Je hebt in je browsermenu natuurlijk al lang de weg gevonden naar een aantal basisinstellingen en je weet dus hoe je een en ander naar je hand kunt zetten. Dit artikel begint juist waar die basisconfiguratie eindigt. We bekijken namelijk enkele meer geavanceerde browserfuncties die mogelijk aan je aandacht zijn ontsnapt. We focussen ons daarbij op twee populaire desktopbrowsers: Chrome en Firefox.

Tip 01: Veilige modus

In dit artikel gaan we aan de slag met allerlei geavanceerde functies en instellingen van zowel Chrome als Firefox. Maar ben je een keer te voortvarend te werk gegaan en is je browser compleet van slag, probeer die dan eerst te troubleshooten vanuit een veilige modus. In Firefox volstaat het de Shift-toets ingedrukt te houden tijdens het klikken op de snelkoppeling van je browser, waarna je Starten in veilige modus selecteert. Chrome biedt geen echte veilige modus aan, maar je kunt de browser wel opstarten in incognitomodus zodat er geen extensies mee worden ingeladen. Hiervoor klik je met rechts op de browsersnelkoppeling en kies je Eigenschappen. Vervolgens voeg je op het tabblad Snelkoppeling, achteraan in het Doel-veld, de parameter -incognito toe.

©PXimport

Tip 02: Reset

Krijg je je browser ook vanuit deze beperkte modus niet op de rails, dan keer je desnoods terug naar de originele browserinstellingen. In Chrome klik je hiervoor op het knopje met de drie puntjes en kies je Instellingen (of je tikt: chrome://settings in de adresbalk). Hier open je de rubriek Geavanceerd in het linkerpaneel en klik je op Resetten en opruimen / Instellingen terugzetten naar de oorspronkelijke standaardwaarden / Instellingen resetten. Houd er rekening mee dat hierdoor zowat alles wordt gereset behalve je bladwijzers, geschiedenis en opgeslagen wachtwoorden.

Firefox noemt een ‘reset’ nogal eufemistisch ‘opfrissen’. Houd net als bij de veilige modus (zie tip 1) de Shift-toets ingedrukt bij het opstarten en druk vervolgens op de knop Firefox opfrissen (2x).

©PXimport

Tip 03: Profielen (Firefox)

Als je Firefox hebt ‘opgefrist’, dan staat er ineens de map Oude Firefox-gegevens op je bureaublad. Die bevat je oude Firefox-profiel, met alle browsergegevens en -instellingen. Dat profiel kun je desgewenst terugzetten naar het nieuw gecreëerde profiel. Navigeer met Verkenner naar de map %APPDATA%\Mozilla\Firefox\Profiles en open de profielmap. Wil je weten wat de actuele profielmap is, start dan Firefox op en tik about:support in de adresbalk in en kijk achter Profielmap. Vervolgens kun je via Verkenner bestanden van de ene naar de andere map kopiëren. Welke informatie elk bestand bevat lees je hier. Het kopiëren doe je het best een voor een, want mogelijk veroorzaakt een van die oude bestanden wel een browsercrash.

Je kunt ook zelf meerdere profielen maken, bijvoorbeeld een voor elke gebruiker, of een persoonlijk en zakelijk profiel voor jezelf. Die kun je vanuit Firefox zelf beheren. Start de browser op, tik about:profiles in de adresbalk en druk op Een nieuw profiel aanmaken. Overschakelen naar een ander profiel kan met Profiel starten in nieuwe browser. Je kunt de browser standaard met de profielbeheerder opstarten door bij de Firefox-snelkoppeling achteraan in het Doel-veld de parameter -profilemanager in te tikken (zie ook tip 1) of je drukt op Windows-toets+R en je voert firefox -p uit.

©PXimport

Browserversies

©PXimport

Tip 04: Profielen (Chrome)

Ook in Chrome kun je met verschillende gebruikersprofielen werken. Start je browser en klik op de profielknop, rechtsboven. Klik op +Toevoegen, vul een profielnaam in en selecteer een profielafbeelding. Laat het vinkje staan bij Een snelkoppeling voor deze gebruiker maken. Bevestig met Toevoegen en stel de browser naar wens in.

Als het goed is, staat er nu een extra snelkoppeling op je bureaublad <profielnaam> - Chrome. Die start Chrome met het bijbehorende profiel op. Dat komt omdat er in het Eigenschappen-venster in het Doel-veld de parameter --profile-directory=“<profielmap>“ werd toegevoegd. Deze profielmap vind je normaal gesproken terug in de map %LocalAppData%\Google\Chrome\User Data\.

Tik in Chrome chrome://settings/manageProfile als je wijzigingen aan je profielinstellingen wilt aanbrengen. Via de profielknop kun je trouwens ook het profiel Gast selecteren. Net als bij de incognitomodus worden hier evenmin surfsporen bewaard, maar een gast kan verder ook geen enkele wijziging aan Chrome doorvoeren, op de zoekmachine na. De gastmodus is dus uitermate handig als je iemand anders je Chrome wilt laten gebruiken zonder dat die bijvoorbeeld je opgeslagen wachtwoorden kan bekijken.

©PXimport

Uitbreidingen

In dit artikel tonen we diverse aanpassingen die je vanuit de browser zelf kunt doorvoeren. Echter, via uitbreidingen kun je je browser natuurlijk nog veel meer naar eigen hand zetten. In Chrome – en dus ook in de Edge Chromium-edities – tik je hiervoor chrome://extensies in. Van hieruit kun je reeds geïnstalleerde extensies in- of uitschakelen, maar ook definitief verwijderen. Klik op het menu (knopje met de drie streepjes) en klik linksonder op Chrome Web Store openen om extensies toe te voegen.

In Firefox tik je hiervoor het adres about:addons in. De eigenlijke extensies vind je terug in de gelijknamige categorie. Hier tref je tevens een zoekbalk aan die je in de online extensiebibliotheek laat zoeken. Toegevoegde extensies duiken eveneens in dit browservenster op en laten zich van hieruit verder beheren.

©PXimport

Tip 05: Synchronisatie (Chrome)

Chrome laat je allerlei persoonlijke gegevens via je Google-account synchroniseren met andere apparaten. Dat doe je natuurlijk alleen met je eigen apparaten, terwijl je op openbare pc’s bij voorkeur de gastmodus gebruikt (zie tip 4).

Om deze synchronisatie in te schakelen, open je Instellingen en kies je Jij en Google / Synchronisatie inschakelen. Meld je aan bij je Google-account en bevestig je keuze. Open de rubriek Synchronisatie & Google-services en klik op Synchronisatie beheren. Je bepaalt nu zelf welke van de tien onderdelen je in deze synchronisatie wilt (of niet). De geselecteerde items worden hoe dan ook versleuteld tijdens de overdracht, maar je kunt die nog extra beveiligen met de optie Gesynchroniseerde gegevens versleutelen met je eigen wachtwoordzin voor synchronisatie. Je hebt die wachtwoordzin dan nodig iedere keer als je elders inlogt. Het volstaat deze wachtwoordzin in te tikken (2x) en te bevestigen met Opslaan.

©PXimport

Tip 06: Synchronisatie (Firefox)

Firefox biedt vergelijkbare mogelijkheden aan als Chrome. Je moet dus ook hier over een account beschikken. Klik hiervoor op de profielknop rechtsboven en kies Aanmelden bij Firefox. Tik je e-mailadres in en vul een sterk wachtwoord in (2x). Plaats een vinkje bij de items die je wilt synchroniseren (er zijn er zes) en bevestig met Account aanmaken. Vul de verificatiecode in die je hebt ontvangen en klik op Verifiëren. Door je telefoonnummer in te vullen, krijg je ook de kans met je smartphone te synchroniseren.

Wanneer je nu op de profielknop drukt, vind je onder meer de optie Sync-instellingen, waarmee je de synchronisatie kunt bijsturen en eventueel met extra apparaten kunt verbinden. Bij de profielknop tref je tevens de optie Nu synchroniseren aan waarmee je een onmiddellijke synchronisatie afdwingt. In je mailbox krijg je nog een bericht met de mogelijkheid een herstelsleutel te ontvangen. Meer informatie hierover vind je hier.

Mozilla wijst er wel fijntjes op dat je deze synchronisatie niet als een back-upservice mag beschouwen en dat je dus het best af en toe een back-up van je Firefox-profiel(en) maakt, zoals besproken in tip 3. Hetzelfde geldt trouwens voor Chrome.

©PXimport

Tip 07: Experimenteel (Chrome)

Google heeft het instellingenvenster weliswaar al opgedeeld in een basisdeel en een meer geavanceerd deel, maar de echt experimentele functies bereik je via chrome://flags.

De functies die op jouw systeem beschikbaar zijn, vind je in de rubriek Available. Zit experimenteren in je bloed, dan kun je natuurlijk nog een stap verder gaan en bijvoorbeeld de bèta- of zelfs Nightly-editie van Chrome uitproberen (zie kader ‘Release channels’). Sommige van deze functies zullen trouwens enkel (goed) functioneren binnen deze alternatieve Chrome-edities.

Bij nagenoeg alle functies kun je kiezen tussen drie instellingen: Enabled, Disabled en Default. Zie je bijvoorbeeld de knop Enabled staan, dan betekent dit dat die functie op dit moment is ingeschakeld. Staat die ingesteld op Default, dan is het lastig om te weten of die al dan niet is ingeschakeld: wellicht geeft Google je uitsluitsel. Om de wijziging door te voeren, druk je onderaan rechts op de Relaunch-knop.

De knop naast zo’n functie kleurt blauw indien je de originele waarde hebt aangepast. Deze wijziging vind je overigens ook terug via het adres chrome://local-state. Wil je in één keer alle functies naar de oorspronkelijke instellingen terugzetten, klik dan bovenaan op Reset all to default.

©PXimport

Tip 08: Voorbeelden (Chrome)

We geven je graag enkele functies mee die ons wel interessant lijken. Houd echter in je achterhoofd dat je die geheel op eigen risico inzet en dat bepaalde functies mogelijk niet langer beschikbaar zijn in een volgende Chrome-versie (wij werken met Chrome 80).

Om een functie te bereiken, tik je (een deel van) de functienaam in de zoekbalk Search flags in.

Heb je vaak diverse tabbladen tegelijk open en wil je een voorafbeelding van de site zien als je de muisaanwijzer even boven zo’n tab houdt, zet dan zowel tab-hover-cards als tab-hover-card-images op Enabled.

Op een mobiele Chrome-browser kun je de pagina verversen door met de vinger naar beneden te vegen. Iets vergelijkbaars kan ook voor je desktopbrowser als je Pull-to-refresh gesture inschakelt. Wanneer je dan verder scrolt (ook al is de top of bodem van de webpagina bereikt) zal die pagina ververst worden.

Download je vaak bestanden in Chrome, dan kun je dat proces wat versnellen door de functie Parallel downloading te activeren. Chrome zal dan meerdere connecties opzetten om het bestand met verschillende fragmenten tegelijk op te halen.

En wie geïnspireerd is door het kader ‘Extensies’ zal wellicht graag de functie Extensions Toolbar Menu inschakelen: op de taakbalk verschijnt dan een knop waarmee je snel een pop-up voor extensiebeheer oproept.

©PXimport

Tip 09: Experimenteel (Firefox)

Firefox heeft altijd aan het voorfront van de browserontwikkeling gestaan en het zal je dus niet verbazen dat je ook hier een fraai aanbod aan experimentele functies vindt. Je bereikt het via het adres about:config, na je bevestiging met de knop Het risico aanvaarden en doorgaan. Zodra je dan de knop Alles tonen indrukt, duikt een alfabetische lijst met honderden functies op. Er is tevens een zoekbalk beschikbaar

Er zijn twee functietypes: een waarbij je alleen kunt omschakelen tussen aan en uit (herkenbaar aan het pictogram Omschakelen) en een waarbij je zelf een waarde moet invullen (herkenbaar aan het potlood-pictogram). Je kunt een functie wijzigen via een dubbelklik. Een aangepaste functie zal Firefox vetgedrukt weergeven en tevens van de knop Herinitialiseren (icoontje van een pijltje) voorzien, zodat je snel naar de originele waarde kunt terugkeren.

Om in één keer alle functies uit about:config op de oorspronkelijke waarde in te stellen,

open je je profielmap in Verkenner (zie tip 3) en sluit je de browser. Kopieer het bestand prefs.js naar een veilige locatie en verwijder dit bestand vervolgens in je profielmap. Zodra je nu Firefox herstart maakt die een nieuw prefs.js-bestand met de originele waarden.

©PXimport

Tip 10: Voorbeelden (Firefox)

Je kunt via dit prefs.js-bestand ook in één keer een reeks aanpassingen toevoegen. Zorg wel dat Firefox is afgesloten, open het bestand prefs.js (zie tip 9) in Kladblok, en plak of tik de aangepaste functies onderaan dit bestand. Sla het gewijzigde bestand onder dezelfde naam op (dus zonder de extensie .txt).

Mozilla zelf raadt aan deze aanpassingen tot een specifiek profiel te beperken. Dat doe je dan in het (zo nodig nog zelf te maken) tekstbestand met de naam user.js in de hoofdmap van het betreffende profiel. Deze map laat zich het snelst openen via het adres about:profiles.

In zo’n bestand kun je dan items opnemen als (hier respectievelijk een boolean- en een string-functie):

user_pref("browser.allTabs.previews", false);

user_pref("browser.active_color", "#FFFF00");

Wanneer je googelt naar iets als best firefox (hidden) preferences of best firefox tweaks vind je snel suggesties om bepaalde functies in- of uit te schakelen of aan te passen. Twee voorbeelden: browser.backspace_action instellen op 1 om de Backspace-toets als Page Up/Down te gebruiken of browser.tabs.insertRelatedAfterCorrent instellen op false om nieuwe tabbladen uiterst rechts van je huidige tabbladenreeks te maken. Houd er wel rekening mee dat niet alle functies zullen werken zoals aangekondigd.

Het is zelfs mogelijk een functie te maken die niet in je Firefox-installatie is voorzien – voor zover die iets zal uithalen. Tik de exacte functienaam in de zoekbalk in en selecteer het beoogde type (Boolean – aan of uit –, Getal of String). Bevestig met de plusknop en stel de waarde in. Via het vuilnisbakpictogram kun je die ook altijd weer verwijderen.

©PXimport

Een gazon is meer dan een stukje groen. Het kan een speelplek zijn voor kinderen of juist vooral de blikvanger zijn in een strak aangelegde tuin. Soms ligt het vol in de zon, soms grotendeels in de schaduw. Voor elke situatie is er een passend graszaadmengsel. Wat past het best bij jouw tuin?

Lees ook: Groener gras? Maaien en onderhouden doe je zo

Wat voor graszaad je nodig hebt, hangt helemaal af van het soort grasveld dat je wilt. Voor een veldje waarop je kinderen lekker kunnen ravotten en een balletje trappen heb je ander gras nodig dan voor een gazon dat vooral bedoeld is voor de sier. Hieronder lees je per toepassing welke grassoorten het meest geschikt zijn.

Speelveld: stevig en snel herstellend

Een gazon waarop gespeeld, gelopen of gevoetbald wordt, moet vooral sterk zijn. Het gras moet tegen een stootje kunnen én zich snel herstellen. Daarvoor heb je een mengsel nodig met veel Engels raaigras (Lolium perenne). Dit gras kiemt snel en vormt stevige sprieten. Het is goed bestand tegen intensief gebruik en groeit snel terug als het beschadigd raakt. Vaak wordt het aangevuld met veldbeemdgras (Poa pratensis), dat ondergronds uitlopers vormt en zo kale plekken opvult. Samen zorgen deze soorten voor een duurzaam speelgazon dat veel belasting aankan.

Siergazon: fijn, traag groeiend en egaal

Voor een siergazon gelden weer andere zaken. Het moet vooral fijn van structuur zijn, gelijkmatig groeien en een egaal, verzorgd beeld geven. Voor dit type gazon zijn roodzwenkgras (Festuca rubra) en struisgras (Agrostis capillaris) geschikt. Deze grassoorten groeien langzaam en blijven laag, waardoor je minder vaak hoeft te maaien. Ze vormen een dichte mat van fijne sprietjes die er netjes uitziet, vooral bij regelmatig onderhoud. Een siergazon vergt wel iets meer zorg, want het is minder sterk en herstelt trager bij schade.

Schaduwgazon: licht nodig, maar minder zon

In tuinen met veel schaduw, bijvoorbeeld door bomen, heeft gras het moeilijk. De meeste grassoorten groeien slecht zonder zon, wat ruimte geeft aan mos. Een schaduwgazon moet daarom vooral weinig licht nodig hebben en toch stevig genoeg zijn om een dichte mat te vormen. Mengsels voor schaduw bevatten vaak fijne vormen van roodzwenkgras en soms bosgras (Festuca heterophylla), een soort die beter groeit bij weinig licht. Een kleine hoeveelheid Engels raaigras zorgt voor stevigheid, maar alleen als er dagelijks toch wat zonlicht aanwezig is. Let op: ook schaduwgazon heeft minimaal 2 tot 4 uur daglicht nodig om goed te blijven groeien.

Droge (zand)grond: diep wortelend en hittebestendig

Op lichte zandgrond of op plekken waar je weinig sproeit, heb je gras nodig dat tegen droogte kan. Dit soort gras moet diep kunnen wortelen en niet te snel verdrogen. Mengsels voor droge omstandigheden bevatten vaak een aangepaste selectie van veldbeemdgras en speciaal geselecteerde varianten van Engels raaigras die minder water nodig hebben. Soms wordt er ook hard zwenkgras aan toegevoegd, dat goed bestand is tegen droogte en hitte. Deze soorten wortelen dieper dan gemiddeld, waardoor ze vocht uit lagere lagen kunnen opnemen. Zo blijft je gazon ook bij warme zomers langer groen.

©Elena Elisseeva | Elenathewise

Wanneer en hoe zaai je gras?

De ideale periode om gras te zaaien is in het voorjaar (maart tot mei) of het najaar (september tot half oktober). Dan is de bodem warm genoeg en valt er meestal voldoende regen. Ook tussentijds bijzaaien is mogelijk – bijvoorbeeld als je last hebt van kale plekken of na het verwijderen van mos – zolang de bodemtemperatuur boven de 10 °C ligt en de grond vochtig blijft.

Begin altijd met een goede voorbereiding. Maai het bestaande gras kort, en verwijder mos en dood materiaal door het gazon te verticuteren. Dat kan met een verticuteerhark of een verticuteermachine.

Bij het herstellen van kale plekken hark je de grond los, zodat het zaad goed contact maakt met de aarde. Zaai vervolgens het juiste graszaadmengsel voor jouw situatie. Druk het zaad licht aan, bijvoorbeeld met een plank of de achterkant van een hark. Belangrijk: houd de bodem vochtig tot het gras begint te kiemen. Dat duurt gemiddeld 7 tot 14 dagen, afhankelijk van de soort en temperatuur. Wil je extra bescherming bieden? Strooi dan een dun laagje potgrond of compost over het zaad. Dat helpt tegen uitdroging en beschermt tegen vogels.

Wacht met maaien tot het gras minstens 8 cm hoog is, en gebruik dan een hoge maaihoogte bij de eerste maaibeurt. Zo geef je jonge sprietjes de kans om zich goed te wortelen.

Lees ook: Gras vol mos? Dit wil je weten over het verticuteren van je gazon

Tabel: deze grassoorten heb je nodig

De markt voor koffiemachines is breed en beweegt snel. Veel apparaten bieden steeds meer functies, van eenvoudige espresso’s tot uitgebreide melk- en cold brew-specialiteiten. De Ninja Café Luxe-serie belooft precies dat: barista-kwaliteit, eindeloze mogelijkheden en gebruiksgemak in één apparaat. Maar maakt dit model die belofte waar in de praktijk?

De Ninja Café Luxe combineert een espressomachine, filterkoffiezetter en cold brew-maker in één apparaat. Met de geïntegreerde koffiemolen (25 maalstanden) en tamper stel je de koffie volledig naar wens af.

De machine biedt vijf espresso-opties, vier koffiestijlen en vier melkopschuimstanden – geschikt voor zowel dierlijke als plantaardige melk. Je kiest uit zeven drankformaten, van espresso tot cold brew-specialiteiten zoals iced latte of espresso martini.

Er zijn twee uitvoeringen:

De Essential kost 449,99 euro, de Premier 549,99 euro. De machine is groot en zwaar (34,4 x 33,6 x 37,2 cm) en weegt 16,65 kilo.

©Ninja

Eerste indruk: wat veel!

Wat fijn is aan huishoudelijke apparaten van Ninja, is dat ze doorgaans gebruiksvriendelijk en intuïtief te bedienen zijn, zo bleek uit eerdere ervaringen. Gebruiksvriendelijk blijkt – na enige tijd – zeker waar, maar intuïtief kunnen we dit apparaat zeker niet noemen direct na het uitpakken. De uitgebreide handleiding, verkorte snelstartgids en een inspiratiegids met allerlei recepten voor de verschillende koffievarianten komen dan ook direct van pas.

©Saskia van Weert

Uit de doos oogt de Ninja Café Luxe direct stevig en professioneel. De afwerking is netjes en het apparaat maakt een solide indruk op het aanrecht. Bij het uitpakken valt op hoeveel accessoires en onderdelen erbij zitten: van filterhouders en melkopschuimer tot een geïntegreerde molen.

Voordat er überhaupt koffie kan worden gezet, dient er een stapsgewijze kalibratie en watermeting te worden gedaan om te bepalen hoe hard het kraanwater is in de eigen regio. De stappen staan duidelijk beschreven in de gids, alle benodigdheden (behalve koffiebonen) zitten bijgesloten in de doos. Dat alles neemt een halfuurtje in beslag, daarna is de machine klaar voor het eerste gebruik.

©Ninja

De functies op een rij

De koffiemachine heeft allerlei onderdelen die een eigen plekje hebben in of op de machine. Er zitten drie filterbakjes bij om de gemalen koffie in te doen: eentje voor een enkele hoeveelheid, een wat grotere voor een dubbele hoeveelheid drank en een grote mand voor filterkoffie.

Dan is er het portafilter, oftewel het gedeelte waarin de gemalen koffie plus het gewenste filterbakje gaan, en dat je vastklikt onder de wateruitlaat.

Er is een losse trechter die je gebruikt tijdens het malen van de koffie, en een stamper om de koffie in het bakje samen te drukken. Tot slot is er nog het melkkannetje.

©Saskia van Weert

Links van de machine kun je de trechter en de stamper bewaren, het portafilter kan onder de koffiemaler en het kannetje heeft een vaste plek rechts onder het melktuitje.

Het bedieningspaneel verdient ook wat aandacht. Aan de linkerzijde zit een draaischijf waarmee je de maalgraad van de koffiebonen instelt. Dan is er nog het display met allerlei opties en een draai-/drukknop, en een gedeelte om het soort melkschuim in te stellen. Het bedieningspaneel is duidelijk vormgegeven, maar door het grote aantal opties is het niet direct intuïtief.

Boven op het apparaat is er een warmhoudplaat voor koffiebekers. Aan de achterzijde zit het waterreservoir, bovenin zit een dekseltje om toegang te krijgen tot het bonenreservoir, en geheel rechts zit een klein deurtje waar je de metalen filterbakjes in kunt opbergen.

Kortom: een hoop opties en een hoop uitzoekwerk!

©Saskia van Weert

In gebruik: goed resultaat (na even oefenen)

Bij het apparaat zit een dikke zwart-witte gebruikshandleiding. Het is aan te raden die goed door te nemen en bij de hand te hebben tijdens het leren kennen van het apparaat en de mogelijkheden. Na enige keren wat proberen wordt duidelijk dat de basishandelingen vrij overzichtelijk zijn. Een doorgewinterde thuisbarista zal deze machine vermoedelijk sneller weten te doorgronden.

Allereerst moet het gewenste filterbakje in het portafilter. Je zet de trechter op het filterbakje en zet de machine aan. Je kiest het gewenste programma, bijvoorbeeld espresso. De standaardinstelling is een dubbele shot; dat is eventueel aan te passen in het menu.

Vervolgens hang je het portafilter onder de koffiemaler. Er verschijnen twee getallen in beeld: de ideale maalgraad en de huidige instelling. Via de draaischijf links aan de machine zorg je dat de twee getallen identiek zijn. Je start de maler en neemt het portafilter met gemalen koffie uit de machine. Je stampt de boel aan met de stamper, verwijdert de trechter en bevestigt het portafilter onder de wateruitlaat. Dat doe je door de oranje stip op het filter gelijk te houden met de stip op de machine en het filter stevig naar rechts te bewegen om het te vergrendelen. Dat gaat vrij zwaar.

©Ninja

Dan is het tijd om het koffiezetten te starten met een druk op de draai-/drukknop. Vergeet niet om een passende kop of mok onder het filter te zetten. Er komt een beetje geconcentreerde koffie uit de machine, die wordt aangevuld met heet water om de gewenste sterkte te verkrijgen. Deze stappen zijn gelijk voor vrijwel alle koffiebereidingen – alleen filterkoffie gaat iets anders.

Melkschuim maken

Mocht je cappuccino willen maken, dan doe je dierlijke of plantaardige melk in de melkkan tot aan de streep, kies je de gewenste dikte en laat je de melk warm worden en opschuimen tot een pieptoon aangeeft dat de melk klaar is. Je hoort het kleine mixertje onder in de kan flink tekeergaan en dat levert een prima resultaat op. Na het leeggieten van de kan start een automatisch schoonmaakprogramma.

De smaak van de geteste koffievarianten is prima. De exacte uitkomst hangt uiteraard af van de gebruikte bonen.

©Saskia van Weert

Schoonmaken en onderhoud

Een deel van de accessoires en onderdelen mag gewoon in de vaatwasser. Zoals wel vaker is het vaak beter voor de duurzaamheid om alles op de hand af te wassen. Metalen onderdelen blijven daardoor langer glanzend. De melkopschuimer heeft een eigen reinigingsprogramma voor het binnenwerk en het tuitje, al moet het kannetje natuurlijk wel goed afgewassen worden.

Ninja Café Luxe kopen?

De Ninja Café Luxe is een krachtige en veelzijdige koffiemachine die de serieuze thuisbarista veel te bieden heeft. Met uitgebreide instellingen voor koffie, melk en formaat, en de mogelijkheid om zowel espresso als filterkoffie en cold brews te zetten, is dit apparaat een echte allrounder. De bouwkwaliteit is stevig en professioneel, en het apparaat wordt geleverd met handige accessoires en een eigen reinigingsprogramma voor de melkopschuimer.

Tegelijk vraagt de machine om tijd en aandacht. Het is geen instapmodel voor wie snel en zonder nadenken een kopje koffie wil zetten. De bediening is uitgebreid en vergt oefening, vooral in het begin. Ook neemt het apparaat de nodige ruimte in beslag en zijn er veel onderdelen om mee te werken.

De Ninja Café Luxe is vooral geschikt voor koffieliefhebbers die graag zelf de controle houden over het volledige zetproces, bereid zijn om het apparaat goed te leren kennen en de ruimte hebben voor een grotere machine. Wie dat ziet als een leuke uitdaging, haalt met de Ninja Café Luxe een complete koffie-oplossing in huis.