De Lenovo Tab P12 is een midrange tablet met Android aan boord, die goed genoeg is voor gaming, content als films en series en wat lichtere werktaken. Het apparaat heeft een adviesprijs van 399 euro, en is daarmee goedkoper dan (veel directe) concurrenten.

Aan de materialen en het ontwerp van de Lenovo Tab P12 zie je er niet meteen vanaf dat het om een midrange tablet gaat. De aluminium unibody oogt fris en zakelijk, en dankzij de streep die de achterkant opdeelt ook nog een beetje speels. De P12 is behoorlijk dun en weegt met iets meer dan 600 gram niet ontzettend veel voor een tablet met dit schermformaat. Wat meteen opvalt, is dat de Lenovo Tab P12 geen koptelefoonaansluiting heeft (terwijl die vaak wel aanwezig is op goedkopere modellen), maar gelukkig heeft de fabrikant wel een micro-sd-kaartsleuf toegevoegd.

Er zijn vier goed klinkende JBL-speakers met Dolby Atmos, evenals een usb-c-poort voor het opladen. In de doos zit een oplader van 20 watt, waardoor het opladen de grote accu van 10.200 mAh best lang duurt. De tablet kan echter met een oplader van maximaal 30 watt opgeladen worden; er is daarnaast géén draadloos laden aanwezig. Daar tegenover staat een wat tegenvallende accuduur van pakweg tien uur. Je moet er altijd rekening mee houden dat wat je doet invloed heeft op de levensduur van de accu. Mogelijk red je het einde van de werkdag niet met deze tablet.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Lenovo Tab P12 van het slot halen

De vingerafdrukscanner zit in de powerknop verwerkt. Dat is een logische plek, omdat je de tablet altijd met de knop ontgrendelt (tenzij je gezichtsherkenning gebruikt). Het scannen gaat niet altijd meteen vanzelf, maar na twee of drie keer drukken komt de Lenovo P12 toch van het slot. Onder de motorkap zit verder een Dimensity 7050-processor van Mediatek (uit 2023), die qua prestaties en accuduur vergelijkbaar is met de Qualcomm Snapdragon 778G uit 2021. De cpu houdt het hoofd koel onder zware taken, maar over het algemeen merk je wel dat de tablet wat trager is dan je zou willen.

De versie van de Lenovo Tab P12-tablet die wij testten, beschikt over 8 GB aan werkgeheugen en 128 GB aan opslagruimte (waarvan 110 GB direct beschikbaar is, de rest gaat op aan Android en vooraf geïnstalleerde apps). Tot slot beschikt het product over een aansluiting waarmee je een toetsenbord kunt aansluiten (dat los te koop is). In de doos zit verder nog standaard een stylus, die je los moet opladen. Hoewel het cool is dat er gewoon een stylus bij zit, is het wel vervelend dat je eraan moet denken die zelfstandig op te laden. Dat gebeurt niet wanneer je hem magnetisch bevestigt.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Riant scherm met hoge resolutie

De Lenovo Tab P12 heeft voorop een riant lcd-scherm zitten, van 12,7 inch groot. De resolutie bedraagt 1840 bij 2944 pixels, en dat levert een mooie pixeldichtheid van 273 pixels per inch (ppi) op. Liever zien we dat getal – in elk geval voor tablets – voorbij de 300 ppi gaan, maar hiermee voldoet Lenovo prima aan de norm. In vergelijking met directe concurrenten (zoals het goedkopere aanbod van Samsung en Xiaomi) scoort de tablet in elk geval beter. Een hogere pixeldichtheid betekent scherpere beelden, maar in dit geval merk je nu ook al weinig van kartelranden of iets dergelijks.

De kleuren zijn verder helder en warm, en binnen de instellingen kun je dat eventueel aanpassen als je vindt dat de beelden te verzadigd zijn, bijvoorbeeld. Wat je niet kunt aanpassen, is de maximale helderheid. 400 nits is niet bijster hoog, zeker wanneer je in een lichte omgeving bent of buiten zou zitten. Maar voor binnen, lekker op de bank, is het goed genoeg. De verversingsnelheid bedraag 60 hertz, en dat is in principe ook prima. Maar het kan zijn dat je een soort stottereffect op het scherm ziet ontstaan wanneer je scrolt. Dan ontstaat er een soort geesteneffect.

Leestip: Review Samsung Galaxy Tab S9 – Geen eindstation, maar wel dichtbij

Waar je ook rekening mee moet houden, is dat het scherm de informatie van de stylus niet zo snel verwerkt als je misschien zou willen. Ook dat heeft te maken met het 60Hz-display. Wanneer je tekent of schrijft, dan duurt het gevoelsmatig te lang voordat er iets op beeld verschijnt. Je moet er dus vertrouwen in hebben dat wat je ook doet, er goed uit komt te zien. Blijf dus gewoon schrijven en tekenen, ook al zie je het resultaat met enige vertraging. Maar over het algemeen werkt de stylus wel net even beter dan voorgaande modellen, dus al met al scoort dit onderdeel een dikke voldoende.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Vooraf geïnstalleerde apps

Voor het gebruik van de stylus heeft Lenovo in elk geval wat handige apps vooraf geïnstalleerd, zoals MyScript Calculator 2 en Nebo, van een externe partner. Voordat je die apps kunt gebruiken, dien je wel akkoord te gaan met zijn voorwaarden en dataverzameling. Daarnaast treffen we er de standaard Google-apps op aan, evenals een handjevol apps waar je mogelijk niets mee doet. Gelukkig kun je verwijderen wat je niet gebruikt (op de Google-apps na dan). De software-omgeving is verder te beschrijven als een overzichtelijke variant op wat Xiaomi vaak aanbiedt, met doorzichtige menu’s.

De Lenovo Tab P12 draait nu op Android 13, en kan in de toekomst rekenen op zowel Android 14 als Android 15. Aangezien Android 14 al om de hoek staat, kunnen we spreken van een mager updatebeleid. Qua beveiligingsupdates kun je rekenen op vier jaar aan ondersteuning en dat oogt alweer stukken beter. Daardoor kun je de tablet effectief vier jaar veilig gebruiken, maar daarna is het tijd om te upgraden. Samsung biedt vaak een langere software-ondersteuning aan, maar Xiaomi dan weer niet. Dus wat ondersteuning betreft valt het Chinese Lenovo mooi in het midden.

Ook interessant: Review Google Pixel Tablet - Het dock steelt de show

©Wesley Akkerman | ID.nl

4K-selfiecamera voor meetings

Opvallend is dat Lenovo ook gelet heeft op de camerakwaliteit. Voorop zit een enkele lens van 13 megapixel, die beschikt over autofocus. Je kunt video’s opnemen in 4K en 1080p in 30 fps. Dat is met name handig voor online meetings of als je een presentatie geeft, dan weet je zeker dat je scherp in beeld komt. De camera achterop heeft acht megapixel en blijft steken op een beeldkwaliteit van 1080p met 30 fps. Geen al te groot probleem, aangezien je dat soort camera’s vaak niet gebruikt. Als je ergens een foto van wil maken, dan gebruik je daar eigenlijk altijd je smartphone voor.

En over werk gesproken: de Lenovo Tab P12 heeft dus ondersteuning voor een extern toetsenbord. Dit pakket kost nog eens 50 euro extra, maar daarna kun je wel prima werken op dit ding. Ja, de Android-omgeving voelt soms een beetje traag door de processor; maar wanneer je eenmaal werkt en geen gekke dingen doet, dan is dit een fijne laptopvervanger voor onderweg. Hij neemt immers weinig ruimte in, is redelijk energiezuinig en het scherm is groot genoeg voor multitasking. De knoppen op het toetsenbord zijn heel dun, maar geven gelukkig voldoende feedback voor blind typen.

©Wesley Akkerman | ID.nl

Lenovo Tab P12 kopen?

Eigenlijk hebben we weinig te klagen over de Lenovo Tab P12. Net als voorgangers P11 en P11 Gen 2 (en de duurdere P12 Pro) biedt Lenovo een goede prijs-kwaliteitverhouding met een uitstekende bouwkwaliteit, een kleurrijk en groot scherm en fijne speakers. Dat de camera voorop zo goed is en dat er standaard een stylus bij zit, zijn wat ons betreft kersen op een dikke slagroomtaart. De processor is niet de snelste, maar prima voor werktaken, en de accuduur kan beter. Ook is het jammer dat die de stylus niet oplaadt. Het enige dat echt tegenvalt, is de software-ondersteuning; die is veel te kort.

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.