Stiekem droomt bijna iedereen er wel eens van om astronaut te worden. Die jongensdroom is moeilijk te vervullen, maar gelukkig hoef je geen carrière bij NASA te volgen om de ruimte te kunnen verkennen. In 2018 doe je dat gewoon vanuit huis.

Weinig dingen spreken zo tot de verbeelding als het ontdekken van de ruimte. De eindeloosheid van het heelal, de vervreemdende planeten, manen en sterrenstelsels; het universum zit vol met mogelijkheden en ontdekkingen. Gelukkig maakt moderne technologie het heel eenvoudig om vanuit je luie bureaustoel een tripje door het universum te maken. Er zijn namelijk tientallen programma’s, games en apps beschikbaar waarmee je het heelal kunt verkennen. Opstijgen in een raket, zelf een ruimtestation bouwen, landen op de maan of een echte ster van dichtbij bekijken, het kan tegenwoordig zonder je woonkamer te verlaten.

1. Google Maps

We weten hier op de redactie nog goed hoe indrukwekkend het was toen Google Earth meer dan tien jaar geleden werd uitgebracht. Google Maps heeft nog een andere verborgen functie die ons weer net zo enthousiast maakt: 3D-kaarten bekijken van planeten en manen in ons zonnestelsel. Je vindt deze optie door in Google Maps de satellietweergave te kiezen en dan net zolang (bijvoorbeeld met je muiswieltje) uit te zoomen tot je de planeet Aarde ziet vanuit de ruimte. Aan de linkerkant van je venster verschijnt dan automatisch een menu met alle planeten en een flink aantal manen. Dat zijn ze overigens niet allemaal - Jupiter heeft bijvoorbeeld tientallen minimaantjes, maar die zijn niet allemaal in maps gecategoriseerd. De grote en belangrijke manen staan hier allemaal wel in, inclusief beschrijvingen. Het leuke is dat van deze planeten niet alleen gedetailleerde kaarten te vinden zijn, maar dat je ook de namen van kraters en bergen kunt zien. Daar kun je vervolgens op klikken om er wat meer informatie over te lezen, zoals de grootte of waar ze naar vernoemd zijn.

Ook leuk: in deze lijst staat het internationale ruimtestation ISS, waar je via Streetview binnen kunt kijken. Je kunt zo door het station zwieren en zien hoe het dagelijks leven voor de bewoners eruit ziet. Ook hier vind je talloze beschrijvingen van apparaten en technieken.

©PXimport

2. Space Engine

Google Maps is een leuke manier van ruimteverkenning, maar tevens wat basaal. Over het handjevol planeten staat beperkte informatie en we willen graag wat meer zien. In dat geval moet je bij Space Engine zijn. Het desktop-programma is veruit de beste manier het heelal te verkennen zonder de deur uit te gaan.

Space Engine werkt een beetje als een game, al kun je niet winnen of verliezen. Je vliegt rond door het zonnestelsel en kunt van planeet naar planeet gaan. De besturing gaat een beetje zoals andere games met de toetsen A, W, S en D, en je kunt met toetscombinaties naar andere sterrenstelsels springen. Het kost wat moeite om de besturing onder de knie te krijgen, maar als je eenmaal weet hoe je je virtuele ruimteschip bestuurt verlies je de tijd al snel uit het oog. Space Engine is één van de leukste en mooiste manieren om het heelal te verkennen.

©PXimport

3. Celestia Space

Space Engine is niet het enige simulatieprogramma voor ruimteverkenning. Je kunt ook terecht bij Celestia Space. Het idee daarvan is hetzelfde als Space Engine: je kunt virtueel de ruimte in. Wat Celestia Space uniek maakt is het feit dat je verschillende add-ons kunt installeren. Die worden door de community gemaakt, want Celestia is beschikbaar voor ontwikkelaars. De broncode is weliswaar niet helemaal open source, maar er is genoeg ruimte voor hobbyisten om hun eigen toepassingen te ontwikkelen. Een voorbeeld van wat je dan kunt: in de basisversie van het programma kun je alleen een beperkte hoeveelheid informatie zien van een maan of planeet, maar als je die in meer detail wil zien download je daar de add-on voor. Die bevat veel meer informatie, en foto’s in hogere resolutie van sondes die het hemellichaam daadwerkelijk hebben bezocht. Veel add-ons bevatten ook informatie over de missie zelf, zodat je ook daar veel over leert. Zo kun je het programma aanpassen aan je eigen voorkeuren.

©PXimport

4. Solar System Scope

Solar System Scope is een applicatie die weliswaar niet buiten de grenzen van ons zonnestelsel kijkt, maar dat maakt de app niet minder uitgebreid. Met Solar System Scope kun je ongeveer hetzelfde als bij Celestia Space of Space Engine, maar dan vanuit je browser. Er is ook een desktop-applicatie beschikbaar, maar die is dus niet per se nodig.

Het interessante aan Solar System Scope is vooral het volgen van de banen van de hemellichamen. Als je precies wilt weten waar dwergplaneet Eris zich over 50 jaar op 23 januari in het zonnestelsel bevindt, dan kun je dat heel simpel opzoeken.

Daarnaast kun je met Solar System Scope ook de sterrenbeelden aan de nachtelijke hemel opzoeken. Je kunt ook daarbij de datum en tijd opgeven zodat je ziet wat er op een willekeurig moment boven je hoofd te zien is en hoe de constellaties bewegen. Handig voor als je bijvoorbeeld op vakantie gaat en je wilt weten wat je daar kunt zien.

©PXimport

5. Stellarium

Stellarium doet ongeveer hetzelfde als het bovenstaande Solar System Scope. Het is een planetarium met informatie over de nachtelijke hemel en wat je kunt zien, met informatie over meer dan 177 miljoen sterren en andere hemellichamen. Eén opvallend verschil is dat je met Stellarium niet alleen de sterrenhemel vanaf aarde kunt bekijken, maar ook die van bijvoorbeeld de maan of Mars. Zo kun je alvast lekker wegdromen over hoe het straks is als je zelf een astronaut bent! Je kunt de applicatie bovendien niet alleen voor Windows downloaden, maar ook voor macOS en zelfs Linux.

©PXimport

6. Kerbal Space Program

Als je je ruimtevaartkennis liever wat interactiever wil maken dan moet je bij Kerbal Space Program zijn. Het spel heeft inmiddels een flinke schare trouwe fans opgebouwd, en dat is niet voor niks. Kerbal Space Program simuleert een echt ruimtevaartprogramma, waarbij je met vrijwel niets begint en voorzichtig je eerste raketje lanceert. De truc is om dat dan uit te bouwen tot een raket die in een baan om de aarde komt, en dan steeds grotere en geavanceerdere machines te bouwen. Met een beetje kennis en heel veel googelen eindig je dan met ruimtestations en een landing op de maan (of, zoals het in het kerbals heet, Mun).

Nou klinkt het opbouwen van een ruimteprogramma misschien wat droog, maar Kerbal maakt het geheel erg vermakelijk door de trouwe ‘Kerbals’ (je astronauten) zoals de inmiddels legendarische Jebediah Kerman, die altijd vrolijk zijn en het spel een luchtig en komisch tintje geven.

Daar komt ook bij dat Kerbal Space Program voor een game verrassend gedetailleerd en accuraat is. Het is niet genoeg om alleen wat motoren onder je raket te plaatsen, maar ook om zaken als de zwaartekracht, de apogee en perigree in de gaten te houden – of überhaupt te leren wat dat betekent … Dat maakt KSP niet gewoon een leuk spelletje, maar een heuse simulator.

Er is nog een ander aspect waar Kerbal Space Program in uitblinkt: de gemeenschap. KSP heeft één van de trouwste fanbases, en als je een vraag hebt of ergens niet uitkomt zijn er tientallen websites en fora waar je terecht kunt met je problemen. Neem Reddit, één van de belangrijkste communities voor het spel. Daar laten ervaren spelers hun nieuwste creaties zien, waar je altijd genoeg inspiratie uit kunt halen. Van de andere kant staat de gemeenschap erg open voor nieuwkomers en kun je ook als newbie gerust ‘domme’ vragen stellen.

©PXimport

7. ISS Detector

Natuurlijk hoef je niet alleen maar achter je computer te blijven zitten om de ruimte te verkennen. Er zijn ook genoeg smartphone-apps beschikbaar die het mogelijk maken je even buiten de aarde te wanen. Om te beginnen zijn er de tientallen apps waarmee je in de gaten kunt houden wanneer het International Space Station komt overvliegen - altijd leuk om even te bekijken! Het ISS is meer dan honderd meter breed en is daarmee goed te zien met het blote oog, maar je moet wel weten waar en wanneer je naar boven moet kijken.

Voor zowel iOS als Android zijn er tientallen apps die bijhouden waar het ruimtestation zich bevindt. Persoonlijk raden we ISS Detector aan (voor zowel Android als iOS), vanwege zijn gedetailleerde informatie over de hoogte, tijd en helderheid, en het feit dat je ook andere objecten zoals het Chinese ruimtestation, Iridium-communicatiesatellieten, of planeten en kometen kunt zien. Je kunt bovendien instellen waar je wel of geen melding van krijgt.

©PXimport

8. Mobile Observatory

Je kunt op je telefoon veel meer dan alleen het ruimtestation bijhouden. Als je verder wil kijken dan alleen die lage aardbaan zijn er applicaties zoals Mobile Observatory. Die kost een paar euro, maar is de prijs meer dan waard. De naam zegt al genoeg. Met de app heb je een mobiel observatorium in je hand met héél veel informatie over de sterrenhemel. Je kunt je telefoon naar de hemel richten om zo te zien wat die ene heldere ster nou eigenlijk is.

Er zijn ook dergelijke apps voor iOS. Voor zowel de iPhone als de iPad is dat GoSkyWatch Planetarium, een extreem uitgebreide app met heel veel informatie over hemellichamen. Een mooie toevoeging is dat je er sterrenbeelden op kunt zien met leuke animaties, zodat je kunt zien waar een term als ‘Grote Beer’ nou eigenlijk vandaan komt.

Voor de iPad is ook Solar Walk erg interessant. Dat is een virtueel zonnestelsel dat weliswaar iets minder uitgebreid is dan de planetaria-apps, maar dat wel volop gebruik maakt van het schitterende scherm van de iPad en vooral erg mooi is.

©PXimport

9. Virtual reality

Er zijn maar weinig dingen die iets zo tot leven kunnen brengen als virtual reality. Er zijn dan ook meerdere applicaties waarmee je heel realistisch door het heelal kunt vliegen - afhankelijk van welke bril je hebt. Met een dure, high-end bril zoals de HTC Vive of de Oculus Rift krijg je vanzelfsprekend de mooiste resultaten. Overview voor de Vive is populair en erg goed, en voor de Oculus Rift is er het pragmatisch genaamde Discovering Space. Let wel op dat games voor zulke brillen over het algemeen wel prijzig zijn!

Als je niet zoveel geld te besteden hebt of toevallig al een Samsung Gear VR in huis hebt moet je vooral Titans of Space proberen. Dat is er ook voor de Vive, de Rift en de goedkopere Gear, en werkt erg goed. Met Titans of Space vlieg je door het zonnestelsel heen en ondertussen word er informatie over planeten en manen voorgelezen. De tour die je op die manier volgt duurt ruim een uur en is verrassend accuraat, dus probeer dat vooral! Er is overigens ook een (gratis) versie voor Android, zodat je Titans of Space met iedere Cardboard-achtige headset kunt proberen, maar die zit vol met bugs en lag, en het ziet er minder mooi uit dan het origineel. De app is er helaas niet voor iOS.

©PXimport

10. Online bronnen

Natuurlijk kun je ook heel veel informatie over de echte ruimtevaart van dit moment vinden op internet. Dat begint bijvoorbeeld bij het volgen van lanceringen. Wat is er nou mooier dan enorme raketten die met veel bombarie en vuurwerk de lucht in gaan? De meeste van die lanceringen kun je live meekijken op internet. Sommige worden alleen gefilmd met een GoPro op een afstandje, maar bedrijven als SpaceX hebben een hele studio met experts, presentaties en achtergronden tijdens het aftellen. Het nadeel is dat er niet één plek is waar je alle lanceringen kunt zien - de videostreams zijn verdeeld over eigen websites van bedrijven en overheden, of op verschillende YouTube- of Vimeo-kanalen. Eén praktische plek om ze te kijken is de door de auteur van dit stuk gemaakte site www.livelancering.nl, maar over het algemeen kun je veel Amerikaanse lanceringen op de website van NASA zien. Een andere site die lanceringen met liveblogs bijhoudt is www.spaceflightnow.com.

Er zijn ook applicaties te downloaden waarin je kunt zien wat de volgende lancering wordt. Daar staat ook welke raket en satelliet er de lucht in worden geschoten, én een linkje naar een livestream. Die apps hebben als voordeel dat ze een notificatie sturen bij de volgende lancering. Voor Android is Space Launch Now een goede (en gratis!) app, voor iOS is er LaunchTime.

Een kleine maar leuke website is www.howmanypeopleareinspacerightnow.com. Die naam verklapt eigenlijk al genoeg; je ziet er hoeveel mensen er nu in de ruimte zijn - inclusief een overzichtje van astro- en cosmonauten. Zo ben je altijd een beetje bij ze!

Sociale media

©PXimport

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.