Soms wil je gewoon dat iets weggaat en nooit meer terugkomt. Dat gaat ook op voor je digitale bestanden, bijvoorbeeld als je je computer verkoopt of de deur uit doet. Bestanden volledig verwijderen kan het beste met een tool als Eraser of DBAN. Beide komen in dit artikel aan bod.

Als je iets verwijdert met de ingebouwde functie van je besturingssysteem wordt het bestand of de map niet daadwerkelijk verwijderd. In plaats daarvan verwijdert het besturingssysteem alleen de referentie naar het bestand, het markeert de ruimte die het bestand in nam als ‘vrij’. De volgende keer dat er dan iets moet worden weggeschreven, wordt de ruimte, indien passend, pas overschreven met nieuwe data.

Daarom is als je iets verwijdert het niet echt weg. Dit is vanwege prestatieredenen: het daadwerkelijk verwijderen van een bestand op een harde schijf duurt lang. Voor ssd's is het overigens een ander verhaal. Daar gaan we in een later artikel dieper op in. Eerst is de traditionele harde schijf aan de beurt.

Eraser downloaden en installeren

Om je bestanden van een klassieke harde schijf te verwijderen, zijn er erg veel mogelijkheden. Voor Windows is er bijvoorbeeld de tool Eraser, dat individuele bestanden en mappen permanent kan laten verdwijnen. Eraser overschrijft hiervoor de data van het bestand een of meerdere keren met willekeurige bits, wat resulteert dat de data onherstelbaar weg is. Het handige van Eraser is dat het op schema kan werken en dus eens in de zo veel tijd alle achtergebleven gegevens kan overschrijven zodat ze niet meer terug te halen zijn.

Je downloadt Eraser via de officiële site. Voer het gedownloade bestand uit. Eraser levert automatisch .NET Framework 4 mee, maar de kans is groot dat die al op je pc aanwezig is. Is dat het geval, dan kun je alleen op Sluiten klikken. Klik anders op Doorgaan om .NET te installeren, indien die optie beschikbaar is. Na .NET geïnstalleerd is, verschijnt de Eraser-installatie.

Klik op Next, ga akkoord met de licentieovereenkomst en klik opnieuw op Next. Kies voor Custom, klik op het kruisje naast Dutch en kies voor Will be installed on local hard drive. Klik daarna op Next en op Install om het installeren te starten.

Bestanden volledig verwijderen

Het hoofdscherm van Eraser opent zich, van waar uit het mogelijk is om taken aan te maken om automatisch verwijderde bestanden veilig te verwijderen. Om zoiets automatisch uit te voeren, klik je op het pijltje naast Erase Schedule bovenaan en kies je voor New Task. Geef de taak een naam, bijvoorbeeld Prullenbak veilig legen. Kies bij Type Taak voor Herhalen en klik onderaan op Data toevoegen om te kiezen wat er verwijderd moet worden. Bij Target Type kun je bijvoorbeeld kiezen om de prullenbak regelmatig veilig te legen. Kies daarvoor voor Recycle Bin.

Een andere optie is om automatisch lege schijfruimte te overschreven. Afhankelijk van hoeveel lege schijfruimte er beschikbaar is op je harde schijf, kan dat echter een behoorlijk intensieve taak zijn. Laat Wis methode gewoon op (default) staan, dat is veilig genoeg. Klik op OK om de te wissen data op te slaan. Ga daarna naar het tabblad Planner en kies voor een tijd om de taak op uit te voeren. Kies daaronder hoe vaak de taak herhaald moet worden, bijvoorbeeld Dagelijks of Wekelijks. Je kunt kiezen op welke dagen. Klik uiteindelijk OK om de taak aan te maken.

©PXimport

Eraser integreert zich eveneens in de Windows Verkenner, zodat je eenvoudig bestanden en mappen veilig kunt verwijderen. Klik hiervoor met de rechtermuisknop op een bestand of map en kies voor de optie Eraser. Vervolgens klik je op Erase om het bestand veilig te verwijderen. Dit is ook mogelijk voor bijvoorbeeld USB-sticks of sd-kaarten. Je kunt er met de rechtermuisknop in de Windows Verkenner op klikken en kiezen voor Erase om het te legen.

Er bevindt zich nog een andere optie in dit menu, namelijk Secure Move. Als je een bestand verplaatst, blijft het origineel nog onveilig achter. Eraser kan bestanden ‘veilig verplaatsen’, waarmee het origineel veilig wordt verwijderd en er dus geen data achterblijft. Hiervoor kies je voor Secure Move. Vervolgens kies je de doelmap van het bestand. Klik op Yes om door te gaan, waarna een kopie wordt gemaakt en het origineel wordt verwijderd.

Schijf wissen met DBAN

Als je de volledige harde schijf wilt legen, heb je een aantal opties. Als je de schijf niet langer wilt gebruiken of als deze beschadigd is, kun je deze het beste vernietigen met een sterke magneet of hamer, maar dat is wel op eigen risico natuurlijk

Als je de schijf nog wel ooit wilt gebruiken of doorverkopen, of je wilt liever niet je handen vuil maken, dan is de beste optie om een tool als DBAN te gebruiken. DBAN staat voor Darik’s Boot and Nuke en ‘nuket’ de harde schijf zodat alle data erop voor altijd gewist is. Klik rechtsboven op Download DBAN en haal het ISO-bestand binnen van slechts 16 MB. Je kunt de ISO branden op een cd of dvd of er een opstartbare USB-stick van maken. Dat laatste kan bijvoorbeeld met een tool met Rufus.

Scroll wat naar onderen en download de portable versie van Rufus. Voer het gedownloade bestand uit en voer je USB-stick in. Zorg ervoor dat je een back-up hebt gemaakt van je USB-stick, want die wordt zo geleegd. Klik naast Creeër een opstartbare disk met op het schijficoon en blader naar het ISO-bestand van DBAN.

Zorg er daarna voor dat de Partitie-indeling en type doelsyssteem staat op MBR partitie-indeling voor BIOS of UEFI-CSM voor maximale compatibiliteit met de meeste pc’s. Klik daarna op Start om de opstartbare USB-stick aan te maken.

©PXimport

Herstart daarna de computer en start op vanaf de usb-stick. Die procedure verschilt nogal per moederbord. Vaak verschijnt tijdens de bios- of uefi-post de optie om op F11, F12 of del-toets te drukken om het bootmenu te openen. In het bootmenu kun je vervolgens kiezen om op te starten vanaf de DBAN-usb-stick.

Eenmaal in DBAN, heb je een aantal opties. Als je simpelweg alle harde schijven wilt wissen in de pc, typ je autonuke en druk je op enter. DBAN doet de rest. Let op dat DBAN dan ook de USB-stick zelf leegt, die kun je na het laden van DBAN eventueel verwijderen om dit te voorkomen. Wil je een specifieke schijf wissen, dan druk je op enter om de interactieve modus te starten. Vervolgens kun je met de pijltjestoetsen een schijf selecteren.

Druk op de spatie om een schijf mee te nemen in het legen. Er verschijnt dan [ wipe ] voor de schijfnaam. Druk eventueel op M om de wismethode te kiezen. Deze staat standaard ingesteld op DoD short, dat veilig genoeg is en drie keer de schijf zal overschrijven. Eén keer de harde schijf met nullen overschrijven en alles is al permanent weg voor een moderne harde schijf, drie keer is dus eigenlijk overbodig.

Alternatieven zijn een Gutmann Wipe dat 35 rondes doet, maar dan moet je wel erg paranoïde zijn. Druk op spatie om de methode te bevestigen en druk ten slotte op F10 om het starten met het legen. Dat duurt met DoD Short al gauw 4-8 uur.

Tekst: Jochem de Goede

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.