Omdat je zorgkosten hoog kunnen oplopen als je in het ziekenhuis terechtkomt, moet iedereen in Nederland een zorgverzekering hebben. Maar ook met een zorgverzekering zijn er nog veel kosten die je zelf moet betalen. Laat je niet verrassen en zorg dat je hiervoor geld achter de hand hebt. Voor sommige kosten kun je ook een aanvullende zorgverzekering afsluiten.

Ook interessant voor jou: Zo vind je de beste zorgpolis voor jou en je gezin

Verplicht eigen risico

Iedereen met een zorgverzekering heeft een verplicht eigen risico van 385 euro. Je betaalt dit eigen risico voor bijna alle zorg in het basispakket. Er zijn een paar uitzonderingen. De belangrijkste is de huisarts. Daar kun je altijd naartoe zonder iets te betalen. Ook wijkverpleging en verloskundige hulp vallen niet onder het eigen risico. Als je zwanger bent, krijg je bovendien de niet-invasieve prenatale test (NIPT) en de 20-wekenecho vergoed, zonder dat je je eigen risico hoeft aan te spreken. Ook voor behandelingen bij bepaalde chronische ziekten en bij orgaandonatie gelden uitzonderingen. Voor kinderen tot 18 jaar hoef je nooit eigen risico te betalen.

De rekening voor het eigen risico komt vaak op een onverwacht moment. Het kan zijn dat je dan plotseling een groot bedrag moet betalen. Met een bezoek aan een specialist in het ziekenhuis kun je al in één keer door je volledige eigen risico heen zijn. Vind je het lastig om een groot bedrag in één keer te moeten betalen? Vraag dan aan je verzekeraar om het eigen risico gespreid van je rekening af te schrijven. Als achteraf blijkt dat je toch niet je volledige eigen risico hebt gebruikt in een jaar, kun je het teveel betaalde bedrag terugkrijgen.

©Geber86

Vrijwillig eigen risico

Als je jong en gezond bent en weinig zorgkosten verwacht, kun je kiezen voor een hoger eigen risico. Je kunt het eigen risico verhogen met 100, 200, 300, 400 of 500 euro. In ruil daarvoor krijg je korting op de premie en die korting kan interessant zijn. Maar als je tegen je verwachting in toch hoge zorgkosten moet maken, betaal je daarvan wel een groter deel zelf. Als je je eigen risico met 500 euro verhoogt, moet je dus in het uiterste geval 885 euro zelf betalen. Zorg dat je dit bedrag achter de hand hebt, want je weet maar nooit. 

Eigen bijdrage voor medicijnen

Als je medicijnen nodig hebt, moet je soms een eigen bijdrage betalen. Dat kan gebeuren als je een duurder middel wilt hebben dan het voorkeursmiddel met dezelfde werkzame stof. Je moet het verschil dan zelf betalen. Dat is de eigen bijdrage. Is het voor jou heel belangrijk dat je toch het duurdere medicijn gebruikt, bijvoorbeeld omdat je allergisch bent voor het goedkope middel, dan kan je zorgverzekeraar een uitzondering maken. Je krijgt dan het goedkopere middel als het kan en het duurdere middel als er een medische noodzaak is. Je dokter moet aangeven dat er een medische noodzaak is voor het duurdere middel.

Voor sommige medicijnen betaalt de fabrikant de eigen bijdrage terug. Meer informatie hierover vind je op de website Terugbetaalregeling.nl.

In totaal betaal je in een jaar nooit meer dan 250 euro eigen bijdrage voor medicijnen. De eigen bijdrage komt bovenop het eigen risico. Dat werkt zo:

Stel je hebt iedere maand een voor 100 euro medicijnen nodig en de eigen bijdrage is 25 euro. Dan moet je 25 euro zelf betalen, aan je apotheek of aan je zorgverzekeraar. Je zorgverzekeraar trekt de overige 75 euro van je eigen risico af. Daarvoor krijg je een rekening van je zorgverzekeraar.

Na 6 maanden ben je door je eigen risico heen. Vanaf dat moment krijg je de resterende 75 euro vergoed. Na 10 maanden heb je ook het maximum van je eigen bijdrage bereikt. Vanaf dat moment krijg je je volledige medicijnkosten vergoed. Van de 1200 euro die je medicijnen per jaar kosten, heb je dan 635 euro zelf betaald. Je zorgverzekeraar heeft 565 euro betaald.

Er zijn aanvullende zorgverzekeringen met een vergoeding voor de eigen bijdrage van medicijnkosten. Je kunt je niet aanvullend verzekeren voor het eigen risico. 

©Liami

Andere eigen bijdragen

Ook voor sommige hulpmiddelen en nog een paar andere zorgkosten gelden eigen bijdragen. Voor een hoortoestel bijvoorbeeld betaal je een kwart van de kosten zelf. Met een aanvullende verzekering kun je dat bijverzekeren tot 100 procent.

Voor een kunstgebit betaal je ook 8 tot 25 procent zelf. Verder geldt er een eigen bijdrage voor orthopedische schoenen van 130 euro per paar. Ook hiervoor kun je je bijverzekeren.

Ga je naar het ziekenhuis met de taxi, eigen auto of openbaar vervoer, dan moet je dat meestal zelf betalen. Je kunt alleen een vergoeding krijgen bij bepaalde ziekten of behandelingen, zoals nierdialyses, behandelingen bij kanker en als je afhankelijk bent van een rolstoel. Maar ook dan betaal je wel een eigen bijdrage van 118 euro per jaar. Bijverzekeren is mogelijk.

©romaset

Zorg die niet is verzekerd

Het basispakket vergoedt erg veel, maar niet alles. Fysiotherapie bijvoorbeeld valt niet onder de basisverzekering. Wil je naar een alternatief genezer, dan betaal je dat zelf. Ook de meeste tandartskosten zitten niet in het basispakket. Je kunt hiervoor een aanvullende verzekering voor afsluiten, maar daar betaal je meer premie voor. Maak dus een zorgvuldige afweging of je de extra zekerheid van een aanvullend pakket echt nodig hebt. Meer hierover lees je in de Keuzehulp aanvullende zorgverzekering en tandartsverzekering.

Niet-gecontracteerde zorgverleners

Als je een naturaverzekering hebt, krijg je alleen de zorg van gecontracteerde zorgverleners volledig vergoed. Kies je toch een andere zorgverlener, dan krijg je geen volledige vergoeding, maar een vergoeding die kan variëren van 60 tot 80 procent. De rest moet je dan zelf betalen. Het is verstandig om na te gaan of je de kosten volledig vergoed krijgt voordat je een zorgverlener kiest. Welke zorgverleners volledig worden vergoed, kun je vinden op de website van je zorgverzekeraar. Wil je volledige keuzevrijheid en honderd procent vergoeding? Dan kun je kiezen voor een restitutiepolis, maar die is wel een stuk duurder. Een combinatiepolis zit daar tussenin.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.