Nadat OnePlus hoge ogen gooide met de OnePlus One, en een degelijk toestel maakte met de OnePlus 2, heeft het bedrijf nu een middenweg geprobeerd te vinden: De OnePlus X. Dat is een midrange-toestel, waarbij middelmatige specificaties in een goedkope smartphone worden gestopt. Wij wisten onze hand te leggen op een invite voor de OnePlus X, en legden 'm op de pijnbank.

Dure uitstraling

Het eerste dat opvalt aan de OnePlus X is het verrassend chique uiterlijk, dat heel anders is dan de One en de 2. Vooral de achterkant valt direct op; die is dit keer helemaal van glas. Het OnePlus-logo staat prominent in het midden en is nu glanzend. De positie van de camera is veranderd van het midden naar de linkerbovenhoek.

De randen van het toestel zijn van een geribbeld metaal, wat het toestel een erg dure uitstraling geeft - veel duurder dan de prijs van € 269,- doet vermoeden.

Breekbaar

Wel voelt het apparaat bijzonder breekbaar aan. Dat is een euvel van alle telefoons met zo'n glazen achterkant (we hadden hetzelfde probleem met de Galaxy S6), maar feit blijft dat je erg voorzichtig bent als je dit uit je broekzak haalt. Met de robuuste One (en de 2) had je tenminste nog het idee dat ze tegen een stootje konden. Dit toestel voelt aan alsof het in een miljoen stukken uit elkaar spat bij één flinke klap, en dat vinden we toch een risico voor een apparaat dat je zeker twee jaar iedere dag bij je draagt...
 

Heel mooi, maar ook heel breekbaar

Tel daar trouwens nog bij op dat het apparaat heel glibberig is en snel wegglijdt, zelfs als je het gewoon neerlegt. Dat is deels door het beeldscherm, dat een millimeter boven de rand uit steekt. Maar dat wordt enigszins goedgemaakt door de rand die met zijn ribbels voor grip zorgt. Ook het feit dat de telefoon een stuk kleiner is dan de One en de 2 (5", ten opzichte van 5,5") maakt dat je 'em iets makkelijker in je hand hebt liggen.

Het toestel heeft verder dezelfde uiterlijke kenmerken die je misschien al kent van de OnePlus 2. In tegenstelling tot de One zitten de volumeknoppen boven de power-knop aan de rechterkant, onderop zitten twee speakers en een usb-aansluiting, bovenop zit een 3,5 mm-plug - weinig speciaals dus.

Unieker is de knop aan de linkerkant van het toestel. Daar zit een schuifje waarmee de notificaties van het toestel in één keer kunnen worden ingesteld. Het schuifje heeft drie standen, voor 'Alle notificaties', 'Geen enkele notificatie', of de 'Prioriteitsmodus'. Dat is een leuke gimmick, maar ook een beetje overbodig omdat je die instellingen ook makkelijk kunt regelen met de volume-knoppen.

Dualsim, én sd-ondersteuning

De OnePlus X ondersteunt twee sim-kaarten. Dat is niet gek voor een Chinese fabrikant, maar voor Nederlandse gebruikers is het wellicht een overbodige luxe. Opvallend is wel dat één van de twee sim-kaarthouders dit keer kan worden gebruikt om een micro-sd-kaart in het toestel te zetten (tot maximaal 128 GB), een flinke vooruitgang boven de vorige toestellen die alleen in 16 GB of 64 GB beschikbaar waren. Dat maakt het een stuk minder erg dat de X alleen 16 GB interne opslag heeft, al moet je er nog wel een sd-kaartje bij kopen.

Prima scherm

De AMOLED-resolutie spat van je beeldscherm af

Het scherm van de OnePlus X doet bijna pijn aan je ogen, als je er voor het eerst naar kijkt. Dat is vooral te danken aan het AMOLED-kleurenschema, waarmee donkere kleuren nóg donkerder worden en wat uiteindelijk leidt tot meer contrast in je kleuren. De resolutie van 1920 x 1080 op een scherm van 5" zorgt voor een PPI van 441, wat bijzonder veel is voor zo'n toestel. Kort gezegd, wauw, wat een scherm.

Korrelige camera

De camera is precies wat je van het toestel verwacht: Midrange. In goed licht zie je genoeg en vang je mooie beelden, maar als het een klein beetje donkerder wordt zie je korrels in je beeld en mis je de opties om handmatig je ISO-waarde aan te passen. 4K-video ontbreekt, en de lens heeft geen optische beeldstabilisatie.

Toch zijn de foto's goed genoeg voor de meeste foto's die je probeert te maken, zeker ook omdat hij zo snel is. De kleuren zijn bovendien minder hysterisch dan ze waren bij de OnePlus 2-camera, al zie je door het AMOLED-scherm wel een felle kleurstelling op je toestel terug. Download ook wel even een andere camera-app, want de standaard-app is nogal beperkt.

Veel vrijheid met OxygenOS

OxygenOS geeft je veel vrijheid en is lekker kaal

De OnePlus X draait op OxygenOS, een eigen ROM die OnePlus zelf heeft ontwikkeld. OxygenOS is gebaseerd op Android Lollipop 5.1.1, en als je OxygenOS ziet doet het in eerste instantie erg denken aan CyanogenMod, de ROM die vroeger op de OnePlus One stond. Het besturingssysteem is lekker kaal, met alleen de verplichte Google-apps (Gmail, Drive, Keep etc.) geïnstalleerd, en verrassend genoeg ook OnePlus Radio.

Het besturingssysteem werkt prettig en is sterk verbeterd ten opzichte van vorig jaar, toen versie 1.0 beschikbaar kwam. In OxygenOS 2.1 zitten onder andere zelf instelbare app-permissies, waarmee je per applicatie kunt aangeven welke toegang die krijgt.

Interessant is ook de gebarenbesturing. Zo kun je ook als het scherm uit staat bepaalde acties uitvoeren, zoals de flitser aanzetten als je een V tekent of de muziekspeler starten door een rondje te maken.

Buiten dat heb je een vrij standaard Android-ervaring, maar wel een goede. Je hebt niet te veel poespas, maar wel met veel aanpassingsvrijheid en dat juichen we alleen maar toe. Bovendien is het voor de echte Android-fans makkelijk om de bootloader te unlocken en het toestel te rooten - als je daar interesse in hebt.

Het moeilijke bedrijf OnePlus

Als je een OnePlus X overweegt te kopen, moet je wel iets weten over het bedrijf erachter. Normaal vertellen we niet over de achtergrond van bijvoorbeeld Samsung of HTC, maar bij OnePlus ligt dat wat anders.
 

OnePlus is een vervelend bedrijf om iets van te kopen

Toen het bedrijf namelijk furore maakte met de One, ging OnePlus bijna ten onder aan zijn eigen succes. De druk om een nieuw toptoestel te maken voor een belachelijk lage prijs werd erg hoog, en dat merk je aan de strategie van het bedrijf. Die draait namelijk om guerilla-marketing, en de invites zijn daar een bekend voorbeeld van. Die zijn ook nog steeds nodig bij de X, want je kunt die alleen kopen als je een uitnodiging hebt. Die zijn natuurlijk niet zomaar te krijgen, want je moet ze bemachtigen door één van de gekke wedstrijden die OnePlus uitschrijft, of door geluk te hebben met het compleet ondoorzichtige algoritme van OnePlus.

Vervelende invites

Dat voelt nog steeds een beetje als belediging; je verdient het privilege om je geld aan OnePlus te geven. Bovendien is veel van OnePlus' 'Never Settle'-strategie een wassen neus: De forums en Reddit staan vol met klachten van kopers, die nul op het rekest krijgen wanneer hun toestel kapot gaat.

Een fout met de software wordt door OnePlus steevast opgelost met "Heb je OxygenOS al opnieuw geïnstalleerd?", en als je liever CyanogenMod draait weigert OnePlus je in sommige gevallen zelfs verder te helpen. Bovendien is het een crime om het toestel terug te sturen naar China als je met een hardware-defect zit, en in veel gevallen hoor je dat je toestel helemaal niet onder de garantie valt.

Dat is een risico dat je ook neemt met de OnePlus X. Als er onverhoopt iets mis gaat, hou er dan rekening mee dat je misschien gewoon pech hebt. Misschien. Want OnePlus is een onduidelijk bedrijf.

Conclusie

De OnePlus X is een goed midrange toestel, met minder goede specificaties dan de grotere OnePlus One en OnePlus 2. Dat merk je aan het kleinere scherm, het ontbreken van enkele functies als NFC, en de over het algemeen goedkopere onderdelen als een zwakkere processor en cameralens - maar daar merk je in de praktijk weinig van. Het uiterlijk geeft de X echter een premium uitstraling, die zeker voor het lage bedrag van € 269,- de moeite waard is. Het grote probleem? De OnePlus One is goedkoper. En zelfs de OnePlus 2 is op dit moment nog maar een paar tientjes duurder, en voor dat geld krijg je een toestel met betere specificaties die we ooit tot één van de beste telefoons ooit uitriepen. Dus waarom zou je de X eigenlijk kopen? Misschien omdat je fan bent van OnePlus. Misschien omdat je een iets kleiner model wil hebben. Maar als het je om de specificaties te doen is, is er eigenlijk niet zo heel veel reden om de X in huis te halen - als je dat al lukt.

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).