Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat.

Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat. Wma is helemaal klaar is voor drm (Digital Right Managment, ofwel digitaal rechtenbeheer en kopieerbeveiliging), een zaak die bij het grote publiek vooral een negatieve klank heeft. Tel daarbij op dat drm maar al te vaak voor problemen zorgt op mobiele apparatuur en dat een wma-bestand bij gelijke compressie net iets minder klinkt dan mp3 en het moge duidelijk zijn dat hier een verloren race gelopen is. Natuurlijk wordt wma nog altijd gebruikt door Microsoft en door vele online muziekwinkels. Maar de Media Player is tegenwoordig ook voorzien van een gratis module om mp3-bestanden te maken. Dat betekent dat deze software nu ook prima is in te zetten om bijvoorbeeld een paar cd's om te zetten naar mp3-bestanden voor bijvoorbeeld op uw portable mp3-speler. De installatie van de software krijgt wat specifieke aandacht omdat Microsoft steeds nadrukkelijke bezig is met het blokkeren van illegale Windows-versies.

Stap 1

[afbeelding0]Allereerst is het zaak om Windows Media Player 11 te downloaden en te installeren. Alleen dan krijgt u namelijk de beschikking over de ingebouwde mp3-encoder. Het kan eventueel ook in Media Player 10, maar dan moet u eerst een aparte encoder downloaden; veel te ingewikkeld allemaal. Media Player 11 beschikt immers over voldoende verbeteringen om hiermee aan de slag te gaan. Is ook meteen een mooie voorbereiding op Vista, want ook daarin zult u Media Player 11 aantreffen. Om Media Player 11 te downloaden gaat u naar deze pagina van Microsoft. Klik in de daarop geopende pagina op de link Windows Media Player 11 voor Windows XP.

Stap 2

[afbeelding0]Vrijwel alle optionele software van Microsoft, zoals de Media Player maar ook Internet Explorer 7, is tegenwoordig alleen nog te installeren op een legale versie van Windows XP. Voordat er ook maar iets gedownload kan worden, moet u eerst op de knop Continue klikken voor 'Validatie vereist'. Zodra u hierop klikt kunnen er twee dingen gebeuren (of een combinatie van beide). Er verschijnt een gele waarschuwingsbalk bovenaan de pagina, in dat geval klikt u daarop en geeft u in het contextmenu aan het ActiveX-element te willen installeren. Of er verschijnt een waarschuwingsvenster waarin u op Installeren moet klikken. Hebt u al eens een validatie uitgevoerd, dan vervalt de gele balk soms en verschijnt alleen het waarschuwingsvenster.

Stap 3

[afbeelding0]Als de controle op echtheid geslaagd is verschijnt er na even wachten een knop Downloaden. Klik hierop en bewaar het installatiebestand (bijvoorbeeld) op uw Bureaublad. Komt uw Windows niet door de legaliteitstest, dan beschikt u hoogstwaarschijnlijk over een niet legale versie. Weet u zeker dat u uw Windows keurig hebt betaald, dan is het tijd om contact met Microsoft op te nemen. Is uw Windows inderdaad van minder zuivere herkomst, dan hebt u dikke pech en valt er weinig te downloaden.

Stap 4

[afbeelding0]Dubbelklik op het net gedownloade installatiebestand en daarna in het venster Bestand openen - Beveiligingswaarschuwing op Uitvoeren. U moet dan wederom uw XP laten controleren op echtheid. Slimmeriken onder u die dus dachten het programma op een wél legale computer te downloaden en dan op een systeem met gekopieerde Windows XP te installeren, komen dan nu bedrogen uit. Klik op de knop Valideren, waarna de installatie verder standaard verloopt. Ofwel: net zo vaak op Volgende klikken als nodig.

Stap 5

[afbeelding0]De eerste keer dat u Windows Media Player 11 start, moet het programma worden geconfigureerd. Selecteer daarvoor in de eerste stap van de configuratiewizard de optie Aangepaste instellingen en klik op Volgende. De eerste optie (Snelle instellingen) gaat weliswaar lekker snel, maar u loopt dan wel het risico uw privacy weg te geven. Vandaar onze keuze voor de tweede optie. Schakel vooral de optie bij (1) uit, daarmee voorkomt u dat de speler herkenbaar wordt en uw kijk- en luistergedrag in kaart kan worden gebracht. De optie bij (2) kunt u eventueel ingeschakeld laten, maar het is daarbij niet altijd even duidelijk welke informatie er naar Microsoft wordt verzonden. Wilt u op veilig spelen: uitzetten. Optie (3) is vooral voor uzelf van belang als er meerdere mensen gebruik maken van uw pc. Wilt u niet dat anderen zien waar u naar gekeken of geluisterd heb, schakel deze optie dan vooral uit. Klik dan twee keer op Volgende tot u in de laatste stap van de wizard bent beland.

Stap 6

[afbeelding0]In deze laatste stap van de configuratie kunt u aangeven welke bestanden automatisch geopend moeten worden met Media Player. Hebt u geen andere afspeelsoftware dan de Media Player geïnstalleerd, selecteer dan alle bestandstypen door te klikken op Alles selecteren. Gebruikt u echter een programma als Winamp voor het afspelen van uw mp3'tjes, zorg dan dat u het bestandsformaat MP3-audiobestand uitschakelt. Klaar? Klik dan op Voltooien en Media Player 11 start.

Stap 7

[afbeelding0]Nu is het dan tijd voor het doel van deze workshop: rippen van een audio-cd en direct omzetten naar afzonderlijke mp3-bestanden. Stop een muziek-cd in uw cd/dvd-speler of recorder en klik na even wachten op de knop Rippen. Klik dan nogmaals op deze knop, waarna een contextmenu opent. Klik daar onder Bestandsindeling op mp3. Overigens hebt u wellicht al gemerkt dat als uw pc met internet is verbonden, alle nummers inmiddels hoogstwaarschijnlijk de juiste titel hebben.

Stap 8

[afbeelding0]Klik wederom op de knop Rippen en beweeg uw muispijl naar Bitrate in het opengeklapte menu. U kunt nu uit een aantal verschillende bitrates kiezen. Daarbij geldt: hoe lager het hier genoemde getal, hoe kleiner het bestand maar ook hoe minder de geluidskwaliteit. Daarbij geldt overigens wel dat 128 kbps gelijk staat aan vrijwel cd-kwaliteit, terwijl de meeste mensen vanaf 192 kbps geen verschil meer horen met de cd. Wilt u zoveel mogelijk muziek meenemen op uw mp3-speler, dan is 128 kbps dus een prima keuze, gaat u voor kwaliteit dan is 192 kbps een prima compromis tussen kwaliteit en bestandsgrootte. Wij kiezen voor de laatste optie.

Stap 9

[afbeelding0]De standaardmap waarin Media Player de naar mp3-formaat geripte cd's plaatst, is Mijn documenten, Mijn muziek. U kunt deze keuze desgewenst aanpassen; klik daarvoor weer op de knop Rippen en klik in het bijbehorende menu op Meer opties. Op het tabblad Muziek rippen vindt u achter de genoemde standaardlocatie de knop Wijzigen; klik hierop en blader naar de map waar u de geripte cd's wilt bewaren. Dat kan bijvoorbeeld een schijfstation zijn met lekker veel vrije schijfruimte. Wilt u toch gebruik maken van de submap van Mijn documenten, vergeet dan niet deze map regelmatig te legen door de mp3'tjes op een cd te zetten. Anders krijgt u een wel heel grote map Mijn documenten.

Stap 10

[afbeelding0]Als alle instellingen gemaakt zijn, klikt u weer op Rippen. Selecteer dan de optie {naam cd} gevolgd door de stationsletter van uw speler of recorder en dan het woord rippen. Het eigenlijke omzetten van een muziek-cd duurt niet heel erg lang, maar is wel afhankelijk van de snelheid van uw pc en de leescapaciteit van uw cd-speler of recorder. Vaak zijn branders net iets sneller en nauwkeuriger als het om rippen gaat, iets om in uw achterhoofd te houden.

Stap 11

[afbeelding0]Na het rippen vindt u de geproduceerde mp3-bestanden standaard in de map Mijn documenten, Mijn muziek. Deze map is wederom onderverdeeld in een aantal submappen, waar u bijvoorbeeld uw online aangekochte muziek vindt of andere geripte cd's. De mapnaam die Media Player 11verzint voor een geripte cd is meestal eerst de artiestennaam, in die map vindt u dan vervolgens nog een map met de naam van het album. En daar weer in staan de uiteindelijke mp3-bestanden. Keurig voorzien van de juiste tracknaam. Mits de cd overigens herkend is, zo niet dan zijn de bestanden voorzien van een nummer.

Stap 12

[afbeelding0]Voor het overhevelen van de mp3'tjes naar uw mp3-speler kunt u Media Player zelf gebruiken, of de bij de speler geleverde software. Veel mp3-spelers (behalve helaas de iPod) verschijnen simpelweg als schijfstation in Windows Verkenner. In dat geval sleept u gewoon de gewenste mp3-bestanden naar dit schijfstation. Ook steeds meer mobiele telefoons zijn in staat tot het opslaan van mp3-bestanden. In dat geval gebruikt u de bij de telefoon geleverde software.

Ellende

Het rippen van oudere cd's (zeg maar van vóór 2000) zal over het algemeen geen enkel probleem opleveren. Gaat er daarbij iets fout, dan is dat meestal de schuld van een vette vingerafdruk of een vervelende kras. De afgelopen jaren zijn er echter cd's op de markt verschenen die niet meer aan de internationale standaarden voor muziek-cd's voldoen. Dit alles onder het mom van kopieerbeveiligingen. Behalve dat veel van deze cd's niet of niet goed afspelen in gewone cd-spelers doen ze het meestal helemaal niet op de pc. U kunt veel ellende omzeilen door meteen na het sluiten van de lade van uw cd/dvd-speler in uw pc de Shift-toets een seconde of tien ingedrukt te houden. Daarmee voorkomt u in ieder geval dat er snel en stiekem virusachtige software wordt geïnstalleerd die het afspelen van kopieerbeveiligde cd's tegengaat. Lukt het dan nog altijd niet om de cd te rippen of zelfs af te spelen, dan kunt u uw pc als ripper afschrijven. Althans, het wordt dan allemaal wel heel ingewikkeld. Handiger is het dan om te kijken of de cd afspeelbaar is in een gewone stereo cd-speler. Is dat het geval, dan zijn er perspectieven, zeker als u een beetje geavanceerde geluidskaart in uw pc hebt zitten. Verbindt de huiskamerspeler dan via de (optische) digitale spdif-uitgang met de spdif-ingang van uw geluidskaart. Vervolgens kunt u met een gratis geluidsbewerker als Audacity de cd alsnog in digitale kwaliteit opnemen en omzetten naar mp3. Deze procedure is echter alweer een workshop op zich, maar het is bij erg beveiligde cd's vaak de enige uitweg. Let tijdens de aankoop van een cd ook goed op of er een kopieerbeveiliging aanwezig is; meestal wordt dit in kleine lettertjes op de achterkant vermeld. Weet u het niet zeker, vraag het dan na. Is een cd beveiligd, dan kunt u deze het best laten liggen omdat er maar al te vaak problemen tijdens het afspelen optreden.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.