Samsung bracht vorig jaar één van de beste midrange toestellen uit van dat moment, toen de Samsung Galaxy A50 ten tonele verscheen. De verwachtingen voor diens opvolger, de Samsung Galaxy A51, zijn daarom hooggespannen. Maakt de smartphone die verwachtingen waar? Lees het in onze Samsung Galaxy A51 review.

Look and feel

Samsung heeft het design van de Samsung Galaxy A51 op het 2020-niveau gebracht dat nodig was. We zien een cameragat met een enkele frontcamera bovenin het grote amoled-scherm zitten van 6,5-inch. De grootte van de kin is minimaal en vergelijkbaar met andere Galaxy-smartphones. Het toestel beschikt over usb-c én een koptelefoonaansluiting, die wat ons betreft altijd welkom is. Achterop treffen we een rechthoekige module aan met maar liefst vier camera’s, waardoor op het eerste gezicht niet opvalt dat je hier met een midrange apparaat te maken hebt.

Wanneer je de Samsung Galaxy A51 echter beetpakt, dan breekt die illusie: je voelt aan het plastic omhulsel dat het toch geen high-end smartphone is. Dat is helemaal niet erg: het voordeel van plastic is dat het toestel redelijk robuust is. Hij zal niet snel kapot vallen wanneer die uit je handen glipt, in tegenstelling tot het glas dat tegenwoordig op smartphones aanwezig is. Daarnaast is hij lekker licht en ligt hij lekker in de hand. Ons model heeft de blauwe kleur meegekregen die erg fris oogt, terwijl de glanzende finish het uiterlijk gelukkig niet goedkoop doet overkomen.

Het is wel opletten geblazen, want de Samsung Galaxy A51 heeft geen ip-certificaat. Dat betekent dat hij dus niet tegen water of stof kan. Die paar regendruppels zal die nog net overleven; laat je hem echter in een plas of bak met water vallen, dan kan het al gauw einde oefening zijn. Dat is eigenlijk het grootste nadeel van de behuizing, eentje dat je echt in het achterhoofd moet houden.

©PXimport

Relatief langzame processor

De Samsung Galaxy A51 is voorzien van tenminste 4 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan opslagruimte. De hoeveelheid werkgeheugen is meer dan voldoende voor Android en het OneUI, de eigen softwareschil van Samsung. 128 GB lijkt misschien niet veel, maar je kunt er toch meer dan genoeg foto’s en video’s mee opslaan of games en apps op installeren. Mocht dat niet genoeg zijn, wees dan niet getreurd: je kunt een micro-sd-kaart gebruiken om de opslagruimte uit te breiden.

De processor is slechts marginaal beter als we hem naast het andere toestel leggen. Er zijn vier kernen aanwezig die geklokt zijn op 2,3 GHz, terwijl de andere vier energiezuiniger zijn met een kloksnelheid van 1,7 GHz. In de praktijk betekent het dat je nog wel eens tegen wat gestotter aanloopt: het kan zijn dat browsen wat langer duurt dan je misschien gewend bent of dat het systeem het soms moeilijk heeft met het commando dat je geeft. Gelukkig kun je wel veel games in een hoge resolutie (blijven) spelen. Het zijn kleine ergernissen, maar ook niet meer dan dat.

Verder is er een accu met een vermogen van 4000 mAh, waardoor je verzekerd bent van een lange gebruikersduur. Als je er niet te veel op gamet, dan doe je er gemakkelijk anderhalve dag over om hem leeg te krijgen. Opladen is gelukkig, dankzij de usb-c-poort, zo gebeurt. Draadloos opladen zit er helaas niet in.

Display en vingerafdrukscanner

In vergelijking met zijn voorganger is het scherm van de Samsung Galaxy A51 iets groter (6,4-inch tegenover 6,5-inch) en dat betekent dat het toestel iets hoger en smaller is. De resolutie bedraagt 2400 bij 1080 pixels. Op dit scherm kom je uit op een pixeldichtheid van 404 pixels per inch (ppi) en dat is een behoorlijk strakke score (boven de 400 ppi wordt over het algemeen als goed bevonden). Het beeld is zeer scherp, de kleuren zijn levendig (dit kun je zelf instellen) en de kijkhoek is goed en dat heeft het toestel allemaal te danken aan het feit dat er dus een amoled-display aanwezig is.

De vingerafdrukscanner van de Samsung Galaxy A51 zit in het beeldscherm verwerkt. Daardoor heeft het toestel de allure van een high-end smartphone, aangezien deze technologie daar als eerste geïntroduceerd werd. De scanner is vergelijkbaar met andere vingerafdruklezers van Samsung: ze zijn over het algemeen betrouwbaar en accuraat, maar je zult meer dan eens je vinger opnieuw op het scangebied moeten leggen. Je vingerafdruk wordt niet altijd meteen of heel snel herkend.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

Android 10 én OneUI 2.0

De laatste maanden is Samsung een stuk sneller als het om software-updates gaat. En dat is te merken aan de Samsung Galaxy A51, die voorzien is van Android 10 en OneUI 2.0. Dat betekent dat deze midranger eerder toegang heeft tot de nieuwste softwareversies dan bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S20-serie, wat laat zien dat het Zuid-Koreaanse bedrijf zijn rol als softwareontwikkelaar en de markt voor midrange smartphones serieus neemt. Ook mag je rekenen op twee Android-upgrades.

OneUI 2.0 is zeer gebruiksvriendelijke software met het hart op de juiste plek. De software verbergt functies niet en maakt je telefoon instellen overzichtelijker dan ooit. Daarnaast kun je (automatisch) overschakelen op een donkere thema voor je complete telefoon, wat zeer prettig is in de avond en handig voor de accu. Wat ons betreft heeft Samsung de laatste maanden zo veel geïnvesteerd in OneUI dat het inmiddels één van de beste Android-softwareschillen is van dit moment.

De grootste nieuwe verandering is de manier van navigeren. Voorheen gebruikte je hiervoor de drie knoppen onderin beeld, maar nu kun je instellen dat alles meer op basis van bewegingen gaat (zoals we eerder bijvoorbeeld al zagen op Pixel- en OnePlus-telefoons). Door van beneden naar boven te vegen open je de app-lade en door wederom van beneden naar boven te vegen en je duim even op het scherm te houden, open je de weergave voor recente apps. Als je met je duim of vinger vanaf de zijkant naar het midden veegt, dan ga je een pagina terug binnen de app of interface.

Helaas is het zo dat de twee minpunten van de Samsung-software ook hier aanwezig zijn: je kunt stemassistent Bixby niet uitschakelen en ook de standaardapplicaties zijn niet te verwijderen. Daardoor kan het zijn dat je op den duur met dubbele applicaties zit. Gelukkig kun je sommige apps wel verbergen in de lade, maar daarmee los je het probleem slecht gedeeltelijk op.

©CIDimport

Rechthoekige cameramodule met vier camera’s

Helemaal nieuw is de rechthoekige cameramodule. Dit gevaarte bestaat uit een dieptesensor van 5-megapixel, een hoofdcamera van 48-megapixel, een ultragroothoeklens van 12-megapixel en nog een macrolens van 5-megapixel. Niet alleen schiet je nu plaatjes in hogere resolutie in vergelijking met het model van vorig jaar, ook krijg je toegang tot compleet nieuwe lenzen.

Wanneer je kiekjes maakt met de 48-megapixelhoofdcamera dan valt op hoeveel detail en kleur vastgelegd wordt. Maak je bijvoorbeeld een foto van een omgeving met veel gras, dan kan het goed zijn dat je veel verschillende kleuren groen voorbij ziet komen. Ook andere details in de omgeving, zoals een hek, wat bomen of misschien wel dieren staat er fatsoenlijk en met genoeg detail op. Schakel je echter over op de groothoeklens, dan mis je heel wat fijne details. Ja, je zet in feite meer op één foto, maar de kwaliteit is over het algemeen iets minder. De kleuren ogen wat meer flets en het verschil in kleurweergave is meteen duidelijk.

©CIDimport

Met de macrocamera maak je dan wel weer mooie foto’s met een simpele druk op de knop. Je kunt objecten heel dicht bij de lens houden en de telefoon het werk laten doen. Het object op de voorgrond staat er dan mooi op, terwijl de achtergrond netjes wazig gemaakt wordt. Verder kunnen we digitaal inzoomen niet aanraden, want de foto’s gaan dan rap in kwaliteit achteruit. De selfiecamera werkt ook zoals je mag verwachten: je staat er zelf mooi op, terwijl de achtergrond minder scherp in beeld gebracht wordt. Voor alle camera’s geldt eigenlijk dat er voldoende licht aanwezig moet zijn, want anders vallen details snel weg, ogen beelden wat korrelig en komen de kleuren niet goed uit de verf. Dat geldt voor de fotografen, maar ook de videomakers onder ons.

Verder is het mogelijk met de hoofdcamera van 48-megapixel video’s in 4K te schieten, op dertig frames per seconde. Met de frontcamera kun je video’s in 1080p maken. In beide gevallen oogt de kwaliteit helder en gedetailleerd en zien we dat kleuren mooi gevangen worden.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Samsung Galaxy A51 – conclusie

Al met al kunnen we stellen dat de Samsung Galaxy A51 een fijne opvolger geworden is van één van de meest fijne midrangers van vorig jaar. Niet alleen krijg je een iets groter scherm, meer opslagruimte én meer camera’s, ook krijg je meteen toegang tot de meest recente versie van Android én het OneUI van Samsung.

Er kleven echter ook nadelen aan de smartphone. Zo is het heel fijn dat we nu meer camera’s hebben die meer mogelijkheden ontgrendelen, maar zonder voldoende licht komen die foto’s niet altijd heel goed uit de verf. Daarnaast merken we dat de processor soms wat te wensen over laat (maar je kunt niet alles hebben in dit segment) en vinden we het jammer dat er geen officieel ip-certificaat is. Dat laatste is nog wel te begrijpen, zodat de kosten en daardoor de prijs laag kunnen blijven.

Onderaan de streep blijft er wel een smartphone over die mooie prijs-kwaliteitverhouding heeft als je kijkt naar het amoled-scherm en de koptelefoonaansluiting. Want hoewel er toch nog wat kanttekeningen zijn, is er meer dan genoeg om van te houden. Wil je een toffe, goede smartphone waar je geen vakantie voor hoeft in te leveren, dan is de Samsung Galaxy A51 iets voor jou.

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇

Het spreekwoord 'krakende wagens lopen het langst' gaat helaas vaak niet op in de computerwereld. Moderne systemen reageren soms allergisch op oudere hardware. Toch zijn er methoden en slimme trucs om zulke apparaten te laten werken onder Windows 10 of 11.

Apparaat niet herkend

Wanneer je een oud apparaat aansluit, kan het gebeuren dat Windows het niet herkent.. Daardoor verschijnt het niet in de lijst met apparaten. Je controleert dit door via een klik met rechts op de Windows-knop Apparaatbeheer te openen. Verschijnt hier iets als 'Onbekend apparaat' of zie je een geel driehoekje of vraagteken, dan heeft Windows het apparaat wel fysiek herkend, maar geen juiste driver gevonden. Je leest hier meer over bij de passage Driverprobleem. Mogelijke oorzaken zijn het ontbreken van een plug-and-playdriver of een verouderd aansluitingstype.

Je kunt dan verschillende dingen proberen. Controleer eerst de aansluiting en de stroomvoorziening. Zorg dat het apparaat juist is aangesloten en ingeschakeld. Bij usb-apparaten helpt het soms een andere poort te proberen. Oudere usb1.1-apparaten werken vaak beter via een usb2.0-poort of een usb-hub met eigen voeding dan via een usb3.0-poort. Heeft je pc nog een parallelle of seriële poort? Controleer dan in het systeem-BIOS of deze is ingeschakeld. Heeft je toestel zo'n poort niet, dan ben je meestal aangewezen op een adapter (zie de passage Aansluitingen).

Handmatige installatie

Je kunt het apparaat ook handmatig proberen te installeren. Misschien heb je nog een cd-rom met de installatiebestanden, zodat het zo lukt. Heeft je pc geen cd-station meer, dan sluit je een extern cd-station aan of kopieer je de bestanden op een andere pc met cd-station naar een usb-stick. Je kunt er ook een iso-bestand van maken en dit met een dubbelklik als virtuele schijf koppelen op je pc. Je kunt dit doen met bijvoorbeeld Burnaware Free. Ga naar www.burnaware.com en kies voor ISO-bestand aanmaken.

Heb je geen cd-rom? Start dan Apparaatbeheer, open het menu Actie en kies Oudere hardware toevoegen. Kies De hardware opsporen en automatisch installeren, geef het hardwaretype aan, zoals Beeldapparaten of Draagbare apparaten, en selecteer het juiste product en model. Heb je zelf een geschikte driver gevonden (bijvoorbeeld op de site van de producent), klik dan op Bladeren en verwijs naar het installatiebestand (inf).

Voor printers open je Instellingen in Windows en kies je Bluetooth en apparaten / Printers en scanners. Klik op Apparaat toevoegen en kies bij De printer die ik wil gebruiken, staat niet in de lijst voor Handmatig een nieuw apparaat toevoegen. In het dialoogvenster laat je Mijn printer is iets ouder. Help mij met zoeken geselecteerd. Werkt dat niet, probeer dan Een lokale printer of een netwerkprinter toevoegen met handmatige instellingen, waarna je de juiste poort en het stuurprogramma kiest. Klik hier ook op Windows Update: zo is de kans groter dat Windows alsnog de juiste driver ophaalt. Je kunt ook een vergelijkbaar model uit de lijst proberen.

Soorten aansluitingen

Gaat het om oudere apparaten, dan hebben die vaak een interface die je op moderne pc's niet meer vindt, zoals een parallelle of seriële aansluiting of firewire. Voor parallel gebruik je een usb-naar-parallel-adapter (meestal usb-A naar 36-pins Sub-D). De printer verschijnt dan als 'USB Printing Support' en werkt vaak met generieke drivers. Sommige oude drivers verwachten een echte LPT-poort met een logische naam als LPT1. Je kunt dan de gedeelde usb-printerpoort mappen naar LPT1 met het opdrachtprompt-commando

(met net use LPT1: /delete verwijder je deze koppeling). <printershare> is de gedeelde printernaam, zoals ingesteld via Instellingen in Windows: klik op de printernaam, kies Printereigenschappen en open het tabblad Delen. Zo kun je vaak nog printen vanuit oude DOS- of Windows-apps.

Voor een seriële poort (met een DB9 RS232-kabel) gebruik je eveneens een usb-adapter, liefst met FTDI-chip en aangesloten op een usb2.0-poort. Mogelijk moet je eerst de adapterdriver installeren voordat deze in Apparaatbeheer verschijnt (onder een naam als '[…] COMx'). Om het juiste poortnummer (zoals COM1) in te stellen, klik je met rechts op het apparaat, open je Poortinstellingen en klik je op Geavanceerd.

Koop altijd adapters van goede kwaliteit (en van een bekend merk), aangezien goedkopere exemplaren zich niet altijd aan de specificaties houden.

Voor firewire kun je de installatie van een PCIe-naar-firewire (IEEE 1394) adapterkaart overwegen. Met de Microsoft 1394 OHCI Legacy Driver activeer je deze vervolgens in Windows 10/11 en kun je bijvoorbeeld een oude DV-camera of audio-interface aansluiten. Klik hier voor een downloadlink met instructies.

Driverprobleem

Wanneer Windows het apparaat herkent via een van bovenstaande stappen, blijft het afwachten of er een geschikte driver voor Windows 10/11 beschikbaar is. Je kunt eerst een generieke driver proberen, die vaak via de Windows-updatefunctie beschikbaar is. Klik in Apparaatbeheer met rechts op het apparaat, kies Stuurprogramma bijwerken en klik vervolgens op Automatisch zoeken naar stuurprogramma's / In Windows Update zoeken naar bijgewerkte stuurprogramma's.

Soms vind je geschikte drivers bij de optionele updates. Ga hiervoor naar Instellingen, kies Windows Update / Geavanceerde opties / Optionele updates en open Stuurprogramma-updates. Je kunt ook zoeken naar een basisdriver, add-onmodule of universele driver van de fabrikant, zoals de (Smart) Universal Printer Driver van HP.

Vind je geen driver op de site van de fabrikant, dan kun je er ook zelf naar googelen op basis van het hardware-ID. Start Apparaatbeheer, klik met rechts op het apparaat (eventueel bij Andere apparaten of Onbekend apparaat), kies Eigenschappen en open het tabblad Details. Stel Eigenschap in op Hardware-id's. Klik met rechts op een gevonden ID, kies Kopiëren en plak dit met Ctrl+V in een zoekmachine als Google. Mogelijk levert dit een geschikte driver op.

Heb je nog een driver voor Windows 7 of ouder, probeer dan de installatie in compatibiliteitsmodus. Klik met rechts op het installatieprogramma, kies Eigenschappen en ga naar het tabblad Compatibiliteit. Zet een vinkje bij Dit programma uitvoeren in compatibiliteitsmodus voor en kies de laatst ondersteunde versie, zoals Windows 7 of Windows XP (Service Pack 2). Door ook Dit programma als administrator uitvoeren te selecteren, vergroot je de kans dat Windows de oudere driver alsnog aanvaardt, zeker als het geen 'kernel-driver' met volledige systeemrechten betreft (zie ook de passage Driverblokkade). Dit is ons bijvoorbeeld al gelukt voor een Canon Pixma iP4200-printer.

Lees ook: De perfecte printer kiezen? Hier moet je op letten

Alternatieve drivers

Je kunt ook op zoek gaan naar alternatieve, niet-officiële stuurprogramma's. Er zijn verschillende community's en fora die voor populaire oudere apparaten aangepaste drivers aanbieden of INF-bestanden hebben aangepast om ze onder nieuwere Windows-versies te laten werken.

Voor scanners is de alternatieve software van VueScan populair. Deze ondersteunt bijna achtduizend oude scanner-modellen en werkt vaak prima, al is de software niet gratis (vanaf circa 19 euro per jaar). Een proefversie is wel beschikbaar (je kunt eventueel een wegwerpadres gebruiken), zodat je kunt nagaan of je scanner werkt onder Windows 10/11.

Voor printers is het Gutenprint-driverpakket bekend, voorheen bekend als Gimp-print, al is dit alleen beschikbaar voor Linux en macOS. We hebben helaas niet de ruimte om hier dieper op in te gaan, maar je kunt een al dan niet virtuele Linux-machine op je netwerk opzetten (ook op een Raspberry Pi) en hierop Gutenprint installeren. Vervolgens deel je de printer zodat je deze ook op je Windows-pc kunt gebruiken. Voor scanners bestaat een vergelijkbaar project: Scanner Access Now Easy, eveneens voor Linux.

Driverblokkade

Het kan gebeuren dat er wel een driver beschikbaar is, maar dat Windows 10/11 de installatie blokkeert. Mogelijk is de driver technisch incompatibel, bijvoorbeeld een 32bit-driver op een 64bit-systeem (Windows 11 is altijd 64 bit), of een kerneldriver die noodzakelijke kernelfuncties mist doordat deze niet meer worden ondersteund door het geüpdatete besturingssysteem. In dit geval kun je nog de compatibiliteitsmodus proberen (zie de passage Driverprobleem), maar het resultaat blijft onzeker. Je maakt dan meer kans via een virtuele machine met een oudere Windows-versie, zoals Windows 10 voor 32bit-drivers.

Soms blokkeert Windows 10/11 de installatie omdat de (kernel)driver niet digitaal is ondertekend. Ben je zeker dat het om een betrouwbare driver gaat, dan kun je deze controle tijdelijk uitschakelen. Open Instellingen, kies Systeem / Systeemherstel en klik tweemaal op Nu opnieuw opstarten. Kies vervolgens Problemen oplossen / Geavanceerde opties / Opstartinstellingen en klik op Opnieuw opstarten. In het menu dat verschijnt, kies je optie 7: Afdwingen van stuurprogrammahandtekening uitschakelen. Windows start nu zonder handtekeningcontrole, zodat je de driver kunt installeren. Bij de volgende herstart is de controle weer actief, maar de driver blijft werken.

Ga je liever voor een iets doortastender aanpak? Voer dan de Opdrachtprompt uit als administrator, voer het commando bcdedit /set TESTSIGNING ON in en herstart je pc. Deze draait dan in testmodus, zie de indicatie rechtsonder. Installeer de driver en voer daarna meteen bcdedit /set TESTSIGNING OFF uit, gevolgd door een herstart om terug normaal te werken.

Virtueel alternatief

Lukt het niet om je oude apparaat met een van de bovenstaande workarounds aan de praat te krijgen binnen Windows 10/11, dan zit er weinig anders op dan een ouder of ander besturingssysteem te gebruiken. Het handigst is om dit als virtuele machine (VM) bovenop je huidige Windows te draaien. Binnen deze VM installeer je dan de originele driver en software voor het apparaat.

Geschikte gratis tools zijn Oracle VirtualBox en VMware Workstation Pro (na registratie op https://support.broadcom.com). Via bijvoorbeeld https://archive.org kun je naar schijfkopiebestanden zoeken en downloaden. Wij vonden er onder meer diverse Windows XP-iso-bestanden en installeerden een exemplaar in VirtualBox.

Dit kan als volgt. Start VirtualBox, klik op Nieuw en vul de gegevens in, zoals Microsoft Windows XP (32-bit). Bij ISO-image verwijs je naar je download. Vink Overslaan zonder toezicht aan, klik op Afmaken en vervolgens op Starten. Volg de installatie-instructies. Je bezit of vindt wellicht een geldige licentie voor deze oude Windows.

Koppel het apparaat aan een fysieke poort op je pc en geef deze vervolgens door aan de VM, zodat de virtuele Windows het apparaat herkent. Dit kan vanuit het menu Apparaten in het venster met een opgestarte VM.

Bij printers kun je ook delen via het VM-netwerk, zodat je vanuit je gewone Windows via het netwerk kunt printen naar de VM. Selecteer de (uitgeschakelde) VM in VirtualBox, kies Instellingen, open Netwerk en vink Netwerkadapter inschakelen aan. Stel eventueel Gekoppeld aan in op Bridged Adapter zodat de VM een ip-adres krijgt binnen hetzelfde netwerk als je host-pc.

 Nieuwe printer nodig? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers om voor de beste deal!