Tegenwoordig worden er zo veel mails verstuurd, dat je de draad een beetje kwijt kunt raken. Het helpt al dat veel providers je helpen om berichten in mappen te verdelen. Inbox by Gmail gaat nog een stapje verder. Alles is erop gericht om je inbox zo leeg en overzichtelijk mogelijk te houden.

01 Uitnodiging

Inbox by Gmail werd in oktober gelanceerd. Het is als het ware een nieuwe interface voor je Gmail, met een geheel andere manier van werken. Inbox by Gmail werkt vooralsnog op uitnodiging, en er zit een gekke voorwaarde aan verbonden: je moet de app op mobiel of smartphone gebruiken. Er is ook een browserversie, maar om deze te kunnen gebruiken moet je wel eerst via een mobiel apparaat ingelogd hebben. De uitnodiging kun je aanvragen op www.google.nl/inbox. Meestal duurt het een dag of twee voor je een uitnodiging hebt gekregen om de app te gebruiken. Je kunt dan inloggen met je Gmail-account. Je kunt ook zelf een uitnodiging aanvragen door een e-mail te sturen naar inbox@google.com. Daarvoor moet je wel een Gmail-adres gebruiken. Lees ook: 20 superhandige Gmail-tips.

©PXimport

02 App downloaden

Als je een uitnodiging hebt ontvangen, krijg je een link naar de pagina waar je de app kunt downloaden (het werkt hierna ook in je browser, daarover in stap 13 meer). We gaan in de volgende stappen aan de slag met de app voor smartphones. Download de app en log in met je Gmail-account. Je mail wordt nu opgehaald, dit kan even duren als je een volle mailbox hebt. Inbox zal je e-mail automatisch in groepen verdelen: aankopen, sociaal, updates et cetera. In verreweg de meeste gevallen zal een bericht in de juiste map terechtkomen.

©PXimport

03 Weg ermee

Nu komt het vervelendste klusje ... of juist het leukste. Je kunt e-mails per groep archiveren. Zorg wel dat je al je e-mail gelezen hebt voor je hieraan begint, misschien sleep je een belangrijk mailtje anders per ongeluk in een verkeerde groep en kun je hem niet meer terugvinden. Swipe een bericht of een groep berichten naar rechts om alles binnen die groep in de bijbehorende map te zetten. Zo verdwijnen in één klap alle updates van Facebook en Twitter onder Sociaal, en daarna alle berichten van je bank en de belastingdienst in Financieel.

04 Een strakblauwe lucht

Het kan een poosje duren, zeker als je voorheen al je e-mail in je inbox liet staan. Maar als je alle groepen hebt weggesleept en alle losse berichten een plekje hebt gegeven, kun je weer rustig ademhalen. In plaats van een lange rij e-mails, toont Inbox een blauwe lucht, een vrolijk zonnetje en een paar wolkjes. De rust in je mailbox is teruggekeerd. Dit is het einde van je voorbereidingen, je kunt nu beginnen om Inbox écht te gebruiken.

©PXimport

05 Archiveren

Nu is het wachten tot je een nieuwe e-mail krijgt. Als je een bericht ontvangt, heb je een aantal mogelijkheden. De eerste is hetzelfde als in stap 3: het mailtje archiveren. Krijg je een simpel mailtje van Facebook of een reclame-bericht? Sleep hem dan gewoon naar rechts en het berichtje verdwijnt in de juiste map. Je hoeft het bericht niet te openen om hem als 'klaar' te markeren, zeker niet als je niet van plan bent er ooit nog naar te kijken. Met één sleepbeweging ben je van je saaie mailtje af.

06 Snoozen

Niet elk mailtje is onbelangrijk. Soms wordt er een actie van je verwacht, bijvoorbeeld door het mailtje te beantwoorden. Als je daar nu even geen tijd voor hebt, kun je het mailtje 'snoozen' door het bericht te openen en op het klokje te drukken. Net zoals bij je wekker, schuif je het mailtje dan een tijdje vooruit in de tijd, zodat je hem pas weer binnenkrijgt als je rustig thuis op de bank zit en je alle tijd hebt om hem te beantwoorden. Je kunt zelf kiezen tussen bepaalde dagdelen of je kunt zelf een specifiek tijdstip invullen.

©PXimport

07 Vastzetten

Een andere manier om een mailtje voor een later tijdstip te bewaren, is door hem vast te pinnen. Open het bericht door erop te drukken en druk daarna op het icoontje van een punaise boven in beeld. De punaise wordt blauw en als je teruggaat naar je inbox, zie je het mailtje nog steeds staan. Het bericht blijft in je mailbox en door de punaise kun je zien dat je er nog iets mee moet doen. Als je boven aan je scherm opnieuw op de punaise drukt, zie je alle berichten staan die je hebt vastgezet, zodat je ze snel achter elkaar kunt beantwoorden.

08 Foutje, bedankt

Als je per ongeluk een bericht als 'klaar' hebt gemarkeerd, maar je had hem eigenlijk willen snoozen, is nog niet alles verloren. Druk vanuit je inbox op de drie horizontale streepjes linksboven en druk op Klaar. Open het per ongeluk gearchiveerde mailtje en druk op het groene vinkje rechtsboven. Het bericht verdwijnt nu uit de map Klaar en staat weer gewoon in je normale inbox.

©PXimport

09 Nieuw bericht

Druk vanuit de inbox op het plus-teken rechtsonder in het scherm. Je krijgt nu een lijstje te zien met veelgebruikte contactpersonen. Tik op een naam om diegene een mailtje te sturen of tik op het pennetje om een leeg bericht te maken. Net zoals bij andere mail-apps vul je de ontvanger in en voorzie je het bericht van een titel en tekst, en eventueel een bijlage. Druk op het pijltje rechtsbovenin om het bericht te versturen.

10 Herinnering

Handig aan Inbox is dat je geen verschillende apps nodig hebt om vanuit je mailbox een herrinnering aan te maken, zoals je bij veel diensten wel hebt. Zoals je ook met een druk op de knop een nieuw bericht kunt schrijven, kun je ook een herinnering toevoegen. Tik op het plusje rechtsonderin en druk op Herinnering. Typ wat je niet moet vergeten en druk op Opslaan. Je herinnering blijft nu mét punaise in je mailbox staan. Als je er een specifieke tijd bij wil zetten, kun je op het klokje drukken en een tijdstip invoeren. Zo hoef je niets meer te vergeten.

©PXimport

11 Notificaties

Zoals elke belangrijke mail-app, beschikt ook Inbox over notificaties bij het ontvangen van een nieuwe e-mail. Deze notificaties kun je aan- en uitzetten. Ga naar het menu door op de drie streepjes te tikken, scrol naar onderen en druk op Instellingen. Klik op het account waarvoor je de instellingen wilt veranderen en zet het schakelaartje achter Meldingen aan of uit. Wil je bijvoorbeeld alleen een melding krijgen als je een factuur ontvangt? Ga dan naar Labelinstellingen en -meldingen, druk op Financieel en zet de schakelaar bij Meldingen aan.

12 Teruglezen

Heb je een gearchiveerd bericht toch nog even nodig, omdat er bijvoorbeeld een belangrijk telefoonnummer in staat? Druk dan op de drie streepjes en ga weer naar de box Klaar. Rechtbovenin zie je een vergrootglas. Druk erop en typ de naam van degene die je zocht of een ander zoekwoord in het veld. Als je echt niets kunt bedenken, kun je altijd nog zoeken in de losse mappen door in het menu met de drie streepjes naar beneden te scrollen en de juiste bundeling aan te klikken.

13 Website

Natuurlijk bestaat Inbox niet alleen uit een app, maar is er ook een uitgebreide webinterface. Die werkt vrijwel hetzelfde als de app, alleen het swipen is vervangen door klikken. De website kun je vinden op http://inbox.google.com. Als je met de muis op een bericht gaat staan, kun je hem markeren als Klaar, je kunt het snoozen, vastzetten met de punaise of (onder de drie verticale puntjes) verplaatsen naar een andere map.

©PXimport

14 Google-integratie

Inbox is een dienst van Google, en van dat bedrijf weten we dat het maar wat graag diensten aan elkaar koppelt. Ook Inbox is goed geïntegreerd met Google's andere diensten. Rechtsboven kun je door middel van het tekstballonnetje praten met je vrienden in Hangouts. Het raster ernaast toont snelkoppelingen naar bekende Google-apps als YouTube, Gmail en Agenda, terwijl het icoontje van een bel je alle meldingen van je Google-account laat zien. Dat account kun je vinden door op je foto helemaal rechtsbovenin te klikken.

15 Meerdere accounts

Inbox blijft niet beperkt tot maar één Gmail-account. Je kunt gemakkelijk nog een account toevoegen. Ga weer naar het menu met de horizontale streepjes, druk bovenaan op je e-mailadres en druk op Accounts beheren. Klik op Nog een account toevoegen en log in met de Google-gegevens. Losse accounts kun je aan- en uitzetten of je kunt ze helemaal verwijderen door op Bewerken te klikken en daarna Verwijderen te selecteren bij het account dat je niet meer in Inbox wilt hebben. Er is wel een beperking: omdat Inbox eigenlijk alleen een andere interface voor je Gmail-inbox is, kun je op deze manier alleen Gmail-adressen toevoegen. Gebruik je een ander mailadres, dan kun je deze e-mails wel laten doorsturen naar een Gmail-adres, en ook instellen dat je vanaf dat mailadres kunt verzenden vanuit Inbox.

16 Gmail

Voordat je de schrik van je leven krijgt als je je normale Gmail weer eens opent: de berichten zijn daar inderdaad uit je gewone mailbox gehaald. Dat betekent niet dat ze helemaal van de aardbodem verdwenen zijn. Wil je toch je berichten zien? Klik dan aan de linkerkant in het menu op Alle berichten. Zie je dit niet staan, klik dan eerst onderaan in het menu op Meer. Daar zie je een lijst met al je e-mail zoals je het gewend was. Nogal een janboel vergeleken met het rustige zonnetje van Inbox, toch?

©PXimport

17 Uitnodigen

Inbox is voorlopig nog alleen op uitnodigingsbasis te gebruiken. Google doet er zelf niet zo moeilijk over en stuurt je gewoon een aanmeldlinkje als je het aanvraagt, maar daar kan wat tijd overheen gaan. Als jij Inbox al gebruikt, kun je vrienden en kennissen uitnodigen om het ook te gaan proberen. Druk op het rode plusje rechtsonder in beeld en druk op Uitnodigen voor Inbox. Vul de naam van je contactpersoon in en druk op Uitnodigen.

Concurrentie

Inbox is niet de enige app die e-mail op een dergelijke manier behandelt. Mailbox is een soortgelijke app die werkt met Gmail- en iCloud-accounts. Mailbox is iets minder uitgebreid dan Inbox, omdat het soortgelijke berichten niet automatisch bundelt, maar misschien vind je dat juist wel fijn. Een grote pre van Inbox is dat het echt van Google zelf is, waardoor de intergratie met andere diensten vrijwel naadloos is.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.