Een game-pc is zeker geen zuinig apparaat. Tenminste, in de meeste gevallen. Echter, ATI en nVidia hebben sinds kort een leuk middeltje om de energieconsumptie wat te drukken: hybrid graphics. MaxPC komt met de Eurogamer: een pc die hiervan gretig gebruik maakt.

Als u met de Eurogamer het web verkent, of als typemachine gebruikt, verbruikt de pc slechts 52 watt in rust. Een erg net verbruik dat ver onder het verbruik van een normale gaming-machine of zelfs snellere desktopmachine ligt. Dit lage verbruik in rust kan u aardig wat geld besparen op jaarbasis. Om u een indicatie te geven: als we de 9800GT inschakelen gaat het verbruik met 33 watt omhoog. Dat kost u jaarlijks ongeveer 60 euro!

Hybride

De truuk achter dit lage verbruik is Hybrid Graphics van nVidia. Deze functie zit ingebakken in de nieuwe chipsets die de discrete videokaart – indien aanwezig – automatisch in- en uit kan schakelen door naar uw grafische behoeftes te kijken. Bent u aan het surfen dan schakelt de driver de discrete kaart uit. U kunt in het energiebeheer van Windows Vista (XP kan dit niet) aangeven na hoeveel tijd de driver de 9800GT uit moet schakelen. Wilt u een spel spelen, dan schakelt de driver de 9800GT weer in en kunt u genieten van de kracht van deze vlotte kaart. Prachtig, die nieuwe technieken.

En als u denkt dat deze machine uit uitsluitend exotische componenten bestaat, hebt u het mist. Echter, de pc is slim samengesteld. Als basis voor het hybrideplatform gebuikt MaxPC een Antec Three Hundred-kast waarin een Asus-moederbord met nVidia 8200 chipset ligt, waarin een AMD X2 5600 (Energy Efficient) processor ligt. Een leuke dual core die op 2,9 GHz draait en slechts een tdp van 65 watt heeft. Verder zien we 2GB ddr2-800 geheugen en een MSI 9800GT videokaart. Goed voor een 3dMark06-score van 9683 en een 3dMark Vantage-score van 4785. PcMark Vantage rondt de pc af met 3609 punten. Niet supersnel, maar prima voor deze prijsklasse van 599,95. Voor permanente data opslag gebruikt MaxPC een Maxtor-schijf van 500GB. Een lekker vlotte schijf, zo zien we in HDTune. De gemiddelde leessnelheid is een respectabele 84,8 MB/s.

Stil

Omdat de Eurogamer opgebouwd is rond energiezuinige componenten en de chipset de videokaart uitschakelt als deze niet nodig is, blijft de pc erg stil. De fan van de videokaart staat uit in rust en de processor heeft een dusdanig laag tdp dan een goede koeler hem met een laagtoerige fan kan koelen. En dat heeft MaxPC ook gedaan. Wel horen we de Maxtor wat pruttelen in de behuizing. Dit is in onze optiek gemakkelijk op te lossen met wat rubbertjes tussen de schijf en de behuizing.
PluspuntenMinpuntenConclusie

We hebben een goed gevoel bij deze MaxPC. Het systeem is flexibel, zuinig en goed gebalanceerd. Een brute game-pc is het ondanks de 9800 GT niet, maar gezien de uiterst zuinige – en toch relatief krachtige – Athlon X2 5600EE is dat natuurlijk niet gek. NB: Max PC rust de Eurogamer inmiddels uit met de snellere X2 7750BEGarantietypePickup & returnGarantietermijn1 jaarProcessorfamilieAMD Athlon 64 X2Processormodel5600EEProcessorsnelheid (GHz)2Intern geheugen (GB)2GeheugensoortDDR2-800ChipsetnVidia Geforce 8200GeluidschipRealtekGrafische chipsetnVidia integratedGrafisch geheugen (MB)0Harde schijfWD Green PowerSchijfcapaciteit (GB)500Optische driveDVD +/- RWNetwerkaansluitingen1x Gigabit EthernetDraadloze verbindingen-
Overige componentencardreader
Usb-poorten5Overige aansluitingenps/2
firewire-400
vga
dvi
hdmi
analoge audio
spdif (coaxiaal)
spdif (optisch)
BesturingssysteemWindows VistaAfmetingen (cm)45.8 (H) x 46.5 (D) x 20.5 cm (B)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.