Een prima thuis, tenminste...als u niet te erg verwend bent door Microsoft

Hebben we het over installatieprocedure, meegeleverde software en ondersteuning, dan hoort SuSE Linux al jaren bij de top van de Linux-distributies. Inmiddels levert het bedrijf versie 9.1 met daarin voor het eerst een kernel uit de 2.6 reeks, het nieuwe kloppende hart van Linux. SuSE 9.1 is compleet. U kunt het zo gek niet bedenken of SuSE 9.1 levert het mee op één van de vijf installatie-cd's of op de installatie-dvd: van brandpakket tot html-editor en van office-pakket tot webserver. Bij de Professional Edition die wij bekijken zit een dvd met daarop de 64 bits versie van het besturingssysteem. Hebt u dus een AMD Athlon 64-processor, dan haalt u met SuSE meteen alles uit de processor. Installatie De installatie verloopt goed; SuSE kan goed overweg met reeds gepartitioneerde schijven en doet zelf een voorstel als Windows ook een aantal partities in gebruik heeft. Handig: SuSE kan ntfs-partities verkleinen om ruimte te creëren voor Linux-partities. Aan het eind van de installatie kunt u meteen de laatste updates binnenhalen. Dat is nodig, want net als elk ander besturingssysteem kampt ook Linux met bugs en beveiligingslekken die aangepakt moeten worden. Veel programma's zijn in het Nederlands, maar u krijgt ook een deel Engelstalige applicaties. Sommige vertalingen zijn ronduit krom en verwarrend, terwijl andere weer uitmuntend zijn. Zo werkt Open Office standaard erg prettig, inclusief de spellingcontrole en de fraaie anti alias-lettertypes. Configuratie YaST2 is (nog steeds) het centrale beheerpunt van SuSE. Hiermee houdt u het systeem up-to-date, verwijdert en installeert u software, detecteert u hardware, regelt u netwerkdiensten en kunt u gebruikers beheren. Waar het bijhouden van het systeem eenvoudig is, moet u voor het installeren en verwijderen van software wel even gaan zitten. Door alle pakketten en opties kunt u namelijk snel het overzicht verliezen. Bovendien zal het principe van afhankelijkheden (dependencies, software x werkt alleen als software y aanwezig is) voor beginnende gebruikers niet helder zijn. Als desktopomgeving komt SuSE 9.1 standaard met KDE 3.2.1. Deze uitstekende Windows-kloon voldoet prima en is bijna tot op de pixel nauwkeurig te configureren. Uiteraard levert SuSE ook concurrent GNOME 2.4 en andere, minder bekende Windows-managers als WindowMaker en TWM. Multimedia Net als Windows XP kan ook SuSE Linux standaard geen dvd's afspelen of cd's rippen naar hoge kwaliteit mp3. Daarvoor moet u eerst extra (open source) software downloaden – dat is niet meteen duidelijk en ontdekken we pas na enig speurwerk in de documentatie. Wel heeft SuSE standaard ondersteuning voor de open source codec Ogg Vorbis. Digitale foto's beheert u met Digikam en video-opnames bewerkt u met Mainactor. SuSE Linux is ook goed uitgerust voor de dagelijkse internetronde. Voor surfen, e-mailen en chatten zijn diverse applicaties aanwezig die allemaal zo hun voor- en nadelen hebben. Lastig: lang niet alle programma's delen dezelfde interface bij veel voorkomende zaken. Zo komen er bij het openen van bestanden in een programma diverse indelingen voorbij en dat betekent vaak even zoeken hoe het ook weer zit. Conclusie De installatieprocedure heeft SuSE nu wel onder de knie. Ook dagelijks werken met het systeem gaat redelijk goed. Toch, SuSE blijft Linux en Linux blijft vooralsnog hard werken. Kan SuSE als desktopvervanger dienen? Nee, niet voor de verwende Windows- en MacOS X-gebruiker. Daarvoor heeft het systeem te veel ruwe kantjes. Wie daar wel van gecharmeerd is en het na de zoveelste virusaanval echt gehad heeft met de monopolist uit Redmond, vindt in SuSE een goed gemeubileerd en gestoffeerd thuis. Minimale systeemeisen: Pentium I of vergelijkbaar, 128 MB geheugen, 400 MB vrije schijfruimte Prijs: Personal Edition: €30, Professional Edition € 90 Info: www.suse.com

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.