Een optimale koeling van je desktop-pc of laptop is belangrijk, het zorgt ervoor dat de componenten in je systeem niet te warm worden. In dit artikel leggen we je uit welke onderdelen belangrijk zijn voor een goede luchtcirculatie en wat handige producten zijn om de prestaties van je pc-koeling te verbeteren.

Tip 01: Hoe blijf je koel?

Bij een laptop heb je meestal geen mogelijkheid zelf iets aan het systeem aan te passen, je moet er maar van uitgaan dat de fabrikant zijn best heeft gedaan om het koelsysteem zo goed mogelijk te ontwerpen. Toch gaat dit nog weleens mis, dan blijkt bijvoorbeeld na een jaar de gebruikte koelpasta niet meer te werken waardoor de temperatuur van je processor bij normaal gebruik omhoogschiet. Een goed gekoelde laptop wordt een steeds belangrijker thema omdat fabrikanten steeds dunnere laptops willen produceren, met als gevolg dat er simpelweg te weinig ruimte is voor een goede koeling van de componenten. Bij een desktop-pc is zo’n probleem een stuk makkelijker op te lossen, je kunt dan een ventilator uitwisselen als het niet meer goed functioneert of een cpu-koeler demonteren en vervangen. In dit artikel focussen we ons op desktop-pc’s, omdat je hier meer mogelijkheden hebt om er zelf wat aan te veranderen. Wel geven we verderop ook wat algemene tips hoe je de airflow kunt verbeteren, hoe je zelf de koelpasta kunt vervangen en welke programma’s je kunnen helpen om de koeling te registreren en beter te reguleren.

©PXimport

Tip 02: Airflow

Er is één essentieel woord dat te maken heeft met de koeling in je pc-kast: airflow. Alles draait om hoe snel en efficiënt de warme lucht kan worden weggeleid van de onderdelen die snel warm kunnen worden. Het onderdeel dat de meeste hitte produceert, is de cpu. Bij normaal gebruik is deze tussen de 45 en 60 graden Celsius. Als je een game speelt of met andere intensieve processen bezig bent, dan kan de temperatuur al snel oplopen naar 80 graden. Je cpu kan ook gemakkelijk 90 tot 100 graden worden, maar als het zo heet wordt, grijpen de ventilatoren in en krijg je een fenomeen dat thermal throttling wordt genoemd. De cpu gaat dan op een lagere frequentie draaien, met als gevolg dat je pc niet meer werkt zoals je verwachtte. Thermal throttling is een begrip waar veel MacBook Pro-gebruikers maar al te bekend mee zijn. Zo liet Apple in de zoektocht naar een nog compactere MacBook Pro-laptop een steekje vallen. Thermal throttling werd daar veroorzaakt door een slecht ontworpen airflow in combinatie met de koelpasta die na verloop van tijd zijn functie verloor.

©PXimport

Tip 03: De omgeving

Het spreekt wellicht voor zich, maar als je niet wilt dat je pc aan de binnenkant te warm wordt, dan moet de buitenkant ook lekker koel zijn. In de koude wintermaanden is dit natuurlijk een stuk gemakkelijker dan wanneer het in de werkkamer tegen de dertig graden is. Zorg er daarom ten eerste voor dat de pc niet direct in de zon staat, maar zoek het koelste plekje in de kamer op. Ook is het belangrijk dat de lucht goed kan circuleren. Als je een pc in een dichte kast inbouwt, dan kan dit als een soort kas gaan werken. Zorg er bovendien voor dat je geen luchtgaten blokkeert door er iets tegenaan te zetten. Die luchtgaten zitten veelal aan de achterkant van een pc-kast. Het is ook slim om geen andere apparaten die veel hitte veroorzaken in de buurt van de pc te zetten, de koeling in je pc moet dan namelijk veel harder werken, omdat het ook nog te maken heeft van warme lucht van buiten. Als je merkt dat je pc het op echt warme dagen heel moeilijk heeft, kun je altijd nog een ventilator op de pc richten, dit kan net het verschil maken voor de werking van de cpu. Voor laptops is het belangrijk dat je ze voornamelijk gebruikt op een vlak stabiel oppervlak. Als je de luchtgaten van een laptop bedekt doordat je het apparaat bijvoorbeeld langere tijd op schoot houdt, kan de laptop z’n warmte namelijk niet meer kwijt.

Tip 04: Open de kast

Eén van de grootste boosdoeners van oververhitte computers is een ventilator die niet meer goed werkt. Open daarom eens per maand(en) even je kast en kijk of er zich veel stof heeft verzameld in de ventilator. Je ventilator maak je eenvoudig schoon met een blaasbalg. Vanuit de binnenkant spuit je lucht uit de blaasbalg in de ventilator waardoor deze begint te draaien en het stof naar buiten blaast. Doe dit dus nooit vanuit de buitenkant, om de simpele reden dat je dan al het stof naar binnen blaast. Je kunt ook een flesje perslucht gebruiken, maar hier zitten chemicaliën in die niet goed kunnen zijn voor sommige onderdelen van je pc. Bovendien kost zo’n flesje aardig wat geld en in negentig procent van de gevallen bereik je met een blaasbalg hetzelfde resultaat.

Merk je dat je pc moeite heeft met de luchtcirculatie en dus heel warm wordt, denk dan niet dat je je pc een handje helpt door de kast eraf te halen. Een goede pc-kast is namelijk zodanig ontworpen dat het op een zo efficiënt mogelijke manier de lucht kan laten circuleren. Als je de kast eraf haalt, breng je het hele circulatiesysteem naar de knoppen en kan de computer geen koude lucht meer naar de juiste onderdelen sturen.

©PXimport

Tip 05: Koelpasta

Naast airflow gebruiken fabrikanten nog andere middelen om de verschillende elementen van je pc te koelen. De koelpasta bijvoorbeeld, voor je cpu en gpu. Bij een kant-en-klaar systeem of een laptop smeren fabrikanten dit geleidende goedje op een cpu of gpu om ervoor te zorgen dat de warmte zo goed mogelijk naar een koelelement erbovenop kan worden geleid. Dat koelelement wordt een heat sink genoemd en is zo ontworpen dat het de warmte gemakkelijk weg kan leiden van de processor naar de ventilator. Sommige heat sinks die je bij de computerwinkel koopt, hebben daarbovenop nog een ventilator zitten.

Koelpasta kan na verloop van tijd zijn functie verliezen. Heb je het idee dat dat bij jouw pc het geval is, dan kun je kijken of je deze pasta opnieuw kunt aanbrengen. Het is heel erg belangrijk dat je precies weet wat je doet, vooral als je dit bij een laptop wilt doen, omdat je vaak vrij veel onderdelen uit de behuizing moet halen om de processor te bereiken. Zorg er in ieder geval voor dat je computer uitstaat en dat je statisch ontladen bent voordat je de behuizing openmaakt. Voordat je nieuwe koelpasta aan gaat brengen, moet je de nog aanwezige resten van de huidige koelpasta verwijderen. Doe dit met een stofvrije doek of een koffiefilter dat je even in de isopropylalcohol hebt gedoopt, 90% is beter dan 70%. Zorg ervoor dat alle oude pasta is verwijderd, je de processor droog hebt geveegd en dat je geen andere onderdelen aanraakt met het doekje. Breng vervolgens voorzichtig de koelpasta aan op de processor. Heel belangrijk is dat je geen andere onderdelen insmeert met het goedje. Uiteindelijk is het de bedoeling dat je een dun laagje van de nieuwe pasta op de gehele processor hebt zitten. Er zijn een aantal video’s op YouTube te vinden die het proces uitleggen,

. In onze kooptips aan het eind van dit artikel laten we je een koelpasta zien die volgens ons een van de beste opties is.

©PXimport

Tip 06: Grotere ventilator

Als je een kant-en-klaar systeem koopt, heeft de fabrikant er misschien niet de beste ventilator voor je cpu ingezet. Je kunt gelukkig heel gemakkelijk je cpu-fan upgraden. Het gaat hier overigens niet alleen om een ventilator, in de meeste gevallen schaf je dan een compleet koelsysteem voor je processor aan, wat bestaat uit een heat sink met een ventilator erbovenop. Om te weten te komen of een cpu-koeler geschikt is voor jouw systeem, moet je de specificaties van de koeler erop naslaan.

In de achterkant van je pc-kast bevindt zich ook een ventilator, dit is de hoofdventilator die ervoor zorgt dat de warme lucht uit je kast wordt getransporteerd. Ook deze ventilator is gemakkelijk te vervangen. Ook hier geldt dat je goed moet dubbelchecken of de nieuwe ventilator die je op het oog hebt wel geschikt is voor jouw type kast.

©PXimport

Tip 07: Software

Ben je benieuwd hoe warm de processors in je computer zijn, installeer dan software die dit voor je in de gaten kan houden. Ook handig om eventuele softwarefouten mee op te sporen. Het kan namelijk zijn dat een bepaald proces of programma de temperatuur opeens laat stijgen. Als je weet wat een stijging veroorzaakt, kun je die oververhitting tegengaan door een update te installeren, het programma te de-installeren of een downgrade uit te voeren. Een goed programma, voor zowel Windows als macOS, is Intel Power Gadget. Je vindt het hier. Uiteraard is dit programma alleen zinvol als je een processor van Intel in je systeem hebt zitten. Een ander programma is HWiNFO. Deze tool houdt niet alleen de temperatuur van je cpu in de gaten, het kan je ook allerlei andere relevante informatie laten zien. Je vindt het op www.hwinfo.com.

©PXimport

Koelen met water

©PXimport

Tip 08: Cooling pad

Heb je een laptop die ontzettend snel warm wordt en durf of wil je niet zelf eventueel de koelpasta vervangen, dan kun je kiezen voor een cooling pad. Dit is een ergonomische stand waar je je laptop op kunt plaatsen. In de stand zitten ventilatoren die ervoor zorgen dat het oppervlak van je laptop gekoeld wordt. De functionaliteit van cooling pads lopen ver uiteen, sommige pads helpen bij sommige laptops wel degelijk, andere combinaties van cooling pads en laptops brengen vrijwel geen verbetering. Je doet er daarom goed aan om voor aanschaf op zoek te gaan naar recensies of meningen van gebruikers of te googelen naar de combinatie van de specifieke cooling pad en jouw laptop. Sommige cooling pads sluit je aan op het stopcontact, anderen werken met een usb-aansluiting.

©PXimport

Kooptips

Noctua NH-D15

©PXimport

Thermal Grizzly Kryonaut

Corsair Air Series AF120

©PXimport

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.