Alles moet draagbaar: cd-spelers, telefoons, tv's en natuurlijk computers. En als het product eenmaal draagbaar is geworden, dan moet het kleiner en kleiner. Echter, als iets kleiner wordt, gaat het vaak ten koste van de functionaliteit. Kijk maar naar de pocket-pc's. Het scherm is vaak te klein om goed op te kunnen surfen en het toetsenbord is nagenoeg onbruikbaar.

Asus heeft volgens hen 'het gat in de markt' gevonden: de EEE-pc.

De EEE-pc is al iets meer dan een half jaar op de markt. De kleine, aaibare laptop met 7 inch scherm kan alles, maar er zijn wel wat kanttekeningen bij het ontwerp te plaatsen. U kunt de recensie van Ger Elskamp lezen voor alle details (Test Center ID: 2951). Het grootste gemis bij de eerste generatie is de resolutie van het 7 inch scherm. Een resolutie van 800 bij 480 is eigenlijk te laag voor normaal gebruik. De nieuwe 9 inch-versie van de EEE-pc moet dit probleem oplossen met een resolutie van 1024 x 600. Dat zijn nog steeds niet heel veel pixels, maar het zijn er genoeg om prima mee te surfen en een briefje te tikken.

Windows XP

Het grootste verschil met de eerste mini-laptop is dat de negen inch-versie ook te krijgen is met Windows XP. Jazeker: Microsoft bestormt ook de subnotebookmarkt. Draait XP eigenlijk wel op dit kleine notebookje met een Intel Celeron-M processor op 900 MHz en 1 GB DDR2-400 geheugen? Jazeker! Windows reageert nog verrassend snel op instructies van de gebruiker. Niet zo snel als de Linux-versie, maar Windows is prima bruikbaar. Het enige dat wij bemerken tijdens onze testperiode is dat het snel gedaan is met het vlotte opstarten en afsluiten van Windows. Al na een halve week duurt het zeker twee keer zo lang om de EEE-pc leven in te blazen en deze na een werksessie weer af te sluiten. En dat is bij normaal tik- en surfwerk. Zonde, want dat probleem lopen wij bij onze Linux-versie helemaal niet tegenaan! Over de functionaliteit van Windows XP hoeven we het niet te hebben: die kent u en u kunt dan ook concluderen dat het prettig is dat u alle bestaande programma's probleemloos kunt installeren, mits deze niet teveel processorkracht vereisen natuurlijk. Prettig is dat Asus Microsoft Works installeert, in plaats van Office. Works biedt alle basale functies en vereist bovendien geen monsterlijk systeem.

Linux

Het Linux-systeem zijn we nog steeds erg over te spreken. Het ademt eenvoud door de overzichtelijke tabbladen die alle categorieën aangeven. Browsen, tikken, een spelletje spelen. Het kan allemaal met het Linux-pakket. Wij zijn vooral erg te spreken over het Open Office-pakket. Dit werkt echt voortreffelijk. Eigenlijk nog beter dan het Works-pakket van Microsoft, omdat het Open Office-pakket standaard opslaat in de .doc-extensie. Works werkt vreemd genoeg met wps. Het prettige van het Linux-systeem is dat het niet trager gaat lopen als u met het systeem aan de slag gaat. Dit komt hoogstwaarschijnlijk doordat Linux niet met een register werkt, in tegenstelling tot Microsoft. Doorgewinterde gebruikers weten wellicht hoe ze het register schoon moeten houden, waardoor het systeem optimaal blijft presteren, maar dat is niet de doelgroep van de EEE-pc. Bent u dus geen hardcore-hacker of Windows-fan, dan raden we Linux aan, omdat dit systeem nagenoeg onderhoudsvrij is.

Concessies

Opvallend is dat de XP- en Linux-versie hardwarematig van elkaar verschillen: de Linux-EEE-pc heeft 20 GB opslagruimte, de XP-versie 8 GB minder. Vreemd? Ja, absoluut. Zeker vanuit het perspectief van de gebruiker. Prijstechnisch is het echter niet vreemd, want Windows kost geld. Net als Works. Aangezien de twee EEE-pc's evenveel kosten, gaat het in dit geval ten koste van de opslagcapaciteit.PluspuntenMinpuntenConclusie

Hoewel de XP-versie prima werkt en het platform heerlijk flexibel is, hebben wij onze bedenkingen bij deze EEE-pc. De ‘E' staat voor easy en dat is Windows lang niet altijd. Zeker het onderhoud van het besturingssysteem vergt nog wel eens de nodige kennis. En aangezien deze laptop niet voor de hardcore hacker is die precies weet hoe hij het register schoon moet houden, raden wij de gebruiker aan de Linux-variant te kiezen. Daarmee werkt de EEE-pc perfect... en bovenal blijft hij lekker fris en fruitig. En als bonus krijg je ook nog eens 8 GB meer opslag!

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!