ID.nl logo
Review Google Pixel Tablet - Het dock steelt de show
Huis

Review Google Pixel Tablet - Het dock steelt de show

De laatste jaren lijken Android-tablets niet meer mee te kunnen komen met iPads. Google probeert met de Pixel Tablet deze markt weer nieuw leven in te blazen door de tablet te combineren met de Nest Hub. Hoe dat in praktijk bevalt lees je in deze Google Pixel Tablet review.

Uitstekend
Conclusie

Hoewel er nog wel wat werk nodig is aan het aanbod van Android-apps en de bedieningsmogelijkheden wanneer de Pixel Tablet gedockt is, weet de Pixel Tablet zich op een unieke manier te onderscheiden. Het speakerdockje voelt zo natuurlijk dat je je afvraagt waarom niet iedere tablet hierover beschikt. Het is immers een ideaal standaardje om video op te kijken (ook omdat het speakerdock goed geluid biedt) of om je tablet op weg te leggen. Google lijkt goed in te hebben gezien dat de meeste tablets voornamelijk thuis gebruikt worden en daar zit de kracht van de Pixel Tablet met z’n dockje in. De tablet en zijn software werken uitstekend, maar het prijskaartje rijmt niet met het apparaat. In dezelfde prijsklasse kun je tablets krijgen met mooiere schermen, zoals een Galaxy Tab S8 van Samsung of een iPad Air. Het scherm, de chipset en oplaadsnelheid bijvoorbeeld hadden in deze prijsklasse een tandje indrukwekkender gemogen.

Plus- en minpunten
  • Dock
  • Goede software
  • Houdt prettig vast
  • Snelle updates
  • Prijs
  • LCD-scherm met lage verversingssnelheid
  • Geen snelladen
  • Geen audio-poort
  • App-aanbod en hub-mogelijkheden beperkt
  • Dock heeft geen usb-c

Vaak maak ik de grap op de redactievloer dat een tablet een product is voor iedereen boven de zestig en iedereen onder de vijf. Doelgroepen die volledig bediend worden door de iPad vanwege zijn toegankelijkheid of Android-budgettablets.

Bedrijven zitten niet stil om tablets ook voor andere doelgroepen interessant te maken, zo willen Apple en Microsoft respectievelijk met iPad Pro en Surface-tablets de tablet geschikt maken als laptopvervanger.

Lees ook: 5 echt goede grote tablets

Tablet als Hub

Google gooit het over een andere boeg. Het bedrijf concludeert uit eigen onderzoek dat de meeste tablets puur voor thuisgebruik zijn. Daar speelt het bedrijf slim op in door een tablet te ontwikkelen die ook dienst kan doen als een Google Nest Hub. Het fotolijst-achtige apparaat waarin de Google Assistent verwerkt zit, die je tevens gebruikt voor de bediening van je smart home of het afspelen (casten) van media. Door een speakerdockje bij de Pixel Tablet te leveren maak je van de Androidtablet ook een soort Nest Hub wanneer je deze magnetisch op het dock plaatst. Daarmee heb je ook meteen een handige manier om je tablet weg te leggen na gebruik en op te laden. Desgewenst plaats je meerdere docks hiervoor in huis, aangezien deze ook los verkrijgbaar zijn. Een Pixel Tablet zonder dock, die is echter niet verkrijgbaar.

Maar wat je opstelling in huis ook wordt, met een Pixel Tablet moet je afschrikwekkend diep in buidel tasten. Een Pixel Tablet (inclusief dock dus) kost € 679,-. Een officiële hoes maar liefst € 99,- en een los dock kost je 149 euro. Dat is fors duurder dan een gewone iPad of zelfs duurder dan een iPad Air, tablets die de markt al veroverd hebben en synoniem staan voor tablets. Daarmee legt Google de lat torenhoog. Kun je beter voor een Pixel Tablet kiezen dan een iPad? Om die vraag te beantwoorden zoomen we eerst dieper in op de tablet van Google.

Wat biedt de Google Pixel Tablet?

De Pixel Tablet beschikt over een 10,95 inch scherm, dat is ongeveer vergelijkbaar met een iPad. De beeldverhouding is wel ietsje anders, 16 bij 10. De resolutie hoog met 2560 bij 1600. Het gebruikte schermpaneel is LCD, dat is wat minder indrukwekkend dan bijvoorbeeld een amoledscherm dat Samsung gebruikt. Toch valt de algehele beeldkwaliteit me niet tegen, de kleurweergave en helderheid zijn dik in orde.

Toch zal het scherm mogelijk niet iedereen kunnen bekoren vanwege de verversingssnelheid van 60 hertz. Het houdt in dat beelden wat minder vloeiend lopen ten opzichte van scherm met een hogere hertz-verversingssnelheid, wat tegenwoordig gewoongoed is op de meeste smartphones en veel tablets.

Rondom het scherm zijn redelijk dikke zwarte randen. Misschien oogt dat ook wat ouderwets, maar eigenlijk is dat wel zo prettig wanneer je de Pixel Tablet vasthoudt. De achterkant van de tablet is van metaal, maar voelt vrij mat aan. Het vasthouden levert hierdoor geen vingerafdrukken op. Het gewicht (493 gram) is prima om langere tijd vast te houden voor bijvoorbeeld het kijken van een serie.

Houd er wel rekening mee dat in de behuizing geen ruimte is gemaakt voor een audio-aansluiting. Dat is iets om rekening mee te houden als je een tablet overweegt die je ook aan de kinderen meegeeft, tenzij je de intussen immuun bent voor de repeterende geluiden van kinderfilmpjes en spelletjes. Dat de aansluiting voor smartphones het veld moest ruimen is al vervelend, maar voor tablets. Dat is mogelijk nóg vervelender. Verder zit er wel een usb-poort in de tablet en is er een vingerafdrukscanner in de aan-uitknop verwerkt. Een geheugenkaarslot is er ook niet.

Er zijn vier speakertjes aanwezig die een niet bijzonder veel indruk maken. Dat geeft ook eigenlijk niet, want dat dockje, dat geeft ondanks zijn kleine formaat nog een uitstekend krachtig geluid.

Tensor-chipset

Intern is de tablet uitgerust met dezelfde Tensor G2-chipset die te vinden is in de nieuwste generatie Pixel-smartphones (Pixel 7, Pixel 7 Pro en Pixel 7A). In praktijk biedt de chipset genoeg rekenkracht voor alle taken voor een tablet, zonder snelheidsrecords te verbreken. Wat wel opvalt is dat de chipset in praktijk veel energie verbruikt, terwijl dat niet in de benchmarks terug te zien valt. Dat viel onlangs ook al op tijdens het testen van de Pixel 7A. De accuduur valt dus wat tegen wanneer je de tablet gebruikt, in standby-tijd is dat niet het geval. Accuduur is dus erg afhankelijk van je gebruik. Maar ook dankzij het dock… Eigenlijk helemaal niet zo’n probleem. Ook niet vanuit het beoogde perspectief van Google, waarbij de tablet vooral binnenshuis gebruikt wordt.

Vanuit zo’n perspectief valt ook wel te begrijpen dat de tablet niet beschikt over een snellaadmogelijkheid. Wat voegt dat toe als je ‘m na gebruik toch in zijn speakerdock plaatst om de tablet zijn taak als smart hub uit te laten voeren? Maar toch, opladen met maximaal 15W is wel wat karig. Dat had best een beetje hoger gemogen.

Qua werkgeheugen is er 8GB beschikbaar en voor het opslaggeheugen heb je de keuze tussen 128GB of 256GB. Als je alle specificaties zo op een rijtje zet, dan valt wel te concluderen dat de Pixel Tablet een midrange-tablet is. De prijs in de VS is daar ook naar (479 dollar, zonder belasting). Hier in Europa kost de tablet 679 euro. Daarmee is wel een beetje een prijs-mismatch. Voor ongeveer hetzelfde bedrag koop je een krachtigere iPad Air of een Samsung Galaxy Tab S8 met mooier amoledscherm.

Android en tablets

De tablet-ervaring die de Pixel Tablet biedt laat meerdere kanten zien. Enerzijds is het ontzettend prettig om een schone Android-ervaring te krijgen, zonder alle bloatware en matige update-ondersteuning die tablets van bijvoorbeeld Samsung, Lenovo, Xiaomi of Realme. De software ziet er goed en overzichtelijk uit. Met slimme veegbewegingen schakel je tussen apps en krijg je een snelkoppelinglijstje met veelgebruikte apps. Bovendien kun je makkelijk twee apps gelijktijdig op je scherm openen.

Google heeft ook moeite gestoken in de ontwikkeling van z’n apps, zodat deze ook geschikt zijn voor het grote tabletscherm. Hiermee geeft Google een voorbeeld af aan app-ontwikkelaars. Want hoewel vrijwel alle apps die je op je Android-smartphone gebruikt ook werken op Android-tablets, zijn veruit de meeste niet geoptimaliseerd voor het grotere tabletscherm en landscape-modus.

Desondanks zijn de ervaringen als tablet zo gek nog niet. Vooral voor ontspanning fungeert de tablet erg sterk: YouTuben, browsen, games, enzovoort.

Google's apps zijn onder handen genomen voor tabletgebruik.

Hoewel Pixel-smartphones voorop lopen met hun camera’s, is dat begrijpelijkerwijs niet het geval voor de Pixel Tablet. De tablet gebruik je ook niet zozeer voor fotografie, maar meer voor videobellen of het scannen van QR-codes. Taken die deze voor- en achtercamera’s uitstekend kunnen.

Wat wél overgenomen is van Pixel smartphones is de ondersteuning: je krijgt minstens drie Android-versieupdates en vijf jaar veiligheidsupdates. Fijn is dat de updates direct beschikbaar zijn. De update-ondersteuningsduur mag echter wel nog ietsje opgeschroefd worden om in lijn te komen met Samsung en Apple.

De camera stelt niet zoveel voor. In de aan-uitknop daarboven zit een vingerafdrukscanner verwerkt.

Hub-ervaring

Ook het dock is in praktijk van enorme meerwaarde. Bijvoorbeeld op een bureautje of het aanrecht neergezet is het ideaal om video op te bekijken, het goede geluid van het speakertje is ook van grote meerwaarde. Het dock laadt de tablet op, dit gebeurd met vier pinnetjes en dus niet draadloos. Het dockje zelf sluit je aan op het stekkerblok. De aansluiting van het dock is echter geen usb-c, maar Google’s eigen stekker. Flauw en niet van deze tijd. Gelukkig beschikt de Pixel Tablet zelf wel gewoon over een usb-c-poort.

In de Android-instellingen kun je aangeven wat het scherm moet tonen als het apparaat niet-actief en gedockt is. Je kunt er een fotolijstje van maken, weerinformatie tonen en met een knopje de smarthome-apparaten bedienen. Dat laatste heeft nog wel wat werk nodig. Zo is bediening van apparatuur van derden vrij basaal, bijvoorbeeld Philips Hue-verlichting. Ook de Nest Deurbel geeft niet de geluid- en videomelding die een Nest Hub wél geeft.

Al met al kom ik tot de conclusie dat het dock een heel natuurlijker evolutie voor de tablet is. In tegenstelling tot bijvoorbeeld een stylus, toetsenbord en andere pogingen om van een tablet een werkpaard te maken.

Via de home-knop linksonder bedien je je smarthome.

Conclusie: Google Pixel Tablet kopen?

Hoewel er nog wel wat werk nodig is aan het aanbod van Android-apps en de bedieningsmogelijkheden wanneer de Pixel Tablet gedockt is, weet de Pixel Tablet zich op een unieke manier te onderscheiden. Het speakerdockje voelt zo natuurlijk dat je je afvraagt waarom niet iedere tablet hierover beschikt. Het is immers een ideaal standaardje om video op te kijken (ook omdat het speakerdock goed geluid biedt) of om je tablet op weg te leggen. Google lijkt goed in te hebben gezien dat de meeste tablets voornamelijk thuis gebruikt worden en daar zit de kracht van de Pixel Tablet met z’n dockje in.

De tablet en zijn software werken uitstekend, maar het prijskaartje rijmt niet met het apparaat. In dezelfde prijsklasse kun je tablets krijgen met mooiere schermen, zoals een tablet van Samsung of een iPad Air. Het scherm, de chipset en oplaadsnelheid bijvoorbeeld hadden in deze prijsklasse een tandje indrukwekkender gemogen.

▼ Volgende artikel
Review Panasonic TV-55Z90BE6 -  Kwaliteit met een hoog prijskaartje
Huis

Review Panasonic TV-55Z90BE6 - Kwaliteit met een hoog prijskaartje

De Panasonic TV-55Z90BE6 is een premium OLED-tv, net onder het topmodel. Hij mikt op uitmuntende beeldkwaliteit en zal heel wat kijkers aantrekken, ongeacht wat hun favoriete kijkvoer is. Maar de concurrentie is zwaar en we vragen ons af of de tv iets extra te bieden heeft.

Fantastisch
Energy label
Samenvatting

De Panasonic Z90B levert prachtige beelden dankzij het heldere Master OLED Pro-paneel en uitstekende kalibratie. De tv ondersteunt alle HDR-formaten en is met snelle HDMI 2.1-poorten ideaal voor gamers. Het geluid is prima en de draaivoet handig. Minpunten zijn het gebrek aan DTS en ontbrekende Belgische apps op Fire TV.

Plus- en minpunten
  • Zeer goede piekhelderheid
  • OLED-contrast en zeer goed schaduwdetail
  • Goede kalibratie af fabrikant
  • Goede bewegingsscherpte
  • Gebrek aan lokale smart tv-apps voor België
  • Geen ondersteuning voor DTS
  • Hoge adviesprijs
Panasonic TV-55Z90BE6

Adviesprijs: 2.199 euro
Wat: Ultra HD 4K 144Hz W-OLED-tv
Schermformaat: 55 inch (139cm)
Aansluitingen: 4x HDMI (2x v2.1 48Gbps, 2x v2.0 18GBps, ARC/eARC, ALLM, 4K144 HFR, VRR), 3x USB, 1x optisch digitaal uit, 1x hoofdtelefoon/subwoofer, 3x antenne, 1x Ethernet, WiFi 5, Airplay2, Bluetooth
Extra’s: HDR10, HLG, Dolby Vision IQ, HDR10+ Adaptive, Dolby Atmos, Fire TV, USB/DLNA-mediaspeler, dual DVB-T2/C/S2, CI+-slot, HCX Pro AI Mk II Processor
Afmetingen: 1225 x 787 x 348 mm (incl. voet)
Gewicht: 23 kg (incl. voet)
Verbruik (per 1000 uur): SDR 84 kWh/1000h (G) / HDR 147 kWh/1000h (G)

Panasonic heeft nooit voor opvallende designs gekozen en dat is dit keer niet anders. Het zwarte toestel combineert een slank scherm met een relatief grote behuizing voor de elektronica en aansluitingen achteraan. De afwerking is piekfijn in orde. In tegenstelling tot veel concurrenten staat de Z90B op een draaivoet, een detail dat voor velen handig kan zijn. Opvallend is dat de Z90B voorwaarts gerichte luidsprekers heeft die in een balk onderaan het scherm zitten. Het toestel staat nauwelijks 2cm boven het meubel, maar wie een soundbar wil gebruiken kan die toch voor de tv zetten als de luidsprekerbalk in dat geval toch niet wordt gebruikt.

De aansluitingen staan allemaal zijwaarts of naar onder gericht zodat ze wandmontage niet bemoeilijken. De vier HDMI-poorten zijn onderverdeeld in twee HDMI 2.0-poorten en twee HDMI 2.1-poorten. Die laatste twee leveren 48Gbps bandbreedte en ondersteunen alle belangrijke gamerfuncties, ALLM, HDMI VRR, AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync en kunnen gebruikt worden voor gaming in 4K120 (consoles) of 4K144 (pc). Gamers genieten van een lage input-lag, 6,0ms in 2K120 en 10,5ms in 4K60. Verder vinden we drie usb-poorten, ethernet, WiFi 5, Bluetooth, een optische digitale audio-uitgang en hoofdtelefoonaansluiting. Die laatste is via het menu om te schakelen naar een subwoofer-uitgang. Voor live tv is er een dubbele tuner (DVB-T2/C/S2) met een CI+-slot. 

De achterzijde met alle aansluitingen.

Referentie kalibratie en goede piekhelderheid

De Z90B is verder voorzien van een Master OLED Pro paneel, dat is hetzelfde of een gelijkwaardig paneel die we ook op de Philips OLED810 of LG C5 aantreft. Het paneel in ons testexemplaar toonde een bijzonder goede uniformiteit in heldere en donkere beelden, er is geen spoor van verticale strepen. De kijkhoek is zeer goed, zoals bij alle OLED-tv’s, en de anti-reflectielaag is degelijk, al blijft het van belang om sterke reflecties in het scherm te vermijden. Het toestel pakt uit met een bijzonder goede piekhelderheid. In HDR10 Filmmaker mode meten we 1316 nits op het 10%-venster, en 220 nits op het volledig wit scherm.

Lees ook: Zo testen we televisies voor ID.nl

Wat HDR-piekhelderheid betreft steekt de Z90B daarmee zelfs de LG C5 voorbij, al is het verschil klein. In SDR liggen de resultaten dichter bij elkaar, maar neem de LG C5 de leiding op het volledig wit veld waar hij 265 nits haalt, terwijl de Z90B op 202 nits zit. Voor SDR zal de C5 daardoor iets helderder lijken. Het kleurbereik van 98,3% P3 is wat we ondertussen al even gewend zijn van OLED-tv’s. Dat is zeer goed, en met die specificaties staat de Z90B uitstekend in de startblokken voor top HDR-beelden.

Veel hangt ook af van de kalibratie, en op dat vlak kunnen we de Z90B echt niets verwijten. We gebruiken graag Filmmaker Mode, in SDR is die erg donker ingesteld. Zet de Verlichtingssterkte op 70, en laat de lichtsensor aan en je bent klaar. De fouten die we meten zijn zo klein dat ze op een referentiemonitor niet zouden misstaan. Reken dan ook op mooie natuurlijke beelden, met veel kleurexpressie en goede schaduwdetails. Ook voor HDR10 is de Filmmaker Mode de beste keuze. De tv levert bijzonder goed schaduwdetail, zelfs in onze moeilijkste testscène, de strandscène uit House of Dragons.

Heb je iets meer detail nodig dan kan dat nog steeds door de ‘Dark Visibility’ instelling te gebruiken. Kleurweergave is erg goed, en heldere nuances blijven uitstekend bewaard. Enkel in de helderste tinten verliezen ze wat kleurintensiteit, dat is typisch voor W-OLED. De Z90B ondersteunt bovendien HDR10+ Adaptive en Dolby Vision IQ Precision Detail, voor de beste HDR-beeldkwaliteit. 

Beeldverwerking

De HCX Pro AI MkII processor die Panasonic ook in vorige modellen gebruikte levert bijzonder mooie prestaties. Deinterlacing van live tv (1080i) beeld en ruisonderdrukking scoren goed. Al dient gezegd dat Panasonic erg voorzichtig is met beeldverwerking. De ‘Min’ instelling is voor de meeste beeldverwerking een veilige keuze. Bevat de bron duidelijk ruis, dan zal dat vermoedelijk wat te voorzichtig zijn, de ‘Med’ instelling (voor ruisonderdrukking) levert dan betere resultaten. Upscaling zorgt voor mooie, scherpe beelden en met Resolutie Remasteren kan je zelfs wat extra accent leggen. Dat laat je echter best uitstaan bij erg oud (dvd-) beeldmateriaal, de processor accentueert immers ook ruis op dat soort bronnen.

In HDR was de processor erg goed in het vermijden van kleurstroken in zachte kleurovergangen. In SDR zien we nog wat ruimte voor verbetering op dat vlak. Zet ‘Vloeiende schakering’ op ‘Min’, eventueel kan je voor heel zware gevallen naar ‘Med’ schakelen. De processor vermijdt relatief goed dat er te veel detail verloren gaat. De bewegingsscherpte is uitstekend, en met Intelligent Frame Creation kan je de sportbeelden mooi vloeiend maken, of het schokken van het 24fps camerabewegingen in film wegwerken. 

Audiokwaliteit

De Z90B is uitgerust met een redelijk krachtige 2.1-audioconfiguratie van 60W. De stereoluidsprekers staan bovendien voorwaarts gericht, altijd een goed punt voor de audiokwaliteit. Hij ondersteunt Dolby Atmos, maar geen DTS. Voor wie de tv-luidsprekers gebruikt is dat geen belangrijk minpunt. Wie echter een soundbar of andere audio-oplossing gebruikt, moet weten dat de tv geen DTS-signalen doorgeeft via eARC/ARC. Sluit je bron in dat geval dan rechtstreeks aan op de soundbar. Onze filmfragmenten klonken vrij goed, met prima stereoscheiding en een vleugje surround. De woofermodule zorgt voor voldoende bas. De muziekpreset blies onze muziektesten wat extra leven in. De tv kan voldoende volume leveren, maar boven een bepaald niveau hoor je wel wat vervorming. 

Fire TV

Fire TV, het smart tv-systeem van Amazon, vervangt sinds vorig jaar het in huis ontwikkelde My Home Screen. De layout loopt gelijk met die andere smart tv-systemen. Op het Home-scherm neemt een content-caroussel de bovenste helft van het scherm in. Fire TV toont daar op dit moment enkel content-aanbevelingen, geen ongerelateerde reclame. We hopen dat dit zo blijft. Centraal in beeld vind je snelkoppelingen naar het ingelogde profiel, ingangen, bookmarks en de zoekfunctie. Daarnaast is er ruimte voor zes pictogrammen van favoriete apps. Heb je er meer, dan moet je even doorklikken. Verder naar onder zijn er talrijke rijen met aanbevelingen uit verschillende streamingdiensten al krijgt Prime Video duidelijk meer aandacht. De app-store bevat alle belangrijke internationale streamingdiensten, en ook Nederlandse lokale apps zijn vrij goed vertegenwoordigd. Belgische kijkers vinden helaas geen enkele lokale app, een onbegrijpelijk minpunt in 2025. Lees het artikel over Fire TV voor alle details.

De overstap naar Fire TV heeft Panasonic niet aangezet om voor een modernere afstandsbediening te kiezen. De grote afstandsbediening met afgeronde vorm ligt goed in de hand, en de aangename toetsen hebben een lichte aanslag met goede feedback. We zijn ook erg tevreden over de “My App”-toets die je zelf kunt toewijzen aan een app naar keuze, en de “Picture”-toets waarmee je snel van beeldmode verandert. Het ontwerp heeft echter ook nadelen. Door de afmetingen kan je niet alle toetsen bereiken zonder je hand te verplaatsen. En de veelheid aan toetsen is toch wat verouderd. Een compactere versie, met minder toetsen en een oplaadbare batterij zou beter scoren.

De afstandsbediening van de TV-55Z90BE6.

Conclusie

Dat de Panasonic TV-55Z90BE6 uitstekende beeldkwaliteit levert, daar mag je van op aan. Wat jammer dan dat de prijs zo hoog is, dat kost hem een half punt. Als we even vergelijken met concurrenten, dan is de Z90B zonder meer de duurste terwijl hij geen exclusieve features biedt. Minpunten zijn er vooral voor Belgische kijkers die geen enkele lokale app op Fire TV vinden. Het gebrek aan DTS-ondersteuning, daar tillen we minder zwaar aan. Deze tv levert prachtige beelden, zowel in SDR als HDR en hij ondersteunt dan ook nog eens alle belangrijke HDR-formaten. De audio-oplossing levert goede geluidskwaliteit en zorgt samen met de knappe beelden voor een hele mooie filmbeleving. Fire TV heeft alle internationale streaming-apps in huis. Gamers zullen deze televisie ook waarderen want ook voor hen heeft hij alle belangrijke features.

▼ Volgende artikel
Review Motorola Edge 70 – Licht toptoestel leg gewicht in de schaal
© Wesley Akkerman
Huis

Review Motorola Edge 70 – Licht toptoestel leg gewicht in de schaal

De Motorola Edge 70 volgt de recente trend van dunne, lichte smartphones, maar dan met een zachter prijskaartje van net geen 800 euro. Hoewel het geen directe concurrent is van vlaggenschepen als de S25 Edge, bewijst de Edge 70 dat een uniek premium ontwerp niet de hoofdprijs hoeft te kosten.

Uitstekend
Conclusie

De Motorola Edge 70 is een slimme aankoop als je een slank en licht toestel zoekt voor minder dan 1000 euro. De bouwkwaliteit, het scherm, de lange batterijduur en de robuustheid maken dit een fijne smartphone voor dagelijks gebruik. Ondanks de bloatware en de onvolwassen Moto AI bewijst dit toestel dat je geen duur vlaggenschip nodig hebt voor een vooruitstrevend ontwerp en vlotte prestaties.

Plus- en minpunten
  • Licht en slank ontwerp
  • Fijn en kleurrijk amoledscherm
  • Lange batterijduur
  • Robuust en duurzaam
  • Unieke kleurenopties
  • Geen telelens
  • Beperkte opties voor video-opnamen
  • Plaatsing vingerafdrukscanner
  • Onnatuurlijke foto's
  • Veel vooraf geïnstalleerde apps

Met een dikte van nét iets minder dan 6 millimeter en een gewicht van slechts 159 gram is de Edge 70 een van de lichtste en slankste telefoons op de markt. Desondanks voelt het toestel niet goedkoop aan, en dat is te danken aan een stevig aluminium chassis en een op nylon geïnspireerde bekleding. De Edge 70 biedt bovendien uitstekende duurzaamheid: hij heeft een MIL-STD-810H-certificering (MIL staat voor military grade), IP68- en IP69-ratings én is voorzien van Gorilla Glass 7i.

Het 6,7-inch amoledscherm heeft een resolutie van 2712 bij 1220 pixels en een adaptieve verversingssnelheid van 1 tot 120 Hz. Het vlakke oledpaneel biedt daarnaast een hoog contrast. Vooral de levendige, licht verzadigde kleuren, mogelijk gemaakt door de Pantone-nabewerking, vallen positief op. Het enige nadeel aan het display is de laag geplaatste vingerafdrukscanner; om die te gebruiken moet je je duim in een oncomfortabele positie buigen.

©Wesley Akkerman

Uitstekende middenklasser

De Edge 70 wordt aangedreven door de middenklasse Qualcomm Snapdragon 7 Gen 4-processor, bijgestaan door 12 GB werkgeheugen en 256 GB aan opslagruimte. Vooral de cpu is op papier minder krachtig dan die van de duurdere vlaggenschepen, maar in de praktijk maakt dat weinig uit. Apps worden snel geopend en multitasking gaat het apparaat goed af. Een groot voordeel is dat de processor niet erg heet wordt onder hoge druk en zijn werk dus zonder morren doet.

Een ander voordeel is dat de 4800mAh-batterij het opvallend lang volhoudt; zelfs bij matig tot zwaar gebruik is dat al snel een volledige dag. Daarmee overtreft hij de duurdere concurrentie van Samsung en Apple. Opladen gaat eveneens vlot, met 68 W bedraad, waardoor je binnen 50 minuten weer een volledig opgeladen batterij hebt. Ook op dit punt scoort Motorola flink wat punten.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Typisch Motorola

Traditioneel doet Motorola het goed op het gebied van software dankzij de bijna stock Android 16-ervaring. Helaas treffen we deze keer behoorlijk wat bloatware aan en zijn er advertenties zichtbaar in de weerapp; dubieus voor een toestel van 800 euro. Tijdens de installatie word je bovendien meermaals gevraagd om voorgestelde apps te installeren. En als je daar nee op zegt, kom je alsnog applicaties tegen waar je niet om vroeg, zoals TikTok en Perplexity AI.

Wat betreft ondersteuning kan de Motorola Edge 70 rekenen op vier Android-upgrades (tot Android 20) en vijf jaar aan beveiligingspatches. Hoewel dat voldoende is voor een middenklasser, blijft het wel iets achter bij de langere support die Samsung en Google bieden. Daarnaast voelt Moto AI nog aan als een achtergesteld project. De functies werken niet allemaal in het Nederlands, waardoor de AI-knop op het toestel eigenlijk nog maar weinig waarde heeft.

Groothoeklens

1x zoom

2x zoom

Foto's maken gaat prima

Het camerasysteem bestaat uit een 50MP-hoofdcamera met optische beeldstabilisatie, een 50MP-ultragroothoeklens en een 50MP-selfiecamera. Bij voldoende licht leveren deze camera's prettig ogende foto's met een ruim dynamisch bereik. Vooral in het donker verrast het toestel: dankzij de grote sensoren blijven beelden helder en gedetailleerd. Jammer is wel dat de software kleuren soms te nadrukkelijk verzadigt, waardoor foto's iets minder natuurlijk overkomen. Voor gebruik op sociale media zijn ze echter meer dan prima.

Toch kent het camerasysteem duidelijke beperkingen. Video's kunnen slechts in 4K met 30 fps worden opgenomen, terwijl beeldstabilisatie alleen werkt bij 1080p en 30 fps. Daarnaast kan de handmatige scherpstelling onverwacht invloed hebben op de helderheid. En doordat er geen telelens aanwezig is, ben je volledig aangewezen op digitale zoom. Begrijpelijk gezien de slanke behuizing van de Edge 70, maar alsnog een teleurstellend compromis.

Macrostand

Motorola Edge 70 kopen?

De Motorola Edge 70 is een slimme aankoop als je een slank en licht toestel zoekt voor minder dan 1000 euro. De bouwkwaliteit, het scherm, de lange batterijduur en de robuustheid maken dit een fijne smartphone voor dagelijks gebruik. Ondanks de bloatware en de onvolwassen Moto AI bewijst dit toestel dat je geen duur vlaggenschip nodig hebt voor een vooruitstrevend ontwerp en vlotte prestaties.