Als u straks de video wilt bewerken die u rond de feestdagen hebt geschoten, is het niet nodig om daar dure software voor aan te schaffen. Zowel voor de beginnende huis-, tuin- en keukenfilmer als voor de pro zijn er prima gratis alternatieven te vinden. Ook u kunt mooie films maken!

Bij het horen van de term 'freeware' gaat er ongetwijfeld een belletje rinkelen: 'gratis' kan immers nooit 'goed' zijn, toch? Het bewijs dat dit een misvatting is, wordt geleverd door enkele uitstekende gratis videobewerkingspakketten. We nemen er drie met u door. Een daarvan is het overbekende Windows Live Movie Maker. Om deze titel wordt vaak lacherig gedaan, maar dat is allang niet meer terecht. Movie Maker is behoorlijk opgeknapt en het biedt uitstekende eerste hulp bij video­bewerking. Wilt u meer bewerkingsmogelijkheden, dan kunt u terecht bij VideoSpin van Pinnacle. Ten slotte kijken we nog naar het eenvoudige, maar effectieve Avidemux.

Windows Live Movie Maker

1. Installatie

Het voorheen standaard in Windows ingebouwde Movie Maker moet vanaf Windows 7 door u worden gedownload. Ga daarvoor naar de snelkoppeling in uw startmenu (Start, Alle programma's) of surf naar Windows Live Movie Maker en klik op Nu downloaden. In het installatiescherm van Windows Live Essentials 2011 moet u alle ongewenste programma's uitvinken, anders krijgt u het volledige pakket op uw pc, met onder andere een Bing Bar, Writer en Messenger. Klik nu op Installeren en volg de stappen. Photo Gallery, waarmee u foto's kunt bekijken en eenvoudig kunt bewerken, wordt automatisch meegeïnstalleerd. Dit is geen optie die u kunt uitschakelen.

©PXimport

Let op dat u geen ongewenste programma's van Windows Live Essentials laat installeren.

2. De basis

Als u Movie Maker opent, ziet u een grote taakbalk zoals u die wellicht ook kent uit Office 2007. In principe kunt u de lijn van de balk zien als een stappenplan. Importeer uw te bewerken video via de knop Video of foto toevoegen. Zoals de omschrijving van deze knop aangeeft, kunt u ook foto's toevoegen. Dat is handig voor slideshows en andere presentaties. De beelden komen nu op een onzichtbare tijdlijn te staan, scene voor scene. Klik met de muis vóór het eerste shot en kies Titel in de taakbalk, voor het maken van een openingsshot. Tik de gewenste titel in, kies een lettertype en maak de tekst eventueel transparant. Naast een achtergrondkleur vult u de starttijd in, die standaard op 0,00 seconden staat. Vervolgens geeft u de tekstweergaveduur aan, waarbij u het aantal seconden invult dat de tekst in beeld moet blijven. De blauwe vakjes ernaast geven de fade-in en fade-out aan. Houd de muis op een vak en bekijk het voorbeeld in het videovenster. Klik erop om uw keuze te bevestigen.

©PXimport

Binnen een paar muisklikken hebt u effecten en titels gemaakt!

3. Knippen en plakken

Dubbelklik op een scene op de tijdlijn en klik op Tool voor knippen aan. Nu kunt een start- en eindpunt in seconden aangeven, maar het is ook mogelijk om via de tijdlijn van het videovenster zelf aan te duiden waar deze punten moeten komen. Sleep de linkerrechthoek naar het startpunt en het rechterblokje naar het eindpunt en klik op Knipbewerking opslaan. De beelden zijn nu opgesplitst. Klik eenmaal op een scene en kies in de taakbalk Animaties. Hier vindt u de overgangen tussen de scènes die u eventueel op alle beelden toe kunt passen. Aan de rechterzijde vindt u voorbeelden van het soort effecten dat u eventueel toe kunt voegen. Via Visuele effecten kunt u per beeld speciale kleurveranderingen en draai-elementen toevoegen, wat het geheel wat actiever maakt. U kunt echter ook voor de 1-klik effecten in het startmenu kiezen. Als u alle beelden hebt aangepast aan uw smaak, gaat u terug naar Start en klikt u op Aftiteling. Er wordt nu automatisch een tekstvenster aan het einde van de film gezet, dat u naar eigen smaak kunt invullen en op kunt maken.

©PXimport

Door in een scene te knippen, krijgt u meer creatieve vrijheid.

4. Afmixen

Nu de basisfilm klaar is om te kunnen worden getoond, moet er uiteraard nog een leuk muziekje onder de beelden worden gezet. Dit doet u eenvoudig en snel via Start, Muziek toevoegen. Klik op het pijltje om gebruik te maken van de optie Invoegen op dit punt, waarna de door u geselecteerde mp3 op de plek van de cursus komt te staan. Het geïmporteerde muziekstuk herkent u aan een groene lijn. Als u hier op dubbelklikt, wordt er een bewerkingsmenu geopend. Daarmee kunt u de muziek infaden en uitfaden en er een begin- en eindpunt voor bepalen. Aan de zijkant van de groene lijn kunt u het betreffende muzieknummer ook inkorten, door de lijn te slepen en dus 'in te trimmen'. Zoals u ziet, werkt Movie Maker met kleuren: geel staat voor video, groen voor muziek en rood voor tekst. Houd deze kleuren in de gaten bij het aanklikken van filmpunten en het bewerken ervan.

©PXimport

Van stille beelden valt het publiek wellicht in slaap. Zorg dus voor achtergrondmuziek!

5. Opslaan en uploaden

Door gebruik te maken van uw Windows Live-account kunt u de gemaakte film opslaan in een formaat - en dus bestandsgrootte - naar keuze en vervolgens snel uploaden naar Facebook, YouTube, Flickr of SkyDrive. Ga wederom naar Start en klik op de netwerksite naar keuze. Log eerst in met uw Live-accountgegevens en log vervolgens in op de gekozen website. Hierna volgt een stappenplan waarin u de video op internet plaatst. Bewaart u de film liever offline? Kies dan Film opslaan en klik op het pijltje om het bestandsformaat te bepalen. U hebt onder andere de keuze uit 'HD-film', 'branden naar DVD' of 'plaatsen op een telefoon'.

©PXimport

Binnen enkele seconden staat uw film online en is hij het gesprek van de dag op Facebook!

Videospin

6. Downloaden

Het programma VideoSpin (omvang: 162 MB) biedt u een idee over wat er allemaal mogelijk is met de betaalde, en overigens erg dure, software van het bedrijf Pinnacle. Met de gratis versie kunt u eenvoudig een volledige homevideo bewerken en afronden. Het enige waar u eventueel voor moet betalen, zijn geavanceerde codecs waarmee u uw video's in bijzondere formaten om kunt zetten. Deze kosten vijftien euro, maar u krijgt ze eerst twee weken gratis op proef, zodat u kunt bepalen of u ze wel echt nodig hebt. Bij het downloaden van VideoSpin moet u uw e-mailadres opgeven, zodat u zichzelf registreert.

7. De basis

VideoSpin heeft een zeer overzichtelijke vormgeving. Het bovenste gedeelte ervan bestaat uit een voorbeeldvideovenster en een optiemenu. Horizontaal eronder bevindt zich de tijdlijn, waarop de beelden en geluidsgolven komen te staan. Importeer allereerst de te bewerken beelden uit een map, door op het middelste blauwe mapje te klikken. Als uw beeldmateriaal op een usb-stick of ander extern opslagmedium staat, klikt u op de blauwe pijl die naar beneden wijst. Het venster Media importeren wordt nu geopend. Zoek en selecteer de gewenste video's en kies Importeren. Sleep de geïmporteerde beelden één voor één naar de tijdlijn. De geluidsgolven van de video bevinden zich eronder. U kunt in- uit uitzoomen door met de muis op de tijdsbalk te klikken en vervolgens naar links en naar rechts te bewegen terwijl u de muisknop ingedrukt houdt.

©PXimport

Videospin steekt zeer gebruiksvriendelijk in elkaar; u hebt de werking ervan snel onder de knie.

Betaalde software

Als u liever voor het echte werk gaat en alle mogelijke creatieve uitspattingen wilt kunnen uitvoeren, dan moet u in de buidel tasten. Programma's als Adobe Premiere, Sony Vegas, Final Cut Pro (Mac) en Pinnacle Studio kosten (soms veel) geld, maar ze bieden ook een enorm scala aan filters, snelkoppelingen, overzichtschermen en uitvoermogelijkheden. Of u nu een video voor een project moet maken of de video van uw kerstdiner op een dvd wilt zetten: met betaalde software is alles mogelijk. Hebt u geen andere ambities dan het omzetten van vakantie- en familiefeestfilmpjes, dan kunt u prima uit de voeten met de besproken freeware. Met een programma als VideoSpin is veel mogelijk en oefening baart kunst!

©PXimport

Movie Studio Platinum, een pakket uit Sony's Vegas-lijn, biedt tal van mogelijkheden en is met een prijs van 65 euro redelijk betaalbaar. De echte professional gaat voor Vegas Pro 10, maar daar betaal u dan ook het tienvoudige voor.

8. Tekst en muziek

U maakt uw film uiteraard helemaal af door er teksten in te plaatsen er muziek onder te zetten. Door in de tijdslijn naast de 'T' van Tekst dubbel te klikken, wordt er een bewerkingsvenster geopend. De plek waar u klikt is de locatie waar de tekst komt te staan. U ziet in het nieuwe menu het shot waar u op hebt geklikt. Sleep met de muis over het beeld om een tekstvak te maken. Selecteer aan de rechterzijde een stijl, met daarnaast de lettertype en grootte. Speel gerust even met de instellingen. Als u tevreden bent, sluit u af met een druk op OK. Bent u toch niet helemaal gelukkig met de gekozen locatie? Sleep de tekst dan gewoon naar een andere plaats. De lengte van de tekst kan worden aangepast door de cursor op de zijkanten van het blokje te plaatsen en het vakje al klikkend groter te maken. Dit werkt ook bij de scènes! U kunt ook nog muziek toevoegen om het geheel wat op te fleuren. Ga in het linker-hoofdmenu naar de knop met de muzieknoot en klik op de blauwe lege map. Zoek op uw pc naar een mp3-, m4a-, wma- of zelfs avi-bestand. Sleep het muziekstuk naar de tijdsbalk, die vervolgens groen opkleurt. Het geluidsniveau kan met de muis worden aangepast, door de rode streep in de muziekgolven omhoog of omlaag te slepen.

©PXimport

Volledig opgemaakte bijschriften en titels voegen vaak daadwerkelijk wat aan een film toe.

9. Speciale effecten

Vergeet niet een om kijkje te nemen bij de speciale effecten die VideoSpin aanbiedt. In het bewerkmenu kiest u het tweede logo, met de bliksemschicht. U kunt hier uit vijf vensters 2D-effecten kiezen. Klik op een blauw vakje om een voorbeeld te zien en sleep uw favoriete effect naar het punt tussen twee fragmenten. Klik op Play in het videovenster om het resultaat te zien. Extra effecten zijn te tegen betaling te downloaden. Klik hiervoor op het uitrolmenu en kies Meer overgangen. Hebt u liever wat geluidseffecten? Ook deze zijn standaard in Videospin opgenomen. Ga hiervoor naar het geluidsicoontje in het bewerkingsmenu en selecteer een categorie. Dubbelklik op een beschrijving om een voorbeeldfragment te horen. Ook het gewenste geluidseffect sleept u vervolgens naar het juiste punt op de tijdslijn.

©PXimport

Door overgangen toe te voegen, lopen beelden beter in elkaar over. Dat geeft meer rust.

10. Film opslaan

Als u eenmaal klaar bent met uw zelfgemaakte Hollywood-film, kunt u door naar stap 2: Film maken. In dit scherm, dat u onder de taakbalk vindt, kan de film worden voorbereid voor plaatsing op internet of om als los bestand op uw computer te worden opgeslagen. De film kan ook nu nog steeds worden aangepast op de tijdsbalk, voor last-minute wijzigingen. Klik aan de linkerzijde op Bestand (offline) of Web (online). Bij Bestand kiest u een bestandstype, dus een extensie, en bij Voorkeursinstelling geeft u de gewenste grootte van de film aan. Bij de blauwe knop Instellingen vindt u meer gedetailleerde opties, maar standaard hoeft u daar niets aan te veranderen. In het menu Web kiest u de gewenste website. U heb helaas alleen de keuze uit YouTube en Yahoo! Video. Bij beide opties geldt: klik op Maken (groene knop) om het geheel af te ronden.

©PXimport

Denk goed na over de extensie waarin u het eindresultaat opslaat: meer kwaliteit levert een groter bestand op!

Avidemux

11. Semiprofessioneel

Avidemux is een alternatief soort videobewerkingsprogramma. Op het eerste gezicht lijkt het een onoverzichtelijke dienst die op geen enkel onderdeel is te vergelijken met de eerder genoemde programma's. Hoewel Avidemux inderdaad niet uitblinkt in overzichtelijkheid, is het wel degelijk een handige editor waar u erg veel mee kunt doen. Dit programma is niet echt ontwikkeld om standaard-homevideo's te bewerken, het is meer bedoeld om beelden aan te passen op semiprofessioneel niveau - zelfs op frameniveau. Daarbij krijgt u de beschikking over tientallen filters. Avidemux is bovendien uitstekend geschikt om video's om te zetten naar verschillende formaten, zoals avi, mp4, flv, ogm en sinds de herfst van 2010 ook naar mkv (Matrushka).

©PXimport

Het installatiescherm van Avidemux is net zo praktisch vormgegeven als het programma zelf.

12. Aan de slag

Als Avidemux eenmaal is geïnstalleerd, kunt u de te bewerken video inladen. Dit doet u via de meest linker blauwe map op de taakbalk of via File, Open. Om een zogenaamd 'voor en na'-scherm tevoorschijn te halen, klikt u in de pictogrammenbalk op het witte vierkantje met een grijze streep erdoor. Zo wordt het scherm verdubbeld en ziet u rechts de aanpassingen van het origineel. In het linkerdeel ziet u Video, Audio en Format staan. Kies bij Video de gewenste weergave, bijvoorbeeld mpeg-4 en kies vervolgens Filters. In het scherm dat nu wordt getoond, kunt u helemaal los gaan op de kwaliteit van het beeld. Zo kunnen de scherpte, diepte, kleuren, en vorm van het beeld worden aangepast.

©PXimport

Avidemux biedt veel opties, maar u moet diep graven om ze te vinden!

13. Handige filters

Avidemux biedt een aantal fraaie en nuttige filters. In deze tip bespreken we er een aantal. Als eerste komt u in het submenu Transform de termen 'Crop', 'Fade' en 'Rotate' tegen. Dubbelklik op Crop en plaats links, rechts, boven en onder punten. Hoe groter het getal, hoe groter het gedeelte van het beeld dat wordt bijgeknipt. Bevestig met OK. Dubbelklik nu op Fade. Hiermee loopt het beeld rustig over van zwart naar de 'echte' film en andersom. Een fade-in is misschien niet eens zo wenselijk, maar een fade-out doorgaans wel. U kunt een begin- en eindframe instellen, maar de standaardwaarde is prima. Vink wel even Fade to black aan, zodat het einde echt stopt. Met Rotate kantelt u het beeld, dat is ideaal bij een video die is opgenomen met een compactcamera die zelf niet bijdraait. Bent u aan het werk met een echte speelfilm, dan voegt u bij Subtitles zelf ondertitels toe, die veelal van internet kunnen worden gedownload. Kies in dit menu Subtitler, open het bestand en kies de taal. Klik op Preview in de Video Filter Manager om het resultaat te zien. Bevestig met Close.

©PXimport

Het opslaan van uw video kan veel tijd kosten. Kies daar dus bij het juiste moment voor.

14. Opslaan

Als u tevreden bent met het eindresultaat, dan moet u het geheel nog opslaan, dus omzetten naar een gewenst formaat. Dit kan veel tijd kosten en het verdient dus de aanbeveling dit op een geschikt moment te doen. In het hoofdmenu kiest u het uitgangsformaat, bijvoorbeeld mp4. Ga nu naar File, Save en klik op Save video. Type een bestandsnaam in, bepaal de opslaglocatie en sluit af met Opslaan. Vergeet niet om het geheel op te slaan als project, zodat u op een later moment altijd nog instellingen kunt aanpassen en een nieuw bestandsformaat kunt kiezen. Als u daarbij alles opnieuw in moet stellen, kost dat erg veel tijd!

Formaten en software

Wanneer u een videobewerkingsprogramma gaat gebruiken, moet u goed bij de beschrijving ervan kijken of uw camcorder wordt ondersteund, zeker als u voor betaalde software kiest. Bij programma's van een paar honderd euro zit dit doorgaans wel goed, maar bij de goedkopere software is het niet vanzelfsprekend dat uw opname-apparaat in de lijst staat. Camcorders nemen video op in verschillende formaten en op diverse soorten opslagmedia:

DV: Video wordt opgenomen op een tape, in digitaal formaat. Dit formaat bestaat al enige jaren en is inmiddels dus wat verouderd. Lang niet ieder programma kan overweg met DV, let hier dus goed op als u een camera hebt die beelden zo opslaat.

DVD: De film gaat direct naar een beschrijfbare dvd. Soms is het niet mogelijk om de film daarna nog te bewerken!

Harde schijf: De video wordt direct op een ingebouwde harde schijf geplaatst. U sluit uw camera daarna op uw pc aan als een normale externe schijf. Dit is de meest eenvoudige en gestandaardiseerde manier om een videobestand te importeren.

Geheugenkaart: Als uw vakantiefilm op een SD-kaart of Memory Stick staat, werkt deze als een usb-stick of geheugenkaart. U hebt daarvoor wellicht een aparte geheugenkaartlezer nodig. In beide gevallen worden de bestanden op de standaardwijze van Windows naar uw pc gekopieerd.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.