Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat.

Microsoft heeft zich bij de komst van de nieuwe Windows Media Player ook neergelegd bij de macht van de grote getallen en toegegeven dat het mp3-formaat onuitroeibaar is. Rippen dus! Microsoft heeft altijd zwaar ingezet op het standaardiseren van het .wma-formaat. Wma (Windows Media Audio) was de gedoodverfde vervanger van het immens populaire mp3-formaat. Wma is helemaal klaar is voor drm (Digital Right Managment, ofwel digitaal rechtenbeheer en kopieerbeveiliging), een zaak die bij het grote publiek vooral een negatieve klank heeft. Tel daarbij op dat drm maar al te vaak voor problemen zorgt op mobiele apparatuur en dat een wma-bestand bij gelijke compressie net iets minder klinkt dan mp3 en het moge duidelijk zijn dat hier een verloren race gelopen is. Natuurlijk wordt wma nog altijd gebruikt door Microsoft en door vele online muziekwinkels. Maar de Media Player is tegenwoordig ook voorzien van een gratis module om mp3-bestanden te maken. Dat betekent dat deze software nu ook prima is in te zetten om bijvoorbeeld een paar cd's om te zetten naar mp3-bestanden voor bijvoorbeeld op uw portable mp3-speler. De installatie van de software krijgt wat specifieke aandacht omdat Microsoft steeds nadrukkelijke bezig is met het blokkeren van illegale Windows-versies.

Stap 1

[afbeelding0]Allereerst is het zaak om Windows Media Player 11 te downloaden en te installeren. Alleen dan krijgt u namelijk de beschikking over de ingebouwde mp3-encoder. Het kan eventueel ook in Media Player 10, maar dan moet u eerst een aparte encoder downloaden; veel te ingewikkeld allemaal. Media Player 11 beschikt immers over voldoende verbeteringen om hiermee aan de slag te gaan. Is ook meteen een mooie voorbereiding op Vista, want ook daarin zult u Media Player 11 aantreffen. Om Media Player 11 te downloaden gaat u naar deze pagina van Microsoft. Klik in de daarop geopende pagina op de link Windows Media Player 11 voor Windows XP.

Stap 2

[afbeelding0]Vrijwel alle optionele software van Microsoft, zoals de Media Player maar ook Internet Explorer 7, is tegenwoordig alleen nog te installeren op een legale versie van Windows XP. Voordat er ook maar iets gedownload kan worden, moet u eerst op de knop Continue klikken voor 'Validatie vereist'. Zodra u hierop klikt kunnen er twee dingen gebeuren (of een combinatie van beide). Er verschijnt een gele waarschuwingsbalk bovenaan de pagina, in dat geval klikt u daarop en geeft u in het contextmenu aan het ActiveX-element te willen installeren. Of er verschijnt een waarschuwingsvenster waarin u op Installeren moet klikken. Hebt u al eens een validatie uitgevoerd, dan vervalt de gele balk soms en verschijnt alleen het waarschuwingsvenster.

Stap 3

[afbeelding0]Als de controle op echtheid geslaagd is verschijnt er na even wachten een knop Downloaden. Klik hierop en bewaar het installatiebestand (bijvoorbeeld) op uw Bureaublad. Komt uw Windows niet door de legaliteitstest, dan beschikt u hoogstwaarschijnlijk over een niet legale versie. Weet u zeker dat u uw Windows keurig hebt betaald, dan is het tijd om contact met Microsoft op te nemen. Is uw Windows inderdaad van minder zuivere herkomst, dan hebt u dikke pech en valt er weinig te downloaden.

Stap 4

[afbeelding0]Dubbelklik op het net gedownloade installatiebestand en daarna in het venster Bestand openen - Beveiligingswaarschuwing op Uitvoeren. U moet dan wederom uw XP laten controleren op echtheid. Slimmeriken onder u die dus dachten het programma op een wél legale computer te downloaden en dan op een systeem met gekopieerde Windows XP te installeren, komen dan nu bedrogen uit. Klik op de knop Valideren, waarna de installatie verder standaard verloopt. Ofwel: net zo vaak op Volgende klikken als nodig.

Stap 5

[afbeelding0]De eerste keer dat u Windows Media Player 11 start, moet het programma worden geconfigureerd. Selecteer daarvoor in de eerste stap van de configuratiewizard de optie Aangepaste instellingen en klik op Volgende. De eerste optie (Snelle instellingen) gaat weliswaar lekker snel, maar u loopt dan wel het risico uw privacy weg te geven. Vandaar onze keuze voor de tweede optie. Schakel vooral de optie bij (1) uit, daarmee voorkomt u dat de speler herkenbaar wordt en uw kijk- en luistergedrag in kaart kan worden gebracht. De optie bij (2) kunt u eventueel ingeschakeld laten, maar het is daarbij niet altijd even duidelijk welke informatie er naar Microsoft wordt verzonden. Wilt u op veilig spelen: uitzetten. Optie (3) is vooral voor uzelf van belang als er meerdere mensen gebruik maken van uw pc. Wilt u niet dat anderen zien waar u naar gekeken of geluisterd heb, schakel deze optie dan vooral uit. Klik dan twee keer op Volgende tot u in de laatste stap van de wizard bent beland.

Stap 6

[afbeelding0]In deze laatste stap van de configuratie kunt u aangeven welke bestanden automatisch geopend moeten worden met Media Player. Hebt u geen andere afspeelsoftware dan de Media Player geïnstalleerd, selecteer dan alle bestandstypen door te klikken op Alles selecteren. Gebruikt u echter een programma als Winamp voor het afspelen van uw mp3'tjes, zorg dan dat u het bestandsformaat MP3-audiobestand uitschakelt. Klaar? Klik dan op Voltooien en Media Player 11 start.

Stap 7

[afbeelding0]Nu is het dan tijd voor het doel van deze workshop: rippen van een audio-cd en direct omzetten naar afzonderlijke mp3-bestanden. Stop een muziek-cd in uw cd/dvd-speler of recorder en klik na even wachten op de knop Rippen. Klik dan nogmaals op deze knop, waarna een contextmenu opent. Klik daar onder Bestandsindeling op mp3. Overigens hebt u wellicht al gemerkt dat als uw pc met internet is verbonden, alle nummers inmiddels hoogstwaarschijnlijk de juiste titel hebben.

Stap 8

[afbeelding0]Klik wederom op de knop Rippen en beweeg uw muispijl naar Bitrate in het opengeklapte menu. U kunt nu uit een aantal verschillende bitrates kiezen. Daarbij geldt: hoe lager het hier genoemde getal, hoe kleiner het bestand maar ook hoe minder de geluidskwaliteit. Daarbij geldt overigens wel dat 128 kbps gelijk staat aan vrijwel cd-kwaliteit, terwijl de meeste mensen vanaf 192 kbps geen verschil meer horen met de cd. Wilt u zoveel mogelijk muziek meenemen op uw mp3-speler, dan is 128 kbps dus een prima keuze, gaat u voor kwaliteit dan is 192 kbps een prima compromis tussen kwaliteit en bestandsgrootte. Wij kiezen voor de laatste optie.

Stap 9

[afbeelding0]De standaardmap waarin Media Player de naar mp3-formaat geripte cd's plaatst, is Mijn documenten, Mijn muziek. U kunt deze keuze desgewenst aanpassen; klik daarvoor weer op de knop Rippen en klik in het bijbehorende menu op Meer opties. Op het tabblad Muziek rippen vindt u achter de genoemde standaardlocatie de knop Wijzigen; klik hierop en blader naar de map waar u de geripte cd's wilt bewaren. Dat kan bijvoorbeeld een schijfstation zijn met lekker veel vrije schijfruimte. Wilt u toch gebruik maken van de submap van Mijn documenten, vergeet dan niet deze map regelmatig te legen door de mp3'tjes op een cd te zetten. Anders krijgt u een wel heel grote map Mijn documenten.

Stap 10

[afbeelding0]Als alle instellingen gemaakt zijn, klikt u weer op Rippen. Selecteer dan de optie {naam cd} gevolgd door de stationsletter van uw speler of recorder en dan het woord rippen. Het eigenlijke omzetten van een muziek-cd duurt niet heel erg lang, maar is wel afhankelijk van de snelheid van uw pc en de leescapaciteit van uw cd-speler of recorder. Vaak zijn branders net iets sneller en nauwkeuriger als het om rippen gaat, iets om in uw achterhoofd te houden.

Stap 11

[afbeelding0]Na het rippen vindt u de geproduceerde mp3-bestanden standaard in de map Mijn documenten, Mijn muziek. Deze map is wederom onderverdeeld in een aantal submappen, waar u bijvoorbeeld uw online aangekochte muziek vindt of andere geripte cd's. De mapnaam die Media Player 11verzint voor een geripte cd is meestal eerst de artiestennaam, in die map vindt u dan vervolgens nog een map met de naam van het album. En daar weer in staan de uiteindelijke mp3-bestanden. Keurig voorzien van de juiste tracknaam. Mits de cd overigens herkend is, zo niet dan zijn de bestanden voorzien van een nummer.

Stap 12

[afbeelding0]Voor het overhevelen van de mp3'tjes naar uw mp3-speler kunt u Media Player zelf gebruiken, of de bij de speler geleverde software. Veel mp3-spelers (behalve helaas de iPod) verschijnen simpelweg als schijfstation in Windows Verkenner. In dat geval sleept u gewoon de gewenste mp3-bestanden naar dit schijfstation. Ook steeds meer mobiele telefoons zijn in staat tot het opslaan van mp3-bestanden. In dat geval gebruikt u de bij de telefoon geleverde software.

Ellende

Het rippen van oudere cd's (zeg maar van vóór 2000) zal over het algemeen geen enkel probleem opleveren. Gaat er daarbij iets fout, dan is dat meestal de schuld van een vette vingerafdruk of een vervelende kras. De afgelopen jaren zijn er echter cd's op de markt verschenen die niet meer aan de internationale standaarden voor muziek-cd's voldoen. Dit alles onder het mom van kopieerbeveiligingen. Behalve dat veel van deze cd's niet of niet goed afspelen in gewone cd-spelers doen ze het meestal helemaal niet op de pc. U kunt veel ellende omzeilen door meteen na het sluiten van de lade van uw cd/dvd-speler in uw pc de Shift-toets een seconde of tien ingedrukt te houden. Daarmee voorkomt u in ieder geval dat er snel en stiekem virusachtige software wordt geïnstalleerd die het afspelen van kopieerbeveiligde cd's tegengaat. Lukt het dan nog altijd niet om de cd te rippen of zelfs af te spelen, dan kunt u uw pc als ripper afschrijven. Althans, het wordt dan allemaal wel heel ingewikkeld. Handiger is het dan om te kijken of de cd afspeelbaar is in een gewone stereo cd-speler. Is dat het geval, dan zijn er perspectieven, zeker als u een beetje geavanceerde geluidskaart in uw pc hebt zitten. Verbindt de huiskamerspeler dan via de (optische) digitale spdif-uitgang met de spdif-ingang van uw geluidskaart. Vervolgens kunt u met een gratis geluidsbewerker als Audacity de cd alsnog in digitale kwaliteit opnemen en omzetten naar mp3. Deze procedure is echter alweer een workshop op zich, maar het is bij erg beveiligde cd's vaak de enige uitweg. Let tijdens de aankoop van een cd ook goed op of er een kopieerbeveiliging aanwezig is; meestal wordt dit in kleine lettertjes op de achterkant vermeld. Weet u het niet zeker, vraag het dan na. Is een cd beveiligd, dan kunt u deze het best laten liggen omdat er maar al te vaak problemen tijdens het afspelen optreden.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.