De router is het centrale punt in je netwerk, zowel voor het bedrade als het draadloze gedeelte en verdient daarom zeker je aandacht bij het opzetten van het beste thuisnetwerk.

Voordat je de (draadloze) mogelijkheden van de router instelt, is het handig om het eerste deel te lezen. Daarin gaan we aan de slag met kabels, werken we die af met netwerkaansluitingen en plaatsen we apparatuur.

Om bij de router te komen moet je inloggen op de webinterface. Meestal is je router bereikbaar via het IP-adres 192.168.1.1. Weet je het adres van je router niet, dan kun je dit in Windows achterhalen via de opdrachtprompt. In Windows 7: klik op de startknop, tik opdrachtprompt in het zoekveld en klik op Opdrachtprompt. Onder Windows 8: tik in het startscherm opdrachtprompt in en klik in de zoekresultaten op Opdrachtprompt. Tik in de opdrachtprompt vervolgens ipconfig en druk op Enter. Het IP-adres achter Standaardgateway is het IP-adres van je router. Tik dit IP-adres in je browser in en de inlogpagina van je router opent. Waarschijnlijk dien je in te loggen op deze webinterface.

Heb je het wachtwoord nooit veranderd, dan vind je de inloggegevens in de handleiding van je router. Het is verstandig om de standaard inloggegevens van de router na het inloggen te veranderen in een zelfgekozen gebruikersnaam en wachtwoord. Zo voorkom je dat een andere (kwaadwillende) netwerkgebruiker de instellingen van je router wijzigt. Het is voor iedere router verschillend hoe je het wachtwoord precies verandert.

IP-adres

Alle apparaten in je netwerk communiceren met elkaar via IP-adressen. De IP-adressen zijn gebaseerd op het IP-adres van je router. In je router vind je deze doorgaans terug onder de instellingen voor LAN. Het is per router verschillend waar deze optie precies zit. Als IP-adres voor de router is vaak 192.168.1.1 gekozen. Bij subnetmasker is 255.255.255.0 ingevuld. Hiermee staan de eerste drie cijfercombinaties in je netwerk vast en is de vierde cijfercombinatie uniek voor ieder apparaat in je netwerk. Je kunt op deze wijze maximaal 253 IP-adressen uitdelen in je netwerk en dat is doorgaans meer dan genoeg voor thuisgebruik.

©PXimport

Het IP-adres van je router bepaalt de adressen voor de rest van je netwerk.

IPv6

We gaan in dit artikel bij het instellen van het thuisnetwerk uit van IPv4. Hoewel er al een aantal jaar verkondigd wordt dat internetproviders overstappen naar IPv6, is dit tot op heden nog niet gebeurd op grote schaal. Voor de bekabeling en switches maakt de overstap naar IPv6 niet uit. Je internetprovider moet de wifi-modem/router bijwerken via firmware of het apparaat vervangen. Verder dient een eventuele eigen wifi-router ook geschikt te zijn voor IPv6. De meeste apparaten die je aan je netwerk koppelt zijn al geschikt voor IPv6.

DHCP

Een apparaat dat je aansluit op je netwerk via een kabel of wifi krijgt automatisch een verbinding met het netwerk en internet. Je router bevat hiervoor een DHCP-server (Dynamic Host Configuration Protocol). Deze zorgt ervoor dat netwerkapparatuur die je aansluit op het netwerk automatisch een IP-adres en andere netwerkinstellingen krijgt toegewezen. Je kunt in de webinterface van je router instellen hoeveel IP-adressen de DHCP-server kan gebruiken. Beperk dit tot bijvoorbeeld honderd IP-adressen, dat is meer dan genoeg voor het gemiddelde thuisnetwerk. Wijs in ieder geval niet alle mogelijke IP-adressen toe aan de DHCP-server, omdat het handig is om een aantal IP-adressen te reserveren voor apparaten die je een vast IP-adres wilt geven.

©PXimport

Je kunt zelf bepalen hoeveel IP-adressen de DHCP-server kan gebruiken, wij hebben het beperkt tot 99 adressen.

DHCP-reserveringen

Helaas geeft DHCP geen zekerheid dat een apparaat altijd hetzelfde IP-adres krijgt toegewezen. Voor netwerkapparaten die een dienst aanbieden, zoals NAS-apparaten, netwerkprinters en beveiligingscamera's is het wel handig als er altijd hetzelfde IP-adres wordt gebruikt. Op veel routers kun je vaste IP-adressen via DHCP toekennen. Hiervoor wordt het MAC-adres van het netwerkapparaat opgegeven in de router in combinatie met het IP-adres dat je wilt toewijzen. Het MAC-adres (Media Access Control) is een unieke tekenreeks waarmee een netwerkapparaat geïdentificeerd kan worden. De optie om DHCP-reserveringen te doen, wordt door iedere routerfabrikant anders genoemd. De ASUS-router die we thuis gebruiken, spreekt over 'Manually Assigned IP around the DHCP list', terwijl andere fabrikanten het over bijvoorbeeld DHCP Reservations, DHCP-reserveringen of Static Lease hebben.

Zie je een tabel waarin je MAC-adressen kunt koppelen aan een IP-adres, dan zit je in het goede onderdeel. Je tikt het MAC-adres van het netwerkapparaat in de ene kolom en het IP-adres dat je wilt toekennen in de andere kolom. Je moet kiezen voor IP-adressen die buiten de pool van de normale DHCP-server liggen. Uiteraard moeten het adres wel in hetzelfde subnet als de DHCP-server liggen, bijvoorbeeld 192.168.1.200. Het MAC-adres van een netwerkapparaat als een NAS of netwerkprinter is te achterhalen in de webinterface van het desbetreffende apparaat. Het staat doorgaans ook op een sticker achterop het apparaat. Mocht het apparaat momenteel via DHCP een IP-adres toegewezen krijgen, dan kun je de gegevens ook terugvinden in het DHCP-overzicht van je router. Tot slot kun je een netwerkscanner gebruiken om het MAC-adres te achterhalen. Wireless Network Watcher is hier handig voor, zie kader Wie zit er op mijn netwerk?

©PXimport

Wij hebben DHCP-reserveringen gemaakt voor onze NAS en netwerkprinter.

Handmatig vaste IP-adressen

Heeft je router geen mogelijkheid tot DHCP-reserveringen of werkt dit niet goed, dan kun je ook handmatig vaste IP-adressen toekennen. Het apparaat geeft zichzelf dan een IP-adres waarop het bereikbaar is. Om een apparaat een vast IP-adres toe te kennen moet je inloggen op de webinterface van het desbetreffende apparaat en de netwerkconfiguratie veranderen van DHCP of automatisch naar handmatig.

Kies vervolgens een IP-adres dat in dezelfde reeks ligt als de DHCP-server, maar niet gebruikt kan worden door de DHCP-server. Heb je aan de DHCP-server bijvoorbeeld de adressen 192.168.1.50 tot 192.168.1.150 toegekend, kies dan voor bijvoorbeeld 192.168.1.200 als een vast IP-adres. In het veld netwerkmasker vul je 255.255.255.0 in. Als er een veld is voor gateway of router vul je het IP-adres van je router in, meestal is dit 192.168.1.1.

©PXimport

In de webinterface van een netwerkapparaat zoals in dit geval een NAS kun je een vast IP-adres instellen.

Eigen wifi-router achter wifi-(modem)-router

Je kunt een andere router aansluiten op de wifi-(modem)-router die je van je internetprovider hebt gekregen. Vaak gaat dit qua verbinding goed, maar krijg je soms problemen met het doorzetten van poorten. Je kunt je eigen router dan proberen op te nemen in de DMZ van de wifi-(modem)-router. Hiermee werk je wel met twee routers achter elkaar. Bij een glasvezelverbinding van KPN of XS4ALL kun je de wifi-(modem)-router vervangen als je eigen wifi-router VLAN ondersteunt. Je hebt de wifi-router van KPN of XS4ALL wel altijd nodig om te bellen. Een uitleg hierover vind je hier. Heb je internet via de kabel, dan kun je de door de provider geleverde modem/router niet vervangen, er worden in Nederland geen kabelmodems verkocht die je zelf kunt aansluiten op de kabel.

Wel kun je een eigen wifi-router achter de modem/router van de provider hangen en proberen of het goed werkt als je je eigen wifi-router in de DMZ van de wifi-(modem)-router toevoegt. Beter is om de wifi-(modem)-router te configureren als bridge waardoor hij alleen als modem werkt. Op de website van UPC vind je voor enkele modem/routers die UPC levert een uitleg om de modem/router van UPC in bridge mode te zetten. Je kunt de wifi-(modem)-router van Ziggo niet zelf in de bridge mode zetten, je kunt dit vragen aan de helpdesk van Ziggo. Je verliest bij zowel UPC als Ziggo door het instellen van de wifi-(modem)-router als bridge wel de mogelijkheid om gebruik te maken van hun openbare hotspots. Mocht het niet werken of heb je meer hulp nodig, dan kun je proberen of je een antwoord kunt vinden op één van de gespecialiseerde gebruikersfora over internetproviders.

Via www.gebruikers.eu vind je fora over vrijwel alle internetproviders. Informatie over UPC vind je daarnaast via www.chelloo.nl en voor Ziggo kun je ook terecht op www.ziggo-gebruikers.nl. KPN heeft een eigen forum.

Draadloos netwerk instellen

Het draadloze netwerk is een erg belangrijk onderdeel van je wifi-router. Meestal vind je de instelmogelijkheden in een menu-onderdeel als Wireless of Draadloos. Kijk als eerste naar de modus waarop je wifi-netwerk draait. Een moderne router maakt gebruik van 802.11n. Deze wifi-standaard is terugwaarts compatibel is met 802.11b/g. Deze compatibiliteit zorgt wel voor wat minder goede prestaties, ook als je alleen 802.11n-apparatuur gebruikt. Standaard staat je router waarschijnlijk in een mixed modus die alle standaarden ondersteunt. Heb je geen apparatuur meer die 802.11b/g nodig heeft, stel je router dan in op alleen 802.11n. Meestal heet deze optie N of N only. Heb je nog wel 802.11g-apparatuur, kijk dan of je in ieder geval de ondersteuning voor 802.11b kunt uitschakelen door iets als G/N te kiezen.

Kanaal kiezen

Op de 2,4GHz-band zijn dertien kanalen. In de praktijk zijn vrijwel alle kanalen door meerdere routers bezet en zul je moeten testen wat het beste werkt. Je kunt ook zelf achterhalen of er vrije kanalen zijn met behulp van Xirris Wi-Fi Inspector. Mac-gebruikers kunnen een beroep kunnen doen op iStumbler. Naast het kanaal kun je ook de kanaalbreedte instellen op 40 MHz. Dit zorgt uiteraard voor een hogere snelheid, maar neemt ook meer frequentieruimte in beslag. Je kunt in sommige routers afdwingen dat er altijd 40MHz-kanalen gebruikt moeten worden.

Dit werkt echter niet goed met alle apparatuur en is bovendien niet netjes ten opzichte van andere netwerken. Kies daarom bij kanaalbandbreedte voor automatisch, 20/40 MHz of 20 MHz. Ook de 5GHz-frequentie is verdeeld in kanalen, maar is veel minder druk waardoor een vrij kanaal een minder groot probleem is. Je kunt op 5 GHz wel gerust proberen of het afdwingen van 40 MHz kanalen zin heeft. De opvolger van 802.11n is 802.11ac. Deze standaard maakt gebruik van de 5GHz-band en is door onder andere het nog verder bundelen van kanalen veel sneller. Er zijn momenteel echter nog weinig apparaten die 802.11ac ondersteunen.

©PXimport

Stel op de 2,4GHz-band je kanaalbreedte niet op enkel 40 MHz in.

Wireless Network Watcher

Wil je gegevens hebben over de apparatuur die is aangesloten op je netwerk dat is Wireless Network Watcher een handig programma. Hiermee zie je van ieder apparaat het IP-adres, MAC-adres, de fabrikant en de apparaatnaam. Handig als je iets moet instellen én om te weten te komen of er onbedoelde gebruikers toegang hebben tot je netwerk.

©PXimport

Wireless Network Watcher doet anders dan de naam doet vermoeden ook uitstekend dienst op een bedraad netwerk.

WPA2-beveiliging

In de beveiligingsinstellingen van je router heb je de keuze tussen WEP, WPA/WPA2 en WPA2. Kies in beginsel altijd voor WPA2, want deze beveiligingsmethode heeft de beste encryptie. Alleen als je apparaten hebt die niet kunnen omgaan met WPA2 kies je voor WPA/WPA2. Gebruikt in geen geval WEP, deze beveiligingsmethode is verouderd en echt onveilig. Heb je toch apparaten die alleen met WEP kunnen omgaan, overweeg dan om deze apparaten te vervangen. Kies voor WPA2-Personal of WPA2-PSK. Dit is de variant voor thuisgebruik en maakt gebruik van een zelfgekozen beveiligingssleutel. De encryptie is alleen veilig als deze beveiligingssleutel ook sterk genoeg is.

Kies geen korte woorden die in het woordenboek voorkomen, die zijn eenvoudig te kraken. Hoe langer het wachtwoord is, hoe beter het is. Kies daarom een beveiligingssleutel met een lengte van minimaal zestien tekens met daarin kleine letters, hoofdletters en getallen. Je zou een zin kunnen maken waarin hoofdletters, kleine letters en getallen in voorkomen om de beveiligingssleutel eenvoudig te onthouden.

SSID instellen

Ieder draadloos netwerk heeft een naam, de SSID (Service Set Identifier) genoemd. Als je een router in gebruik neemt, is deze naam doorgaans de naam van de fabrikant gevolgd door een willekeurige tekenreeks en in het geval van een router van een internetprovider de naam van de provider gevolgd door een willekeurige tekenreeks. Het is handig om de SSID te veranderen in iets persoonlijks zodat je je netwerk snel kunt herkennen tussen de wirwar van netwerken die je in de doorsnee woning ontvangt. Mogelijk kom je de optie tegen om het SSID te verbergen, doe dit niet.

Het is een hardnekkige fabel dat het verbergen van een SSID je netwerk beter beveiligd. Iemand die je netwerk echt wilt kraken heeft ook zonder dat de SSID wordt uitgezonden zo door dat er een netwerk in de lucht is. Als gebruiker heb je er alleen maar last van dat de SSID niet wordt uitgezonden omdat het verbinden maken lastiger is.

Veiliger zonder WPS

WPS (Wi-Fi Protected Setup) is een methode waarmee netwerkapparaten eenvoudig aan het draadloze netwerk zijn te koppelen middels een pincode of het indrukken van een knopje. Het voordeel hiervan is dat je het wpa2-wachtwoord niet hoeft in te geven. WPS is helaas onveilig en we raden aan WPS indien mogelijk uit te schakelen op je router. Helaas is WPS op sommige routers niet uit te schakelen of blijft het ondanks de optie het uit te schakelen stiekem toch actief.

Wifi uitbreiden

De wifi-router staat vaak in de meterkast en heeft daarom niet altijd bereik door heel het huis. Je kunt je draadloze netwerk uitbreiden met accesspoints. Deze sluit je aan op je bekabelde netwerk waarna je een extra draadloos toegangspunt hebt. Je kunt ook een wifi-router inzetten als accesspoint door op deze extra router de DHCP-server uit te schakelen en het LAN-adres in te stellen op een vast adres in de range van je primaire router. Sluit de extra router vervolgens aan op je bedrade netwerk via één van de LAN-poorten op het apparaat. Gebruik de WAN-poort dus niet.

De meest eenvoudige optie is het plaatsen van een repeater (ook wel extender genoemd). Dit is een apparaatje dat het netwerksignaal oppikt en het vervolgens weer uitzendt. Hierdoor kun je het bereik van je netwerk vergroten. Het nadeel is wel dat de bandbreedte bij het gebruik van een repeater lager wordt, al is de snelheid doorgaans wel snel genoeg om mee te kunnen internetten. Een andere eenvoudig te plaatsen oplossing zijn powerline-adapters met ingebouwd wifi-accesspoint. Deze werken doorgaans goed, maar zijn minder snel dan een echt accesspoint of router geconfigureerd als accesspoint.

30/30/30-reset

Normaal gesproken zul je een router nooit te hoeven resetten, maar als je het wachtwoord voor de webinterface vergeten bent of er een probleem is na een firmware-upgrade kan het toch noodzakelijk zijn. Een echt grondige reset die op alle routers werkt is de 30/30/30-reset. Deze bestaat uit drie stappen van dertig seconden bestaat waarbij de resetknop de hele tijd ingedrukt blijft. De resetknop van je router vind je doorgaans op de achterkant verzonken in een gaatje dat je met bijvoorbeeld een balpen of paperclip kunt indrukken.

Stap 1: Zorg dat de router ingeschakeld is en houdt de resetknop dertig seconden ingedrukt.

Stap 2: Terwijl je de resetknop ingedrukt houdt, trek je de spanningsadapter uit de router en houd je de resetknop nog eens dertig seconden ingedrukt.

Stap 3: Houd de resetknop ingedrukt en sluit de spanningsadapter weer aan. Na dertig seconden kun je de resetknop loslaten en zou de router weer moeten werken. Bij sommige routers moet je na deze stap de spanning nogmaals heel even onderbreken alvorens de router echt opstart.

©PXimport

Door de resetknop ingedrukt te houden volgens de 30/30/30-methode weet je zeker dat de router gereset wordt.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.