Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat.

Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat. Wma is helemaal klaar is voor drm (Digital Right Managment, ofwel digitaal rechtenbeheer en kopieerbeveiliging), een zaak die bij het grote publiek vooral een negatieve klank heeft. Tel daarbij op dat drm maar al te vaak voor problemen zorgt op mobiele apparatuur en dat een wma-bestand bij gelijke compressie net iets minder klinkt dan mp3 en het moge duidelijk zijn dat hier een verloren race gelopen is. Natuurlijk wordt wma nog altijd gebruikt door Microsoft en door vele online muziekwinkels. Maar de Media Player is tegenwoordig ook voorzien van een gratis module om mp3-bestanden te maken. Dat betekent dat deze software nu ook prima is in te zetten om bijvoorbeeld een paar cd's om te zetten naar mp3-bestanden voor bijvoorbeeld op uw portable mp3-speler. De installatie van de software krijgt wat specifieke aandacht omdat Microsoft steeds nadrukkelijke bezig is met het blokkeren van illegale Windows-versies.

Stap 1

[afbeelding0]Allereerst is het zaak om Windows Media Player 11 te downloaden en te installeren. Alleen dan krijgt u namelijk de beschikking over de ingebouwde mp3-encoder. Het kan eventueel ook in Media Player 10, maar dan moet u eerst een aparte encoder downloaden; veel te ingewikkeld allemaal. Media Player 11 beschikt immers over voldoende verbeteringen om hiermee aan de slag te gaan. Is ook meteen een mooie voorbereiding op Vista, want ook daarin zult u Media Player 11 aantreffen. Om Media Player 11 te downloaden gaat u naar deze pagina van Microsoft. Klik in de daarop geopende pagina op de link Windows Media Player 11 voor Windows XP.

Stap 2

[afbeelding0]Vrijwel alle optionele software van Microsoft, zoals de Media Player maar ook Internet Explorer 7, is tegenwoordig alleen nog te installeren op een legale versie van Windows XP. Voordat er ook maar iets gedownload kan worden, moet u eerst op de knop Continue klikken voor 'Validatie vereist'. Zodra u hierop klikt kunnen er twee dingen gebeuren (of een combinatie van beide). Er verschijnt een gele waarschuwingsbalk bovenaan de pagina, in dat geval klikt u daarop en geeft u in het contextmenu aan het ActiveX-element te willen installeren. Of er verschijnt een waarschuwingsvenster waarin u op Installeren moet klikken. Hebt u al eens een validatie uitgevoerd, dan vervalt de gele balk soms en verschijnt alleen het waarschuwingsvenster.

Stap 3

[afbeelding0]Als de controle op echtheid geslaagd is verschijnt er na even wachten een knop Downloaden. Klik hierop en bewaar het installatiebestand (bijvoorbeeld) op uw Bureaublad. Komt uw Windows niet door de legaliteitstest, dan beschikt u hoogstwaarschijnlijk over een niet legale versie. Weet u zeker dat u uw Windows keurig hebt betaald, dan is het tijd om contact met Microsoft op te nemen. Is uw Windows inderdaad van minder zuivere herkomst, dan hebt u dikke pech en valt er weinig te downloaden.

Stap 4

[afbeelding0]Dubbelklik op het net gedownloade installatiebestand en daarna in het venster Bestand openen - Beveiligingswaarschuwing op Uitvoeren. U moet dan wederom uw XP laten controleren op echtheid. Slimmeriken onder u die dus dachten het programma op een wél legale computer te downloaden en dan op een systeem met gekopieerde Windows XP te installeren, komen dan nu bedrogen uit. Klik op de knop Valideren, waarna de installatie verder standaard verloopt. Ofwel: net zo vaak op Volgende klikken als nodig.

Stap 5

[afbeelding0]De eerste keer dat u Windows Media Player 11 start, moet het programma worden geconfigureerd. Selecteer daarvoor in de eerste stap van de configuratiewizard de optie Aangepaste instellingen en klik op Volgende. De eerste optie (Snelle instellingen) gaat weliswaar lekker snel, maar u loopt dan wel het risico uw privacy weg te geven. Vandaar onze keuze voor de tweede optie. Schakel vooral de optie bij (1) uit, daarmee voorkomt u dat de speler herkenbaar wordt en uw kijk- en luistergedrag in kaart kan worden gebracht. De optie bij (2) kunt u eventueel ingeschakeld laten, maar het is daarbij niet altijd even duidelijk welke informatie er naar Microsoft wordt verzonden. Wilt u op veilig spelen: uitzetten. Optie (3) is vooral voor uzelf van belang als er meerdere mensen gebruik maken van uw pc. Wilt u niet dat anderen zien waar u naar gekeken of geluisterd heb, schakel deze optie dan vooral uit. Klik dan twee keer op Volgende tot u in de laatste stap van de wizard bent beland.

Stap 6

[afbeelding0]In deze laatste stap van de configuratie kunt u aangeven welke bestanden automatisch geopend moeten worden met Media Player. Hebt u geen andere afspeelsoftware dan de Media Player geïnstalleerd, selecteer dan alle bestandstypen door te klikken op Alles selecteren. Gebruikt u echter een programma als Winamp voor het afspelen van uw mp3'tjes, zorg dan dat u het bestandsformaat MP3-audiobestand uitschakelt. Klaar? Klik dan op Voltooien en Media Player 11 start.

Stap 7

[afbeelding0]Nu is het dan tijd voor het doel van deze workshop: rippen van een audio-cd en direct omzetten naar afzonderlijke mp3-bestanden. Stop een muziek-cd in uw cd/dvd-speler of recorder en klik na even wachten op de knop Rippen. Klik dan nogmaals op deze knop, waarna een contextmenu opent. Klik daar onder Bestandsindeling op mp3. Overigens hebt u wellicht al gemerkt dat als uw pc met internet is verbonden, alle nummers inmiddels hoogstwaarschijnlijk de juiste titel hebben.

Stap 8

[afbeelding0]Klik wederom op de knop Rippen en beweeg uw muispijl naar Bitrate in het opengeklapte menu. U kunt nu uit een aantal verschillende bitrates kiezen. Daarbij geldt: hoe lager het hier genoemde getal, hoe kleiner het bestand maar ook hoe minder de geluidskwaliteit. Daarbij geldt overigens wel dat 128 kbps gelijk staat aan vrijwel cd-kwaliteit, terwijl de meeste mensen vanaf 192 kbps geen verschil meer horen met de cd. Wilt u zoveel mogelijk muziek meenemen op uw mp3-speler, dan is 128 kbps dus een prima keuze, gaat u voor kwaliteit dan is 192 kbps een prima compromis tussen kwaliteit en bestandsgrootte. Wij kiezen voor de laatste optie.

Stap 9

[afbeelding0]De standaardmap waarin Media Player de naar mp3-formaat geripte cd's plaatst, is Mijn documenten, Mijn muziek. U kunt deze keuze desgewenst aanpassen; klik daarvoor weer op de knop Rippen en klik in het bijbehorende menu op Meer opties. Op het tabblad Muziek rippen vindt u achter de genoemde standaardlocatie de knop Wijzigen; klik hierop en blader naar de map waar u de geripte cd's wilt bewaren. Dat kan bijvoorbeeld een schijfstation zijn met lekker veel vrije schijfruimte. Wilt u toch gebruik maken van de submap van Mijn documenten, vergeet dan niet deze map regelmatig te legen door de mp3'tjes op een cd te zetten. Anders krijgt u een wel heel grote map Mijn documenten.

Stap 10

[afbeelding0]Als alle instellingen gemaakt zijn, klikt u weer op Rippen. Selecteer dan de optie {naam cd} gevolgd door de stationsletter van uw speler of recorder en dan het woord rippen. Het eigenlijke omzetten van een muziek-cd duurt niet heel erg lang, maar is wel afhankelijk van de snelheid van uw pc en de leescapaciteit van uw cd-speler of recorder. Vaak zijn branders net iets sneller en nauwkeuriger als het om rippen gaat, iets om in uw achterhoofd te houden.

Stap 11

[afbeelding0]Na het rippen vindt u de geproduceerde mp3-bestanden standaard in de map Mijn documenten, Mijn muziek. Deze map is wederom onderverdeeld in een aantal submappen, waar u bijvoorbeeld uw online aangekochte muziek vindt of andere geripte cd's. De mapnaam die Media Player 11verzint voor een geripte cd is meestal eerst de artiestennaam, in die map vindt u dan vervolgens nog een map met de naam van het album. En daar weer in staan de uiteindelijke mp3-bestanden. Keurig voorzien van de juiste tracknaam. Mits de cd overigens herkend is, zo niet dan zijn de bestanden voorzien van een nummer.

Stap 12

[afbeelding0]Voor het overhevelen van de mp3'tjes naar uw mp3-speler kunt u Media Player zelf gebruiken, of de bij de speler geleverde software. Veel mp3-spelers (behalve helaas de iPod) verschijnen simpelweg als schijfstation in Windows Verkenner. In dat geval sleept u gewoon de gewenste mp3-bestanden naar dit schijfstation. Ook steeds meer mobiele telefoons zijn in staat tot het opslaan van mp3-bestanden. In dat geval gebruikt u de bij de telefoon geleverde software.

Ellende

Het rippen van oudere cd's (zeg maar van vóór 2000) zal over het algemeen geen enkel probleem opleveren. Gaat er daarbij iets fout, dan is dat meestal de schuld van een vette vingerafdruk of een vervelende kras. De afgelopen jaren zijn er echter cd's op de markt verschenen die niet meer aan de internationale standaarden voor muziek-cd's voldoen. Dit alles onder het mom van kopieerbeveiligingen. Behalve dat veel van deze cd's niet of niet goed afspelen in gewone cd-spelers doen ze het meestal helemaal niet op de pc. U kunt veel ellende omzeilen door meteen na het sluiten van de lade van uw cd/dvd-speler in uw pc de Shift-toets een seconde of tien ingedrukt te houden. Daarmee voorkomt u in ieder geval dat er snel en stiekem virusachtige software wordt geïnstalleerd die het afspelen van kopieerbeveiligde cd's tegengaat. Lukt het dan nog altijd niet om de cd te rippen of zelfs af te spelen, dan kunt u uw pc als ripper afschrijven. Althans, het wordt dan allemaal wel heel ingewikkeld. Handiger is het dan om te kijken of de cd afspeelbaar is in een gewone stereo cd-speler. Is dat het geval, dan zijn er perspectieven, zeker als u een beetje geavanceerde geluidskaart in uw pc hebt zitten. Verbindt de huiskamerspeler dan via de (optische) digitale spdif-uitgang met de spdif-ingang van uw geluidskaart. Vervolgens kunt u met een gratis geluidsbewerker als Audacity de cd alsnog in digitale kwaliteit opnemen en omzetten naar mp3. Deze procedure is echter alweer een workshop op zich, maar het is bij erg beveiligde cd's vaak de enige uitweg. Let tijdens de aankoop van een cd ook goed op of er een kopieerbeveiliging aanwezig is; meestal wordt dit in kleine lettertjes op de achterkant vermeld. Weet u het niet zeker, vraag het dan na. Is een cd beveiligd, dan kunt u deze het best laten liggen omdat er maar al te vaak problemen tijdens het afspelen optreden.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.

De ingebouwde zoekfunctie van Windows - Windows Zoeken - kennen we inmiddels wel. En eerlijk is eerlijk: dat onderdeel is inmiddels wel wat gedateerd. Welke andere mogelijkheden zijn er om te zoeken? Welke AI en andere slimme tools kunnen we inzetten om de antwoorden op onze vragen te vinden? Je ontdekt ze hier.

Copilot: bestanden doorzoeken

Microsofts Copilot kan je helpen met het doorzoeken van de inhoud van de bestanden op je computer. Hiervoor moet je momenteel nog eerst het bestand uploaden naar OneDrive. Vanuit daar kun je er allerlei acties mee uitvoeren. Copilot kan straks ook voor je op zoek gaan naar lokale bestanden. Die functie is nu nog niet geactiveerd in Nederland, maar is al wel actief in de VS en Engelstalige regio's. De Copilot-app lijkt er voor Nederland al wel op voorbereid.

Je kunt je alvast voorbereiden op de komst van deze functie. Dat doe je door ervoor te zorgen dat je de nieuwste versie van Copilot hebt geïnstalleerd. Daarmee wordt de functie direct actief als deze in Nederland beschikbaar komt. Je vindt de nieuwe versie van Copilot in de Microsoft Store (via het startmenu). Eenmaal geopend, klik je op de gebruikersafbeelding linksonder in het scherm. Kies Instellingen. Geef Copilot vervolgens toegang tot de bestanden. Blader naar Machtigingsinstellingen en zet de schuif op Aan bij Bestand zoeken. Zet hierna ook de schuif op Aan bij Lezen van het bestand.

Copilot maakt onderliggend nog steeds gebruik van gedeelten van het bestaande Windows Zoeken. Die kennis biedt meer controle: je kunt bepalen welke locaties mogen worden doorzocht. Klik in hetzelfde instellingenvenster op Windows-instellingen. Geef bij Mijn bestanden zoeken aan welke locaties mogen worden bekeken.

Copilot: zoeken in bestanden

Soms ben je niet op zoek naar bestanden, maar juist naar informatie ín de bestanden. Als je de nieuwste update van Windows 11 gebruikt, kun je hiervoor op een slimme manier Copilot inzetten. Klik met de rechtermuisknop op het bestand waarin je wilt zoeken of waarover je specifieke vragen hebt. Doet dat bijvoorbeeld via het bureaublad of via de verkenner.

Kies voor de nieuwe optie Vraag het aan Copilot. Het bestand verschijnt in het venster van Copilot. Vervolgens kun je bijvoorbeeld vragen om het te doorzoeken of het opnieuw te structureren. Je kunt ook vragen om het bestand samen te vatten of de inhoud ervan in compacte bewoordingen te beschrijven. Verschijnt de nieuwe optie nog niet in het menu van de rechtermuisknop? Controleer dan of je de instellingen uit de alinea hiervoor hebt geactiveerd.

Copilot: gezichten herkennen

Maak je gebruik van OneDrive? Ook OneDrive zet steeds vaker AI in om je bestanden eenvoudiger vindbaar te maken. Op het moment van schrijven wordt de laatste hand gelegd aan de gezichtsfuncties. We hebben deze dus zelf nog niet in de praktijk kunnen testen.

Microsoft gebruikt AI om gezichten te herkennen in foto's en afbeeldingen die je in een OneDrive-account hebt bewaard. Je moet hiervoor wel toestemming geven. Hierna wordt informatie uit afbeeldingen en gezichten verzameld om vergelijkbare gezichten te vinden.

Open de OneDrive-app en wacht totdat automatisch de melding met toestemming verschijnt. Ga je akkoord met de verwerking, dan kies je Toestaan. Het duurt tot 72 uur om de foto's te indexeren. Download de nieuwste versie van de OneDrive-app (via Google Play of de Apple App Store) en tik op de nieuwe tab Personen. In het zoekvak eronder kun je zoeken op specifieke personen op foto's.

Perplexity: vinden wat je zoekt

Perplexity is een geavanceerde en populaire AI-zoekmachine. Je kunt deze AI-dienst ook goed inzetten voor het doorzoeken van de inhoud in je eigen bestanden. Er bestaan wel een paar voorwaarden voor het zoeken met de AI-agent van Perplexity: allereerst heb je een betaald abonnement nodig. De gratis versie ondersteunt de functie (nog) niet. Hiervoor betaal je circa 20 euro per maand, vergelijkbaar met de betaalde abonnementen van veel andere AI-aanbieders.

Perplexity kan daarnaast alleen zoeken in bestanden die je in de cloud hebt opgeslagen. Op dit moment worden alleen nog Google Workspace, Dropbox en WhatsApp ondersteund. Op het gebied van bestandsformaten kun je onder meer Google Docs, pdf-bestanden, Microsoft Office-documenten en csv-bestanden gebruiken. Ook Markdown (MD)- en JSON-bestanden worden ondersteund.

Perplexity: aan de slag

Het zoeken in je eigen bestanden staat in Perplexity standaard uitgeschakeld. Het zoeken van bestanden wordt mogelijk met plug-ins, die in Perplexity 'verbinders' worden genoemd. Laten we deze eens inschakelen.

Klik in het hoofdvenster van Perplexity linksonder op de gebruikersfoto en kies Instellingen. Kies Verbinders. Een overzicht van ondersteunde locaties verschijnt. Klik op Enable bij de locatie die je wilt koppelen, bijvoorbeeld Google Drive. Hierna geef je toestemming voor het weergeven en downloaden van je bestanden. Je kunt de koppeling op elk moment weer ongedaan maken. In het eerdergenoemde overzicht van onlinediensten klik je op de drie puntjes naast de opslagdienst en kies je Ontkoppelen.

Perplexity: bestanden doorzoeken

Zijn de gewenste diensten gekoppeld? Dan is het mogelijk om Perplexity AI in te zetten om je bestanden te vinden. De zoekfunctie met eigen bestanden is op twee manieren te gebruiken. Zo kun je de bestanden gebruiken als bron tijdens de conversaties. Klik hiervoor op de knop Sources en wijs je online cloudopslag aan. Op dit moment beperkt de dienst zich helaas alleen tot zakelijke varianten van de cloudopslag, zoals het eerdergenoemde Google Workspace. De consumentenversie van Google Drive wordt niet ondersteund als directe bron.

Gelukkig doet Perplexity dit wél voor het inhoudelijk doorzoeken van je bestanden. Klik op de paperclip. Afhankelijk van welke verbinders je hebt geactiveerd, kun je hier kiezen tussen Lokale bestanden, Google Drive en Dropbox. Wijs het bestand aan, zodat je er vragen over kunt stellen.

Uiteraard is het belangrijk om te weten hoe Perplexity met je bestanden omgaat. Je eigen bestanden worden niet gebruikt om de AI-modellen te trainen. Bovendien worden de bestanden - als deze al worden opgeslagen - door Perplexity binnen AWS S3-servers opgeslagen.

PowerToys Run

Ook de PowerToys Run voor Windows 11 zijn onmisbaar als je de beperkte zoekprestaties van Windows 11 wilt verbeteren. Hiermee kun je snel bestanden zoeken op verschillende locaties, zoals de lokale computer, specifieke programma's en online. PowerToys Run in combinatie met hulp van een AI-agent zoals hiervoor besproken, geeft een krachtige combinatie. Je gebruikt PowerToys Run om de bestanden te zoeken en met een andere AI-tool ga je eventueel inhoudelijk de diepte in.

Haal eerst de nieuwste versie van PowerToys binnen en activeer PowerToys Run via het algemene venster van PowerToys. Zet de schuif op Aan bij dit programma. Druk vervolgens op de toetscombinatie Alt+Spatiebalk. De app verschijnt als pop-up. Typ het bestand in dat je zoekt: de resultaten verschijnen direct in het venster eronder. Onder elk bestand lees je op welke locatie het is opgeslagen. Ook kun je meer informatie over het bestand online opzoeken.

PowerToys Run: aanpassen

Om het onderste uit de zoekfuncties van PowerToys Run te halen, is het nodig om het programma naar je hand te zetten. Open de instellingen van het programma en ga naar Zoeken en resultaten. Standaard hanteert de app een vertraging voordat de eerste zoekresultaten worden getoond. Wil je liever de eerste resultaten direct zien? Schakel Afvlakking van invoer uit. Deze 'doortastendere' zoekaanpak vergt wel iets meer van het systeem.

Hierna zoeken we de optie Aantal resultaten dat wordt weergegeven voordat u schuift. Standaard toont Run slechts vier resultaten: dat kan beter voor een completer overzicht. Verander de waarde naar bijvoorbeeld 10 en controleer het resultaat via een zoekopdracht in de app. Run onthoudt overigens welke zoekopdracht je het meest recent hebt uitgevoerd en toont deze in het venster. Begin je liever telkens met een schone lei? Activeer de optie De vorige query wissen bij het starten.

PowerToys RunResultaten verfijnen

Standaard laat PowerToys Run telkens alle resultaten zien zonder verdere weging, maar je kunt ervoor kiezen om de volgorde van de zoekresultaten te laten verfijnen. Hierbij houdt PowerToys Run bij welke resultaten worden geselecteerd en deze stijgen in de resultaten. Activeer de optie Volgorde van resultaten verfijnen. Hierna geef je een gewicht aan de geselecteerde items, van 0 tot 5. Standaard wordt 5 gehanteerd, maar je kunt het gewicht naar beneden bijstellen. Kies 0 om het volledig uit te schakelen. 

PowerToys Run: gericht vinden

Met behulp van voorvoegsels kun je PowerToy Run gerichter laten zoeken naar informatie in specifieke gebieden. Wil je alleen naar bestanden en mappen zoeken? Typ ? voor de zoekterm. Bijvoorbeeld ?vakantie. Ben je op zoek naar een specifieke Windows-instelling, dan typ je $, bijvoorbeeld $beeldscherm. Om online te zoeken, waarbij Run gebruikmaakt van de standaardzoekmachine, gebruik je ?? (zoals ??feestdagen). Om het voorgaande zoekresultaat te zien, typ je !!.

PowerToys Run: invoegtoepassingen

Je kunt zelf bepalen welke gebieden PowerToy Run kan doorzoeken. Dat gebeurt met behulp van invoegtoepassingen. De lijst vind je onder Invoegtoepassingen in het instellingenvenster. Loop door de lijst en schakel de invoegtoepassingen in voor de gebieden die je wilt doorzoeken. Andersom doe je dit ook: alles wat je niet gebruikt, schakel je uit. Elke ingeschakelde invoegtoepassing wordt namelijk geraadpleegd tijdens een zoekopdracht.

Regelmatig worden nieuwe invoegtoepassingen voor zoeken toegevoegd. Klik op Meer invoegtoepassingen zoeken voor een actuele lijst. Hier vinden we bijvoorbeeld plug-ins om de browsergeschiedenis te doorzoeken en per query een zoekmachine aan te wijzen die de zoekopdracht moet uitvoeren.

Terug naar het instellingenvenster. Als je een invoegtoepassing uitklapt, krijg je toegang tot aanvullende opties. Bij Opdracht voor directe activering kun je de 'letter' aanpassen waarmee je specifiek zoekt in dat onderdeel (waarover je in de paragraaf 'Gericht vinden' hebt gelezen). Interessanter is de optie Opnemen in globaal resultaat: hiermee zorg je ervoor dat de zoekresultaten van die invoegtoepassing standaard in de lijst worden getoond. In andere gevallen moet je de invoegtoepassing expliciet aanroepen via de eerdergenoemde letter. 

Toekomst: semantic search

Het valt op dat softwaremakers dit jaar intensief bouwen aan opties waarmee je je bestanden nog eenvoudiger kunt vinden. Zo wordt de ingebouwde zoekfunctie van Windows 11 uitgebreid met de mogelijkheid om in je eigen bewoordingen naar bestanden te zoeken. Bijvoorbeeld: 'foto's die ik vorige maand heb gemaakt' of 'de presentatie die vorige week door mijn collega is gestuurd'. Dit wordt semantic search genoemd, waarbij niet alleen naar de exacte woorden wordt gekeken, maar ook naar de betekenis (semantiek) erachter.

Deze functie is straks helaas niet voor iedereen beschikbaar. Je computer heeft namelijk een geschikte npu-chip nodig, die je onder meer vindt in de Copilot+-computers. Ook worden er in eerste instantie maar zes talen ondersteund, waaronder Engels en Duits. Nederlands komt momenteel nog niet in de lijst voor, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd.

 Op zoek naar een nieuwe laptop? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers voor de beste deal!