Warhammer 40,000: Dawn of War 3 - Fenomenaal complex

Het wordt een oorlog zoals we die van de grote strategiegames van vroeger gewend zijn: een goedgevulde campagne van zeventien missies, verteld vanuit drie perspectieven en met een bevredigende climax. De missies hebben weliswaar net niet de creativiteit van Starcraft 2, maar Dawn of War 3 maakt dat goed met heroïsche pogingen om een positie vast te houden, verraad in laffe en slinkse variaties en hilarische Ork-ruzies. Het stemmenwerk is van de bovenste plank en de plot wordt versterkt met prachtige illustraties. De Dawn of War-serie heeft altijd al uitgeblonken in het neerzetten van een goed verhaal en deel drie houdt die traditie trots in stand.

Heilige Drie-eenheid

De liefde en het respect voor de lore van Warhammer 40,000 druipt er vanaf in Dawn of War 3 – Chapter Master Gabriel Angelos die het voor elkaar krijgt om te springen in een Terminator-pantser vergeven we voor deze ene keer. Hier en daar wordt een concessie gedaan aan de gameplay, maar de zorg voor detail is duidelijk zichtbaar. De gebouwen van Orks ronken en ratelen alsof ze elk moment uit elkaar kunnen knallen, de Space Marines laten hun troepen vanuit een baan om de planeet in Drop Pods op de grond neerslaan als meteorieten en Eldar Howling Banshees krijsen het uit als ze op hun doelwitten af sprinten. De drie speelbare rassen klinken en ogen beter dan ooit tevoren.

De drie facties zien er niet alleen uniek uit, ze spelen ook duidelijk verschillend van elkaar. De Space Marines vertrouwen op hun dikke, felgekleurde pantsers en overweldigende vuurkracht om zo hun lage aantallen te compenseren. Voor Orks, aan de andere kant van het spectrum, maakt het niet uit als een Boy of vijf het onderspit delft. Met meer geluk dan wijsheid plunderen ze het slagveld en flansen ze ter plekke wapens in elkaar die even gevaarlijk zijn voor henzelf als hun doelwit.

Aangemoedigd door hun Waaagh!-Towers – die behalve wachtoren ook dienst doen als metal-muziek knallende speakerinstallaties – denderen ze als een lawine over het slagveld heen. De Eldar zijn daarentegen een stuk bedachtzamer. Gespecialiseerd in teleportatie, onzichtbaarheid en guerrillatactieken slopen ze systematisch hun tegenstander met minimale verliezen.

Dawn of War 3 deelt zijn legers op in twee typen eenheden: Line Units en Elites. De eerste categorie zijn de eenheden zoals je ze verwacht in elke andere strategiegame, zoals Starcraft en Company of Heroes. Ze hebben een duidelijke tactische rol, zoals het uitschakelen van voertuigen en één of twee speciale vaardigheden om te activeren tijdens het gevecht. De andere klasse, de Elites, spelen meer als een Hero uit een game als League of Legends en Dota 2. Sterker dan de gemiddelde soldaat en uitgerust met meerdere vaardigheden die je vaak kunt combineren voor een dodelijke combo, vormen ze het hart van een aanvalsleger.

Die grote kracht van de Elites is niet gratis, het kost je Elite Points. Net zoals in de meeste strategiegames van Relic Entertainment is het speelveld bezaaid met Capture Points, die de speler dwingen om actief en agressief te spelen om genoeg grondstoffen – waaronder die Elite Points – bij elkaar te schrapen voor de beste eenheden. Sterkere Elites kosten meer punten, zodat je de afweging moet maken of je nu het gevecht wilt winnen, of wilt sparen voor die reusachtige Imperial Dreadknight.

Skulls for the Skull Throne

Welke drie Elites je meeneemt naar het gevecht is op zichzelf ook al een strategisch vraagstuk. Besluit je te leunen op goedkope, ondersteuningsgerichte helden om tijdens de vroege fase een onoverkomelijke voorsprong te halen of probeer je het vol te houden met je Line Units tot je jouw duurdere Elites kunt veroorloven om de ‘late game’ te domineren? Daarnaast mag je ook drie Doctrines kiezen, die je Line Units van significante bonussen en vaardigheden voorzien. Met negen Elites en ongeveer dertig Doctrines is het aantal permutaties duizelingwekkend hoog.

Die Elites en Doctrines zijn niet direct beschikbaar, maar moet je kopen met Skulls, die je verdient door te spelen. In tegenstelling tot Relic Entertainments vorige game, Company of Heroes 2, is dit gelukkig geen aanzet voor downloadbare content, want Skulls zijn redelijk vlot verdiend. Na het uitspelen van de campagne op Normal heb je genoeg koppen gesneld om alle Elites en Doctrines van één leger te kopen. Toch zetten we vraagtekens bij deze hoepel om doorheen te springen voor spelers die al vertrouwd zijn met de game. Tegen de tijd dat je vertrouwd genoeg bent met de game om geïnformeerde keuzes te maken, wil je niet beperkt worden door een slinkende berg schedels.

Aan de andere kant: is de game niet te complex geworden met al die keuzes en mogelijkheden? Dawn of War 3 doet zijn best om nieuwe spelers welkom te heten met drie tutorials, een in-game uitleg van alle concepten en eenheden, ondersteuning voor replays en een geleidelijke introductie van systemen tijdens de campagne. Ondanks al die hulpmiddelen blijft de leercurve Dawn of War 3 behoorlijk steil.

Troonopvolger

Dawn of War 1 en 2 hebben nooit een grote rol gespeeld in het competitieve circuit, maar Relic Entertainment heeft ditmaal zijn pijlen gericht op de huidige koning van het strategiegenre: Starcraft 2. Met Company of Heroes 1 en 2 heeft Relic al bewezen dat de ontwikkelaar veel moeite steekt in het balanceren van uiteenlopende facties en dat werpt zijn vruchten af voor Dawn of War 3. Het is nog te vroeg om serieus te spreken over een meta, maar we zijn nog geen onmogelijk tegen te houden tactieken tegengekomen. Elke eenheid, zelfs de gigantische Wraithknights of heerlijk lompe Gorkanauts die in een enkele klap hele groepen soldaten kunnen platwalsen, kan verslagen worden met een goedkopere counter en slim manoeuvreren.

De moba-achtige structuur van multiplayerpotjes hebben we in onze preview al uitgebreid besproken. Om het samen te vatten: het nieuwe doel om eerst een Shield Generator te slopen, gevolgd door een Turret met als einddoel de Power Core, is een effectieve maatregel tegen flauwe rushes. Het vergroot de kans op comebacks en het deelt een potje netjes op in fases. Buiten die afwijkende route naar de overwinning is Dawn of War 3 een real-time strategiegame in hart en nieren. De geruchten dat Relic van Dawn of War 3 een veredelde League of Legends heeft gemaakt zijn schromelijk overdreven.

Out with the old, in with the new

De nadruk op competitieve multiplayer heeft echter ook zijn prijs. Met het doel om de toch al complexe gameplay enigszins overzichtelijk te houden is het concept van dekking zoeken beperkt tot specifieke punten op het speelveld die je moet bezetten, in plaats van de dynamische beschutting van kraters en wrakstukken uit de voorgaande delen. Ook zal de Dawn of War-veteraan de veelgeprezen gesynchroniseerde animaties niet terugvinden, waar bijvoorbeeld een Dreadnought een Ork Boy in z’n mechanische klauwen kon pakken en het groene monster bruut kon samenknijpen. Zo gaaf als dat was, het lokte ook veel problemen uit met slecht reagerende eenheden. De eenheden van Dawn of War 3 reageren nu uitstekend, maar dat extra snufje spektakel missen we wel.

Het is dus even slikken voor de Dawn of War-fan die niets anders wilde dan deel 1, maar dan met betere graphics. Daarentegen maakt elke pijnlijke ingreep Dawn of War 3 een zeer complexe, maar desondanks fenomenale game. De campagne is uitstekend vormgegeven en schotelt een bevredigend WH40K-verhaal voor. De drie facties zijn tot in de puntjes verzorgd en lopen over van potentiële strategieën voor competitieve spelers om hun tanden in te zetten. De presentatie in beeld en geluid kan zich meten met de besten van het genre en de Orks doen meer Dakka dan ooit. Dawn of War 3 pakt zijn kettingzaagzwaard en houwt zich in één klap naar de top.

Warhammer 40,000: Dawn of War 3 is vanaf 27 april verkrijgbaar voor de pc.