TEST ZES WEB-EDITORS TOT € 300 Een website bouwen is niet moeilijk, mits u beschikt over de juiste software. Nu kunt u natuurlijk een duur pakket als Dreamweaver of GoLive aanschaffen, maar bent u een beginner, hebt u geen html-kennis of wilt u liever niet zoveel geld uitgeven, dan zijn er prima alternatieven voorhanden. Wij bekijken zes web-editors tot € 300.

Wilt u snel, eenvoudig en goedkoop een website bouwen, dan kunt u prima uit de voeten met een pakket dat niet méér kost dan € 300. Wij kijken naar zes webeditors in dit prijssegment. Wat ze extra leuk maakt, is dat u helemaal geen htmlkennis nodig hebt om een website te bouwen. Gewoon een paar keer klikken met de muis is voldoende. WEBSITE ONTWERPEN Gaat u een website bouwen, dan is het wel handig als u een redelijke kennis hebt van grafische ontwerptoepassingen (bijvoorbeeld kennis van jpeg en hoe u een plaatje groter dan wel kleiner maakt). Hoewel niet iedereen ze zal gebruiken, leveren de meeste webeditors die we hier bespreken een ontwerpprogramma mee. Deze kunt u gebruiken om de basislay-out mee te maken, maar ook om bijvoorbeeld de kleuren van de website aan te passen. U kunt de ontwerpkeuzes doorvoeren voor de gehele website. De meeste pakketten kunnen automatisch een navigatiemenu met alle links genereren. Verandert u iets aan het ontwerp, dan kan dit worden doorgevoerd in alle webpagina's die eronder hangen. We bekijken de volgende web-editors: Frontpage, Namo, Fusion, Studioline Web, Contribute 3 en Web To Date. De twee laatstgenoemde web-editors zijn eigenlijk twee vreemde eenden in de bijt. Zo is Macromedia's Contribute 3 voornamelijk bedoeld om bestaande websites aan te passen. U kunt de website namelijk met een ander programma – bijvoorbeeld Dreamweaver – ontwerpen en bouwen, waarna u de website direct op de server met Contribute 3 verder beheert en kunt aanpassen. Daarbij kunnen verschillende rechten worden toegewezen, zodat de beheerder van de site bijvoorbeeld alleen de inhoud kan aanpassen. Ook handig is dat Contribute de integratie met Officedocumenten vereenvoudigt. Ook Web To Date wijkt af van de andere web-editors: het programma biedt voorgedefinieerde lay-outs en ontwerpen, u voegt er alleen nog inhoud aan toe. Het programma genereert navigatiemenu's automatisch. Individuele ideeën over webdesign zijn met dit programma niet goed te realiseren, maar daar staat tegenover dat het (daardoor) voor de absolute beginner een handige toepassing is DYNAMISCHE INHOUD Bij dynamische websites worden de webpagina's bij elk bezoek aan de website opnieuw gegenereerd. Het zorgt ervoor dat er flexibel met de inhoud kan worden omgegaan. e dynamische inhoud staat in de vorm van tabellen in databases op de server. In de test ondersteunen alleen Frontpage, Namo en Fusion het gebruik van databases. Namo blijkt in de praktijk het meest geschikt voor het bouwen van dynamische websites. Het programma beschikt bijvoorbeeld over een wizard waarmee u automatisch formulieren voor verschillende doelen maakt. GEBRUIKSGEMAK Een overzichtelijke en functionele bedieningsstructuur is belangrijk voor webeditors. Goed gestructureerd en intuïtief in het gebruik zijn Contribute 3 en Web To Date. Frontpage leunt zeer dicht tegen Microsoft Office aan, wat als voordeel heeft dat officegebruikers zich snel met dit programma op hun gemak zullen voelen. Namo bestaat uit meerdere gelinkte programma's: site-manager, ite-editor en grafisch ontwerpprogramma. Deze werken samen, maar hebben elk een eigen hoofdvenster. Het nadeel hiervan is dat het editorvenster erg druk en volgepropt is. Bij een resolutie van 1024 x 768 pixels is er bijna geen plaats, 1280 x 1024 werkt al wat beter. In html-modus biedt Namo minder gebruiksgemak dan bijzonder GRATIS WEB-EDITORS Freeware en open source-editors zijn eigenlijk alleen geschikt voor standaardtoepassingen of vragen een goede programmeerkennis van php en sql. In ruil daarvoor zijn ze wel erg flexibel. Het aanbod van gratis wysiwyg-editors is niet erg groot. In de Mozilla-suite is bijvoorbeeld de Editor Composer geïntegreerd. Met het programma kunt u echter maar één website onderhouden. Het wisselen tussen de grafische interface, de tag-modus, boomstructuur, html-broncode en voorbeeldvenster gaat via tabbladen. Praktisch alle html-tags en attributen worden in deze gratis web-editors uit menu's geselecteerd en in vensters ziet u de details die aangepast kunnen worden. Composer Composer heeft duidelijke grenzen: het heeft geen site-wizard en ook geen voorbeelden van websites. Ook zoiets als het automatisch genereren van een navigatiemenu ontbreekt. Er zijn beperkte mogelijkheden voor het ontwerpen van websites. Daarom kunt u hier beter een apart grafisch programma voor gebruiken zoals Paintshop Pro of hotoshop. Frames worden helemaal niet ondersteund, alleen de codes voor de framesets unt u aanpassen. Info: www.mozilla.org NVU Dit programma komt voort uit het Open Source project NVU (spreek uit 'new view'). De editor is gebaseerd op Composer. De nieuwste versie 0.2 lijkt sterk op het origineel. De ontwikkelaars hebben zich ten doel gesteld om met Frontpage en Dreamweaver te kunnen concurreren – wat nog wel een lange weg zal zijn. Net als Mozilla is NVU er zowel oor Linux als voor Windows. NVU komt met een css-editor voor interne en externe stylesheets en kan html-code valideren. Wanneer meerdere personen met NVU werken, kan ieder zijn eigen instellingen opslaan. Op termijn zal NVU ook websitevoorbeelden aanbieden. Info: www.nvu.com Grafische editors Wie geen zin heeft in de vele handarbeid van Composer en NVU kan de grafische DHE-editor uitproberen. Het programma is alleen voor particulieren gratis. Het loont wel om u aan te melden voor het forum, zodat u de uitgebreide versie kunt downloaden. Info: www.hexagora.com Content Management Het gratis freeware programma CMS Zeta Producer kan maximaal twintig webpagina's aan. Daarvoor biedt het programma wel een professioneel ontwerp en ook een formulier met cgi-verwerking is toegestaan. Meer functionaliteiten biedt Site Gen Wiz. Dit programma is alleen in het Engels te krijgen. Hiermee kunt u zelfs een fotogalerij of een sitemap automatisch genereren. Info: www.zeta-software.de/producer/enu/index.html (CMS van € 0 tot 3400) OP HET WEB Weten hoe het ook weer zat met afkortingen als asp en css? Op PCMweb vindt u een uitgebreide begrippenlijst. MEER WETEN? Wilt u toch aan de slag met html? Op http://users.skynet.be/pixeldev/allsites/htmltutorial vindt u een cursus html in 10 lessen. Op www.w3c.nl vindt u de Nederlandse website van het World Wide Web Consortium – een officiële instantie die bepaalt wat de webstandaarden zijn. Op de site van het W3C kunt u zien of de html-code die u gebruikt op uw website voldoet aan hun normen, zodat uw site goed bekeken kan worden op verschillende platformen en in verschillende browsers. voorbeeld Frontpage. Zo heeft het programma geen code-completering. LAY-OUT EN VORMGEVING Frontpage en Namo geven u de volledige vrijheid bij het vormgeven van de website. kunt werken met kant-en-klare lay-outs en designs, maar ook met html en css. Programma's als Fusion en Studioline werken vanuit een grafisch beginpunt. U tekent de website en het programma zet dit om in html. U krijgt daarbij nog allerlei mogelijkheden, zoals het dynamisch aanpassen van de website. Deze techniek heeft Fusion het beste toegepast: u krijgt u zowel web- site- als designvoorbeelden. Studioline richt zich nóg meer op de werkwijze van grafische ontwerpprogramma's. Zo kan de overlapping van velden gestuurd worden door verschillende filters. Deze filters past Studioline pas toe bij het exporteren van de website, omdat het programma immers de originele data al heeft opgeslagen. Daardoor zijn latere aanpassingen aan de website makkelijk te realiseren. ACTIEVE INHOUD Veel effecten op websites kunnen alleen gerealiseerd worden met scripts op de webserver. Een klassiek voorbeeld is het voorbeeld het verwerken van html-formulieren. De browser stuurt de formulierdata naar een script op de server, die deze opslaat in een databank of ze als e-mail stuurt aan de beheerder van de website. De mogelijkheid om actieve inhoud toe te voegen aan een website, bieden alleen Frontpage, Fusion en Web To Date. Voor server-extensies levert Microsoft bij Frontpage een programma dat op de webserver geïnstalleerd moet worden. Met dit programma kunt u een forum, een sitemap, een bezoekers-teller of een wachtwoordbeveiliging toevoegen aan de website. Het grote nadeel: providers die deze serverextensies aanbieden zijn zeldzaam en duur. Fusion en Web To Date gebruiken scripts om actieve inhoud op hun website toe te voegen, die op de server van de ouwer dan wel die van een andere host draaien. De aanmelding voor deze diensten is in het programmamenu geïntegreerd. Andere actieve componenten, zoals tellers of een gastenboek, biedt Fusion als webdienst aan. Voor de meeste opties moet u echter wel extra betalen. Web To Date zet daarentegen in op php-scripts, die het programma automatisch meekopieert naar de webserver. De webserver moet nuurlijk wel php ondersteunen. TESTMETHODE Met alle web-editors bouwen we een website met zeven pagina's in een kant-enklare lay-out. Behalve standaardfuncties, zoals een sitemap en een contactformulier, moet de website een fotogalerij, een gastenboek en – indien ondersteund door de software – een forum hebben. Voorzover het programma het gebruik van databases ondersteunt, moet het MySQL en een Access-database gebruiken. De database moet zowel lokaal, op een webserver, als ook per ip-adres op een sql-server gebruikt kunnen worden. Daarbij worden de gebouwde websites op verschillende webservers van verschillende providers gezet. Na een kleine verandering worden gewijzigde data verwerkt. De kwaliteit van de html-code controleren we met de online-html-validator van de W3C (validator.w3.org). Deze online-tool test de overeenstemming met de officiële htmlstandaard zoals die is vastgesteld door het World Wide Web Consortium (W3C). Daarbij stelt de validator vast of de htmlversie geregistreerd is en of de html-tags overeenkomen met de geregistreerde versie. PCM CONCLUSIE De pakketten die eruit springen zijn Namo en Frontpage. Terwijl Namo veel functionaliteiten bezit, gaat Frontpage doordachter te werk. Frontpage beperkt zich bij de servertechnologieën tot Microsoft-producten. ndersteuning is er bijvoorbeeld alleen voor asp en asp.net. Namo daarentegen kan ook gebruikt worden voor php, jsp en andere technieken. De nieuwe versies van Fusion en Web To Date concentreren zich op het bouwen van complete websites. U legt de structuur en de inhoud vast en het programma genereert de website met alle links en codes. Fusion geeft meer vrijheden bij het bouwen, maar daardoor kost het bouwen van een website ook meer tijd. Het gloednieuwe Contribute 3 is alleen handig om bestaande, reeds ontworpen websites mee te onderhouden. Met de web-editor kunt u direct op de server de website onderhouden. Voor het bouwen en ontwikkelen van een nieuwe website op de lokale schijf is het programma niet geschikt. Voor grafisch aangelegde bouwers is Studioline Web een blik waard. De predikaten PCM Keuze Beste Product én Beste Koop gaan beide naar Namo Web Editor 6 Suite, vanwege de uitgebreide mogelijkheden, de eenvoudige bediening en een lage prijs. Zowel bij de basisfuncties als bij de uitgebreide functies maakt dit pakket een goede indruk.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.