Samsung presenteerde in augustus twee smartphones met vouwbaar scherm, waarvan deze Samsung Galaxy Z Flip3 de toegankelijkste smartphone is. Of de opvouwbare smartphone klaar is voor de massa lees je in deze Samsung Galaxy Z Flip3 review.

Samsung is pionier als het aankomt op smartphones met opvouwbaar scherm. Ondanks dat Samsung al jarenlang opvouwbare smartphones aanbiedt, weten deze helaas nog niet echt aan te slaan. Mogelijk vanwege kinderziektes in de technologie en de enorm hoge aanschafprijs. Met de introductie van de Galaxy Z Fold3 en deze Galaxy Z Flip3 wil Samsung aantonen dat de toestellen technisch klaar zijn voor de markt en toegankelijker zijn, door de adviesprijs te verlagen ten opzichte van de vorige generaties.

De Galaxy Z Fold3 is een smartphone met een volwaardig smartphonescherm aan de voorzijde en een tweede opvouwbaar scherm aan de binnenzijde die toegankelijk is zodra je deze horizontaal openklapt. Deze Flip3 klapt juist andersom open, als een ouderwetse clamshelltelefoon, om een langwerpig vouwbaar scherm naar buiten te klappen. Dit scherm is wat kleiner dan de Fold3, die echt een tabletformaat openklapt. Aan de buitenzijde zit een klein tweede schermpje, voornamelijk om in een korte oogopslag te zien wat de weersvoorspelling is, de tijd of de meldingen.

©PXimport

Stevige bouw en vouw

Samsung bewijst dat de Galaxy Z Flip3 klaar is voor het grote publiek, door de bouwkwaliteit nog beter aan te pakken. Dankzij het metalen frame voelt de smartphone stevig aan en ook het scharnier is goed in de behuizing verwerkt, zodat je je minder zorgen hoeft te maken over stof en zand. Het toestel is zelfs waterbestendig gemaakt, en dat is een hele prestatie. De Galaxy Z Flip3 is helaas wel te zwaar om met één hand open en dicht te klappen, zoals dat vroeger wel kon met de plastic clamshelltelefoons van onder andere Motorola.

Wanneer je de Galaxy Z Flip3 openklapt krijg je een langwerpig scherm voor je kiezen. Het scherm heeft een wat gekke beeldverhouding. Heerlijk om onderweg vanaf te lezen. Maar het is wel wat lastig om de bovenkant te bereiken met één hand. Ook is er een vouw zichtbaar en voelbaar in het scherm, wat vooralsnog onoverkomelijk is bij deze vouwbare schermtechnologie. Fraai is anders.

De vingerafdrukscanner zit bij de opvouwbare Samsung-smartphones niet achter het scherm verwerkt, maar in de aan-uitknop aan de zijkant van het toestel. Dat is wel zo prettig, aangezien deze fysieke vingerafdrukscanner sneller en accurater werkt. Ook zit in de bovenzijde van het grote scherm de frontcamera in een kleine scherminkeping verwerkt. Hierbij doet Samsung geen moeite om deze te camoufleren met een paar bovenliggende schermpixels zoals bij de Galaxy Fold3.

Ingeklapt is de smartphone bijzonder compact en een echte uitkomst voor wie niet continu op pad wil met een gevaarte van een smartphone. Het toestel past in de kleinste broekzakken.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Scherm

De vouwbare amoledschermen kunnen nog niet helemaal de beeldkwaliteit produceren die een regulier glazen scherm, zoals in de Galaxy S21. Qua helderheid lever je wat in, maar ook het plastic met vouw weegt hierin mee. Toch is de beeldkwaliteit goed, vooral de kleurweergave. Qua scherpte zit je met een Full-HD-resolutie ook goed.

Bovendien beschikt het scherm over een verversingssnelheid van maximaal 120 hertz. Dat komt de beleving ten goede. Maar of dit wel zo’n geschikt scherm is vraag ik me af.

Accuproblematiek

Het scherm is dankzij zijn formaat en met name verversingssnelheid een stroomvreter. En de capaciteit van de accu is opvallend laag. Even ter vergelijking: de meeste smartphones beschikken over een accucapaciteit van meer dan 4.000 mAh, waarbij toestellen rond de 5.000 mAh niet ongebruikelijk meer zijn. De Samsung Galaxy Z Flip3 beschikt over een accucapaciteit van slechts 3.300 mAh. Dat houdt in dat de accuduur gewoonweg tegenvalt. Afhankelijk van je gebruik natuurlijk, maar je moet op je gebruik letten om de dag door te komen. Ook accuslijtage speelt bij kleine accu’s een grote rol. De accu van de Flip3 zal snel slijten en daardoor vervangen moeten worden. Dat is zorgelijk en niet duurzaam, helemaal niet voor een smartphone met een vanafprijs van 1049 euro.

Samsung heeft waarschijnlijk deze concessie moeten doen om de smartphone in ingeklapte staat niet té dik te maken. Begrijpelijk. Maar het verhaal rondom de Flip3 rijmt hierdoor niet meer. In deze prijsklasse moet je kunnen verwachten dat je smartphone de hele dag mee gaat op een opgeladen accu en je niet na een jaar al met een accu zit die aan vervanging toe is in een toestel dat zich nauwelijks laat repareren. Functies zoals (draadloos) snelladen verzachten deze pijn niet.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Snelheid met OneUI

Samsung heeft zijn software uitstekend afgestemd voor gebruik met een opvouwbaar scherm. De Android-basis is met Samsung’s OneUI flink onder handen genomen. Leuk is dat de software ook zo is afgesteld dat je het toestel half-uitgeklapt ook gewoon kunt gebruiken. Zo kun je hem neerzetten bij het opnemen van een video of juist een video op YouTube bekijken wanneer je hem half-opengeklapt neerzet.

Minpuntjes zijn er ook, zoals de enorme hoeveelheid voorgeïnstalleerde apps van Samsung, Microsoft, Facebook en de onnodige McAfee-virusscanner (verscholen in de instellingen). Hierdoor houd je van de beschikbare 128GB opslagruimte slechts 100GB over. De mogelijkheid om een geheugenkaart te plaatsen heeft Samsung weggenomen. Dat zijn drie nadelen die leiden tot een gezamenlijk minpunt: de beschikbare opslag is karig, tenzij je meer betaalt voor de 256GB-uitvoering. Naast het ontbreken van een geheugenkaartslot moet je ook andere onnodige nadelen voor lief nemen: er is geen adapter en audiopoort aanwezig.

Samsung heeft de update-ondersteuning opgeschroefd, waarmee het vele andere fabrikanten het nakijken geeft. Je mag drie versie-updates verwachten en minstens vier jaar security updates. Dat gaat de goede kant op, maar er mag nog altijd een tandje bij.

De kans bestaat wel dat toekomstige versie-updates het toestel wat vertragen. Ondanks dat de Snapdragon 888-chipset genoeg rekenkracht (en 5G-ondersteuning) biedt om zo klaar te zijn voor de toekomst, houdt de 8GB aan werkgeheugen ook niet over. Tijdens het testen was het echter genoeg om de smartphone soepel te laten draaien, ook met meerdere apps geopend.

Camera

Een opvouwbare smartphone van Samsung beschikt over uitstekende camera’s, maar als je echt voorop wil lopen met cameraprestaties, kom je uit bij de Galaxy S21- ofiPhone 12-lijnen. De Galaxy Z Flip3 beschikt over twee cameralenzen, die naast het kleine extra schermpje aan de buitenzijde van het toestel geplaatst zijn: een reguliere camera en groothoekcamera. Geen derde zoomlens dus, zoals die op veel andere Samsung-smartphones geplaatst is.

Wanneer je een foto of video maakt is de reguliere camera in staat het beeld het mooist vast te leggen. Vooral in lastigere lichtomstandigheden, zoals bij weinig licht of tegenlicht. Bij de groothoek merkte ik wat beeldvervorming op en heeft de camera zichtbaar meer moeite met lastig licht.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De reguliere camera (links) en de groothoeklens (rechts).

Alternatieven voor de Samsung Galaxy Z Flip3

Ben je echt in de markt voor een opvouwbare smartphone, dan is Samsung je enige reële optie. Alternatieven van Huawei, Motorola of Royole zijn nog niet volwassen genoeg. Hierbij is het handig om te weten dat de Galaxy Z Fold3 een smartphone is die je uitklapt tot tablet en de Galaxy Z Flip3 is een klein kastje dat je uitklapt tot smartphone. Het loont echter om door te sparen voor de Fold-uitvoering, want waar ik in mijn eerdere review schreef dat de Fold3 bijna klaar is voor het grote publiek is dat minder het geval bij de Flip3. Dat heeft met name te maken met de te kleine accu. De schermtechnologie heeft ook nog zijn pijnpuntjes, met de vouwlijn die je ziet en voelt.

Als je in de markt bent voor een smartphone in deze prijsklasse ben je toch nog beter af met een Galaxy S21 of iPhone 12. Beide toestellen vallen in hun reguliere uitvoering nog relatief mee qua formaat - en zijn daarmee ook iets broekzakvriendelijker. Hoewel de Flip3 ingeklapt nog altijd een stuk kleiner is.

Conclusie: Samsung Galaxy Z Flip3 kopen?

De Samsung Galaxy Z Flip3 brengt de vouwbare schermtechnologie weer een stapje verder, waarbij het bijna klaar is voor de massa. Dat is het echter nog niet. De accu is gewoonweg te klein en de prijs nog veel te hoog. Ook heeft de technologie nog pijnpunten, zoals de zichtbare en voelbare vouwlijn. Desondanks is de Galaxy Z Flip3 een prachtige smartphone, met een solide bouw, goede software en natuurlijk een ontzettend gaaf vouwscherm.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.