De laatste jaren lijken Android-tablets niet meer mee te kunnen komen met iPads. Google probeert met de Pixel Tablet deze markt weer nieuw leven in te blazen door de tablet te combineren met de Nest Hub. Hoe dat in praktijk bevalt lees je in deze Google Pixel Tablet review.

Vaak maak ik de grap op de redactievloer dat een tablet een product is voor iedereen boven de zestig en iedereen onder de vijf. Doelgroepen die volledig bediend worden door de iPad vanwege zijn toegankelijkheid of Android-budgettablets.

Bedrijven zitten niet stil om tablets ook voor andere doelgroepen interessant te maken, zo willen Apple en Microsoft respectievelijk met iPad Pro en Surface-tablets de tablet geschikt maken als laptopvervanger.

Lees ook: 5 echt goede grote tablets

Tablet als Hub

Google gooit het over een andere boeg. Het bedrijf concludeert uit eigen onderzoek dat de meeste tablets puur voor thuisgebruik zijn. Daar speelt het bedrijf slim op in door een tablet te ontwikkelen die ook dienst kan doen als een Google Nest Hub. Het fotolijst-achtige apparaat waarin de Google Assistent verwerkt zit, die je tevens gebruikt voor de bediening van je smart home of het afspelen (casten) van media. Door een speakerdockje bij de Pixel Tablet te leveren maak je van de Androidtablet ook een soort Nest Hub wanneer je deze magnetisch op het dock plaatst. Daarmee heb je ook meteen een handige manier om je tablet weg te leggen na gebruik en op te laden. Desgewenst plaats je meerdere docks hiervoor in huis, aangezien deze ook los verkrijgbaar zijn. Een Pixel Tablet zonder dock, die is echter niet verkrijgbaar.

Maar wat je opstelling in huis ook wordt, met een Pixel Tablet moet je afschrikwekkend diep in buidel tasten. Een Pixel Tablet (inclusief dock dus) kost € 679,-. Een officiële hoes maar liefst € 99,- en een los dock kost je 149 euro. Dat is fors duurder dan een gewone iPad of zelfs duurder dan een iPad Air, tablets die de markt al veroverd hebben en synoniem staan voor tablets. Daarmee legt Google de lat torenhoog. Kun je beter voor een Pixel Tablet kiezen dan een iPad? Om die vraag te beantwoorden zoomen we eerst dieper in op de tablet van Google.

Wat biedt de Google Pixel Tablet?

De Pixel Tablet beschikt over een 10,95 inch scherm, dat is ongeveer vergelijkbaar met een iPad. De beeldverhouding is wel ietsje anders, 16 bij 10. De resolutie hoog met 2560 bij 1600. Het gebruikte schermpaneel is LCD, dat is wat minder indrukwekkend dan bijvoorbeeld een amoledscherm dat Samsung gebruikt. Toch valt de algehele beeldkwaliteit me niet tegen, de kleurweergave en helderheid zijn dik in orde.

Toch zal het scherm mogelijk niet iedereen kunnen bekoren vanwege de verversingssnelheid van 60 hertz. Het houdt in dat beelden wat minder vloeiend lopen ten opzichte van scherm met een hogere hertz-verversingssnelheid, wat tegenwoordig gewoongoed is op de meeste smartphones en veel tablets.

Rondom het scherm zijn redelijk dikke zwarte randen. Misschien oogt dat ook wat ouderwets, maar eigenlijk is dat wel zo prettig wanneer je de Pixel Tablet vasthoudt. De achterkant van de tablet is van metaal, maar voelt vrij mat aan. Het vasthouden levert hierdoor geen vingerafdrukken op. Het gewicht (493 gram) is prima om langere tijd vast te houden voor bijvoorbeeld het kijken van een serie.

Houd er wel rekening mee dat in de behuizing geen ruimte is gemaakt voor een audio-aansluiting. Dat is iets om rekening mee te houden als je een tablet overweegt die je ook aan de kinderen meegeeft, tenzij je de intussen immuun bent voor de repeterende geluiden van kinderfilmpjes en spelletjes. Dat de aansluiting voor smartphones het veld moest ruimen is al vervelend, maar voor tablets. Dat is mogelijk nóg vervelender. Verder zit er wel een usb-poort in de tablet en is er een vingerafdrukscanner in de aan-uitknop verwerkt. Een geheugenkaarslot is er ook niet.

Er zijn vier speakertjes aanwezig die een niet bijzonder veel indruk maken. Dat geeft ook eigenlijk niet, want dat dockje, dat geeft ondanks zijn kleine formaat nog een uitstekend krachtig geluid.

Tensor-chipset

Intern is de tablet uitgerust met dezelfde Tensor G2-chipset die te vinden is in de nieuwste generatie Pixel-smartphones (Pixel 7, Pixel 7 Pro en Pixel 7A). In praktijk biedt de chipset genoeg rekenkracht voor alle taken voor een tablet, zonder snelheidsrecords te verbreken. Wat wel opvalt is dat de chipset in praktijk veel energie verbruikt, terwijl dat niet in de benchmarks terug te zien valt. Dat viel onlangs ook al op tijdens het testen van de Pixel 7A. De accuduur valt dus wat tegen wanneer je de tablet gebruikt, in standby-tijd is dat niet het geval. Accuduur is dus erg afhankelijk van je gebruik. Maar ook dankzij het dock… Eigenlijk helemaal niet zo’n probleem. Ook niet vanuit het beoogde perspectief van Google, waarbij de tablet vooral binnenshuis gebruikt wordt.

Vanuit zo’n perspectief valt ook wel te begrijpen dat de tablet niet beschikt over een snellaadmogelijkheid. Wat voegt dat toe als je ‘m na gebruik toch in zijn speakerdock plaatst om de tablet zijn taak als smart hub uit te laten voeren? Maar toch, opladen met maximaal 15W is wel wat karig. Dat had best een beetje hoger gemogen.

Qua werkgeheugen is er 8GB beschikbaar en voor het opslaggeheugen heb je de keuze tussen 128GB of 256GB. Als je alle specificaties zo op een rijtje zet, dan valt wel te concluderen dat de Pixel Tablet een midrange-tablet is. De prijs in de VS is daar ook naar (479 dollar, zonder belasting). Hier in Europa kost de tablet 679 euro. Daarmee is wel een beetje een prijs-mismatch. Voor ongeveer hetzelfde bedrag koop je een krachtigere iPad Air of een Samsung Galaxy Tab S8 met mooier amoledscherm.

Android en tablets

De tablet-ervaring die de Pixel Tablet biedt laat meerdere kanten zien. Enerzijds is het ontzettend prettig om een schone Android-ervaring te krijgen, zonder alle bloatware en matige update-ondersteuning die tablets van bijvoorbeeld Samsung, Lenovo, Xiaomi of Realme. De software ziet er goed en overzichtelijk uit. Met slimme veegbewegingen schakel je tussen apps en krijg je een snelkoppelinglijstje met veelgebruikte apps. Bovendien kun je makkelijk twee apps gelijktijdig op je scherm openen.

Google heeft ook moeite gestoken in de ontwikkeling van z’n apps, zodat deze ook geschikt zijn voor het grote tabletscherm. Hiermee geeft Google een voorbeeld af aan app-ontwikkelaars. Want hoewel vrijwel alle apps die je op je Android-smartphone gebruikt ook werken op Android-tablets, zijn veruit de meeste niet geoptimaliseerd voor het grotere tabletscherm en landscape-modus.

Desondanks zijn de ervaringen als tablet zo gek nog niet. Vooral voor ontspanning fungeert de tablet erg sterk: YouTuben, browsen, games, enzovoort.

Hoewel Pixel-smartphones voorop lopen met hun camera’s, is dat begrijpelijkerwijs niet het geval voor de Pixel Tablet. De tablet gebruik je ook niet zozeer voor fotografie, maar meer voor videobellen of het scannen van QR-codes. Taken die deze voor- en achtercamera’s uitstekend kunnen.

Wat wél overgenomen is van Pixel smartphones is de ondersteuning: je krijgt minstens drie Android-versieupdates en vijf jaar veiligheidsupdates. Fijn is dat de updates direct beschikbaar zijn. De update-ondersteuningsduur mag echter wel nog ietsje opgeschroefd worden om in lijn te komen met Samsung en Apple.

Hub-ervaring

Ook het dock is in praktijk van enorme meerwaarde. Bijvoorbeeld op een bureautje of het aanrecht neergezet is het ideaal om video op te bekijken, het goede geluid van het speakertje is ook van grote meerwaarde. Het dock laadt de tablet op, dit gebeurd met vier pinnetjes en dus niet draadloos. Het dockje zelf sluit je aan op het stekkerblok. De aansluiting van het dock is echter geen usb-c, maar Google’s eigen stekker. Flauw en niet van deze tijd. Gelukkig beschikt de Pixel Tablet zelf wel gewoon over een usb-c-poort.

In de Android-instellingen kun je aangeven wat het scherm moet tonen als het apparaat niet-actief en gedockt is. Je kunt er een fotolijstje van maken, weerinformatie tonen en met een knopje de smarthome-apparaten bedienen. Dat laatste heeft nog wel wat werk nodig. Zo is bediening van apparatuur van derden vrij basaal, bijvoorbeeld Philips Hue-verlichting. Ook de Nest Deurbel geeft niet de geluid- en videomelding die een Nest Hub wél geeft.

Al met al kom ik tot de conclusie dat het dock een heel natuurlijker evolutie voor de tablet is. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een stylus, toetsenbord en andere pogingen om van een tablet een werkpaard te maken.

Conclusie: Google Pixel Tablet kopen?

Hoewel er nog wel wat werk nodig is aan het aanbod van Android-apps en de bedieningsmogelijkheden wanneer de Pixel Tablet gedockt is, weet de Pixel Tablet zich op een unieke manier te onderscheiden. Het speakerdockje voelt zo natuurlijk dat je je afvraagt waarom niet iedere tablet hierover beschikt. Het is immers een ideaal standaardje om video op te kijken (ook omdat het speakerdock goed geluid biedt) of om je tablet op weg te leggen. Google lijkt goed in te hebben gezien dat de meeste tablets voornamelijk thuis gebruikt worden en daar zit de kracht van de Pixel Tablet met z’n dockje in.

De tablet en zijn software werken uitstekend, maar het prijskaartje rijmt niet met het apparaat. In dezelfde prijsklasse kun je tablets krijgen met mooiere schermen, zoals een tablet van Samsung of een iPad Air. Het scherm, de chipset en oplaadsnelheid bijvoorbeeld hadden in deze prijsklasse een tandje indrukwekkender gemogen.

Een blender of een keukenmachine maakt geluid, dat is nu eenmaal zo. Er zitten bewegende onderdelen in, en er komt flink wat kracht bij kijken. Maar wat als je blender meer lawaai maakt dan zou moeten? Gelukkig kun je dat vaak zelf oplossen. Hier lees je hoe.

Lees ook: 9 dingen die je óók met je blender kunt maken

Waarom maakt mijn blender lawaai? 

De messen van een blender draaien doorgaans in de rondte met zo'n 20.000 toeren per minuut – bijna tien keer zo veel als de wielen van je auto als je lekker aan het cruisen bent. Geen wonder dus dat daar wat geluid bij komt kijken. 

Oudere blenders maken vaak meer lawaai dan nieuwe, en hoe langer je je blender hebt, des te meer geluid hij gaat maken, omdat de onderdelen verouderd raken. Daar is verder weinig aan te doen, behalve een nieuwe blender kopen. 

Stille blenders

Er zijn steeds meer stille blenders op de markt, al blijven ze natuurlijk altijd geluid maken. Doorgaans geldt dat hoe krachtiger het model, des te hoger de geluidsproductie. Denk dus goed na of je wel de krachtigste blender nodig hebt, of dat je het met een simpeler – en stiller! – model af kan. 

Fabrikanten doen er ook steeds meer aan om het geluid tegen te houden, bijvoorbeeld door een geluidsreductiesysteem en een slimme vorm van de messen en de glazen kan. Nieuwer is niet altijd beter, maar in dit geval vaak wel. 

©HP

Resonantie

Een van de hoofdredenen van een luide blender is de resonantie in de rest van je keuken. Probeer je blender maar eens op te tillen tijdens het blenden: dan hoor je meteen een stuk minder. Dat komt doordat het geluid doordreunt in het keukenblad, of zelfs in de muren waar de blender bij in de buurt staat. 

Zorg er dus voor dat de blender zo vrij mogelijk staat, niet tegen de muur en er ook niet vlakbij. Je kunt ook tijdelijk een handdoek of theedoek onder de blender leggen om het doordreunen te voorkomen, al moet je er wel voor zorgen dat het apparaat waterpas blijft staan. 

Veel blenders en keukenmachines hebben zuignappen, zodat ze wel op hun plek blijven staan, maar niet direct met het aanrechtblad in aanraking komen. Dat scheelt ook weer een slok op een smoothie! 

Conclusie

Je blender maakt nu eenmaal geluid, daar is weinig aan te doen. Je kunt het wel binnen de perken houden door te zorgen dat de blender goed waterpas staat en dat alle onderdelen goed schoon zijn. Zet hem niet tegen of in de buurt van de muur, en zet hem eventueel op een handdoek of theedoek om de ergste trillingen te voorkomen. En anders kun je natuurlijk altijd op zoek gaan naar een nieuwe, stille blender.

Google Maps is een veelgebruikte navigatie-app binnen zowel Android als iOS. Veel mensen zijn inmiddels gewend aan die app en hebben geen behoefte aan alternatieven. Maar als je om je heen kijkt, zijn er genoeg kaarten-apps die de moeite waard zijn.

Google Maps is inmiddels meer dan alleen een app voor het navigeren. Je kunt er eveneens informatie over je omgeving of buurt mee opzoeken, en zodoende leuke plekjes ontdekken. Ook biedt de app informatie over bijvoorbeeld files en de luchtkwaliteit. Daarnaast laten mensen er zelf recensies en foto's op achter, waardoor je nog een beter beeld krijgt van wat er in jouw omgeving gebeurt. En vergeet de Steet View-functie niet om een omgeving elders op de wereld te verkennen.

Maar dit is natuurlijk niet de enige dienst die je op deze manier op je smartphone kunt gebruiken. In dit artikel bieden we vier alternatieven voor Google Maps aan.

1- Here WeGo

De eerste app in dit korte lijstje is Here WeGo. Dit is een gratis te downloaden app, die in de basis hetzelfde doet als Google Maps – maar dan zonder Google. Je hebt toegang tot verschillende soorten navigatieopties, zoals wandelen, met de auto of het ov, en kunt directies opvragen die je van deur tot deur brengt. Daarnaast zijn er allerlei mogelijkheden waarmee je de reis, ongeacht het voertuig, personaliseert. Zo kun je kiezen voor de snelste of de kortste route (het verschil zit hem in snelheid) en of je in realtime omgeleid wil worden wanneer dat nodig is. Zo kan Here WeGo rekening houden met files en eventueel oponthoud. Verder zijn er twee weergavemodi: een zoals in Google Maps en een met een satellietbeeld van de omgeving.

Here WeGo is beschikbaar voor Android en iOS.

🚲Leestip: Ga eropuit! De beste sites en apps voor wandelen en fietsen

2- Apple Maps

We kunnen het ons bijna niet voorstellen dat je dit niet weet als je een iPhone hebt, maar Apple biedt met zijn eigen kaartenapplicatie Apple Maps ook een prima alternatief voor Google Maps aan. Hoewel de software eerder onbruikbaar was, heeft de app de afgelopen jaren flinke sprongen vooruit gemaakt. Had je de app eerder afgeschreven, dan kun je je er nu aan wagen. Net zoals bij andere navigatie-applicaties heb je de keuze uit verschillende reisopties, zoals met de auto, de fiets en bijvoorbeeld een taxi. Apple Maps biedt routenavigatie, locatie delen, plaatskaarten en een interactieve 3D-weergave aan van allerlei omgevingen. Zo krijg je een beter beeld van wat er te beleven valt, of hoe er een stad, dorp of weg vormgegeven is.

Apple Maps is alleen beschikbaar voor iOS.

3- Waze

Mocht je iemand zijn die uit het Google-ecosysteem wil stappen, of minder van Google afhankelijk wil zijn, dan is Waze wellicht niet de beste optie. Google is namelijk eigenaar van deze app. Maar voor andere gebruikers kan dit wel een goed alternatief zijn. Veel van de informatie die Waze presenteert, is namelijk afkomstig vanuit de community. Gebruikers houden andere mensen dus op de hoogte. Daardoor krijg je veel meer updates in realtime over wat er om je heen gebeurt of wanneer je eenmaal de weg op gaat. Ongelukken en dergelijke zijn daardoor geen verrassingen meer. Waze kan bovendien razendsnel andere routes aanbieden, en je kunt van tevoren aangeven dat je bepaalde wegen of gebieden wilt vermijden.

Waze is beschikbaar voor zowel Android als iOS.

4- OsmAnd

OsmAnd is tot slot een navigatieapplicatie die volop gebruikmaakt van opensource-informatie. In dit geval gaat het om de data van OpenStreetMap. Dat is niet het enige dat dit zo'n sterke app maakt. Want OsmAnd legt voornamelijk de nadruk op offline gebruik. Zo kunnen gebruikers niet alleen hun eigen omgeving, maar ook gewoon de kaart van een volledig land offline beschikbaar maken. Dat zal de app dan ook meteen vragen op het moment dat je hem voor het eerst opent. Daardoor kun je niet alleen data besparen, ook heb je gewoon een goede kaart tot je beschikking wanneer je in een gebied bent met slecht internet. Verder is het fijn om te zien dat OsmAnd de basis op orde heeft als het gaat om de interface en navigatieopties. Alle basale functies die je mag verwachten van een kaartenapp zit in OsmAnd, dus je hoeft niets te missen.

OsmAnd is beschikbaar voor zowel Android als iOS.