Microsoft heeft Windows 8.1 eindelijk vrijgegeven; een diepe en cruciale vernieuwing van het Windows 8-ideaal. De tijd van speculatie is dus voorbij. Zal Windows 8.1 de fouten van Windows 8 goedmaken? Wij gingen met de definitieve code van het besturingssysteem aan de slag.

Compromissen

Voor Microsoft werd de ontwikkeling van Windows 8 geleid door het mantra "geen compromissen". Pc of tablet, moderne apps of traditionele desktopsoftware, stralende schoonheid of simpelweg productiviteit, Windows 8 was het besturingssysteem dat het allemaal zou moeten bieden.

Maar op de lange weg naar alomtegenwoordigheid gebeurde er iets grappigs: Microsoft's aanvankelijke benadering ten opzichte van haar nieuwe besturingssysteem werd uiteindelijk behoorlijk gecompromitteerd.

In plaats van een naadloze ervaring te bieden, gaven de moderne gebruikersinterface (voorheen Metro) en de desktop interface Windows 8 een tegenstrijdig gezicht. Erger nog, het systeem had de nare gewoonte om je zonder pardon van de ene interface in de andere te dumpen. De moderne interface - prachtig, dat wel - voelde in het beste geval halfbakken aan. Het zat boordevol met Byzantijnse interfaces en er ontbraken tal van functies. En in een poging om iedereen het moderne mobiele tijdperk in te duwen haalde Microsoft de geliefde startknop weg en kon je niet langer direct naar de desktop opstarten.

Pc-liefhebbers voelden zich gedumpt en ondergewaardeerd. De computerverkoop daalde sterk. En nu, minder dan een jaar later, heeft Microsoft CEO Steve Ballmer zijn ontslag aangekondigd. Geen compromissen.

Twee werelden verenigen

De poging om elkaar tegemoet te komen, wordt belichaamd door de nieuwe Windows 8.1-optie om meteen naar de desktop te booten. Hoewel de functie zo eenvoudig is en diep verstopt zit in een submenu, is het bestaan ervan een zegen voor desktop diehards die hun toevlucht genomen hadden tot mysterieuze omwegen om het verplichte startscherm van Windows 8 te omzeilen. De boot-to-desktop optie maakt het gebruik van Windows 8 een stuk minder frustrerend op apparaten zonder aanraakscherm; hetzelfde geldt voor de nieuwe opties om de computer af te sluiten die je in het Power User-menu kunt vinden (dit menu wordt geopend als je op Windows-X drukt of met de rechtermuisknop in the linkeronderhoek van de desktop klikt).

Maar niet alle desktopaanpassingen van Windows 8.1 zijn even welkom. De File Explorer laat standaard geen bibliotheken meer zien (hoewel je ze eenvoudig kunt herstellen door View > Navigation Pane > Show Libraries te selecteren). Meer omstreden is de veelbesproken terugkeer van de startknop - maar niet het startmenu en de lijst met programma's en snelkoppelingen.

Als je op de startknop klikt word je tussen de Live Tiles van het moderne startscherm neergezet. Aanvankelijk is die overgang verwarrend, maar als je het startscherm als een modern startmenu beschouwt lijkt het ineens een stuk logischer. Bovendien kun je met Windows 8.1 de startknop aanpassen, zodat deze de All Apps lijst van het startscherm opent waardoor het veel meer op het traditionele startmenu lijkt terwijl je toch met de moderne gebruikersinterface bezig bent. De nieuwe benadering is een redelijk compromis, maar het vereist ook een compromis van jou.

De leercurve afvlakken

De nieuwe functionaliteit van de startknop is er echter niet alleen om je te irriteren: Het geeft een visuele aanwijzing over hoe je de desktop kunt verlaten, en het versterkt het idee dat het startscherm het oude startmenu vervangt.

©PXimport

Het nieuwe Help + Tips-menu in Windows 8.1.

Maar daar houden de aanwijzingen niet bij op. Terwijl Windows 8 zware kritiek te verduren kreeg vanwege de minimale instructies voor gebruikers met betrekking tot de nieuwe interface - het was zo erg dat veel fabrikanten hun eigen instructie-apps op hun pc's installeerden - zit Windows 8.1 vol met handige aanwijzingen en verbeteringen van de gebruiksvriendelijkheid.

Grote, opvallende pop-up vensters na de installatie die duidelijk de verschillende hot corners aanduiden en uitleggen hoe je ze moet gebruiken. Een nieuwe, ingebakken Help + Tips-app geeft duidelijke uitleg over alle aspecten van het beheersen van je machine, met mooie visuele instructies en korte animaties. Er verschijnt een omlaag wijzende pijl wanneer je je muis over het startscherm heen beweegt die aangeeft waar het All Apps scherm zich bevindt. Zelfs de Windows Store is aangepast zodat je eenvoudiger kunt browsen.

©PXimport

Windows 8.1 belooft een veel gemakkelijkere leercurve te worden dan Windows 8.

Afstemming voor extra gebruiksgemak

Zodra je de basis eenmaal doorhebt is de moderne interface van Windows 8.1 veel gebruiksvriendelijker. Je kunt namelijk drie of meer apps tegelijkertijd open hebben staan met "snap", en bovendien kun je het formaat van elke app dynamisch aanpassen. (Met Windows 8 kun je alleen twee apps tegelijk op het scherm hebben staan, met een verhouding van 75/25.) Wat ook nieuw is, is dat sommige apps - zoals Internet Explorer 11 - in meerdere vensters geopend kunnen worden. De functie is geen concurrentie voor de flexibiliteit van traditionele desktopvensters, maar ach: compromissen.

©PXimport

Je kunt meerdere Internet Explorer-schermen naast elkaar draaien

De gratis update breidt ook het moderne PC Instellingen menu uit met allerlei extra opties waarvoor je vroeger terug naar het Control Panel op de desktop moest gaan. Je kunt nu ook met de SkyDrive app je lokale bestanden bekijken, zodat je een soort File Explorer in de moderne stijl hebt. Het zijn inderdaad kleine aanpassingen, maar ze maken het een heel stuk eenvoudiger om in de interface van je keuze te blijven.

Als je toch besluit om tussen de twee interfaces te switchen heeft Microsoft de overgang eenvoudiger gemaakt met een aantal toevoegingen die echt helpen om Windows 8.1 als een samenhangend geheel te zien. De nieuwe en geweldige Bing Smart Search haalt informatie uit moderne apps, desktopbestanden en het web, zodat je een uitgebreide lijst met resultaten krijgt. Jammer van de advertenties, dat wel.

©PXimport

Bij de PC Instellingen vind je enkele nieuwe opties.

Ondertussen kun je met een andere optie je bureaubladachtergrond met het moderne startscherm delen, zodat het hele besturingssysteem meer een eenheid vormt. Het is nog niet helemaal naadloos, maar het switchen tussen de moderne interface en de desktop is minder abrupt en meer vrijwillig dan voorheen.

Microsoft heeft zelfs het vergrendelscherm aangepast zodat je nu Skype-oproepen kunt beantwoorden en opnames met de camera kunt maken zonder dat je je apparaat hoeft te ontgrendelen.

Dat wil echter niet zeggen dat Windows 8.1 elke tekortkoming oplost. Ik zou graag nog een of andere visuele indicator voor de verborgen Charms Bar zien, en een meer voor de hand liggende manier om de computer af te sluiten of opnieuw op te starten. Er zitten bovendien nog steeds veel opties verborgen in menu's waarvoor je veel te vaak moet klikken.

Een blik op de toekomst

In grote lijnen komt de Windows 8.1 (wij testen hier de RTM-versie) overeen met de Windows 8.1 Preview. Het zit vol met nieuwe functies, verborgen geheimen, en zelfs een overvloed aan nieuwe apps. Aangezien we in andere artikelen uitgebreid op specifieke functies zullen ingaan, zal ik slechts vermelden dat er een iets aangepaste versie van de Skype-app zit ingebakken in Windows 8.1 die de Windows 8 Messaging app vervangt. Bijna alle ingebakken moderne apps van Windows 8.1 zijn aangepast; de vernieuwde Mail-app schittert in het bijzonder.

©PXimport

De nieuwe gezondheidsapp in Windows 8.1

Microsoft diensten in Windows 8.1

Windows 8.1 heeft een zeer web-centrische kern, meer dan enig ander besturingssysteem. De overgrote meerderheid van de ingebouwde apps van Windows 8.1 is gelinkt aan Microsoft diensten, zodat je om ze te kunnen gebruiken verbonden moet zijn met een Microsoft Account. SkyDrive slaat op de achtergrond automatisch je data en foto's op en synchroniseert meer instellingen met al je Windows 8.1 apparaten dan ooit tevoren. (Nu ook: apps!) Ondertussen updaten de automatische instellingen al die apps op de achtergrond, zodat je altijd het allernieuwste bij de hand hebt.

Wanneer alles vlot werkt creëert het besturingssysteem een diepe persoonlijke ervaring die je op al je apparaten volgt. Het valt niet te ontkennen dat Microsoft's nieuwe focus op supersnelle updates - in plaats van de meerjarige ontwikkelingscyclussen van vroeger - geholpen heeft om de oorspronkelijk vreselijke ingebakken apps van Windows 8 in relatief korte tijd enorm te verbeteren.

Dat gezegd, sommige mensen vinden het misschien niet zo prettig om zo sterk verbonden te zijn met de cloud, of met Microsoft. En als je ooit een keer je vingers gebrand hebt aan een malafide Windows update, ben je misschien niet zo blij met het idee dat tientallen apps zichzelf constant zonder waarschuwing updaten. Let dus op je instellingen!

©PXimport

Het nieuwe startscherm van Windows 8.1.

Conclusie

Windows 8.1 is overduidelijk het besturingssysteem dat Windows 8 had moeten zijn, en mogelijk een blik op de toekomst van Microsoft.

Is het perfect? Nee, Het heeft niet eens alle functies die we graag hadden gezien. In wezen is Windows 8.1 nog steeds een tabletinterface, gemengd met een desktopinterface - een hippe mengeling van oud en nieuw. De moderne interface is er nog; de compromissen gaan beide kanten op.

Maar Windows 8.1 maakt Microsoft's formule wel beter verteerbaar voor de mensen die ervoor kiezen om de sprong te wagen. Windows 8.1 vereenvoudigt de overgang voor desktop diehards, zodat pc-liefhebbers de mogelijkheid hebben om de op tablets gerichte onderdelen te vermijden. Nieuwe handleidingen en interface hints zullen veel hulp bieden voor ontheemde nieuwe gebruikers. En als je besluit om de Live Tiles te gaan gebruiken, zul je merken dat de moderne interface omgeving in Windows 8.1 een stuk beter is dan die van Windows 8. Als een update, een verontschuldiging en een les in het sluiten van compromissen, is het uiterst succesvol.

Dit is een vrij vertaald artikel van onze zustersite PCWorld.com. De mening van de auteur komt dan ook niet per definitie overeen met die van ComputerTotaal.nl.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.