De Samsung Galaxy A72 is op het oog nauwelijks te onderscheiden van de luxe Samsung Galaxy S21-smartphones. Qua prijs ben je echter een stuk voordeliger uit. Waarom de Samsung Galaxy A72 een goede smartphone is lees je in deze review.

Sinds het wegvallen van Huawei van de smartphonemarkt is de concurrentie hevig om het marktaandeel het Chinese merk te kapen. Huawei was immers nummer drie en hijgde Samsung en Apple in de nek qua verkoopcijfers in Nederland. Veel Chinese smartphonefabrikanten als Motorola, Xiaomi, OnePlus, TCL, Realme en vele andere proberen Huawei’s marktaandeel te kapen met moeilijk van elkaar te onderscheiden smartphones met een updatebeleid tot de spreekwoordelijke voordeur. Zonder echt groot succes. Het zijn vooral Apple en Samsung die hun marktaandeel vergroten, wellicht door gewoon degelijke, toekomstbestendigere smartphones aan te bieden in verschillende prijsklasses. Deze Samsung Galaxy A72 kan aan dat rijtje worden toegevoegd.

Verwarrend aanbod

Toch zijn er een paar zaken die je in acht moet nemen als je oog valt op de Samsung Galaxy A72. De smartphone beschikt niet over 5G, en een 5G-uitvoering van het toestel is niet uitgebracht. Nu mis je momenteel niet veel aan 5G, maar als je een smartphone zoekt waar je jaren mee vooruit wilt, dan kan 5G wel iets zijn waar je later wel gebruik van wilt maken. De Galaxy A72 (met een adviesprijs van € 449,-) is gelijktijdig met de goedkopere Samsung Galaxy A52. Dat toestel komt in twee uitvoeringen: de Galaxy A52 (€ 349,-) en Galaxy A52 5G (€ 429,-). Speelt 5G een rol in je afweging bij de smartphonekeuze, dan is de Galaxy A52 5G zeker ook het overwegen waard.

Maar wanneer je de Galaxy A72 vergelijkt met de goedkopere uitvoeringen, dan zijn er meer zaken eigenaardig. De Galaxy A72 is een slagje groter en heeft een wat groter scherm (6,7 inch) ten opzichte van de Galaxy A52 (6,5 inch). De Galaxy A52 5G beschikt over een scherm met hogere verversingssnelheid (120 hertz), wat zorg voor vloeiender lopend beeld. De Galaxy A72 en Galaxy A52 weer niet. Tenslotte beschikken alle drie de smartphones over dezelfde camera’s, met als enig verschil dat de Galaxy A72 over een wat betere macrocamera beschikt.

Het zijn verwarrende keuzes die Samsung maakt met de A72 en A52. Verklappen ze misschien dat Samsung onzeker is over de populariteit van 5G in Nederland?

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Op alle vlakken degelijk

Los van 5G ontbreekt het aan weinig bij de Galaxy A72. De smartphone is degelijk ontworpen en met het camera-eiland aan de achterzijde doet het ontwerp denken aan de duurdere Galaxy S21-serie. Het waterbestendige toestel heeft een kunststof achterzijde en rand rondom de smartphone. Misschien voelt het wat minder luxe dan glas en metaal. Op het oog neem je het niet waar, en glas is altijd breekbaar. Nadelig is het dus zeker niet.

Ook van Apple-achtige flauwekul als een ontbrekende audiopoort of adapter in de doos is bij de Galaxy A72 geen sprake.

Scherm

Het amoledscherm aan de voorzijde heeft een (voor Samsung herkenbaar) gaatje in het midden van de bovenzijde voor de frontcamera. De beeldkwaliteit is zoals je van Samsung gewend bent: kleurrijk en scherp genoeg dankzij de Full-HD-resolutie. De schermhelderheid had iets beter gekund, maar is net aan genoeg om in de volle zon het scherm af te kunnen lezen.

Onder het scherm zit de vingerafdrukscanner geplaatst. Deze werkt voor zo’n type vingerafdrukscanner behoorlijk accuraat en vlot.

©PXimport

Hoge verversingssnelheid

Het scherm beschikt over wat hogere verversingssnelheid van 90 hertz, wat beeldovergangen soepeler laat lopen. Dat oogt prettig, maar onmisbaar is het zeker niet. Houd er tevens rekening mee dat het wel zijn tol eist van de accu.

Desondanks hoef je je niet veel zorgen te maken over de accuduur. De accucapaciteit van de Galaxy A72 is met 5.000 mAh fors te noemen. Bovendien beschikt de smartphone over een bescheiden processor, geen ultrahoog resolutiescherm of 5G. Zaken die behoorlijk zwaar op de accu drukken. Dus zelfs met een verversingssnelheid van 90 hertz is anderhalve dag op een acculading prima te doen. Wanneer je dit terugschroeft naar 60 hertz haal je de twee dagen wel, hoewel het natuurlijk afhankelijk is van je gebruik.

Rekenkracht

Intern beschikt de Samsung Galaxy A72 over een Snapdragon 720G processor en 6GB werkgeheugen. In de vorige alinea noemde ik deze bescheiden, snelheidsrecords worden in benchmarks niet gebroken. Dat is ook niet gek, de chipset stamt uit 2020 en is eigenlijk al wat ouder. In praktijk merk je echter weinig vertraging. Voor games en zware AR-apps is het misschien wat karig, maar de zaken waar je een smartphone voor koopt, worden zonder vertraging uitgevoerd.

Je krijgt 128GB aan opslag, waarvan er nog zo’n 100 beschikbaar is voor jou. Hoewel een flink deel al door het systeem wordt gebruikt, is dat niet erg. Je kunt de opslag desgewenst uitbreiden met een geheugenkaart.

©PXimport

Camera

Zoals je van Samsung mag verwachten is de smartphone uitgerust met goede camera’s, waarbij de camera’s zowel functioneel als kwalitatief de moeite waard zijn. Natuurlijk kunnen ze niet opboksen tegen de duurste Samsung-smartphones en iPhones, maar vergeleken met zijn prijsconcurrenten heeft Samsung meer te bieden. Functioneel wordt er veel mogelijk gemaakt door de vier lenzen aan de achterzijde. Naast de reguliere lens, beschikt de smartphone over een groothoek-, zoom- en macrolens.

Bij veruit de meeste smartphones zijn de verschillen tussen de reguliere lens en de andere lenzen groot. Vooral een macrocamera stelt vaak qua scherpte en lichtsterkte dusdanig teleur dat je je afvraagt waarom deze überhaupt geplaatst is. Dat is bij deze vier lenzen minder het geval, maar verschil tussen de reguliere en andere camera’s is waarneembaar. De reguliere lens weet in alle omstandigheden een goede foto of video te nemen. Wanneer er weinig licht voorhanden is, helpt zelfs de nachtmodus je. Hoewel je in dat soort gevallen niet aan wat ruis- en bewegingsonscherpte ontkomt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alle vier de camera's van de Galaxy A72 in praktijk, van links naar rechts: reguliere camera, zoomlens, groothoeklens, macrolens.

De andere camera’s zijn wat minder lichtsterk en leggen wat minder detail vast. Toch hoef je niet te kniesoren als het fotomoment om een zoom- of groothoeklens vraagt, want deze camera’s leggen alles ook boven verwachting goed vast. Je moet er echter wel rekening mee houden dat deze lenzen wat minder lichtsterk zijn en de groothoeklens een beetje fisheye-effect geeft, waarbij alles een beetje ronder lijkt te lopen dan dat je het zelf ziet.

De macrocamera legt redelijk wat detail vast. Het is geen overbodige lens te noemen. Maar écht goede plaatjes, dat schiet ‘ie niet. Ik denk dat Samsung dat zelf ook weet, want om de macrocamera te gebruiken moet je eerst graven in de cameramodi.

Android 11

Samsung heeft Android 11 behoorlijk verbouwd met zijn OneUI 3.0-schil. Het is herkenbaar en Samsung voegt steeds meer keuzevrijheid toe. Bijvoorbeeld in de extra Samsung-apps. Die worden niet standaard meer allemaal meegeïnstalleerd. Digitale assistent Bixby is nog wel zonder keuze aanwezig, maar lijkt langzaam steeds meer naar de achtergrond te verdwijnen. Wat positief is, Bixby weet nog altijd niet te overtuigen.

Hoewel je veel keuzemogelijkheden, instelmogelijkheden en een herkenbaar ontwerp van Samsung krijgt, is er nog altijd bloatware aanwezig van Microsoft en Facebook. Iets wat helaas al jaren aan de gang is. Toch is er een kleine trendbreuk te merken. De McAfee-bloatware, die een onnodige virusscanner in de telefooninstellingen plaatste, lijkt volledig te zijn verdwenen. Hoera!

Voor wat betreft ondersteuning ben je als het aankomt op Android-smartphones het beste af bij Samsung. Samsung belooft minstens drie Android-versie-updates en een jaar langer veiligheidsupdates. Hoewel dat nog altijd beter kan, is het goed dat Samsung zijn update-verantwoordelijkheid steeds serieuzer neemt, in een tijd dat veel fabrikanten daar steeds lakser mee om lijken te gaan. Het maakt de Galaxy A72 een duurzamere optie dan veel andere smartphones in dezelfde prijscategorie.

Alternatieven voor de Samsung Galaxy A72

De beste alternatieven voor de Galaxy A72 komen uit de koker van Samsung zelf. De Galaxy A52 en Galaxy A52 5G. Beide smartphones zijn een slagje goedkoper en kleiner. De verschillen op cameragebied zitten hem met name in de extra lenzen. Bovendien is de 5G-uitvoering wellicht iets toekomstbestendiger vanwege 5G.

In deze prijsklasse zijn ook veel Chinese merken actief: Motorola met de Moto G100, Xiaomi met de Mi 11 Lite en Poco F3 en OnePlus met de OnePlus Nord. Deze toestellen lijken op papier vaak beter, maar kunnen het op softwaregebied - met name support - niet bijbenen. Ook de camera van de Samsung A72 is kwalitatief meer het aanbevelen waard.

Conclusie: Samsung Galaxy A72 kopen?

Net als de andere smartphones van Samsung is de Galaxy A72 een smartphone waar je je geen buil aan kunt vallen. De support is beter dan andere Androidfabrikanten, de accuduur is uitstekend evenals de camera. Het enige waar je rekening mee moet houden is dat de smartphone geen 5G ondersteunt. Alternatieven als de Galaxy A52 en Galaxy A52 5G zijn misschien net iets interessanter.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.