Nu Windows XP niet meer door Microsoft ondersteund wordt, zou je zeker ook eens een kijkje moeten nemen bij Linux. In deze workshop leggen wij je uit welke distributie het eenvoudigst is voor Windows-gebruikers, hoe je deze installeert en hoe je je bestanden overzet.

Een eerste vraagstelling bij Linux is: welke distributie kiest je? Linux wordt immers door meerdere partijen aangeboden, met elk hun eigen versie. Zo'n versie noemen we een distributie.

Linux-distributies

De bekendste distributie is Ubuntu. Ubuntu wordt ook wel de Mac van de Linux-distributies genoemd, omdat de nadruk op gebruiksgemak en 'eye candy' ligt. De distributie is heel populair, waardoor je erop kunt vertrouwen dat de meeste Linux-software werkt op Ubuntu.

Helaas voert ontwikkelaar Canonical nogal een eigenzinnige koers en is het uiterlijk en gedrag van Ubuntu in de vorm van de gebruikersinterface genaamd Unity veranderd, wat niet iedereen goed bevalt. Wie van Windows XP naar Ubuntu overstapt, zal dan ook wat aanpassingsproblemen hebben.

©PXimport

OpenSUSE is meer geschikt voor ervaren computergebruikers.

Een andere populaire distributie is openSUSE. Deze distributie geeft meer keuzevrijheid aan de gebruiker en is daardoor meer geschikt voor ervaren computergebruikers. Ook als je geen ervaring met Linux hebt, laat openSUSE je niet in de steek. De gebruikersinterface (KDE) lijkt meer op de klassieke interface van Windows XP dan Ubuntu's Unity of zelfs Windows 8.

Een nadeel is dat heel wat zaken in openSUSE niet zo gebruiksvriendelijk verlopen als in Ubuntu, vooral als het om multimedia gaat. De distributie PCLinuxOS, die wel wat op openSUSE lijkt, doet het beter op dat vlak en ondersteunt standaard meer hardware.

Onze keuze voor een Windows XP-alternatief gaat echter naar een andere distributie: Linux Mint. Deze is gebaseerd op Ubuntu, maar gebruikt een gebruikersinterface die meer op Windows lijkt (Cinnamon) en bevat standaard veel multimediaprogramma's.

©PXimport

Met het juiste thema lijkt het of je van Windows XP naar Windows 7 bent overgeschakeld, maar dit is gewoon Linux Mint.

01 Systeemvereisten

Voordat je Linux Mint installeert, moet je eerst eens nagaan of je computer hiervoor geschikt is. Meestal is dat geen probleem, want Linux Mint heeft heel bescheiden systeemvereisten: 512 MB RAM (1 GB is wel aangeraden) en 8 GB ruimte op de harde schijf. De kans is dus groot dat Linux Mint probleemloos op je oude computer draait.

Voor de installatie heb je een dvd-station nodig. Beschikt je computer daar niet over en heb je geen extern dvd-station, dan kun je Linux Mint ook vanaf een usb-stick installeren.

©PXimport

02 Download

Op de website van Linux Mint vind je een aantal versies om te downloaden. Allereerst moet je kiezen uit een 32- of 64bit-versie. Je vindt dit in XP in Configuratiescherm / Systeem / tabblad Algemeen. Staat hier Windows XP, dan heb je de 32bit-versie. Als je de toevoeging x64 ziet, gebruik je een 64bit-versie.

Daarnaast biedt Linux Mint allerlei versies met verschillende gebruikersinterfaces aan. We kiezen de standaardversie met Cinnamon. Op het moment van schrijven was de nieuwste versie Linux Mint 16 met codenaam Petra. Ieder halfjaar komt er een nieuwe versie uit.

©PXimport

03 Brand

Wat je juist gedownload hebt, is een iso-bestand dat je nog op een dvd-schijfje moet branden. Dat kan bijvoorbeeld met het gratis programma ISO Workshop. Zodra je dat geïnstalleerd hebt, kies je in het hoofdvenster Burn, waarna je de locatie van het gedownloade iso-bestand kiest.

Plaats een lege dvd-rom in je dvd-schrijver, waarna het programma het iso-bestand op de schijf brandt. Het resultaat is een dvd-schijf waarmee je je computer in Linux Mint kunt opstarten.

©PXimport

Back-up!

Voordat je Linux Mint installeert op de harde schijf van je computer waar nu Windows XP op staat, moet je een back-up van je harde schijf maken. Alle bestanden worden namelijk overschreven.

Kopieer dus al je bestanden naar een externe harde schijf. Sluit de schijf aan, selecteer in Windows Verkenner alle mappen die je nodig hebt en versleep ze naar de externe schijf. Denk ook aan de wachtwoorden die je door Windows hebt laten onthouden en andere nuttige informatie zoals je bladwijzers, e-mails enzovoort.

©PXimport

UNetbootin

Als je geen dvd-station in je pc hebt, kun je met het iso-bestand van Linux Mint een opstartbare usb-stick aanmaken. Dat gaat met het gratis programma UNetbootin.

©PXimport

Download het programma door op het knopje met het Windows-icoontje te klikken. Zorg ook dat je het iso-bestand van Linux Mint (gedownload in stap 2) hebt klaarstaan en dat je een usb-stick (minimaal 2 GB) in de computer steekt.

©PXimport

Start UNetbootin en klik naast Diskimage om aan te geven dat je een iso-bestand als bron wil gebruiken. Klik daarna op de knop met de drie puntjes rechts en selecteer het iso-bestand van Linux Mint.

Zorg dat onderaan als type USB-schijf vermeld staat en kies de schijfletter. Controleer altijd eerst in de verkenner of de schijfletter bij de usb-stick hoort, zodat je niet per ongeluk je harde schijf overschrijft. Klik dan op OK.

©PXimport

UNetbootin maakt nu een opstartbare usb-stick aan en kopieert de inhoud van het iso-bestand ernaar. Na een tijdje krijg je de melding "Installatie gereed. Opnieuw starten".

Druk op de knop Nu opnieuw starten om de computer te herstarten en zorg dan dat de computer van de usb-stick opstart. Daarvoor moet je in het BIOS misschien een optie wijzigen.

04 Start op van dvd

Start nu je computer op vanaf de dvd. Daarvoor moet je misschien eerst nog in het BIOS het dvd-station vooraan in de opstartvolgorde plaatsen. Afhankelijk van het merk van je computer ga je naar de instellingen van het BIOS met bijvoorbeeld F2, Esc of Del.

Sla de instellingen daarna op en herstart. Op sommige computers kun je tijdens het opstarten met een toets een menu oproepen waarin je kiest van welk opslagmedium je opstart. Als je het opstartmenu van Linux Mint te zien krijgt, weet je dat het werkt.

©PXimport

05 Eerste kennismaking

Na een tijdje is Linux Mint van de dvd-schijf opgestart en krijg je het bureaublad te zien. Hiermee krijg je ook al een eerste kans op een kennismaking met het systeem. Wat je nu ziet, is een volledig werkende Linux Mint-installatie, alleen werkt deze vanaf de dvd-schijf en nog niet vanaf je harde schijf.

Zo kun je bijvoorbeeld eenvoudig testen of je draadloze netwerkkaart ondersteund wordt en kijken of Linux Mint je ligt. Dubbelklik linksboven op het bureaublad op Install Linux Mint om het installatieprogramma te starten.

©PXimport

06 Kies je taal

Het installatieprogramma van Linux Mint bestaat uit zeven stappen. In de eerste stap kies je je taal, Nederlands is ook één van de opties. Na je keuze verandert de taal van het installatieprogramma en klik je op de knop Verder om door te gaan.

In de volgende stap controleert het installatieprogramma of je over voldoende vrije schijfruimte beschikt, of je computer op een stroomvoorziening is aangesloten en of je met internet verbonden bent om de nieuwste versies van de te installeren software te downloaden. Klik daarna op Verder.

©PXimport

07 Installatietype

Als je Windows XP op de harde schijf hebt staan, ontdekt Linux Mint dat en vraagt je wat je wil doen. Standaard wordt voorgesteld om Windows XP door Linux Mint te vervangen. Daarbij wordt je hele harde schijf opnieuw geformatteerd, waardoor al je bestaande bestanden verloren gaan.

Verzeker je er dus eerst van dat je een back-up gemaakt hebt van al die bestanden! Optioneel kun je nog kiezen of je je Linux Mint-installatie wil versleutelen. Klik tot slot op Installeer nu.

©PXimport

08 Instellingen

Terwijl het installatieprogramma nu Linux Mint op je harde schijf installeert, kun je al enkele instellingen ingeven. Zo word je achtereenvolgens gevraagd in welke tijdzone je je bevindt, welke toetsenbordindeling je gebruikt (je kunt in het getoonde tekstveld typen om te controleren of je keuze correct is) en welke gebruikersnaam en wachtwoord je kiest.

In het laatste venster krijg je ook de keuze om je persoonlijke map te versleutelen. Klik tot slot op Verder, waarna de installatie verdergaat en je een slideshow te zien krijgt. Na voltooiing klik je op Nu herstarten.

©PXimport

09 Aanmelden

Na de herstart krijg je het aanmeldvenster te zien. De gebruikersnaam die je hebt gekozen, wordt al getoond. Klik erop en vul het bijbehorende wachtwoord in, waarna je op Enter drukt om aan te melden.

Als je niet wil aanmelden, klik je rechtsboven op het icoontje van de powerknop. Dan krijg je de keuze om de computer uit te schakelen, in slaapstand te zetten of te herstarten.

©PXimport

10 Welkomstscherm

Zodra je aangemeld bent, krijg je een welkomstscherm te zien waarin de ontwikkelaars van Linux Mint je verwijzen naar verdere informatie op internet, zoals documentatie, internetfora en chatrooms en een database met ondersteunde hardware. Als je die informatie de volgende keren niet meer wil zien, vink dan het vakje met Dit dialoogvenster weergeven bij het opstarten uit.

Kijk ook eens naar dit venster: naast de titelbalk bovenaan het venster staan helemaal rechts twee knopjes. Met een druk op het minteken minimaliseer je het venster en met het kruisje sluit je het, net zoals je dit gewend bent.

©PXimport

11 Draadloos netwerk

Het wordt tijd voor een kleine rondleiding. Onder in het scherm zie je het paneel. We beginnen aan de rechterkant, waar je een aantal icoontjes ziet in het systeemvak. Waarschijnlijk zie je links in dit systeemvak een icoontje van een tekstballon met een 1. Klik erop om de melding te zien: in ons geval de melding dat er draadloze netwerken beschikbaar zijn.

Klik daarna op het icoontje van de twee gebroken kabels om de draadloze netwerken te zien. Kies een netwerk en geef het wachtwoord in. Daarna wordt de draadloze internetverbinding opgezet en verandert het icoontje.

©PXimport

12 Updaten

De volgende stap die je het beste uitvoert is het updaten van Linux Mint. Normaal gesproken krijg je in het systeemvak al een icoontje van een blauw schild met een i te zien, dat je aanmaant om te updaten. Klik erop en geef dan je wachtwoord, waarna het updatebeheer wordt gestart.

Klik daarna bovenaan op Updates installeren. Mogelijk komen er na het installeren van updates nog meer nieuwe updates beschikbaar en moet je nogmaals op Updates installeren klikken tot er geen updates meer beschikbaar zijn.

©PXimport

13 Systeemvak

Wanneer Linux Mint up-to-date is, kun je je systeem verder ontdekken. In het systeemvak vind je verder nog een knop om alle vensters te bekijken, de datum en tijd, de batterijstatus, het audiovolume, een knop voor de bluetooth-verbinding en een menu waarmee je de computer uitschakelt, het beeldscherm vergrendelt of de systeeminstellingen opent.

Klik of rechtsklik gerust eens op alle icoontjes om te zien wat je ermee kunt doen, want je zult ze dagelijks vaak gebruiken.

©PXimport

14 Programma's

Klik je linksonder op Menu, dan opent zich het hoofdmenu, waarvandaan je toegang krijgt tot alle programma's. Links staan wat icoontjes van populaire programma's, de instellingen en om het scherm te vergrendelen en de computer af te sluiten. Daarnaast staan menu-onderdelen voor verschillende categorieën programma's.

Standaard is al heel wat software geïnstalleerd, zoals het kantoorpakket LibreOffice, de browser Firefox, de instant messenger Pidgin, de mediaspeler VLC enzovoort. Naast het hoofdmenu staan wat snelkoppelingen en je vindt er de taakbalk met geopende vensters.

©PXimport

15 Vensters

Open eens een aantal vensters. Met het minteken in een venster minimaliseer je een venster met het kruisje sluit je het venster, dat weet je al. De meeste vensters hebben ook een plusteken, waarmee je het venster maximaliseert of zijn normale grootte teruggeeft. Rechtsklik op de titelbalk voor meer mogelijkheden.

Kies bijvoorbeeld Verplaatsen naar werkblad rechts om het venster naar het tweede werkblad te verplaatsen. Druk je daarna op de toetsen Ctrl+Alt+PijlRechts, dan wordt het tweede werkblad getoond. Door je vensters over verschillende werkbladen te verdelen, houd je wat orde.

©PXimport

16 Werkbladen

Heb je heel wat vensters openstaan, druk dan de toetsen Ctrl+Alt+PijlOmlaag, waarna je alle vensters op het huidige werkblad tegelijk in het klein te zien krijgt en op een venster klikt om het naar voren te brengen.

Druk je op Ctrl+Alt+PijlOmhoog, dan wordt een miniatuurversie van beide werkbladen met alle vensters erin getoond. Klik op een werkblad of venster om het te selecteren of klik op het plusteken helemaal rechts om een extra werkblad aan te maken.

©PXimport

17 Schijf aansluiten

Nu je een beetje je weg weet in Linux Mint, is het tijd om je bestanden uit Windows te kopiëren. Sluit de externe harde schijf aan en klik daarna bovenaan links op het bureaublad op Computer. Je krijgt nu alle partities op de (interne en externe) harde schijven te zien. Dubbelklik op de schijf waarop je in Windows je back-up gemaakt hebt om de inhoud te bekijken.

Het heeft weinig zin om programma's te gaan kopiëren, want je gebruikt onder Linux Mint andere programma's, maar je documenten zijn wel gewoon geschikt om te kopiëren naar dit nieuwe besturingssysteem.

©PXimport

18 Bestanden kopiëren

Heb je eenmaal beslist wat je wil kopiëren, open dan een tweede venster met je Persoonlijke map door op het gelijknamige icoontje op je bureaublad te dubbelklikken. Open dan het venster van de bestanden op je externe schijf en selecteer de te kopiëren bestanden. Dit doe je door met een ingedrukte muisknop een rechthoek rond de gewenste bestanden te slepen.

Versleep de bestanden naar de map op je interne schijf terwijl je de muisknop ingedrukt houdt. Het kopiëren kan overigens wel even duren.

©PXimport

19 Schijf ontkoppelen

Nadat je de bestanden van de externe schijf gekopieerd hebt, moet je die eerst ontkoppelen in Linux Mint voor je de usb-kabel uit de computer haalt of de schijf uitschakelt. Dubbelklik daarvoor op Computer op het bureaublad en klik dan op het icoontje naast de schijf om die te ontkoppelen. Je kunt ook op het icoontje van de schijf op het bureaublad rechtsklikken en dan Ontkoppelen kiezen.

Vanaf nu staan al je documenten op je computer met Linux Mint en kun je zonder Windows XP veilig aan de slag.

©PXimport

De Google Pixel 10 Pro XL is de nieuwste en duurste reguliere smartphone van het merk. In deze review nemen we het toestel met een adviesprijs van 1299 euro onder de loep.

Herkenbaar ontwerp met nieuwtje

Leg je de Pixel 10 Pro XL naast de 9 Pro XL, dan moet je wel heel goed kijken om verschillen te ontdekken. De toestellen ogen praktisch identiek. Maar er zijn wel degelijk verschillen. De Pixel 10 Pro XL is bijvoorbeeld nog zwaarder geworden en is met zijn 232 gram een van de zwaarste telefoons van het moment.

©Rens Blom

Daarnaast ondersteunt de Pixel 10 Pro XL als eerste bekende Android-smartphone magnetische accessoires aan de achterzijde (via Qi2). Je kunt bestaande Apple MagSafe-accessoires van je iPhone daardoor met de Pixel 10 Pro XL gebruiken, wat tof is en goed werkt.

©Rens Blom

Goed om te weten: naast de Pixel 10 Pro XL zijn er ook een kleinere Pixel 10 en 10 Pro, die uiteraard andere specificaties én prijzen hebben. De Pixel 10 Pro XL heeft een prachtig 6,8-inch oledscherm dat bij de beste schermen hoort. Meer hoeven we er niet over te zeggen. De vingerafdrukscanner achter het scherm functioneert bovendien erg goed.

©Rens Blom

Niet de beste specificaties

Van een smartphone die maar liefst 1299 euro kost verwachten we heel goede specificaties. Google snapt dat en stopt daarom een royale 16 GB werkgeheugen in de Pixel 10 Pro XL, aangevuld met minimaal 256 GB opslagcapaciteit. Maar nu komt het: de Tensor G5-processor van Google zelf haalt het niet bij de chips in andere topsmartphones. Googles Pixel 10 Pro XL is in benchmarks minder snel en beperkt de chip sneller bij gamen om niet te warm te worden. Op papier jammer, in de praktijk merk je hier echter minder van. De smartphone is dan ook snel zat.

Waar je méér van merkt, is de accuduur. De Pixel 10 Pro XL heeft een 5200mAh-accu, wat een redelijk gangbare accucapaciteit is voor een 6,8inch-smartphone. Het lijkt er echter op dat de Tensor G5-chip en het modem minder energiezuinig zijn, want de accuduur maakt weinig indruk. Net als voorgaande Pixel-telefoons moeten we de Pixel 10 Pro XL steevast aan de oplader leggen als we gaan slapen. Op zo'n dag lezen we best wat nieuws op de telefoon, gebruiken we sociale media, plegen we wat belletjes, maken we foto's en gebruiken we een halfuur tot uur de hotspot-functie om in de trein te internetten op onze laptop. Veel andere telefoons hebben aan het eind van zo'n dag meer accu over dan de Pixel 10 Pro XL.

Opladen kan de smartphone via usb-c en draadloos. Bekabeld is de snelste methode; het duurt dan anderhalf uur om de accu volledig op te laden.

©Rens Blom

Uitstekende camera's

Pixel-smartphones staan al jaren bekend om hun uitstekende camera's. De Pixel 10 Pro XL houdt die reputatie hoog en biedt je drie geavanceerde camera's op de achterkant. Het gaat om een primaire camera, een groothoekcamera en een zoomcamera. Met alle camera's kun je overdag én in het donker echt hele goede foto's en video's schieten. Het verschil met de Pixel 9 Pro XL, die we hiervoor regelmatig gebruikten, vinden we echter niet groot. Gek is dat niet, want de 10 Pro XL heeft dezelfde camera's als zijn voorganger. Google zegt wel dat de optische beeldstabilisatie verbeterd is en voegt een zoommodus (tot 100x) toe, die sterk leunt op kunstmatige intelligentie (AI). En ja, tientallen keren zoomen is grappig, maar de resultaten zijn veel minder mooi dan een 'echte foto'. Wij adviseren je daarom om maximaal 10x te zoomen. Dan krijg je echt nog prima foto's.

Hieronder zie je twee fotoseries met telkens van boven naar beneden de hoofdcamera, de groothoekcamera en verschillende zoomstanden.

©Rens Blom

©Rens Blom

Opfrisbeurt voor software

Op de Pixel 10 Pro XL is Android 16 geïnstalleerd, de nieuwste software. Versie 16 oogt visueel anders dan versie 15 en is met name kleurrijker en vrolijker. Je kunt ook wat meer visuele zaken personaliseren. Wij zijn wel fan van deze opfrisbeurt.

Google stopt de software vol met AI-functies. Wat direct opvalt, is dat de Pixel 10 Pro XL in bijvoorbeeld de Verenigde Staten veel meer AI-functies heeft dan in Nederland. De AI werkt sowieso beter in het Engels. De functies die je hier wél kunt gebruiken, zijn overwegend nuttig en zeker het proberen waard. Nu maar hopen dat er meer (aangekondigde) functies naar Nederland komen.

Het updatebeleid van Google blijft erg goed: zeven jaar Android- en beveiligingsupdates. Wij vinden zeven jaar heel netjes, want we kunnen ons goed voorstellen dat het toestel na zeven jaar gebruik naar het einde van zijn (technische) levensduur kruipt.

Conclusie: Google Pixel 10 Pro XL kopen?

De Google Pixel 10 Pro XL is een fraaie en complete smartphone met erg goede camera's en zeven jaar software-updates. De ondersteuning voor magnetische (oplaad)accessoires is een mooie vernieuwing en we zien ook potentieel voor de AI-functies. De accuduur is echter een zwakker punt en de adviesprijs vinden we ook aan de hoge kant.

Google Agenda helpt je afspraken en taken overzichtelijk te plannen. Met deze praktische tips en trucs haal je meer uit de agenda-tool en blijft je planning altijd op orde.

Ook interessant: Automatiseer je workflow met scripts voor Gmail en Google Agenda

We baseren ons op de webversie van Google Agenda, die je vindt op https://calendar.google.com. De agenda is ook als app beschikbaar voor Android en iOS. De functies van de website zijn uiteraard ook grotendeels beschikbaar in deze apps.

Een agenda kan aardig gevuld raken met afspraken. In Google Agenda kun je de inhoud op het scherm compacter maken, zodat er meer op past. Kies Instellingen / Vormgeving. Eerst bepaal je het gewenste thema, waarbij je kiest tussen Licht, Donker en Apparaatstandaard. Die laatste modus volgt de instelling van de computer en gebruikt een donker thema als dat op het systeem ook gebeurt.

Bij Kleurset kun je bovendien de tekstkleur kiezen, maar we zijn vooral geïnteresseerd in het menu Gegevensdichtheid. Verander de waarde Responsief op je scherm naar Compact. Hiermee worden gegevens altijd zo efficiënt mogelijk getoond en past er meer op je scherm.

Privé-afspraak

Maak je een afspraak in een gedeelde agenda, maar wil je niet dat anderen de inhoud ervan kunnen zien? Markeer de afspraak als Privé. Open de afspraak. Standaard hanteert Google Agenda de instelling Standaardzichtbaarheid. Klik hierop voor een overzicht van de andere mogelijkheden en kies Privé.

Dupliceren

Je kunt aardig wat tijd besparen bij het inplannen van vergelijkbare afspraken. In plaats van voor elke afspraak opnieuw alle details in te geven, kun je een bestaande afspraak dupliceren en deze waar nodig aanpassen. Open de afspraak die je als basis wilt gebruiken en kies Opties (herkenbaar aan de drie puntjes). Kies Dupliceren en geef de nieuwe variabelen van de afspraak op.

Ook offline

De webversie van Google Agenda is niet toegankelijk zonder internetverbinding. Dat is jammer, als je bijvoorbeeld je agenda wilt raadplegen in het vliegtuig of ergens waar er geen verbinding is. Je kunt deze beperking omzeilen door de agenda offline beschikbaar te maken.

In het instellingenvenster kies je voor Algemeen / Offline. Plaats een vinkje bij Offline agenda aanzetten. Google zelf geeft terecht aan dat je dit beter niet kunt doen op een openbare of gedeelde computer: er wordt immers informatie lokaal opgeslagen. Voor thuisgebruik maakt de instelling Google Agenda wel een stuk bruikbaarder.

Meer uit een afspraak

Snel een nieuwe afspraak maken, zonder dat je eerst de Google Agenda-omgeving hoeft te openen? In een browservenster typ je simpelweg cal.new in de adresbalk. Druk op Enter en het afspraakvenster verschijnt direct.

Bij elke afspraak kun je bovendien aangeven hoe je hieraan wilt worden herinnerd. Dit kunnen meerdere herinneringen zijn, bijvoorbeeld één uur van tevoren en hierna nog dertig minuten van tevoren. Dit geef je in het afspraakvenster aan bij Melding toevoegen. Wil je liever geen melding, maar een e-mail, dan kies je voor E-mail. Geef daarna de momenten aan waarop je de herinnering wilt ontvangen.

Stel je vaak dezelfde herinneringen in? Voorkom handwerk en maak hiervan standaardmeldingen. In het instellingenvenster van Agenda klik je op de betreffende agenda onder Instellingen voor mijn agenda's. Kies Meldingen voor afspraken / Melding toevoegen. Stel de melding in en voeg extra meldingen toe. Deze meldingen worden nu standaard op elke afspraak toegepast. Handig!

Afspraken vinden

Vooral met drukke agenda's kan het vinden van een afspraak knap lastig zijn. Agenda biedt meer zoekmogelijkheden dan het standaard toont. Met wat aanpassingen kun je een afspraak sneller terugvinden. Bovenin het venster klik je op het vergrootglas (Zoeken). Klik hierna op het pijltje rechts van het zoekvak (Zoekopties) voor de extra opties. Hier kun je zoeken op deelnemers, locaties en specifieke zoekwoorden. Je kunt hier ook een begin- en einddatum opnemen. Heb je meerdere agenda's dan kies je bij Zoeken in de gewenste agenda.

Dagelijkse agenda

Begin je dag goed met elke ochtend een compact overzicht met de komende afspraken. Google Agenda kan een e-mail sturen met de laatste wijzigingen. In het instellingenvenster selecteer je de agenda onder Instellingen voor mijn agenda's en kies je Overige meldingen. Kies bij Dagelijkse agenda voor E-mail. In dezelfde sectie vind je ook andere triggers waarvoor je een e-mail kunt laten sturen, zoals gewijzigde en geannuleerde afspraken.

Weergave bepalen

Agenda ondersteunt meerdere weergaven van de agenda. Je schakelt hiertussen via het meerkeuzemenu rechtsboven (kies bijvoorbeeld voor Maand of 4 dagen). Ruim je graag op, dan kun je ook aangeven dat afgeronde taken niet meer zichtbaar zijn. Je vindt de opties onderin het eerdergenoemde menu, waarbij je ook geweigerde afspraken uit de weergave kunt halen. Je hoeft geen genoegen te nemen met de standaardweergaven van Agenda, want kunt ook een eigen weergave maken. Open het instellingenvenster en kies Algemeen / Opties bekijken. Hier vind je de weergaveopties. Geef aan welke onderdelen je wilt zien (bijvoorbeeld Weekenden). Ook kun je hier weeknummers activeren en aangeven op welke dag de week moet starten. Bij Aangepaste weergave instellen bepaal je het aantal dagen dat in de agenda verschijnt.

Geen feestdagen

Google Agenda toont regionale feestdagen, bijvoorbeeld die van Nederland. Heb je hieraan geen behoefte, dan schakel je ze uit. In plaats hiervan kun je ook in detail bepalen welke dagen juist wel of niet worden getoond. Kies bij de instellingen voor Algemeen / Agenda toevoegen / Door interessante agenda's browsen. Klap de secties Officiële feestdagen en Andere vieringen uit. Vervolgens kun je per feestdag aangeven of je deze in de agenda wilt opnemen. Wil je helemaal geen externe dagen zien, dan verwijder je het vinkje bij beide secties. Op dezelfde pagina vind je ook andere lijsten met feestdagen, die je kunt in- en uitschakelen.

Snel taken toevoegen

Als je lijstjes met taken bijhoudt, kun je die ook opnemen in Google Agenda en ze vanaf die locatie bekijken en oppakken. In het hoofdvenstervenster van Agenda klik je op Overschakelen naar Tasks (herkenbaar aan de knop met een vinkje). Klik op Alle taken (links) voor een totaaloverzicht. Linksboven vind je de knop Maken, waarmee je een nieuwe taak maakt. Hierbij kun je ook een datum en tijd opgeven. Om de taken verder te ordenen, kun je meerdere takenlijsten aanmaken. Klik op Nieuwe lijst maken en geef deze lijst een naam. Een taak kan ook een subtaak hebben. Klik bij een taak op de drie puntjes en kies Subtaak toevoegen. Vervolgens kun je de aanvullende gegevens opgeven.