De Samsung Galaxy A72 is op het oog nauwelijks te onderscheiden van de luxe Samsung Galaxy S21-smartphones. Qua prijs ben je echter een stuk voordeliger uit. Waarom de Samsung Galaxy A72 een goede smartphone is lees je in deze review.

Sinds het wegvallen van Huawei van de smartphonemarkt is de concurrentie hevig om het marktaandeel het Chinese merk te kapen. Huawei was immers nummer drie en hijgde Samsung en Apple in de nek qua verkoopcijfers in Nederland. Veel Chinese smartphonefabrikanten als Motorola, Xiaomi, OnePlus, TCL, Realme en vele andere proberen Huawei’s marktaandeel te kapen met moeilijk van elkaar te onderscheiden smartphones met een updatebeleid tot de spreekwoordelijke voordeur. Zonder echt groot succes. Het zijn vooral Apple en Samsung die hun marktaandeel vergroten, wellicht door gewoon degelijke, toekomstbestendigere smartphones aan te bieden in verschillende prijsklasses. Deze Samsung Galaxy A72 kan aan dat rijtje worden toegevoegd.

Verwarrend aanbod

Toch zijn er een paar zaken die je in acht moet nemen als je oog valt op de Samsung Galaxy A72. De smartphone beschikt niet over 5G, en een 5G-uitvoering van het toestel is niet uitgebracht. Nu mis je momenteel niet veel aan 5G, maar als je een smartphone zoekt waar je jaren mee vooruit wilt, dan kan 5G wel iets zijn waar je later wel gebruik van wilt maken. De Galaxy A72 (met een adviesprijs van € 449,-) is gelijktijdig met de goedkopere Samsung Galaxy A52. Dat toestel komt in twee uitvoeringen: de Galaxy A52 (€ 349,-) en Galaxy A52 5G (€ 429,-). Speelt 5G een rol in je afweging bij de smartphonekeuze, dan is de Galaxy A52 5G zeker ook het overwegen waard.

Maar wanneer je de Galaxy A72 vergelijkt met de goedkopere uitvoeringen, dan zijn er meer zaken eigenaardig. De Galaxy A72 is een slagje groter en heeft een wat groter scherm (6,7 inch) ten opzichte van de Galaxy A52 (6,5 inch). De Galaxy A52 5G beschikt over een scherm met hogere verversingssnelheid (120 hertz), wat zorg voor vloeiender lopend beeld. De Galaxy A72 en Galaxy A52 weer niet. Tenslotte beschikken alle drie de smartphones over dezelfde camera’s, met als enig verschil dat de Galaxy A72 over een wat betere macrocamera beschikt.

Het zijn verwarrende keuzes die Samsung maakt met de A72 en A52. Verklappen ze misschien dat Samsung onzeker is over de populariteit van 5G in Nederland?

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Op alle vlakken degelijk

Los van 5G ontbreekt het aan weinig bij de Galaxy A72. De smartphone is degelijk ontworpen en met het camera-eiland aan de achterzijde doet het ontwerp denken aan de duurdere Galaxy S21-serie. Het waterbestendige toestel heeft een kunststof achterzijde en rand rondom de smartphone. Misschien voelt het wat minder luxe dan glas en metaal. Op het oog neem je het niet waar, en glas is altijd breekbaar. Nadelig is het dus zeker niet.

Ook van Apple-achtige flauwekul als een ontbrekende audiopoort of adapter in de doos is bij de Galaxy A72 geen sprake.

Scherm

Het amoledscherm aan de voorzijde heeft een (voor Samsung herkenbaar) gaatje in het midden van de bovenzijde voor de frontcamera. De beeldkwaliteit is zoals je van Samsung gewend bent: kleurrijk en scherp genoeg dankzij de Full-HD-resolutie. De schermhelderheid had iets beter gekund, maar is net aan genoeg om in de volle zon het scherm af te kunnen lezen.

Onder het scherm zit de vingerafdrukscanner geplaatst. Deze werkt voor zo’n type vingerafdrukscanner behoorlijk accuraat en vlot.

©PXimport

Hoge verversingssnelheid

Het scherm beschikt over wat hogere verversingssnelheid van 90 hertz, wat beeldovergangen soepeler laat lopen. Dat oogt prettig, maar onmisbaar is het zeker niet. Houd er tevens rekening mee dat het wel zijn tol eist van de accu.

Desondanks hoef je je niet veel zorgen te maken over de accuduur. De accucapaciteit van de Galaxy A72 is met 5.000 mAh fors te noemen. Bovendien beschikt de smartphone over een bescheiden processor, geen ultrahoog resolutiescherm of 5G. Zaken die behoorlijk zwaar op de accu drukken. Dus zelfs met een verversingssnelheid van 90 hertz is anderhalve dag op een acculading prima te doen. Wanneer je dit terugschroeft naar 60 hertz haal je de twee dagen wel, hoewel het natuurlijk afhankelijk is van je gebruik.

Rekenkracht

Intern beschikt de Samsung Galaxy A72 over een Snapdragon 720G processor en 6GB werkgeheugen. In de vorige alinea noemde ik deze bescheiden, snelheidsrecords worden in benchmarks niet gebroken. Dat is ook niet gek, de chipset stamt uit 2020 en is eigenlijk al wat ouder. In praktijk merk je echter weinig vertraging. Voor games en zware AR-apps is het misschien wat karig, maar de zaken waar je een smartphone voor koopt, worden zonder vertraging uitgevoerd.

Je krijgt 128GB aan opslag, waarvan er nog zo’n 100 beschikbaar is voor jou. Hoewel een flink deel al door het systeem wordt gebruikt, is dat niet erg. Je kunt de opslag desgewenst uitbreiden met een geheugenkaart.

©PXimport

Camera

Zoals je van Samsung mag verwachten is de smartphone uitgerust met goede camera’s, waarbij de camera’s zowel functioneel als kwalitatief de moeite waard zijn. Natuurlijk kunnen ze niet opboksen tegen de duurste Samsung-smartphones en iPhones, maar vergeleken met zijn prijsconcurrenten heeft Samsung meer te bieden. Functioneel wordt er veel mogelijk gemaakt door de vier lenzen aan de achterzijde. Naast de reguliere lens, beschikt de smartphone over een groothoek-, zoom- en macrolens.

Bij veruit de meeste smartphones zijn de verschillen tussen de reguliere lens en de andere lenzen groot. Vooral een macrocamera stelt vaak qua scherpte en lichtsterkte dusdanig teleur dat je je afvraagt waarom deze überhaupt geplaatst is. Dat is bij deze vier lenzen minder het geval, maar verschil tussen de reguliere en andere camera’s is waarneembaar. De reguliere lens weet in alle omstandigheden een goede foto of video te nemen. Wanneer er weinig licht voorhanden is, helpt zelfs de nachtmodus je. Hoewel je in dat soort gevallen niet aan wat ruis- en bewegingsonscherpte ontkomt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alle vier de camera's van de Galaxy A72 in praktijk, van links naar rechts: reguliere camera, zoomlens, groothoeklens, macrolens.

De andere camera’s zijn wat minder lichtsterk en leggen wat minder detail vast. Toch hoef je niet te kniesoren als het fotomoment om een zoom- of groothoeklens vraagt, want deze camera’s leggen alles ook boven verwachting goed vast. Je moet er echter wel rekening mee houden dat deze lenzen wat minder lichtsterk zijn en de groothoeklens een beetje fisheye-effect geeft, waarbij alles een beetje ronder lijkt te lopen dan dat je het zelf ziet.

De macrocamera legt redelijk wat detail vast. Het is geen overbodige lens te noemen. Maar écht goede plaatjes, dat schiet ‘ie niet. Ik denk dat Samsung dat zelf ook weet, want om de macrocamera te gebruiken moet je eerst graven in de cameramodi.

Android 11

Samsung heeft Android 11 behoorlijk verbouwd met zijn OneUI 3.0-schil. Het is herkenbaar en Samsung voegt steeds meer keuzevrijheid toe. Bijvoorbeeld in de extra Samsung-apps. Die worden niet standaard meer allemaal meegeïnstalleerd. Digitale assistent Bixby is nog wel zonder keuze aanwezig, maar lijkt langzaam steeds meer naar de achtergrond te verdwijnen. Wat positief is, Bixby weet nog altijd niet te overtuigen.

Hoewel je veel keuzemogelijkheden, instelmogelijkheden en een herkenbaar ontwerp van Samsung krijgt, is er nog altijd bloatware aanwezig van Microsoft en Facebook. Iets wat helaas al jaren aan de gang is. Toch is er een kleine trendbreuk te merken. De McAfee-bloatware, die een onnodige virusscanner in de telefooninstellingen plaatste, lijkt volledig te zijn verdwenen. Hoera!

Voor wat betreft ondersteuning ben je als het aankomt op Android-smartphones het beste af bij Samsung. Samsung belooft minstens drie Android-versie-updates en een jaar langer veiligheidsupdates. Hoewel dat nog altijd beter kan, is het goed dat Samsung zijn update-verantwoordelijkheid steeds serieuzer neemt, in een tijd dat veel fabrikanten daar steeds lakser mee om lijken te gaan. Het maakt de Galaxy A72 een duurzamere optie dan veel andere smartphones in dezelfde prijscategorie.

Alternatieven voor de Samsung Galaxy A72

De beste alternatieven voor de Galaxy A72 komen uit de koker van Samsung zelf. De Galaxy A52 en Galaxy A52 5G. Beide smartphones zijn een slagje goedkoper en kleiner. De verschillen op cameragebied zitten hem met name in de extra lenzen. Bovendien is de 5G-uitvoering wellicht iets toekomstbestendiger vanwege 5G.

In deze prijsklasse zijn ook veel Chinese merken actief: Motorola met de Moto G100, Xiaomi met de Mi 11 Lite en Poco F3 en OnePlus met de OnePlus Nord. Deze toestellen lijken op papier vaak beter, maar kunnen het op softwaregebied - met name support - niet bijbenen. Ook de camera van de Samsung A72 is kwalitatief meer het aanbevelen waard.

Conclusie: Samsung Galaxy A72 kopen?

Net als de andere smartphones van Samsung is de Galaxy A72 een smartphone waar je je geen buil aan kunt vallen. De support is beter dan andere Androidfabrikanten, de accuduur is uitstekend evenals de camera. Het enige waar je rekening mee moet houden is dat de smartphone geen 5G ondersteunt. Alternatieven als de Galaxy A52 en Galaxy A52 5G zijn misschien net iets interessanter.

Lifestyle-tv's zijn populair en Samsung weet dat als geen ander. The Frame, een tv die ook dienstdoet als kunstkader, is een succes. Nu ook Hisense en TCL een gelijkwaardig concept op de markt hebben, heeft de Koreaanse fabrikant een verbeterde versie klaarstaan.

7

Goed

Conclusie

The Frame Pro is ideaal als stijlvolle muur-tv dankzij het matte scherm en de draadloze One Connect Box. De helderheid en kleur zijn verbeterd, maar het contrast blijft wat teleurstellen. Gamers moeten rekening houden met extra input-lag via de One Connect Box; de micro-HDMI is beter, maar minder praktisch. De tv oogt het mooist met heldere content en heeft een complete smart-omgeving. Wel is hij duidelijk duurder dan de gewone The Frame.

Plus- en minpunten

• Mat scherm weert reflecties
• Goede piekhelderheid, degelijk contrast
• Slank design, verwisselbaar kader
• Wandbeugel én voet bijgeleverd
• Wireless One Connect Box
• Goede beeldverwerking
• Vijf HDMI 2.1-aansluitingen en gaming-features
• One UI/Tizen smart-tv met zeven jaar updates
• Apple AirPlay 2 en Google Cast
• Ingebouwde Art Store

• Lokale dimming levert beperkte verbetering
• Matige geluidskwaliteit
• Geen ondersteuning voor Dolby Vision of DTS-audio
• Hogere input-lag via de draadloze One Connect Box
• Prijzig

Het kader aan de muur

The Frame Pro is expliciet ontworpen om aan de muur te hangen. De rug is immers helemaal vlak, en een superslanke muurbeugel is inbegrepen. Het ontwerp oogt als een minimalistisch kunstwerk, met een smal zwart frame rond het beeld. Met behulp van een magnetisch kader dat over het zwarte frame gaat, geef je de behuizing een witte of houtkleurige uitstraling. Een teakhouten kader wordt overigens meegeleverd.

Zet je de tv toch liever op een tv-meubel, dan hoef je daar geen extra spullen voor aan te schaffen; er zitten namelijk ook voetjes in de doos. De bevestiging aan het toestel is schroefloos en kan in twee posities: een hoge of lage bevestiging, zodat je eventueel een soundbar onder het scherm kunt plaatsen. De stabiliteit van de plastic voetjes laat wel iets te wensen over; bij zijdelingse druk is er duidelijk beweging merkbaar.

©Samsung

Aansluitingen

De One Connect Box is al jaren een kernonderdeel van het The Frame-concept: alle aansluitingen zitten in een externe unit, zodat er naar de tv zelf slechts één dunne kabel loopt. Bij The Frame Pro is dat idee verder doorgetrokken. De verbinding tussen de tv en de One Connect Box verloopt nu draadloos, waardoor je alleen nog een stroomkabel naar het scherm hoeft te leiden, en die laat zich doorgaans vrij gemakkelijk wegwerken. In de draadloze Connect Box vind je vier HDMI 2.1-poorten, twee usb-poorten, ethernet, wifi 5, bluetooth, een optische uitgang en een DVB-T2/C/S2-tuner met CI+-slot. Samsung claimt een draadloos bereik tot 10 meter zonder kwaliteitsverlies; in onze test ging 6 meter inderdaad probleemloos. Een stevige muur ertussen zorgde echter af en toe voor korte beelduitval.

Voor gamers is het een gemengd verhaal. De HDMI-poorten ondersteunen 4K144, ALLM en VRR (HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync compatible), en poort 3 biedt ARC/eARC. Maar de draadloze verbinding zorgt wel voor extra vertraging: in 4K60 zagen we een input-lag van zo'n 40 à 45 ms. Om dat te omzeilen heeft Samsung op de tv zelf een micro-HDMI-aansluiting geplaatst die dezelfde gamefuncties ondersteunt. Daarmee daalde de input-lag naar 13,5 ms bij 4K60 (en 8,5 ms bij 2K120). Niet heel elegant, maar wel effectief. Daarnaast zit er op de tv ook nog een usb-c-poort, bedoeld voor bijvoorbeeld een webcam.

Lees ook: Review Samsung QE55LS03B The Frame – Kunstwerk én tv

De One UI/Tizen smart-tv

Eén ding moet je Samsung nageven: ze leveren een indrukwekkende hoeveelheid functies in hun smart-tv-omgeving. Dat vereist wel een goede organisatie, maar die heeft Samsung ondertussen wel onder de knie. Het startscherm toont alles wat met tv-kijken en streaming te maken heeft. Centraal in beeld vind je de laatst gespeelde bron en aanbevelingen (uit Samsung TV Plus). Onderaan staat een rij met favoriete apps die je naar voorkeur kunt ordenen en aanpassen. Je kunt ook live-tv en HDMI-ingangen in deze rij plaatsen. Scrol verder naar beneden en je vindt rijen met aanbevelingen per app. Verwijder je een app uit de rij met favorieten, dan verdwijnt ook de rij met aanbevelingen uit die app.

Naast een erg ruim app-aanbod ondersteunt deze Samsung ook AirPlay 2 en Google Cast. Via de pictogrammen links op het startscherm kun je naar Daily+ navigeren, waar je alle functies vindt die minder met tv-kijken te maken hebben. Denk aan SmartThings (de IoT-omgeving), Workspace (allerlei functies voor computergerelateerd werk op de televisie), Philips Hue, Samsung Food en Fitness-apps. De Art-sectie bespreken we verderop.

De afstandsbediening is de vertrouwde Samsung-remote, maar deze keer in het wit. Hij is klein en eenvoudig vormgegeven, met een ingebouwde oplaadbare batterij en een fotovoltaïsch paneel aan de achterkant. Leg je hem met dat paneel naar boven, dan laadt hij vanzelf op via omgevingslicht. Voor een snellere laadbeurt is er ook een usb-c-poort aanwezig. De toetsen voelen prettig aan en hebben een lichte, precieze aanslag. Door het beperkte aantal knoppen is de bediening snel te doorgronden. De instellingenknop linksboven opent niet alleen het instellingenmenu, maar ook de kleur- en nummertoetsen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Kunst in overvloed

Om de kunstfunctie waar te maken, biedt Samsung sinds de eerste generatie van The Frame een eigen kunst-app. Navigeer op het startscherm naar links en open daar de Art-sectie. Je krijgt toegang tot meer dan 3000 kunstwerken, afkomstig uit grote musea en uiteenlopende collecties, van klassieke meesters tot moderne kunst en fotografie. Toegang tot de volledige Art Store kost 4,99 euro per maand, al zijn de eerste drie maanden gratis. Wie niet wil betalen, kan gebruikmaken van het gratis aanbod Art Streams, met elke maand dertig nieuwe werken rond een thema. Daarnaast zijn er nog andere opties: zo kun je je eigen foto's tonen met behulp van vooraf gemaakte sjablonen. The Frame Pro functioneert op die manier als een fraai digitaal fotokader. Wie iets speelsers wil, kan kiezen voor AI-gegenereerde kunst: selecteer een aantal sleutelwoorden uit een vaste lijst en de tv genereert een passend beeld.

De SmartThings-app is daarbij een handige aanvulling, vooral om door de Art Store te bladeren. Je kunt sorteren op artiest, genre, medium, kleur, museum, thema of populariteit. Via de instellingen pas je bovendien het gedrag van de Art Mode aan. Zo kun je helderheid en kleurtemperatuur finetunen en instellen hoe de tv omgaat met de ingebouwde bewegings- en lichtsensor. De Art Mode schakelt automatisch uit wanneer er geen beweging wordt gedetecteerd of het licht wegvalt. Dat is zinvol, want de Art Mode verbruikt nog steeds stroom, doorgaans tussen de 60 en 90 watt.

©Samsung

Beeldkwaliteit

De meest opvallende verbetering van The Frame Pro is de overstap naar Neo QLED-achtergrondverlichting. In theorie levert dat niet alleen rijkere kleuren op dankzij de Quantum Dots, maar ook beter contrast door local dimming. In de praktijk blijkt die uitvoering echter beperkt: Samsung gebruikt edge-ledverlichting, waarbij de leds alleen langs de onderrand van het scherm zitten. De local dimming werkt daardoor alleen in 24 verticale kolommen. Dat is beduidend minder verfijnd dan echte full-array local dimming.

Het VA-paneel zelf heeft een behoorlijk eigen contrast van ongeveer 4.500:1. Maar omdat de dimming slechts in kolommen werkt, kan de tv dat contrast in testpatronen nauwelijks verbeteren. Dat zie je terug in films: de zwarte balken boven en onder het beeld blijven zichtbaar grijs, donkere scènes worden nooit echt diepzwart en heldere details – zoals sterren – kunnen plaatselijke halo's veroorzaken. Met andere woorden: op het gebied van contrast is de vooruitgang beperkt.

Op helderheid scoort de The Frame Pro wél merkbaar beter. In Filmmaker Mode (HDR) haalt hij een piek van 926 nits op een venster van 10% en ongeveer 697 nits op een volledig wit scherm. Dat is een forse stap vooruit ten opzichte van de vorige The Frame, die rond de 500 nits bleef hangen. De Quantum Dots leveren bovendien een breed kleurbereik van 94% P3. De kalibratie in Filmmaker Mode is over het algemeen uitstekend, al ogen sommige tinten wat te helder en verliezen ze daardoor nuance. Bij SDR presteert The Frame Pro eveneens goed, al kunnen rode tinten en huidkleuren soms wat flets overkomen. In zowel SDR als HDR blijft het zwartdetail wel netjes behouden. 

©Samsung

Zeer goede beeldverwerking, matige audio

The Frame Pro maakt gebruik van dezelfde rekenmodule als topmodel S95F: de NQ4 AI Gen3-processor. Die levert zichtbaar mooie resultaten, met goede deinterlacing, sterke ruisonderdrukking en nette upscaling. De bewegingsscherpte van het paneel zelf is echter wat beperkt, waardoor snelle voorwerpen soms een lichte dubbele rand krijgen. Motion interpolation werkt wel overtuigend; de processor grijpt snel en meestal correct in, zonder opvallende artefacten. De AI-modus kun je beter uitgeschakeld laten; die zorgt zelden voor een aantrekkelijk beeld.

Ondanks het slanke ontwerp heeft Samsung een 2.0.2-audiosysteem met 40 watt vermogen ingebouwd. Dat klinkt op papier aardig, maar in de praktijk ontbreekt vooral bas, waardoor muziek aan warmte en body verliest. De hoogtekanalen voegen weinig toe en het surround-effect blijft mager, zelfs met Dolby Atmos-bronnen. Voor dagelijks tv-kijken zijn de dialogen helder genoeg, maar wie ook muziek of films met impact wil horen, ontkomt eigenlijk niet aan een soundbar.

Conclusie

Als lifestyle-tv blijft The Frame Pro een aantrekkelijke keuze met een paar duidelijke troeven. Het matte scherm geeft kunst een overtuigende, bijna papieren uitstraling en houdt hinderlijke reflecties goed tegen. De draadloze One Connect Box maakt ophangen aan de muur bovendien bijzonder eenvoudig.

De stap vooruit ten opzichte van de gewone The Frame zit vooral in helderheid en kleurweergave. Het contrast blijft echter achter, en dat is jammer: een sterker zwartniveau had The Frame Pro echt naar een hoger niveau getild. Voor gamers is dit toestel ook niet ideaal: de draadloze verbinding zorgt voor merkbare input-lag. De micro-HDMI-poort op de tv zelf biedt wel een snellere optie, maar is minder praktisch.

De tv komt het best tot zijn recht met heldere beelden en kunstweergave. De kalibratie en beeldverwerking zijn uitstekend, en de Tizen-interface biedt een ruim app-aanbod, inclusief AirPlay 2 en Google Cast. Het prijskaartje blijft wel aan de hoge kant; je betaalt duidelijk extra voor de lifestyle-uitstraling.

Natuurlijk heb je een wachtwoord ingesteld om te voorkomen dat hackers fysiek toegang krijgen tot je pc, maar er is nog een andere beveiligingsmaatregel die je kunt nemen. Met een eenvoudige usb-stick maak je een fysieke sleutel die dienstdoet als extra beveiligingslaag.

Windows 11 heeft een ingebouwde mogelijkheid om zo’n veilige usb-sleutel te maken, maar toch gebruiken we liever een gratis app van derden: USB Raptor. Deze freeware geeft iets meer controle over hoe zo’n sleutel werkt. Download en installeer USB Raptor. Eerst moet je een encryptiewachtwoord instellen. De software heeft standaard als wachtwoord default ingesteld en dit moet je uiteraard wijzigen. Schrijf het nieuwe wachtwoord ergens veilig op. Daarna plug je de usb-stick in en kies je de juiste stationsletter. Gebruik een usb-stick met een hoge lees-/schrijfsnelheid zodat je sneller kunt inloggen.

k3y-bestand

Vervolgens klik je op de knop Create k3y-file. Dit is een specifiek wachtwoordbestand dat deze tool zoekt om de computer van de gebruiker te ontgrendelen. Als USB Raptor het k3y-bestand niet kan vinden, omdat de usb-stick bijvoorbeeld niet in de pc zit, wordt de pc automatisch vergrendeld. Ga dan terug naar het scherm Simple configuration en schakel de beveiliging in door een vinkje te zetten in het vakje naast Enable USB Raptor. Er volgt dan een waarschuwing dat de software is ingeschakeld en dat je het encryptiewachtwoord niet kunt veranderen.

Backdoor-login

Voordat je USB Raptor gebruikt, raden we aan een backdoor-login te maken voor het geval dat je de sleutel ooit zou kwijtraken. Klik in de rechterbovenhoek van de app op het vakje Advanced configuration. Ga naar het tabblad Lock features en kijk onderaan in de groep Backdoor access. Daar klik je op Generate RUID file. Hierdoor plaatst de tool een bestand op het bureaublad waarmee je het vergrendelingsscherm kunt omzeilen wanneer je het wachtwoord zou vergeten en de usb-stick uit de pc wordt verwijderd.

Dit is een lange alfanumerieke sleutel, opgeslagen in het DAT-formaat. Je kunt het openen met Kladblok. Je kunt die sleutel bijvoorbeeld opslaan in een e-mailaccount of in een veilige wachtwoordmanager. Vanaf nu heb je een beveiligde sleutel die je pc veiliger maakt en die bovendien een backdoor heeft, mocht er iets misgaan. Label de beveiligingssleutel zodat je hem nooit verwisselt met andere usb-sticks. Wil je de sleutel niet langer gebruiken, dan open je de app opnieuw en haal je het vinkje weg bij Enable USB Raptor.