Het is niet prettig om terwijl u naar uw favoriete muziek luistert, door de indringende geluiden van Windows of een e-mailmelding van Outlook gestoord te worden. Of dat een website die u bezoekt, ineens dwars door het muzieknummer begint te galmen. Het geluid uitzetten lost niets op, want dan is de muziek ook weg. Wij laten zien hoe u dit in Windows 7 eenvoudig oplost.

In dit artikel vind u 15 tips om uw geluid te optimaliseren

[list]

Volume (deze pagina)

Pictogram weergeven (deze pagina)

Geluid dempen (deze pagina)

Volumemixer (deze pagina)

Systeemgeluiden (deze pagina)

Meer in beeld

Horizon

Harder dan de rest

Waar moet het geluid heen

Inschakelen

Extra mixers

Per apparaat

Voorkeur opgeven

Eigenwijs

Meer overzicht[/list]

1. Volume

Om snel te zien hoe hard het geluid staat, laat u de muispijl boven het luidspreker-pictogram zweven. U vindt dit pictogram in het systeemvak. Het ingestelde volume verschijnt als een percentage in beeld. Hebt u het geluid uitgezet (gedempt, oftewel ‘mute’), dan ziet u dit ook aan een rood symbooltje in het pictogram. Het systeemvak ziet er onder Windows 7 trouwens iets anders uit, maar bevindt zich nog steeds uiterst rechts op de taakbalk. U vindt er bijvoorbeeld ook het klokje.

©PXimport

2. Pictogram weergeven

Ziet u geen luidspreker in het systeemvak? Klik dan op het driehoekje (pijltje) links ervan, zodat het venster Verborgen pictogrammen weergeven in beeld komt. Misschien ziet u het pictogram hier al ergens tussen staan, maar klik toch op Aanpassen onderin het venstertje. Een nieuw venster met een lijst vol pictogrammen verschijnt. Zoek die van de volumeregeling op en kies in het uitklapmenu erachter bij Gedrag voor de optie Pictogram en meldingen weergeven. Weet u trouwens dat het pictogram hier ‘live’ aangeeft of het volume gedempt is?

©PXimport

3. Geluid dempen

Het volume past u aan door op het pictogram in het systeemvak te klikken en daarna het schuifbalkje omhoog of omlaag te bewegen. Telkens als u de muisknop loslaat, hoort u een kort geluidje, zodat u weet of u op de goede weg bent. Handig als er bijvoorbeeld geen muziek speelt. Om het geluid te dempen brengt u de schuif helemaal omlaag (volume op 0%) of handiger en sneller: u klikt op het luidsprekertje onder de schuifbalk. We laten straks zien hoe u dit per programma regelt.

©PXimport

Wegwijzer voor geluid

Wie de nieuwste geluidsmogelijkheden van Windows gebruikt, waant zich in een nieuwe wereld. Was onder XP alleen het totale volume in te stellen, tegenwoordig mag u per programma het geluidsniveau opgeven. Om ongestoord naar muziek te luisteren, zet u de Windows-geluidjes bijvoorbeeld zachter of dempt u ze volledig. Ook superhandig om lastige programma’s het zwijgen op te leggen! Verder is een geluidsapparaat kiezen eenvoudiger dan ooit, zodat omschakelen van de interne luidsprekertjes naar een speakerset of hifi-installatie een eitje is.

©PXimport

4. Volumemixer

Klik terwijl de volumeregelaar op het scherm staat onderin het venstertje op Mixer en u springt rechtstreeks naar de Volumemixer. Dit is een veel uitgebreidere versie van de volumeregelaar van daarnet. U vindt er meerdere schuifbalken, hoewel het aantal altijd afhangt van de programma’s die u hebt draaien en die geluid produceren. Helemaal links is altijd een schuifbalkje genaamd Apparaat te zien. Het is de hoofdregelaar voor het geluid, waarmee u net zoals met de volumeregelaar het totale geluidsniveau regelt.

©PXimport

5. Systeemgeluiden

In de Volumemixer ziet u meerdere schuifbalken. Soms zijn het er slechts twee. Eentje onder Apparaat en nog een tweede onder Toepassingen: dit zal dan Syst.geluiden zijn, die u in staat stelt om het volume van de geluidjes die Windows te pas en te onpas laat horen te regelen. Stel dat u van een lekker muziekje geniet, dan kunnen al die Windows-geluiden best storend zijn. U kunt ze dan via de schuifregelaar Syst.geluiden (tijdelijk) zachter zetten of volledig dempen met het pictogram eronder.

©PXimport

6. Meer in beeld

Start voor de grap een programma op waarmee u graag naar muziek luistert, bijvoorbeeld Winamp, of Spider Player. Zodra er muziek uit de luidsprekertjes klinkt, verschijnt er een extra schuifregelaar in de Volumemixer. Meestal samen met het pictogram waaraan u het programma herkent. Hoort u van alles, maar gebeurt er niets in de Volumemixer? Maak het venstertje dan breder (muispijl op de zijrand houden en dan slepen), of gebruik het schuifbalkje onderin het venster om de extra schuifregelaar(s) in beeld te brengen.

©PXimport

7. Horizon

Ziet u dat de schuifregelaars met een horizontale lijn verbonden zijn? De lijn geeft het door u ingestelde hoofdvolume weer, oftewel de hoeveelheid geluid die uit bijvoorbeeld de speakers van de computer klinkt. U regelt dit bij voorkeur met de schuifregelaar onder Apparaat. De andere schuifregelaars bewegen dan vanzelf mee. Het geluid van een individueel programma is zachter te zetten via zijn eigen schuifregelaar. Het schuifje komt dan onder de horizontale lijn terecht. Het geluidsniveau van de overige programma’s verandert nu dus niet.

©PXimport

8. Harder dan de rest

Beweeg de schuifregelaar van een programma omhoog tot het tegen de lijn botst en u zit weer op het volume van de hoofdregelaar. U mag het schuifje er ook ‘doorheen’ drukken. Omdat een programma niet harder kan klinken dan het hoofdvolume, gaat de linker schuifregelaar nu vanzelf mee. De andere programma’s blijven onder de lijn achter en zullen vanaf nu in verhouding zachter klinken. Met de schuifbalkjes regelt u dus de mengverhouding van het geluid van alle programma’s die actief zijn.

©PXimport

9. Waar moet het geluid heen

Het mooie van de mixer is dat u het geluid naar allerlei apparaten kunt sturen. Misschien bent u niet dol op de interne luidsprekertjes van de computer en stuurt u de muziek liever naar een externe speakerset, of naar een stereo-installatie via bijvoorbeeld een (al dan niet optische) digitale uitgang. Het is dan allereerst zaak om de geluidskaart, speakerset of speciale uitgang goed in beeld te krijgen. Wij gaan er hier vanuit dat u de hardware al hebt ingebouwd en de stuurprogramma’s geïnstalleerd.

©PXimport

10. Inschakelen

Klik met rechts op het Luidspreker-pictogram in het systeemvak en kies in het snelmenu voor Afspeelapparaten. Als het goed is zijn er in het venster Geluid nu meerdere apparaten te zien. Schakel het apparaat eerst in, als u ziet dat het nog is uitgeschakeld. Dit staat er dan bij. Klik er met rechts op en kies Inschakelen. Staat het uitvoerapparaat niet in het lijstje? Klik dan met rechts op een ander apparaat en let er op dat er een vinkje staat bij Uitgeschakelde apparaten weergeven.

©PXimport

11. Extra mixers

Klikt u ditmaal op het luidspreker pictogram, dan ziet u ineens een extra schuifregelaar voor dit uitvoerapparaat. Bij u niet? Klik met rechts op het pictogram en controleer bij Opties voor volumeregeling of elk apparaat een eigen volumeregeling mag hebben. Het volume is dan onafhankelijk van elkaar te regelen. Er komt waarschijnlijk nog geen geluid uit het tweede apparaat, klik daarom op Mixer onder zijn eigen schuifbalk, of open de Volumemixer via rechtsklikken op het pictogram in het systeemvak en kies voor Volumemixer openen.

©PXimport

12. Per apparaat

In de Volumemixer is links bij Apparaat een zwart driehoekje (pijltje) verschenen. Klik erop om het gewenste geluidsapparaat te kiezen. Daarna ziet u alleen de schuifregelaar voor dit ene apparaat, plus de schuifregelaars van de programma’s die er hun geluid heen sturen. Zo kunt u altijd heen en weer schakelen tussen de diverse apparaten. U ziet wel hoe de huidige situatie is, maar moet op een andere plek zijn om een voorkeursapparaat aan te wijzen. Anders blijft het geluid bijvoorbeeld nog steeds uit de luidsprekertjes van de computer komen.

©PXimport

13. Voorkeur opgeven

Om te kiezen via welk apparaat u bij voorkeur luistert, stelt u een standaard afspeelapparaat in. Klik met rechts op de luidspreker in het systeemvak en kies Afspeelapparaten. Bij één apparaat is een groene cirkel met een vinkje te zien: het standaard afspeelapparaat. Klik met rechts op een ander apparaat en kies Als standaardapparaat instellen. De systeemgeluiden van Windows verhuizen automatisch mee.

©PXimport

14. Eigenwijs

Op dezelfde wijze is nog een extra standaardapparaat op te geven. Via Als standaardcommunicatieapparaat instellen wijst u bijvoorbeeld een headset aan voor internetbellen. Soms bepaalt een programma zelf waarheen het zijn geluid stuurt. Skype is hier een mooi voorbeeld van. Via Extra / Instellingen kiest u er onder Geluidsinstellingen zowel het afspeel- als het opnameapparaat.

©PXimport

15. Meer overzicht

Soms is het handig om de programma’s per afspeelapparaat overzichtelijk naast elkaar te zien. Alleen al om te zien of er niet per ongeluk iets ‘onhoorbaar’ staat af te spelen. op een apparaat waar niemand naar luistert. Het kan door de volumemixer vaker te starten. Klik met links op het pictogram van de luidspreker en kies telkens de optie Mixer onder een ander afspeelapparaat voor een mooi totaaloverzicht.

©PXimport

Veel mensen denken dat een luchtreiniger vooral nuttig is in het voorjaar en de zomer, als het pollenseizoen in …uhm volle bloei staat. Maar ook – of juist – in de herfst is zo’n apparaat een echte hulp voor een gezonder binnenklimaat in huis. Hoe dat precies zit, lees je in dit artikel.

Open deur: minder ventilatie = minder frisse lucht

Waar in de zomer ramen en deuren openstaan, houden we in de herfst juist alles vaker dicht. Dat houdt de warmte binnen, maar doordat de lucht minder goed circuleert blijven vocht, stof en geuren langer hangen. In badkamers, keukens en woonkamers met goed sluitende kozijnen merk je dat direct: de lucht voelt wat bedompter aan en ruikt sneller muf. Een luchtreiniger helpt dat te voorkomen door fijnstof, pollen en andere kleine deeltjes actief uit de lucht te filteren. Zo blijft het binnenklimaat merkbaar frisser, ook wanneer de ramen dicht blijven.

Minder allergieklachten

Wie gevoelig is voor huisstofmijt of schimmelsporen, merkt dat klachten vaak toenemen in de herfst. Dat komt doordat vocht en temperatuur in huis precies de omstandigheden bieden waarin deze allergenen goed gedijen. Een luchtreiniger helpt door de lucht continu in beweging te houden en allergenen te vangen. Wat je wel moet weten: schimmelsporen worden door een filter grotendeels uit de lucht gehaald, maar de bron – vaak vochtige muren of slecht geventileerde ruimtes – moet je nog steeds aanpakken. Zonder die bronbestrijding blijft het probleem terugkomen. Een luchtreiniger helpt dus vooral bij de symptomen, niet bij de oorzaak.

©Philips

Ventileren en luchtvochtigheid

Een luchtreiniger is geen vervanger voor ventilatie. Ventileren blijft nodig om koolstofdioxide, vocht en geur af te voeren. Wie de ramen regelmatig openzet en daarnaast een luchtreiniger laat draaien, houdt de lucht zowel vers als schoon. De luchtreiniger pakt de fijne stofdeeltjes aan, terwijl ventilatie zorgt dat nieuwe zuurstof binnenkomt.

In de herfst speelt ook de luchtvochtigheid een rol. Door de verwarming kan de lucht binnen te droog worden, en daar doet een luchtreiniger weinig aan. Wil je het binnenklimaat prettig houden, combineer hem dan met een luchtbevochtiger.

Betere lucht, beter binnenklimaat

Een luchtreiniger is geen wondermiddel, maar wel een apparaat dat in de herfst meer doet dan veel mensen denken. Hij haalt stof, pollen en schimmelsporen uit de lucht, helpt muffe geur te voorkomen en ondersteunt de ventilatie in huis. Zeker in goed geïsoleerde woningen, waar de lucht snel stil komt te staan, merk je het verschil. De lucht voelt frisser aan, je ademt prettiger en het binnenklimaat blijft in balans – precies wat je nodig hebt in het seizoen waarin we het liefst binnen blijven.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.