Met een NAS krijg je heel veel opslagruimte en functionaliteit en bepaal je ook nog eens helemaal zelf wat daarmee gebeurt. Maar welke NAS moet je kopen? We hebben 19 actuele NAS-apparaten met ruimte voor twee of vier schijven voor je getest.

Hoewel NAS de afkorting is van 'Network Attached Storage' kun je een NAS niet meer afdoen als een harde schijf met een netwerkaansluiting. Een moderne NAS biedt zoveel mogelijkheden dat wanneer je echt alleen opslagruimte nodig hebt, een NAS helemaal niet de goede keuze is. Dan is de NAS veel te complex en zijn er andere oplossingen waarmee je ook nog eens flink geld kunt besparen. Lees ook: Wat kun je precies met een NAS?

Een NAS is weer wel de juiste keuze wanneer je niet alleen veel informatie veilig wilt opslaan, maar die gegevens ook nog wilt kunnen gebruiken en delen met anderen. Zoals een document opzoeken dat je al een jaar niet hebt gebruikt, een film streamen terwijl je op het strand ligt, of de nieuwste foto's uploaden en meteen delen met je familie. Met een NAS bouw je eigenlijk je eigen cloud.

©PXimport

Het aantal apps waarmee je functionaliteit toevoegt aan een NAS is enorm, maar loopt per merk sterk uiteen.

Schijven en opslag

Hoeveel opslagruimte je nodig hebt, dat kun alleen jijzelf bepalen. Daarna moet je beslissen hoeveel harde schijven je daarvoor nodig hebt. Hierbij is het belangrijk te weten hoeveel harde schijven er in de NAS zullen komen. Ga je ook onmisbare documenten op de NAS bewaren, dan ligt het voor de hand de NAS in te richten met RAID. RAID is een techniek die alle informatie op een NAS beschermt tegen de gevolgen van een defecte harde schijf. Zonder RAID, staat alle informatie één keer op één van de schijven in de NAS. Gaat er een schijf stuk, dan zijn de gegevens op die schijf verloren ... tenzij je voor RAID hebt gekozen. RAID gebruikt een deel van de opslagcapaciteit om herstelgegevens op te slaan waarmee de NAS wanneer een harde schijf defect raakt, de verloren gegevens kan herstellen.

©PXimport

Met RAID bescherm je de gegevens tegen verlies door het defect raken van een harde schijf.

Er zijn meerdere mogelijkheden bij RAID, aangeduid met niveaus. Heb je een NAS met twee schijven, dan kun je RAID1 configureren. Daarbij slaat de NAS alle gegevens twee keer op, één keer op de ene schijf en één keer op de andere. De twee schijven zijn dan letterlijk een kopie van elkaar.

Het voordeel is dat wanneer nu één van de twee schijven crasht, alle gegevens nog op de andere schijf staan. Het nadeel is dat je van de totale opslagcapaciteit de helft kwijt bent aan deze bescherming. Hoewel RAID altijd opslagcapaciteit kost, neemt naarmate er meer schijven in de NAS zitten de benodigde ruimte voor gegevensherstel af. Bij vier schijven kun je bijvoorbeeld ook kiezen voor RAID5 en dan ben je nog maar één van de vier schijven kwijt aan de herstelgegevens. Met vier schijven van 4 TB houd je bij RAID5 dus 12 TB over, terwijl met twee veel duurdere 8TB-schijven in RAID1 je met 8 TB genoegen moet nemen.

©PXimport

De online RAID-calculator van Synology laat direct zien hoeveel opslagruimte je overhoudt bij verschillende schijf- en RAID-configuraties.

Schijfindelingen

De juiste RAID kiezen is niet altijd makkelijk, zeker niet wanneer de schijven onderling ook nog eens verschillen. Bovendien zijn er ook nog andere RAID-niveaus die hier in het artikel niet genoemd staan, zoals RAID0 en JBOD die helemaal de data niet extra beveiligen. Vindt je RAID maar lastig of ben je bang de verkeerde keuze te maken? Dan is het goed te weten dat veel NAS-apparaten dit tegenwoordig zelf voor je regelen. De NAS beslist dan op basis van het aantal schijven welke RAID-configuratie het meest gunstig is. Voorbeelden zijn SHR van Synology, SimplyRAID van Seagate en X-RAID bij NETGEAR.

©PXimport

Behalve zelf de RAID-configuratie te bepalen, kun je het ook aan de NAS overlaten.

Geheugen en processor

Behalve het aantal schijven is vooral de processor en de hoeveelheid geheugen belangrijk. De processor is zonder uitzondering een ARM-processor of een Intel-processor. Intel is pas later op deze markt gekomen, maar heeft zich vooral een positie aan de bovenkant van het NAS-aanbod toegeëigend. Lange tijd waren de Intel-processors minder energiezuinig dan de ARM-modellen, maar die achterstand heeft Intel inmiddels grotendeels ingelopen. De Intel-processoren hadden daarentegen juist meer rekenkracht waardoor ze videobeelden in realtime konden omzetten naar een andere codec en resolutie, zodat een film gewoon ook naar een tablet of smartphone kon worden gestreamd. Een kunstje dat de nieuwste ARM-processoren inmiddels ook beheersen. Intel en ARM zijn in een hevige concurrentiestrijd gewikkeld om de snelste en energiezuinigste processors te ontwikkelen, elke NAS profiteert ervan.

©PXimport

Net als bij een pc zijn processor en geheugen belangrijke onderdelen met grote invloed op de prestaties en mogelijkheden.

Hoeveel rekenkracht en geheugen precies nodig is, hangt helemaal af van het gebruik van de NAS en het aantal gelijktijdige gebruikers. Voor bestanden opslaan en delen en een film streamen, voldoet eigenlijk elke NAS. Zijn er meer gebruikers of ga je ook echt meer geavanceerde functies gebruiken zoals het transcoderen van films, het hosten van een fotowebsite of het virtualiseren van een pc, dan is een snellere processor en vooral ook meer geheugen welkom. Eén of twee GB geheugen is dan echt de ondergrens of al niet eens voldoende meer. Tegelijkertijd valt er winst te behalen door overbodige functies uit te schakelen of zelfs onderdelen te verwijderen.

©PXimport

Schakel niet-gebruikte functies en protocollen uit en bespaar zo op rekenkracht en geheugen.

Aansluitingen

Een ander belangrijk onderdeel van de hardware is het aantal aansluitingen of poorten. Usb-poorten zijn steeds vaker usb 3.0, maar nog lang niet altijd. De aanwezigheid van enkel usb 2.0 doet echt vermoeden dat er een verouderde chipset wordt gebruikt die nog helemaal geen usb 3.0 aankan. Een veelgebruikte toepassing is het aansluiten van een extra schijf om bijvoorbeeld een back-up van de NAS te maken of om gegevens naar de NAS te kopiëren. Voor dit laatste is het handig wanneer er minimaal aan de voorzijde van de NAS één usb-poort zit, wat echter lang niet altijd het geval is. Ook kun je een usb-printer aansluiten op de NAS en deze vervolgens delen op het netwerk.

Elke NAS beschikt over minimaal één gigabit-LAN-poort. Zijn het er meer (twee of vier komen voor in de test), dan kun je die gebruiken om de NAS met meerdere netwerken te verbinden of om via link-aggregatie van twee netwerkverbindingen één heel snelle te maken. Hiervoor is het wel belangrijk dat ook de switch of router waarop de NAS wordt aangesloten dit ondersteunt.

Wifi staat vaak wel in de specificaties van een NAS, maar direct uit de verpakking werkt dit bij geen enkele NAS. Er is een wifi-usb-stick nodig die compatibel is met de NAS en dat geldt lang niet voor elke wifi-usb-stick.

©PXimport

Met link-aggregatie maak je van twee (of meer) netwerkpoorten één nog veel snellere.

Besturingssysteem

Elk merk NAS heeft zijn eigen besturingssysteem. Zonder uitzondering zijn deze op Linux gebaseerd en gebruiken ze een webinterface voor het configureren. De verschillende webinterfaces proberen het configureren makkelijker te maken door uitleg te geven of zelfs een wijziging stap voor stap via een soort wizard uit te voeren. Van alle merken in de test heeft alleen Thecus het besturingssysteem van zijn NAS niet in het Nederlands vertaald. Alle andere merken hebben dat wel gedaan en bieden in sommige gevallen zelfs een hele Nederlandse helpfunctie. Uitblinken in gebruiksvriendelijkheid doen vooral het NAS-besturingssysteem van Western Digital en in mindere mate van Seagate.

©PXimport

Het NAS-besturingssysteem van Western Digital is zo overzichtelijk en gebruiksvriendelijk dat er eigenlijk niets fout kan gaan.

Packages

Synology en QNAP waren de eerste die het besturingssysteem van de NAS steeds verder uitkleden en alle niet-verplichte onderdelen optioneel maakten. Het voordeel hiervan is dat het een NAS 'lichter' maakt doordat functies die je toch niet gebruikt, ook geen beslag leggen op de processor of een deel van het geheugen. Je wint dus zonder dat het wat kost. Bovendien kun je alle ontbrekende functies die je wel wilt gebruiken heel snel weer toevoegen. Dit gebeurt in de vorm van een package, een miniprogramma dat je vanuit een app-store op de NAS met een paar klikken installeert op de NAS en dat zo nieuwe functionaliteit toevoegt.

Voorbeelden van packages zijn mediaspelers, cloud-back-up, een zoekfunctie, de mogelijkheid de NAS te synchroniseren met een online opslagservice, een programma voor fotobewerking, een cms voor websites, maar ook een spreadsheetprogramma. Allemaal functies die wel op de NAS kunnen werken, maar niet standaard al aanwezig hoeven te zijn. Wie het wil gebruiken, kan het zelf toevoegen. De koplopers bij deze packages zijn QNAP, ASUSTOR en Synology. Deze merken ontwikkelen zelf veel packages, maar laten ook anderen packages voor hun apparaten ontwikkelen.

©PXimport

Packages of apps voegen nieuwe functies toe aan de NAS. Je installeert ze met een paar klikken vanuit een App Store of App Center.

Apps en remote toegang

Staat de data eenmaal op de NAS, dan wil je daar natuurlijk makkelijk bij kunnen. En je wilt er liefst ook gemakkelijk data aan toe kunnen voegen. Soms zelfs automatisch en in elk geval ook vanaf andere apparaten dan alleen de pc. Elke NAS-fabrikant levert met zijn NAS wel een mogelijkheid om op afstand bij de gegevens op de NAS te kunnen. De precieze manier waarop verschilt, maar in de praktijk komt het erop neer dat de NAS een uitgaande verbinding maakt met de clouddienst van de NAS-leverancier. Je smartphone, tablet, pc en Mac maken waar ze ook zijn via een app of kleine applicatie weer contact met de clouddienst. De gebruiksvriendelijkheid hiervan hangt helemaal af van de apps die je kunt gebruiken en de functionaliteit. Eigenlijk voldoen ze allemaal, behalve die van Thecus, dat nodig zijn apps eens moet updaten en verbeteren.

©PXimport

Een paar klikken en een account aanmaken en je kunt overal ter wereld gegevens uploaden en downloaden van de NETGEAR ReadyNAS.

Testmethode

Voor deze test zijn 19 actuele NAS-apparaten met ruimte voor 2 of 4 schijven geselecteerd. Eerst is een selectie gemaakt. Hiervoor is een financiële keuze gemaakt, de NAS voor 2 schijven niet duurder dan 400 euro, die voor 4 schijven niet duurder dan 600. We testen maximaal twee NAS-apparaten per categorie per merk, tenzij één van de NAS-apparaten wel heel erg afwijkend was. Bij binnenkomst is elke NAS voorzien van de nieuwste firmware en daarna getest op snelheid en functionaliteit. De NAS zit daarvoor samen met het testsysteem en een Linksys-gigabitswitch op een apart testnetwerk.

Voor de snelheidstest gebruiken we de Intel NAS Performance Toolkit die praktijksituaties zoals het afspelen van een HD-film en het werken met Office-bestanden simuleert. Zoals in de tabel met testresultaten te zien is, is van elke NAS elke mogelijke RAID-configuratie getest. Hiervoor is elke NAS volledig gevuld met harde schijven en is telkens na een test de RAID-configuratie afgebroken en de volgende geconfigureerd.

Als opslag werden Seagate NAS-schijven van 2 TB gebruikt. Deze schijven zijn voorzien van speciale firmware om jarenlang betrouwbaar en toch bovengemiddeld belast te worden en zijn daarmee bij uitstek geschikt voor gebruik in een NAS. De enige uitzondering is de WD MyCloud EX2 Ultra, die is getest met de bijbehorende standaard WD Red-schijven. Tijdens de configuratie en test van RAID1 is ook het stroomverbruik onder belasting en in rust gemeten. Alle gegevens van de verschillende tests zijn terug te vinden in de tabellen bij dit artikel. Daarin ook een overzicht van de belangrijkste functies en bijbehorende opties zoals het aantal packages en apps. In het tijdschrift vind je een selectie uit de tabel, de volledige tabel vind je online.

©PXimport

Elke NAS is getest met het maximale aantal schijven en in elke mogelijke RAID-configuratie.

ASUSTOR

Met de AS1002T en AS1004T introduceert ASUSTOR voor het eerst twee NAS-apparaten op basis van een ARM-processor. Het zijn volgens ASUSTOR budgetmodellen bedoeld om (naast de premium NAS-apparaten het ASUSTOR aanbiedt) nu ook de onderkant van de markt te bedienen. De ARM-processor is rap genoeg voor de meeste taken, het zal eerder de geringe hoeveelheid RAM-geheugen zijn die de inzet van deze twee nieuwe ASUSTOR-NAS'en zal beperken.

Voor thuis voldoet het echter prima. Wel ontbreekt een aparte HDMI-uitgang, waardoor je deze goedkoopste ASUSTORs niet kunt gebruiken als mediaspeler. Heb je een ASUSTOR mét HDMI, dan kun je de ASUSTOR Portal installeren en op een direct aangesloten tv films afspelen in de hoogste resolutie via Boxee of XBMC. Een afstandsbediening ontbreekt, maar je kunt gratis de afstandsbediening-app van ASUSTOR op je smartphone en tablet installeren.

Het ADM-besturingssysteem van ASUSTOR biedt standaard heel veel functionaliteit en het aantal uitbreidingsmogelijkheden is enorm en zeer divers. Alleen voor synchronisatie met cloudopslag is er al keuze tussen alle bekende aanbieders van Microsoft OneDrive en Google Drive tot DropBox en Strato HiDrive. ASUSTOR biedt prima hardware en goede software, nu ook in het lagere prijssegment.

©PXimport

Het ADM-besturingssysteem van ASUSTOR koppelt heel veel mogelijkheden aan gebruiksgemak.

Live-demo van webinterface

De software is bij een NAS zeer belangrijk. NAS-leveranciers weten dat en een aantal biedt de mogelijkheid online hun NAS-software te testen. Zo kun je alvast kijken of het voldoet aan je verwachtingen en wensen.

ASUSTOR

NETGEAR

QNAP

Synology

Thecus

NETGEAR

Het eerste wat opvalt bij NETGEAR is de uitstekende bouwkwaliteit van de NAS-behuizing, zowel bij de NAS met twee als die met vier schijven. Beide modellen beschikken nu bovendien over twee LAN-poorten met de mogelijkheid voor link-aggregatie. De 214 heeft ook een kleine display waarop je systeemmeldingen en informatie zoals het IP-adres van de NAS afleest. Dit is erg handig. Versie 6.4 van het ReadyNAS OS is gebruiksvriendelijk, maar ook wat saai.

De packages zijn gelijk verdeeld tussen zakelijk en thuisgebruik, in de laatste categorie zitten onder meer ReadyNAS Photos II, ownCloud-synchronisatie en diverse downloaders en mediapakketten. De kwaliteit van de packages valt nog wel eens tegen, zeker bij de niet door NETGEAR zelf ontwikkelde apps. Ook lijkt de groei eruit, sinds de vorige test zijn er eigenlijk nauwelijks apps bijgekomen. Een sterk punt van NETGEAR is het gebruik van het Btrfs-bestandssysteem. Het is samen met de automatische X-RAID de belangrijkste troef van NETGEAR om gegevens op de NAS te beschermen. Dankzij Btrfs kun je oneindige aantallen snapshots maken van de gegevens en altijd terug naar een eerdere versie van een document. Dit werkt prima en integreert naadloos met bijvoorbeeld Windows Verkenner. Hoewel beide NETGEAR NAS-apparaten uitgerust zijn met een ARM-processor, beschikken beide over realtime HD-transcoding tot maximaal 1080p. De NAS kan echter alleen streamen, een mogelijkheid een tv of ander media-apparaat direct aan te sluiten ontbreekt.

©PXimport

Het aanbod en de kwaliteit van de packages voor NETGEAR ReadyNAS OS is minder dan van de directe concurrenten.

QNAP

QNAP is momenteel de meest innovatieve NAS-bouwer. Zo is de TS-453A de eerste NAS met twee besturingssystemen: het eigen QTS én Linux. Op dit moment is de keuze nog beperkt tot Ubuntu, maar Fedora en Debian komen ook nog beschikbaar. Sluit een beeldscherm, muis en toetsenbord aan en je hebt er een volwaardige Linux-pc bij. Ook de TAS-268 draait gelijktijdig twee besturingssystemen, namelijk QTS en Android. Foto's uploaden onder QTS en deze dan direct op tv weergeven vanaf de Android-omgeving, het klinkt mooi ... maar in de praktijk geeft de Android-omgeving zoveel problemen dat zelfs de QTS-omgeving er instabiel van wordt. Kortom, onbruikbaar.

Maar behalve deze TAS-268 is verder elke QNAP-NAS een schot in de roos. Een prachtig besturingssysteem, goede apps voor de smartphone en tablet om altijd bij de bestanden te kunnen, en voor elke NAS een recordaantal packages voor tal van nieuwe functies. Behalve streamen kan elke QNAP met een HDMI-uitgang als mediaspeler worden gebruikt. QNAP biedt in elke klasse meerdere NAS-apparaten wat het mede door de onnavolgbare nummering van de verschillende NAS-apparaten, erg lastig maakt de juiste QNAP te kopen. Controleer goed of de gewenste functionaliteit door het beoogde model wordt ondersteund.

©PXimport

Het QTS-besturingssysteem van QNAP is erg uitgebreid en toch gebruiksvriendelijk.

Seagate

De 2- en 4-bay-versie van de Seagate Nas Pro zijn grotendeels identiek aan elkaar, behalve dat de grotere NAS voor vier schijven een mooie lcd-display heeft voor systeeminformatie en waarschuwingen. Op de kleinere Pro 2 ontbreekt deze. Het aantal packages op de NAS is beperkt en sinds vorig jaar ook niet noemenswaardig veranderd. Behalve een eigen op Defenx gebaseerde antivirus, zijn er bijvoorbeeld Plex-mediaserver, een bestandsbrowser, WordPress en diverse synchronisatieprogramma's zoals ownCloud, SyncboxServer, Pydio, en BitTorrent Sync en wat meer zakelijke toepassingen. De kwaliteit van de packages is goed, maar het aantal is klein en weinig divers. Bovendien hebben sommige packages een behoorlijke impact op de prestaties van de NAS. Voor toegang op afstand tot alle bestanden is er Seagate Sdrive dat prima werkt op Windows en Mac, maar waarvan geen versie voor iOS en Android bestaat. Multimedia is beperkt tot streamen en is geen topprioriteit geweest bij het ontwerpen van deze verder zeer degelijke en mooi vormgegeven NAS-apparaten.

©PXimport

Het besturingssysteem voor de Seagate NAS-apparaten is mooi en erg overzichtelijk.

Synology

Tijdens het maken van deze test, bracht Synology versie 6.0 van het DSM-besturingssysteem voor Synology NAS-systemen uit. Het besturingssysteem is nu volledige 64 bit, wat op de Synology's met een Intel-processor een flinke prestatiewinst moet opleveren. Verder zijn er verbeteringen in Cloud Station (de synchronisatie en back-upfunctie van DSM) en in Note Station (voor het schrijven, delen en synchroniseren van notities). De apps Photo en Video Station (voor het weergeven van foto's en video's) kunnen nu ook streamen naar Samsung Smart TV, AppleTV, Roku en Chromecast. Met de SpreadSheet-app maak en deel je op de NAS nu bovendien mooie, webgebaseerde rekenbladen, waarin je ook kunt samenwerken in één gedeeld sheet.

De mooie nieuwe functies kunnen echter niet verbloemen dat Synology moeite heeft het hoge vernieuwingstempo van vooral QNAP bij te benen. Wat opvalt is dat Synology over de hele consumentenlijn vooral ARM-processors inzet en nergens ervoor kiest een HDMI-uitgang in de NAS te bouwen. Volgens Synology is streaming genoeg, maar bij andere merken krijg je het er als het ware 'gratis' bij. Echt goedkoop zijn de Synology NAS-apparaten niet. Daarbij weet het uiterlijk van een Synology-NAS niet te verrassen en heeft geen van de geteste producten de kwaliteit van QNAP en soms ASUSTOR, Synology gebruikt vooral kunststof. De NAS-systemen van Synology zijn nog steeds prachtige producten, maar om opnieuw een NAS-test te winnen zal er echt weer een schepje bovenop moeten en misschien wel twee.

©PXimport

Versie 6.0 van het Disk Station Manager-besturingssysteem voor Synology NAS-apparaten is zeer volwassen.

Thecus

Thecus geeft hoog op over de N2810, want het model heeft nieuwe hardware, een sterke processor én is de eerste met het nieuwe ThecusOS 7-besturingssysteem. Desondanks is juist dat besturingssysteem opnieuw het probleem, het is gewoon weer niet af en de vernieuwing te beperkt. Open je bijvoorbeeld een onderdeel in het 'nieuwe' configuratiescherm, dan ben je direct weer terug in het oude configuratiescherm en hoef je nooit meer terug naar het nieuwe configuratiescherm. Er is een redelijk groot aanbod aan packages, maar deze zijn wel bijna zonder uitzondering niet van Thecus zelf en vereisen beduidend meer kennis en inspanning om aan de praat te krijgen dan bij de andere NAS-merken. Vind je dat nou net leuk en heb je liever een wat 'open' apparaat waar je zelf veel kunt doen, dan is dat Thecus juist de goede keuze. Ook de N2810 beschikt over een HDMI-poort en de mogelijkheid de NAS als mediaspeler in te zetten. Thecus gebruikt onder andere Kodi en XBMC.

©PXimport

Het nieuwe ThecusOS 7.0 is allesbehalve al echt af en voorlopig weinig vernieuwend.

Western Digital

Een nieuwe processor en een dubbele hoeveelheid geheugen zijn voor Western Digital voldoende om de nieuwe MyCloud EX2 NAS de aanduiding 'ultra' te geven. Dit is best opvallend, omdat bij Western Digital prestaties nooit het allerbelangrijkste waren. Zelfs met de nieuwe hardware behoort de nieuwe MyCloud wat de specificaties betreft tot de minder bedeelde NAS-apparaten. Beter hadden de ontwikkelaars de gebruiksvriendelijkheid verder vergroot, want dat is altijd het verkoopargument voor een WD-NAS en hoewel ook deze daarin goed presteert, verbetering is zeker nog wel mogelijk. Waarom is er geen normale aan/uit-schakelaar? Waarom zitten alle usb-poorten aan de achterzijde en ontbreekt een knop voor het maken van een usb-kopie? Waarom geen klein schermpje voor systeeminfo en meldingen?

Het sterke punt van deze NAS is de gebruiksvriendelijkheid van de software: de software is enorm eenvoudig en waar het moeilijk wordt, krijgt de gebruiker duidelijke uitleg met plaatjes. Het aantal packages is echter zeer beperkt. Normaal gesproken is dat een minpunt, maar op een NAS waar de prestaties snel lijden onder overmatig gebruik van extra software (door de geringe specificaties), is dat misschien maar goed ook. Ook het gebruik van de Plex-mediaserver zal de prestaties van de NAS onder druk zetten, bovendien is de functionaliteit hiervan toch al beperkt door het ontbreken van transcoding. De MyCloud EX2 Ultra is vooral een NAS voor beginners die hun data goed geback-upt willen hebben.

©PXimport

De MyCloud EX2 Ultra is een prima NAS voor beginners en iedereen die vooral veilig zijn bestanden wil back-uppen.

Conclusie

De vraag welke NAS je moet kopen, is alleen te beantwoorden als je weet wat je met de NAS wilt doen. Heb je vooral behoefte aan opslag, wil je een veilige plek voor je back-ups en maak je maar sporadisch gebruik van aanverwante mogelijkheden als het streamen van een film of het uploaden van foto's van je smartphone, dan voldoet elke NAS. Dan tellen vooral de prijs en het gebruiksgemak, waarbij het laatste best vertaald mag worden met 'vooral ook niet teveel mogelijkheden'. De WD MyCloud EX2 Ultra en ook de Seagate NAS Pro zijn dan prima keuzes. Ga je wel gebruik maken van de extra mogelijkheden of wil je dat in elk geval niet uitsluiten, dan kom je toch weer terecht bij de bekende top 3. QNAP heeft zich overduidelijk aan de top genesteld, zolang je de mislukte TAS-268 buiten beschouwing laat. De prijs van een QNAP ligt vaak wel net even hoger dan bij de directe concurrenten. Wil je liever iets minder geld besteden, dan zijn in volgorde ASUSTOR, Synology en NETGEAR het overwegen waard.

©PXimport

In de bovenstaande tabel vind je alle testuitslagen. Klik hier voor een grotere versie.

Hierboven vind je een selectie uit de tabel, de volledige tabel vind je hier.

Windows 10 is tien jaar oud en Microsoft stopt (grotendeels) met de ondersteuning: vanaf 14 oktober 2025 krijg je voor dit besturingssysteem normaal gesproken geen updates meer. De grote vraag is natuurlijk: welke opties heb je? In dit artikel lees je wat je mogelijkheden zijn.

Liever niet niets doen

Zolang Microsoft op het laatste moment de koers niet toch nog wijzigt, stopt het bedrijf vanaf 14 oktober 2025 met het ondersteunen van Windows 10. Als je niks doet, krijgt het besturingssysteem daarna geen updates meer. Je ontvangt ook geen veiligheidspatches meer, al is er nog een uitweg om nog één jaar veiligheidsupdates te krijgen (zie 'ESU-programma').

Windows 10 blijft zonder updates op zich wel werken en je zou er in principe gewoon mee kunnen doorgaan, maar toch raden we dat af. Je systeem krijgt immers geen beveiligingsupdates meer en wordt daardoor extra vatbaar voor nieuwe malware en hacks. Ook de kans op systeemproblemen neemt toe: bugs stapelen zich op, drivers verouderen en hardware-ondersteuning valt weg. Veel softwareleveranciers, denk aan browsers, antivirus en zakelijke toepassingen, stoppen bovendien ook snel met updates na zo'n EOL (End Of Life).

Je zou de pc of laptop nog wel kunnen blijven gebruiken in een volledig geïsoleerde omgeving, los van internet en andere netwerken (dat heet airgapped). Of je behoudt het systeem voor specifieke verouderde programma's of hardware die niet meer werken onder Windows 11. In dat geval raden we aan extra maatregelen te nemen, zoals virtualisatie of via een sandbox. Een andere optie is om het systeem inzetten als testomgeving, offline of in een goed gecontroleerde omgeving.

ESU-programma

Er kunnen redenen zijn dat je het liefst met Windows 10 blijft werken. Bijvoorbeeld omdat bepaalde software of hardware onder Windows 11 niet goed functioneert, of je systeem niet voldoet aan de eisen van Windows 11, of dat je niet in aanmerking komt voor een (gratis) upgrade.

Als je systeem verbonden is met internet, zijn regelmatige beveiligingsupdates absoluut nodig. Dat kan via het Extended Security Update-programma (ESU) van Microsoft. Met zo'n ESU-abonnement ontvang je nog één jaar lang maandelijkse beveiligingsupdates voor kritieke en belangrijke kwetsbaarheden. In de duurdere, zakelijke versie loopt dit op tot drie jaar. Nieuwe functies, ontwerpwijzigingen, technische ondersteuning of andere updates zitten hier niet bij. Het is dus geen volwaardig alternatief voor een actueel besturingssysteem.

Je kunt als consument zonder kosten deelnemen aan het ESU-programma, mits je je pc met een Microsoft-account gebruikt. Tijdens de inschrijving wordt de licentie aan dit account gekoppeld. Log je daarna minstens eens in de zestig dagen met ditzelfde account in, dan blijf je updates ontvangen tot 13 oktober 2026.

Ben je nu nog met een lokaal account aangemeld, dan krijg je bij de inschrijving de keuze. Wil je gratis updates, dan moet je voortaan met een Microsoft-account gaan werken. Wil je liever je lokale account behouden, dan kan dat ook: je meldt je dan eenmalig aan met een Microsoft-account om de betaling van 30 dollar (wat de prijs in euro's wordt was op moment van schrijven nog niet bekend) te regelen, waarna je weer gewoon lokaal kunt blijven inloggen. In beide gevallen blijft je systeem beveiligd tot oktober 2026. Je vindt meer informatie via deze pagina. De ESU-wizard zou beschikbaar moeten zijn via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Windows Update.

Systeemeisen

Spreekt het ESU-programma je niet aan en wil je liever bekijken hoe je je Windows 10-systeem alsnog kunt upgraden, dan ga je eerst na of je in aanmerking komt voor een (eventueel gratis) overstap naar Windows 11 (zie ook het kader 'Windows 10 versus 11'). Hierbij zijn twee zaken van belang: de systeemeisen (hardware) en de commerciële voorwaarden (licenties en productcodes).

Laten we beginnen met de hardware. Microsoft heeft de lat behoorlijk hoog gelegd. Is je pc wat ouder, dan is de kans reëel dat een upgrade niet zomaar lukt. De eisen van minstens 4 GB geheugen en 64 GB opslagruimte leveren zelden problemen op. Je grafische kaart moet wel DirectX 12 ondersteunen en beschikken over een WDDM2.0-stuurprogramma. Daarnaast moet je firmware UEFI ondersteunen en moet Secure Boot geactiveerd zijn.

Wat vaker problemen oplevert, zijn de eisen die aan de processor gesteld worden (zie deze lijst) en de aanwezigheid van TPM 2.0 (Trusted Platform Module). Die TPM mag ook ingebouwd zijn in de firmware van de processor of chipset. Bij AMD heet deze technologie fTPM, bij Intel PTT (Platform Trust Technology).

Op deze Microsoft-pagina vind je een volledig overzicht van de systeemeisen, inclusief links met meer uitleg. Wil je snel nagaan of je systeem voldoet, gebruik dan de app Pc-statuscontrole (ofwel PC Health Check). Je kunt deze hier downloaden, maar let op: het msi-bestand begint direct met downloaden als je op deze link klikt. Start de tool na installatie, klik op Nu zoeken en daarna op Alle resultaten weergeven. Een rood kruis toont welke onderdelen niet voldoen.

Licentievoorwaarden

Lijken de systeemeisen al behoorlijk complex, de licentievoorwaarden zijn nog complexer. Samengevat biedt Microsoft een gratis upgradelicentie voor Windows 11 aan als je al een geldige Windows 10-licentie hebt, maar wel onder voorwaarden. Je Windows 10-installatie moet geactiveerd zijn met een digitale licentie en je mag geen ingrijpende hardwarewijzigingen hebben doorgevoerd, of Windows naar een andere pc hebben overgezet, tenzij je een door Microsoft erkende Windows 10-sleutel hebt.

Een digitale licentie is een activeringsmethode zonder productsleutel van 25 tekens. Microsoft bewaart namelijk een digitale handtekening van je systeem, gebaseerd op je moederbord en andere hardware. Daardoor kun je Windows later opnieuw installeren zonder een sleutel in te voeren, zolang je met internet verbonden bent. Je controleert dit in Windows 10 via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Activering.

Installatiesleutel

Heb je ondertussen je hardware grondig gewijzigd of Windows 10 op een andere pc gezet, dan vraagt Microsoft mogelijk toch naar een sleutel. Die moet dan van een retailversie komen (geen OEM-licentie die aan één pc is gekoppeld), mag niet actief zijn op een ander toestel en moet geldig zijn overeenkomstig de activeringsvoorwaarden. Bovendien moet het gaan om een volledige Windows 10-licentie, dus niet om een sleutel afkomstig van een oudere upgrade, bijvoorbeeld van Windows 7, 8 of 8.1 naar 10.

Heb je de sleutel niet ergens bijgehouden, dan kun je die meestal nog ophalen met een gratis tool als ShowKeyPlus. Start het exe-bestand op als administrator: als het goed is, zie je de sleutel bij Installed Key. Via de link Check product key kun je ook controleren of een zelf in te voeren sleutel nog geldig is.

Upgrade

Stel dat je Windows 10-systeem voldoet aan zowel de systeemeisen als de licentievoorwaarden, dan kun je een zogenoemde in-place-upgrade uitvoeren naar Windows 11. Bij zo'n upgrade installeer je Windows 11 bovenop je bestaande installatie, zonder dat je bestanden, apps of instellingen verliest. Toch blijft het verstandig vooraf een back-up van je systeem en data te maken.

Het eenvoudigste scenario is wanneer je via Instellingen / Bijwerken en beveiliging / Windows Update een melding krijgt dat een upgrade naar Windows 11 beschikbaar is. Je kunt deze dan downloaden en installeren door de stappen op het scherm te volgen. Krijg je de update niet automatisch aangeboden of lukt het op deze manier niet, dan kun je de upgrade forceren via de officiële installatie-assistent voor Windows 11. Download en start de tool. De app controleert of je systeem geschikt is en voert dan automatisch een in-place-upgrade uit.

Een iets geavanceerdere methode is via een iso-bestand. Download dit bestand via dezelfde webpagina. Dubbelklik op het iso-bestand en kies Openen. In Verkenner verschijnt een virtueel cd-romstation. Dubbelklik op setup.exe, klik op Volgende en ga akkoord met de voorwaarden. Wanneer Gereed voor installatie verschijnt, dan kun je bij Wijzigenwat uwiltbehouden de optie Persoonlijke bestanden en apps behouden kiezen. Bevestig met Volgende en volg de verdere stappen.

Schone installatie

Wil je liever geen in-place-upgrade, bijvoorbeeld omdat je een schone start wilt zonder oude bestanden of instellingen, je systeem traag of instabiel is, je de schijf wilt herpartitioneren of overstapt naar een nieuw opslagmedium, dan kun je kiezen voor een schone installatie. Hierbij wis je alles en installeer je Windows vanaf nul.

Ook voor deze methode heb je compatibele hardware en een geldige licentie of sleutel nodig. Zo'n installatie vereist wat voorbereiding. Maak eerst een volledige back-up van je systeem en data, bijvoorbeeld met het gratis EaseUS ToDo Backup Free (zie kader 'Volledige back-up'). Ga vervolgens naar de downloadpagina voor Windows 11 en klik op Download nu bij Installatiemedia voor Windows 11 maken. Start de tool, klik op Akkoord en selecteer de gewenste taal en editie van Windows 11. Laat eventueel de optie Gebruik de aanbevolen opties voor deze pc aangevinkt. Druk op Volgende, steek een (lege) usb-stick van minstens 8 GB in je pc en kies USB-flashstation. Selecteer je usb-stick en bevestig met Volgende.

Na afloop herstart je de pc met ingeplugde usb-stick en open je het bootmenu. Kies de usb-stick als opstartmedium en selecteer Aangepast: Alleen Windows installeren (geavanceerd). Verwijder de systeemschijf-partities (tenzij je een tweede schijf gebruikt) en installeer Windows 11 op de lege ruimte. Had je eerder een geldige digitale licentie, klik dan op Ik heb geen productsleutel. Als alles goed is, staat Windows 11 even later op je systeem.

Systeemeisen omzeilen

Eerder in dit artikel somden we de belangrijkste systeemeisen op voor Windows 11, waaronder TPM, Secure Boot en een compatibele cpu. Maar wat als je systeem niet voldoet en je toch met Windows 11 aan de slag wilt? Dan kun je een tool gebruiken die de hardwarecontroles van Microsoft tijdens de installatie omzeilt of verwijdert. Dit kan via aangepaste set-upbestanden of een gepatcht iso-bestand, of door instellingen in configuratiebestanden of het Windows-register aan te passen.

Weet wel dat Microsoft geen garantie of ondersteuning biedt op systemen die je op deze manier installeert. Ook kan Microsoft in de toekomst extra controles toevoegen waardoor je aangepaste installatie niet meer (goed) werkt.

We noemen twee gratis tools en de eerste is Flyby11. Klik op deze GitHub-pagina op Latest voor de nieuwste versie en pak het zip-bestand uit. Start de app. Na een korte controle van enkele cpu-instructies klik je op Start Upgrade Now!. Versleep een iso-schijfkopiebestand van Windows 11 naar het venster van de app. Je kunt dit bestand downloaden via een van de links in het venster (zie ook de paragraaf 'Upgrade'). Je kunt nu een in-place-upgrade uitvoeren. Negeer de melding over Windows Server, klik op Volgende / Akkoord. Kies bijvoorbeeld Bestanden, instellingen en apps behouden en bevestig met Volgende. Krijg je onverhoopt foutmeldingen, klik dan op Troubleshoot compatibility issues in het app-venster voor gerichte instructies.

Wil je een schone installatie, maak dan eerst een Windows 11-installatiemedium op usb-stick aan (zie tip 7). Kies vervolgens in het FlyBy11-uitklapmenu More options de optie Apply Compatibility Patch to ISO (Clean Install) en verwijs naar de usb-stick. Het installatiemedium wordt dan automatisch gepatcht.

Rufus-patch

Ook met de gratis tool Rufus kun je hardware-incompatibiliteiten omzeilen. Start het gedownloade exe-bestand en plaats een (lege) usb-stick van minstens 8 GB in je pc. Selecteer deze usb-stick bij Apparaat. Kies bij Opstartselectie de optie Schijf of ISO-image (selecteren) en klik met rechts op SELECTEREN (als je al een iso-schijfkopiebestand van Windows 11 hebt) of op DOWNLOADEN. Druk op deze knop en selecteer het iso-bestand of geef stap voor stap aan welke Windows-versie je wilt downloaden, bijvoorbeeld Windows 11, 24H2, Windows 11 Home/Pro/Edu, Nederlands en x64. Bevestig met Downloaden.

Kies bij Image-optie voor Standaard Windows-installatie, bij Partitie-indeling voor GPT en bij Doelsysteem kies je UEFI (geen CSM). Wil je Windows 11 op een oud systeem installeren, dan kun je het met MBR en BIOS(of UEFI-CSM) proberen. Laat Bestandssysteem en Clustergrootte ongewijzigd.

Klik op STARTEN en een pop-upvenster verschijnt met opties als Verwijder de vereiste voor 4GB+ RAM,SecureBooten TPM 2.0 en Verwijder de vereiste voor een online Microsoft-account. Vink de gewenste opties aan en klik op OK. De installatiestick met aangepaste Windows 11 wordt nu aangemaakt. Hiermee kun je in principe zowel een in-place-upgrade als een schone installatie uitvoeren (zie ook de paragrafen 'Update' en 'Schone installatie'.).

Licentie niet geldig?

Je systeemeisen voldoen of je hebt met FlyBy11 of Rufus een methode gebruikt om de vereisten te omzeilen, maar je licentie blijkt niet geldig. Wat gebeurt er als je de upgrade dan toch uitvoert? Als je Windows 10-installatie nog niet geactiveerd was, dan zal ook Windows 11 na de upgrade niet geactiveerd zijn. Windows werkt technisch wel, maar je ziet een watermerk, je krijgt geregeld activeringsherinneringen en sommige instellingen, onder meer voor personalisatie, kun je niet aanpassen. Windows 11 blijft functioneel, maar activeren blijft juridisch verplicht. Voer je een schone installatie uit zonder geldige productsleutel of digitale licentie, dan krijg je een vergelijkbare situatie.

Je kunt dit oplossen door een officiële retail-licentie aan te schaffen en te activeren. Zo'n sleutel kost bij de Microsoft Store ongeveer 145 euro voor Windows 11 Home, maar bij betrouwbare webshops als bol.com vind je ze al vanaf zo'n 90 euro. Je kunt ook terecht bij licentie-resellers. Sommige zijn geregistreerd bij Microsoft en andere werken via een grijze markt (tweedehands of volumelicenties uit oude bedrijfscontracten). Helaas zijn er ook malafide partijen, met hergebruikte, valse of gestolen sleutels. Zoek op internet bijvoorbeeld naar Windows 11 licentie kopen en je komt al aanbiedingen tegen van minder dan 10 euro. Voor legitieme OEM-sleutels, die aan één toestel zijn gebonden, betaal je doorgaans minimaal 20 tot 40 euro.

Een alternatief is een nieuwe pc met voorgeïnstalleerde Windows 11 kopen, eventueel een refurbished model.

Alternatief besturingssysteem

Lukt upgraden naar Windows 11 op je oude systeem niet of blijkt het te omslachtig of duur, dan kun je overwegen om over te stappen naar een alternatief besturingssysteem dat minder eisen stelt aan je hardware. Je kunt bijvoorbeeld ChromeOS Flex installeren, een lichtgewicht, browsergericht systeem gebaseerd op ChromeOS. Het biedt geen expliciete ondersteuning voor Android-apps of de Google Play Store. Er is een uitgebreide installatiehandleiding beschikbaar voor ChromeOS Flex.

Het populairste alternatief blijft een gratis en opensource Linux-distributie. Voor Windows-gebruikers zijn Linux Mint (Cinnamon), Zorin OS (Core), Ubuntu (met GNOME), Kubuntu (met KDE Plasma desktop) en eventueel Elementary OS (met een macOS-achtige uitstraling) het meest geschikt.

In een notendop: download het gewenste iso-schijfkopiebestand en gebruik een tool als Rufus of balenaEtcher om een live-usb-stick te maken. Start je pc ermee op in live-modus om het systeem eerst uit te proberen zonder installatie. Je draait Linux dan tijdelijk vanaf de usb-stick, zonder je Windows-installatie aan te passen.

Bevalt dit je wel, dan kun je Linux definitief installeren. Dit kan eventueel naast Windows via een dualboot, of door een volledige overstap waarbij je de schijf wist en Linux over Windows installeert. Je maakt vooraf liefst een volledige back-up van je systeem en gegevens.

Apple introduceerde onlangs de nieuwe iPhones waaronder de iPhone 17 en iPhone 17 Pro. Dit jaar voegt Apple met de iPhone Air een opvallend nieuw toestel toe aan het assortiment. Anders dan bij de overige smartphones ligt de focus vooral op een zo dun mogelijke vormgeving. Lever je iets in om de dunste te hebben? Wij hebben de iPhone Air getest.

De iPhone Air is zó licht dat de 5,6 mm dunne smartphone in eerste instantie wel speelgoed lijkt nadat we hem uit het doosje haalden. Schijn bedriegt, want je hoeft echt niet bang te zijn dat je het toestel buigt of zelfs breekt. Apple heeft de Air voorzien van een stevige titanium rand en een heel harde matglazen achterkant. Buigen lijkt praktisch onmogelijk; het bekende YouTube-kanaal JerryRigEverything had een hele opstelling nodig om het toestel daadwerkelijk te buigen. De Air is verkrijgbaar in vier kleuren. Naast zwart en wit heb je de keuze uit lichtblauw of lichtgoud. 

©Jeroen Boer - ID.nl

De iPhone Air is dan wel grotendeels 5,64 mm dun, dat geldt niet voor de hele smartphone. Alle techniek heeft Apple bovenaan geplaatst en op de achterkant bevindt zich daar een uitstekend eiland zodat er ruimte is voor alle elektronica. Omdat het bij deze smartphone echt om de dikte gaat, hebben we de schuifmaat erbij gepakt. We meten voor het eiland 8,7 mm terwijl de totale dikte inclusief camera 11,4 mm is. Omdat de dikkere gedeeltes relatief klein zijn, heb je in de praktijk wel gewoon een superdunne telefoon in handen. 

©Jeroen Boer - ID.nl

Op de zijkant vind je in de dunne rand alle knoppen die je van een moderne iPhone gewend bent, waaronder de zelf in te stellen actieknop en de cameraregelaar. Onderop vind je een usb-c-poort voor het laden en verbinden met een computer. Helaas ondersteunt deze poort net als op de normale iPhone 17 slechts de usb2.0-snelheid en geen snellere usb3.2-snelheid zoals op de iPhone 17 Pro.

©Jeroen Boer - ID.nl

Het is een mooi ontwerp, maar baart minder opzien dan Apple wellicht gehoopt had. Samsung introduceerde nog niet zo heel lang geleden iets vergelijkbaars met de Galaxy S25 Edge. Deze lichte smartphone is eveneens superdun met 5,8 mm en ook voorzien van een titanium frame. Het is in het 'Android-kamp' de meest vergelijkbare smartphone van dit moment en we ontkomen er dan ook niet aan om de Air op punten met de S25 Edge te vergelijken.

Goed scherm

De iPhone Air is niet alleen veel dunner dan de iPhone 17, maar heeft ook een groter 6,5inch-scherm met een resolutie van 2736 x 1260 pixels. Het scherm valt hiermee qua formaat tussen de iPhone 17 (Pro) en iPhone 17 Pro Max die respectievelijk een 6,3- en 6,9inch-scherm hebben. Het is in ieder geval een prima scherm. Net als op de andere iPhones deze generatie ondersteunt het scherm een hoge verversingssnelheid tot 120 Hz en Always-On display waarmee ook beeld getoond kan worden als de telefoon in stand-by staat.

©Jeroen Boer - ID.nl

Slechts monogeluid

Het scherm is dus erg goed en het is dan ook geen straf om een film op bijvoorbeeld Netflix te kijken. Er is alleen één probleem als je geen hoofdtelefoon wilt gebruiken: de iPhone Air heeft slechts één luidspreker. Aan de onderkant is geen luidspreker geplaatst waardoor je monogeluid hebt als je een video kijkt met daarbij het geluid van de telefoon. Wat ons betreft een belangrijk nadeel voor een toestel in deze prijscategorie, zeker ook omdat de Galaxy S25 Edge wel stereogeluid biedt. Het geluid van die ene luidspreker is overigens wel gewoon goed, maar bij video's missen we echt wel iets als het geluid van slechts één kant komt. 

Goede prestaties

De iPhone Air is voorzien van een Apple A19 Pro-chip voorzien van een 6core-cpu bestaande uit 2 snelle en 4 efficiënte cores in combinatie met 12 GB RAM. Ondanks dezelfde naam, is het niet helemaal dezelfde chip als je in de iPhone Pro vindt. De A19 Pro in de iPhone Air heeft 5 in plaats 6 gpu-cores, hetzelfde aantal als de A19 in de iPhone 17. De chip zit hiermee tussen de A19 en de 'echte' A19 Pro in. Sowieso lijken de A19 en A19 Pro veel op elkaar en de A19 is al een van de snelste smartphonechips op de markt. De iPhone Air is dan ook gewoon een indrukwekkend vlot toestel.

Je krijgt net als op de andere iPhones minimaal 256 GB opslag. Dat is uit te breiden naar 512 GB of zelfs 1 TB, een teken dat Apple deze telefoon meer onder de Pro-modellen schaart. Dan heb je overigens wel een toestel van 1729 euro in handen. 

Relatief kleine batterij

De iPhone Air heeft een batterijcapaciteit van 3149 mAh. Dat is bijzonder weinig voor een moderne smartphone en een stuk minder dan de 3692 mAh die je in de iPhone 17 vindt – en dat terwijl het scherm wat groter is. De accu is merkbaar kleiner dan die van de tegelijkertijd gelanceerde iPhone 17. Toch is het in de praktijk mogelijk om een dag door te komen zonder bij te laden, maar dan moet het toestel wel echt aan de lader. Draadloos laden via MagSafe is ook mogelijk.

Afhankelijk van je gebruik kan de accu natuurlijk wel eerder leeg zijn. Om dat op te lossen heeft Apple een speciale MagSafe-batterij gemaakt die je achterop de iPhone Air plakt. Deze powerbank bevat dezelfde accu als die in de iPhone Air zit, maar door verliezen die optreden bij onder andere draadloos laden voeg je zo'n 65 procent extra batterijcapaciteit toe aan de iPhone. Deze MagSafe-batterij werkt overigens alleen goed op de iPhone Air, op andere iPhones kun je hem niet goed op de achterkant plakken.

©Jeroen Boer - ID.nl

Doordat de iPhone Air bijzonder dun en licht is, is de smartphone ook met gekoppelde accu op zich te gebruiken, maar dan voelt het geheel meer als een doorsnee smartphone met groot scherm. Dat is op zich wel een voordeel ten opzichte van de meeste andere powerbanks. Met een prijs van 115 euro is de magnetische powerbank wel erg duur, zeker voor de geboden accucapaciteit. Normale powerbanks met een veelvoud van de capaciteit kosten veel minder dan deze MagSafe-batterij. 

©Jeroen Boer - ID.nl

Slechts één camera

Achterop heeft de iPhone Air net als sommige andere smartphones een naar buiten uitstekende balk die je een camera-eiland zou kunnen noemen, ware het niet dat er op de brede balk maar één camera en een flitser geplaatst is. Die camera is dezelfde 48megapixel-hoofdcamera die je op de iPhone 17 vindt. Dat is op zich een prima camera waarmee je in de camera-apps kunt kiezen uit de zoomfactor 1x en 2x. De 2x-zoomfactor maakt een uitsnede uit het beeld; dat resulteert gewoon in scherpe foto van 12 in plaats van 24 megapixel, net als op andere iPhones. Dat zijn al je keuzes, want de iPhone Air heeft net als instapper iPhone 16e maar één camera. De heel goede 48megapixel-ultragroothoekcamera die je op de iPhone 17 vind waarmee je ook macrofoto's kunt maken ontbreekt. Toch jammer voor een smartphone die meer dan 1200 euro kost. Ook een telelenscamera die je op de iets duurdere iPhone 17 Pro vindt, ontbreekt. Daarbij bewijst Samsung met de vergelijkbare Galaxy S25 dat het wel mogelijk is om twee camera's te integreren in een superdunne telefoon. 

©Jeroen Boer - ID.nl

De aanwezige camera maakt gelukkig wel prima foto's. De kleuren zijn uitstekend en ook op de scherpte is niks aan te merken. Ook in het donker kun je bruikbare beelden produceren. De software schakelt automatisch over op nachtmodus, maar dit kun je ook zelf instellen. Je krijgt ook de nieuwe selfiecamera die scherpe beelden schiet en automatisch bepaalt hoe je het beste in beeld bent. 

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

©Jeroen Boer - ID.nl

Conclusie

Met de iPhone Air krijg je dit jaar echt iets anders in handen ten opzichte van eerdere iPhones. Het is indrukwekkend dat een telefoon met een groot scherm zo dun en licht is terwijl er met de stevigheid niks mis is. Dankzij een titanium rand is de iPhone Air praktisch onbreekbaar en daar hoef je je tijdens alledaags gebruik geen zorgen over te maken. De iPhone Air voelt kortom luxe aan en is in het assortiment van Apple met zijn flink hogere prijs duidelijk een meer premium model dan de iPhone 17. Je betaalt echter vooral voor die dunnere vormgeving, want op het gebied van mogelijkheden lever je best wel wat in. Zo heeft de iPhone Air maar één speaker waardoor stereogeluid onmogelijk is; jammer als je je smartphone vaak gebruikt voor bijvoorbeeld Netflix. Daarnaast lever je ook in op fotografiegebied. De aanwezige 48megapixel-hoofdcamera is hetzelfde als op andere iPhones en maakt echt prima foto's, maar wordt niet bijgestaan door een ultragroothoek of telelens waardoor foto's met een extra brede beeldhoek, macrofoto's of ver inzoomen niet mogelijk zijn. Iets dat je eigenlijk wel zou verwachten op een smartphone waar je 1200 euro voor betaalt. Je kiest de Air dus vooral als je echt wat anders wilt hebben.