Met de Enyo combineert OCZ twee technieken die meer snelheid brengen: SSD en usb 3.0. Is dit een goede combinatie en presteert een SSD via usb 3.0 net zo goed als via SATA? Wij testen of de Enyo een goed alternatief is voor een externe harde schijf.

De behuizing van de Enyo is met een afmeting van 5,6 x 12 x 1 cm lekker compact en voelt door het gebruik van geborsteld aluminium solide aan. Intern is opbouw van de Enyo niet anders als normale SSD’s. De Enyo heeft zestien geheugenchips van 8 GB, wat op een totale capaciteit van 128 GB komt. De SSD-controller is afkomstig van Indilinx en wordt bijgestaan door een usb3.0-controller van Symwave. OCZ biedt op hun website een speciale driver voor de Enyo aan die eigenlijk afkomstig is van Symwave en voor betere prestaties zou moeten zorgen. We hebben de Enyo zowel met als zonder deze eigen driver getest.

©PXimport

De compacte behuizing is van geborsteld aluminium.

Prestaties

We hebben de Enyo getest met de synthetische benchmarks CrystalDiskMark en AS SDD Benchmark om een idee te krijgen van de snelheden die de SSD haalt. Omdat we ook een idee willen hebben van hoe de SSD echt presteert, hebben we de HDD-test van PCMark Vantage gebruikt. Deze drie benchmarks zijn tevens gebruikt voor de normale SSD’s in Computer!Totaal nummer 11/2010, zodat u de scores eenvoudig met deze SSD’s kunt vergelijken. Het gebruikte testsysteem is hetzelfde als bij dit artikel.

De eigen driver zorgt ervoor dat de Enyo qua sequentiële lees- en schrijfsnelheden net een tandje beter presteert. Behalve op de synthetische benchmarks blijkt de driver ook invloed te hebben op de PCMark Vantage HDD-score. PCMark Vantage beoordeelt de SSD met gebruik van de speciale driver op een HDD-score van 22197, terwijl dit zonder de driver 20110 bedraagt. Indien mogelijk zouden we de driver dus installeren bij gebruik van de Enyo. Gelukkig presteert hij ook zonder de driver nog steeds erg goed, iets dat wel zo prettig is voor een extern opslagmedium dat waarschijnlijk met meerdere pc’s wordt gebruikt. Samenvattend kunnen we zeggen dat de Enyo het erg goed doet en bijvoorbeeld beter presteert dan de SanDisk C25-G3 die we in het blad hebben getest. De benchmarkscores vindt u terug in een tabel, zodat u ze kunt vergelijken met de geteste SSD’s in het blad. Sowieso is de Enyo de snelste externe harde schijf die we ooit zagen.

Conclusie

De OCZ Enyo is een extern opslagmedium voor als u het allerbeste zoekt. De Enyo is qua snelheden vergelijkbaar met een normale SSD die via SATA is aangesloten en stelt dus niet teleur. Usb 3.0 blijkt ook bij SSD’s een prima alternatief te zijn voor eSATA. De speciale driver is gelukkig niet per se noodzakelijk voor goede prestaties, wel zo prettig voor een extern opslagapparaat dat waarschijnlijk op meerdere pc’s wordt gebruikt. Het grootste bezwaar is de prijs: de gemiddelde straatprijs voor de geteste uitvoering met 128 GB geheugen ligt momenteel op zo’n 320 euro. Het oordeel valt overigens iets hoger uit dan een vergelijkbaar presterende SATA-SSD, omdat we de Enyo als extern opslagmedium beoordelen en uiteraard ook de vernieuwing van usb 3.0 in het oordeel betrekken.

OCZ Enyo 128 GB

Straatprijs 64 GB: € 180,-; 128 GB: € 320,-; 256 GB: € 675,-

Garantie 3 jaar

Oordeel 8/10

Pluspunten

Snel

Stevige en compacte behuizing

Minpunten

Prijzig

Beste prestaties met speciale driver

Testsysteem

Processor AMD Phenom II X4 955 (3,2 GHz)

Moederbord Gigabyte GA-MA790XT-UD4P (AMD 790X-chipset)

Geheugen 2x 2 GB Kingston DDR 3

Harde schijf Samsung F2 Eco Green 1 TB

Usb3.0-kaart ASUS U3S6 (NEC usb3.0-chipset)

Grafische kaart ATI Radeon HD 5750 1 GB

Besturingsysteem Windows 7 Home Premium 64 bit

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.