Het is niet prettig om terwijl u naar uw favoriete muziek luistert, door de indringende geluiden van Windows of een e-mailmelding van Outlook gestoord te worden. Of dat een website die u bezoekt, ineens dwars door het muzieknummer begint te galmen. Het geluid uitzetten lost niets op, want dan is de muziek ook weg. Wij laten zien hoe u dit in Windows 7 eenvoudig oplost.

In dit artikel vind u 15 tips om uw geluid te optimaliseren

[list]

Volume (deze pagina)

Pictogram weergeven (deze pagina)

Geluid dempen (deze pagina)

Volumemixer (deze pagina)

Systeemgeluiden (deze pagina)

Meer in beeld

Horizon

Harder dan de rest

Waar moet het geluid heen

Inschakelen

Extra mixers

Per apparaat

Voorkeur opgeven

Eigenwijs

Meer overzicht[/list]

1. Volume

Om snel te zien hoe hard het geluid staat, laat u de muispijl boven het luidspreker-pictogram zweven. U vindt dit pictogram in het systeemvak. Het ingestelde volume verschijnt als een percentage in beeld. Hebt u het geluid uitgezet (gedempt, oftewel ‘mute’), dan ziet u dit ook aan een rood symbooltje in het pictogram. Het systeemvak ziet er onder Windows 7 trouwens iets anders uit, maar bevindt zich nog steeds uiterst rechts op de taakbalk. U vindt er bijvoorbeeld ook het klokje.

©PXimport

2. Pictogram weergeven

Ziet u geen luidspreker in het systeemvak? Klik dan op het driehoekje (pijltje) links ervan, zodat het venster Verborgen pictogrammen weergeven in beeld komt. Misschien ziet u het pictogram hier al ergens tussen staan, maar klik toch op Aanpassen onderin het venstertje. Een nieuw venster met een lijst vol pictogrammen verschijnt. Zoek die van de volumeregeling op en kies in het uitklapmenu erachter bij Gedrag voor de optie Pictogram en meldingen weergeven. Weet u trouwens dat het pictogram hier ‘live’ aangeeft of het volume gedempt is?

©PXimport

3. Geluid dempen

Het volume past u aan door op het pictogram in het systeemvak te klikken en daarna het schuifbalkje omhoog of omlaag te bewegen. Telkens als u de muisknop loslaat, hoort u een kort geluidje, zodat u weet of u op de goede weg bent. Handig als er bijvoorbeeld geen muziek speelt. Om het geluid te dempen brengt u de schuif helemaal omlaag (volume op 0%) of handiger en sneller: u klikt op het luidsprekertje onder de schuifbalk. We laten straks zien hoe u dit per programma regelt.

©PXimport

Wegwijzer voor geluid

Wie de nieuwste geluidsmogelijkheden van Windows gebruikt, waant zich in een nieuwe wereld. Was onder XP alleen het totale volume in te stellen, tegenwoordig mag u per programma het geluidsniveau opgeven. Om ongestoord naar muziek te luisteren, zet u de Windows-geluidjes bijvoorbeeld zachter of dempt u ze volledig. Ook superhandig om lastige programma’s het zwijgen op te leggen! Verder is een geluidsapparaat kiezen eenvoudiger dan ooit, zodat omschakelen van de interne luidsprekertjes naar een speakerset of hifi-installatie een eitje is.

©PXimport

4. Volumemixer

Klik terwijl de volumeregelaar op het scherm staat onderin het venstertje op Mixer en u springt rechtstreeks naar de Volumemixer. Dit is een veel uitgebreidere versie van de volumeregelaar van daarnet. U vindt er meerdere schuifbalken, hoewel het aantal altijd afhangt van de programma’s die u hebt draaien en die geluid produceren. Helemaal links is altijd een schuifbalkje genaamd Apparaat te zien. Het is de hoofdregelaar voor het geluid, waarmee u net zoals met de volumeregelaar het totale geluidsniveau regelt.

©PXimport

5. Systeemgeluiden

In de Volumemixer ziet u meerdere schuifbalken. Soms zijn het er slechts twee. Eentje onder Apparaat en nog een tweede onder Toepassingen: dit zal dan Syst.geluiden zijn, die u in staat stelt om het volume van de geluidjes die Windows te pas en te onpas laat horen te regelen. Stel dat u van een lekker muziekje geniet, dan kunnen al die Windows-geluiden best storend zijn. U kunt ze dan via de schuifregelaar Syst.geluiden (tijdelijk) zachter zetten of volledig dempen met het pictogram eronder.

©PXimport

6. Meer in beeld

Start voor de grap een programma op waarmee u graag naar muziek luistert, bijvoorbeeld Winamp, of Spider Player. Zodra er muziek uit de luidsprekertjes klinkt, verschijnt er een extra schuifregelaar in de Volumemixer. Meestal samen met het pictogram waaraan u het programma herkent. Hoort u van alles, maar gebeurt er niets in de Volumemixer? Maak het venstertje dan breder (muispijl op de zijrand houden en dan slepen), of gebruik het schuifbalkje onderin het venster om de extra schuifregelaar(s) in beeld te brengen.

©PXimport

7. Horizon

Ziet u dat de schuifregelaars met een horizontale lijn verbonden zijn? De lijn geeft het door u ingestelde hoofdvolume weer, oftewel de hoeveelheid geluid die uit bijvoorbeeld de speakers van de computer klinkt. U regelt dit bij voorkeur met de schuifregelaar onder Apparaat. De andere schuifregelaars bewegen dan vanzelf mee. Het geluid van een individueel programma is zachter te zetten via zijn eigen schuifregelaar. Het schuifje komt dan onder de horizontale lijn terecht. Het geluidsniveau van de overige programma’s verandert nu dus niet.

©PXimport

8. Harder dan de rest

Beweeg de schuifregelaar van een programma omhoog tot het tegen de lijn botst en u zit weer op het volume van de hoofdregelaar. U mag het schuifje er ook ‘doorheen’ drukken. Omdat een programma niet harder kan klinken dan het hoofdvolume, gaat de linker schuifregelaar nu vanzelf mee. De andere programma’s blijven onder de lijn achter en zullen vanaf nu in verhouding zachter klinken. Met de schuifbalkjes regelt u dus de mengverhouding van het geluid van alle programma’s die actief zijn.

©PXimport

9. Waar moet het geluid heen

Het mooie van de mixer is dat u het geluid naar allerlei apparaten kunt sturen. Misschien bent u niet dol op de interne luidsprekertjes van de computer en stuurt u de muziek liever naar een externe speakerset, of naar een stereo-installatie via bijvoorbeeld een (al dan niet optische) digitale uitgang. Het is dan allereerst zaak om de geluidskaart, speakerset of speciale uitgang goed in beeld te krijgen. Wij gaan er hier vanuit dat u de hardware al hebt ingebouwd en de stuurprogramma’s geïnstalleerd.

©PXimport

10. Inschakelen

Klik met rechts op het Luidspreker-pictogram in het systeemvak en kies in het snelmenu voor Afspeelapparaten. Als het goed is zijn er in het venster Geluid nu meerdere apparaten te zien. Schakel het apparaat eerst in, als u ziet dat het nog is uitgeschakeld. Dit staat er dan bij. Klik er met rechts op en kies Inschakelen. Staat het uitvoerapparaat niet in het lijstje? Klik dan met rechts op een ander apparaat en let er op dat er een vinkje staat bij Uitgeschakelde apparaten weergeven.

©PXimport

11. Extra mixers

Klikt u ditmaal op het luidspreker pictogram, dan ziet u ineens een extra schuifregelaar voor dit uitvoerapparaat. Bij u niet? Klik met rechts op het pictogram en controleer bij Opties voor volumeregeling of elk apparaat een eigen volumeregeling mag hebben. Het volume is dan onafhankelijk van elkaar te regelen. Er komt waarschijnlijk nog geen geluid uit het tweede apparaat, klik daarom op Mixer onder zijn eigen schuifbalk, of open de Volumemixer via rechtsklikken op het pictogram in het systeemvak en kies voor Volumemixer openen.

©PXimport

12. Per apparaat

In de Volumemixer is links bij Apparaat een zwart driehoekje (pijltje) verschenen. Klik erop om het gewenste geluidsapparaat te kiezen. Daarna ziet u alleen de schuifregelaar voor dit ene apparaat, plus de schuifregelaars van de programma’s die er hun geluid heen sturen. Zo kunt u altijd heen en weer schakelen tussen de diverse apparaten. U ziet wel hoe de huidige situatie is, maar moet op een andere plek zijn om een voorkeursapparaat aan te wijzen. Anders blijft het geluid bijvoorbeeld nog steeds uit de luidsprekertjes van de computer komen.

©PXimport

13. Voorkeur opgeven

Om te kiezen via welk apparaat u bij voorkeur luistert, stelt u een standaard afspeelapparaat in. Klik met rechts op de luidspreker in het systeemvak en kies Afspeelapparaten. Bij één apparaat is een groene cirkel met een vinkje te zien: het standaard afspeelapparaat. Klik met rechts op een ander apparaat en kies Als standaardapparaat instellen. De systeemgeluiden van Windows verhuizen automatisch mee.

©PXimport

14. Eigenwijs

Op dezelfde wijze is nog een extra standaardapparaat op te geven. Via Als standaardcommunicatieapparaat instellen wijst u bijvoorbeeld een headset aan voor internetbellen. Soms bepaalt een programma zelf waarheen het zijn geluid stuurt. Skype is hier een mooi voorbeeld van. Via Extra / Instellingen kiest u er onder Geluidsinstellingen zowel het afspeel- als het opnameapparaat.

©PXimport

15. Meer overzicht

Soms is het handig om de programma’s per afspeelapparaat overzichtelijk naast elkaar te zien. Alleen al om te zien of er niet per ongeluk iets ‘onhoorbaar’ staat af te spelen. op een apparaat waar niemand naar luistert. Het kan door de volumemixer vaker te starten. Klik met links op het pictogram van de luidspreker en kies telkens de optie Mixer onder een ander afspeelapparaat voor een mooi totaaloverzicht.

©PXimport

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.

De ingebouwde zoekfunctie van Windows - Windows Zoeken - kennen we inmiddels wel. En eerlijk is eerlijk: dat onderdeel is inmiddels wel wat gedateerd. Welke andere mogelijkheden zijn er om te zoeken? Welke AI en andere slimme tools kunnen we inzetten om de antwoorden op onze vragen te vinden? Je ontdekt ze hier.

Copilot: bestanden doorzoeken

Microsofts Copilot kan je helpen met het doorzoeken van de inhoud van de bestanden op je computer. Hiervoor moet je momenteel nog eerst het bestand uploaden naar OneDrive. Vanuit daar kun je er allerlei acties mee uitvoeren. Copilot kan straks ook voor je op zoek gaan naar lokale bestanden. Die functie is nu nog niet geactiveerd in Nederland, maar is al wel actief in de VS en Engelstalige regio's. De Copilot-app lijkt er voor Nederland al wel op voorbereid.

Je kunt je alvast voorbereiden op de komst van deze functie. Dat doe je door ervoor te zorgen dat je de nieuwste versie van Copilot hebt geïnstalleerd. Daarmee wordt de functie direct actief als deze in Nederland beschikbaar komt. Je vindt de nieuwe versie van Copilot in de Microsoft Store (via het startmenu). Eenmaal geopend, klik je op de gebruikersafbeelding linksonder in het scherm. Kies Instellingen. Geef Copilot vervolgens toegang tot de bestanden. Blader naar Machtigingsinstellingen en zet de schuif op Aan bij Bestand zoeken. Zet hierna ook de schuif op Aan bij Lezen van het bestand.

Copilot maakt onderliggend nog steeds gebruik van gedeelten van het bestaande Windows Zoeken. Die kennis biedt meer controle: je kunt bepalen welke locaties mogen worden doorzocht. Klik in hetzelfde instellingenvenster op Windows-instellingen. Geef bij Mijn bestanden zoeken aan welke locaties mogen worden bekeken.

Copilot: zoeken in bestanden

Soms ben je niet op zoek naar bestanden, maar juist naar informatie ín de bestanden. Als je de nieuwste update van Windows 11 gebruikt, kun je hiervoor op een slimme manier Copilot inzetten. Klik met de rechtermuisknop op het bestand waarin je wilt zoeken of waarover je specifieke vragen hebt. Doet dat bijvoorbeeld via het bureaublad of via de verkenner.

Kies voor de nieuwe optie Vraag het aan Copilot. Het bestand verschijnt in het venster van Copilot. Vervolgens kun je bijvoorbeeld vragen om het te doorzoeken of het opnieuw te structureren. Je kunt ook vragen om het bestand samen te vatten of de inhoud ervan in compacte bewoordingen te beschrijven. Verschijnt de nieuwe optie nog niet in het menu van de rechtermuisknop? Controleer dan of je de instellingen uit de alinea hiervoor hebt geactiveerd.

Copilot: gezichten herkennen

Maak je gebruik van OneDrive? Ook OneDrive zet steeds vaker AI in om je bestanden eenvoudiger vindbaar te maken. Op het moment van schrijven wordt de laatste hand gelegd aan de gezichtsfuncties. We hebben deze dus zelf nog niet in de praktijk kunnen testen.

Microsoft gebruikt AI om gezichten te herkennen in foto's en afbeeldingen die je in een OneDrive-account hebt bewaard. Je moet hiervoor wel toestemming geven. Hierna wordt informatie uit afbeeldingen en gezichten verzameld om vergelijkbare gezichten te vinden.

Open de OneDrive-app en wacht totdat automatisch de melding met toestemming verschijnt. Ga je akkoord met de verwerking, dan kies je Toestaan. Het duurt tot 72 uur om de foto's te indexeren. Download de nieuwste versie van de OneDrive-app (via Google Play of de Apple App Store) en tik op de nieuwe tab Personen. In het zoekvak eronder kun je zoeken op specifieke personen op foto's.

Perplexity: vinden wat je zoekt

Perplexity is een geavanceerde en populaire AI-zoekmachine. Je kunt deze AI-dienst ook goed inzetten voor het doorzoeken van de inhoud in je eigen bestanden. Er bestaan wel een paar voorwaarden voor het zoeken met de AI-agent van Perplexity: allereerst heb je een betaald abonnement nodig. De gratis versie ondersteunt de functie (nog) niet. Hiervoor betaal je circa 20 euro per maand, vergelijkbaar met de betaalde abonnementen van veel andere AI-aanbieders.

Perplexity kan daarnaast alleen zoeken in bestanden die je in de cloud hebt opgeslagen. Op dit moment worden alleen nog Google Workspace, Dropbox en WhatsApp ondersteund. Op het gebied van bestandsformaten kun je onder meer Google Docs, pdf-bestanden, Microsoft Office-documenten en csv-bestanden gebruiken. Ook Markdown (MD)- en JSON-bestanden worden ondersteund.

Perplexity: aan de slag

Het zoeken in je eigen bestanden staat in Perplexity standaard uitgeschakeld. Het zoeken van bestanden wordt mogelijk met plug-ins, die in Perplexity 'verbinders' worden genoemd. Laten we deze eens inschakelen.

Klik in het hoofdvenster van Perplexity linksonder op de gebruikersfoto en kies Instellingen. Kies Verbinders. Een overzicht van ondersteunde locaties verschijnt. Klik op Enable bij de locatie die je wilt koppelen, bijvoorbeeld Google Drive. Hierna geef je toestemming voor het weergeven en downloaden van je bestanden. Je kunt de koppeling op elk moment weer ongedaan maken. In het eerdergenoemde overzicht van onlinediensten klik je op de drie puntjes naast de opslagdienst en kies je Ontkoppelen.

Perplexity: bestanden doorzoeken

Zijn de gewenste diensten gekoppeld? Dan is het mogelijk om Perplexity AI in te zetten om je bestanden te vinden. De zoekfunctie met eigen bestanden is op twee manieren te gebruiken. Zo kun je de bestanden gebruiken als bron tijdens de conversaties. Klik hiervoor op de knop Sources en wijs je online cloudopslag aan. Op dit moment beperkt de dienst zich helaas alleen tot zakelijke varianten van de cloudopslag, zoals het eerdergenoemde Google Workspace. De consumentenversie van Google Drive wordt niet ondersteund als directe bron.

Gelukkig doet Perplexity dit wél voor het inhoudelijk doorzoeken van je bestanden. Klik op de paperclip. Afhankelijk van welke verbinders je hebt geactiveerd, kun je hier kiezen tussen Lokale bestanden, Google Drive en Dropbox. Wijs het bestand aan, zodat je er vragen over kunt stellen.

Uiteraard is het belangrijk om te weten hoe Perplexity met je bestanden omgaat. Je eigen bestanden worden niet gebruikt om de AI-modellen te trainen. Bovendien worden de bestanden - als deze al worden opgeslagen - door Perplexity binnen AWS S3-servers opgeslagen.

PowerToys Run

Ook de PowerToys Run voor Windows 11 zijn onmisbaar als je de beperkte zoekprestaties van Windows 11 wilt verbeteren. Hiermee kun je snel bestanden zoeken op verschillende locaties, zoals de lokale computer, specifieke programma's en online. PowerToys Run in combinatie met hulp van een AI-agent zoals hiervoor besproken, geeft een krachtige combinatie. Je gebruikt PowerToys Run om de bestanden te zoeken en met een andere AI-tool ga je eventueel inhoudelijk de diepte in.

Haal eerst de nieuwste versie van PowerToys binnen en activeer PowerToys Run via het algemene venster van PowerToys. Zet de schuif op Aan bij dit programma. Druk vervolgens op de toetscombinatie Alt+Spatiebalk. De app verschijnt als pop-up. Typ het bestand in dat je zoekt: de resultaten verschijnen direct in het venster eronder. Onder elk bestand lees je op welke locatie het is opgeslagen. Ook kun je meer informatie over het bestand online opzoeken.

PowerToys Run: aanpassen

Om het onderste uit de zoekfuncties van PowerToys Run te halen, is het nodig om het programma naar je hand te zetten. Open de instellingen van het programma en ga naar Zoeken en resultaten. Standaard hanteert de app een vertraging voordat de eerste zoekresultaten worden getoond. Wil je liever de eerste resultaten direct zien? Schakel Afvlakking van invoer uit. Deze 'doortastendere' zoekaanpak vergt wel iets meer van het systeem.

Hierna zoeken we de optie Aantal resultaten dat wordt weergegeven voordat u schuift. Standaard toont Run slechts vier resultaten: dat kan beter voor een completer overzicht. Verander de waarde naar bijvoorbeeld 10 en controleer het resultaat via een zoekopdracht in de app. Run onthoudt overigens welke zoekopdracht je het meest recent hebt uitgevoerd en toont deze in het venster. Begin je liever telkens met een schone lei? Activeer de optie De vorige query wissen bij het starten.

PowerToys RunResultaten verfijnen

Standaard laat PowerToys Run telkens alle resultaten zien zonder verdere weging, maar je kunt ervoor kiezen om de volgorde van de zoekresultaten te laten verfijnen. Hierbij houdt PowerToys Run bij welke resultaten worden geselecteerd en deze stijgen in de resultaten. Activeer de optie Volgorde van resultaten verfijnen. Hierna geef je een gewicht aan de geselecteerde items, van 0 tot 5. Standaard wordt 5 gehanteerd, maar je kunt het gewicht naar beneden bijstellen. Kies 0 om het volledig uit te schakelen. 

PowerToys Run: gericht vinden

Met behulp van voorvoegsels kun je PowerToy Run gerichter laten zoeken naar informatie in specifieke gebieden. Wil je alleen naar bestanden en mappen zoeken? Typ ? voor de zoekterm. Bijvoorbeeld ?vakantie. Ben je op zoek naar een specifieke Windows-instelling, dan typ je $, bijvoorbeeld $beeldscherm. Om online te zoeken, waarbij Run gebruikmaakt van de standaardzoekmachine, gebruik je ?? (zoals ??feestdagen). Om het voorgaande zoekresultaat te zien, typ je !!.

PowerToys Run: invoegtoepassingen

Je kunt zelf bepalen welke gebieden PowerToy Run kan doorzoeken. Dat gebeurt met behulp van invoegtoepassingen. De lijst vind je onder Invoegtoepassingen in het instellingenvenster. Loop door de lijst en schakel de invoegtoepassingen in voor de gebieden die je wilt doorzoeken. Andersom doe je dit ook: alles wat je niet gebruikt, schakel je uit. Elke ingeschakelde invoegtoepassing wordt namelijk geraadpleegd tijdens een zoekopdracht.

Regelmatig worden nieuwe invoegtoepassingen voor zoeken toegevoegd. Klik op Meer invoegtoepassingen zoeken voor een actuele lijst. Hier vinden we bijvoorbeeld plug-ins om de browsergeschiedenis te doorzoeken en per query een zoekmachine aan te wijzen die de zoekopdracht moet uitvoeren.

Terug naar het instellingenvenster. Als je een invoegtoepassing uitklapt, krijg je toegang tot aanvullende opties. Bij Opdracht voor directe activering kun je de 'letter' aanpassen waarmee je specifiek zoekt in dat onderdeel (waarover je in de paragraaf 'Gericht vinden' hebt gelezen). Interessanter is de optie Opnemen in globaal resultaat: hiermee zorg je ervoor dat de zoekresultaten van die invoegtoepassing standaard in de lijst worden getoond. In andere gevallen moet je de invoegtoepassing expliciet aanroepen via de eerdergenoemde letter. 

Toekomst: semantic search

Het valt op dat softwaremakers dit jaar intensief bouwen aan opties waarmee je je bestanden nog eenvoudiger kunt vinden. Zo wordt de ingebouwde zoekfunctie van Windows 11 uitgebreid met de mogelijkheid om in je eigen bewoordingen naar bestanden te zoeken. Bijvoorbeeld: 'foto's die ik vorige maand heb gemaakt' of 'de presentatie die vorige week door mijn collega is gestuurd'. Dit wordt semantic search genoemd, waarbij niet alleen naar de exacte woorden wordt gekeken, maar ook naar de betekenis (semantiek) erachter.

Deze functie is straks helaas niet voor iedereen beschikbaar. Je computer heeft namelijk een geschikte npu-chip nodig, die je onder meer vindt in de Copilot+-computers. Ook worden er in eerste instantie maar zes talen ondersteund, waaronder Engels en Duits. Nederlands komt momenteel nog niet in de lijst voor, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van tijd.

 Op zoek naar een nieuwe laptop? Kijk op Kieskeurig.nl/prijsdalers voor de beste deal!