Het opzetten van een virtuele machine in VMWare Player is verrassend eenvoudig. En zo draai je moeiteloos Linux onder Windows, bijvoorbeeld. In dit artikel leggen we je uit hoe je alles installeert en werkend krijgt.

VMWare heeft al heel lang een gratis versie (voor thuis- en niet commercieel gebruik) het virtualiseren van systemen in huis: VMWare Workstation Player. Na installatie hiervan beschik je feitelijk over een software nagebouwde computer waarop je zo ongeveer elk denkbaar besturingssysteem kunt installeren. Dankzij moderne processoren en hardwareversnelling voor virtualisatie levert zo'n 'softwarecomputer' nagenoeg dezelfde prestaties als een 'echt' systeem. Als voorbeeld gaan we hier Linux Mint in een VMWare-machine installeren. Daarvoor breng je allereerst een bezoekje aan deze pagina om daar vervolgens een van de aangeboden iso's te downloaden. De 'Cinnamon'-desktop is geoptimaliseerd voor Mint en biedt een prima gebruikerservaring. Overigens kies je het best voor een 64-bits versie, mits je ook een 64-bits versie van Windows (of een ander door VMWare ondersteund OS) draait. Heb je VMWare Player eenmaal geïnstalleerd en staat de Mint-ISO klaar voor gebruik, dan kan de pret beginnen. Start allereerst VMWare Player.

ISO koppelen en installeren

Het gedownloade ISO-bestand met daarin Linux Mint is feitelijk een image van een installatie-dvd. Die kan eenvoudig binnen VMWare Player gekoppeld worden zoals we direct zullen zien. Klik om te beginnen helemaal linksboven op de knop Player en dan onder File op New Virtual Machine. Selecteer in het geopende venster de optie Installer disc image file (iso). Klik op de knop Browse aldaar en open het net gedownloade Mint ISO-bestand. Klik dan op Next.

©PXimport

Kies het besturingssysteem

In een aantal gevallen is VMWare in staat om zelfstandig het besturingssysteem te herkennen en onder de motorkap wat dingen voor te bereiden. In het geval van Mint is dat (nog?) niet het geval. Geen nood, je kunt het ook handmatig regelen. Daarbij is het goed om je te realiseren dat Mint is gebaseerd op Ubuntu. Kortom: kies in het nu voor je staande venster voor Linux en selecteer vervolgens onder VersionUbuntu 64 bit (of 32 bit als je daar bij de download voor gekozen hebt).

©PXimport

Locatie en virtuele schijf

Na een klik op Next geef je je virtuele systeem een naam, bijvoorbeeld Linux Mint 64 bit. Vervolgens kies je een map waarin de virtuele machine bewaard moet worden. Omdat daar forse bestanden geplaatst worden (zoals bijvoorbeeld een complete virtuele harde schijf van mogelijk enkele tientallen Gigabytes) kies je daar het liefst een aparte partitie voor met flink wat schijfruimte vrij. Of bouw een extra harddisk in je pc speciaal bedoeld voor virtuele machines. In geval van nood zou je zelfs een externe harddisk kunnen gebruiken, maar alleen als deze via het snelle USB 3 of desnoods eSATA is verbonden. Anders is het straks allemaal niet vooruit te branden! Klik weer op Next en geef de gewenste grootte van de virtuele systeemschijf op. Standaard wordt een grootte van 20 GB gesuggereerd, voldoende voor bescheiden experimenten. Wil je straks ook nog wat grotere softwarepakketten en dergelijke kunnen installeren, dan is het zaak om meer iets richting de 60 GB te kiezen. Een verdieping lager kies je bij voorkeur voor Store virtual disk as a single file. Klik weer op Next.

©PXimport

Virtuele hardware configureren

Klik op Next en in het daarop geopende venster op de knop Customize hardware. Om te beginnen gaan we RAM-geheugen toewijzen aan de virtuele computer. Daarbij geldt de stelregel dat je nooit meer dan zo'n 45% van het aanwezige geheugen in je computer moet toewijzen, anders gaat er heel veel geswapt worden. Ofwel: heb je een systeem met 16 GB RAM aan boord, wijs dan aan de virtuele machine in VMWare iets van 6 GB toe, daarmee blijf je aan de veilige kant en krijg je toch de beschikking over een soepel draaiende virtuele computer. Heeft je computer slechts 8 GB aan boord, ga dan niet verder dan 3 GB. Op een computer met maar 4 GB RAM aan boord is het niet zinvol om aan virtualisatie te doen. Stel vervolgens een regel lager het aantal processoren in dat de virtuele machine krijgt toegewezen. Kies daar bij voorkeur de helft van het aantal kernen wat in de systeemprocessor aanwezig is. Ofwel: bij een quadcore CPU kan je in de virtuele machine 2 processoren toewijzen. Bij een dualcore CPU - ze bestaan nog - wijs je 1 processor toe. Bij Network Adapter kies je voor Bridged of eventueel NAT. De overige instellingen staan over het algemeen correct ingesteld, maar ze even nalopen en desgewenst tweaken kan geen kwaad.

©PXimport

Installeren

Klik op Close en Finish in het onderliggende venster. Je virtuele pc is nu klaar voor gebruik, klik rechts op Play virtual machine. De installatieprocedure van het gekozen besturingssysteem start. In het geval van Mint start dit als een live-cd. Om Mint daadwerkelijk te installeren dubbelklik je op het bureaubladpictogram (in de virtuele machine) Install Linux Mint. Doorloop de installatiewizard. Wacht tot het systeem is geïnstalleerd, waarna het van de virtuele harde schijf gestart kan worden. Druk in het geval van Mint op Enter; de virtuele installatieschijf hoeft niet verwijderd te worden. Zodra dat is gelukt en je bent ingelogd klik je in de gelige balk onder aan het VMWare-venster op Install Tools. Dit onderdeel wordt ín het virtuele besturingssysteem geïnstalleerd en maakt het onder meer mogelijk om schermresolutie naadloos aan de venstergrootte (of volledig scherm) aan te passen. Deze tools zijn overigens niet voor élk besturingssysteem beschikbaar, maar wel voor de meeste Linuxversies en natuurlijk Windows. Er is wel één groot probleem onder Linux: het tooltje heeft geen installer aan boord, wat een uitstap naar - helaas - de command prompt betekent. Start dan ook de Terminal, iets rechts van de startknop te vinden. Tik vervolgens de volgende opdrachtregels, elke regel afsluitend met een druk op Enter:

sudo apt-get install open-vm-tools \

open-vm-tools-desktop open-vm-tools-dkms

Tik op J indien noodzakelijk, waarna de benodigde zaken worden geïnstalleerd. Mocht je tijdens de installatie een wachtwoord hebben ingesteld, dan moet je dat eerst nog even intikken. Als de installatie klaar is, sluit je het terminalvenster. Herstart vervolgens Mint. Als het goed is past de resolutie van de virtuele machine zich nu netjes aan aan de venstergrootte. Maximaliseer dit bijvoorbeeld eens! Als alles eenmaal draait, kun je via de knop Player rechtsboven in beeld bijvoorbeeld de cd/dvd-speler van de virtuele machine koppelen aan de fysieke speler in je systeem. Klik daarvoor onder Removable devices op CD/DVD (SATA) en dan Settings. Selecteer de optie Use physical drive en klaar.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.

Traditionele oordopjes sluiten luisteraars af van hun omgeving, maar JBL gooit het met zijn nieuwe Sense Pro over een andere boeg. Het minispeakertje van dit zogenoemde open ear-model bevindt zich namelijk pal voor jouw gehoorgang. Met name in het verkeer is dat wel zo veilig, want tijdens het luisteren hoor je óók omgevingsgeluid. We nemen de proef op de som.

De JBL Sense Pro is een interessant product voor mensen die reguliere oordopjes niet zo prettig vinden zitten. Je hoeft deze apparaatjes namelijk niet in je oor te proppen. Met behulp van flexibele siliconen oorhaken blijven ze goed op hun plek zitten. Dankzij het zachte materiaal ervaar je tijdens lange luistersessies niet zo gauw irritaties. De Sense Pro zit erg comfortabel in de ronding van je oor. Bedenk wel dat je deze in-ears bij bepaalde activiteiten enigszins voelt wiebelen, bijvoorbeeld wanneer je wild met je hoofd draait of tijdens het sporten. Logisch, want de behuizing zit tenslotte niet klem in jouw gehoorgang. Het is een kwestie van wennen.

©Maikel Dijkhuizen

Accu en bediening

Zodra deze bluetooth-oordopjes na enige oefening eenmaal goed op hun plek zitten, kan het luisteren beginnen. Met een luistertijd van ongeveer acht uur op een enkele batterijlading houdt de Sense Pro het lang vol. De inbegrepen oplaadcase bevat een accu met een capaciteit van nog eens dertig uur. Na slechts tien minuten opladen kunnen de oortjes er weer vier uur tegenaan. Kortom, je hebt onderweg of op afgelegen plekken niet zo snel te maken met lege accu's.

De IP54-gecertificeerde behuizing is spatwaterdicht. Laat ze in de regen dus lekker zitten. Het linker- en rechteroordopje bevatten een klein aanraakpaneeltje. Tik eenmaal aan de linkerkant om het volume harder te zetten en tik tweemaal voor een zachter geluid. Je raakt het rechteroordopje aan om muziek te pauzeren en liedjes te skippen. Via het bedieningspaneel beantwoord je ook nog inkomende oproepen. Voor handsfree gesprekken zijn er maar liefst vier microfoons ingebouwd. Al met al werkt de bediening prima, zodat je jouw smartphone in je zak of tas kunt laten zitten.

©Maikel Dijkhuizen

Gedetailleerd geluid

Op audiovlak heeft JBL zijn zaakjes goed voor elkaar. De Sense Pro levert een kraakhelder geluid met een hoge detaillering. Zelfs bij het luisteren van bombastische muziekstukken zijn alle instrumenten duidelijk te horen. Met de standaard geluidsinstellingen blijft het basniveau voor muziekgenres als hiphop en dance wel iets achter. Geen probleem, want in de JBL Headphones-app pas je het geluid naar eigen smaak aan. Activeer bijvoorbeeld de equalizerinstelling 'Bass' of zelfs 'Extreme Bass'.

Als je graag naar films en series kijkt, komt de ondersteuning voor ruimtelijk geluid goed van pas. Zet in dat geval de optie 'Spatial Sound' aan en ervaar meer audio-effecten. Een nadeel is dat personen in jouw omgeving het geluid afkomstig van de Sense Pro wellicht kunnen horen. Dat komt door de open constructie van de oordopjes. Overigens geldt dit met name wanneer je het volume hoog hebt staan.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Sense Pro kopen?

Zoek je in-ears met een goed geluid die jouw oren niet volledig afsluiten van de omgeving? Als je de hoge adviesprijs van 179,99 euro voor lief neemt, bevelen we de JBL Sense Pro van harte aan. Deze oordopjes zitten comfortabel en laten zich eenvoudig bedienen. Bovendien bieden ze ook nog eens een hoge audiokwaliteit en lange accuduur. De Sense Pro is in vijf kleurstellingen te koop.