ID.nl logo
Zekerheid & gemak

Pc en Mac in één huis

Wanneer u een Mac gekocht hebt en reeds een pc thuis hebt staan, dan is het natuurlijk wel zo fijn als deze elkaar, net als twee pc's, kunnen benaderen (bijvoorbeeld voor bestandsuitwisseling, printerdeling etc). Dat is soms met twee pc's al een gedoe en een Mac is uiteraard een heel ander systeem.

Geduld is een schone zaak

Als u nog nooit met een Mac en dus OS X gewerkt hebt, dan is het best even wennen. U zult echter na een tijdje merken dat, hoewel OS X en Windows wezenlijk van elkaar verschillen, er ook veel overeenkomsten zijn. Voordat u in de wereld van netwerken en uitwisselen van bestanden duikt, is het verstandig dat u zich de Mac eerst een beetje eigen maakt. Speel er een dag of wat intens mee, zodat u het in de vingers hebt, dan zult u zien dat het allemaal een stuk logischer wordt. Voordat u aan de slag gaat met het uitwisselen van bestanden via het netwerk, is het belangrijk om te weten dat Windows-programma's niet standaard in OS X draaien en andersom. Van veel Windows-programma's zijn OS X-versies, maar bij lange na niet van alle. Zie ook het artikel Software op de Mac en Ouwe pc-software op de Mac voor meer informatie over software.

1. Het verschil

Voordat we uitleggen hoe u het verschil tussen pc en Mac in één huis en thuisnetwerk overbrugt, is het handig om te weten wat er precies anders is. Veel verschillen en overeenkomsten tussen een Mac en een Windows-pc kon u al lezen in het artikel Voor- en nadelen van een Mac. Zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant zijn overeenkomsten maar ook wezenlijke verschillen te vinden. U vindt in beide apparaten een harde schijf, geheugen, moederbord en tal van andere apparaten. Het grootste verschil zit 'm in het besturingssystemen. Het besturingssysteem van Mac: Mac OS X genaamd, lijkt, op wat overeenkomsten na, totaal niet op het besturingssysteem van Microsoft: Windows.

U hebt wellicht ooit eens een pc gekocht met Windows Vista en deze getracht werkend te krijgen in een netwerk met voornamelijk Windows XP-machines. Aangezien deze situatie soms al conflicten geeft, kunt u zich voorstellen hoe problematisch het kan zijn als u ineens een computer introduceert met een besturingssysteem dat niet eens van Microsoft is. Gelukkig groeien de besturingssystemen steeds meer naar elkaar toe en wordt er over en weer steeds meer ondersteuning geboden.

©PXimport

Het basisuiterlijk van Windows 7.

©PXimport

De basisinterface van Mac OS X verschilt wel van het uiterlijk van Windows, maar voelt al snel vertrouwd aan.

Bestandsformaten

Een van de belangrijkste verschillen tussen Mac en pc die u zult tegenkomen, is het soort bestanden dat OS X gebruikt ten opzichte van Windows. Zo bent u op de pc gewend aan .exe-bestanden om een programma te openen of te installeren. Mac OS X daarentegen kent geen exe-bestanden en kan deze dus ook niet openen. In plaats daarvan gebruikt OS X dmg-bestanden. De werking is overigens hetzelfde: u kunt er gewoon op dubbelklikken om ze te openen. Meer over het installeren van programma's met dmg-bestanden leest u in het artikel Mac: installeren en 'verkennen'. Trouwens kunnen de meeste bestandsformaten wel door beide besturingssystemen worden gelezen.

Twee werelden, twee keer instellen

Wanneer u twee computers met hetzelfde besturingssysteem in een netwerk hangt, dan vereist het doorgaans weinig stappen om deze met elkaar te laten communiceren, u hoeft meestal alleen mappen te delen. Wilt u een Mac en een pc netwerkvriendjes met elkaar laten worden, vereist dit iets meer handelingen (maar gelukkig niet veel). U moet immers de Mac vertellen dat de pc de inhoud van de Mac mag zien, en u moet de pc vertellen dat de Mac de inhoud van de pc mag zien. Het is even iets omslachtiger, maar eenmaal ingesteld, merkt u er niets meer van.

2. Mappen delen binnen OS X

Wanneer u de Mac in het netwerk hangt en binnen Windows 7 in de Verkenner bladert naar Netwerk, zult u de Mac daar niet aantreffen. Reden hiervoor is dat u eerst nog wat mappen moet delen binnen OS X. Gelukkig is dit erg eenvoudig. Klik in OS X op het appeltje linksboven en vervolgens op Systeemvoorkeuren. In het venster dat opent dubbelklikt u op Delen. Er verschijnt nu een venster met een reeks opties. Plaats een vinkje voor de optie Bestandsdeling als hier nog geen vinkje staat. In het rechterdeelvenster kunt u de opties van bestandsdeling bewerken. Standaard zijn de openbare mappen van OS X gedeeld, maar u kunt hier in principe iedere map delen die u wilt. Door op het plusteken te klikken onder de lijst met gedeelde mappen, kunt u aangeven welke andere mappen u wilt delen. Wilt u simpelweg alles delen, dan voegt u als map gewoon de volledige schijf van uw Mac toe (standaard heet deze Macintosh HD). In het veld Gebruikers rechts, kunt u aangeven welke rechten afzonderlijke OS X-gebruikers hebben met betrekking tot de mappen.

©PXimport

Binnen Systeemvoorkeuren geeft u aan welke mappen u wilt delen.

3. Windows toegang geven

De mappen die u hebt toegevoegd worden nu gedeeld met anderen die u daarvoor hebt gemachtigd, maar Windows 7 kan er nog altijd niet bij. U dient OS X specifiek te vertellen dat de mappen moeten worden gedeeld voor Windows. U doet dit door op de knop Opties te klikken boven het veld Gebruikers. In het venster dat verschijnt, plaatst u een vinkje bij de optie Deel bestanden en mappen via SMB (Windows). SMB is een netwerkprotocol dat staat voor Server Message Block. Onder in het venster zit u een veld waar u een gebruiker kunt selecteren. De gebruiker die u hier selecteert, bepaalt de lees- en schrijfrechten die de Windows-gebruiker voor de gedeelde mappen heeft. Klik de gewenste gebruiker aan en vul het bijbehorende accountwachtwoord in. De gedeelde mappen zijn nu gedeeld met Windows. Open binnen Windows de Verkenner en klik op Netwerk. U ziet nu de gedeelde Mac verschijnen. Wanneer u erop klikt, dient u nog eenmaal de gebruikersnaam en het wachtwoord van het gebruikersaccount op de Mac in te geven en u kunt de Mac-mappen zonder problemen benaderen en bewerken.

©PXimport

U deelt de mappen en bestanden specifiek voor Windows.

4. Mappen delen binnen Windows

De mappen op de Mac zijn nu weliswaar zichtbaar binnen Windows, maar andersom is er van uw Windows-pc nog geen spoor te bekennen op de Mac. Voordat we dat gaan realiseren is het wederom belangrijk eerst te bepalen welke mappen er gedeeld worden en sowieso dát er mappen gedeeld worden. Klik op Start / Configuratiescherm en vervolgens op Opties voor thuisgroepen en delen selecteren. Vink de onderdelen aan die u wilt delen (dit zijn nog niet de mappen, dat komt zo) en klik op OK. Zorg ervoor dat u hier in ieder geval Printers aanvinkt, zodat het ook mogelijk is om vanaf de Mac te printen (meer hierover bij Printerdeling). Wilt u vervolgens nog afzonderlijke mappen delen, blader dan naar de betreffende map in de Verkenner, klik erop met de rechtermuisknop en kies voor Delen met / Thuisgroep (Lezen/schrijven) ervan uitgaande dat u de Mac die rechten wilt geven. U kunt ook de gehele C-schijf delen, kies dan voor Delen met / Geavanceerd delen / Geavanceerd delen / plaats een vinkje bij Deze map delen. Klik op OK.

©PXimport

Ook binnen Windows dient u aan te geven wat u wilt delen.

Geavanceerd delen

Wanneer u een hele schijf deelt, besluit Windows standaard dat de partij met wie u deze schijf deelt alleen maar leesrechten heeft. Dit is ter beveiliging van uw bestanden. Wilt u dit aanpassen, klik dan in het venster Geavanceerd delen op Machtigingen onderaan. U kunt dan aangeven of de mappen en bestanden ook gewijzigd kunnen worden of zelfs volledige beheersrechten toekennen met betrekking tot de mappen. U kunt uiteraard ook bepaalde rechten toekennen aan bepaalde gebruikers, als u meer controle wilt hebben.

©PXimport

Deelt u een hele schijf, dan worden er standaard alleen leesrechten toegekend.

5. OS X toegang geven

Nu dient u OS X nog te vertellen waar het uw pc precies kan vinden. U hebt hier het IP-adres voor nodig van de pc waarmee u wilt verbinden. Klik op Start en typ in het invoerveld cmd en druk op Enter. Er verschijnt een zwart venster. Tik hier: ipconfig. Afhankelijk van uw configuratie verschijnt hier een lange lijst met informatie. Bent u verbonden via een ethernetkabel zoek dan het kopje Ethernet-adapter voor Lan-verbinding. Bent u draadloos verbonden zoek dan Draadloze LAN-adapter (met de naam van uw draadloze verbinding). Noteer het IP-adres (in ons geval 192.168.1.100). In OS X klikt u binnen Finder op Ga en vervolgens op Verbinden met Server. Vul het IP-adres in achter smb:// en klik op Verbind. Selecteer nu de mappen die u wilt toevoegen (door de Command-toets ingedrukt te houden, kunt u meerdere mappen selecteren). De mappen verschijnen binnen Finder. Een kleine laatste stap als u niet telkens handmatig wilt verbinden, voert u uit door te klikken op Systeemvoorkeuren en vervolgens op Accounts. Klik op uw account en vervolgens op het tabblad Inloggen. Klik op het plusteken en voeg de map toe die u zojuist hebt toegevoegd in Netwerk. Vanaf nu wordt de verbinding automatisch tot stand gebracht.

©PXimport

U hebt uw IP-adres nodig om de Mac verbinding te laten maken met uw Windows-pc.

Geniet, maar deel met mate

Het is natuurlijk zeer aantrekkelijk om de gehele schijf te delen, zodat u zeker weet dat u overal bij kunt. Houd er echter wel rekening mee dat u letterlijk de hele schijf deelt en vanuit beveiligingsoogpunt is dat niet altijd heel verstandig. Stel uzelf daarom de vraag of het echt noodzakelijk is om die hele schijf te delen. Wat wilt u kunnen benaderen op de andere computer? Gaat het alleen om het snel kunnen benaderen van Word-documenten, afbeeldingen, muziek, video's enzovoort? Dan is alleen het delen van de bibliotheken vaak al voldoende (het is niet voor niets dat dit de opties zijn die standaard gedeeld worden wanneer u bestandsdeling inschakelt in Windows 7).

6. Printerdeling

Het is uiteraard wel zo handig als u ook kunt printen vanaf de Mac. U kunt een printer op gelijksoortige wijze via IP-adres toevoegen, maar veel eenvoudiger is het installeren van een klein programma genaamd Bonjour. Dit programma van Apple zorgt ervoor dat apparaten als printers direct worden gevonden binnen OS X. Eenmaal geïnstalleerd klikt u in OS X op Systeemvoorkeuren / Afdrukken en faxen en vervolgens op het plusteken. In het tabblad Bonjour verschijnt uw Windows-printer nu automatisch. Klik hierop en vervolgens op Voeg toe. De printer wordt geïnstalleerd.

©PXimport

Wanneer u Bonjour installeert vindt OS X uw Windows-printer onmiddellijk.

7. Back-up met Time Capsule

Hebt u uw Mac in het netwerk draaien, dan wilt u hier waarschijnlijk ook back-ups van maken om te voorkomen dat u alles kwijt bent na een crash (ja ook Macs kunnen crashen). OS X heeft hiervoor een prachtig programma genaamd Time Machine (zie voor meer uitleg Voor- en nadelen van een Mac). Normaliter kunt u met Time Machine alleen back-ups maken naar lokale schijven, maar u kunt een klein programmatje downloaden voor OS X, genaamd iTimeMachine.

De website van de oorspronkelijke makers (Xiotios) lijkt niet meer actief te zijn, maar het programma is nog wel te vinden op internet. Download het programma, open het en klik op Enable Airdisks. Nu kunt u back-ups wegschrijven op uw gedeelde Windows-schijven (zoals die van een computer met een grote harde schijf voor back-ups). Klik op Systeemvoorkeuren en vervolgens op Time Machine. Klik op Selecteer reservekopieschijf en selecteer de map waarop u de back-ups wilt opslaan, en klik op Gebruik voor reservekopie. Klik nu op Aan om het proces van automatische back-ups te starten.

©PXimport

Time Capsule is ideaal voor het maken van back-ups en met een kleine aanpassing, ook via het netwerk.

Uw Mac als draadloos toegangspunt

In dit artikel gaan we ervan uit dat uw netwerk achter een router of switch hangt, simpelweg omdat dat de snelste en effectiefste manier is om het netwerk te realiseren en de internetverbinding te delen. Hebt u echter niet zo'n apparaat, dan is het kinderlijk eenvoudig om uw Mac om te toveren tot een draadloos toegangspunt! Steek de ethernetkabel van uw modem in de ethernetaansluiting van de Mac en klik op Systeemvoorkeuren / Delen. Plaats vervolgens een vinkje bij Internetdeling en klik op Start. Plaats een vinkje bij Ethernet en selecteer Airport bij Deel de verbinding via. Klik vervolgens op Airport Opties en geef een naam in voor uw draadloze netwerk en een wachtwoord. Voilà, uw pc zal nu het draadloze netwerk zien en via de verbinding van uw Mac kunnen internetten.

©PXimport

Met behulp van Internetdeling kunt u uw Mac ook gebruiken als draadloos toegangspunt.

▼ Volgende artikel
Review Ring Buitencamera Plus – Veelzijdig voor binnen en buiten
© Wesley Akkerman
Zekerheid & gemak

Review Ring Buitencamera Plus – Veelzijdig voor binnen en buiten

Laat je niet misleiden door de naam van de Ring Buitencamera Plus, want dit model is ook gewoon binnen te gebruiken. Het is daarmee een van de meest veelzijdige beveiligingscamera's van dit moment, en dat voor een prijs van nét geen 100 euro.

Goed
Conclusie

Ring heeft met de Buitencamera Plus een typisch product neergezet. De beelden ogen scherp en kleurrijk (ook 's avonds), al is de HDR-stand net iets te veel van het goede. Je bent goed verstaanbaar door de speakers, terwijl de stemmen van andere mensen prettig opgepikt worden door de microfoon op het apparaat. De installatie is daarnaast ontzettend flexibel, voor zowel binnen als buiten, en de app-opties zijn zoals altijd een sterk punt. Echter, om volledig toegang te krijgen tot alles wat de Ring Buitencamera Plus biedt, dien je toch echt dat abonnement af te sluiten.

Plus- en minpunten
  • Hoge resolutie
  • Kleurrijke beelden
  • Gemakkelijke installatie
  • Overzichtelijke app
  • Groot kijkveld
  • Nachtzicht in kleur
  • Niet compleet zonder abonnement
  • Stand in HDR wat heftig

Wat de Ring Buitencamera Plus zo veelzijdig maakt, is het feit dat je hem zowel bedraad als op batterij kunt gebruiken. Je kunt hem daardoor vrijwel overal neerzetten of ophangen, ongeacht de locatie, ongeacht het stopcontact en ongeacht het oppervlak. Je plaatst hem moeiteloos op een plank, kast of vensterbank en kunt hem ook ophangen aan een muur of plafond. Het voetstuk van de camera kun je namelijk loskoppelen en aan de achterkant bevestigen. Plus: je kunt hem helemaal om z'n as draaien en in een gewenste hoek positioneren.

Dat is echter niet de belangrijkste boodschap van Ring. De grootste aanpassing heeft namelijk te maken met de resolutie. Die is verhoogd van 1920 bij 1080 pixels bij het vorige model (ooit de Stick Up Cam 3rd Gen, maar nu Buitencamera) naar 2560 bij 1440 pixels. De marketingafdeling van menig camerabedrijf maakt je wijs dat dit een 2K-resolutie is, maar niets is minder waar. De officiële term is Quad-HD, maar dat bekt minder lekker. Plus: 2K doet denken aan de helft van 4K. Dat is een positieve connotatie waar veel bedrijven gretig gebruik van willen maken.

©Wesley Akkerman

Ziet meer dan de voorganger

Het vervelende is echter dat je onterecht kunt denken dat 2K een verdubbeling is van 1080p. Maar ook dat klopt niet: voor 1080p kijken we naar het cijfer achter de x, terwijl we voor de marketingterm 2K naar het cijfer vóór x kijken. Dat is dus appels met peren vergelijken. Maar dat betekent niet dat er geen beeldwinst is. Horizontaal gezien zijn er 360 en verticaal 640 pixels bij gekomen. Dat verschil valt vooral op wanneer je bijvoorbeeld inzoomt op een persoon. Gezichten komen een stuk scherper in beeld, al moet je natuurlijk niet té ver inzoomen.

De kijkhoek is er daarnaast ook op vooruitgegaan. De Ring Buitencamera Plus ziet net iets meer dan zijn voorganger, met hoeken van 140 graden horizontaal, 80 graden verticaal en 160 graden diagonaal. De voorganger heeft respectievelijk 115, 59 en 143 graden. Daarnaast is er zowel nachtvisie in zowel kleur als in grijs-wit – net wat je prettiger vindt. In alle gevallen hebben we gemerkt dat we de omgeving hier goed hebben kunnen volgen. De beelden ogen duidelijk en scherp. In de HDR-modus ogen kleuren wel iets té verzadigd, maar die kun je uitschakelen.

©Wesley Akkerman

Ring Vision

De Ring Buitencamera Plus beschikt over Ring Vision, een nieuw onderdeel dat het merk begin 2025 aankondigde. Vision combineert verschillende hardwarecomponenten (zoals antireflecterend glas) met software-optimalisatie (zoals dynamische beeldverwerking) en de expertise van het team om de beste beelden te presenteren. Natuurlijk klinken dit soort dingen vaak mooier dan ze zijn, maar de beelden liegen er niet om. Zowel in het donker als overdag ogen de beelden rustig, kleurrijk en scherp. Precies zoals je zou willen.

Omdat dit geen high-end of dure camera is van Ring, mis je misschien wel een aantal zaken. Denk dan aan het vogelperspectief en de 3D-bewegingsdetectie. Eerlijk is eerlijk: die hebben we tijdens het testen niet echt gemist. Dat is wellicht ook afhankelijk van hoe je het systeem inzet en welke mate van beveiliging je zoekt. Daar staat dan wel weer een flexibele installatie tegenover. Zoals gezegd kun je de camera op allerlei manieren installeren; je kunt er ook voor kiezen om een zonnepaneel op aan te sluiten, zodat je er helemaal geen omkijken meer naar hebt.

©Wesley Akkerman

Met of zonder zonnepaneel

Als je de Ring Buitencamera Plus niet direct op het stroomnet aansluit, mis je een belangrijke functie: pre-roll in 1080p. Dat is een korte video waarin je ziet wat er gebeurde vlak vóór een bewegingsmelding of het aanbellen. Deze functie werkt alleen als de camera via een stekker op netstroom is aangesloten.

Goed om te weten: de Buitencamera Plus met zonnepaneel kost 159 euro. Een losse batterij kost meestal tussen de 20 en 30 euro. Je kunt de camera zowel met als zonder batterij aanschaffen, maar in beide gevallen betaal je 99,99 euro voor de basisversie.

Verder werkt deze camera zoals je van Ring gewend bent. Via de app kun je van alles instellen: van bewegingszones en het zwartmaken van delen van het beeld (zodat de camera daar geen beweging detecteert) tot het aanpassen van de gevoeligheid. Je kunt de bewegingssensor ook helemaal uitschakelen of alleen de meldingen dempen. Met een handig tijdschema bepaal je bovendien precies wanneer de camera actief moet zijn. Op dat vlak doet de Ring Buitencamera Plus zeker niet onder voor andere Ring-modellen.

Met of zonder abonnement?

De Ring Buitencamera Plus ondersteunt ook slimme meldingen. Daarmee bepaal je zelf waarvoor je een notificatie ontvangt – bijvoorbeeld bij detectie van een voertuig, persoon of pakket. De opgenomen beelden worden standaard in de cloud opgeslagen, maar die kun je alleen terugkijken als je een abonnement afsluit. Dat is typisch voor Ring: zonder abonnement fungeert de camera vooral als live meekijk-apparaat met microfoon en speaker, maar kun je geen opnames terugzien.

Heb je meerdere Ring-camera's en maak je er intensief gebruik van, dan kan een abonnement wel de moeite waard zijn. Met het duurdere pakket krijg je bijvoorbeeld toegang tot de beeld-in-beeldmodus en kun je meerdere camera's tegelijk volgen. Kies je voor het meest uitgebreide abonnement, dan worden ook 24/7-opnames mogelijk – al betaal je daar wel 19,99 euro per maand voor. De goedkoopste variant kost 3,99 euro per maand en geeft toegang tot basisfuncties in de cloud, die veel andere aanbieders tegenwoordig kosteloos leveren. Daardoor vallen de totale kosten van een Ring-camera uiteindelijk toch wat hoger uit.

©Ring

Ring Buitencamera Plus kopen?

Over de installatie hebben we in deze review bewust weinig gezegd – die is namelijk simpel en snel. Met de Buitencamera Plus levert Ring opnieuw een typisch Ring-product af: de videobeelden zijn scherp en kleurrijk, ook 's avonds. Wel is de HDR-modus wat aan de overdreven kant. De ingebouwde speaker zorgt ervoor dat je goed verstaanbaar bent, terwijl de microfoon stemmen van anderen helder oppikt. De installatie is bovendien flexibel en geschikt voor zowel binnen- als buitentoepassing, en de app biedt zoals altijd uitgebreide instelmogelijkheden.

Toch blijft het bekende pijnpunt: om alles uit de Ring Buitencamera Plus te halen, heb je een abonnement nodig. Dat is al vaker een zwakke plek geweest bij Ring, en voorlopig lijkt daar geen verandering in te komen. Als eenvoudige deurcamera is dit model aan de prijzige kant – er zijn goedkopere alternatieven beschikbaar. Maar heb je al een Ring-abonnement of ben je bereid daarin te investeren, dan is deze camera zeker het overwegen waard. Nu is het alleen nog wachten tot Ring ook echt werk maakt van lokale opslag.

▼ Volgende artikel
Review Google Pixel 9a – Fijne smartphone voor een fijne prijs
© Rens Blom
Huis

Review Google Pixel 9a – Fijne smartphone voor een fijne prijs

De Google Pixel 9a is een prettige en complete smartphone die zeven jaar softwareupdates krijgt. Heel wat mensen zijn met dit toestel daarom jaren onder de pannen, denken we. In deze review lees je onze bevindingen met de Google Pixel 9a na twee weken intensief testen.

Uitstekend
Conclusie

De Google Pixel 9a is een midrange smartphone die een goede indruk achterlaat. De telefoon is degelijk gebouwd, heeft complete specificaties en krijgt zeven jaar updates. Je kunt dus lang met het toestel doen, zeker als je eenmalig meer betaalt voor de 256 GB-versie. Er zijn in dit prijssegment echter ook veel andere goede smartphones, dus het loont om te vergelijken of een ander toestel nog beter bij jouw wensen aansluit.

Plus- en minpunten
  • Zeven jaar updates
  • Heel compleet
  • Lange accuduur
  • Houdt minder lekker vast
  • Basismodel slechts 128 GB opslagcapaciteit

De Pixel 9a is het nieuwste model in de Pixel 9-serie, die in augustus is uitgebracht in de vorm van de 9, 9 Pro, 9 Pro XL en 9 Pro Fold. Toestellen van bijna duizend euro tot bijna tweeduizend euro voor de vouwbare 9 Pro Fold. Toptoestellen, zo bleek uit onze reviews. Maar er zijn ook genoegen redenen om géén hele dure telefoon te nemen. Als jij maximaal 550 euro wilt uitgeven aan je volgende nieuwe smartphone, is de Pixel 9a het overwegen waard.

Google's Pixel 9a verschijnt in vier kleuren, waaronder knalroze, het fraaie geteste lila en meer zakelijke zwart en wit. Wij zijn enthousiast over de lila kleur van de smartphone en vinden het toestel premium genoeg overkomen. De matte kunststof achterkant toont nauwelijks vingerafdrukken, waardoor de telefoon er netjes blijft uitzien. Al kunnen we ons ook goed voorstellen dat je een hoesje om de Pixel 9a stopt voor de nodige bescherming. Een hoesje kan ook helpen om de ergonomie van de telefoon te verbeteren. De Pixel 9a is namelijk nogal vlak en ligt daarom wat minder prettig in de hand dan telefoons die een meer gebold ontwerp hebben. Google weet in ieder geval hoe dat moet, want de Pixel 8a van een jaar geleden had zo'n boller ontwerp en lag daarom ook zonder hoesje lekker in de hand.

©Rens Blom

Als we het nog even over bescherming hebben: de Pixel 9a heeft een iP68-certificering en kan daarom tegen (zoet) water en stof.

Je kunt de Pixel 9a redelijk goed met één hand bedienen, doordat het scherm met 6,3 inch relatief compact is. De 186 gram wegende smartphone is even breed als de Samsung Galaxy S25 en Apple iPhone 16, en een fractie hoger. Het Full-HD-oledscherm ziet er erg mooi uit en heeft een hoge verversingssnelheid van 120 Hz. Op zonnige lentedagen is het beeldscherm prima af te lezen.

©Rens Blom

Complete specificaties

Van een smartphone die 550 euro kost, verwachten we tegenwoordig een complete en soepele gebruikservaring. Zo'n toestel moet in principe jaren meekunnen. De Pixel 9a lijkt aan die verwachtingen te voldoen. Hij draait op dezelfde snelle Tensor G4-processor als zijn duurdere Pixel 9-broers, heeft 8 GB werkgeheugen en een 5100 mAh-accu die zonder zorgen een lange dag meegaat. Opladen kan vlot genoeg via usb-c (je dient zelf een adapter te regelen) of langzamer bij draadloos opladen.

Minder blij zijn we met Google's keuze om het instapmodel van de Pixel 9a uit te rusten met 128 GB opslagcapaciteit. Daar kun je in de praktijk namelijk geen 128 GB van gebruiken en als je jaren met het toestel wilt doen, is 128 GB voor veel mensen op de langere termijn onvoldoende. De opslag uitbreiden via een microSD-kaartje is niet mogelijk. Het loont daarom waarschijnlijk om eenmalig meer te betalen voor de 256 GB-variant van de Pixel 9a. Die kun je langer met een gerust hart gebruiken. Veel concurrerende smartphones hebben overigens standaard 256 GB.

©Rens Blom

Camera's

Achterop de Pixel 9a zitten twee camera's. Die zijn goed, maar in de meeste situaties niet beter dan de camera's van de Pixel 8a. Dat geeft weinig en in het donker doet de Pixel 9a het wél beter dan zijn voorganger. Snel bewegende huisdieren blijven lastig om scherp vast te leggen. Dat zie je ook op onderstaande foto: de kat is nét niet lekker scherp.

©Rens Blom

Met de groothoekcamera leg je een wijder deel van de omgeving vast. De Pixel 9a kan ook inzoomen, via de hoofdcamera. Op onderstaande serie zie je de verschillen in de praktijk.

©Rens Blom

De hoofdcamera, groothoekcamera en 2x zoom.

7 jaar updates

Google's bezuiniging om de Pixel 9a van slechts 128 GB opslagcapaciteit te voorzien, maakt dat er op andere vlakken meer ruimte is voor een premium ervaring. Een goed voorbeeld is de softwareondersteuning. Google geeft de smartphone liefst zeven jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates. Dat is even lang als de veel duurdere Pixel 9-toestellen en ook even lang als Samsungs Galaxy-topsmartphones en Apple iPhones. Veel concurrenten van de Pixel 9a krijgen vier tot zes jaar updates. De Pixel 9a kan dus langer mee. Of je daadwerkelijk zeven jaar met een smartphone doet, is een tweede.

Ook fijn is dat Google de software lekker schoon levert en allerlei eigen AI-functies toevoegt. Die worden steeds handiger en zijn gratis beschikbaar.

©Rens Blom

Conclusie: Google Pixel 9a kopen?

De Google Pixel 9a is een midrange smartphone die een goede indruk achterlaat. De telefoon is degelijk gebouwd, heeft complete specificaties en krijgt zeven jaar updates. Je kunt dus lang met het toestel doen, zeker als je eenmalig meer betaalt voor de 256 GB-versie. Er zijn in dit prijssegment echter ook veel andere goede smartphones, dus het loont om te vergelijken of een ander toestel nog beter bij jouw wensen aansluit.