Fotograferen met geolocatie
Een digitale foto is meer dan een plaatje alleen. ‘Achter de schermen’ is namelijk allerlei (exif-)informatie te vinden over het hoe, het wat en het wanneer. En tegenwoordig ook over het ‘waar’: de geolocatie kan aan een foto worden toegevoegd als de digitale camera over een gps-ontvanger beschikt.
Een geolocatie is niets meer dan de plaats – op de wereld – waar je je bevond op het moment dat je de foto nam. De coördinaten van die geolocatie worden genoteerd in de vorm van ‘longitude’ (= lengtegraad) en ‘latitude’ (= breedtegraad). De werking daarvan is snel inzichtelijk te maken met behulp van de Labs-functies voor Maps. Op de website maps.google.com vind je linksonder een hyperlink waarmee je Google Maps Labs kunt manipuleren. Daarbij heb je twee mogelijkheden om met lengte- en breedtegraden te werken. Zo krijg je eenvoudig inzicht in de lengte- en breedtegraad van een willekeurige locatie waar ook ter wereld. De combinatie van lengte- en breedtegraad is uiteraard uniek en om nóg preciezer te kunnen aangeven om welke plek het gaat, werken we ook nog eens met minuten en seconden. Een seconde is circa 30 meter en wereldwijd gezien is dat beslist acceptabel.
Een eerste kennismaking met lengte- en breedtegraden. Het is de bedoeling dat je enkele Google Labs-functies voor Google Maps inschakelt.
Een tweede kennismaking. Binnen Google Maps worden de coördinaten zichtbaar gemaakt.
Met de komst van satellieten en gps (Global Positioning System) is het bovenstaande sterk verouderd. Via gps is namelijk extra informatie binnen te halen, want de plaats wordt daarmee sowieso bepaald in meters en aan de hand daarvan kunnen we de lengtegraad, de breedtegraad en de hoogte ten opzichte van zeeniveau bepalen. Tot circa 10 meter nauwkeurig! Ook wordt het huidige tijdstip via gps meegegeven aan het ontvangende apparaat. En als de ontvanger (een navigatietoestel, een smartphone, een tablet, een digitale fotocamera) slim met de ontvangen gps-signalen gaat rekenen, dan zijn óók gegevens als richting, snelheid en eventuele aankomsttijd te herleiden.
Als er één ding duidelijk is geworden, dan is het dat exif alles is! Slechts als je digitale foto’s zijn voorzien van gps-gegevens, dan kan je met ‘geosoftware’ aan de slag. Het is handig als die gps-gegevens meteen tijdens het schieten van het plaatje worden mee-bewaard en anders weet je inmiddels hoe je de gps-coördinaten ook achteraf kunt toevoegen. Meteen daarna is het genieten van de vele extra presentatiemogelijkheden die je hebt. En hou ook even het gpx-bestandsformaat in je achterhoofd, want dat zal je nog vaker tegenkomen!
En dan is er nog Breadcrumbs. Het gaat hier om een webservice waarmee je je wandelingen, fietstochten, jachtpartijen of wat dan ook visueel in kaart kunt brengen; inclusief de bijbehorende digitale foto’s. Breadcrumbs doet dat het liefst aan de hand van een speciaal bestand met gps-coördinaten afkomstig uit het gps-apparaat dat je handel en wandel heeft vastgelegd. In het geval van losse digitale foto’s gaat dat evenwel niet lukken, want dan beschikken we slechts over de chronologische volgorde van de beelden waarmee we uiteindelijk die broodkruimels willen samenstellen.
Een gps-spoor, ofwel een ‘track’, ziet Breadcrumbs dan ook graag aangeboden als gpx-bestand in het zogeheten ‘GPS Exchange Format’; een soort van xml waarmee je diverse gps-gegevens kunt uitwisselen tussen gps-apparaten en gps-tools onderling. In het geval van onze digitale foto’s willen we aan de hand van de gps-informatie uit de bijbehorende jpg-bestanden zo’n gpx-bestand genereren.
Dat is mogelijk, maar dan moeten we wel op de dos-opdrachtregel aan de slag met het zeer toegespitste ExifTool. Voordat het zover is, moet er wat voorwerk worden gedaan. Te beginnen met het downloaden en uitpakken van ExifTool, dat we voor het gemak neerzetten in de map ‘C:\EXIFTOOL’. Daarnaast is er een speciaal gpx-template nodig die ExifTool gaat gebruiken om de exif-informatie die je tevoorschijn haalt uit de jpg-bestanden slim samen te voegen. Deze zetten we in dezelfde map, evenals de jpg-bestanden die moeten worden verwerkt, waarna de volgende opdracht al het werkt doet:
exiftool -fileOrder gpsdatetime -p gpx.fmt -d %Y-%m-%dT%H:%M:%SZ *.jpg > out.gpx <ENTER>
Gesorteerd op gps-datum worden één voor één de bestanden ingelezen, waardoor de juiste gps-volgorde in het gpx-bestand ontstaat. Dat is namelijk precies wat we nodig hebben voor Breadcrumbs. ExifTool kent overigens enorm veel exif-toepassingen. Je kunt het zo gek niet verzinnen of je kunt de exif-gegevens van jpg-bestanden op welke wijze dan ook manipuleren.
Een sjabloon dat door ExifTool gebruikt gaat worden om het gewenste gpx-bestand op te bouwen.
Deze dos-achtige opdracht is voldoende om de gps-gegevens uit een setje jpg-bestanden te distilleren, op gps-datum gesorteerd.
Het gpx-bestand zoals dat door ExifTool is gegenereerd.
Binnen Breadcrumbs kan je het aldus gecreëerde gpx-bestand importeren om daarmee een nieuwe track aan te maken. Deze track wordt netjes – op de kaart van Google Maps – grafisch in beeld gebracht met een begin- en een eindtijd erbij. Dat laatste uiteraard dankzij de gps-tijd die ExifTool uit de jpg-bestanden heeft losgepeuterd... De volgende stap is het importeren van de jpg-bestanden die zijn gebruikt om het gpx-bestand te genereren. Dat enkele gpx-bestand en die meerdere jpg-bestanden zijn één op één met elkaar verbonden. Dat komt prima uit, want het betekent dat de digitale foto’s keurig op het track zullen worden neergezet. Met als resultaat een fraaie trip die door Breadcrumbs wordt gepresenteerd in de webbrowser. En zo’n fraaie trip wil je natuurlijk kunnen delen met je vrienden en kennissen. Dat komt goed uit, want Breadcrumbs kan die trip handig doorsturen naar onder andere Facebook en Twitter.
Het gpx-bestand is geïmporteerd en Breadcrumbs heeft er een track van gemaakt…
…waarna we de gebruikte foto’s ook aanbieden bij BreadCrumbs. Het importeren kan even duren.
Het resultaat: een grafische presentatie van het spoor dat je hebt gevolgd. Gepresenteerd op de wereldkaart, met de foto’s erbij.
Delen met vrienden en kennissen is geen probleem: Breadcrumbs stuurt alles door naar Facebook en Twitter!
Een ander geolocatie-hulpprogramma dat zeker moet worden genoemd is Pictomio. Deze software is deels vergelijkbaar met GeoSetter, maar heeft veel meer mogelijkheden om je digitale foto’s te catalogiseren, te sorteren en te presenteren. Dat laatste zelfs met behulp van grafisch hoogstaande en driedimensionale diashows! Ook hier kunnen de gps-coördinaten die aan de (jpg-)bestanden zijn toegevoegd als exif-parameters worden gebruikt in combinatie met Google Maps. Bovendien heeft Pictomio een prima exif-editor aan boord waarmee je alle exif-gegevens kunt bewerken en verwijderen.
Pictomio is te vergelijken met GeoSetter, maar gaat véél verder bij het presenteren van je digitale foto’s.
In de exif-editor van PictoMio kunnen niet alleen de gps-gegevens worden bewerkt.
Als een digitale foto is genomen met een camera die geen gps-ontvanger heeft of waarvan de gps-ontvanger nog niet is aangekoppeld bij voldoende satellieten, dan kan je de geolocatie ook achteraf toevoegen. Zo’n foto kan je namelijk eveneens bekijken met GeoSetter, waarna je de zoekfunctie van Google Maps gebruikt om de juiste locatie te vinden. Vervolgens geef je met de muis aan welke exacte positie moet worden toegekend aan de geselecteerde foto. Deze geolocatie wordt opgenomen in de exif-informatie van het fotobestand. GeoSetter maakt het daarbij ook mogelijk om de kijkrichting (de ‘Image Direction’) erbij te zetten.
Achteraf gps-coordinaten toevoegen aan een digitale foto is eveneens mogelijk.
Voeg met een muisklik de gps-coördinaten toe aan de ‘geomaagdelijke’ digitale foto.
Om in één keer duidelijk te maken wat gps-informatie kan toevoegen aan je digitale foto’s, moet je de freeware tool GeoSetter (www.geosetter.de) maar eens installeren. En vervolgens ga je kijken naar wat foto’s die zijn genomen met een digitale camera die is voorzien van een – slimme – gps-ontvanger. GeoSetter evalueert de gevonden gps-informatie en neemt die handig mee naar Google Maps, waarna je te zien krijgt op welke locatie je je bevond tijdens het schieten van het plaatje. En dat is nog niet alles, want ook de ‘kijkrichting’ wordt – gecombineerd met het lenstype – meteen in beeld gebracht! Voor wie uitsluitend is geïnteresseerd in de geolocatie van de digitale foto is er binnen GeoSetter de mogelijkheid om aan te geven welke exif-gegevens er bij de voorvertoning van de plaatjes worden neergezet. Je kunt dat helemaal naar wens rangschikken.
In combinatie met jpg-bestanden met gps-coördinaten is GeoSetter een heuse ‘killer tool’.
Aan het werk met enkele instellingen van GeoSetter. We selecteren op gps-informatie onder de voorvertoningen.
Exif staat voor Exchangeable Image File Format en dat betekent zoveel als dat het gaat om een speciale documentatietoevoeging aan diverse grafische bestandsformaten, waaronder jpg en tiff. In je dagelijkse fotopraktijk komt het er concreet op neer dat een jpg-bestand bestaat uit een grafisch plaatje gecompleteerd met tekstuele eigenschappen die door de digitale fotocamera worden genoteerd op het moment dat de foto wordt geschoten en weggeschreven naar de geheugenkaart. Welnu, de truc is dan het ontsluiten van de toegevoegde informatie en dat kan je eventueel al doen met een hex-editor, want als je in een jpg-fotobestand kijkt, dan kom je de exif-gegevens direct al tegen. Toegegeven, dat is allemaal erg onhandig en daarom maak je dan ook gebruik van exif-utilities zoals het hierboven beschreven GeoSetter.
We hebben met de hex-editor ingebroken in een jpg-bestand om te kijken naar de toegevoegde exif-informatie.
