Het grootste nadeel aan beamers is dat ze een flink eind van het scherm moeten staan om een fatsoenlijk beeld te projecteren. In een zakelijke prestatieruimte of vergaderzaal is dit geen probleem, maar in kleinere kantoren of vergaderkamers is het handiger gebruik te maken van een 'short-throw'-beamer zoals de MP522 ST van BenQ.

Er zijn een aantal manier om een short-throw beamer te ontwerpen. In het geval van de MP522 ST heeft BenQ gekozen voor een prominent aanwezige asferische lens, waardoor de beamer een beeld met een diagonaal van 1.4 meter kan projecteren op slechts een meter afstand. We proberen de beamer zowel uit met PowerPoint-presentaties als met films op dvd en zelfs met de helft van deze afstand krijgen we nog een zeer groot en helder beeld voorgeschoteld. Dit maakt het mogelijk achter de beamer te staan bij een presentatie, in plaats van ervoor, zodat we geen schaduwen veroorzaken en niet per ongeluk verblind worden door de lichtstraal.

We testen de MP522 ST op de vga-uitgang van onze Dell-notebook via de meegeleverde kabel. De beamer kan ook aangesloten worden via tulp- of svideo-stekkers. Aan de achterzijde van de beamer vinden we een aansluiting voor de interne 5 watt-speaker en een video-uitgang.

De MP522 ST is niet de kleinste beamer op de markt, maar hij is zeker compact te noemen. De lens wordt beschermd door een lenskap en de focusring kan eenvoudig handmatig worden ingesteld. Een voetje aan de onderzijde maakt het makkelijk de beamer onder een hoek te plaatsen en twee in hoogte verstelbare schroefvoetjes compenseren eventuele oneffenheden in het oppervlak.

De aan/uit-knop bevindt zich aan de bovenzijde van de beamer, samen met de knoppen voor het onscreen menu. Er wordt een kleine afstandsbediening meegeleverd. Een snelstartmenu loodst u door de belangrijkste instellingen heen, waaronder een eenvoudige keystonecorrectie om het beeld recht te trekken. De beamer past de meeste andere instellingen automatisch aan de invoerbron aan. Het beeld kan worden gecorrigeerd wanneer er sprake is van een gekleurde achtergrond -- handig wanneer u op een kale muur projecteert. Ook zijn er een digitale zoom en on-screen presentatietimer voorhanden.

Aan de binnenkant van de beamer vinden we een Texas Instruments dlp-chip terug die we al vaker bij BenQ-beamers zijn tegengekomen. De dlp-chip is hier gekoppeld aan een 185-watt lamp met een lichtsterkte van 2000 ansi lumens, wat voor een uiterst helder beeld zorgt bij resoluties tot 1024x768 (xga).

Het vervangen van de lamp vereist een schroevendraaier en een nieuwe lamp kost ongeveer € 219, maar de lamp gaat volgens BenQ ongeveer 4000 branduren mee dankzij speciale technieken die de temperatuur van de lamp op een acceptabel niveau houden. Dezelfde technologie zorgt er ook voor dat de beamer ingeschakeld kan worden als het apparaat te warm is (een bekende oorzaak van het defect raken van lampen) en dat de ventilator nog kort blijft draaien nadat de beamer uitgeschakeld is. De ventilator is redelijk stil, maar de beamer zelf stoot flink wat warme lucht uit. In een kleine, ongeventileerde kamer kan dit vervelend zijn.

Een laatste kleine aanmerking: wie de beamer vaak mee wil nemen moet er zelf een optionele draagkoffer bij kopen.

PluspuntenMinpuntenConclusie

De MP522 ST van BenQ is een uiterst bekwame beamer die ideaal is voor het gebruik op kleinere kantoren en in kleine vergaderzalen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.