Zolang alles optimaal werkt is een (draadloos) netwerk absoluut handig. Soms steken echter onverwachte de kop op: de verbinding hapert, je bent het wachtwoord vergeten, het netwerkverkeer blijkt verdacht druk of je vindt het lastig alle genetwerkte apparaten te beheren. Wij behandelen 20 handige tools voor je netwerk! De laatste vijf richten zich op de meer gevorderde gebruiker of een wat complexere omgeving.

1 Netwerkdetectie

Wanneer je draadloze verbinding nukkig begint te doen, zou het best kunnen dat een buurman een overlappend kanaal gebruikt. NetSpot somt realtime alle draadloze netwerken in de buurt op. De tool vermeldt alle belangrijke gegevens van de gedetecteerde netwerken: (b)ssid, signaalsterkte, het wifi-spectrum (2,4 of 5 GHz), de netwerkmodus (802.11x), de beveiliging (open, wpa2 personal, etc.), de kanaalbreedte en het kanaal. Op basis van dit laatste kun je eventueel overwegen zelf een ander kanaal via je draadloze router in te stellen. De betaalde versie van NetSpot biedt tevens een site survey-module aan.

©PXimport

2 Heatmap

Installeer je een nieuwe draadloze router of hang je er een extra toegangspunt bij, dan is een ‘site survey’ zinvol, bijvoorbeeld met Ekahau Heatmapper. Je installeert de tool op je laptop en idealiter importeer je ook een grondplan van je woning. Vervolgens wandel je met dit toestel rond, waarbij je frequent aangeeft waar je je bevindt. Het programma registreert bij elk punt de ssid, evenals de signaalsterkte. Het resultaat is een ‘heatmap’ die de signaalsterkte in alle ruimtes aangeeft. Op basis hiervan bepaal je dan de optimale positie van je router en eventuele toegangspunten.

3 Kanaalkeuze

Werk je binnen het 2,4GHz-spectrum en blijkt de omgeving drukbevolkt met allerlei draadloze netwerken, dan is het vaak lastig om het meest geschikte kanaal voor je eigen netwerk te vinden. WIFI Channel Picker is een tool die er specifiek op is gericht het ideale kanaal aan te geven. De tool houdt daarbij niet alleen rekening met overlappende kanalen, maar ook met het ingebouwde mechanisme (csma/ca) waarmee draadloze routers of toegangspunten verschillende signalen over een gedeeld kanaal proberen te verwerken. Na een druk op de knop krijg je inzicht in de gemotiveerde beslissing van het programma.

©PXimport

4 Detectie

Je hebt je draadloze netwerk goed afgeschermd met behulp van wpa2-encryptie, maar je vermoedt toch dat een niet-geautoriseerd apparaat zich af en toe met je netwerk verbindt. Dan is het zinvol een tool als Softperfect WiFi Guard in te zetten. Je laat je netwerk scannen en geeft daarbij aan welke toestellen vertrouwd zijn. Vervolgens stel je de frequentie in waarmee de tool nieuwe scans moet uitvoeren. Detecteert die daarbij nieuwe apparaten, dan kun je een alarm laten horen, een programma laten uitvoeren of een e-mail laten sturen met informatie over de nieuw gedetecteerde toestellen. Voor detectie van meer dan vijf apparaten heb je een licentie nodig (€19,–).

©PXimport

5 Monitoring

Ook met GlassWire kun je je (draadloze) netwerk laten monitoren en je op de hoogte laten brengen wanneer een apparaat je netwerk verlaat of er juist bijkomt. Maar GlassWire biedt nog heel wat andere opties. Je kunt namelijk verschillende onderdelen van je netwerk laten monitoren, bijvoorbeeld wanneer je computer een bepaalde bandbreedte van een specifiek type overschrijdt binnen een zekere periode. Of je leest af hoeveel binnenkomend en uitgaand verkeer er door je netwerkadapters is gegaan. GlassWire biedt tevens een soort grafische schil rond de Windows Firewall, zodat je met één muisklik een bepaalde toepassing kunt blokkeren.

©PXimport

6 Geschiedenis

Wil je weten met welke draadloze netwerken je computer zich de laatste tijd heeft verbonden, dan heb je voldoende aan het portable programma WifiHistory View. Zodra je dit programma opstart, krijg je de volgende informatie te zien: tijdstip van de gebeurtenis (connectie of verbreking), naam van de (draadloze) netwerkadapter, (b)ssid, wifi-specificatie (802.11x), verificatietype (zoals wpa2-personal), etc. Het is overigens ook mogelijk deze gegevens vanaf een externe computer op te halen.

©PXimport

7 Vergeten wachtwoord

Het kan iedereen overkomen: je wilt een apparaat aan je draadloze netwerk koppelen, maar je bent het wachtwoord vergeten. Nu kun je dat achterhalen via de webinterface van je router, maar net zo makkelijk gaat dat met het portable WirelessKeyView, uit te voeren op een Windows-pc die zich eerder bij dat netwerk heeft aangemeld. De tool haalt de mosterd namelijk uit de WLAN AutoConfig-service van Windows. Houd er rekening mee dat je antivirustool wellicht aan de alarmbel trekt zodra je deze tool uitvoert.

©PXimport

8 Snelherstel

Je hebt het vast weleens meegemaakt: je computer weigert een (draadloze) verbinding op te zetten terwijl je geen bewuste wijzigingen hebt doorgevoerd. In plaats van zelf alle mogelijke oorzaken uit te zoeken pak je er NetAdapter Repair All-in One bij (uit te voeren als administrator). Met één druk op de knop kan die een aantal Windows-instellingen resetten (winsock, proxy, firewall) en met wat geluk lost dat het euvel op. Maar er zijn nog tig andere geavanceerde opties die zich met weinig meer dan een druk op de knop laten aansturen, zoals de (draadloze) netwerkadapters inschakelen, dhcp activeren of de dns-servers wijzigen.

9 Transfersnelheid

Als je draadloze netwerk plotseling minder presteert, dan is het geen slecht idee om die datatransfers eens in hard cijfermateriaal om te zetten. Dat kan met NetStress, dat volgens het server-client-principe werkt. Dat houdt in dat je het programma moet installeren op de twee computers waartussen je de (draadloze) verbinding wilt uitmeten. Zodra je dan aan de serverzijde het ip-adres van het client-toestel hebt ingevuld, kun je de test uitvoeren: NetStress stuurt dan datapakketjes van de server richting client (over ipv4). Je kunt onder meer de pakketgrootte en het aantal pakketten per seconde instellen, zowel voor tcp als udp.

©PXimport

10 Netwerkinstellingen

Wanneer je je laptop voortdurend van de ene omgeving naar de andere verplaatst, is het best vervelend als je telkens een aantal instellingen moet wijzigen om je toestel op het juiste netwerk te krijgen, af te stemmen op de juiste printer, etc. Dankzij NetSetMan leg je alle deze opties één keer vast in één of meerdere netwerkprofielen, zoals ip-adres, subnetmasker, gateway, stmp- en dns-server, wifi-instellingen, computer- en werkgroepnaam, etc. Met een druk op de knop activeer je dan het bijbehorende netwerkprofiel, waarna NetSetMan alle nodige wijzigingen voor je uitvoert.

11 Draadloze hotspot

Je hebt een laptop met bekabelde internetverbinding, maar ziet geen hotspot voor je mobiele apparaat? Dan los je dat snel op met een tool als Virtual Router. Start de tool op, vul een geschikt ssid in en maak een wachtwoord aan. Kies de netwerkadapter die je wilt delen; wellicht is dat je bekabelde lan-verbinding, maar dat kan eventueel ook een draadloze adapter of cellulaire connectie zijn. Even een knop indrukken en je draadloze hotspot is klaar voor gebruik.

12 Qr-code

Je hebt je draadloze netwerk beveiligd met een wpa2-wachtwoord. Verstandig, maar wel vervelend wanneer je je gasten ook toegang wilt geven. Is een gastnetwerk geen optie op je router, dan kun je je behelpen met een qr-code die het ssid en het bijhorende wachtwoord bevat. Dat kan met de online generator van Zxing, waarbij je in het uitklapmenu dan wel eerst kiest voor Wifi network. Je kunt de code vervolgens afdrukken, waarna je bezoekers die met hun qr-app scannen. Die krijgen dan meteen toegang tot je netwerk, zonder het wachtwoord te zien.

©PXimport

13 Netwerktools

Een thuisnetwerk is handig, zolang er niets fout loopt. Gebeurt dat toch, dan is het wel zo prettig om enkele netwerktools bij de hand te hebben om je (draadloze) netwerk te monitoren en te testen. Essential NetTools is precies zo’n suite. Elke tool is direct via een knop bereikbaar. Je vindt hier obligate klassiekers als TraceRoute, Ping, NetStat en Portscan, maar er zijn er nog veel meer, zoals HostAlive (dat periodiek nagaat of een toestel of service nog bereikbaar is), NSLookup voor het uitvoeren van dns-queries en WiFiMan, dat de draadloze adapters en beschikbare wifi-netwerken weergeeft.

©PXimport

14 Netwerkcheck-up

Voor Essential NetTools heb je dus wel een pc nodig. Dat is niet het geval met de mobiele app Fing (geschikt voor Android). Met deze app scan je (weliswaar alleen via ipv4) het netwerk waarvan je smartphone deel uitmaakt. Hierbij worden gedetecteerde netwerkapparaten overzichtelijk weergegeven, inclusief hostnaam, ip-adres, mac-adres en producent. Je hoeft zo’n apparaat slechts aan te tikken om extra functies als wake-on-lan, ping en traceroute op te roepen. Fing laat je tevens toe de apparaten te scannen op beschikbare netwerkservices als fpt, http, telnet, netbios, etc. Erg handig dus voor een snelle, mobiele netwerkanalyse. Een min of meer gelijkwaardige tool – ook beschikbaar voor iOS – is de app He.net.

15 Mobiele monitoring

Er zijn ook monitoring-tools voor mobiele apparaten. Een van de betere is PingTools Network Utilities, beschikbaar voor Android. Deze tool zit boordevol nuttige functies, waaronder (Geo)Ping, Traceroute, UPnP Scanner, Wi-Fi scanner, DNS Lookup en Wake on Lan, maar via de optie Monitor is het ook mogelijk een systeemmelding te ontvangen als een of ander apparaat niet meer bereikbaar blijkt. iOS-gebruikers kunnen hiervoor de gratis app Joe’s Network Diagnostics & Scanner Utility gebruiken.

16 Allround-suite

Spiceworks mag je gerust een complete netwerksuite noemen. Het programma is niet alleen in staat je netwerkapparatuur gedetailleerd te inventariseren, maar kan die tevens monitoren. Er zit zelfs een heuse helpdeskmodule bij, evenals een mdm-tool (mobile device management). Spiceworks laat zich vanuit een geïntegreerde webserver bedienen, maar werkt wel agentless: je hoeft dus geen clientmodule op je netwerktoestellen te installeren. Spiceworks verklapt je onder meer actieve services, geïnstalleerde software, hotfixes tot zelfs de status van printertoners. Er zijn ook uitgebreide rapporteringen en je krijgt zelfs een bericht als bijvoorbeeld een schijf is volgelopen of een antiviruspakket verouderd is.

©PXimport

17 Sniffer & analyzer

Wireshark mag uiteraard niet ontbreken in de lijst met uitstekende gratis netwerktools. Deze tool laat zich omschrijven als een netwerksniffer met protocol analyzer en meteen heb je begrepen dat deze tool vooral op de gevorderde gebruiker mikt. Ondanks de naam kan het programma óók overweg met draadloze netwerken – voor optimaal gebruik heb je dan wel ook AirPcap nodig. Het komt er op neer dat je alle verkeer van je netwerkadapter kunt afvangen en dat vervolgens door Wireshark kunt laten analyseren, opgedeeld volgens netwerkprotocollen. Het vergt echter flink wat netwerkkennis om deze data correct te interpreteren.

18 Doorvoersnelheid

We hebben het eerder al gehad over NetStress, maar terwijl deze tool zich tot Windows-toestellen beperkt, laat het portable iPerf zich op zo’n beetje alle mogelijke platformen installeren: Windows, MacOS, Linux, iOS, Android, etc. Het programma ondersteunt zowel ipv4 als ipv6 en kan overweg met de protocollen tcp, sctp en udp. Bovendien staan er allerlei parameters ter beschikking zodat je een en ander qua timing, buffers en protocollen kunt finetunen. Iperf werkt volgens het client-servermodel en laat zich vanuit de opdrachtregel aansturen. Hier kun je terecht voor talrijke parameters.

©PXimport

19 Proxyserver

Wil je uitvissen welke data je mobiele browser verstuurt, dan kun je gebruikmaken van een proxyserver als Burp. Die installeer je op een laptop die met hetzelfde draadloze netwerk als je mobiele apparaat is verbonden. We hebben niet de ruimte hier de exacte werkwijze toe te lichten, maar het komt erop neer dat je via de geavanceerde netwerkinstellingen van je mobiele toestel aangeeft dat die je Burp-machine als proxy moet gebruiken. Zodra je dan begint te surfen op je mobiele toestel, verschijnen alle data op het HTTP History-tabblad van Burp, waarna de analyse kan beginnen. Burp werkt overigens ook voor bekabelde connecties.

©PXimport

20 Data-interceptie

Wil je méér dan alleen het webverkeer van je mobiele apparaat loggen of vind je een proxyserver als Burp wat omslachtig, dan vind je in de Android-app Packet Capture een eenvoudiger oplossing. Die maakt slim gebruik van de vpn-functie van Android, waarlangs alle verkeer wordt geloodst. Het is zelfs mogelijk https-verkeer af te vangen, mits je na de installatie voor Install certificate opteert. Je krijgt dan alle data te zien, inclusief tijdstip, bestemmingsadres en protocol. Tik een datapakket aan voor nog meer detaillering.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.