Vroeg of laat kom je op zijn minst wel een keer problemen tegen in Windows. Een registersleutel die verkeerd staat, een proces dat niet wil stoppen, malware die maar mee blijft opstarten of je hebt even wat systeeminformatie nodig. De Sysinternals-tools bieden uitkomst.

In dit artikel gaan we enkele handige programma's bespreken van de Sysinternals-suite van Microsoft (zie ook www.sysinternals.com). Deze suite bevat tools die net even verder gaan dan de ingebouwde tools in Windows, waarmee het mogelijk wordt om veelvoorkomende problemen in Windows het hoofd te bieden, om malware te voorkomen en om inzicht te krijgen in je systeem. Lees ook: Windows 10 terugzetten naar oude Windows-versie.

01 Aan de slag met Sysinternals

Alle programma's in de suite van Sysinternals zijn portable, dat wil zeggen dat je ze dus niet hoeft te installeren. De tools in de suite die wij zullen gaan bespreken zijn Process Explorer, een veel krachtigere versie van Taakbeheer, Process Monitor dat de pc in de gaten kan houden, Autoruns, dat opstartitems kan beheren en BgInfo om systeeminformatie op het bureaublad weer te geven.

De makers van Sysinternals willen de software zo eenvoudig mogelijk beschikbaar maken: daarom kun je via deze url de volledige collectie aan tooltjes in één keer downloaden als zipje van slechts 14,5 MB. Natuurlijk kun je ook de losse tools downloaden, als je dat liever wilt.

Sysinternals heeft ook nog een alternatieve distributiemethode: een netwerkschijf die voor iedereen beschikbaar is met daarop alle Sysinternals-tools. Je opent deze netwerkschijf met een aantal commando's via de Opdrachtprompt. Open de Opdrachtprompt door met de rechtermuisknop op het startmenu te klikken (in Windows 8 en 10) en te kiezen voor Opdrachtprompt (administrator). Voer het volgende commando in: net start webclient en druk op Enter, gevolgd door robocopy.exe \\live.sysinternals.com\tools C:\sysinternals. De bestanden worden nu gekopieerd en automatisch in betreffende map geplaatst. Typ ten slotte net stop webclient gevolgd door Enter om de verbinding weer te verbreken. Als je nu naar de map C:\sysinternals gaat, zie je daar alle Sysinternals-tools.

©PXimport

01 Alle tools in de Sysinternals-suite worden binnengehaald en in de map C:\sysinternals geplaatst.

02 Process Explorer openen

We beginnen met Process Explorer, een geavanceerder soort Taakbeheer dan die in Windows. Je opent Process Explorer door in de map C:\sysinternals het bestand procexp.exe te openen. Doe dat wel even met administratorrechten, door er met de rechtermuisknop op te klikken en te kiezen voor Als administrator uitvoeren. Klik na het openen op Agree om akkoord te gaan met de licentievoorwaarden.

Op het hoofdscherm zie je direct al behoorlijk wat informatie. Links staan alle processen in een 'boomweergave'. In deze weergave is het eenvoudig in te zien welke processen bij elkaar horen. Van elk proces zijn de volgende gegevens zichtbaar: CPU, Private Bytes, Working Set, PID, Description en Company Name. De kolom CPU duidt de hoeveelheid processorkracht aan die een proces verbruikt. Private Bytes geeft de hoeveelheid werkgeheugen aan die toegekend is aan een proces, en Working Set de hoeveelheid geheugen dat daadwerkelijk verbruikt wordt. De kolom PID tot slot toont de zogenoemde process identifier, een uniek nummer om een specifiek proces mee te identificeren. Het is mogelijk om Taakbeheer te vervangen met Process Explorer. Hiervoor klik je op Options / Replace Task Manager. Mocht je het originele Windows Taakbeheer weer terug willen hebben, dan selecteer je simpelweg dezelfde optie.

©PXimport

03 Op het Image-tabblad van een proces vind je veel extra informatie, zoals wanneer het gestart is, de mogelijkheid om het te verifiëren en de locatie waar gedefinieerd is om automatisch te starten (bij Autostart Location).

03 Process Explorer-interface

Als je met de rechtermuisknop op een proces klikt, verschijnt een aantal opties. Met Window kun je indien van toepassing het venster dat bij het proces hoort naar voren brengen, door op Bring to Front te klikken. Met Restart kun je een proces opnieuw starten, en met Search Online wordt de browser geopend met een zoekopdracht naar de naam van het proces. Met de optie Check VirusTotal wordt het proces geüpload naar de VirusTotal-service. Als je deze optie kiest (en op Yes klikt om akkoord te gaan met de voorwaarden van die dienst), dan zie je na een tijdje in de kolom VirusTotal bijvoorbeeld 0/54. In dat geval hebben nul van de 54 virusscanners die de webdienst VirusTotal gebruikt malware in het proces aangetroffen.

Kies je voor optie Properties in het rechtermuisknopmenu dan verschijnt veel andere informatie van een proces, verdeeld over tien tabbladen. We noemen een paar voorbeelden: op het tabblad Image zie je onder meer wanneer een proces gestart is (achter het kopje Started). Op het tabblad Performance Graph zie je wat voor systeembronnen recentelijk verbruikt zijn en op het tabblad Threads zie je het aantal threads dat het proces heeft.

Een andere handigheid is om het proces te vinden bij een bepaald open venster. Hiervoor klik je op de reddingsboei naast de verrekijker (laatste pictogram in de rij). Houd de knop ingedrukt, waarna Process Explorer verdwijnt en beweeg de muis naar het venster waarvan je het achterliggende proces wilt weten. Laat de muis los en het proces wordt automatisch in Process Explorer geselecteerd.

Wat is een 'handle'?

Regelmatig zie je in Windows Taakbeheer en ook in Process Explorer de term 'handle' voorbijkomen. Windows gebruikt een uniek getal om daarmee unieke objecten in het geheugen mee aan te duiden, zoals een venster, een bestand dat open is of een proces, dat is de handle. Zo'n handle dient als referentie naar het object. Zo kun je bijvoorbeeld zien welke bestanden een proces in gebruik heeft. In Process Explorer kun je de handles van een proces zien door op Ctrl+H te drukken en desgewenst specifieke handles sluiten.

Overigens zijn DLL's (de zogenoemde dynamic link libraries) gedeelde code die bepaalde functionaliteiten leveren. Deze DLL's zijn aparte bestanden, zodat ze eenvoudig door meerdere programma's gebruikt kunnen worden. Deze zie je met Ctrl+D.

04 Process Monitor

Process Monitor is, in tegenstelling tot Process Explorer, meer een passieve tool om te zien wat er allemaal aan de gang is binnen je systeem. Je opent het door in de map C:\sysinternals te kiezen voor het bestand Procmon.exe. Voer ook dit programma uit als administrator voor alle mogelijkheden en klik na het openen op Agree om akkoord te gaan met de licentievoorwaarden.

Er komen continu nieuwe gebeurtenissen binnen die Process Monitor vastlegt, dus de lijst wordt alsmaar langer. Standaard zie je de volgende kolommen in Process Monitor: Time, Process Name, PID, Operation, Path, Result en Detail. Time is de tijd waarop het event plaatsvond; Process Name is het verantwoordelijke proces; Operation is wat voor actie er plaatsvond, Path is het bestandspad waarop het event betrekking had. De kolom Result geeft aan of een actie is gelukt, en kan onder andere de aanduiding SUCCESS, NAME NOT FOUND of ACCESS DENIED bevatten. In Detail staat verder gedetailleerdere informatie. Wat handig is bij een event, is om er met de rechtermuisknop op te klikken en te kiezen voor Jump To. Het Path wordt dan geopend, dat kan registersleutel zijn of een map of bestand.

©PXimport

04 Hier zie je een heleboel events bij Process Monitor binnenkomen, dat gebeurt al als je maar een paar programma's open hebt staan.

05 Dieper in Process Monitor

Het aantal problemen dat je kunt oplossen met Process Monitor is zeer groot, al bestaat daar niet zo maar een eenvoudig stappenplan voor. Wat kan helpen als je een probleem hebt, is om Process Monitor open te houden en zodra het probleem optreedt het loggen stop te zetten, door op File en Capture Events te klikken. Vervolgens kun je filteren door met de rechtermuisknop op de procesnaam of Operation te klikken en te kiezen voor Include om alleen events van dat proces weer te geven of met die operation. Klik op Exclude om events van dat proces weg te halen.

Voorbeeld: je wilt weten waar een bepaalde registersleutel is voor een Windows-instelling. Dan filter je op Explorer.EXE door die te 'includen', vervolgens voer je de Windows-instelling uit door deze aan te passen en op te slaan en daarna stop je het vastleggen van events door op File / Capture Events te klikken. Nu filter je bijvoorbeeld op RegSet Value, omdat een Windows-instelling altijd een registerinstelling wijzigt. Na even zoeken zie je daar de betreffende wijziging. Dit kun je ook bijvoorbeeld doen met een foutmelding: filter op het proces dat de foutmelding veroorzaakt en kijk wat er gebeurt net voor de foutmelding. Dat kan hints bieden over wat er misgaat.

©PXimport

05 In dit geval hebben we een filter ingesteld voor Explorer.EXE met RegSet-events.

06 Autoruns

Autoruns is een zeer krachtige tool bedoeld voor elke Windows-poweruser. Met Autoruns kun je inzien wat er allemaal mee opstart met de computer. Dat is meer dan alleen de processen die je ziet in de Taakbeheer van Windows 8.1 en Windows 10. Je opent Autoruns door het bestand autoruns.exe te openen in de map C:\sysinternals. Voer ook dit programma uit als administrator om optimaal van alle functies gebruik te kunnen maken en ga daarna akkoord met de voorwaarden. Je ziet hier een aantal kleuren per opstartitem. Standaard analyseert Autoruns alle opstartitems of deze ondertekend zijn. Vaak zijn ondertekende processen veiliger.

Roze houdt in dat er geen handtekening is gevonden. Geel houdt in dat er een opstartitem bestaat, maar dat het bestand of de taak niet langer bestaat. Net als bij Process Explorer en Process Monitor kun je met de rechtermuisknop op een item klikken en kiezen voor Jump to om direct naar het item te springen om rond te kijken. Om een opstartitem uit te schakelen, vink je het uit. Om het permanent te verwijderen, klik je er met de rechtermuisknop op en klik je op Delete.

07 Malware herkennen met Autoruns

Bovenin Autoruns kun je overigens filteren per item, bijvoorbeeld op loginitems (Logon), geplande taken (Scheduled Tasks). Op het tabblad Internet Explorer zie je alle IE-invoegtoepassingen. Met een vinkje schakel je het een en ander uit. Het beste vink je alles uit, voor een optimale browserervaring. Eventuele malware herken je aan een mogelijke combinatie van dingen: dat de invoegtoepassing niet digitaal ondertekend is, er geen Publisher is, dat de invoegtoepassing zich vaak bevindt bij het Logon-tabblad. Verder bevindt malware bevindt zich vaak in C:\Windows of C:\Windows\System32 en heeft het een naam die nergens op slaat met een willekeurig pictogram. Zie je zo'n proces, scan het dan even met VirusTotal (op dezelfde manier als bij Process Explorer) en schakel het uit. Een andere handigheid is om wijzigingen bij te houden van opstartitems.

Je kunt de huidige scan opslaan in Autoruns door op File en dan Save te klikken. Als je dan op een later tijdstip opnieuw Autoruns opent, kun je de wijzigingen sindsdien eenvoudig zien door op File en Compare te klikken. Kies in het venster dat nu verschijnt voor het bestand dat je toen op hebt geslagen. Vervolgens zie je gewijzigde configuraties in Autoruns in het groen weergegeven. Zo wordt het makkelijker om de malware te herkennen: je hoeft alleen de wijzigingen door te nemen.

©PXimport

07 In dit geval is het enige verdachte proces stack.exe: het is niet ondertekend (roze kleur), heeft geen Publisher, het staat op het Logon-tabblad. Echter, het staat wel in de Program Files-map, dus alles lijkt toch veilig.

08 Andere Windows-installatie analyseren met Autoruns

Autoruns heeft een heel handige functie waarmee je een harde schijf kunt analyseren van een andere computer. Stel je zit met een pc die niet meer op wil starten of die helemaal vol zit met malware, dan heeft Autoruns de mogelijkheid om deze harde schijf te analyseren en de opstartitems in te zien en aan te passen. Hiervoor is het nodig de harde schijf aan met je computer te verbinden, bijvoorbeeld met een usb-dockingstation met SATA-aansluiting erin. Heb je dat eenmaal gedaan, dan klik je in Autoruns op File en daarna op Analyze Offline System. Vul nu het pad in naar de Windows-map op de harde schijf bij System Root en ook het pad User Profile met het pad naar een gebruikersprofiel dat aanwezig is op de computer. Heb je dat eenmaal gedaan, klik dan op OK om Autoruns de Windows-installatie te laten analyseren. Je kunt nu rustig alle opstartitems bekijken, de verdachte processen er tussen uit vissen en deze uitschakelen.

©PXimport

08 Om een offline systeem te analyseren, vul je even de locatie van de Windows-map in en het User Profile.

09 Systeeminfo op je bureaublad met BgInfo

Om de belangrijkste systeembronnen in de gaten te houden, kan BgInfo van pas komen. Daarmee wordt belangrijke systeeminformatie op de bureaubladachtergrond weergegeven. Let op, als je beeldscherm een hoog aantal dpi heeft, is het nodig even met de rechtermuisknop op Bginfo.exe te klikken en te kiezen voor Eigenschappen. Ga naar het tabblad Compatibiliteit en kies voor Beeldscherm aanpassen uitschakelen bij hoge DPI-instellingen. Klik op OK om het venster te sluiten en de wijzigingen actief te maken. Je opent BgInfo door op het bestand Bginfo.exe te klikken in je Sysinternals-map.

Als je nu op Apply klikt in BGInfo verschijnt direct veel pc-informatie op de achtergrond, zoals de hoeveelheid vrije ruimte, de opstarttijd, de cpu, het geïnstalleerd geheugen, het IP-adres en meer. Je kunt het geheel configureren door in het grote tekstvak te typen en de tekst aan te passen. Variabelen zijn aangegeven met de haakjes: . Je kunt informatie weghalen door het gewoon in het tekstvak weg te halen. Als je weer iets wilt toevoegen, selecteer je die bij Fields en klik je op Add. Bij Position kun je instellen waar BgInfo wordt weergeven en bij Background kun je kiezen wat er moet gebeuren met je bureaubladachtergrond. Standaard wordt die gewoon behouden en wordt de systeeminformatie er transparant overheen gelegd. Je kunt op Use these settings klikken om deze aan te passen.

©PXimport

09 Rechts kun je extra informatie toevoegen en in het blauwe vak kun je gewoon typen en schuiven met alle informatie.

10 Overige tools

Er bevinden zich nog een heleboel andere tools in Sysinternals. Als je bezig bent een probleem te analyseren, kunnen deze tools in Sysinternals je eveneens helpen, bovenop de eerdere. Een handige tool is bijvoorbeeld TCPView, dat je kunt starten met Tcpview.exe. Je ziet vervolgens een lijst met actieve internetverbindingen, met de procesnaam, het protocol (TCP of UDP), het lokale adres, de poort, het externe adres en de externe poort en de staat. Door met de rechtermuisknop op een verbinding te klikken, kun je deze bijvoorbeeld stoppen door voor Close Connection te kiezen. Je kunt ook een 'Whois' doen om informatie over de domeinnaam, indien beschikbaar, te verkrijgen. Rode verbindingen zijn overigens net verwijderd, groene verbinding zijn nieuw.

Om snel informatie te verkrijgen over de pc, is Coreinfo handig. Je opent Coreinfo door met de rechtermuisknop in de map C:\sysinternals te klikken met shift ingedrukt. Kies dan voor Opdrachtpromptvenster hier openen. Typ vervolgens Coreinfo.exe en druk op Enter. Je ziet nu bijvoorbeeld of er een hypervisor is of de processor 64 bit is en je ziet de overige instructies die je cpu ondersteunt.

©PXimport

Coreinfo geeft veel informatie weer over de processor van het systeem, zoals welke functies die allemaal heeft.

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is geen simpele 'frietpan zonder olie'. Met twee manden én een stoomfunctie richt dit apparaat zich op de thuiskok die net iets meer wil. Denk aan een hele kip bereiden met stoom en hete lucht, of tegelijkertijd een hoofd- en bijgerecht klaarmaken. In deze review lees je wat er goed gaat, wat beter kan en voor wie deze airfryer echt een aanwinst is.

Eerste indruk

De Philips Airfryer 5000-serie NA555/00 is een airfryer met wat extra's: een stoomfunctie. Dit apparaat heeft twee manden met een totale capaciteit van 9 liter: een grotere lade van 6 liter voor hoofdgerechten en een kleinere van 3 liter voor bijgerechten of snacks. Volgens Philips kun je hiermee verschillende ingrediënten tegelijkertijd bereiden, met een keuze uit frituren, stomen of een combinatie van beide.

De machine in het kort: de airfryer is uitgerust met zogeheten RapidAir Plus-technologie, alleen beschikbaar bij Philips, waarbij hete lucht snel en gelijkmatig rondom de ingrediënten circuleert. Op papier betekent dat tot 90 procent minder vet dan bij friet en snacks uit de friteuse, al is uit onderzoek al gebleken dat dat een wel heel positieve vergelijking is.

De maximale baktemperatuur bedraagt 200 graden Celsius en er zijn 12 voorgeprogrammeerde programma's beschikbaar. De bediening verloopt via een digitaal aanraakscherm, waarbij temperatuur en tijd handmatig kunnen worden aangepast.

De bouwkwaliteit van het (erg grote) apparaat is degelijk, met een zilverkleurige roestvrijstalen afwerking. De airfryer weegt ruim 8,7 kilo. Met afmetingen van 35,1 x 38,2 x 44,3 cm neemt hij bovendien behoorlijk wat ruimte in op het aanrecht. Philips stelt dat het ontwerp compacter is dan andere modellen met twee manden naast elkaar. Dat is niet helemaal zo; de eerder geteste Ninja was duidelijk een slag kleiner.

©Saskia van Weert

Uitpakken en installatie

De airfryer zit in een grote doos en is goed beschermd tegen beschadiging tijdens het transport. Na het uitpakken van de airfryer kwamen er drie zaken in me op:

Punt 2 komen we verderop op terug. Maar eerst naar de handleiding: die zit er niet bij. Best een teleurstelling, want het is geen apparaat dat je zonder instructies uit de losse pols meteen intuïtief bedient. Wel staan er QR-codes op de doos, die na het scannen een online pdf openen van… meer dan 1800 pagina's! Alle verschillende talen zijn gebundeld in één bestand, waarbij Nederlands op pagina 704 begint. Dat is totaal onwerkbaar. Op de eigen pc heb ik er een kleiner bestand van gemaakt met alleen de eigen taal, en dat is meteen ook een advies aan Philips: niet doen, zo. Het hoeft ook weer geen full colour-boek te zijn, maar iets van een handzaam bestand zou prettig zijn.

Wat er wél bij zit, is een zwart-witte quickstartgids waarvan me niet duidelijk is wat de bedoeling van de handelingen is. Aangeraden wordt, zo maak ik eruit op, om het stoomgedeelte van de airfryer een reinigingsprogramma te laten doorlopen. De auteur van deze review is nog geen 50 en heeft goede ogen, maar deze folder was zo onduidelijk dat ik hem maar even heb laten zitten.

Handleiding: een gemiste kans

De pdf-handleiding die er wél is, is niet foutloos. Op zich wordt de werking van de airfryer goed uitgelegd. Er is een algemeen gedeelte, een deel over eten maken met de airfryerfunctie, vervolgens een deel over de combinatie van stomen en airfryen én er is een deel over de stoomfunctie, met telkens een tabelletje erbij van welk eten er hoelang in moet.

Echter, meerdere malen wordt aangehaald dat wortelgroenten zoals bloemkool en broccoli in de airfryer kunnen worden bereid. Dat zijn echter geen wortelgroenten. Slordig. Ook staat het gedeelte over friet maken vlak onder de stoominstructies. En zonder te testen kunnen we dit zeggen: friet maak je niet met stoom – zelfs niet in deze airfryer.

Er staan wel meer wat vreemde dingen in de handleiding, zoals dat je de mandjes met eten meermaals dient om te schudden boven de gootsteen. Daar zie ik echt het nut niet van in. Ik vermoed dat de handleiding is vertaald uit het Engels en dat men Amerikaans-achtige claims wil voorkomen door maar zo veel mogelijk aandacht aan veiligheid te besteden. De waarschuwing over de hete buitenkant is wel op zijn plaats: die klopt.

©Saskia van Weert

Het waterreservoir van de Philips-airfryer.

Uiterlijk en indeling

Het is een robuuste machine, rvs en matgrijs. Aan de achterzijde zitten twee afstandhouders die ervoor zorgen dat je hem niet te dicht tegen de muur zet. De warme lucht en stoom moeten tijdens het gebruik immers wel weg kunnen. Bovenop zit een bakje om water in te doen als je de stoomfunctie gebruikt. Links een kleine lade met airfryerfunctie voor kleine gerechten, rechts een grote lade die met alle functies overweg kan: airfryen, stomen, en stomen + airfryen.

De lades zijn verschillend ingedeeld. De kleine lade heeft een roostertje op de bodem dat je eruit kunt halen en dat ervoor zorgt dat de hete lucht ook onder het eten komt. In de grote lade zit een soort binnenpan, die er eveneens uit te halen is voor schoonmaakdoeleinden. De vierkante binnenpan past maar op één manier in de lade, dus je kunt hem er niet per ongeluk verkeerd in duwen.

©Saskia van Weert

Bediening en interface

De bediening lijkt heel ingewikkeld, en dat komt doordat er uit de doos een transparante sticker over het bedieningspaneel zit geplakt met werkelijk álle beschikbare knopjes erop. Na het verwijderen van de sticker blijkt het aantal keuzemogelijkheden behoorlijk mee te vallen.

Na het indrukken van de aan-uitknop kies je welke lade(s) je wilt gebruiken, en alleen de knoppen die van toepassing zijn op de gekozen lade en daarna de gekozen functie, lichten op. Als je lade 1 selecteert, zie je dus alléén de knoppen voor tijd en temperatuur en de voorkeuzemenu's. Kies je lade 2, dan heb je meer keuzes, namelijk voor airfryer, stomen en een combinatie ervan, maar ook de voorkeuzemenu's en reinigingsprogramma's.

Voorkeuzeprogramma's zijn overigens niet 'magisch'. Het zijn vastgestelde combinaties van een bepaalde tijd en een bepaalde temperatuur. Ze staan duidelijk in de handleiding beschreven. Tijdens de testperiode zijn ze niet gebruikt; ze zijn namelijk bedoeld voor een vaste hoeveelheid ingrediënten. Als je er meer of minder in doet, werkt het al meteen minder goed en moet je alsnog zelf de tijd aanpassen.

©Saskia van Weert

De sticker die over het bedieningspaneel zit geplakt toont alle beschikbare knoppen.

Prestaties: airfryen

Voor 'klassiek' airfryen heb je de keuze uit de kleine en de grote lade. De kleine is vooral geschikt voor bijvoorbeeld één kroket of één afbakbroodje. Voor de meeste bereidingen zul je vooral de grote mand gebruiken. De prestaties zijn prima; zeker in de grote mand is eten sneller gaar en krokant dan in airfryers van andere merken. Philips was het eerste grote bedrijf dat airfryers op de markt bracht en die voorsprong uit zich nog steeds in de kwaliteit van de meeste modellen – zeker de wat duurdere, zoals deze met veel vermogen.

©Saskia van Weert

Prestaties: stomen

Wil je de airfryer gebruiken om te stomen, dan vul je eerst het reservoir bovenop met water. Stomen is zoals eerder gemeld alleen beschikbaar in de grote mand. Iets als aardappels of groente stomen gaat prima, al duurt het simpelweg lang. Reken op zeker een halfuur voor een portie aardappelpartjes. Dat is overigens vergelijkbaar met reguliere stoomapparaten.

Aandachtspunt is het geluid: als de machine gaat stomen, maakt hij een geluid als een beademingsapparaat – om de zoveel tijd klinkt er telkens een opvallende 'puf'. Na het stomen moet het water in het reservoir afkoelen en kun je dat bakje leegschenken, schoonmaken en afdrogen. Je kunt het water om hygiënische redenen niet zo op de machine laten staan. Dat leeggieten is iets wat je in het begin zeker zult vergeten.

Prestaties: airfryen en stomen gecombineerd

Wat deze airfryer uniek maakt, is de combinatie van stomen en airfryen. Hoewel de auteur een doorgewinterde airfryergebruiker is en er zelfs een kookboekje over heeft geschreven, was het echt even zoeken naar wat er dan precies in kan worden klaargemaakt. Philips zelf geeft als suggestie om een hele kip erin te bereiden. Dat ging prima. Een experiment met broccoli mislukte helaas; de roosjes waren verbrand.

Deze functie is vooral geschikt voor koks die een experiment niet schuwen. Heb je een stoomoven of zou je die graag willen, dan is deze combinatie van airfryen en stomen een alternatief dat, zeker in vergelijking met een stoomoven, een stuk voordeliger is.

©Philips

Extra functies

De airfryer is voorzien van allemaal snufjes. Bijvoorbeeld de functie om middels een piepgeluid te worden gewaarschuwd dat je eten in de mand moet worden omgeschud. Ben je een ervaren airfryergebruiker, dan is die functie niet nodig, want je bent er al aan gewend om regelmatig de boel te schudden. Voor beginners kan dat echter een nuttige wenk zijn om een optimaal resultaat te krijgen.

Ook handig is de stoomreiniging. Maak je vaak vlees, kip of vette snacks in de airfryer klaar, dan kan het mandje gaan aankoeken en na verloop van tijd is het amper nog goed schoon te krijgen. Met de stoomreiniging wordt het mandje goed doorgestoomd, waarna je de mand met vuil water leeggooit, omspoelt en in de airfryer 5 minuten laat opdrogen.

De moeite van het vermelden waard is het geluid, of het gebrek daaraan. Tijdens het stomen hoor je zoals gemeld een pufgeluid, maar voor het overige is de airfryer stil. Je hoort hem wel, maar duidelijk minder dan andere airfryers. Ook de piep die je hoort als het eten klaar is – die bij Ninja bijvoorbeeld keihard is – is bescheiden. Dat is zeker een pluspunt.

Conclusie: kopen of niet?

De airfryer is veelzijdig, voorzien van een hoop toeters en bellen, en door de stoomfunctie biedt hij meerwaarde vergeleken met airfryers die dat niet kunnen. Het apparaat is wel groot en zwaar, heeft een enorm lange handleiding en is daardoor niet intuïtief te gebruiken – je moet er echt tijd in investeren om hem goed te leren kennen. De mandjes en roosters kunnen in de vaatwasser, maar de buitenzijde en het waterreservoir zijn vlekgevoelig. De prestaties zijn goed.

Al met al is deze airfryer een aanrader voor de thuiskoks die hoge eisen stellen aan hun apparaat, bereid zijn om er veel mee te experimenteren en creatief zijn in het bedenken van gerechten die de stoomfunctie goed benutten. Ben je alleen op zoek naar een apparaat om friet en snacks mee te maken? Dan zijn simpelere modellen een betere keuze.

Een stofzuiger is zo vanzelfsprekend dat je bijna vergeet wat een handig en onmisbaar apparaat het eigenlijk is. Maar als je een nieuwe zoekt, zie je al snel: er is ontzettend veel keuze. Welke stofzuiger past nu echt bij jouw vloer, gezin en manier van wonen?

Verschillende soorten stofzuigers

Zoals gezegd: de keuze is enorm. Wanneer je een nieuwe stofzuiger zoekt, kun je kiezen tussen traditionele sledestofzuigers met of zonder zak, draadloze steelstofzuigers, robotstofzuigers, kruimeldieven en modellen die speciaal zijn ontworpen voor mensen met allergieën of huisdieren. Elk type heeft z'n eigen voordelen, zoals je in de tabel hieronder ziet. Wat bij jou past, hangt af van hoe en waar je het apparaat wilt gebruiken.

©Starcom

Je vloer is grotendeels bepalend

Stofzuigen doe je vooral om je vloer schoon te houden. Het soort vloer in huis bepaalt daarom voor een groot deel welke stofzuiger handig is. Bij harde vloeren let je op andere dingen dan bij tapijt. Handig om vooraf te bedenken waar de stofzuiger het meeste werk moet verrichten.

Stofzuigers voor harde vloeren

Laminaat, parket, plavuizen of een gietvloer? Dan is een model dat goed scoort op 'stofopname harde vloer' belangrijk. Op het label zie je hoe goed een stofzuiger presteert, van D (minimaal 98 procent opname) tot A+++ (nog beter). Voor kwetsbare vloeren is een parketborstel aan te raden: die voorkomt krassen en glijdt soepel over het oppervlak. Soms wordt een parketzuigmond meteen meegeleverd, soms moet je hem los kopen. In het laatste geval is het wel belangrijk dat je goed controleert of 'ie op jouw stofzuiger past.

Stofzuigers voor tapijt

Tapijt vraagt om een krachtigere aanpak. Vooral bij hoogpolig tapijt is een turboborstel handig: een opzetstuk met een draaiende borstel die diep liggend vuil omhoog haalt. Bij laagpolig tapijt kun je uit de voeten met een combiborstel. Ook de stofopname voor tapijt wordt genoemd op het label: bij het laagste classificering (D) moet de stofopname minimaal 75 procent zijn. Dat is minder dan bij harde vloeren, dus een label A of hoger loont. Let ook op het vermogen van de stofzuiger: hoe krachtiger, hoe beter voor dik tapijt.

©gunnar3000

Stofzuigers voor huisdieren

Haren van hond of kat vind je overal terug. Een turboborstel is dan bijna onmisbaar, zeker als je huisdieren op de bank of in het kleed liggen. Ook voor steelstofzuigers zijn er turboborstels te koop. Let op het vermogen: 800 watt of meer is aan te raden. En hoewel een zak niet verplicht is, is het wel zo prettig met al die losse haren. Het legen van een zakloze stofzuiger kan in dit geval een stoffige klus zijn.

Houd ook rekening met het geluid. Sommige stofzuigers halen makkelijk 80 decibel, wat vervelend kan zijn voor gevoelige huisdieren. Op het label zie je het geluidsniveau. Minder dan 60 decibel is prettig stil: dan kun je zelfs stofzuigen terwijl de tv aanstaat.

©Надія Коваль - stock.adobe.com

Stofzuigers voor allergieën

Heb je een stofallergie, astma of hooikoorts? Let dan extra op de stofuitstoot van de stofzuiger. Die staat op het label, van A+++ (minimaal) tot D (maximaal 1 procent). Een model met HEPA-filter is extra handig: die filtert zelfs de kleinste stofdeeltjes uit de lucht. Zo voorkom je dat je tijdens het stofzuigen juist meer klachten krijgt.

Klein maar handig: de kruimeldief

Een kruimeldief is perfect voor kleine klusjes: even wat kruimels van tafel, haren van de bank of stof uit een lastig hoekje. Ze werken meestal op een accu, dus let op de accuduur. Ook het soort accu speelt mee in de prestaties. Sommige kruimeldieven maken behoorlijk wat herrie. En kijk of er accessoires bijzitten zoals een verlengstuk of borstel. Nat-droogmodellen kunnen ook vocht opzuigen, bijvoorbeeld gemorste koffie. Dat maakt ze net wat veelzijdiger.

©sebra

Let ook op oplaadtijd en gebruiksduur

Bij oplaadbare modellen – zoals steelstofzuigers en kruimeldieven – is het slim om te checken hoe lang ze meegaan op een volle accu. Je wilt niet halverwege moeten stoppen om op te laden. Minstens zo belangrijk is de oplaadtijd: hoe lang moet het apparaat aan de lader voordat je 'm weer kunt gebruiken? Bij sommige modellen is dat een paar uur, terwijl andere pas na een nacht opladen weer inzetbaar zijn.

Tot slot

Welke stofzuiger het beste bij je past, hangt af van jouw woning, vloer, gezinssamenstelling en wensen. Denk na over waar je hem het vaakst gebruikt, wat je belangrijk vindt – zoals zuigkracht, geluid, accuduur of een HEPA-filter – en waar je eventueel concessies kunt doen. Door goed te vergelijken voordat je een nieuwe stofzuiger kopen gaat, voorkom je frustratie achteraf. En heb je eenmaal de juiste stofzuiger gevonden, dan wordt schoonmaken net een stukje makkelijker.