Fabrikanten bepalen vaak zelf hoe vaak zij versie-updates en beveiligingsupdates uitbrengen voor hun telefoons. Dit beleid bepaalt uiteindelijk hoe veilig je je smartphone kan blijven gebruiken. Computer!Totaal legt het belang van een goed updatebeleid uit en vergelijkt het beleid van de tien bekendste fabrikanten, ook in vergelijking met de Apple iPhone.

Bij het kopen van een nieuwe smartphone besteden fabrikanten graag veel aandacht aan het mooie scherm, de krachtige hardware en de uitstekende camera’s. Logisch, maar een goede smartphone valt of staat met het softwarebeleid dat de fabrikant hanteert. Dit geldt ook voor een tablet. Op de Apple iPhone na draaien alle smartphones op Android, het besturingssysteem van Google. Merken mogen Android visueel en qua functies aanpassen en hebben ook veel vrijheid bij het bepalen van hun updatebeleid. Hoe vaak en voor welke periode je toestel beveiligings- en versie-updates ontvangt, verschilt letterlijk per model. Toch valt er per merk genoeg te zeggen over het updatebeleid. Maar laten we eerst uitleggen wat die updates doen en waarom ze belangrijk zijn.

Versie-updates verbeteren Android

Je Android-smartphone draait op een versie, die Google aanduidt met een cijfer. Google brengt jaarlijks een nieuwe versie uit. Op moment van schrijven is Android 11 de nieuwste versie die je kunt gebruiken. Android 11 is in 2020 verschenen. Dit najaar brengt Google Android 12 uit, waarvan een publieke bèta inmiddels te installeren is op een handvol smartphonemodellen. Later dit jaar kunnen fabrikanten de definitieve update uitbrengen voor hun smartphones. Elke versie-update introduceert handige vernieuwingen die het Android-besturingssysteem gebruiksvriendelijker en efficiënter maken. Zo gaat Android 12 het onder meer eenvoudiger maken om je wifinetwerk te delen met bekenden, kun je schermafbeeldingen bewerken en gaat de software beter om met je privacy. Hoe meer versie-updates je smartphone krijgt, hoe langer je dus profiteert van nieuwe functies.

Belangrijke beveiligingsupdates

Je Android-toestel is ook voorzien van een beveiligingsupdate, die een bepaalde datum draagt. De datum – bijvoorbeeld 1 april 2021 – geeft aan welke maandupdate als laatste geïnstalleerd is. Google brengt sinds augustus 2015 elke maand een beveiligingsupdate uit, soms zelfs twee in een maand. Die beveiligingsupdates zijn heel belangrijk omdat ze ontdekte en vervolgens opgeloste kwetsbaarheden in Android-apparaten dichten. Kwetsbaarheden kunnen in het Android-besturingssysteem zitten, maar ook in hardware als de processor, de wifichip of de bluetoothchip. In principe merk je niets van de beveiligingsupdates, maar dankzij deze updates kun je je toestel wel veiliger gebruiken. Mocht je razend benieuwd zijn welke beveiligingsproblemen een Google-update allemaal oplost, dan kun je terecht op https://source.android.com/security/bulletin. Op deze (Engelstalige) website houdt Google een overzicht bij van alle beveiligingsupdates, die Google bulletins noemt. Elk bulletin heeft een pagina dat de opgeloste beveiligingslekken opsomt. Wil je echt de diepte in? Dan biedt de bulletinpagina verwijzingen naar uitgebreidere (Engelstalige) informatie over de kwetsbaarheden en oplossingen.   

©PXimport

Play-systeemupdates

Google rolt sinds een paar jaar ook beveiligingsupdates uit via Google Play Services. Dit type update vereist geen medewerking van de smartphonefabrikant. Google kan de update dus rechtstreeks op je toestel aanbieden, al moet je smartphone of tablet wel op Android 10 of hoger draaien. Je moet ook akkoord geven voor het downloaden en installeren van de update, waarna je smartphone in de meeste gevallen opnieuw opstart om de software bij te werken. Goed om te weten is dat een Google Play-systeemupdate niet gelijk is aan een beveiligingsupdate. Grote kans dat de laatst geïnstalleerde beveiligingsupdate op je smartphone ouder is dan de Google Play-systeemupdate.

Apple blijft updatekoning

Controleer je toestel

Wil je weten of je Android-smartphone of -tablet up-to-date is of achterloopt? In de instellingen controleer je binnen een minuut welke updates op je toestel geïnstalleerd zijn. Open de Instellingen-app en ga naar de instelling Beveiliging en vergrendelscherm. Afhankelijk van het merk smartphone dat je gebruikt, kan de naamgeving van deze instelling iets afwijken. Op het betreffende instellingenscherm zie je bovenaan Beveiligingsupdate. Klik hierop en je toestel controleert of er een nieuwe beveiligingsupdate beschikbaar is. Je kunt dit ook handmatig doen door op de knop Controleren op update te drukken. Je ziet de laatst geïnstalleerde beveiligingsupdate, in ons geval die van 1 maart 2021. Het scherm toont ook op welke Android-versie je toestel draait, in ons geval 11. Op het vorige scherm zie je de optie Google Play-systeemupdate. Door hierop te klikken, controleert je apparaat of er een nieuwe Google Play-systeemupdate klaarstaat. De knop Controleren op updates doet dit ook. Het scherm toont ook de datum van de geïnstalleerde Google Play-systeemupdate.  

LG stopt met smartphones

©PXimport

Updatebeleid van merken vergeleken

De redactie van Computer!Totaal test smartphones in alle prijsklassen en houdt het updatebeleid van deze modellen en fabrikanten in het algemeen scherp in de gaten. Hoe goed doen de tien bekendste fabrikanten van Android-smartphones het? En kunnen die merken tippen aan Apple, dat zijn iPhones van eigen iOS-software voorziet en de smartphones jarenlang updates geeft?  

Hekkensluiters

Allereerst de merken met een slecht updatebeleid. Dat zijn er steeds minder, maar ze zijn er nog zeker. Een matig updatebeleid bespaart de fabrikant personeelskosten, want er zijn minder medewerkers nodig om de update te testen op de smartphonemodellen. Iets wat lastiger, tijdrovender en dus duurder is dan veel gebruikers denken. Door een beperkt updatebeleid te hanteren, maakt een fabrikant meer winst op zijn verkochte toestellen. Maar gebruikers krijgen dus minder vaak en minder lang updates dan wenselijk. Zo stelt Motorola twee versie-update beschikbaar voor de Edge 20-serie en 3 jaar beveiligingsupdates. Die beveiligingsupdates komen de eerste 2 jaar om de maand uit en in het derde jaar per kwartaal. Dit terwijl Google dus elke maand een update uitbrengt. Sommige van Motorola’s Android One-smartphones krijgen ook een tweede versie-update. De Motorola Moto G Pro is zo’n Android One-toestel. OnePlus had jarenlang een goede updatereputatie, maar introduceerde vorig jaar zijn eerste budgetsmartphones en geeft die nauwelijks updates. Zo verschenen de N10 5G en N100 met het verouderde Android 10 en krijgen ze alleen Android 11, dat al maanden beschikbaar was. De eerste échte update – Android 12- komt niet naar de twee smartphones. Ze ontvangen twee jaar regelmatig beveiligingsupdates. Kleinere merken hanteren doorgaans ook een matig updatebeleid. Zo krijgen Alcatel-smartphones helemaal geen versie-updates en ontvangen ze twee jaar elk kwartaal een beveiligingsupdate. Toestellen van moederbedrijf TCL zijn duurder en kunnen rekenen op één versie-update en twee jaar elk kwartaal een beveiligingsupdate. Dat is ook niet om over naar huis te schrijven.

©PXimport

Huawei zit zonder updates

Middenmotors

Er zijn ook genoeg fabrikanten die een gemiddeld updatebeleid hanteren. Met gemiddeld bedoelen we twee jaar versie- en beveiligingsupdates. Voor goedkopere en middenklasse smartphones is dat prima. Maar voor een duur toestel is twee jaar ondersteuning aan de korte kant, zeker omdat er merken zijn die drie, vier of zelfs vijf jaar software-updates uitbrengen. Sony en Poco zijn drie bekende merken die twee jaar updates beschikbaar stellen. En dus krijgt de 149 euro kostende Poco M3 op papier even lang updates als de 1149 kostende Sony Xperia 1 II. Oppo maakt wel onderscheid in prijsklasse. Zo krijgen de goedkopere smartphones in de A-serie minimaal één versie-update. De modellen in de Reno- en Find-series krijgen minimaal twee versie-updates. Alle toestellen van Oppo worden drie jaar lang van beveiligingsupdates voorzien. Het prijsverschil van duizend euro is op alle punten van de smartphones terug te zien, maar niet altijd in de de softwareondersteuning. Xiaomi geeft zijn meeste smartphones minimaal twee jaar software-updates, ook de goedkopere modellen. Opvallend genoeg communiceerde de fabrikant tot voor kort echter geen officieel updatebeleid. Nu Xiaomi flink aan populariteit wint in Europa, merkt het naar eigen zeggen dat Europese klanten behoefte hebben aan een duidelijke updategarantie. Het merk belooft daarom transparanter te communiceren op hoeveel updates een smartphone kan rekenen. De eerste stap is gezet, want bij de introductie van de betaalbare Redmi Note 10-serie werd vermeld dat de smartphones twee jaar beveiligings- en versie-updates krijgen.

Hoogvliegers

Als je een Android-smartphone met een uitstekend updatebeleid zoekt, kom je uit bij Nokia, Samsung en Google. Om met die laatste te beginnen: Google is de ontwikkelaar van Android en verkoopt zelf Pixel-telefoons. Niet meer dan logisch dus dat die jaren updates krijgen, om precies te zijn drie jaar versie- en beveiligingsupdates. Een bijkomend voordeel is dat een Pixel-telefoon als eerste updates krijgt, want er is geen andere fabrikant in het spel. Je kunt dus direct aan de slag met de verbeteringen in een nieuwe Android-versie en bent zo snel mogelijk beschermd tegen opgeloste beveiligingsproblemen. Het belangrijkste nadeel van Google’s Pixel-serie is dat de smartphones officieel niet in Nederland te koop zijn. Jammer, maar niet onoverkomelijk. Bij bekende (web)winkels kun je gewoon een Pixel-smartphone kopen, waarvan de Pixel 4a (5G) en Pixel 5 de nieuwste modellen zijn. Je betaalt wel een hogere prijs.

©PXimport

Samsung

Marktleider Samsung stond jarenlang bekend als een fabrikant die langzaam en relatief weinig updates verspreidde, maar heeft inmiddels een betere reputatie. Het merk rolt sneller updates uit dan menig concurrent en hanteert twee versie-updates voor betaalbare toestellen. Modellen vanaf ruwweg 350 euro kunnen rekenen op drie versie-updates. Zo is de razend populaire Galaxy A51 uit 2020 laatst bijgewerkt naar Android 11 en krijgt de smartphone in de toekomst nog Android 12 en 13. De nieuwe Galaxy A52 en A72 draaien uit de doos op Android 11 en krijgen dus Android 12, 13 en 14. Voor de Galaxy S21-reeks geldt hetzelfde. Samsung maakt ook een goede sier door al zijn Galaxy-smartphones uit 2019 en daarna vier jaar beveiligingsupdates te geven. Daar kan geen enkele andere Android-fabrikant aan tippen, zelfs Google niet. Betaalbare Galaxy-modellen als de A12 en A20e krijgen elk kwartaal een beveiligingsupdate, duurdere toestellen eerst elke maand en vanaf het vierde jaar eens per kwartaal.

©PXimport

Android One

Nokia gebruikt het Android One-programma op het merendeel van zijn smartphones. Dit betekent dat de fabrikant twee versie-updates garandeert en drie jaar elke maand een beveiligingsupdate uitrolt. Met een Nokia-toestel als de nieuwe Nokia G20 kun je dus lang vooruit, al heeft het merk tegenwoordig opvallend lang nodig om die (versie)updates te verspreiden. Interessant is dat de nieuwe Nokia X-serie zelfs drie versie-updates krijgt (naar Android 12, 13 en 14). Die keuze maakt onderdeel uit van Nokia’s nieuwe 3+3+3-strategie: drie jaar versieupdates, beveiligingsupdates en garantie. Noemenswaardig is de Nederlandse fabrikant Fairphone, dat vier tot vijf jaar updates belooft voor zijn smartphones. Die zijn zo duurzaam mogelijk gefabriceerd, zijn deels zelf te repareren en krijgen inderdaad jaren updates. Met een kanttekening. Want hoewel het lovenswaardig is dat de Fairphone 2 uit 2015 onlangs nog een Android-update kreeg, is dat de update naar Android 9 uit 2018. De software blijft dus verouderd.

Conclusie

De vele fabrikanten van Android-smartphones hanteren een verschillend updatebeleid. Merken als Sony, Oppo, Xiaomi en Poco leveren (minimaal) twee jaar updates, wat prima is voor goedkopere smartphones maar kort is voor dure toestellen. Van OnePlus raden we alleen middenklasse en dure modellen aan omdat de goedkoopste telefoons zonder serieus updatebeleid komen. Liefhebbers van een Android-smartphone met een goed updatebeleid kunnen met name terecht bij Google, Nokia of Samsung. Geen van de Android-fabrikanten kan overigens tippen aan Apple, dat zijn iPhones vier tot vijf jaar van versie- en beveiligingsupdates voorziet. Een iPhone blijft dus de smartphone met de beste softwareondersteuning, al is hij vanwege de iOS-software niet voor iedereen de beste keuze.

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.