Af en toe is het om gek van te worden: de nieuwe patches voor Outlook en Outlook Express komen in rap tempo voorbij. Dat moet ook wel, want we worden doorlopend om de oren geslagen met html-mails, virussen, wormen en ongewenste advertenties. Maar dat moet toch anders kunnen? We kijken naar 18 e-mailclients, waarvan er slechts 7 ons tegen alle aanvallen uit de test beschermen

Spam maakt inmiddels 50 procent uit van alle ontvangen e-mail, maar met de juiste e-mailclient kunt u zich een hoop leed besparen. Maar waar kiest u voor? Wij bestoken veertien betaalde (waaronder Outlook) en vier gratis (waaronder Outlook Express) clients met onder andere pop-ups, viruscodes en bijlagen zonder bestandsnamen (zie ook het stukje Testmethode) en komen tot de conclusie dat Outlook helemaal zo gek nog niet is. Alle specificaties en testresultaten van de clients vindt u in de tabellen op pagina XX en XX. Testmethode (op openingsspread) Onze test-pc is een Pentium 4 op 2,0 GHz, 256 MB geheugen, internetverbinding via adsl, Microsoft Windows XP Professional. Om veilig te kunnen e-mailen, hebt u niet meer voldoende aan alleen anti-virussoftware. Daarom hebben we onze e-mailclients niet alleen bestookt met bekende gevaren als gefragmenteerde viruscode, pop-up objecten en dubbele formaatuitgangen (bijv. fun.jpg.vbs), maar schakelen we ook potentieel gevaarlijke code in die gebruik maakt van weinig bekende veiligheidslekken. Verder worden alle clients onderworpen aan moderne veiligheidstests van GFI-Security (www.gfi.com/emailsecuritytest). 22 e-mailaanvallen geven de gevaren weer die een waaraan een e-mailclientgebruikers dagelijks kan worden blootgesteld. Denk aan lange webadressen, bijlagen zonder bestandsnamen, ingesloten IFrames, kwaadaardige code met ClassID's en hta-bestanden (html-toepassingen). Ook testen we de veiligheid van de clients bij het laden van afbeeldingen van vreemde servers (webbugs). Eenvoudige bediening Een e-mailclient gebruik je dagelijks, dus moet hij prettig te bedienen zijn. Outlook 2003, Thunderbird en Pocomail vallen hier positief op, terwijl Outlook Express hier wat minder scoort. Zo kunt u in Pocomail e-mails eenvoudig bewerken danzij de optieknoppen die naast de mail header staan. Via een quickguide voert u met één klik dagelijkse opdrachten uit, zoals het invoeren van een nieuw adres in het adresboek. En met Outlook 2003 kunt u bij het instellen van een e-mailaccount de ingevoerde instellingen via een testverbinding controleren op hun juistheid – handig, want zo ziet u meteen of de ingevoerde gegevens kloppen! Outlook Express is weliswaar eenvoudig in het gebruik, maar mist een aantal interessante mogelijkheden. Denk aan een spamfilter, een mailticker (hiermee kijkt u of er nieuwe e-mail op de server is), scanner-integratie en uitgebreide sorteeropties. Clients als Mulberry en Lotus Notes werken verwarrend, doordat de menustructuren niet logisch zijn opgebouwd en de invoeropties voor belangrijke functies – de instellingen van de actieve e-mailadressen bijvoorbeeld – diep begraven zijn. Voor professionele gebruikers mogen een agenda en een omvangrijk contactenbeheer uiteraard niet ontbreken. Beide zijn in zowel Outlook 2003 als Lotus Notes geïntegreerd en verheffen deze toepassing dan ook tot een pim (personal information manager). Outlook 2003 kan echter nog altijd geen nieuwsgroepen openen en zal daarvoor Outlook Express aanspreken. Notes past door de Domino Server-integratie vooral in grote bedrijfsnetwerken, maar functioneert ook op uw systeem thuis. Kiest u op basis van bedieningsgemak, dan is voor de thuis-pc het gratis Thunderbird prima geschikt. Deze software is niet alleen eenvoudig te bedienen, maar beschikt ook over een erg goede sorteerfunctie en een goed spamfilter. In het betaalde segment vallen Outlook 2003 en The Bat in positieve zin op; de laatste heeft een goede prijs/kwaliteit-verhouding, dankzij een mailticker en uitgebreide automatiseringsfuncties. Intuïtief werken Makkelijk en intuïtief werken kunt u met Outlook 2003, The Bat, Thunderbird en Pocomail; alle belangrijke opties zijn maar een paar muisklikken van u verwijderd. Mulberry daarentegen zit complex in elkaar, het verbergt bijvoorbeeld de optie voor een tweede e-mailaccount veel te diep in het menu. Ook bij Lotus Notes is de intuïtieve bediening ver te zoeken. E-mail opvragen heet hier Replicating en de e-mailaccountinstellingen moeten we opdiepen in Tools, goed verborgen in het adresboek. Weergave Wat de weergave hebben Biz Mail en Becky zwakke punten: beide breken lange url's automatisch af, waarbij het tweede deel van de link niet langer beschikbaar is, met als gevolg foutberichten bij het oproepen van een webpagina. The Bat, Outlook 2003, Becky, Mulberry, Pocomail en Thunderbird tonen bijlagen onoverzichtelijk en met hun volledige naam. De andere clients verbergen deze namen achter symbooltjes die u eerst moet aanklikken. Verzegelde post Bij het versleutelen en onderteken slaan alle clients u met complexe certificaten of vereiste plug-ins om de oren. Hierdoor missen we een duidelijke, eenvormige standaard en een gebruiksvriendelijke – en daardoor eenvoudige – integratie. E-mailperikelen Door privacy-gaten bij Eudora, Lotus Notes, Ebox, Courier en Thunderbird krijgen spammers een duidelijke feedback. Niet zo handig, want hieruit blijkt niet alleen dat het e-mailadres geldig is, maar weten de spammers ook meteen door wie hun berichten gelezen worden. Bovenstaande clients openen zonder enige navraag html-mails en laden daarbij ook afbeeldingen in van vreemde servers. Gelukkig kunt u dit via de instelmogelijkheden uitschakelen, maar dat moet u dan wel handmatig doen. Courier 3.5 is voor gebruikers met meer dan honderd e-mails in het postvak niet echt bruikbaar, omdat de client na ieder gewist bestand alle andere e-mail-headers opnieuw van de server downloadt. Bij het doorzoeken van uw mail moet u bij Gemini en Mail 'n Fax door onnodig veel zoekvelden bladeren. Het kan echter ook anders: zowel Outlook 2003 als Lotus Notes gebruiken maar één zoekveld waarmee u zowel de header als de body van uw e-mail probleemloos doorzoekt. Help, een bijlage! De clients gaan heel verschillend met bijlagen om. Zo geven The Bat en Outlook 2003 een uitgebreide waarschuwing en blokkeren ze zelfs bepaalde bestandsformaten, terwijl Marlin en Mulberry meteen alles openen. Eudora opent probleemloos bijlagen met ClassIDs en voert gevaarlijke code uit – niet veilig! Ook de in de Opera-browser geïntegreerde e-mailclient laat te wensen over. Zo voegt deze toepassing een gefragmenteerd virus, verdeeld over vijf e-mails, weer samen en wil het bij het uitvoeren weten of het bestand geopend of opgeslagen mag worden. Nergens krijgen we een waarschuwing dat we zo wel eens een virus of trojan binnen kunnen halen. Wanneer er geen virusscanner is geïnstalleerd, is de pc geïnfecteerd. Outlook 2003 daarentegen houdt zich verre van onzinnige en ronduit gevaarlijke bijlagen als vb-scripts of html-toepassingen. Deze zijn zelden onschuldig en kunt u eenvoudig blokkeren. The Bat waarschuwt over het algemeen een stuk uitvoeriger dan Outlook 2003 en geeft zelfs tips bij de verdere behandeling van de gevaarlijke bestanden. Weg met spam The Bat, Eudora, Opera, Gemini, Marlin en Thunderbird zijn prijzenswaardig om hun lerende spamfilter, dat via de al ontvangen reclamemails in de toekomst gelijksoortige berichten kan herkennen. Bij de gratis toepassingen is Thunderbird de enige met zo'n spamfilter en beschermt u daardoor heel wat beter tegen junkmail dan betaalde pakketten als Lotus Notes of Mulberry. Het eenvoudigste spamfilter-criterium is en blijft toch uw eigen adresboek. E-mails van bekenden mogen nooit gewist worden. Toch zijn er maar zes clients die de inhoud van het adresboek ook werkelijk als criterium gebruiken, namelijk: The Bat, Pocomail, Outlook 2003, Eudora, Pegasus en Thunderbird. Bij The Bat kunt u van alles instellen: van programmeerbare filters met variabelen tot intelligente automatiseringsfuncties en mailinglijsten. Bij mailclients zonder spamfilter is het verstandig om gebruik te maken van spamfilters als I Hate Spam of Mailwasher Pro (zie PCM juli 2002). Importeren met hindernissen Gebruikt u Outlook Express en wilt u overstappen naar een client mét spamfilter, dan moeten de importfuncties voor een vlotte bestandsoverdracht zorgen. Bij Thunderbird, The Bat en Lotus Notes zijn enkele muisklikken voldoende om de data van Outlook Express over te zetten. Ebox heeft echter geen importfilter en Becky en Sylpheed Claws kunnen helemaal geen bestanden van Outlook Express importeren. Volgens het protocol Alle deelnemers ondersteunen het e-mailprotocol pop3 en impa4. Imap wordt door Marlin, Pocomail en Ebox ondersteund (maar wel rudimentair). Het kan alleen in de Inbox worden opgevraagd – de omvangrijke imap-features worden daardoor tot een pure pop3-vervanger gereduceerd. Biz Mail weigert hoe dan ook het instellen van een imap-account doordat de Nextknop niet actief is. Kunt u niet zonder imap, dan kunt u deze e-mailclients beter niet gebruiken. Conclusie De tests laten overduidelijk zien hoe nalatig veel e-mailclients zijn wat betreft veiligheid. Dit is niet acceptabel, vooral niet omdat heel wat veiligheidsgaten al langer bekend zijn. Een waarschuwing voor gevaarlijke e-mails is evenmin vanzelfsprekend. Het fel bekritiseerde Outlook Express is echter wél veilig – op voorwaarde dat u de beschikbare updates regelmatig installeert. Van de gratis pakketten gaat het predikaat Beste Product echter naar Thunderbird. Deze beschikt over alle belangrijke e-mailfuncties met een eenvoudige bediening en heeft als enige gratis client een lerend spamfilter. Van de betaalde pakketten is Outlook 2003 ongeslagen op het vlak van gebruiksgemak, in tegenstelling tot Mulberry, Courier en Lotus Notes waar je bij het aanmaken van een e-mailaccount wordt overladen met teveel technische details. Tegen alle vooroordelen in, geldt dat Outlook 2003 veilig is. Het beheer van zowel de agenda als de contacten en de eenvoudig in te stellen filters maken het pakket compleet. Deze client krijgt dan ook het predikaat Beste Product. Wilt u toch een alternatief voor Outlook 2003, dan kunnen we The Bat aanwijzen. Deze veilige en eenvoudig te bedienen e-mailclient biedt naast krachtige filters en goede importmogelijkheden ook een praktische nieuws-ticker. U krijgt zeker waar voor uw geld. Uitgesloten van deelname Uitgesloten van de test zijn die toepassingen die het imap-e-mailprotocol niet ondersteunen, zoals Tobits David SL. Verder hebben we reclame-ondersteunde toepassingen, encryptietools, smtp-servers, programma's om de mailbox te controleren (Mail-Checker), extra's voor mailclients en bètaversies niet meegenomen in de test. Thunderbird kan in deze test ook vervangen worden door Mozilla 1.6 en Netscape Mail 7.1. Deze drie toepassingen onderscheiden zich namelijk alleen op het vlak van de vormgeving en bieden identieke menuopties. Tips voor veiliger mailen 1. Wees voorzichtig met meteen uitvoerbare bestanden zoals exe, com, vbs, hta, msi, pif en scr. 2. Bestanden met een dubbele formaatuitgang (denk maar aan fun.jpg.vbs) opent u beter niet. Ook bestanden als dot, doc en xls kunnen macrovirussen bevatten. 3. Bewaar eerst de potentieel gevaarlijke bestanden op uw harde schijf zodat een geüpdate virusscanner deze kan controleren. 4. Bel bekende afzenders als u twijfelt of het bestand wel van hen afkomstig is. 5. Laat html in e-mail voor wat het is en schakel over op de tekstweergave waarbij u de html-weergave zo mogelijk uitschakelt. 6. Activeer in Outlook/Outlook Express bijkomend de zone met websites met beperkte toegang (veiliger) voor e-mail. U vindt deze optie via Extra/Opties/Beveiliging. Meer tips en info over e-mail vindt u op http://everythingemail.net/ en op www.nwfusion.com/newsletters/gwm/2002/01246717.html. Op www.gnupg.org vindt u een gratis pgp-vervanger om uw e-mail te versleutelen. woordenlijst Apop: Authenticated Post Office Protocol of POP Auth. Zoals bij smtp identificeert de gebruiker van de e-mail zich via een gebruikersnaam en een wachtwoord. Imap4: Internet Message Access Protocol. Deze biedt in vergelijking met pop3 meerdere voordelen. Bij imap blijven de e-mails op de mailserver en worden daar in mappen verdeeld. Zo heeft de gebruiker overal toegang tot zijn e-mail. Bovendien worden ook alle andere mappen, zoals de spamverdachte mappen van webmailers als Hotmail of Yahoo Mail aangegeven. Met pop3 wordt alleen het Postvak In met de nieuwe e-mail opgeroepen. Pop3: Post Office Protocol. Wordt gebruikt om mails te ontvangen. Het nadeel hier is dat alle data als tekst worden doorgezonden. Pop voor smtp: Sommige providers gebruiken dit systeem van authenticatie, waarbij de gebruiker zich pas bij het ophalen van de mail via pop3 identificeert. Daarna kan voor een beperkte tijd ook mail verzonden worden. Smtp: Simple Mail Transfer Protocol. Wordt gebruikt voor het verzenden van e-mails. Smtp auth: In dit systeem identificeert de gebruiker zich voor het zenden van zijn e-mails via een gebruikersnaam en wachtwoord. Deze beschermen de mailserver tegen misbruik zodat hij niet gebruikt kan worden als spam-relay-server. Ssl/tls: Biedt bijkomende versleuteling voor de bestanden bij de apop- of smtp-auth identificering.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.