR 211 kWh/1000h (G)

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

Mat scherm oogt als papier

Een van de grootste troeven van The Frame Pro is het matte scherm. Dat heeft twee duidelijke voordelen. Allereerst heb je nauwelijks last van reflecties. Zwakke lichtbronnen verdwijnen bijna volledig en zelfs fel of direct licht wordt sterk verzacht en uitgesmeerd. Daardoor blijft het beeld goed zichtbaar in ruimtes waar gewone tv's snel hinder ondervinden. Daarnaast versterkt het matte scherm de kunstbeleving. Het beeld oogt minder als een helder, glimmend display en meer als papier, wat vooral bij klassieke kunst heel mooi werkt. Er is wel een keerzijde: een mat scherm drukt het contrast iets. En precies daar komen we uit bij het volgende punt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

▼ Volgende artikel
Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc
© Rafa Irusta - stock.adobe.com
Huis

Usb-stick als sleutel: een hardware-slot voor je pc

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

Natuurlijk verander je het onveilige encryptiewachtwoord.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Schakel de beveiliging in.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.

Met de Generate RUID file maak je een lange extra sleutel om de beveiliging te omzeilen.