Met de Enyo combineert OCZ twee technieken die meer snelheid brengen: SSD en usb 3.0. Is dit een goede combinatie en presteert een SSD via usb 3.0 net zo goed als via SATA? Wij testen of de Enyo een goed alternatief is voor een externe harde schijf.

De behuizing van de Enyo is met een afmeting van 5,6 x 12 x 1 cm lekker compact en voelt door het gebruik van geborsteld aluminium solide aan. Intern is opbouw van de Enyo niet anders als normale SSD’s. De Enyo heeft zestien geheugenchips van 8 GB, wat op een totale capaciteit van 128 GB komt. De SSD-controller is afkomstig van Indilinx en wordt bijgestaan door een usb3.0-controller van Symwave. OCZ biedt op hun website een speciale driver voor de Enyo aan die eigenlijk afkomstig is van Symwave en voor betere prestaties zou moeten zorgen. We hebben de Enyo zowel met als zonder deze eigen driver getest.

©PXimport

De compacte behuizing is van geborsteld aluminium.

Prestaties

We hebben de Enyo getest met de synthetische benchmarks CrystalDiskMark en AS SDD Benchmark om een idee te krijgen van de snelheden die de SSD haalt. Omdat we ook een idee willen hebben van hoe de SSD echt presteert, hebben we de HDD-test van PCMark Vantage gebruikt. Deze drie benchmarks zijn tevens gebruikt voor de normale SSD’s in Computer!Totaal nummer 11/2010, zodat u de scores eenvoudig met deze SSD’s kunt vergelijken. Het gebruikte testsysteem is hetzelfde als bij dit artikel.

De eigen driver zorgt ervoor dat de Enyo qua sequentiële lees- en schrijfsnelheden net een tandje beter presteert. Behalve op de synthetische benchmarks blijkt de driver ook invloed te hebben op de PCMark Vantage HDD-score. PCMark Vantage beoordeelt de SSD met gebruik van de speciale driver op een HDD-score van 22197, terwijl dit zonder de driver 20110 bedraagt. Indien mogelijk zouden we de driver dus installeren bij gebruik van de Enyo. Gelukkig presteert hij ook zonder de driver nog steeds erg goed, iets dat wel zo prettig is voor een extern opslagmedium dat waarschijnlijk met meerdere pc’s wordt gebruikt. Samenvattend kunnen we zeggen dat de Enyo het erg goed doet en bijvoorbeeld beter presteert dan de SanDisk C25-G3 die we in het blad hebben getest. De benchmarkscores vindt u terug in een tabel, zodat u ze kunt vergelijken met de geteste SSD’s in het blad. Sowieso is de Enyo de snelste externe harde schijf die we ooit zagen.

Conclusie

De OCZ Enyo is een extern opslagmedium voor als u het allerbeste zoekt. De Enyo is qua snelheden vergelijkbaar met een normale SSD die via SATA is aangesloten en stelt dus niet teleur. Usb 3.0 blijkt ook bij SSD’s een prima alternatief te zijn voor eSATA. De speciale driver is gelukkig niet per se noodzakelijk voor goede prestaties, wel zo prettig voor een extern opslagapparaat dat waarschijnlijk op meerdere pc’s wordt gebruikt. Het grootste bezwaar is de prijs: de gemiddelde straatprijs voor de geteste uitvoering met 128 GB geheugen ligt momenteel op zo’n 320 euro. Het oordeel valt overigens iets hoger uit dan een vergelijkbaar presterende SATA-SSD, omdat we de Enyo als extern opslagmedium beoordelen en uiteraard ook de vernieuwing van usb 3.0 in het oordeel betrekken.

OCZ Enyo 128 GB

Straatprijs 64 GB: € 180,-; 128 GB: € 320,-; 256 GB: € 675,-

Garantie 3 jaar

Oordeel 8/10

Pluspunten

Snel

Stevige en compacte behuizing

Minpunten

Prijzig

Beste prestaties met speciale driver

Testsysteem

Processor AMD Phenom II X4 955 (3,2 GHz)

Moederbord Gigabyte GA-MA790XT-UD4P (AMD 790X-chipset)

Geheugen 2x 2 GB Kingston DDR 3

Harde schijf Samsung F2 Eco Green 1 TB

Usb3.0-kaart ASUS U3S6 (NEC usb3.0-chipset)

Grafische kaart ATI Radeon HD 5750 1 GB

Besturingsysteem Windows 7 Home Premium 64 bit

©PXimport

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.