We hebben al verschillende handige how to's gepubliceerd over nuttige toepassingen voor de Raspberry Pi, het compacte moederbordcomputertje dat je voor zo'n 35 euro al in huis haalt. We pakken nu de draad weer op, en laten zien hoe je het ding inzet als printserver.

In eerdere how to's gingen we dieper in op de Raspberry Pi als ultieme knutsel- en downloadcomputer. Ook het aanmaken van een cloudserver werd uitvoerig besproken.

In de nieuwe workshop koppelen we een printer aan de Raspberry Pi en zetten het computertje zo in als printserver. Op die manier print je vanaf iedere computer, tablet of smartphone in huis of zelfs als je het huis uit bent. Daarvoor configureren we Cloudprint van Google en AirPrint van Apple.

01 Up-to-date Raspbian

Als besturingssysteem voor onze Raspberry Pi gebruiken we Raspbian. Voor de installatie en eerste configuratie daarvan verwijzen we naar onze cursus van vorig jaar. Voor we verdergaan, kun je het beste ervoor zorgen dat de software up-to-date is. Dat kan met de opdrachten sudo apt-get update en daarna sudo apt-get upgrade (om de updates binnen te halen). Daarna installeren we de benodigde printserver-software met:

sudo apt-get install avahi-daemon cups cups-pdf cups-driver-gutenprint openprinting-ppds python-cups python-daemon python-pkg-resources

©PXimport

02 Toegang van buitenaf

Na de installatie voer je het commando sudo nano /etc/cups/cupsd.conf uit. Voeg vooraan de regel Listen localhost:631 een # (hekje) toe en creëer een nieuwe regel met Port 631. Daardoor krijgen we ook vanaf andere computers toegang tot de printserver CUPS (Common Unix Printing System). Daarna voegen we in de secties , en vlak voor de regel telkens de regel Allow @Local toe om de toegang te beperken tot gebruikers van de Raspberry Pi. Sla je wijzigingen op met Ctrl+O en sluit nano af met Ctrl+X.

©PXimport

03 Beheerder

Herstart nu de CUPS-server, zodat die het gewijzigde configuratiebestand opnieuw inleest: sudo service cups restart. Omdat we vanaf de volgende stappen de printserver willen beheren via de webinterface, voegen we ook de gebruiker 'pi' toe aan de groep van beheerders van de printserver: sudo adduser pi lpadmin. Verander ook het wachtwoord als je dit nog niet gedaan hebt: passwd. Bezoek nu in je webbrowser de url https://IP:631/, waarbij IP het IP-adres van je Raspberry Pi is. Als je een waarschuwing krijgt over het beveiligingscertificaat, negeer dat dan.

©PXimport

3 extra stappen

Seriële console 01

Als je het onhandig vindt om een toetsenbord en scherm aan te sluiten op je Raspberry Pi om Raspbian te configureren of netwerkproblemen op te lossen, dan komt een usb-naar-TTL seriële kabel van pas (zie het artikel '15 accessoires voor de Raspberry Pi'). Sluit de vier draadjes op de juiste manier aan op de GPIO-pinnen van de Pi: op de bovenste rij van links naar rechts rood, niets, zwart, wit en groen.

©PXimport

Seriële console 02

Download op een Windows-pc de PL2303-drivers. Unzip het bestand en installeer het programma. Hierna sluit je de usb-kant van de usb-naar-TTL seriële kabel aan op je pc. Let op: die kabel geeft ook stroom aan de Raspberry Pi, dus sluit niet tegelijk de micro-usb-kabel van de Pi op stroom aan! Wil je dat wel, haal dan het rode draadje uit de GPIO-pinnen. Windows zoekt nu naar nieuwe hardware.

©PXimport

Seriële console 03

Kijk in de melding dat de driver geïnstalleerd is welke poort er gebruikt wordt, bijvoorbeeld COM5. Open nu het programma PuTTY, kies als verbindingstype Serial, vul bij Serial line de poort in en bij Speed 115200. Klik op Open en druk op Enter om de verbinding te starten. Daarna log je op het terminalvenster van PuTTY in met de gebruikersnaam pi en standaardwachtwoord raspberry.

©PXimport

04 Voeg printer toe

Sluit nu je printer aan op één van de usb-poorten van de Raspberry Pi en schakel hem in. Klik dan in de webinterface van CUPS bovenaan op Administration en klik op het knopje Add Printer. Je krijgt dan de vraag om de gebruikersnaam en het wachtwoord in te geven van een printerbeheerder. Daarna krijg je naast Local Printers alle aangesloten usb-printers te zien en naast Discovered Network Printers alle ontdekte netwerkprinters. Als je printer zelf al een netwerkaansluiting heeft, kun je die immers ook door je Pi laten beheren.

©PXimport

05 Merk en model

Selecteer je printer en klik op Continue. Op de volgende pagina geef je je printer een naam, beschrijving en locatie. Hierna vink je Share This Printer aan om de printer te delen met andere computers op je netwerk. Klik op Continue. Op de pagina erna geef je het merk en model van je printer in. CUPS doet al een suggestie, maar die is niet altijd correct. Staat je printer er niet tussen, download dan op de website van de fabrikant een ppd-bestand (PostScript Printer Description) voor de printer en geef dat bestand hier in.

©PXimport

06 Standaardinstellingen

Nadat je op Add Printer geklikt hebt, kun je een aantal standaardinstellingen voor je printer ingeven. Welke instellingen mogelijk zijn, hangt van model tot model af. Bij onze printer zijn de instellingen vrij beperkt, opgedeeld in drie onderdelen (General, Banners en Beleid), maar bij andere printers krijg je heel wat opties te zien. Klik op elk van de onderdelen en wijzig de instellingen als je ze standaard anders wilt. Klik tot slot onderaan op Set Default Options om je wijzigingen door te voeren.

©PXimport

07 Testpagina

Je printer is nu aan CUPS toegevoegd, zodat je Raspberry Pi erop kan afdrukken. Maar uiteraard moeten we dit eens uittesten. Klik op de beheerpagina van de printer bovenaan op het uitklapmenu Maintenance en kies dan Print Test Page. Onderaan de pagina krijg je daarna de status van de testafdruk te zien, bijvoorbeeld Sending data to printer. Controleer nu of de testafdruk met succes uit je printer rolt. Deze beheerpagina kun je overigens altijd opnieuw oproepen door bovenaan rechts op Printers te klikken en daarna op de naam van je printer.

©PXimport

OpenPrinting

Op deze website vind je een Printer Compatibility Database. Vul in de lijst met printers het merk en model van je printer in en klik op Show this printer. Je krijgt dan te zien of de printer al dan niet ondersteund is onder Linux en welke drivers aan te raden zijn. Gebruikers kunnen ook commentaren achterlaten, wat ook handig om te lezen is.

©PXimport

Extra drivers

De ondersteuning van je printer door de Raspberry Pi kan wel eens roet in het eten gooien. Afhankelijk van je printermodel zijn de installatiestappen in deze workshop misschien niet voldoende. Kijk dan eens in de wiki van Debian welke pakketten je moet installeren voor de juiste drivers voor het merk van je printer. Let op: soms zul je de vraag krijgen om software voor Intel-processoren te installeren, wat niet op de Raspberry Pi met een ARM-processor werkt.

08 Voeg printer toe in Windows

Nu je Raspberry Pi als printserver werkt, moeten we ervoor zorgen dat we vanuit Windows toegang krijgen tot de printer. Omdat we op onze Raspberry Pi een recente versie van CUPS draaien, deelt die automatisch je printer op je netwerk. We hebben dus enkel software onder Windows nodig om de printer te ontdekken. Daarvoor download je het programma Bonjour Print Services for Windows van Apple. Start na installatie de Wizard Bonjour-printer, die automatisch de printer op je Raspberry Pi-printserver herkent. Klik op Volgende.

©PXimport

09 Driver

In de volgende stap selecteer je de fabrikant en het model van je printer, zodat Windows de juiste driver kan installeren. Normaal gezien heeft Windows minstens de juiste fabrikant al geselecteerd en met wat geluk zelfs het juiste model. Staat je model er niet tussen, kies dan een gelijkaardig model (zoek op de website van de fabrikant welk model ermee compatibel is) of klik op Bladeren om een aangepaste driver te installeren. Die vind je wellicht nog op de website van je printerfabrikant. Klik op Volgende en tot slot op Voltooien.

©PXimport

10 Testpagina

Na de installatie van je printer verschijnt het apparaat onder Printers en faxapparaten in het onderdeel Apparaten en printers van je configuratiescherm. Vervolgens kun je door met rechts op de printer te klikken allerlei opties instellen, zoals de voorkeursinstellingen. Je kunt de printer ook als je standaardprinter instellen en door op het icoontje te dubbelklikken krijg je de afdruktaken te zien. Kortom, voor Windows gedraagt de printer zich alsof hij rechtstreeks op je computer aangesloten is.

©PXimport

11 Voeg printer toe in OS X

In OS X gaat het toevoegen van je printer nog eenvoudiger. Open in de systeemvoorkeuren Afdrukken en scanners en klik linksonder op het plusteken. Als alles correct verloopt, krijg je in het menu dat verschijnt je printer op de Raspberry Pi te zien. Klik erop, waarna je Mac automatisch de juiste drivers downloadt en je printer configureert. De printer is nu toegevoegd, en je kunt klikken op Open afdrukwachtrij en dan in het menu Printer allerlei taken uitvoeren, zoals een testpagina aanmaken of dit de standaardprinter maken.

©PXimport

12 AirPrint

©PXimport

Nu configureren we AirPrint. Hiervoor installeren we een programma voor AirPrint met het commando:

sudo wget https://raw.github.com/tjfontaine/airprint-generate/master/airprint-generate.py

Daarna passen we twee bestanden aan (omdat het AirPrint-protocol aangepast is in iOS 6) met de commando's:

sudo sh -c "echo 'image/urf application/pdf 100 pdftoraster' > /usr/share/cups/mime/airprint.convs"

sudo sh -c "echo 'image/urf urf string(0,UNIRAST<00>)' > /usr/share/cups/mime/airprint.types"

13 AirPrint (2)

Herstart CUPS met sudo service cups restart. Daarna genereren we het AirPrint-servicebestand met het commando:

sudo python airprint-generate.py -d /etc/avahi/services/

Daarna herstarten we Avahi met sudo service avahi-daemon restart. Dat voltooit de AirPrint-ondersteuning op je Raspberry Pi. Wel een waarschuwing: het afdrukken via het AirPrint-protocol gaat op de Pi een stuk trager dan op de normale manier als normale netwerkprinter. Houd hiermee rekening als je langere documenten wilt afdrukken. Probeer in de volgende stap eerst een kort document van één pagina om te testen.

©PXimport

14 AirPrint in iOS

Als alles goed verloopt, krijg je nu automatisch op je iPad of iPhone je op de Raspberry Pi gedeelde printer te zien als een AirPrint-printer in het dialoogvenster met de printerselectie. In Safari bijvoorbeeld druk je op het deelknopje links naast de url, kies je Druk af, dan op Kies printer en daar krijg je je printer te zien. Druk erop om de printer te kiezen, stel het aantal exemplaren in en of je dubbelzijdig wilt afdrukken en druk tot slot op Druk af.

©PXimport

15 AirPrint op Android

Ook onder Android is het mogelijk om via AirPrint documenten op je printer af te drukken. Dat kan met de app PrintBot. Met de gratis versie kun je drie afbeeldingen of pdf-documenten van maximum 1 MB per maand afdrukken. De Pro-versie kost drie euro. Die laat je een onbeperkt aantal afdrukken maken, ondersteunt bestanden tot 20 MB en kan ook webpagina's met afbeeldingen afdrukken. Druk in de app op Network connection / Scan. Selecteer de gevonden printer en druk op OK om hem toe te voegen.

©PXimport

16 AirPrint op Android (2)

Druk daarna in PrintBot op Printer en kies de fabrikant en het model van je printer als die nog niet automatisch juist gekozen zijn. Druk op OK. Ook de standaard paginagrootte en paginaresolutie zijn nu te kiezen. Druk op Print test page om te controleren of de printer correct geconfigureerd is. Daarna kun je vanuit eender welke app die acties om bestanden te delen ondersteunt PrintBot kiezen om een document af te drukken. Kies de printer en de resolutie en druk daarna op Print.

©PXimport

17 Google Cloud Print

Maak je liever gebruik van de Google-diensten dan van het Apple-ecosysteem, dan kan dat ook, namelijk met Google Cloud Print. We moeten dus van de op de Raspberry Pi aangesloten printer een Google-cloudprinter maken. Dat kan met de software cloudprint-service. Rechtsklik op die website op de twee .deb-bestanden en kopieer de link. Type dan in PuTTY wget en een spatie, waarna je tegelijk op de linker- en rechtermuisknop klikt om de link te plakken. Doe dat voor beide links om de bestanden te downloaden. Installeer ze daarna met de opdracht sudo dpkg -i cloudprint*.deb.

©PXimport

18 Google-login

Nu moet je inloggen bij Google Cloud Print met je Google-account. Dat kan door op je Raspberry Pi de opdracht sudo service cloudprintd login in te geven. Geef daarna je Google-gebruikersnaam (zonder @gmail.com) en het bijbehorende wachtwoord in. Gebruik je tweefactor-authenticatie, dan moet je weten dat de cloudprint-service dat niet ondersteunt. Maak dan eerst online een nieuw applicatiespecifiek wachtwoord aan en geef dat daarna in op je Raspberry Pi. Als alles correct is, krijg je de melding dat je CUPS-printers als cloudprinters toegevoegd zijn.

©PXimport

19 Printen vanuit de cloud

Start nu de cloudprint-service met sudo service cloudprintd start. Log nu met hetzelfde Google-account in en klik op Printers, waarna je je door de Raspberry Pi gedeelde printer te zien krijgt. Het voordeel van Google Cloud Print ten opzichte van AirPrint is dat dit ook over internet werkt. Bovendien vereist het gebruik van je printer dat je met dezelfde Google-account ingelogd bent. AirPrint daarentegen is enkel bedoeld om op je lokale netwerk te gebruiken en voorziet dan ook niet in gebruikers en wachtwoorden.

©PXimport

20 Printen in Google Chrome

Google Cloud Print wordt van huis uit al door Google Chrome ondersteund. Als je een document afdrukt, klik je dan bij de bestemming op Wijzigen en kies je onderaan de lijst onder het kopje Google Cloud Printer je printer. Chromebooks drukken standaard via Google Cloud Print af. Google-diensten ondersteunen echter ook Google Cloud Printer als je een andere browser gebruikt. Druk je bijvoorbeeld een document af dat je in Google Drive hebt staan, dan krijg je bij de bestemming de keuze tussen een lokaal aangesloten printer of je printers die je op Google Cloud Print hebt aangesloten.

©PXimport

21 Printen onder Android

Het mag niet verbazen dat Android goed Google Cloud Print ondersteunt. Installeer daarvoor de officiële app Cloudprinter van Google. Zodra je de app geïnstalleerd hebt, kun je je cloudprinters selecteren bij het delen van documenten. Open je de app los daarvan, dan krijg je een lijst met recent afgedrukte bestanden te zien. Druk je op het printericoontje bovenaan, dan kun je een lokaal bestand selecteren uit je foto's, galerij en andere bestanden om naar de cloudprinter te sturen.

©PXimport

22 Problemen?

Lukt er iets niet, open dan in je browser de beheerderspagina van CUPS, klik op Administration en dan rechts onder het kopje Server op View Error Log. Google dan op de foutmeldingen die je ziet om een oplossing voor je probleem te vinden. Meer informatie vind je ook op de website van CUPS, waar je op Help kunt klikken om allerlei documentatie te lezen. Dezelfde documentatie vind je ook als je in de beheerderspagina van je eigen CUPS-installatie op Online Help klikt.

©PXimport

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!