ID.nl logo
Review Samsung Galaxy A51 – de beste midranger van Samsung
© PXimport
Huis

Review Samsung Galaxy A51 – de beste midranger van Samsung

Samsung bracht vorig jaar één van de beste midrange toestellen uit van dat moment, toen de Samsung Galaxy A50 ten tonele verscheen. De verwachtingen voor diens opvolger, de Samsung Galaxy A51, zijn daarom hooggespannen. Maakt de smartphone die verwachtingen waar? Lees het in onze Samsung Galaxy A51 review.

Look and feel

Samsung heeft het design van de Samsung Galaxy A51 op het 2020-niveau gebracht dat nodig was. We zien een cameragat met een enkele frontcamera bovenin het grote amoled-scherm zitten van 6,5-inch. De grootte van de kin is minimaal en vergelijkbaar met andere Galaxy-smartphones. Het toestel beschikt over usb-c én een koptelefoonaansluiting, die wat ons betreft altijd welkom is. Achterop treffen we een rechthoekige module aan met maar liefst vier camera’s, waardoor op het eerste gezicht niet opvalt dat je hier met een midrange apparaat te maken hebt.

Wanneer je de Samsung Galaxy A51 echter beetpakt, dan breekt die illusie: je voelt aan het plastic omhulsel dat het toch geen high-end smartphone is. Dat is helemaal niet erg: het voordeel van plastic is dat het toestel redelijk robuust is. Hij zal niet snel kapot vallen wanneer die uit je handen glipt, in tegenstelling tot het glas dat tegenwoordig op smartphones aanwezig is. Daarnaast is hij lekker licht en ligt hij lekker in de hand. Ons model heeft de blauwe kleur meegekregen die erg fris oogt, terwijl de glanzende finish het uiterlijk gelukkig niet goedkoop doet overkomen.

Het is wel opletten geblazen, want de Samsung Galaxy A51 heeft geen ip-certificaat. Dat betekent dat hij dus niet tegen water of stof kan. Die paar regendruppels zal die nog net overleven; laat je hem echter in een plas of bak met water vallen, dan kan het al gauw einde oefening zijn. Dat is eigenlijk het grootste nadeel van de behuizing, eentje dat je echt in het achterhoofd moet houden.

©PXimport

Relatief langzame processor

De Samsung Galaxy A51 is voorzien van tenminste 4 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan opslagruimte. De hoeveelheid werkgeheugen is meer dan voldoende voor Android en het OneUI, de eigen softwareschil van Samsung. 128 GB lijkt misschien niet veel, maar je kunt er toch meer dan genoeg foto’s en video’s mee opslaan of games en apps op installeren. Mocht dat niet genoeg zijn, wees dan niet getreurd: je kunt een micro-sd-kaart gebruiken om de opslagruimte uit te breiden.

De processor is slechts marginaal beter als we hem naast het andere toestel leggen. Er zijn vier kernen aanwezig die geklokt zijn op 2,3 GHz, terwijl de andere vier energiezuiniger zijn met een kloksnelheid van 1,7 GHz. In de praktijk betekent het dat je nog wel eens tegen wat gestotter aanloopt: het kan zijn dat browsen wat langer duurt dan je misschien gewend bent of dat het systeem het soms moeilijk heeft met het commando dat je geeft. Gelukkig kun je wel veel games in een hoge resolutie (blijven) spelen. Het zijn kleine ergernissen, maar ook niet meer dan dat.

Verder is er een accu met een vermogen van 4000 mAh, waardoor je verzekerd bent van een lange gebruikersduur. Als je er niet te veel op gamet, dan doe je er gemakkelijk anderhalve dag over om hem leeg te krijgen. Opladen is gelukkig, dankzij de usb-c-poort, zo gebeurt. Draadloos opladen zit er helaas niet in.

Display en vingerafdrukscanner

In vergelijking met zijn voorganger is het scherm van de Samsung Galaxy A51 iets groter (6,4-inch tegenover 6,5-inch) en dat betekent dat het toestel iets hoger en smaller is. De resolutie bedraagt 2400 bij 1080 pixels. Op dit scherm kom je uit op een pixeldichtheid van 404 pixels per inch (ppi) en dat is een behoorlijk strakke score (boven de 400 ppi wordt over het algemeen als goed bevonden). Het beeld is zeer scherp, de kleuren zijn levendig (dit kun je zelf instellen) en de kijkhoek is goed en dat heeft het toestel allemaal te danken aan het feit dat er dus een amoled-display aanwezig is.

De vingerafdrukscanner van de Samsung Galaxy A51 zit in het beeldscherm verwerkt. Daardoor heeft het toestel de allure van een high-end smartphone, aangezien deze technologie daar als eerste geïntroduceerd werd. De scanner is vergelijkbaar met andere vingerafdruklezers van Samsung: ze zijn over het algemeen betrouwbaar en accuraat, maar je zult meer dan eens je vinger opnieuw op het scangebied moeten leggen. Je vingerafdruk wordt niet altijd meteen of heel snel herkend.

©PXimport

©PXimport

©CIDimport

Android 10 én OneUI 2.0

De laatste maanden is Samsung een stuk sneller als het om software-updates gaat. En dat is te merken aan de Samsung Galaxy A51, die voorzien is van Android 10 en OneUI 2.0. Dat betekent dat deze midranger eerder toegang heeft tot de nieuwste softwareversies dan bijvoorbeeld de Samsung Galaxy S20-serie, wat laat zien dat het Zuid-Koreaanse bedrijf zijn rol als softwareontwikkelaar en de markt voor midrange smartphones serieus neemt. Ook mag je rekenen op twee Android-upgrades.

OneUI 2.0 is zeer gebruiksvriendelijke software met het hart op de juiste plek. De software verbergt functies niet en maakt je telefoon instellen overzichtelijker dan ooit. Daarnaast kun je (automatisch) overschakelen op een donkere thema voor je complete telefoon, wat zeer prettig is in de avond en handig voor de accu. Wat ons betreft heeft Samsung de laatste maanden zo veel geïnvesteerd in OneUI dat het inmiddels één van de beste Android-softwareschillen is van dit moment.

De grootste nieuwe verandering is de manier van navigeren. Voorheen gebruikte je hiervoor de drie knoppen onderin beeld, maar nu kun je instellen dat alles meer op basis van bewegingen gaat (zoals we eerder bijvoorbeeld al zagen op Pixel- en OnePlus-telefoons). Door van beneden naar boven te vegen open je de app-lade en door wederom van beneden naar boven te vegen en je duim even op het scherm te houden, open je de weergave voor recente apps. Als je met je duim of vinger vanaf de zijkant naar het midden veegt, dan ga je een pagina terug binnen de app of interface.

Helaas is het zo dat de twee minpunten van de Samsung-software ook hier aanwezig zijn: je kunt stemassistent Bixby niet uitschakelen en ook de standaardapplicaties zijn niet te verwijderen. Daardoor kan het zijn dat je op den duur met dubbele applicaties zit. Gelukkig kun je sommige apps wel verbergen in de lade, maar daarmee los je het probleem slecht gedeeltelijk op.

©CIDimport

Rechthoekige cameramodule met vier camera’s

Helemaal nieuw is de rechthoekige cameramodule. Dit gevaarte bestaat uit een dieptesensor van 5-megapixel, een hoofdcamera van 48-megapixel, een ultragroothoeklens van 12-megapixel en nog een macrolens van 5-megapixel. Niet alleen schiet je nu plaatjes in hogere resolutie in vergelijking met het model van vorig jaar, ook krijg je toegang tot compleet nieuwe lenzen.

Wanneer je kiekjes maakt met de 48-megapixelhoofdcamera dan valt op hoeveel detail en kleur vastgelegd wordt. Maak je bijvoorbeeld een foto van een omgeving met veel gras, dan kan het goed zijn dat je veel verschillende kleuren groen voorbij ziet komen. Ook andere details in de omgeving, zoals een hek, wat bomen of misschien wel dieren staat er fatsoenlijk en met genoeg detail op. Schakel je echter over op de groothoeklens, dan mis je heel wat fijne details. Ja, je zet in feite meer op één foto, maar de kwaliteit is over het algemeen iets minder. De kleuren ogen wat meer flets en het verschil in kleurweergave is meteen duidelijk.

©CIDimport

Met de macrocamera maak je dan wel weer mooie foto’s met een simpele druk op de knop. Je kunt objecten heel dicht bij de lens houden en de telefoon het werk laten doen. Het object op de voorgrond staat er dan mooi op, terwijl de achtergrond netjes wazig gemaakt wordt. Verder kunnen we digitaal inzoomen niet aanraden, want de foto’s gaan dan rap in kwaliteit achteruit. De selfiecamera werkt ook zoals je mag verwachten: je staat er zelf mooi op, terwijl de achtergrond minder scherp in beeld gebracht wordt. Voor alle camera’s geldt eigenlijk dat er voldoende licht aanwezig moet zijn, want anders vallen details snel weg, ogen beelden wat korrelig en komen de kleuren niet goed uit de verf. Dat geldt voor de fotografen, maar ook de videomakers onder ons.

Verder is het mogelijk met de hoofdcamera van 48-megapixel video’s in 4K te schieten, op dertig frames per seconde. Met de frontcamera kun je video’s in 1080p maken. In beide gevallen oogt de kwaliteit helder en gedetailleerd en zien we dat kleuren mooi gevangen worden.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Samsung Galaxy A51 – conclusie

Al met al kunnen we stellen dat de Samsung Galaxy A51 een fijne opvolger geworden is van één van de meest fijne midrangers van vorig jaar. Niet alleen krijg je een iets groter scherm, meer opslagruimte én meer camera’s, ook krijg je meteen toegang tot de meest recente versie van Android én het OneUI van Samsung.

Er kleven echter ook nadelen aan de smartphone. Zo is het heel fijn dat we nu meer camera’s hebben die meer mogelijkheden ontgrendelen, maar zonder voldoende licht komen die foto’s niet altijd heel goed uit de verf. Daarnaast merken we dat de processor soms wat te wensen over laat (maar je kunt niet alles hebben in dit segment) en vinden we het jammer dat er geen officieel ip-certificaat is. Dat laatste is nog wel te begrijpen, zodat de kosten en daardoor de prijs laag kunnen blijven.

Onderaan de streep blijft er wel een smartphone over die mooie prijs-kwaliteitverhouding heeft als je kijkt naar het amoled-scherm en de koptelefoonaansluiting. Want hoewel er toch nog wat kanttekeningen zijn, is er meer dan genoeg om van te houden. Wil je een toffe, goede smartphone waar je geen vakantie voor hoeft in te leveren, dan is de Samsung Galaxy A51 iets voor jou.

Uitstekend
Conclusie

**Adviesprijs** vanaf € 269,- **OS** OS Android 10, OneUI2 **Kleuren** wit, roze, blauw **Scherm** 6,5 inch super amoled (2400 x 1080) **Processor** 2,3 Ghz octacore (Exynos 9611) **RAM** 4GB **Opslag** 128GB **Batterij** 4.000 mAh **Camera** 48, 32 en 12 en 5 megapixel (achter), 32 megapixel (voor) **Connectiviteit** 4G (LTE), Bluetooth 5.0, wifi, gps, nfc **Formaat** 15,8 x 7,4 x 0,79 cm **Gewicht** 172 gram **Overig** Vingerafdrukscanner achter scherm, usb-c, dualsim

Plus- en minpunten
  • Mooi en groot amoled-scherm
  • Design en software ogen fris
  • Meer opslagruimte dan voorganger
  • Cameramodule
  • Processor wat langzaam
  • Geen ip-certificaat
  • Vingerafdruklezer niet snel
  • Fotograferen in de avond
▼ Volgende artikel
Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd
Huis

Review LG OLED EVO 65G56LS – Opnieuw de grens verlegd

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

Fantastisch
Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De LG OLED EVO 65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit. De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Plus- en minpunten
  • Alpha11-processor met uitstekende beeldverwerking
  • Fantastische HDR-beelden in HDR10 en Dolby Vision
  • Goede kijkhoek en anti-reflectie
  • WebOS 25, met vijf jaar lang nieuwe versies
  • Advertenties op het Home-scherm
  • Geen ondersteuning voor HDR10+ en DTS
  • Voorlopig weinig meerwaarde met AI

 

LG OLED EVO 65G56LS (2025)

  • Adviesprijs: 3,299 euro
  • Wat: Ultra HD 4K 165 Hz W-OLED-tv
  • Aansluitingen: 4x HDMI (4x v2.1 (48 Gbps), ARC/eARC, ALLM, VRR, HFR), 3x usb, 1x optisch digitaal uit, 2x antenne, 1x IR-blaster, Wifi 6 (802.11ax), ethernet, Bluetooth 5.3, WiSA
  • Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, Dolby Atmos, webOS 25, AirPlay 2, Google Cast, USB/DLNA-mediaspeler, DVB-T2/C/S2, CI+-slot, Alpha 11 gen2 processor
  • Afmetingen: 1.441 x 910 x 263 mm (incl. voet)
  • Gewicht: 26,6 kg (incl. voet)
  • Verbruik (per 1000 uur): SDR 85 kWh (E) / HDR 222 kWh (G) 

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Lees ook: Zo testen we televisies

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

▼ Volgende artikel
Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android
Huis

Tekst kopiëren en plakken? Zo krijg je toegang tot het klembord op Android

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Wat gaan we doen?

In dit artikel leggen we uit hoe kopiëren en plakken in Android precies werkt. Dat geldt voor zowel Android-smartphones en Android-tablets.

  • Zo werkt kopiëren, knippen en plakken
  • Knippen en plakken vanuit toetsenbord
  • Verbeteringen dankzij Android 13

Wil je meer weten over de veiligheid van Android? Lees dan het artikel Alles wat je moet weten over Android-beveiliging

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.