De Nokia X20 is een betaalbare 5G-smartphone die opvalt met zijn drie jaar garantie en drie jaar software-updates. Deze zogeheten 3+3+3-strategie moet het toestel onderscheiden van de concurrentie. In deze Nokia X20 review lees je of dat lukt en hoe de smartphone op andere punten presteert. 

Nokia presenteerde de X20 in april en brengt ‘m half mei in Nederland uit voor 379 euro. Je kunt kiezen uit de kleuren blauw (getest) en brons. Ik heb de Nokia X20 al twee weken kunnen gebruiken en in deze review lees je mijn bevindingen. 

Ontwerp

De Nokia X20 is qua uiterlijk een typische Nokia-smartphone. Dat komt met name door de grote en karakteristieke cameramodule op de achterkant. Die geeft de telefoon een eigen smoel en dat kan ik wel waarderen. Met name omdat veel smartphones erg op elkaar lijken. De Nokia X20 is gemaakt van kunststof en heeft een mat afgewerkte achterkant die minder vingerafdrukken toont. Je ziet ze wel nog steeds.

Het toestel is met zijn 6,67 inch-scherm niet bedoeld voor wie een compact model zoekt. Deze smartphone bedien je het beste met twee handen. Hij is simpelweg lomp en met 220 gram ook erg zwaar. Dat merk je met name als je ‘m met één hand bedient. 

©PXimport

De Nokia X20 kan dankzij zijn IP52-certificering tegen een kleine regenbui en heeft een usb-c-poort en 3,5mm-hoofdtelefoonaansluiting. Op de linkerzijkant vind je een knop die de Google Assistent-start. Rechts zitten de volumeknoppen en aan- en uitknop. Die laatste bevat een vingerafdrukscanner. Het vergde opvallend veel aanrakingen om mijn vingerafdruk in te stellen, maar daarna werkte de scanner naar behoren. De scanner is wel merkbaar langzamer dan die van dure smartphones.  

Prettig is dat Nokia een hoesje meelevert dat de smartphone echt beschermt. Het hoesje maakt het toestel wel nóg lomper.

©PXimport

©PXimport

Scherm

Als gezegd heeft de Nokia X20 een groot scherm van 6,67 inch. Het display zelf lijkt afkomstig van een toestel van één tot twee jaar terug. Het gaat namelijk om een lcd-scherm met slechts aardige kleuren, een gemiddelde maximale helderheid en een standaard verversingssnelheid van 60 Hz. Veel concurrerende smartphones hebben een mooier lcd- of oled-scherm dat feller kan en vaker een 90- of 120 Hz-verversingssnelheid biedt. Een hogere verversingssnelheid verbruikt wat meer stroom maar levert merkbaar soepeler beeld. Omdat ik dergelijke toestellen gewend ben, komt het scherm van de Nokia X20 wat stotterend over. Als je huidige smartphone een 60 Hz-scherm heeft, is de Nokia X20 dus geen stap terug maar ook niet vooruit. Dat is jammer, maar in de basis is het scherm prima. Zo oogt het beeld scherp door de full-hd-resolutie en kun je op het grote scherm lekker naar je favoriete films kijken of gamen. Typen met twee handen gaat ook prettiger dan op een handzame smartphone. 

©PXimport

Hardware

De hardware van de Nokia X20 is lekker compleet. Het toestel ondersteunt 5G-internet, heeft een nfc-chip om contactloos te pinnen in winkels en beschikt over veel opslaggeheugen (128 GB). Dit kun je vergroten met een micro-sd-kaartje. De smartphone slikt twee simkaarten en heeft opvallend veel opslaggeheugen (8 GB). In dit prijssegment is 6 GB gebruikelijker. Meer werkgeheugen betekent dat de telefoon meer apps in het geheugen actief kan houden en dus sneller wisselt tussen recent gebruikte apps. Dat doet de Nokia X20 dan ook goed, mede bijgestaan door de Snapdragon 480-processor.

Vooraf had ik mijn bedenkingen over de processorkeuze. De Snapdragon 400-reeks bestond jarenlang uit eenvoudige chips voor budgetsmartphones die relatief langzaam waren. Tot mijn verbazing breekt de Snapdragon 480 met die trend. De processor is lekker vlot en zet in benchmarks goede resultaten neer. Ook in dagelijks gebruik is ‘ie rap genoeg om de Nokia X20 snel aan te laten voelen. Natuurlijk zijn de prestaties niet vergelijkbaar met een duurdere smartphone, maar in dit prijssegment is het ruim voldoende. Waarbij gezegd mag worden dat je voor hetzelfde geld wel degelijk snellere smartphones kunt kopen, waaronder de Poco F3.

©PXimport

Accuduur en opladen

In de Nokia X20 zit een relatief grote 4470 mAh-accu. Die houdt het bij mij probleemloos een lange dag vol. Ik verwacht dat de meeste mensen anderhalve dag vooruit kunnen met de smartphone. Daarna laad je ‘m eenvoudig op via de usb-c-poort.

De focus op duurzaamheid zie je overigens ook terug aan de oplader. Of beter gezegd: die zie je niet, want in de doos zit geen oplaadadapter. Nokia levert alleen een usb-kabel mee en redeneert (terecht) dat het niet-produceren van oplaadadapters veel materialen scheelt. Je hebt ongetwijfeld een geschikte oplaadadapter liggen om de Nokia X20 op te laden. Gebruik bij voorkeur een adapter met output van 18 Watt, want dan laadt de smartphone zo snel mogelijk op. 

©PXimport

Nokia X20 camera getest

Op de achterkant van de Nokia X20 is een cameramodule met vier lenzen geplaatst. De fabrikant werkt hiervoor samen met het gerenommeerde fotografiemerk Zeiss. Indrukwekkend, maar temper je verwachtingen. Zo had de 2 megapixel macrocamera beter weggelaten kunnen worden. Foto’s van heel dichtbij zien er namelijk dof en onscherp uit. En de 2 megapixel dieptesensor helpt de hoofdcamera weliswaar prima bij het vervagen van de achtergrond, maar sommige concurrerende telefoons kunnen dit zonder speciale sensor. Nokia loopt op dit vlak dus wat achter. 

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De kwaliteit van de 5 megapixel groothoekcamera is prima, maar zeker niet bovengemiddeld. Foto’s zijn te snel wazig aan de zijkanten en vertonen soms een streep van het zonlicht - ook als de lens net is schoongemaakt. Tot slot de hoofdcamera. Die heeft een erg hoge resolutie van 64 megapixel en schiet standaard 16 megapixel foto’s voor meer detail en betere resultaten in het donker. Een bekende aanpak die helaas niet goed uit de verf komt. Bij minder daglicht zijn de foto’s al snel wat bewogen. In de meeste situaties kun je gelukkig wél een prima plaatje schieten, maar verwacht geen wonderen. 

Software en updatebeleid

De Nokia X20 draait bij zijn release op Android 11 en gebruikt het Android One-programma. Dit betekent dat Nokia de standaard Android-versie gebruikt en slechts minimale aanpassingen doet. Er zijn twee extra apps vooraf geïnstalleerd (Netflix en Amazon Shopping), die je allebei kunt verwijderen. De software bevat verder geen onnodige wijzigingen, reclames of extra functies. Ik vind dat erg fijn omdat Android van zichzelf compleet en gebruiksvriendelijk is, maar dat is subjectief. Sommige mensen vinden een softwareschil van een merk als Samsung, Xiaomi of Oppo juist prettiger.

©PXimport

Het updatebeleid is een sterk objectief punt van de Nokia X20. Als onderdeel van de 3+3+3-strategie belooft Nokia drie jaar versie-updates en drie jaar maandelijkse beveiligingsupdates voor de smartphone. Het toestel kan dus rekenen op updates naar Android 12, 13 en 14. Beveiligingsupdates rollen uit tot mei 2024. De Nokia X20 krijgt hiermee langer updates dan veel concurrerende smartphones. Alleen Google’s Pixel-serie (officieel niet in Nederland te koop) en de Samsung Galaxy A51 en A52 hanteren eenzelfde of langer updatebeleid. 

Conclusie: Nokia X20 kopen?

De Nokia X20 is een smartphone die het niet van zijn specificaties moet hebben maar van zijn 3+3+3-strategie. Nokia laat namelijk een goede sier achter door de telefoon drie jaar garantie te geven en drie jaar software-updates uit te rollen. Uniek in dit prijssegment. Alleen de Samsung Galaxy A52 en Google Pixel-smartphones kennen hetzelfde updatebeleid, maar komen met twee jaar garantie. Als ik zeg dat de Nokia X20 geen specificatiemonster is, bedoel ik dat het scherm en de camera’s ondergemiddeld zijn. Nokia maakt dat deels goed met een vlotte processor, 5G-ondersteuning en opvallend veel opslaggeheugen. De accuduur is ook dik in orde, al geldt dat vandaag de dag voor vrijwel alle smartphones. De Nokia X20 is makkelijk aan te raden als je een ‘gewoon goede’ smartphone zoekt waar je zeker drie jaar mee vooruit kunt. Wil je een betaalbaar toestel met het mooiste scherm of de beste camera’s? Richt je ogen dan liever op de Google Pixel 4a (5G), Samsung Galaxy A52 of Poco X3 Pro. 

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.