De onlangs uitgebrachte Fusion A-processors van AMD zijn eindelijk ook beschikbaar voor de desktop. Goed nieuws voor iedereen die op zoek is naar een goedkope pc waarop het toch goed films kijken en gamen is.

AMD's A-serie APU's, die eerder bekendstonden onder de codenaam Llano, luidt AMD's overstap naar een 32nanometer-proces in. Hiermee gaat het energieverbruik omlaag en de prestaties omhoog. APU staat voor Accelerated Processing Unit, wat betekent dat de cpu en gpu gecombineerd zijn op één chip, hetzelfde als Intel gedaan heeft in zijn Sandy Bridge-processors. Het cpu-gedeelte in de A-serie is een gemodificeerde 'Stars', de processorkern die we kennen van AMD's Phenom II. De chip heeft vier cores met 4 MB L2-cache. Overigens hebben de A4-modellen slechts twee geactiveerde kernen en verschijnen er ook A6-modellen met drie en vier kernen. AMD heeft wat tweaks uitgevoerd in het ontwerp, waardoor de processors per kloktik iets sneller zijn dan een Phenom II. De absolute kloksnelheden zijn echter lager, waardoor ze minder presteren.

©PXimport

De APU is een combinatie van cpu en gpu in één verpakking.

Helaas is voor de APU's een nieuwe socket met bijbehorende chipset nodig die AMD FM1 genoemd heeft. De chipset heeft A75 als typenummer meegekregen en biedt de mogelijkheden die we van een moderne chipset verwachten. Zo biedt de chipset 4 x usb 3.0 en 6 x SATA 6 Gbit/s. Zowel Intel als AMD bieden op sommige processors een automatische overklokfunctie. Intel noemt het Turbo Boost, AMD heeft het over Turbo Core. Beide technologieën werken vergelijkbaar: als de processor thermische ruimte heeft, dan klokt hij zichzelf een beetje over zodat er extra snelheid voorhanden is als dat nodig is. Turbo Core is echter niet aanwezig op de geteste AMD A8-3850. Er komt overigens wel een A8-3800 uit later dit jaar die wel is voorzien van Turbo Core, maar die heeft zelfs op de Turbofrequentie een lagere kloksnelheid dan de A8-3850.

Vergelijkingstest

De AMD A8-3850 is een quadcore-processor met een kloksnelheid van 2,9 GHz die is voorzien van de AMD Radeon HD 6550D-gpu. Het processorgedeelte is qua prestaties ongeveer vergelijkbaar met de AMD Athlon II X4 645. De Radeon HD 6550 is vergelijkbaar met een instapmodel grafische kaart van AMD waardoor de pc zonder losse grafische kaart toch aardige prestaties moet kunnen neerzetten. We hebben de AMD A8-3850 vergeleken met de Intel Core i3-2100, een dualcore-processor met Hyper-Threading met een kloksnelheid van 3,1 GHz van Intel met Intel HD Graphics 2000 als grafische chip. Voor AMD hebben we een moederbord gebruikt met de A75-chipset, voor Intel een moederbord met de H67-chipset. Beide testopstellingen zijn voorzien van 4 GB geheugen, een harde schijf van 1 TB en Windows 7 Home Premium 64 bit.

De eerste vergelijkingstest die we gedraaid hebben is 3DMark Vantage. Dit is een synthetische benchmark die een idee geeft hoe de hardware met ingewikkelde taken omgaat. We hebben voor 3DMark Vantage gekozen omdat de Intel HD Graphics 2000 niet met DirectX 11 om kan gaan. De AMD A8-3850 is overduidelijk sterker dan de Intel Core i3-2100 en het is bijna komisch om te zien hoe groot het verschil is in de gpu-score van de AMD- en Intel-processor. Intel zet ondanks dat het een dualcore-processor is wel een betere cpu-score neer.

©PXimport

De volgende vergelijkingsbenchmark is Worldbench 6, het benchmarkprogramma dat is ontwikkeld door onze Amerikaanse collega's van PCWorld en bestaat uit taken in normale Windows-programma's. Zo wordt Firefox gebruikt om door webpagina's te klikken en wordt Photoshop ingezet om foto's te bewerken, taken die u thuis zelf ook doet. De Intel Core i3-2100 is met een score van 127 de snellere processor en scoort veertien procent beter dan de AMD A8-3850 die een score van 109 neerzet.

Instapprocessors als de AMD A8-3850 en de Intel Core i3-2100 zijn ontworpen met een laag energieverbruik in het achterhoofd. Beide processors zijn dan ook lekker zuinig. Het AMD-systeem trok in idle-modus 42,3 watt uit de wandcontactdoos, terwijl de Intel-machine 44,6 watt verlangde. Wanneer we de machines aan het werk zetten door een 1080p-film te kijken, dan verlangt de AMD-machine 66,2 watt en de Intel-machine 72,6 watt.

AMD Dual Graphics

Een interessante mogelijkheid van het nieuwe AMD-platform is dat de ingebouwde gpu in de processor niet nutteloos wordt als u besluit om een losse grafische kaart te installeren. De kracht van ingebouwde gpu wordt gecombineerd met de kracht van de losse grafische kaart, waardoor u nog steeds iets hebt aan de gpu in de APU. U hebt hier wel een AMD Radeon DirectX 11 als grafische kaart voor nodig. AMD noemt de technologie AMD Radeon Dual Graphics en het is vergelijkbaar met AMD's CrossFire, waarbij twee normale grafische kaarten gecombineerd worden. De technologie is in potentie een relatief goedkope manier om uw grafische prestaties te boosten, al waarschuwt AMD wel dat u een snellere grafische kaart moet gebruiken dan de ingebouwde gpu in de APU om er echt iets van te merken. Wij hebben de technologie geprobeerd in combinatie met een AMD Radeon HD 6570. In de BIOS zult u moeten aangeven dat u gebruik wilt maken van Dual Graphics, waarna u in Windows kunt booten. AMD's Vision Engine zal de technologie nu activeren. We hebben twee spellen op verschillende resoluties gebruikt om te zien of we een verschil zien en hebben de AMD Radeon HD 6570 ook in de Intel-testmachine ingebouwd. In het spel Just Cause 2 hebben we alle grafische opties op de laagste instellingen gezet, antialiasing uitgeschakeld en de anisotropische filtering op 2x ingesteld. In S.T.A.L.K.E.R.: Call of Pripyat hebben we de grafische opties eveneens op het minimale ingesteld. Overigens zijn de spellen eigenlijk op geen één instelling speelbaar, maar u kunt wel goed het verschil in grafische kracht tussen AMD's en Intels ingebouwde grafische chips zien. Op AMD's oplossing zijn spellen met wat moeite wellicht nog speelbaar, terwijl u bij Intel echt niet aan spellen moet denken zonder extra grafische kaart. Na het toevoegen van de losse grafische kaart wordt de speelbaarheid op het AMD-platform een stuk beter. Er is zeker verschil te zien tussen de prestaties van de Intel-machine met de HD 6570 en de AMD machine met de HD 6570, waarbij de grafische kracht van de ingebouwde gpu toegevoegd wordt.

©PXimport

Nieuwe typenummers

De AMD A6- en A8-processors kunnen op dit moment met een drietal losse videokaarten gecombineerd worden: de Radeon HD 6450, 6570 en 6670. Omdat de uiteindelijke prestaties afhankelijk zijn van de geïntegreerde én de losse videokaart, geeft AMD aan alle combinaties weer een nieuwe naam. Zo heet de combinatie van een in de AMD A8-processor geïntegreerde Radeon HD 6550D gpu met een losse Radeon HD 6570 videokaart, bijvoorbeeld Radeon HD 6630D2. Een volledig overzicht vindt u op de website van AMD.

Conclusie

Het Lynx-platform is indrukwekkend en laat de koers van AMD zien. Wat de APU mist aan rauwe cpu-kracht, maakt het goed met zijn relatief krachtige gpu. Zal dit genoeg zijn? Als uw budget beperkt is, dan is het antwoord een overtuigende ja. U hebt immers geen losse grafische kaart nodig, iets dat u bij Intel eigenlijk wel nodig hebt. AMD buit zijn sterke punten goed uit en is erin geslaagd een platform te ontwikkelen dat is gericht op gebruikers die HD-video willen kijken en lichtere spellen willen spelen. Het toevoegen van een losse grafische kaart zorgt ervoor dat de prestaties verbeteren. Hiervoor is wel wat configuratiewerk noodzakelijk, maar leuk is dat het toevoegen van een relatief goedkope grafische kaart zorgt voor een meetbare sprong in prestaties.

AMD A8-3850 APU

Prijs € 120,-

Oordeel 8/10

Pluspunten

Grafisch erg sterk

Energiezuinig

Grafische gedeelte niet

nutteloos met extra gpu

Minpunten

Cpu-gedeelte niet heel indrukwekkend

Hartstikke leuk als je betaalbare smartphone er prachtig uitziet en heel veel kan, maar je hebt er weinig meer aan als hij (te) snel beschadigd raakt door een val of water. Oppo ziet een gat in de markt van budgettoestellen: de 279 euro kostende Oppo A5 Pro 5G kan tegen een stootje en is waterdicht. In deze review lees je hoe de telefoon bevalt.

De propositie van de Oppo A5 Pro is interessant. Robuuste, waterdichte smartphones zijn doorgaans óf prijzig óf komen lomp over. De A5 Pro is geen van beide. Het toestel oogt en voelt als een reguliere betaalbare smartphone en weegt met 194 gram ook niet bovengemiddeld zwaar. Sterker nog, het gewicht valt alleszins mee als je weet dat de A5 Pro een accucapaciteit heeft die groter is dan gebruikelijk. Waar veel toestellen over een 5000 mAh-accu beschikken, zit er in dit Oppo-toestel een 5800 mAh-accu. Waarover zo meteen meer.

De behuizing van de A5 Pro is IP66-, IP68- en IP69-gecertificeerd. Dat wil zeggen dat het toestel geen schade oploopt als je hem onderdompelt of onder een waterstraal houdt. Stof vormt ook geen probleem. Extra prettig is dat het toestel geen klepje nodig heeft voor zijn usb-c-poort. Oppo schermt ook met extra stevig glas, al merken we dat niet direct. Volgens de fabrikant kan de A5 Pro ook overweg met extreme temperaturen, wat in Nederland lastig te testen is maar een fijne gedachte kan zijn als je naar een heel warm land op vakantie gaat.

©Rens Blom

Beter te testen is Oppo's belofte dat het scherm te bedienen is met natte handen, vette vingers en de meeste (motor)handschoenen. Dat lukt alle drie inderdaad. De techniek van Oppo herkennen we uit verschillende OnePlus-smartphones. Oppo en OnePlus zijn dan ook zusterbedrijven.

De valbestendigheid testen is altijd wat spannend met een door de fabrikant uitgeleende smartphone, maar gelet op Oppo's claims hebben we de A5 Pro dan maar een paar keer expres vanaf borsthoogte laten vallen op een houten vloer en vlonderplanken op het dakterras. Dat leverde geen zichtbare schade op. Volgens Oppo is de smartphone zo ontwikkeld dat de binnenkant – voor ons onzichtbaar – ook minder schadegevoelig is dan andere smartphones.

©Rens Blom

De Oppo A5 Pro is valbestendig.

Prima specificaties

De stevige behuizing maakt de Oppo A5 Pro interessant voor wie onhandig is (of genoemd wordt) of veel buiten ontspant of werkt. Maar in al die gevallen wil je niet alleen een robuuste telefoon, maar ook een fijne telefoon. Dat is de Oppo A5 Pro op veel vlakken. Bijster snel is 'ie niet, maar gelet op de prijs kunnen we niet klagen over de prestaties. Het grote werkgeheugen (8 GB) zal helpen. Complimenten aan Oppo voor de ruime opslagcapaciteit van 256 GB; dat zien we nog niet vaak in dit prijssegment.

De 50 megapixel-camera is prima, maar niet bijzonder. De tweede camera is een portretsensor waar je niet veel aan hebt. Het 6,67inch-LCD-scherm is buiten goed afleesbaar, maar oogt met zijn resolutie van 1604 bij 720 pixels minder scherp dan we graag zien. Veel andere toestellen hebben een Full-HD-scherm.

©Rens Blom

Het scherm van de Oppo A5 Pro 5G kan lekker fel, maar oogt niet zo scherp.

Lange accuduur

Door de lagere schermresolutie verbruikt de Oppo A5 Pro wel minder stroom dan concurrerende smartphones. Dat gegeven plus de grotere accucapaciteit resulteert in een uitstekende accuduur. Wij kunnen de Oppo-telefoon bijna twee volle dagen gebruiken. Accustress hebben we daarom niet ervaren. Opladen kan het toestel lekker snel, namelijk met maximaal 45 watt. Je dient wel zelf de juiste adapter te kopen, want in de doos zit alleen een usb-c-kabel.

Zes jaar updates

De tijd dat een betaalbare smartphone maar heel kort updates kreeg, is gelukkig voorbij. Ook Oppo hanteert een prima updatebeleid. De A5 Pro kan rekenen op drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates. De Oppo-software oogt wat druk en promoot wel heel graag commerciële apps en games, maar er valt mee te werken.

©Rens Blom

Oppo stopt de software vol commerciële apps en games.

Conclusie: Oppo A5 Pro kopen?

De Oppo A5 Pro is een vreemde eend in de bijt, maar op een positieve manier. Voor een sympathieke prijs koop je een smartphone die tegen een stootje én tegen water kan en erg lang meegaat op een accuduur. Op de specificaties ligt minder nadruk, maar ook die zijn – los van de schermresolutie – prima. Een lang updatebeleid maakt de prettige gebruikerservaring compleet.

Je borden, bekers, bestek, zelfs je houten spatels zijn kurkdroog als de vaatwasser zijn programma heeft afgewerkt. Alleen dat vermaledijde plastic bakje is nog helemaal nat. Lastig, helemaal als je het even bent vergeten en een flinke plens waswater over de onderste lade kiepert. Waarom blijft plastic altijd zo lang nat in de vaatwasser, en wat kun je eraan doen?

Lees ook: Hoe maakt een vaatwasser de vaat eigenlijk droog? Alle technieken uitgelegd

Waarom droogt plastic zo slecht? 

Dat plastic zo slecht droogt, heeft alles te maken met temperatuur. Kunststof is bijzonder slecht in het vasthouden van warmte. Dat is handig als je je prakje snel wilt invriezen, maar een stuk minder als je het aan de lucht wilt laten drogen. Je hebt ongetwijfeld weleens gemerkt dat glazen en borden nog een hele tijd warm blijven nadat de deur van de vaatwasser open gaat. Dat helpt bij het verdampen van het overtollige water. Plastic is binnen een mum van tijd weer op kamertemperatuur, dus dat warmte-effect is er vrijwel niet. 

Gelukkig zijn er een paar dingen die je kunt doen om het probleem iets kleiner te maken. 

Zet de deur open

De meeste vaatwassers zetten de deur automatisch op een klein kiertje als ze klaar zijn. Binnenin blijft het nog een hele tijd warm (dat is goed) en vochtig (dat is niet goed), waardoor het water op het plastic nog steeds niet goed droogt. Gooi de deur meteen lekker ver open, zodat de warme, vochtige lucht uit de vaatwasser kan ontsnappen en het water op het plastic sneller verdampt.

©Miele

Gooi die deur lekker open als het programma klaar is.

Extra dry

Nee, we hebben het niet per se over je gin-glazen: veel vaatwassers hebben een Extra Dry-programma, of iets met een soortgelijke naam. Bij die programma's wordt het drooggedeelte van het programma verlengd. Dat geeft het plastic de kans wat langer warm te blijven en meer water aan de lucht af te geven, zodat het droger is als de deur eenmaal open gaat. 

Zeoliet

Sommige moderne vaatwassers gebruiken zeolietkorrels. Zeoliet is een mineraal dat warmte afgeeft zodra het in aanraking komt met water. Het klinkt een beetje als een marketingbabbel, maar het zeoliet onttrekt continu vocht uit de lucht, waardoor er juist warme, droge lucht overblijft – een beetje zoals in je wasdroger. Het gevolg: plastic komt er een stuk droger uit. Vaatwassers die zeoliet gebruiken zijn doorgaans wel een stukje duurder. 

Glansspoelen

Glansspoelmiddel zorgt er niet alleen voor dat je glazen en kopjes er mooi uitzien, het helpt ook bij het drogen. Het laat het water makkelijker van het servies aflopen, waardoor er minder achterblijft. Gebruik je los glansspoelmiddel? Controleer dan regelmatig of het reservoir nog gevuld is. En als je merkt dat plastic toch slecht droogt, probeer dan eens een ander merk — het effect kan per middel verschillen.

©photopixel

Glansspoelmiddel is niet alleen handig voor glazen, het helpt ook tegen nat plastic.

Theedoek

Hoe fijn een vaatwasser ook is, soms gaat er niets boven de goede oude theedoek. Vooral plastic met een vreemde vorm, zoals diepe bakjes, deksels met clips of aparte drinkflessen, kan lang vocht vasthouden. Neem die er eerst even uit als je langs de vaatwasser loopt en haal de theedoek er even langs, dat scheelt je bij het uitruimen van de vaatwasser een hoop irritatie. 

Conclusie

Het is nooit lekker om de bovenste lade van de vaatwasser open te trekken en een hele plons water over je schone, droge vaat te zien stromen, alleen omdat er een plastic dekseltje nog vol water stond. Dat plastic snel afkoelt en water daardoor niet zo makkelijk verdampt is nu eenmaal zo, maar met een extra lang droogprogramma, genoeg tijd en voldoende glansspoelmiddel zorg je er wel voor dat kunststof zo snel mogelijk droogt. En anders zijn er altijd nog vaatwassers met zeolietkorrels – en theedoeken, natuurlijk.