In Windows 10 Creators Update kun je eenvoudig je wifi-verbinding delen met andere apparaten in je omgeving. In de nieuwste versie kun je ook veel makkelijker de instellingen aanpassen.

Als je op vakantie bent en je wifi-bereik is niet voor alle apparaten even goed, dan kun je ervoor kiezen om een enkel apparaat als wifi-hotspot te laten fungeren. Via dat apparaat kunnen alle andere apparaten zoals smartphones en tablets dan verbinding maken en via die hotspot het internet op.

In de Creators Update van Windows 10 is het eenvoudiger geworden om een wifi-hotspot op te zetten. Ga met je muis naar rechts onder op de taakbalk en klik op je netwerkpictogram. Als het mogelijk is om je huidige netwerkverbinding (dat kan zowel draadloos als via een vaste netwerkverbinding) te delen, zie je daar het pictogram Mobiele hotspot staan.

©CIDimport

Door op dit pictogram te klikken, open je de instellingen voor je wifi-hotspot.

Als je daarop klikt, wordt het tegeltje blauw en is hij geactiveerd. Maar, je weet dan nog natuurlijk niet wat het wachtwoord is. Die gegevens kun je eenvoudig opvragen door met je rechtermuisknop op het tegeltje te klikken en te kiezen voor Instellingen. Je komt dan in het scherm waar je de instellingen van de wifi-hotspot kunt aanpassen en het wachtwoord kunt zien.

©CIDimport

Klik met de rechtermuisknop om de instellingen te openen.

Standaard vult Windows 10 hier al automatisch de naam van de wifi-hotspot in en een automatisch gegenereerd wachtwoord. De naam van de wifi-hotspot zelf is overigens ook random, hier wordt namelijk niet de computernaam zelf voor gebruikt, alhoewel dat wel zo lijkt.

©CIDimport

De uitgebreide instellingen van je wifi-hotspot vind je hier.

Je kunt ervoor kiezen om de automatisch gegenereerde gegevens te laten staan, maar je kunt deze ook aanpassen door op de knop Bewerken te drukken. Je kunt het wachtwoord en de naam van de wifi-hotspot aanpassen. Windows 10 controleert hier niet hoe veilig het wachtwoord is, en je kunt – maar we raden je dat natuurlijk niet aan – bijvoorbeld het wachtwoord hetzelfde laten zijn als de naam van je hotspot.

©CIDimport

Hier pas je het wachtwoord en de naam van je wifi-hotspot aan.

Een wachtwoord opgeven is overigens altijd verplicht, je kunt ‘m niet leeg laten. En er wordt gebruik gemaakt van het WPA2-protocol en kun je verder niet aanpassen. Eenmaal ingeschakeld kunnen apparaten als smartphones en tablets verbinding maken via jouw Windows 10-laptop. Zij zien het wifi-hotspot van jouw laptop dan verschijnen bij de wifi-instellingen.

Gegevens bekijken

Als beheerder van je wifi-hotspot kun je direct zien hoeveel apparaten er met je wifi-hotspot zijn verbonden, welke apparaten dat zijn (qua merk, type) en wat het MAC-adres is. Dat kun je direct zien in het overzicht. Maar, wat hier wel ontbreekt en bij de meeste andere hotspots wel mogelijk is, is de functie om een apparaat toegang te ontzeggen of te ontkoppelen.

©CIDimport

Je ziet meteen welke apparaten met de wifi-hotspot zijn verbonden, maar het is niet mogelijk om apparaten te blokkeren of te ontkoppelen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.