Daar is 'ie dan toch: de klassieke Nokia 3310 maakt een comeback, en Computer Idee kon er alvast mee aan de slag! Met veel bombarie werd de meest legendarische telefoon aller tijden nieuw leven ingeblazen waardoor we de Nokia 3310 binnenkort weer kunnen kopen. Alhoewel, het lijkt ook wel een beetje op een goedkope marketing-truc... In hoeverre dat waar is, lees je in deze Nokia 3310 hands-on.

Veel commotie de afgelopen week, want de Nokia 3310 komt weer terug. Dat kopten veel media, waaronder wijzelf, en het nieuws leek erg goed te zijn. De Nokia 3310 is één van de meest legendarische telefoons aller tijden, met name doordat die zo onverwoestbaar was. De telefoon kwam in 1997 op de markt voor de nu ondenkbaar hoge prijs van 500 gulden, dus toen Nokia vorige week meldde dat de nieuwe 3310 slechts € 59,- zou kosten werden we erg enthousiast.

Typen met T9

Nu we even met de Nokia 3310 hebben kunnen spelen op het Mobile World Congress in Barcelona missen we dat gevoel van nostalgie wel een beetje. De nieuwe 3310 heeft namelijk weinig te maken met het klassieke model, behalve misschien dat er een versie van Snake op draait.

De Nokia 3310 is een 'feature phone'. Dat betekent dat het geen 'dumb phone' is (waarmee je echt alleen kan bellen en sms'en, zoals de oude 3310), maar een paar smartphone-elementen in een simpel jasje stopt. De nieuwe 3310 ziet eruit zoals oude dumb phones, met 12 knoppen met cijfers, * en #, met bovenaan nog een vierpuntsdruktoets voor navigatie. Op het kleine schermpje kun je onder andere een browser oproepen (Opera Mini), maar je kunt verder geen apps installeren. Je kunt er dus niet op WhatsAppen - al moet je je afvragen of je dat wil als je alleen via T9 kunt typen.

Trip down memory lane

Het toestel zelf is bijzonder minimalistisch. Het 2,4" kleurenscherm heeft een resolutie van, hou je vast, 320 x 240 pixels, en de camera heeft 2 hele megapixels. Opvallend is wel dat je er een micro-sd-kaart in kunt stoppen zodat je er muziek mee kunt luisteren.

Qua uiterlijk heeft het toestel vaag iets weg van de 3310, maar niet heel veel. De dikke 'candybar'-vorm is weg en het toestel is heel veel dunner dan zijn geestelijk vader, maar tegelijkertijd wel breder. Een echte trip down memory lane is de nieuwe 3310 dan ook niet, want het heeft heel weinig te maken met de originele 3310.

©PXimport

Nokia 3310: een marketingtruc

De nieuwe 3310 wordt uitgegeven door HMD, een bedrijf dat inmiddels de licentie op Nokia-toestellen heeft overgenomen en wel meer simpele telefoons maakt. De 3310 lijkt dan ook niet zozeer een revolutionair nieuw apparaat te zijn, maar vooral een slimme manier om door gevoelens van nostalgie aandacht te vragen voor een merk dat eigenlijk niet veel meer betekent.

Dat wil niet zeggen dat de nieuwe Nokia 3310 een flop is (of wordt). Voor 59 euro krijg je waar voor je geld, namelijk een basale telefoon die ondanks zijn basale functies best handig is om bijvoorbeeld als noodtelefoon in je auto te laten liggen.

©PXimport

©PXimport

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!