Update: Kees Jan was uitgenodigd voor een Ockel Experience Day in het stadion van ADO Den Haag. Productmanager Jesper Baumgarten gaf hier een presentatie over de Ockel Sirius A waarna Kees Jan aan de slag ging met de mini-pc. Komende drie weken gaat hij flink testen met de Sirius A.

©PXimport

De komende drie weken stel ik mezelf een paar vragen:

– Wat zijn voor mij de toepassingsmogelijkheden van de Ockel?

– Welke voordelen levert de Ockel in vergelijking met de apparatuur die ik nu gebruik?

– Lukt het om Ubuntu op de Ockel te plaatsen?

©PXimport

Het uiterlijk

Het Ockeltje is een schitterend uitgevoerd apparaat. Aan de vormgeving is veel aandacht besteed. Dat begint bij de verpakking. Een zwarte rechthoekige doos met een intrigerend motief. Dat blijkt geënt te zijn op een bijzondere ster, de Sirius, de helderste van de zuidelijke hemel, in het sterrenbeeld Canis Major.  

©PXimport

Een mythische verschijning voor de oude Egyptenaren, omdat de ster zijn hoogste punt aan de horizon haalde juist voor de jaarlijkse overstroming van de Nijl. En dus roept de naamgeving van deze Ockel wel wat verwachtingen op. En de vormgeving van de doos zelf ook!

©PXimport

©PXimport

Mijn eerste indruk

Compact, mooi scherp scherm, heldere kleuren, goed geluid en start redelijk snel op. En stil! Er is een passieve koeling, dus geen gezoem van ventilatoren, geen geratel van een harde schijf. Wel zorgt die koeling voor een behoorlijk warme kast.

Vergelijking met mijn huidige devices

De devices waarmee ik de Sirius A vergelijk zijn de Samsung tablet en de iPad mini. De technische verschillen zijn groot, maar daar ga ik verder nu niet op in. De beide tablets zijn zeer gebruiksvriendelijk, hebben een grotere accu en zijn daardoor langer te gebruiken, al gauw een uur of 8. Het scherm is groter, het ingebouwde toetsenbord daardoor ook en de leesbaarheid is goed.

De Ockel heeft andere specificaties. De batterij heeft een lagere capaciteit en laat de Ockel daardoor ongeveer 3,5 uur werken. Het scherm geeft een pc beeld weer en daardoor zijn de tekens zeer klein, hierdoor wat lastig leesbaar. Een aanraken is lastiger, een schermpen is aan te raden. Maar het invoeren in Libre office lukt wel, de letters zijn redelijk leesbaar, maar de functieknoppen zeer klein. Het schermtoetsenbord op de Ockel is redelijk te hanteren.

Voor onderweg zou je bijvoorbeeld een klein bluetooth toetsenbordje meenemen. Dat werkt iets makkelijker. Over onderweg gesproken. Ik geef toch de voorkeur aan een tablet of een kleine laptop. Zeker voor de prijs van de Ockel is er een ruime keus.

Maar zodra je een goede monitor aansluit, een toetsenbord, usb hub voor een toetsenbord en een extra usb stick (in de andere usb-poort sluit je je muis aan) en je hebt je kantoor op je knieën. Nu wordt het toch wel een heel ander verhaal! De Ockel ontpopt zich tot een kleine krachtpatser. De

De basisconfiguratie is snel genoeg, uitbreiding van het geheugen via een extra kaartje. En dan heb je opeens een echte pc die doet wat je van een pc mag verwachten. Zo beschouwd heb je overal je eigen pc, je eigen documenten en je eigen programma’s. En het werk aan deze tekst is met een gewoon toetsenbord prima te doen.

Lukt het om Ubuntu op de Ockel te plaatsen?

Allereest probeer ik of Ubuntu zou kunnen werken zonder iets aan de configuratie van de Sirius A te veranderen. Hiervoor heb ik een ISO bestand nodig dat ik eerst download op de site van Ubuntu. Er is net een nieuwe versie beschikbaar. Daarnaast heb ik een programma nodig dat mij in staat stelt Ubuntu uit te proberen zonder het te hoeven installeren. Hiervoor gebruik ik het programma Virtual Box. Ik installeer VB en volg daarna de aanwijzingen om Ubuntu te installeren. Dit gebeurt op een speciaal daarvoor ingericht gedeelte van de harde schijf. Dat werkt. Ik kan nu de Sirius A opstarten, Virtual Box starten en daarbinnen Ubuntu. En ik heb vervolgens de keuze om Ubuntu uit te proberen of te installeren binnen de door Virtual Box ingerichte ruimte op de harde schijf.

En na een half uurtje geduld en het invoeren van een gebruikers naam en wachtwoord, en andere details voor het functioneren van Ubuntu kan ik aan de slag. Het is dus gelukt om Ubuntu te laten draaien!

©PXimport

Ubuntu werkt! Ik kan het programma en alle aspecten te voorschijn halen op mijn monitor en met de muis de onderdelen uitproberen, zoals tekstverwerken en internetten. Voorlopig ga ik er van uit dat andere functies ook wel werken.

©PXimport

De volgende stap wordt voor mij echt interessant. Kan ik Ubuntu installeren en zonder Windows gebruiken? Daarvoor bestaan 2 mogelijkheden: Ubuntu naast Windows installeren of Ubuntu installeren in plaats van Windows. Dat laatste betekent dat Ubuntu de harde schijf wist. Ik ben dan de mogelijkheden van Windows kwijt.

Ik kies voor de eerste mogelijkheid. Dat wordt dus een installatie met dual boot, waarbij ik bij het opstarten van de Ockel kan kiezen tussen Ubuntu en Windows. Als dat lukt heb ik nog alle mogelijkheden om Windows te gebruiken. Later ga ik nog in om mijn voorkeur voor Ubuntu.

Om Ubuntu te installeren moet ik bij het inschakelen van de Ockel Windows niet de kans geven om op te starten. Dat lukt door de F7 toets ingedrukt te houden. Dan verschijnt een menu met de keuze om Ockel te laten starten vanaf een usb stick. Ook dat lukt. Maar ik heb ook een usb stick nodig die opstartbaar is. Daarvoor gebruik ik in Windows het programma Unedbootin. Ik heb hiermee de mogelijkheid om het ISO-bestand voor Ubuntu op de usb stick te plaatsen en de stick opstartbaar te maken. Dat gaat goed.

En vervolgens het voor mij meest spannende van deze test, zou het lukken om van deze usb stick op te starten en Ubuntu te laten werken?

En gelukkig, het opstarten werkt. Ockel aanzetten, gauw F7 indrukken, geduld hebben, usbstick aanwijzen in het menu, en dan weer geduld hebben... totdat het opstartproces van Ubuntu begint en na enige tijd Ubuntu verschijnt. Ook hier weer de mogelijkheid om uit te proberen, waarbij alle programma's vanaf de usb stick worden geladen. Dat gaat niet snel. Maar het werkt wel en al gauw besluit ik Ubuntu naast Windows te installeren.

Ik ben er in geslaagd Ubuntu te installeren. Het werkt!

Waarom Ubuntu?

Omdat de filosofie er achter mij wel aanspreekt. En ik begon een hekel te krijgen aan Microsoft, met steeds weer nieuwe zogenaamd onmisbare versies en updates. Daarbovenop de noodzaak om beschermingsprogramma's te gebruiken en de tijd die verloren gaat met updates. Tenslotte de honger naar privé gegevens die Windows 10 kenmerkt. Je kunt het allemaal wel uitschakelen, maar het is een gedoe. Dan liever Linux met Mint of Ubuntu. Mint is een Linuxversie die qua uiterlijk lijkt op Windows en is uitstekend bruikbaar voor oudere en daardoor tragere computers. Ik heb Mint voor mijn vrouw op haar laptop geïnstalleerd en ze is er blij mee. Dat zegt wat! Ikzelf gebruik Ubuntu en de gratis programma's voldoen prima.

Ik heb Ubuntu nog niet volledig naar mijn hand kunnen zetten. Het touchscreen en het geluidsapparaat worden nog niet herkend. Op de Ockel verschijnt het beeldscherm alleen verticaal.

Omdat de testperiode vrijwel voorbij is, kom ik er niet meer aan toe de drivers die nodig zijn op te sporen. Maar met de monitor erbij kan ik Ubuntu prima gebruiken. Ook de dualboot werkt prima. Als ik onderweg ben, kan ik Windows gebruiken met het scherm horizontaal. De uitwisseling van bestanden is geen probleem, dus teksten, audio, video en andere bestanden kan ik zowel thuis als onderweg openen, aanpassen en weer opslaan. En verder.. internetten, games, muziek luisteren, het kan allemaal prima.

Tenslotte... stel dat de Ubuntu aanpassingsproblemen zijn opgelost, zou ik de Ockel willen aanschaffen?

Kort gezegd, de Sirius A is een prima pc.

En de compactheid aantrekkelijk, geen grote kast op je bureau. Handig om je pc bij je te hebben en veilig overal in te zetten. Je pc in je vestzak. Dat lijkt wel wat.

Maar toch... zonder extra toetsenbordje is het lastig werken. Zonder hub kun je niet zoveel aansluiten. Een muis werkt beter dan een vinger op het touchscreen...

En voeg daarbij dat het fotograferen ronduit tegen valt. Alleen aan de voorzijde waar de bediening voor foto en video is, zit een lens. Goed voor selfies, maar niet voor gewoon even een foto nemen.

Voor de prijs van deze Sirius A zijn er alternatieven die meer bieden, een groter scherm, een langere batterijduur, handiger fotograferen, grotere opslag, makkelijker typen....

Denk aan een kleine laptop. En omdat deze Sirius A geen telefoonfunctie en GPS heeft, wil ik toch mijn smartphone bij me hebben, die beter fotografeert en op het scherm beter leesbaar is.

©PXimport

En wat heeft Ockel mij voor alternatieven te bieden als ik mijn verslag overzie?

De Sirius A, zoals gezegd, heeft voor mij geen bijzondere voordelen als onderweg-pc. Maar wel de Sirius B, de voorganger. Dit model is een volwaardige pocket pc, maar zonder het beeldscherm en dus ook het touchscreen. Wanneer ik dit model op mijn monitor aansluit, krijg ik dezelfde mogelijkheden als de Sirius A. En ook elders kan ik de Sirius B op een monitor aansluiten, een toetsenbord en muis. Met een aanzienlijk kleiner formaat en veel lager gewicht. En dat voor een lagere prijs, dus...

Met een prijskaartje van 399 euro is de Dyson V8 Cyclone een van de meest betaalbare draadloze steelstofzuigers van het Britse merk. Je haalt hiervoor een redelijk compacte maar krachtige huishoudhulp in huis, die een aantal duidelijke kanttekeningen heeft.

De Dyson V8 heeft een nieuw ontwerp gekregen. Weg is de trekker die je constant moet indrukken om het apparaat te laten zuigen. In plaats daarvan beschikt hij voortaan over een handige aan-uitknop. Daarnaast zit een moduswisselaar, die met verschillende kleuren aangeeft welke zuigstand je gebruikt. Opvallend is ook dat Dyson voor de V8 Cyclone geen spannende kleuren voor de plastic onderdelen gebruikt. In plaats daarvan zien we een combinatie van kaki, rood, grijs en zwart; het geheel valt daardoor minder op.

©Wesley Akkerman

De nieuwe Dyson V8 Cyclone

De nieuwe V8 levert 30 procent meer zuigkracht en een 50 procent langere accuduur. In de laagste zuigstand houdt hij het tot 60 minuten vol. Helaas ontbreekt een handig lcd-scherm (dat wel op duurdere modellen zit) voor de resterende accutijd; ook hier moet je het doen met iets te simpele led-indicators. Onderop zit een nieuwe vloerzuigmond, die Dyson de 'Motorbar' noemt. Die moet dankzij het gebruik van speciale kammetjes effectief zijn tegen vastzittende haren, maar de stofzuiger moet het verder ook zonder moderne functies doen zoals lasers of stofsensoren.

Met slechts 2,7 kilogram is de Dyson V8 Cyclone lekker licht en wendbaar, waardoor je moeiteloos vloeren en zelfs hoekjes op het plafond schoonhoudt. Het stofreservoir (540 milliliter) heeft een handig uitwerpsysteem waarbij je het vuil niet hoeft aan te raken. Toch zijn we niet helemaal tevreden over alle eigenschappen van de zuigmodule. Het handvat is namelijk smal en klein, waardoor je grip bij langer gebruik oncomfortabel is. Ook kan het bij je duim gaan schuren. Dit is waarschijnlijk de minst ergonomische Dyson die we op de redactie hebben getest.

©Wesley Akkerman

Dyson V8 Cyclone in de praktijk

Gelukkig biedt de Dyson V8 Cyclone met 297 air-watts in de Boost-stand een flinke verbetering in zuigkracht (ten opzichte van zijn voorganger). De standaardmodus levert 79 aW en dat is voor ons ruim voldoende voor dagelijkse taken. Vooral het vloerkleed moet eraan geloven: haren, kruimels en ander vuil worden daar moeiteloos uit gezogen. Op hardere vloeren stelt de Cyclone eveneens niet teleur, al valt er wel één ding op. Wanneer je de stofzuiger oppakt nadat je bijvoorbeeld wat kruimels of korrels opzuigt, kan het zijn dat er een paar uit de mond vallen.

Daarnaast missen we een zachte(re) borstel op de Dyson V8 Cyclone. De huidige zuigmond ratelt namelijk hard over de vloer, wat niet zo prettig is voor (onder)buren in een flat- of appartementsgebouw of slapende kinderen. En dat terwijl de motor zelf stiller is dan verwacht. Gelukkig neemt de zuigmond moeiteloos allerlei soorten haren op en raken die niet in de borstel verstrengeld. Ook goed om te weten: de Cyclone past zijn zuigkracht niet automatisch aan, zoals duurdere modellen dat wel doen, waardoor je dat dus zelf in de gaten moet houden. Geen groot probleem, maar toch.

©Wesley Akkerman

Batterij en accessoires

Zoals gezegd gaat de batterij maximaal een uurtje mee wanneer je de zuinigste modus inschakelt. Anders moet je rekening houden met ongeveer een halfuur in de normale stand. Zet je de Boost-modus aan en laat je die aanstaan, dan is het binnen tien minuten wel gedaan. Geen vreemde scores als je kijkt naar het formaat en de behoorlijk indrukwekkende zuigkracht. Een groot pluspunt is daarnaast dat je de accu kunt verwisselen. Daardoor kun je de levensduur aanzienlijk verlengen door mettertijd een nieuwe batterij aan te schaffen.

Je krijgt trouwens twee accessoires bij aanschaf van de Dyson de V8 Cyclone: een kierenzuiger en een gemotoriseerde miniborstel. Hoewel dat misschien wat karig lijkt vergeleken met eerdere modellen, zijn oude V8-hulpstukken compatibel (mocht je die nog hebben). In de praktijk blijkt de basisset echter compleet genoeg. De kierenzuiger werkt goed voor meubels en lastige hoeken, terwijl de miniborstel onmisbaar is voor trappen, matrassen en bekleding. Ondanks het beperkte pakket biedt de stofzuiger dus voldoende opties voor de meeste huishoudens.

©Wesley Akkerman

Dyson V8 Cyclone kopen?

De Dyson V8 Cyclone is een geslaagde steelstofzuiger voor wie krachtige prestaties zoekt zonder overbodige luxe. Vooral op tapijt en bekleding komt hij sterk naar voren, en ook het verwijderen van haren gaat hem goed af. Het harde, smalle handvat en de wat stugge vloermond voelen niet altijd even prettig aan, maar dat past deels bij de prijsklasse. Jammer is ook het ontbreken van een lcd-display met handige informatie, al is dat net als het gebrek aan een automatische zuigstand goed te overzien. Alles bij elkaar is dit een betrouwbaar basismodel dat doet wat hij moet doen.

In de winter loopt de energierekening al snel op. De droger gaat vaker aan omdat de was buiten niet droogt, en omdat we vaker thuis koken en eten gaat ook de vaatwasser vaker aan. Ook de wasmachine draait op volle toeren, want nat weer en dikke kleding leveren extra was op. Hét moment dus om even stil te staan bij het energieverbruik van deze drie apparaten. Met wat kleine aanpassingen zorg je voor een zichtbaar (gunstig!) verschil op je stroomrekening.

Slim plannen loont

Wie een slimme meter of dynamisch energietarief heeft, kan precies zien wanneer stroom het goedkoopst is. Door het programma van je wasmachine, droger of vaatwasser daarop af te stemmen, draai je letterlijk op de voordeligste momenten. Veel moderne apparaten hebben een startuitstelknop, waarmee je eenvoudig plant dat een was 's nachts of vroeg in de ochtend klaar is.

Heb je geen dynamisch contract, dan is het slim om eerst te kijken of jouw leverancier een piek- en daltarief hanteert. Bij een dubbeltariefmeter geldt het lagere tarief meestal alleen tussen ongeveer 23.00 en 07.00 uur, niet standaard in het weekend. Even checken bij je energieleverancier voorkomt verrassingen.

Wassen op lagere temperatuur

De grootste energiebesparing zit in de temperatuur van het waswater. Een was van 30 graden is meestal voldoende schoon, zeker met de huidige wasmiddelen die ook bij lage temperatuur goed werken. Alleen bij sterk vervuilde was of handdoeken kan een hogere stand nodig zijn. Een wasbeurt op 60 graden of af en toe een machinereiniger houdt de trommel fris en voorkomt vetluis - een kookwas op 90 graden is bij moderne machines niet meer nodig.

Een andere eenvoudige stap is de wasmachine pas te laten draaien als hij goed vol is. Een halve was verbruikt bijna evenveel energie als een volle: zonde. Ook de juiste dosering helpt: te veel wasmiddel kan op den duur zeepresten achterlaten, waardoor de machine harder moet werken.

Droger of droogrek?

De droger is een onmisbare hulp in de winter, maar verbruikt veel stroom. Centrifugeer je was daarom eerst op de hoogste stand, zodat er minder vocht overblijft. Hoe droger het de trommel ingaat, hoe korter het droogprogramma duurt. Warmtepompdrogers verbruiken het minst stroom, al bespaar je nog meer door de was af en toe op te hangen. In een goed geventileerde kamer, bijvoorbeeld bij de verwarming, droogt het prima zonder dat je ernaar hoeft om te kijken.

De vaatwasser slim inzetten

Een vaatwasser verbruikt vooral energie om water te verwarmen. Kies daarom het eco-programma: dat duurt wat langer, maar gebruikt minder stroom en water doordat het water op lagere temperatuur wordt verwarmd. Grote etensresten kun je beter even wegschrapen, maar spoel servies niet voor onder de kraan - dat is onnodig en verspilt warm water. Licht aangekoekte pannen en schalen vormen voor moderne vaatwassers echt geen probleem.

Wie zonnepanelen heeft, kan de vaatwasser het beste overdag laten draaien, zodat de stroom direct uit eigen opwekking komt. Ook hier geldt dat een startuitstelknop handig is: je plant eenvoudig in dat het programma start zodra de zon op het dak staat.

Onderhoud maakt echt verschil

Goed onderhoud klinkt saai, maar heeft een direct effect op het energieverbruik. Een verstopt filter, kalk in de sproeiarmen of pluis in de droger laten apparaten harder werken dan nodig. Zet ze af en toe op een onderhoudsprogramma of gebruik een speciale reiniger. Dat voorkomt niet alleen geurtjes, maar zorgt ook dat de machine weer zo goed (lees: zo zuinig) mogelijk zijn werk kan doen.

Kleine aanpassingen, harde euro's

Energie besparen is vooral een optelsom van gewoontes. Door slimmer te plannen, de juiste temperatuur te kiezen en je apparaten schoon te houden, daalt het verbruik ongemerkt. En misschien nog belangrijker: je verlengt de levensduur van apparaten die het dagelijks zwaar te verduren hebben. Daarmee bespaar je ook op de langere termijn.